Η Αννα καθόταν με μια φίλη της και στο ρυθμό της μουσικής απολάμβαναν το ποτό τους.
Ηταν ενα βράδι σε γνωστή περιοχή με μπαράκια, όπου είχαμε πάει με δυό φιλαράκια, μικρότερα απο μένα.
Ημουν μόνος εκείνη την εποχή και είχα ενέργεια να ξοδέψω.
Της μίλησα δεν θυμάμαι με ποια δικαιολογία, αλλα έπιασε και μετα απο λίγο αλλάξαμε τηλέφωνα. Βγήκαμε μια στιγμή στο αμάξι έξω να της δώσω μια κάρτα μου, και την έκοψα, σώμα, περπάτημα, με τα ποτά στο χέρι βγήκαμε. Ψηλή, μου άρεσε και είχε ενα χαμόγελο παιδιάστικο αλλα συνάμα ενδιαφέρον.
Καθώς έκανε μια κίνηση, πρόσεξα το πλούσιο μπούστο της και τα μακριά της πόδια.
Μέσα μου έλεγα άραγε πώς να της φαινόμουν εγω.
Κλείσαμε ραντεβού για δυό μέρες μετά, να πάμε για καφέ. Δεν βρίσκαμε κάποιο μέρος καλό που να βολεύει και τους δύο και καταλήξαμε να πούμε για τις η ώρα στο τάδε μαγαζί, φαστφουντάδικο και απο κει πάμε όπου γουστάρουμε.
Ομως κανείς δεν σκέφτηκε οτι στην περιοχή που ηταν αυτο το μαγαζί υπήρχε και άλλο ενα στην άλλη άκρη της ίδιας περιοχής.
Αποτέλεσμα, να πάει ο ένας στο ενα, κι ο άλλος στο άλλο !
Κινητά τηλέφωνα, δεν είχαμε ακόμα, οπότε ηταν αδύνατο να την βρω. Περίμενα μισή ωρα, τρια τέταρτα και έφυγα απογοητευμένος. Ειπα οτι έπρεπε να το περιμένω να μην ερχόταν καν. Τι μου βρήκε η κουκλάρα εμένα ;
Την άλλη μέρα η παρεξήγηση λύθηκε αν και ζορίστηκα να εξηγήσω το λάθος και των δύο μας. Αναγκάστηκα να ακυρώσω άλλες υποχρεώσεις για να βγούμε βράδι. Φυσικά κερασμένα τα ποτάκια απο μένα και περάσαμε πολύ καλά.
Ακολούθησε η πρώτη νύχτα αχαλίνωτου πάθους.
Ετρεμε σαν το ψάρι, Ιχθύς ήταν στο ζώδιο άλλωστε, χεχε, και το σώμα της ηταν απίστευτο !
Προσπαθούσα να την χαζεύω χωρίς να γίνω ιδιαίτερα αντιληπτός. την τσάκωσα που χάζευε κι αυτή επάνω μου, αλλα είπα " Τζονάκο χαλλλαρά αγόρι μ' "...
Εκτοτε κάθε ραντεβού ηταν στην ωρα του, και πάντα περνούσαμε καλά.
Ωσπου σε ενα απο αυτά δεν ήρθε.
Την ξαναβρήκα μετα απο μια βδομάδα, φορούσε μαύρα.
Τα είπαμε, ειχε χάσει κάποιο συγγενή της και έλεγε διάφορες ιστορίες απίθανες.
Τελοσπάντων δεν μου κανε ξεκάθαρο αν ήθελε ή οχι να ξεκόψουμε.
Το τελευταίο ραντεβού το κανόνισα πονηρά μόνος μου.
Εμαθα απο άλλον οτι θα ειναι στο σπίτι το βραδάκι και πέρασα με ενα μπουκάλι κρασί.
Μιλήσαμε, ξεκαθαρίσαμε διάφορα, δεν αρνήθηκε, ούτε παραδέχτηκε τα παραμύθια αλλα δεν μ' ένοιαζε αυτό. Αφου δεν ήθελε να 'μαστε μαζί, ούτε γω θα ήθελα. Με το ζόρι δε γουστάρω.
Πρότεινα να πιούμε το κρασάκι. Οταν τελείωσε το κρασί, την πήρα εκει, στο πάτωμα, χωρίς καν να βγάλουμε όλα μας τα ρούχα.
Εφυγα αφήνοντάς την κάτω, με τα ρούχα μισά εξω μισά μεσα, να τρέμει απο τους οργασμούς, κι έκλεισα την πόρτα ήσυχα.
Επρεπε να φύγω, η παραλία μου είναι πάντα πιστή στο ραντεβού της μαζί μου.
Εκει θα πήγαινα με μια μπύρα παρέα.
Στο δρόμο ως τ' αμάξι, πρόσεξα πάνω απο δέκα άτομα που περίμεναν το ραντεβού τους.
Περίεργη σχέση αλλά έτσι δεν είναι και η ζωή μας γενικότερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε νομίζω να σε πόνεσε; Μπροστά κοιτάμε tzonako μου, έτσι;
Ναι, μπροστά κοιτάμε, αλλα ας μαθάινουμε απο τα παλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν με πόνεσε τότε, σήμερα ίσως ναι, αλλα σήμερα θα το ειχα χειριστεί αλλιώς.
Θα το φυσούσε και δεν θα κρύωνε, για το παραμύθιασμα, όχι τίποτ' άλλο. Μου λείπει όμως μερικές φορές.
Εγω άραγε ;
:-( ...........
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίνοντας εξ΄ιδίων πάντα, πιστεύω πως αν ήταν ερωτευμένη μαζί σου θα της ήταν αδύνατον να ζήσει μακρυά σου. Εσύ τώρα, αν το μπορούσες, ίσως και να τη μοιράζεσαι, δεν ξέρω,δεν απαντώ....
;-)
Χαμόγελο είπαμε...
Μπα, δε νομίζω ή δεν με απασχόλησε αν είναι αλλού και το να τη μοιράζομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρωτευμένη ηταν για ενα διάστημα, απο κει και μετά, κάτι άλλο μυστήριο παίχτηκε, δεν ξέρω τι.
Απλά έφυγα για να μην ανεχθώ κι άλλα παραμύθια.
Απο τότε, τα ραντεβού είναι σαν συνάντηση μ' ενα ψέμα.
Εκτός απο μία φορά, αλλα αυτό ειναι μια άλλη ιστορία.
Και ναι, χαμογελούσα. :)
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέρνω κι από δω το νέο των bloggers!
http://greekbloggersparty.wordpress.com/
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
ΦΙΛΙΑ
(Μέμα: http://wheretheangelsplay.pblogs.gr)
Την άφησες να τρέμει από τους οργασμούς και έφυγες?? Αααχ, σίγουρα θα σε σκέφτεται ακόμα!
ΑπάντησηΔιαγραφή