Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

NIKAME NIKAME


Ούτε μία στο εκατομμύριο !
Θα βαράμε νταούλια και θα χορεύουν.
Θα κόψουμε δραχμές.
Θα δώσουμε 13η σύνταξη.
Τέλος ο ΕΝΦΙΑ.


και άλλα γλυκά παραμυθάκια για Ζαλογγοχορεύτριες και Κούγκια.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Δραχμίου ίου ίου

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί πιό έντονα ενα σενάριο που δεν μπορώ να
φανταστώ οτι θα συμβεί, πολλά απ' οσα ακούμε προκαλούν περισσότερη σύγχυση.
Μέρος του βαρουφικού εφευρήματος "δημουργική ασάφεια" προφανώς.
 Αυτό το σενάριο, περίπου λέει οτι
υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να βγούμε απο το ευρώ αλλά εντός ευρώ,
με παράλληλο νόμισμα κάτι σαν δραχμή ή ελληνικό ευρώ, υποτιμημένο,
και ταυτόχρονα οι πληρωμές δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων να
γίνονται μισές σε ...ευρωδραχμή δεν ξέρω τι, σε νόμισμα δηλαδή και οι
υπόλοιπες με υποσχετική σε IOU.
( Το IOU βγαίνει υποτίθεται απο το I Owe You )
Το ίου ειναι λέει χαρτί που θα λέει "σου χρωστάω τόσα" ( τι τόσα δεν ξέρω)
αλλά δε θα λέει πότε θα στα δώσω ούτε τι αξία θα έχουν τότε.
Οσοι είμαστε εξοικειωμένοι με νόμισμα τύπου bitcoin ίσως δε θα πρεπε να
φοβόμαστε τόσο, εκτός αν έχουμε ζήσει εποχές με 25% πληθωρισμό, δραχμές
και βίζα, ακριβά εισαγόμενα προϊόντα και κρύψιμο δολλαρίων στο παπούτσι
οταν πάμε εξωτερικό, (όσοι είχαν λεφτά ναπάνε  ταξίδι έξω), καθώς και τη
χούντα του χαρατσώματος στα τελωνεία.
(Θυμιζω εδω οτι ο δεξιός καθρέφτης των αυτοκινήτων έτρωγε άγριο χαράτσι στο τελωνείο επειδή το θεωρούσαν πολυτέλεια.)
Τότε βέβαια, ούτε κουβέντα για αγορές μεσω Ιντερνετ. Δεν υπήρχε.
Και δεν είμαι καθόλου σίγουρος  τι θα αγοράζω με ίου ή πώς θα με πληρώνει
κάποιος σε ίου !

Οταν δεν εχεις ζήσει τη δραχμή, την υποτίμηση, την καθημερινή μείωση
της αγοραστικής δύναμης του έλληνα, αλλα και δεκάδες κυβερνήσεις
που όλες λίγο ή  πολύ κατάφερναν ισχυρά πλήγματα στη λογική της σπατάλης
δηλαδή της εξοικονόμησης και της αποδοτικότητας, τότε είναι λογικό να φοβάσαι
μην τυχόν και γίνεις μια μέρα.... εκατομμυρίουχος

* ο τόνος στη λέξη, έχει σημασία.

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Tής Zωής Το Λάστιχο

Ακούγοντας μουσικά κομμάτια απο το '5' του Lenny Kravitz
ενω μαστορεύω στο σπίτι το πατρικό,  βρήκα τον εαυτό μου
να  κάνει σκέψεις χαλαρά, απο αυτές που άλλες φορές πιέζεσαι
να κάνεις αλλα δεν σου βγαίνουν αυτόματα, δεν τραβάει η μηχανή σου.

Σε δυό ωρίτσες, ολα ειχαν γίνει τέλεια, το μαστόρεμα και όλες οι
σκέψεις είχαν ολοκληρωθεί τόσο καλά, που έπρεπε να το γιορτάσω,
με 2 μπύρες απο το ψυγείο και ενα αυγό πασχαλινό απο την πιατέλα.
Μόνος τσούγκρισα δύο αυγά μεταξύ τους για να φάω αυτο που θα σπάσει.
Μετά, άλλα δύο. Πάντα ένα χάνει.

Δεν εχει σημασία  που το φετινό Πάσχα δεν είχε γλέντια και χορούς,
δεν είχε πολλά και φανταχτερά, ούτε καν εκκλησιασμό, για πρώτη νομίζω,
φορά στη ζωή μου. Σημασία εχει η αγάπη και το χαμόγελο.

Η ζωή δεν είναι ενα σταθερό πράγμα, δηλαδή οχι απαραίτητα με στάνταρ
πράγματα κάθε φορά, άλλωστε η ίδια απο μόνη της εχει χίλια πρόσωπα.
Αλλοτε γλυκιά και με τύχη, άλλοτε σκληρή και στρίγγλα.
Αλλοι λένε "ΓΛΥΚΙΑ ΖΩΙΤΣΑ" και άλλοι λένε "ΚΩΛΟΖΩΗ".
Λάστιχο γίνεται, τραβάς απο δω εσυ, απο κει αυτή, παθαίνει και φουίτ
που λένε οι θεσσαλονικείς πολύ πετυχημένα.

Ετσι, μπορείς να είσαι σίγουρος οτι κάθε μέρα ειναι διαφορετική, και αυτό
είναι το ενδιαφέρον με τη ζωή, η προσμονή για την έκπληξη της επόμενης
μέρας, η ετοιμασία για να αντιμετωπίσεις τα στραβά αλλά και να αξιοποιήσεις
τα καλά που θα έρθουν. Να μπορείς να κάνεις μόνος αυτά που πρέπει ή να
έχεις  μαζί τους σωστούς ανθρώπους, με τις κατάλληλες γνώσεις και
εργαλεία για τη σωστή δουλειά. Να μη ζητάς απο λάθος άνθρωπο να κάνει
αυτο που θες, να μη το ζητάς με το λάθος τρόπο και πάντα να ξέρεις, οτι
όλα ειναι δανεικά εδω, αυτά που δίνεις θα πάρεις και αυτά που παίρνεις θα
δώσεις ίσως όχι πάντα δίκαια και ας θεωρείς οτι εσυ υπηρετείς το δίκαιο
και σωστό επειδή έτσι σε εξυπηρετεί.

Oι τελευταίες μου σκέψεις μαζι με την τελευταία γουλιά μπύρας εκείνη τη μέρα
ήταν η υπενθύμιση στον εαυτό μου οτι ο κόσμος δεν γυρίζει γύρω απο μένα,
αλλά εγω γύρω απο αυτόν κάθε μέρα και οτι η ζωή είναι μοναδική και είναι
δικαίωμα και υποχρέωση όλων να σέβονται τη δική τους και των άλλων.








Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Rename that

Ψήφισες Σύριζα.

Μέσα σε λιγότερο απο ένα μήνα αναγκάστηκες να βρεις επιχειρήματα υπερ
Παυλόπουλου, Κατσέλη, Lazard, Καμμένου και παράτασης μνημονίου.
Σου είπαν τέρμα η τρόϊκα, θα εχεις τρεις-θεσμούς !

Και απο χτες πρέπει να διαχειριστείς και την στάση του Μανώλη Γλέζου
που οπως παραδέχεται  ο ίδιος συνήργησε στην ψευδαίσθηση του σκισίματος
του Μνημονίου, της κατάργησης της τρόϊκας και των νόμων της λιτότητας.

Κουράγιο.
Ερχονται κι άλλα rename.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Oι κανόνες του παιxνιδιού


Κάθε παιχνίδι έχει τους κανόνες του.
Ενα σύνολο ρυθμίσεων για καλή και δίκαιη διεξαγωγή του παιχνιδιού. Υποτίθεται.
Για κάθε παιχνίδι με κανόνες, υπάρχουν λογικά και οι προβλέψεις
για το τι μπορεί να συμβεί κατα τη διάρκειά του ή πριν απο αυτό ή και
μετά απο αυτό και πώς θα αντιμετωπίζεται κάθε φορά.

Ο Ζαν Κλώντ Γιούνκερ, επικεφαλής της Κομισιόν, δήλωσε οτι
"δεν είναι δυνατόν να αλλάζουμε τους κανόνες κάθε φορά που σε μια χώρα
γίνονται Εκλογές. Αν κάνουμε ακριβώς οσα θέλει η ελληνική κυβέρνηση, τότε
αύριο θα ζητήσουν τα δικά τους οι Φινλανδοί,  ή οι Ισπανοί."

Προφανώς και απο την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης ζητήθηκαν πράγματα
που δεν ειναι όλα σύμφωνα με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Και προσθέτω οτι προφανώς και άλλες ελληνικές κυβερνήσεις ζήτησαν κι αυτές
παρόμοια πράγματα ή άλλα, που και πάλι δεν δέχτηκαν οι ευρωπαίοι.

Εδω μπαίνουν δύο πολύ μεγάλα ερωτήματα που προσωπικά τα είχα εδω και μία
δεκαετία και συζητούσα με φίλους.

1. Πώς διαμορφώνονται οι κανόνες στην ΕΕ ; Τι ρόλο έπαιξαν σε αυτό οι
προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις και οι ακριβοθώρητοι ευρωβουλευτές μας ;
Εαν συμμετείχαμε ως χώρα στη διαμόρφωση των κανόνων τότε έχουμε κάνει λάθη 
που μας στοιχίζουν ακριβά σήμερα.

Αφού διαμορφώθηκαν οι κανόνες, συμφωνήσαμε σε όλα ;
Αν ναι, τότε είμαστε αδιάβαστοι απο παλιά. Και κάναν απλά βόλτες οι ευρωβουλευτές.
Μήπως έπρεπε να έχουμε επιμείνει περισσότερο οταν διαμορφώνονταν οι κανόνες ;

Και κλείνω το πρώτο ερώτημα με την ανησυχία αν οι κανόνες της ΕΕ ειναι τόσο
σοφοί, ωστε να εχουν προβλέψει τα πάντα τέλεια !

2. Η σημερινή κυβέρνηση ήξερε τους κανόνες.
Και οι προηγούμενοι τους ήξεραν.
Αν λοιπόν ήξεραν, τότε πώς μπορούμε να ζητάμε να γίνουν πράγματα που δεν 
είναι σύμφωνα με τους κανόνες ;
Πώς μπορούμε να ζητάμε να αλλάξουν αυτοί τώρα που εμείς καιγόμαστε ;
Τι ενέργειες έγιναν στο παρελθόν αλλα και πρόσφατα, ωστε να μεταβληθούν οι
κανόνες, να εκσυγχρονιστούν και να τονώσουν το ευρωπαϊκό αίσθημα ;

Nα πούμε εδω οτι και άλλες χώρες προσπάθησαν κατα καιρούς να αλλάξουν
κάποιους κανόνες, οπως πχ η Μ.Βρετανία για τη μεταναστευτική πολιτική.
Ομως τον περασμένο Οκτώβριο ο Γιούνκερ έριξε στον Κάμερον, άκυρο.

Απαντήσεις θα πάρουμε όλοι μέσα στο επόμενο δίμηνο.
Και καλύτερα να δούμε πώς μπορεί να αποφύγουμε μεγάλη ζημιά αντι να πάμε σε
μετωπική σύγκρουση με μια Ευρώπη που καθοδηγείται απο μια χώρα που μόνο
πόνο θυμίζει στους έλληνες.

Εκτός απο κάποιους που έχουν Μερσεντέ και ΜπεΕμΒε και πιστεύουν πως αν τους
πετάξουμε ενα γερό GrExit και χάσουν οι ξένοι 300 δις, θα πληρωθούν την
επόμενη μέρα κανονικά οι μισθοί, απλά σε άλλο νόμισμα, πχ Ραχηλιάρικο.





Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Φόρoι απo την τσέπη του άλλου.

Είναι τραγική αλήεια οτι η υπερφορολόγηση και η μονομερής σχεδόν,  λιτότητα
δεν βοήθησαν επι 5 χρόνια, και βάθυναν την ύφεση.
Ωστόσο κάποιοι μπορούσαν και μπορούν να πληρώνουν τους φόρους τους.
Υπερβολικούς φόρους για όλους ακόμα και για όσους δεν εχουν κλέψει ποτέ.

Κάποιοι άλλοι μπορούσαν να  πληρώνουν τους φόρους τους αλλά δεν το έκαναν.
Πιστοί στο "κίνημα" (sic) "δενπληρώνω". 
Αλλά το έκαναν μετά τις Εκλογές ως πατριωτικό καθήκον, πριν κατέβουν σε
συγκεντρώσεις "υποστήριξης της κυβέρνησης".
Λεφτά υπήρχαν δηλαδή, για να πληρωθούν οι φόροι μαζι με τα πρόστιμα λόγω καθυστέρησης.
Υπήρχαν σε κουτοπόνηρες τσέπες.

Ενα μικρό δείγμα φαίνεται στην εικόνα. (απο το twitter)



Δεν χρειάζεται να βάλω κι άλλες εικόνες γι αυτό, αφού ο καθένας μας γνωρίζει
απο μερικούς που έκαναν το ίδιο.

update : εικόνα απο δηλώσεις κυβερνητικών, δεν άντεξα.


Συγχαρητήρια πατριώτες.
Όσοι ήταν συνεπείς, πλήρωναν και νιώθουν για άλλη μία φορά κορόϊδα.

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Bαρουφάκης 67%

"Δεν είναι ότι θα πετάξουμε το παρόν πρόγραμμα, το 67% των μέτρων θα τα θέλαμε και εμείς,
το πρόβλημα είναι ότι του λείπουν πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις"

Γιάννης Βαρουφάκης 5/2/2015










Η λέξη και μόνο "μνημόνιο" προκαλεί ασθένειες στο 67% των ψηφοφόρων
του κόμματος που έλαβε 36.3% στις Εκλογές.
Αν ήταν ομως να καταλήξουμε εδώ, τότε ποιός ο λόγος για τόσες
ακριβές και χρονοβόρες Εκλογές εδω και 5 χρόνια ;

Σε κανέναν μας δεν αρέσει το μνημόνιο που περιλαμβάνει ΔΝΤ,
σε κανέναν μας δεν αρέσει η μονόπλευρη λιτότητα και η σκλαβιά.

Ομως θα μας άρεσε να είχαν κάτσει όλοι μαζί απο την αρχή να συνεργαστούν
γρήγορα και σοφά για να βγούμε νωρίτερα απο αυτην την τρύπα όπου έχουμε
πέσει εκβιαστικά και αναγκαστικά.

Ας σκεφτούμε αν το να κόψεις την μαϊμού σύνταξη τυφλού, το να εισπράξεις
απο λαμόγια και το να περιορίσεις την σπατάλη, να αυξήσεις τα Εσοδα φορολογώντας
 Εκκλησία και εφοπλιστές πχ. ειναι κάτι που πρέπει να μας το πεί η Μέρκελ και το ΔΝΤ.
Πέντε χρόνια στα σκουπίδια και όσοι ήταν συνεπείς, αισθάνονται κορόϊδα.

Συναίνεση και συνεργασία, εθνική, σοβαρή και έξυπνη είναι το ζητούμενο.
Είναι σίγουρο πως ο Συριζα θα το ζητήσει.
Τι θα λάβει, άγνωστο.

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Mιά πρώτη εκτίμηση των Εκλογών 2015

Ας μιλήσουμε για το αποτέλεσμα, μιά εβδομάδα μετά τις Εκλογές.
Σαφές οτι ο Συριζα πέτυχε νίκη μεγαλύτερη ακόμα και απο αυτήν που περίμεναν πολλοί.
Ωστόσο απολαμβάνει μιας εμπιστοσύνης ως κυβέρνηση πλέον απο τους
περισσότερους, ακόμα και απο πολλούς που δεν τον ψήφισαν, με μόνη λοξή ματιά
την συγκυβέρνησή τους με τους με τους ΑΝΕΛ, για την οποία πολλοί και μεταξύ αυτών ο γνωστός μας
Κον Μπεντίτ είπε οτι η συνεργασία αυτή "ειναι παιχνίδι με τη φωτιά".
Πρέπει να δίνουμε βάση στους Κον Μπεντίτ και Τσόμσκιδες, ακόμα  και οταν αυτοί λένε
πράγματα που δεν μας  βολεύουν όλους.

Εξι ήταν οι λόγοι για τους οποίους εξελέγη αυτη η παράταξη :
Σαμαραμπένης, Αξιολόγηση, ΕΝΦΙΑ, τράπεζα θεμάτων, επανακρατικοποιήσεις και απελπισία.

Ενας ακόμα λόγος, οτι απειλούσαν οι του Συριζα με ελικόπτερα, κρεμάλες και ψόφους.
Με συνήγορους τηλεοπτικούς διασκεδαστές, πέρασε στον κόσμο ο λαϊκισμός, ρεβανσισμός
και η ανατροπή, παρά το οτι προεκλογικά οι θέσεις του Συριζα ηταν διάσπαρτες εδω και
 εκεί και ο καθένας τους έλεγε οτι ήθελε κι εμείς πιστεύαμε όσα μας βόλευαν.

Η ανεπάρκεια των Σαμαραμπένηδων αλλά και το τεράστιο πολιτικό έλλειμμα της χώρας,
άφησε τον κόσμο με δίψα για ελπίδα, για αλλαγή σελίδας και απεμπλοκή απο τα γρανάζια
της Γερμανίας και των αιμοβόρων δανειστών.

Πολύ σύντομα και με συνοπτικές διαδικασίες, αφου δεν πήραν, παρά το απίστευτο
σπρώξιμο, την αυτοδυναμία, επισημοποιήθηκε η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ.
Δηλαδή με ενα γκρουπ οπου μέσα συνυπάρχουν, φιλοβασιλικοί, εθνολαϊκιστές, συνωμοσιολόγοι, συκοφάντες και διάφοροι καχύποπτοι που κινούνται στη ζώνη ακροδεξιάς,
εμφανίζοντας έντονα σημάδια ψυχικής  αστάθειας και ψυχωσικών διαταραχών.
Και στον ίδιο τον Συριζα υπάρχουν μέλη με πολλά χρήματα σε καταθέσεις εξωτερικού,
συνδικαλιστές και αμφίβολης ποιότητας βουλευτές είτε καιροσκόποι είτε επικίνδυνα ακραίοι.

Ο Συριζα διατηρώντας και προβάλλοντας την ανατρεπτική του φύση, πέτυχε τελικά πολύς κόσμος να αποφασίσει να τους ψηφίσει για "να μη φωνάζουν άλλο και να ησυχάσουμε" και "ας δοκιμάσουμε κι αυτούς".
Επιχειρήματα ρηχά και χωρίς πολιτική και κοινωνική αξία στη μετάφρασή τους.
Αλλά αφού έταζε επανακρατικοποιήσεις, μπορεί να διοριστούν αρκετοί και ετσι να
καλμάρουμε σαν κοινωνία, δίκαιο αίτημα, αλλά αμφιβάλλω για το πόσο καλά μπορεί
ο λαός μας να διαχειριστεί καταστάσεις, χωρίς καταχρήσεις.

Αυτο το αποτέλεσμα φέρει ευθύνες, αυτο το συναπάντημα φέρει περισσότερες και
πολλοί περιμένουν γκάφες, ολισθήματα και λάθη απο κακές εκτιμήσεις της κυβέρνησης.
Προσωπικά περιμένω να πετύχουν πράγματα για την κοινωνία, χωρίς να εξαναγκστούμε
σε χορό του Ζαλόγγου κάποτε. Ειναι ο χειρότερος ελληνικός μύθος.

Περιμένω να ηρεμήσουν τα πράγματα και να μη φοβάμαι να κατέβω στο κέντρο της Αθήνας.
Περιμένω να πάψουν οι φωνές και να γίνει δουλειά. Να πάρουμε πίσω αξιοπρέπειες που
ειναι αυτονόητες και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη τους ενός μας στους άλλους και να
τονωθεί η αξιοπιστία μας σαν κοινωνία, σαν ευρωπαϊκή χώρα και σαν ιστορικός τόπος.
Να αρθούν αδικίες, να σταματήσει ο κατήφορος, να προχωρήσουμε μπροστά,να γίνουν νέα πράγματα και να αλλάξουν νοοτροπίες που κόστισαν ασύλληπτα μεγάλο κόστος οικονομικά και κοινωνικά.

Δεν ξέρουμε ακόμα τι απο αυτά που υποσχέθηκε θα γίνουν πραγματικότητα.
Εχουν εμπιστοσύνη, αλλά δεν εχουν και μεγάλη ανοχή, σίγουρα σε 2 μήνες θα εχει δεχτεί τεράστιες πιέσεις απο έξω και απο μέσα και θα φανεί πόσο αντέχει και τι μπορεί να κάνει
σε εμάς η εξάντληση των ορίων των αντοχών μας.

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Mπεκλογές

Μαζί με το κλείσιμο ήδη 10 ετών απο τότε που ξεκίνησα να μπλογκάρω
ολες αυτές τις περίεργες αναρτήσεις εδω, αναγκάζομαι να πω δυο
ακόμα πράγματα λες και δεν τα έχουν πει και άλλοι.
Φωνή βοώντος και σε μια μέρα ατυχή, δύσκολη και κουραστική, αλλά ας είναι.

Υπάρχουν πολλών λογιών άνθρωποι και ο καθένας απο την πλευρά του εχει
τα δίκια του, έχει τα πάθη του και την δική του ιστορία. Και τη δική του τη
διαδρομή μέσα απο πολλά μυστικά και ψέμματα, αλήθειες και όνειρα.
Στις 25/1 όλοι αυτοί, εμείς, καλούμαστε να ψηφίσουμε ξανά ποιός θα "μας σώσει".
Θλίβομαι που ξέρω οτι μετά απο 143.516 φορές που εχω ψηφίσει, δεν κατάφερα
να πω οτι το αποτέλεσμα όλων αυτών των ακριβών και ψυχοφθόρων εκλογών δίδαξε
κάτι στην ελληνική εξαιρετικά έξυπνη -υποτίθεται- ράτσα πολιτών.

Ακούμε ξανά για υποσχέσεις, για άρνηση συνεργασιών των κομμάτων, κατάρες,
κρεμάλες, ελικόπτερα, ρεβάνς, ψόφους και κάθε μέρα και μερικές ανακοινώσεις και
δηλώσεις που αντι να ξεδιαλύνουν το τοπίο, το μπερδεύουν ακόμα περισσότερο.
Ειδικά στα οικονομικά, ειλικρινά, με ολα αυτά, περιμένω ενα θαύμα.

Ακόμα μεγαλύτερη ειναι η απογοήτευση, οταν διαπιστώνω οτι οι πολίτες, οι
περισσότεροι, μαθαίνουν τα νέα απο την τηλεόραση.Απο τα ΜΜ[π]Ε.
Δηλαδή την εύκολη λύση με το κουμπάκι που φέρνει μεσα στο σπίτι μας την
εικόνα να σκεπάζει ή να τονώνει τα γεγονότα, ανάλογα με το τι επιθυμεί ο
καναλάρχης και οι διαπλεκόμενοι των ΜΜΕ. Δηλαδή να προωθηθεί το Τάδε κόμμα,
ή να θαφτεί ο Τάδε πολιτικός ή και τα δυο μαζί ανακατεμένα με ρεπορτάζ τρόμου
και ανούσιες ειδήσεις για το μπικίνι της Ιρίνα Σάϊκ και το μωρό του Βρετανού πρίγκιπα.
Και ας μην πολυλογώ μιλώντας και για κάποιον διασκεδαστή που μέσω τηλεόρασης
περνά κομματικές γραμμές σε αφελείς που τον θεωρούν απλά αστείο.
Πρόβατα. Καθοδηγούμενα.

Κάποιοι δεν έχουν πάθει και πολλά απο την κρίση.
Η πιο σκληρή απόφαση της ημέρας τους είναι, να πάρουν τη BMW ή το τζιπ.
Η  επόμενη δυσκολία είναι αν θα πάνε για καφέ  Κολωνάκι ή Καστέλλα.
Αλλοι δεινοπαθούν και άλλοι εχουν χάσει τις αξιοπρέπειές τους περιμένοντας
ελεημοσύνες απο τα συσσίτια και ενα πενιχρό επίδομα πρόνοιας που οχι μόνο δεν
καλύπτει πολλές ανάγκες, αλλά ενίοτε καθυστερεί η καταβολή του.
Και κάποιοι άλλοι έχουν χάσει και τα λογικά τους και βγάζουν ότι πιο φασιστικό
μπορούν αφου δεν εχουν να χάσουν κάτι άλλο.


Μεταξύ απειλών και υποσχέσεων, ψάχνουμε τις πραγματικές λύσεις.
Το εμπόριο ελπίδας αντι να πάψει να συμβαίνει, αποδεικνύεται άφθαρτο μέσο
δημαγωγίας και εξαπάτησης. Γι αυτο και στις εως τωρα δημοσκοπήσεις οι έλληνες
σε ποσοστά που κυμάινονται στο 47% οι μισοί δηλαδή, αισθάνονται ανασφάλεια και
φόβο απέναντι στα κόμματα.
Αλλα τελικά, εναποθέτουμε ελπίδες με την ψήφο μας σε κάποιους.
Με την ελπίδα -πάλι- να μη μας απογοητεύσουν.

Αλλά θα πρέπει με κάποιο τρόπο να συνεννοηθούμε επιτέλους σαν λαός μεταξύ μας.
Να συνεργαστούμε και να νοιαστούμε αντι να διχαζόμαστε.

Για να μην καταλήξουμε πάλι κοψοχέρηδες και ξανά πλανηθέντα πρόβατα.


Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Mε Aποδείξεις



- μ' αγαπάς ;
- ναι, γιατί ρωτάς ;
- ετσι, θέλω να ξέρω, να το ακούω.
- πριν απο μιά ώρα στο είπα.
- ναι αλλά δεν πειράζει, θέλω να το ακούω.
-...
- δε μιλάς
- τι να πώ ;
- ξερω γω ; οτι θές, πες.
- θα με τρελάνεις μωρό μου ;
- εγω ; δε θέλω. Εσυ να μου πείς, γιατι τρελλαίνεσαι ;
- εγω ;  μια χαρά είμαι, λίγο κουρασμένος μόνο.
- θα μου κάνεις μασάζ ;
- μα εγω ειμαι ο κουρασμένος αλλά θα σου κάνω λατρεία μου.
- όλο λατρεία κι αγάπες μου λες ... περίεργο.
- ... ?? !
- τι κοιτάς ;
- τα βυζιά σου, τι λες αγαπούλα μου ; να λέω ή να μη λέω οτι σε αγαπάω ;
- Οτι θες ... αφου δεν το εννοείς.
- Ε ; οεο ;
- Κοίτα τα βυζιά μου αφου θες, όλο το σεξ σκέφτεσαι.
- Πλάκα κάνω μωρό μου ακόμα να με μάθεις ; τόσο καιρό με ξέρεις.
- Ναι αλλά δεν μ' αγαπάς.
- ...  άααντε πάλιιιι (χαμόγελο) ε τι να κάνω για να το πιστέψεις ;
- Ε, απόδειξέ το.
- ....  ??? !!  .... ***^!..- ουφ ... δεν παλεύεσαι.
- Παλεύομαι, οκ πάω να ξαπλώσω με το βιβλίο μου μεχρι να το αποδείξεις.
- .... !!

* Ο συμπαθής σύντροφος ακόμα στον καναπέ προσπαθεί να συγκεντρώσει
 τις απαιτούμενες αποδείξεις.


Tweet

Related Posts with Thumbnails

Do not clopy

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape