Eνας Δεκάλογος και το blogging

Περα απο οσα εχουμε διαβάσει κατα καιρούς απο άτομα που θεωρούμε κατι σαν "γκουρού" του blogging, βάσει εμπειρίας και κοινής λογικής ακολουθούμε πάνω-κάτω τους ίδιους κανόνες συμπεριφοράς με σκοπό το καλό μπλογκάρισμα, την καλή εκφραση. Ειδα οτι ο νεούδιος ο mad ( σε πειράζω ρε ) ανέβασε εναν δεκάλογο του. Αυτη ειναι πρόκληση να γράψω τον δικό μου. Σε πολλά συμφωνώ με τον -κάθε- mad.

Θέλω όμως να δώσω μια διατύπωση που να καλύπτει όσο περισσότερα πρέπει.

Δεν το ειχα κάνει ετσι ακριβώς μη θεωρηθώ ψώνιο. Ωστόσο το οφείλω σε μενα. Τουλάχιστον θα μου πειτε εσείς αν και πού εχω λάθος. Μπορεί να διορθώσουμε κατι στην κουβέντα επάνω και να βγει κατι πλήρες.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά να πούμε.

Ενας δεκάλογός μου για τα blogs
( Δεν με νοιάζει που είμαι παλιοσειρά, την άποψή μου λέω)

1] Διάβαζε πολύ, διάβαζε σωστά. Πήγαινε και σε παλιότερες αναρτήσεις του ιστολογίου που επισκέπτεσαι για να κατανοήσεις το στίγμα του συγγραφέα. Δεν χρειάζεται ψυχανάλυση, χρειάζεται καλή ανάγνωση πριν αφήσεις σχόλιο. Και δεν ειναι απαραίτητο να αφήνεις σχόλια αν δεν σου βγαίνει. Ουτε και να σου απαντούν ειναι απαραίτητο αν και αυτο ειναι δείγμα ευγένειας.

2] Ο κάθε 'blogger' καλύπτει μια θεματολογία που τον ενδιαφέρει. Αν σε ενδιαφέρει, παρακολούθησε, διάβασε, σχολίασε. Αν όχι, απλά ψάξε να βρείς κατι άλλο. Αν δεν εχεις κάτι να πείς, απόφυγε να πεις κατι κακό. Εμπιστεύσου το ένστικτό σου.
Το αν θα σε δεχθεί ή θα σε απορρίψει απο την παρέα του ο άλλος, απλά δέξου το.

3] Τα blogs δεν ειναι πεδίο ανταγωνισμού. Δεν κάνουμε κόντρες ποιός θα βάλει την καλύτερη ανάρτηση ή ποιός θα πάρει τα περισσότερα σχόλια. Η αναγνώριση του καλύτερου είναι κάτι που μετριέται μόνο μέσα στον καθένα μας. Υπάρχουν καταπληκτικοί bloggers με 0-2 σχόλια ανα θέμα και αντίστοιχα άλλοι που δεν εχουν τίποτα ιδιαίτερο να πούν με 100 σχόλια.

4] Aποφεύγω να βρίζω. Ευτυχώς η γλώσσα μας ειναι πλούσια και μπορώ να βρίσκω πολλές λέξεις.
Ολοι κάποτε εχουμε χρησιμοποιήσει βρισιά για να εκτονωθούμε. Με μέτρο όμως, αλλιώς καταντάει e-βρεολόγιο. Το να βρίσω κάποιες φορές σημαίνει οτι εχω εξοργιστεί και πιθανόν να εχω χάσει και τον έλεγχο, πράγμα που θα με οδηγήσει στο να κάνω λάθη.

5] Χρησιμοποιώ όσο μπορώ καλύτερα την ελληνική γλώσσα ή και άλλες που χρησιμοποιώ. Τα γκρίκλις ειναι προσβολή στην ελληνική γλώσσα και ιστορία. Τα κεφαλαία επίσης δείχνουν οτι φωνάζεις. Τα έντονα γράμματα και τα κεφαλαία τονίζουν κάποιες λέξεις που θελω να τους δοθεί μεγαλύτερη σημασία ή να διαχωριστεί κάτι απο κάτι άλλο. Οι λέξεις με διαφορετικό χρώμα επίσης. Οι σωστές λέξεις και έννοιες, οι παράγραφοι και η σωστή ορθογραφία θα συντελέσουν πολύ σε μία σωστή ανάγνωση.

6] Δεν κλέβω. Αλλο να σε εμπνεύσει ( ή να εμπνεύσεις ) ενα θέμα άλλου και άλλο να το κλέψεις κανονικά και να μην αναφέρεις καν την πηγή. Προσπαθώ συνεχώς για πρωτοτυπία και δικό μου γράψιμο και εικόνα. Αν σου πούν οτι έκλεψες, να ανταποκρίνεσαι για να επανορθώσεις άμεσα.

7] Ο blogger δεν ενδιαφέρεται για τα προσωπικά των άλλων. Συνήθως ειναι μοναχικός. Εδω μεσα γράφουμε για να εκφραστούμε και να μοιραστούμε και όχι για να παρακολουθούμε την ζωή των άλλων. Αν προκύψει προσωπική γνωριμία και εκτος νετ τότε αυτο ειναι προσωπική υπόθεση του καθενός και δεν μας αφορά. Φιλίες γίνονται ετσι και αλλιώς. Δεν ειναι σίγουρο όμως οτι ο/η άλλος ειναι και φίλος σου επειδή συμφωνείτε σε μερικά θέματα ! Το αντίθετο συμβαίνει συχνά.

8] BLOG ειναι βασικά ενα προσωπικό e-μερολόγιο. Δεν ειναι δημοσιογραφία εκτός αν αυτο επιθυμεί ο συγγραφέας του ιστολογίου και πρέπει να το δηλώνει καθαρά. Γράφω για μενα, γράφω αυτα που επιθυμώ να μοιραστώ και να συζητήσω. Συμμετέχω στον σχολιασμό. Τα δημοσιογραφικά μπλόγκς δημοσιεύουν θέματα κυρίως για να τα διαδώσουν και συνήθως οι συγγραφείς τους δεν συμμετέχουν στον σχολιασμό.

9] Ο,τι γράφω προσπαθώ να ειμαι σίγουρος πως ειναι έγκυρο. Ειδικά αν γράφω μερικά μπινελίκια κατά δημοσίων προσώπων εκ του δικαιώματος του πολίτη για έλεγχο της εξουσίας επιβάλλεται να αναφέρω στοιχεία επαρκή. Αλλιώς πρέπει να ξεκαθαρίζω οτι εχω υποψίες, ενδείξεις ή συμπεραίνω με απλή λογική και επιφυλάσσομαι. Δεν ειναι σκοπός του blogging να θίγει υπολήψεις απο εμπάθεια και η λαχτάρα της αποκάλυψης "είδησης" οδηγεί σε ξεκατίνιασμα ή σε εσφαλμένη είδηση που μπορεί να βλάψει αθώους και να κινήσει υποψίες οτι έγινε επίτηδες.
Remember : το ξεκατίνιασμα πιο πολλά λέει για την "κατίνα" παρά για αυτούς που κράζει.

10] Ο blogger εμφανίζεται με ενα ψευδώνυμο, ακόμα και αν αυτο ειναι το πραγματικό του όνομα ή το όνομα που δηλώνει. Αντιμετωπίζουμε τον άλλο ανάλογα με το τι εχει να πεί, τι λέει και πως συμπεριφέρεται και τον αποκαλούμε με το ψευδώνυμο που εχει ο/η ίδιος επιλέξει.
Το ψευδώνυμο πρέπει να ειναι σεβαστό ως να μιλούσαμε εκτός νετ με κάποιον ή κάποια που μας σύστησαν ως "Τάδε" και κάναμε παρέα για λίγο ή για πολύ.
Το ψευδώνυμο δεν αποτελεί ένδειξη αναξιοπιστίας ενός, έναντι άλλου με ονοματεπώνυμο.
Αντίστοιχα, ενα ονοματεπώνυμο δεν σημαίνει απαραίτητα και αξιοπιστία.

Κάνοντας τη σούμα μου καταλήγω σε μερικούς απο τους μπλόγκερς που με εκφράζουν τόσο σε ουσία όσο και σε μακρά διάρκεια και σε θεματολογία :

Grbase, NdN, Ασημώνης, John Black, Αντώνης, Κατερίνα, patsiouri, Swell και cinderella. Απο τους πιο πρόσφατους θα ξεχωρίσω τους mikros fokion, Matrix, Princess και geokalp, wert01gf.