Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Του θεού τα πράματα

Ελεγε το τραγουδάκι,
"φέξε μου να περπατώ,
να μαθαίνω γράμματα,
του ΘΕΟΥ τα πράματα".

Και μας λέγαν οτι ο θεός τα έχει κάνει όλα, και αυτο μας το λέγαν οι μαυροφορεμένοι γενειοφόροι εκπρόσωποι του θεού στη Γή. 
Παράξενο πώς, οι ίδιοι γενειοφόροι ήταν που ήταν πλουσιότεροι απο εμάς, παρά την εμφάνισή τους που προϊδέαζε για φτωχικούς απλούς και ταπεινούς ανθρώπους.
Η οικογένειά μου είχε μεροκαματιάρη πατέρα και οικοκυρά μητέρα.
Δεν κάναμε περιουσίες.
Αλλα εδω μπορεί να φταίνε διάφορα πράματα.
Ισως για παράδειγμα το οτι παρά το οτι είμαστε χριστιανοί, ο καλός θεός έδωσε αγαθά στους εκπροσώπους του στη γή και όχι στους μεροκαματιάρηδες.
Να γιατί, ο κάθε Ευφραίμ ( nickname είναι αυτό ) θεωρεί οτι μπορεί να κάνει μπίζνες με οφφ-σόρ εταιρείες και με γιούς ταχυδρόμων.
Mετά, οι γιοί ταχυδρόμων έκαναν τρία-τέσσερα σπίτια με πισίνες και οι ιερωμένοι παρέμεναν σε κελιά μοναστηριών εκτός απο οταν πεταγόντουσαν σε καμμια Ρωσία να πουλήσουν Ζώνες και διάφορα άλλα στους ιθαγενείς.
Εμείς φαίνεται είμαστε όχι καλής πάστας ανθρωποειδή, και δεν συγκαταλεγόμαστε στο  ανώτερο είδος των παπαδαραίων και αρχιεπισκόπων πάσης βλακείας.

Αν υποψιαστώ οτι ο Ευφραίμ μέσα απο το κελί στη ΓΑΔΑ θα επικοινωνήσει με τον χριστόδουλα ο οποίος θα του πει να κάνουν συλλογή υπογραφών έξω απο τους ναούς για το καλό της χριστιανοσύνης, θα έχω εναν οργασμό διαρκείας.

Αυτο, που μαζεύτηκε κόσμος έξω απο τη ΓΑΔ επειδή θα ερχόταν ο γέροντας *μπιπ*, πώς το λες ; Το λες και αηδία ε, αν σκεφτείς οτι τα ίδια καθάρματα που μαζεύτηκαν εκεί ήταν που πήγαν και στη μάζωξη του χριστόδουλα για τις ταυτότητες.
Μη τους θίξεις τα ιερά μονάχα.
Οτι κάνουνε οι ιερωμένοι, είναι πάντα "του θεού τα πράματα" και δεν σε παίρνει να τα αμφισβητείς.

Πάω να προσευχηθώ, γιατι δε βλέπω φώς.
Αφου τελειώσω το τρίτο ποτήρι τσίπουρο και κάψω ενα ακόμα κούτσουρο στο τζάκι.
Κι αύριο μέρα είναι και θα πιάσουνε πολλούς κακούς.
Και μετά θα τους αφήσουν σαν το γιό ταχυδρόμου.

* η φωτογραφία είναι τραβηγμένη Ιούλιο 2011 στους Φούρνους Κορσεών.

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Καλές Γιορτινές μέρες σε όλους ...

... εκτός απο τον Πετσάλνικο, τον Κουτρουμάνη, την Καϊλή, τον Διβερλέγκα, τη Μιλένα, το Λοβέρδο, το Χρυσοχοϊδη, το Ρέππα, τον Πρωτόπαπα, το Νικητιάδη, το Βενιζέλο, τη Διαμαντοπούλου, τον Μαντέλη, και το Σαμαρά, τον Αβραμό και όλη τη νουδού, την Παπαρρήγα και όλο το κασετόφωνο, το Τσίπρα θίνγκ και όλο το συριζόπληκτο θίνγκ, τον Ανθιμο, το Ζορό, τον Ευφραίμ και το Βορίδη, τους ελληνάρες που αδημονούν να ψοφήσουν όλες οι κατσίκες των γειτόνων, τον παπά που με βάφτισε και το @@ τον μπάτσο που μου έκοψε κλήση στα 14 μου επειδή δεν είχα αριθμό κυκλοφορίας στο ποδήλατο μου !



Και τώρα, μετά το διάλειμμα για διαφημίσεις, ξανά, ευχές σε όλους.
Τους υπόλοιπους. Οι παραπάνω λίστα δεν εχει σχέση με οτι καλό θέλω να εύχομαι αυτές τις μέρες.
Αγάπη και θαλπωρή με τους ανθρώπους που μας αγαπούν πολύ.

* Ειχα κατι άλλο γράψει αλλα ας το πάρει το ποτάμι για την ώρα, μέρες που είναι.
Πέτρο Κ., VAD, Κάνθαρε, zoyzoy, θα το ανεβάσω κάποια στιγμή αργότερα και θέλω να το συζητήσουμε. Ευχαριστώ ιδιαίτερα εσάς τους τέσσερεις για την άριστη  διαδικτυακή παρουσία και επικοινωνία.
Εβίβες και Καλές Γιορτές.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Γούστο σου και μάσα

Μου αρέσουν πολύ  τα time lapse videos.
Μου αρέσει επίσης πολύ ο μουσσακάς αλλα και τα αθλητικά.
Το τι δεν μου αρέσει μπορεί να μην ενδιαφέρει άλλους, αλλα, ας μη γελιέμαι, ούτε τα γούστα μου ενδιαφέρουν καμπόσους, αφου ειναι προσωπικά και δεν μπορεί κανείς να ανησυχήσει επειδή μου αρέσει η ζωγραφική και το τέννις, εκτός αν ζωγραφίζω στον τοίχο του χωρίς άδεια ή τον κυνηγάω με τη ρακέτα να του σπάσω το κεφάλι :)


Μου αρέσει να ταξιδεύω σε εθνική οδό τη νύχτα, εκεί, λίγο πριν το χάραμα, με μουσική και με τους αδιόρατους απόμακρους ήχους της αυγής να υπονοούν οτι θα κυριέψουν τις επόμενες ώρες μου. Αλλα και αυτό είναι μιά παραξενιά μάλλον, για όλους τους "νορμάλ" που δεν ταξιδεύουν νύχτα επειδή νυστάζουν κι αυτο ειναι επικίνδυνο. Συμφωνώ. Οταν ειναι να ταξιδέψεις, κοιμήσου, ξεκουράσου και μετά φύγε.

Απο τη στιγμή που δεν ενοχλείς κανέναν, είναι δικό σου θέμα, τι και πώς σου αρέσει και τί όχι. Κι αν αναφέρεις οτιδήποτε απο αυτά, σίγουρα δεν το κάνεις για να εισπράξεις χειροκρότημα ή κάτι. 

Δεν ειναι πάντα ακριβής η τοποθέτηση απέναντι σε άλλον σύμφωνα με το τι εσύ θεωρείς οτι είναι ή το τι θα ήθελες να είναι. Ακόμα και αν δεν ανακαλύπτεις γρήγορα την ταμπέλα που θέλεις να του βάλεις, μην αποφασίζεις οτι ο άλλος είναι υποκριτής, άρα πρέπει να καεί στην κόλαση. Τι είσαι ; δικαστής ;
Εσυ, ως τέλειος, αποκτάς μια δόση ηδονής οταν ξετρυπώνεις αδυναμίες και λάθη του άλλου, αποκλίσεις απο την "νορμάλ" κατάσταση που οι ίδιος υπηρετείς πιστά ( ; )  ... 
 
Πρέπει να έχουμε θετικό πνεύμα, να βοηθάμε και να βοηθιόμαστε. Ετσι θα γίνουμε όλοι καλύτεροι. Ετσι θα νικήσουμε όλοι.

Γκετ ε λάηφ λένε στο χωργιόμ' και προσπαθώ να ...γκετ δατ λάηφ, γράφω πότε πότε εδω και μετά συνεχίζεις εσυ τη ζωή τη δική σου κι εγω τη δική μου. Εδώ, σκέπτομαι, συντάσσω κείμενο και εικόνα, ψάχνοντας να βοηθηθώ για να διατηρήσω ενα επίπεδο λογικής και νηφαλιότητας. Εξω, πρέπει να αποφασίζω πιο σωστά, χωρίς πανικούς και υστερίες, θέλω να είμαι καλύτερος άνθρωπος και νομίζω πως εχω βελτιωθεί αισθητά τα τελευταία χρόνια. Προσπαθώ πολύ και είναι πολύ σημαντικό να πετυχαίνω στόχους -προσωπικούς και συλλογικούς.
Αλλα και αυτό, πάλι προσωπικό είναι και ανήκει σε εμένα.


* Αλλο ενα -προσωπικό- χόμπι, αν δεν βαριέμαι, η μαγειρική. Μπορείς να βρεις τη συνταγή απο την φωτογραφία ;


**
Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης Μπάσκετ 1989 AEK-Μπαϊρόητ.
Τελευταίο τάϊμ άουτ και το παιχνίδι στον πόντο. 
Αραγε πόσοι μπορούν να αναγνωρίσουν και πόσα, γνωστά πρόσωπα στην εικόνα ;

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Φτηνοί μεντεσέδες.

Αν σου προκύψουν ζημιές και πρέπει να τις επισκευάσεις, αρχίζεις μέσα σου, αλλα κι απ'έξω σου μερικά μπινελίκια για την κακοτυχία που σε βρήκε. Μετά υπολογίζεις το κόστος αγοράς και τον κόπο ( και τα νεύρα ) επισκευής.
Αυτά, αν μπορείς να τα φτιάξεις μόνος σου. Αν δεν μπορείς,πρέπει να βρείς μάστορα και να του ακουμπήσεις και μιαν αμοιβή, τι, κλέφτης να γίνει ο άνθρωπος ; Αλλο αν η αμοιβή που ζητάνε ειναι σαν ληστεία.
Πανευτυχής που το κόστος αλλαγής των μεντεσέδων των ντουλαπιών κουζίνας ηταν 1,80 € με απόδειξη φυσικά αγόρασα ενα μπουκάλι κρασί Μαρουβά Χανίων και ενα λίτρο τσικουδιά για να γιορτάσω την φτηνή επισκευή. Κόστος  11,60 €.
Δε μπορείς να πείς, εχω πνεύμα οικονομίας.


Ασχετο : Αν ξέρει κανείς τι πουλιά είναι αυτά στη φωτογραφία, θα με βοηθήσει πολύ να δω κάτι.

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Εβρι γίαρ χάπι

Κάθε χρόνο θέλω να με θυμούνται στα γενέθλιά μου.
Απο τότε που ήμουν 14, δεν εδινα σημασία σε ονομαστικές γιορτές, όσο έδινα σε γενέθλια και σε επετείους σημαντικές. Δηλαδή προτιμούσα να θυμηθώ να ευχηθώ σε κάποιον τη μέρα που πέρασε στο πανεπιστήμιο κι ας τον ξεχνούσα στην ονομαστική του γιορτή. ( Πώς τον λένε, είπαμε ;  Ξεχάσιους ).
 
Παλιοί μπλογκοφίλοι, όπως η Butterfly με κάλεσαν να γράψω για μένα, να παίξω παιχνιδάκι λέει και ξέρουν οτι δεν θέλω να περιαυτολογώ, αλλα θα γράψω κάτι τις λόγω της μέρας.
. Είμαι Τοξότης με ωροσκόπο τρέχα-γύρευε αφου η μαμά δεν θυμάται τι ωρα με γέννησε. Αλλα γενικώς τελευταία δε θυμάται και πολλά :Ρ
. Εχω έμφυτη αισιοδοξία σε βαθμό αθεράπευτου ρομαντικού, αλλα αυτό πάλεψα πολύ να το αλλάξω παλιά. Ειμαι ακόμα αισιόδοξος αλλα και ρεαλιστής.
. Τρελλαίνομαι για βαρελίσια γίδινη φέτα, για τσίπουρο, κοπανιστή Χίου, και κοψίδια στα κάρβουνα. Επίσης σαλάτα ρόκα-παρμεζάνα και πατάτες τηγανητές. Αν δεν ηταν κι αυτη η χοληστερίνη ...
. Για χάρη του γενικότερου καλού, θα θυσιαστώ και μια και δυό και τρείς φορές. Μετά, θυσιάσου κι εσυ λιγάκι, ηλίθιέ μου :)
. Γηράσκω αεί διδασκόμενος
. Πιστεύω πολύ στην θετική σκέψη. Αλλα αυτο, δεν ειναι αδυναμία.
. Η ζωγραφική ειναι ενα μεγάλο μου πάθος, όπως και η φωτογραφία, η εικόνα δηλαδή με συνεπαίρνει.

Ελαβα και το δωράκι της μπλογκοκλήρωσης (κλικ) και χαμογέλασα με την απλότητά του και την λιλιπούτεια αρχοντιά ενός μικροπράγματος. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Κατι μικροπράγματα ειναι που δίνουν ευχάριστες νότες στη ζωή μας για να μην μένει αυτη στον πάτο μιας μίζερης πραγματικότητας.

Καλό μήνα να έχουμε.




Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Παιδεία, Σφαίρες, Βία


Σε ενα παλιό σπίτι στην Ικαρία, ο τοίχος εχει ...τη δική του ιστορία.
Ειναι απο τις εικόνες εκείνες που μιλάνε απο μόνες τους όχι μόνο για το τι γράφουν αλλα ολόκληρη η εικόνα, εχει να πεί πραγματικά πολλά.
Σιωπώ και ακούω την εικόνα.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Προς Λουκά ...

Αυτη την εικόνα

ίσως στον 
δεν την είχαν δείξει, ελπίζω να τη δεις εσυ και να καταλάβεις τι συμβαίνει και προς τα πού πηγαίνουμε.

Oτι δεν πληρωθεί, θα πρέπει σίγουρα να το βρείς απο αλλού.
Μισθοί και συντάξεις -όσων έχουν- γονάτισαν πλέον εδω και καιρό.
Οι έκτακτοι φόροι στα ακίνητα, με τη βοήθεια δημάρχων, ισως δεν πληρωθούν.
Το ρεύμα θα κοπεί, λένε.
Τηλέφωνα, νερά, λογαριασμοί, θα μένουν απλήρωτα.
Φτάνει το "κούρεμα" - λεηλασία στα εισοδήματα, δεν ξερω τι θα κάνεις, λογικά φέρε χρήμα χρωστούμενο απο μεγαλο-λαμόγια και πάρε το χεράκι μακριά απο το εισόδημά μας, φέρε κάποιο είδος ανάπτυξης [ελπίζω όχι αποικιοκρατικού τύπου] κι ας πούμε οτι τα πήγες καλά.
Ποιος ;
Α, ο αντωνάκης φωνάζει ;  Αστον αυτόν, μη δίνεις σημασία, δεν διαθέτει εγκέφαλο μεσα στο κεφάλι του. Χτυπιέται γεμάτος αντιφάσεις, επειδή δεν παίζουμε με το παιχνίδι που αυτός ήθελε, εκλογές δηλαδή. "Νια νια νια, σέλω εκλογκέεε"

* Σιγά μη διαβάσεις ενα ταπεινό μπλόγκ ενός ασήμαντου, αλλα εγω οφείλω να το 'χω γράψει αυτο που σκέφτομαι και συμπάθα με κιόλας αλλα ξέρεις, εκει στις εξουσίες, πάντα κάποιοι με εκατομμύρια ευρώ σε καταθέσεις και με εξασφαλισμένα άνετα γεράματα, μας έλεγαν πόσο θα μας περικόψουν, πόσα θα παίρνουμε, αν θα εχουμε δουλειά και με τι συνθήκες. Ποτέ δεν βγήκε να το κάνει αυτό κάποιος με εισόδημα 800 € το μήνα. Πάντα το έκαναν πάμπλουτοι και δε θυμάμαι αν ποτέ κανείς τιμωρήθηκε για λάθη.
Γι αυτό, άρση βουλευτικής ασυλίας, άμεσα, τώρα !
Φορολόγηση Εκκλησίας, άμεσα, τώρα !
Επαναπατρισμό και φορολόγηση καταθέσεων ανω των 300 χιλ. ευρώ, τώρα !
Και κάποιο είδος ανάπτυξης για να βρεί ο κόσμος αξιοπρεπείς δουλειές, επιτέλους.

** Αναρωτιέμαι ποιά η ηθική και ποιά η νομιμότητα δημάρχων να καλούν κόσμο να μην πληρώσει το τέλος ακινήτων. Τέτοιο λαϊκισμό θα βρεθούν κάποιοι να χειροκροτήσουν και να ψηφίσουν ;

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Τσίχλα, καραμέλλα.




Η ΝΔ_ δε θέλει να κυβερνήσει. 
Το ΛΑΟΣ δεν ενδιαφέρεται να κυβερνήσει. 
Το ΚΚΕ είναι αντίθετο να κυβερνήσει οποιοσδήποτε. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ απέχει απο τις διαδικασίες για νεα κυβέρνηση.

Αλλά  θέλουν  εκλογές... !

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Στον καιρό της εμπιστοσύνης

Επικαιρότητα θες, τρέξε να προλάβεις.
Ωσπου να σκεφτείς κάτι να γράψεις, αλλάζει η τρέχουσα επικαιρότητα και βγαίνεις offside. Τέτοια ειναι η ταχύτητα εναλλαγής των ειδήσεων και των αλλαγών στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας.

Η σύγχυση και η αγανάκτηση, το πελάγωμα, τα νεύρα, ο θυμός, και κάμποση ανωριμότητα, ωθεί πολλούς αντι να ψάχνουν καθένας την κοινή γεωγραφία του με τους άλλους πολίτες, να ψάχνουν τα σημεία που διαφωνούν και ετσι στοχοποιούν άλλους συμπολίτες, συχνότατα, άδικα.
Ας κυνηγιόμασταν ολοι μεταξυ μας γυμνοί στους δρομους κρατώντας ανθοδέσμες, αυτο μπορεί να ήταν μια καποια λυση στα προβληματα μας.

Ξέρεις, η μόδα είναι να βρίζεις τον ΓΑΠ και να τον καταριέσαι νυχθημερόν ως μόνο φταίχτη για όλα ξεχνώντας να αναφέρεις πού έχεις εσυ ευθύνες αλλα και πού έχουν ευθύνες κάποιοι τρίτοι και ξεχνώντας ακόμα να προτείνουν κάτι άλλο, κατι ρεαλιστικό και υπεύθυνο.

Δε θέλω να είμαι στη μόδα, δε θέλω να υπερασπιστώ κανέναν πολιτικό, ουτε εναν για δείγμα αν και μερικοί διατηρούν ψήγματα αξιοπρέπειας που ωστόσο βυθίζονται και αυτοί στο τέλμα της σάπιας πολιτικής ζωής μιας χώρας που αγκομαχεί να βγεί απο τον βούρκο της ανυποληψίας στην οποία εχει πέσει εξ αιτίας κακής νοοτροπίας που ξεκινάει απο 60 χρόνια πίσω. Και βάλε.

Δε θέλω να είμαι στη μόδα και να βρίζω όπως κάνουν κάποιοι και μάλιστα το παρακάνουν, καμώνοντας οτι ασκούν κριτική ενω στο βάθος το μόνο που θέλουν ειναι να εκτοξεύουν φλόγες οργής χωρίς καμμία πρόταση, καμμία ιδέα, καμμία προοπτική. Ειχα γράψει σχετικά, στον "επαγγελματία φευγοποιό".
Ειδικά όσοι χρησιμοποιούν φρασεολογία χυδαίου τύπου και επιχειρήματα του δημοτικού μεσα σε μπλογκς, ας σκεφτούν πόσο ωφελούν με αυτη τη συμπεριφορά τους, την ίδια την μπλογκόσφαιρα, την ίδια την ελευθερία έκφρασης, δίνοντας δικαίωμα σε όσους θέλουν να μας φιμώσουν, να το κάνουν, εξ αιτίας τους.

Δε θέλω να είμαι στη μόδα που θέλει Τσιπρίζουσες - φασίζουσες υστερίες ή στενοκέφαλους επικίνδυνα ηλιθιους αρνητές οπως το ΠΑΜΕ.

Δε θέλω να ειμαι στη μόδα που θελει να φιμώνεις τον άλλον επειδη δε γουστάρεις όσα πιστεύει, να του κολλάς ετικέττα και να τον αποκλείεις [μπας και ακουστείς περισσότερο εσυ].

Εχουμε κυβέρνηση που έχει εκλεγεί με ευρεία πλειοψηφία, αλλα τωρα ζητά ψήφο εμπιστοσύνης [σήμερα] και μόλις την πάρει, απ' οτι άφησε να εννοηθεί, θα παραιτηθεί ο πρωθυπουργός υπέρ μιας ευρύτερης συναίνεσης. Κάπως παράλογο ;
Αυτη η ψήφος εμπιστοσύνης θα ήταν σωστό να δίνεται ή όχι, απο 1.000 έλληνες πολίτες, τυχαία επιλεγμένους, θα ηταν πιο αντιπροσωπευτικό του αν ο λαός εμπιστεύεται ή όχι μιά οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Ειδικά, μιά κυβέρνηση που 'ξέχασε' πάλι να φορολογήσει την Εκκλησία και 'ξέχασε' επίσης να άρει την ασυλία των βουλευτών και αποδείχτηκε λίγη στην είσπραξη οφειλόμενων απο τους μεγαλοκαρχαρίες και γι αυτό ξεζούμισε μισθούς και συντάξεις.

Εχουμε αντιπολίτευση που αξίζει λιγότερο απο όσο 10 παππούδες σε καφενείο ορεινού χωριού. Ειδικά ο σαμαράς ειναι η προσωποποίηση του τίποτα που έφαγε τις σφαλιάρες του ακόμα κι απο ευρωπαίους αλλα ωστόσο θέλει να γίνει πρωθυπουργός για να διαπραγματευτεί ενα άλλο μνημόνιο, λες και ο παπανδρέου επέλεξε το καρώ μνημόνιο ενω έπρεπε να διαλέξει το ριγέ.
Ειναι σα να λέει : "Ψήφισέ με λίγο να δω κάτι..."...
Σε εμπιστεύεται να τον ψηφίσεις σε εκλογές αλλα δεν σε εμπιστεύεται να ψηφίσεις σε δημοψήφισμα. Πρέπει να αποφασίσει τι θέλει. Σε μια άλλη ζωή.

Με την υπόλοιπη αντιπολίτευση δε θέλω να ασχολούμαι καν. Δεν υπάρχουν για μενα. Η προφανής επιλογή ψήφου, ειναι το λευκό και οχι ενα μικρό κόμμα.

Σοβαρές πολιτικές συζητήσεις δε γίνονται με την καϊλή και το μιχελάκη, ουτε με τους πρετεντεροτρέμηδες. Αυτοί δεν ενδιαφέρονται για το τι ζητά η κοινωνία.


Δεν ξέρω τι ειναι πιο εύκολο, να κάνεις μία χώρα μπουρδέλο, ή ενα μπουρδέλο, χώρα. Προς το παρόν όλα δείχνουν οτι ο γιώργος προσπαθεί να κάνει το δεύτερο, αλλα του βγαίνει το πρώτο. Κι εμείς ελπίζουμε οτι όλα ειναι ενα κακό όνειρο.

Ωστόσο, αν τύχει και βγούμε απο το ευρώ, παρακαλώ  όσοι πουλούν αγανάκτηση να προσέλθουν στις κρεμάλες που υπόσχονται οι ίδιοι τώρα για άλλους. Μεχρι τότε, έχουμε καιρό. Το να σπέρνουν διχασμό και σύγχυση, δεν βοηθά την -ανίατη- περίπτωσή τους, ουτε κανέναν άλλον.

Ξεκίνησα αυτη την ανάρτηση προχτές.
Ιδέα δεν εχω για το τι θα αποφασίσει το κοινοβούλιο απόψε σχετικά με την πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης, ξέρω σίγουρα οτι την επόμενη μερα πάλι οι γνωστές φωνές θα μιλάνε για Εκλογές αφου στο δείγμα εγκεφάλου που κατέχουν, οι εκλογές ειναι μία λύση για το καλό όλων μας και οχι μία λύση για να αρπάξουν εξουσία διάφοροι αποκτώντας και αυτοί ασυλία και βουλευτική συνταξιοδότηση.

Η κυβέρνηση που θα βάλει χέρι άμεσα σε Εκκλησία, φοροφυγάδες, συντεχνίες και στη μέγιστη συντεχνία των βουλευτών και παρατρεχάμενων, αυτη θα εχει την ψήφο μου, άμεσα χωρίς δεύτερη σκέψη. Μεχρι στιγμής, η παρούσα κυβέρνηση, δεν εχει τολμήσει αυτές τις ρήξεις και δεν βλέπω να το κάνει σύντομα.
Οταν ο γαπ βγήκε και ζήτησε πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, να
"στηρίξουμε τους δικούς του, αλλιως θα ... " ...
ε λοιπόν  εμένα αυτο δεν μου άρεσε και δε γουστάρω εκβιασμούς τέτοιου τύπου.
Οπότε, ντήαρ Τζόρτζ, να μην το ξανακάνεις αυτό, ολα κι ολα, δε σε έβρισα τόσο καιρό, δέχτηκα αρνητική κριτική απο διάφορους που σε μισούν πολύ, αλλα όλα τα πράγματα εχουν όρια.
Δε με ενδιαφέρει καθόλου ποια θα ειναι η κυβέρνηση, αρκεί να γίνεται σωστή δουλειά και να μη μας κοροϊδεύουν όπως κάνει ο αντιπρόεδρος σου που κάνει νόμους για να αθωώνει εαυτόν προκαταβολικά. Κι ο άλλος αντιπρόεδρος σου δεν πάει πίσω. Στείλε τους σε παρακαλώ ως πρεσβευτές σε αφρικανινές χώρες πείνας.
Φέρε ξένους, δε θα πω οτι χάνω εθνική κυριαρχία,
φέρε απο άλλα κόμματα, δε θα πώ κουβέντα,
εκτός αν φέρεις τίποτα ρέππες πάλι και τίποτα ανύπαρκτους δικηγορίσκους,  καιροσκόπους του πουθενά και του τίποτα.
Κάνε ομως δουλειά και διόρθωσε τις αδικίες. Εσυ, ή όποιος άλλος.

Τότε, θα σκεφτώ να αναθεωρήσω την εμπιστοσύνη μου όχι σε εσένα, αλλα στο πολιτικό σύστημα, στους θεσμούς, δικαιοσύνη, αστυνομία σε όλα.


υγ. το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας μόλις το έμαθα. Ελαβε ψήφο εμπιστοσύνης με 153. Αυτο δεν αλλάζει κάτι απο όσα σκέφτομαι  και ετσι και αλλιώς θα τα έλεγα.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Μήν το ζουλάς

Αν δείς αυτο το φυτό και σου φανεί παράξενο και δεν ξέρεις τι ειναι,
κι αν κόψεις ενα απο αυτά τα πορτοκαλί-κίτρινα μπαλάκια, ΜΗΝ  το ζουλήξεις, γιατι τότε θα σου πάει στο μάτι. Και θα κλαίς για τη βλακία που έκανες.
Εγω μετά απο αυτό έπρεπε να πάω οφθαλμίατρο αλλα δεν γινόταν, ήταν και μερα γενικής απεργίας. Εσυ καλύτερα να πας. Αν το ζουλήξεις, θα πάς οφθαλμίατρο.

Ηθικό δίδαγμα : Σε μερα απεργίας είτε πας σε διαδήλωση είτε στην εξοχή, θα φύγεις με μάτια κόκκινα. Βεβαια συνέβη στου Ρέντη. Στην Παιανία να υποθέσω τα μάτια θα γίνονταν πράσινα.

Ετσι για την ιστορία, θα ήθελα να μάθω τι φυτό ειναι αυτό γιατι μου έκανε εντύπωση.
Υπήρχαν πολλά απο αυτό σε μια αλάνα στο Ρέντη. Ειναι χαμηλά σε ύψος, γενικά μικρό σε μέγεθος. Αλλά ...ζουμερό :)

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Βρήκαμε τους φταίχτες για τα σκουπίδια

Απάντηση στο μεγάλο ερώτημα, ποιος ηταν ο υποκινητής  για το κλείσιμο των σκουπιδερί δίνεται εδω, μετά απο έρευνα εκτεταμένη σε πολλές περιοχές της Αθήνας.

Τα Σούπερ Μάρκετ κανόνισαν με τους χωματεριτζήδες να κλείσουν  οι σκουπιδερί και το θέαμα τόσων σκουπιδιών αμάζευτων, ετσι που παντού γύρω και πάνω απο τους κάδους υπήρχαν σκουπίδια μέσα σε σακκούλες απο πολλά σούπερ μάρκετ, είχε σκοπό την διαφήμιση !

Καθώς περνάς μπροστά απο τους ξεχειλισμένους κάδους, το μάτι σου πέφτει πάνω στις σακκούλες. Αναγκαστικά, βλέπεις και το σήμα που υπάρχει στην κάθε σακκούλα, όπως ΑΒ, Jumbo, Carrefour, Σκλαβενίτης, Γαλαξίας, multirama και δυό τρείς απο το "Πλαίσιο". Διαφήμιση, όπως βλέπεις φίλε, κατάλαβες ; Μεγάλο κόλπο.
Νικητής φέτος ο Σκλαβενίτης. Πέρσι ήταν ο ΑΒ. Στη Βόρεια Ελλάδα μαθαίνω νίκησε ο Μασούτης.

Και μετά την συνταρακτική αποκάλυψη, εύχομαι καλή εβδομάδα.
 
υγ. Οποιος δεν μάζεψε κανα κούτσουρο για το τζάκι πριν βρέξει, την έβαψε, ασήκωτο θα ειναι τώρα, αν βρεί και κανένα.
υγ.πάλι : αν δεν κατάλαβες οτι κάνω πλάκα, άλλη φορά να κοιτάς στις ετικέτες του άρθρου, γκέγκε ;

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Ακου λίγο

Tι ; φεύγεις ; κιόλας ;
μα δεν τελειώσαμε,
πολλά ακόμα να πούμε πρέπει,
αλλιώς θα μένουν μετέωρα
λόγια κι πράγματα,
σα να μην εχουν πού να πιαστούν.
Λόγια που κρίμα ειναι
να πάνε σε λάθος καρδιές,
ειναι δικά μας και να πάνε αξίζουν
εκει μόνο, που θες.
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια...
ουτε ο ήχος της καρδιάς.
Ολα φαίνονται μοιραία,
σα να πέσαν απ' τον ουρανό,
και δεν ειναι ολα ωραία,
κι ας με πούνε κουζουλό,
στα καλά και στ' άσκημα,
πρέπει να 'μαστε 'δω.
Μείνε και άκου,
το ξέρω, δεν μπορώ να σε κάνω να γελάς,
το ξέρεις πως φταίξιμο δε ρίχνεις,
είναι απλά μια στιγμή
που δεν κάνει ν' αφήσουμε κενή
στη μνήμη, στο μυαλό την καρδιά,
μια τέτοια ήσυχη βραδιά.
εκανα δρόμο πολυ να ρθω,
χωρίς λόγο δεν ήταν,
θα με ακούσεις για λίγο ;
... πανάθεμά σε, 
άκου με λίγο...



Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Μα τι σεχουαλικός Σεπτέμβρης


Ο Οκτώβης μήνας με υποχρέωσε να γράφω τα πρακτικά του προηγούμενου μήνα αλλιως δε θα μου έμπαινε καλά.


Κατεβατό είχα γράψει περι του Σεπτέμβρη που πέρασε. Αλλα δε θα το διαβάζω ουτε εγω στο μέλλον αν εχει μέγεθος μεγαλύτερο απο τρια ες-εμ-ες. Θα πεις, καλά, πού θα χωρέσει αυτός ο τιτανομεγιστοτεράστιος ένατος μήνας του έντεκα σε λίγες γραμμές ; Θα χωρέσει μην τονε πάρει ο διάολος :)

Κάμπινγκ στην Αργολίδα. Νέες γνωριμίες, νέοι τόποι, πολλά χιλιόμετρα.
Απρόθυμη επιστροφή back to Αθήνα.

Η εθνική ομάδα μπάσκετ κατατάσσεται 6η στο ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας ενω τα "ενοχλητικά" Σκόπια παίρνουν 4η θέση. Οι δικοί μας παίρνουν πρόκριση για το προολυμπιακό τουρνουά ενω έχουν παρουσιάσει ενα σύνολο άξιο για χειροκρότημα και ικανό να μας κάνει να δούμε αισιόδοξα το μέλλον. Πολλά μπράβο στα παιδιά. Ηταν να γράψω για το Ευρωμπάσκετ ενα μεγάλο άρθρο αλλα δεν.

Τρόϊκες πάνε κι έρχονται.
Δε φαίνονται φχαριστημένες, το λέει και το πρόσωπό τους.
Αμα έχετε δει πιο ανέκφραστες φάτσες στη ζωή σας, να μου το πείτε.
Οπως πάνε κι έρχονται οι τρόϊκες, ετσι πάνε κι έρχονται και τα γαμωσταυρίδια με συμπάθειο, απο τον κόσμο που βλέπει το εισόδημά του να εξανεμίζεται υπερ πατρίδος ενω την ίδια ώρα η σεβαστή Εκκλησία μας το χαβά της, κράτος εν κράτει.

ΔΕΘ που δε θέλω να θυμάμαι. Κανείς δεν είπε κατι αξιόλογο, ενω μεχρι και ταξιτζήδες ανέβηκαν Λευκό Πύργο. Πώς τόλμησαν, τόσο κίτρινοι σε μια Παοκτσίδικη πόλη ;

Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου μπάχαλο, ο Αγαπούλας άφαντος, τον πιάνουν, τον ξαναχάνουν επειδη η Δικαιοσύνη *μπιπ* ... ο γάβρος στο Τσου-Λού, αστείο πράμα,
 κάτι Πρίγκηπες θε να αγοράσουν το Τριφύλλι και η εθνική ομάδα μπάλλας παίζει κατι παιχνίδια... αυτά με τη μπάλλα, πολλά λεω.

Στο μεταξύ και ενώ άπαντες ψάχνουν τον Papa George, ο αντ' αυτού χοντρ... Μπένι ανέλαβε να ανακοινώσει νέα φορομπηχτικά μέτρα χωρίς να υποσχεθεί οτι δεν θα μπουν κι άλλα αργότερα.
Και δώς του να φορολογούν τις πισίνες για 67η φορά στη ζωή μου ( δεν εχω πισίνα, στα @@ μου αλλα ντροπή ρε ) ξανά τα τσιγάρα και τα ποτά και ξανά φυσικά τις συντάξεις και τους μισθούς. Ταμειακά μέτρα ντροπής. Ας φορολογήσουν και τα υπερβάλλον μήκος πέους, περαν των 15 εκ. Και τα βυζιά άνω των 2 κιλών.

Και ξανά ΔΕΝ φορολογεί την Εκκλησία, η οποία είπαμε, στην κοσμάρα της.
Κι απολύει δημόσιους υπάλληλους ενω δεν αγγίζει τους παπάδες. Τι στομπούτσο ρε πστμ. ας μην το αναλύσω αυτό, ετσι κι αλλιώς αφορισμό θα φάω αργότερα.



Τι άλλο ο Σεπτέμβρης ;
Κανα μπανάκι τελευταίο πριν τα πρωτοβρόχια, τα πωπάκια σείονται ακόμα στις πλαζ και ο φραππές παίζει ρόλο ναρκωτικού, κανα ψαρεματάκι, αυτά.
Τα αντηλιακά πάνε στο ντουλάπι για του χρόνου κι ας εχουν λήξει τότε, λεφτά δεν εχει να πάρουμε άλλα.
Ανεργία στο 3405% και πάει πάνω, μαγαζιά κλείνουνε, νοικάρηδες πλακώνονται με ιδιοκτήτες για να κατέβει το νοίκι και ταξιτζήδες σε αναδουλειές να κλαίνε τη μοίρα τους, οι π'τάνες της ασφάλτου. Οι τίποτες του τίποτα.
Ας μην πω και για τους εξυπνάκηδες Γερμανούς που αποφάσισαν λέει οτι η λύση ειναι να ξεπουληθεί όλος ο δημόσιος πλούτος μας, φυσικά για μιά μπουκιά ψωμί και σε γερμανικά συμφέροντα.

Το Σεπτέμβρη ξαναπέσαν δακρυγόνα σε διαδηλωτές και τα greek riots πλεον ειναι παγκόσμια γνωστά. Πόσο κοστίζουν τα δακρυγόνα δεν μας λέει ο κ.Παπουτσής.

To Σεπτέμβρη ξεπέρασαν τους 100.000 οι επισκέπτες αυτού του μπλογκ απο τον Απρίλη του 2007 που αρχισε να μετράει.  Την ίδια μέρα, ήρθε κι ο λογαριασμός για έκτακτη εισφορά στην Εφορία ! Με λάθος που με χρεώνει πολλά και με καλεί να το διορθώσω εγω και οχι αυτοί που έκαναν το λάθος.
Και ώσπου να διορθωθεί, θα μου στέλνουν συνεχώς χαρτί οτι δεν εχω πληρώσει και θα μου βάζουν λέει τόκο.

Α στον αγύριστο ρε Σεπτέμπρε11 λέμε. Εμείς χαμογελάμε, οτι και να κάνεις !

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Λεφτά ... υπήρχαν

Ενα μεσημεράκι, δεκαετία του '80 [ σκέτο gps ειμαι ] ο παλιόφιλος ειπε να πάμε το βράδι στα μπουζούκια. Ακολουθεί ο διάλογος :
- Ελα ρε θα πάμε απόψε στο [χψδκλφθ] ;
- Τι είν' αυτό ; πονάει ;
- Μπουζούκια ρε, ωραία, θα δεις, δεν το ξέρεις ;
- Οχι. Τι να ξέρω ρε, εγω δεν ξέρω απο αυτά δε γίνεται ρε συ,
 εχω 5 χιλιάδες δραχμές, και κατι ψιλά, απο αυτά οι 4 χιλιάδες ειναι για τη ΔΕΗ, έχουμε 9 του μήνα, πληρώνομαι στις 15, δεν εχω λεφτά.
{Τότε βγάζαμε και 10 μέρες με ενα-ενάμισι χιλιάρικο, δηλαδή σημερινά 4,5 ευρω }

- Ελα ρε κερνάω εγω ρε Τζόνι. Μην ανησυχείς.
- Τι κερνάς ωρε; Μπουζούκια ; Ξέρεις πόσο κάνουν ;
- Μη σε νοιάζει ρε, αντε ελα, ραντεβού στο Γαλάτσι στις 22.50'
- Ρε δουλεύω αύριο, στις 9.00' ωχ, γαμώτο. Δε θα ξυπνάω ρε.
- Ελα ρεεε, άντε δεν εχεις ανάγκη άντε πάμε, σου εχω ωραία πράματα.
- Τι ωραία πράματα ;
- Θα δείς. Ελα και θα τα πούμε.
- Ρε δεν εχω λεφτά λέμε, πού στο καλό θα με πάς ;
- Στο [χψδκλφθ] εκει που ειναι το μωρό μου.
- Τι μωρό ρε μλκ ; Δε γαμ... ; Πωπω πάει θα μου κόψουνε το ρεύμα. Δεν έρχεσαι συ Παγκράτι για ενα καφέ ; Κερνάω.
- Ρε σου είπα κερνάω εγω, ξεκόλλα, μη σκάς.
- Καλάααα.... οκ αντε για χάρη σου ... μόνο να μου λες γιατι δεν εχω ιδέα απο νυχτοπερπάτημα, οκ ;
- Μή σκας ρε, όλα εντάξει, να πάμε με το αμάξι σου μόνο αν θες γιατι εχω για σέρβις το δικό μου.
- ... καλά εντάξει, στις 11.00' τα λέμε.  
( ας βάλω τη βενζίνα αφου θα κεράσει, μην ειμαι γάϊδαρος,  δε μπαστοδιάλο ας πάω, δε φαμιέται ; αφου είπε κερνάει, μπάκουρας εργένης ήμουν, γκομενάκι δεν παίζει, βαριέμαι, ας πάω και να δούμε τι θα γίνει )

Φτάνουμε στο εν λόγω τραγουδιάρικο μαγαζί και κατεβαίνει ο φιλαράκος να πάει να δει μεσα κάτι ... ετσι ειπε. Εγω έπρεπε να παρκάρω, και τσούπ ! ζυγώνει ενα παληκάρι, μ ' λέει να σας παρκάρω το αμάξι, λέω "οχι ευχαριστώ" και ψάχνω να βρω να το αφήσω.
Πουθενά δεν ειχε ελεύθερη θέση αφου ακόμα και στα πεζοδρόμια ηταν παρκαρισμένες Μερσεντές και BMW. Γυρίζω αναγκαστικά στο πάρκινγκ, πάω να το βάλω, πάλι αυτός, του λέω ΟΧΙ και το παρκάρω κάπου μέσα το φτωχό μου Τογιότα.
( Ηξερα οτι οι τύποι αυτοί βγάζουν πουρμπουάρ απο 300 μεχρι 1.000 δρχ μόνο και μόνο επειδη σου παρκάρουν το αμάξι, δεν περίσσευε να δώσω )
Κλειδώνω και πάω μεσα, ( ζήτησε ο τύπος να αφήσω το κλειδί μήπως χρειαστεί μετακίνηση) βρίσκω με τα πολλά το τραπέζι του φίλου, πάω, κάθομαι, ενω μια αοιδός λέει ενα τραγούδι αλα koulpa - ποναεικαρδιαμουσκιζωταλεφτάμου - και μετά απο λίγο σκάει ενα εξαίσιο μπαλέτο που παραλίγο να με κάνει να αλλάξω γνώμη για τα καψουροσκυλομάγαζα. Ειδικά μία χορεύτρια με έκανε να μείνω χαζός, πανέμορφη. Εμαθα μετά πως ηταν Αγγλίδα.

Τι λέγαμε ; Α, ναι, καθόμαστε, βλέπω πάνω στο τραπέζι δυό μπουκάλες ουίσκι.
- Πόσο κάνει ρε συ αυτό ; [ρωτάω το φίλο]
- Δεν ξέρω, μάλλον κανα 5.000 δρχ [ταμπλάς  ο Τζόν]
- Ρεεε, ... κανόνισε ! [του λέω]
- Μην ανησυχείς ρεεεε :) [τωρα εγω γιατι ανησυχώ; σαν βιασμός που πρέπει να απολαύσω δείχνει]

Μετά απο λίγη ωρα βγαίνει μια άλλη αοιδός  να πει κατι άσματα - τισουκανακαικλαίςμωρόμουδεμουλές - ντυμένη στα μαύρα. Ο φιλαράκος μου εχει μείνει αποσβολωμένος  σαν άγαλμα, αφου ειπα οτι αν ειχε περιστέρια πάνω, θα τον είχανε χέσει στα σίγουρα.

Εκανε ίσαμε μιά ώρα να μου μιλήσει και το πρώτο που είπε ήταν :
- Το είδες το μωρό μου ;
- Ποιό  μωρό ; τη χορεύτρια ;
- Ποιά χορεύτρια ; όχι, την τραγουδίστρια.
- Σύνελθε, η τραγουδίστρια ειναι πάνω απο 40, δεν ειναι μωρό, εσυ εισαι 26 σύνελθε.
- ...
Την επόμενη δόση που ξαναβγήκε το 'μωρό' του φίλου μου, εγω δεν κοίταζα καν. Ειχα στρίψει αλλού και χάζευα. Ο φίλος θεώρησε πρέπον να ανοίξει μιά κούτα σαμπάνιες προς τιμήν της τραγουδίστριας και το έκανε. Τότε, ειχε 10.000 δρχ αν θυμάμαι καλά η κάθε τέτοια κούτα. Και δως του και λελούδια, καμμια 15ριά πιατάκια γαρύφαλλα, 1.000 δρχ έκαστο  !

Εμένα να με έχουνε ζώσει τα φίδια και να μην ξέρω απο πού να φύγω και θα ειχα φύγει αλλα έλα που είχαμε πάει με  το αμάξι μου, πώς να τον άφηνα εκεί ;
Το αποκορύφωμα ηταν οτι άνοιξε κι άλλες δύο κούτες σαμπάνιες στην πίστα  για την αοιδό με τα μαύρα που νόμιζε αυτος οτι τον είχε ερωτευτεί τρελά. Καλά μυαλά !
Η παρέα άλλαξε κατα τις 3 το πρωί οταν ήρθαν κάτι τύποι με ανοιχτό πουκάμισο, χρυσαφικά απο μεσα, μες στην τρίχα. Ολοι επιχειρηματίες της Λαχαναγοράς. Πολύ χρήμα. Ενιωσα εντελώς βλάκας που δούλευα σε γραφείο σαν κομπιουτεράς και με  ενα μισθό που δεν αντέχει και πολλά έξοδα.
Κατα τις 4.30' του είπα οτι αν δεν πάω σπίτι για ενα μπάνιο και δυό ωρες ύπνο, θα με απολύσουν το πρωί κι εκείνος δέχτηκε να φύγουμε αφου πληρώσουμε. Οκ, είπα και δεν έβγαλα λεφτά, αφου ειχε πει οτι θα κερνούσε.

Ομως ... οχι μόνο δεν κέρασε, αλλα ζήτησε ολα μου τα λεφτά και 500 δρχ δανεικά απο πάνω !
Μα,του λέω ... εσυ δεν ειπες οτι θα κέρναγες ;
- Είπα, αλλα  ο λογαριασμός ειναι πολύ μεγάλος.  Καμμια 45.000 δρχ !
Εδω παθαίνω δεύτερο νταμπλά και του λεω οκ θα πλύνω πιάτα, φύγε εσυ.

Απ' οτι κατάλαβα απο τις φάτσες των Λαχαναγοραίων μάλλον είχε ζητήσει κι απο αυτούς δανεικά και πήρε ενα αγγούρι και δύο ντομάτες.
Τελος πάντων φεύγουμε και μετά απο μια βδομάδα μου επέστρεψε τις 500 δρχ. μόνο, που τον δάνεισα. Για τα υπόλοιπα δεν είπε λέξη.
Δε θυμάμαι τώρα, ίσως μετα απο καιρό να μου 'δωσε κάτι  ακόμα, αλλα ποτέ  όλα !

Κι απο πάνω, απο το ντουλαπάκι του αμαξιού ανακάλυψα οτι έλειπε η θήκη γυλαιών Ray-Ban όπου μεσα δεν ειχα τα RayBan αλλα τα γυαλιά μυωπίας που μου χρειάζονταν στην οδήγηση. Ο παρκαδόρος τα βούτηξε  νομίζοντας οτι μεσα ειχε RayBan. Kι αναγκάστηκα ετσι να φτιάξω νέα γυαλιά.
Αυτοι οι αλήτες βγάζαν και 3-4.000 τη βραδιά απο πουρμπουάρ και αν δεν τους έδινες σε έκλεβαν. Τι να πείς...
Στο μεταξύ δανείστηκα απο αλλού για να πληρώσω τη ΔΕΗ μου.
Πέρασαν πολλά  χρόνια και απο τότε τον εχω δει ουτε πέντε φορές συνολικά.
Και εδω και 10 χρόνια δεν τον εχω δει καθόλου.
Ουτε πιστεύω οτι κατάλαβε το μέγεθος της μαλακίας του ποτέ.
Οσα ειχε ξοδέψει στα μπουζούκια επι μια διετία, έφταναν για να αγοράσεις ενα σπίτι.
Εβγαζε τότε κάμποσα αυτός, αλλα τι να το κάνεις ; το σπίτι θα το πήρε η αοιδός.

Ο φιλαράκος ηταν ανίκανος να συζητήσει, οπουδήποτε αλλού εκτός απο τα μπουζούκια. Πάλευα κάθε φορά να βρούμε κάτι να πούμε. Ασχετος με τα πολιτικά, μονοδιάστατος και ρηχός σε πολλά, ανίκανος να συζητήσει οτιδήποτε, στεκόταν μουγκός κοιτώντας στο άπειρο. Δεν ηταν ετσι πιο παλιά. Εγω δεν ξαναπήγα μπουζούκια, οπότε δεν τον ξανάδα.

Εφυγα μακριά ...
H παραλιακή για μένα σήμαινε πάντα παραλία, βόλτα, αέρας, θάλασσα, φώς.
Δεν σήμαινε ποτέ χρωματιστά φώτα, μπουζούκια, χλιδή, μερσεντές, καψουροάσματα β' διαλογής και υπόκοσμος. Πλαστή ευτυχία, πλάνα φώτα, πόρνη νύχτα και χαμένες ψυχές, χαμένες μέρες.



( Στη φωτογραφία μετανοημένος Λαχαναγορίτης στην παραλία μετά απο 439 χυλόπιτες απο αοιδούς της νύχτας )

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Επαγγελματίας φευγοποιός


Να φύγεις, να πας αλλού.
Μη σε νοιάζει, εγω θα τα καταφέρω, μη με ρωτήσεις πώς -δεν ξέρω- μου αρκεί να φύγεις, το γιατί, το ξέρω, και το ξέρουν όλοι. Τι με πέρασες, εγω ... ε αφου το ειπε η τάδε φημερίδα, κάτι θα ξέρει που λέει να φύγεις. Το τι θα ακολουθήσει δεν το 'χω καταλάβει ακριβώς αλλα δεν πειράζει, εδω καράβια χάνονται κι ο άλλος κάνει κανό, ο πρώην έπαιζε πλεηστέσιον εντάξει αυτά τα παιδιά οι πρωθυπουργοί, μανία να κάνουν κάτι με τα χέρια τους.
Που λες, εμένα με έκανε να ντρέπομαι ο γείτονας που η ομάδα του πήρε πρωταθλήματα, άσχετα το πώς τα πήρε, που έστειλε έξω για σπουδές το γιό του, άσχετα πώς, πήρε τζιπ 2.300 κυβικά, δεν ξέρω πώς, απλά του ειναι αρκετό να με κάνει να ντρέπομαι.
Κι εγώ φυσικά και κάθομαι και ντρέπομαι και σκαρώνω εκδίκηση.
Τι πα να πεί " να γίνω ΕΓΩ καλύτερος αντι να λασπώνω το γείτονα " ;
Αφου σου λέω με λιώνει απο ντροπή.
Ε, δε θέλω να ντρέπομαι, θέλω να ειμαι και εγω επιβήτορας των υπολοίπων για να μην καταλάβουν  νομίζουν οτι ειμαι μικροτσούτσουνος  κομπλεξικός.

Και μια και φεύγει αυτός, ας φύγει κι ο άλλος, να φύγει κι ο αποκάτω του και να φύγει κι εκείνος ο γιός του γείτονα και να φύγει, να φύγουν όλοι, να φύγουν. Και να φύγουμε κι εμείς, απο το ΝΑΤΟ, απο την ΕΕ, απο τα Μπαλκάνια, απο παντού.  Να φυγει και το Δημόσιο και να έρθει ενας ιδιώτης. Τι πα' να πει "ποιός ιδιώτης" ; Οποιος νά 'ναι,τι με νοιάζει εμένα εγω θέλω μόνο να φύγουν οι άλλοι και είμαι ανα πάσα στιγμή έτοιμος να ξαναφωνάζω "φύγε" ! Αυτο με έμαθαν, αυτο θα κάνω, χα !

Δε μπορώ άλλο, κοιμάμαι και ξυπνάω και φωνάζω "φύγε", ας φύγουν όλοι απο παντού.
Να ησυχάσω.

Τι θα πεί " και μετά τι ; "  τι λες τώρα, δεν ειναι ερώτηση αυτή.


* Αφιερωμένο σε όσους εχουν κάνει διατριβή πάνω στη στείρα αντιλογία και εχουν αναγάγει την αντίδραση σε  μόνιμη άρνηση και αρκούνται σε αυτην, χωρίς να έχουν προτείνει ποτέ κάτι ουσιαστικό και ρεαλιστικό. 

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Ευρωμπάσκετ 2011 (α)

Φτάσαμε στον τρίτο  αγώνα της  εθνικής μας μπάσκετ στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας. Εχουμε κερδίσει Βοσνία και Φινλανδία,, σε αυτο το έκτρωμα των 24 ομάδων, σε αυτο το... Αλήτους γήπεδο, στον τρίτο όμιλο.
Σήμερα παίζουμε με τη FYROM με σκοπό να νικήσουμε και να πάρουν ενα μάθημα οι κλοπείς της Μακεδονίας "μας". Ασχετο  με τον αθλητισμό αυτό,  το γράφω απλά  για  να καβλώσουν οι εθνικόφρονες. Το μάτς δεν ειναι ακριβώς εύκολο, θα έχει παγίδες και θα μας δυσκολέψουν οι σκοπιανοί. Αν πάμε το μάτς στους 80 πόντους θα κερδίσουμε με διαφορά 10-12 πόντων. Αν πάει χαμηλά το σκόρ θα αγχωθούμε μεχρι το τέλος.
Θα προκαλέσω τον εαυτό μου κάνοντας μιά εκτίμηση και μερικές προβλέψεις.
Εκτιμώ κατ' αρχήν οτι η ομάδα μας θα καταλάβει μία θέση μεταξύ 4ης και 6ης. Δεν βλέπω κάτι καλύτερο, ούτε και πριν έβλεπα κάτι καλύτερο. Αντικειμενικά οι άλλες ομάδες ειναι πιο δεμένες και διαθέτουν προσωπικότητες που η δική μας  δεν εχει πια.  Για  διάφορους λόγους.

Βλέπουμε οτι μετά απο 3 μέρες στην κατάταξη με βάση αμυντικά στοιχεία, οι ομάδες που προηγούνται ειναι :
Τουρκία, Ελλάδα, Μαυροβούνιο, Ιταλία, Ισπανία στις "τάπες"
Μαυροβούνιο, Ελλάδα, Σλοβενία, Σερβία, Κροατία στα συνολικά rebounds
FYROM, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Πολωνία στα κλεψίματα.
Δηλαδή σε ποιοτικά στοιχεία που αφορούν κατοχή μπάλλας είμαστε μεσα στους πρώτους.

Στην επίθεση :
Ευστοχία στα σούτ :
Λιθουανία, Γαλλία, Ελλάδα, Τουρκία, Κροατία
 ... και να φανταστείς οτι δεν εχουμε τους σουτέρ του  παρελθόντος. Πάλι καλά.

Στα λάθη η κατάσταση ειναι ετσι :
Ελλάδα, Κροατία, Γεωργία, Μαυροβούνιο, Βέλγιο
έχουμε δηλαδη τα περισσότερα λάθη απο όλες τις ομάδες.
Είμαστε καλοί σε κατοχή μπάλλας αλλα την πουλάμε  εύκολα. (Σλούκα συγκεντρώσου).

Ειναι πολύ νωρίς και μάλλον πρέπει να περιμένω και το τρίτο παιχνίδι για να πω μερικά πράγματα αλλα το μεχρι τωρα συμπέρασμα απο την εικόνα της ομάδας μας και απο τους αριθμούς ειναι οτι :
- Εχουμε ομάδα με πολλά καλά ποιοτικά στοιχεία  και αξίζουμε και τετράδα, ίσως και μετάλλιο αναλόγως αποτελεσμάτων στη συνέχεια.
- ειναι κρίμα να πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων τόσα καλά στοιχεία οτν ακάνεις  τόσα πολλά λάθη. Λάθος σημαίνει οτι χαρίζεις τη μπάλλα στον αντίπαλο.

Απο κει και περα, βλέπεις Ισπανία, Γαλλία, Σερβία, Λιθουανία να έχουν ενα καλό σύνολο με λίγα λάθη και πιο δεμένη ομάδα και λες οτι αν δεν βγούν αυτοί στην τετράδα, θα ειναι θαύμα. Αν προσθέσεις και τη συνεχιζόμενη πλάκα που μας κάνει η διαιτησία να σφυρίζει φάουλ σε κάθε χορευτικό θεατρινισμό των Ναβάρρο, Τεόντοσις, Ρούμπιο και άλλων, ξέρουν οι μπασκετόφιλοι για τι πράγμα μιλάω, τότε -πανεύκολα στον Τελικό θα ειναι Σερβία-Ισπανία με την FIBA να εχει μπροστά της την πρόκληση του αν θα δώσει στην Σερβία αυτο που της έκλεψε στο Παγκόσμιο της  Τουρκίας τόσο σκανδαλωδώς. Και ισως δούμε τον Γκασόλ να κλαίει και αυτο θα το γουστάρω πολύ.

Η δική  μας εθνική δεν θα φτάσει στον Τελικό εκτός αν είπαμε συμβεί κάποιο θαύμα. Οχι οτι δεν το εύχομαι, μακάρι να πάρουν και το χρυσό. Δύσκολο, αλλα οτι και να γίνει, εγω ίσως πάω  πρώτη φορά στη ζωή μου Αεροδρόμιο να τους υποδεχτώ, αυτά τα παιδιά το αξίζουν.

* Η φωτογραφία είναι απο το περσινό τουρνουά "Ακρόπολις". Προτιμώ να δημοσιεύω  φωτογραφίες δικές μου και να μην "κλέβω", ωστόσο μια αθλητική ιστοσελίδα εχει κλέψει δικές μου εικόνες και σκέφτομαι σοβαρά πλέον να κλέβω και εγω απο αυτην τη σελίδα.

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Αποφάσισε ρε συ

Δεν τιμωρούν, φωνάζουμε, τιμωρούν, φωνάζετε, τι πρέπει να γίνει δεν καταλαβαίνω.
Χαμός στο Βόλο, χαμός στην Τρίπολη και αλλού. Για τις ομάδες, ναι αυτές του ποδοσφαίρου που το κατάντησαν κάποιοι σαν κακοχυμένο μπαγιάτικο λουκουμά.

Ακου φίλε ελληνάρα, μεγάλε και τρανέ απόγονε των ... καλά οκ ... απόγονε αρχαίων, αμα γίνει κανας παγκόσμιος πόλεμος πχ Αμερική και σύμμαχοι εναντίον Κίνας και συμμάχων , θέλω να μου πείς με  ποιούς θα πήγαινες.
Δύσκολο αυτο ;
Εντάξει, αμα δε μπορούμε να πούμε με ποιούς θα είμαστε, ας δούμε αν είμαστε με τους Ελληνες.

Αν φίλε έκοβες αποδείξεις,
αν δεν πλήρωνες μαύρα για έκπτωση,
αν δεν έχτιζες παράνομα γράφοντας στα ... σου τον διπλανό σου,
αν δήλωνες όλα τα εισοδήματά σου,
αν ήσουν φίλαθλος κι οχι οπαδός κάφρος,
αν δεν ζούσες με τη μαμά και το μπαμπά ως τα 38 σου,
αν δεν κόρναρες με το παραμικρό,
αν δεν έλεγες μόνο ναι σε οτι πει ο παπάς,
αν δε φθονούσες την κατσίκα του γείτονα,
αν δεν καθόσουνα να ακούσεις τι θα πει ο λαζόπουλος για να πας ψηφίσεις μετά,
αν έστελνες την κοράκλα σου να βρει δουλειά αντι να κάθεται να περιμένει το διορισμό απο το βουλευτή,
αν έπαιρνες χαμπάρι νωρίς τι σόϊ πράμα ειναι οι συνδικαλιστές,
αν έκανες απεργία μόνο όταν συμφωνούσες με τα αιτήματα,
αν έψαχνες να βρεις κατι καλύτερο να κάνεις αντι να φθονείς όσους το κατάφεραν και αντι να κάθεσαι να τους βρίζεις νυχθημερόν χωρίς να παράγεις τίποτα,
αν δεν περίμενες το χριστόδουλα να σε βγάλει στο δρόμο για "ιερό καθήκον",
αν δεν την κοπάναγες απο τη δουλειά  σου ενω την κάρτα σου τη χτυπούσε άλλος,
αν μάζευες τα κακά του σκύλου σου,
αν δεν πάρκαρες παράνομα κι όπως κι όπου να 'ναι,
αν δεν πέταγες σκουπίδια στην παραλία και στο δάσος,
αν έκανες σοβαρή τουριστική επιχείρηση και οχι της αρπαχτής,
αν δεν έκανες προσπεράσεις κορνάροντας σε στροφές,
αν δεν έκλεινες δρόμους με τα τρακτέρ και τα ταξί σου,
αν δεν έχτιζες στην παραλία, ή πάνω σε αρχαία,
αν δεν έβγαινες να σπάσεις και να κάψεις επειδή εφαρμόστηκε νόμος και υποβιβάστηκε η ομάδα σου ( προέκταση του πέους σου ),
αν δεν λάτρευες τους μάγκες προέδρους ομάδων,
αν απαιτούσες να εφαρμόζονται οι νόμοι -απο όλους και γι όλους,  
αν νοιαζόσουν για τους άλλους κι εκείνοι για σένα,
αν δεν βαριόσουνα που ζείς κύριε έλληνα, τότε θα ήσουν με τους έλληνες.

Φοβάμαι οτι τώρα δεν είσαι ούτε με τους συνέλληνες σου.
Γιατι αν ήσουν, θα φρόντιζες νωρίς να τους εμπιστεύεσαι κι εκείνοι με τη σειρά τους αμοιβαία να σου έχουν εμπιστοσύνη.
Οσο εξαρτάται απο εσένα, θα ήσουν μια ενωμένη γροθιά μαζι με τους άλλους έλληνες.
Πώς θα βρείς πού ανήκεις όταν χρειαστεί, Έλληνα ;


Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Ταινιάρες

Forrest Gump -1994 -Robert Zemeckis 
The Big Lebowski - 1998 - Joel Koen 
Taxi Driver - 1976 - Martin Scosceze
The Godfather -1972, 1974- Francis Fors Coppola
Pulp Fiction - 1994- Quentin Tarantino
Blade Runner - 1982- Riddley Scott
Psycho -1960- Alfred Hitchkok
Back to the Future - 1989 - Robert Zemeckis
Rebel without a cause - 1955 - Nicholas Ray
The Terminator - 1984 - James Cameron

Για μένα το Forrest Gump ειναι κορυφαία ταινία ως σενάριο, σκηνοθεσία και ερμηνεία του Tom Hanks και του Gary Sinise. O Tom Hanks εχει αποδείξει οτι μπορεί να παίξει τα πάντα, απο κωμωδία μεχρι θρίλερ αλλα κυρίως να βγάλει απίστευτο γέλιο μεσα απο δραματικές καταστάσεις. Στον "Ναυαγό" έπαιξε ουσιαστικά μόνος του, στο Forrest Gump έπαιξε εναν τύπο που δεν θα πείραζε ουτε μύγα, να πετυχαίνει μεσα απο συγκυρίες και δυσκολίες και να επιβιώσει χάρη στο  φιλότιμό του μεχρι που έγινε πάμπλουτος χωρίς να εχει καταλάβει ακριβώς  πώς αλλα και με ενα παιδί, καρπό αγνού έρωτα απο την πλευρά του. Μια ιστορία απίστευτη και βαθιά ανθρώπινη.
Προσωπικά αυτές τις ταινίες τις βλέπω και ξαναβλέπω ευχάριστα, όλες με εξαιρετικό καστ και απο μαέστρους του σινεμά.
Είχαμε μιά κουβέντα τις προάλλες με φίλους περι σινεμά και είδα οτι οι γνώμες ειναι πολυ διαφορετικές ακόμα και μεταξύ ανθρώπων με τα ίδια γούστα πανω κατω  στις ταινίες.
Βρήκα άνθρωπο να εκτιμά κι αυτος τις ταινίες που μου αρέσουν και να διαφωνούμε ως προς το αν ο Nicolas Cage ειναι καλός ηθοποιός ή οχι και στο αν η Nicole Kidman θα μπορούσε να παίξει καλύτερα. 
Αλλος δεν πολυ γουστάρει τον Tarantino και δεν εχει δει πάνω απο 5 ταινίες γυρισμένες πριν το 1970. Κατα τα αλλα θεωρεί ηθοποιάρα την Susan Sarrandon -συμφωνώ- αλλα όχι και τόσο τον Tim Robbins.

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Στην Ικαρία, στους Φούρνους και τη Θύμαινα

... επήγα και ξεθύμανα :)
Ενα οδοιπορικό στο Αιγαίο σαν αυτά που λατρεύω, με τόσο μπλε και τόση θάλασσα που με πλημμύρισαν. Αλλά ακόμα νιώθω πως δε θα το χόρταινα ποτέ.
Μιά διαδρομή ανάμεσα στα νησιά, πάνω σε αυτά, γύρω απο πολλά περισσότερα κι η αρμύρα σε ποτίζει ως μέσα, σε φρεσκάρει, σε ηρεμεί και σε καθαρίζει.
Είναι μερικοί τόποι που σε  κάνουν να λες "θέλω να μείνω εδω, όσο πάει" και το Αιγαίο εχει ενα σωρό τέτοια μέρη, πολύ συχνά λες ξεχασμένα κι απ'  το θεό, απομονωμένα σε βαθμό που σε τρομάζει, αν αφαιρέσεις την μαγεία τους και τα δείς με τα μάτια του αστού.
Σύρος,  Μύκονος, Ικαρία, Σάμος, Φούρνοι, Θύμαινα, Αρκιοί, Πάτμος, Χίος, παράλια Μικρασίας όλα αυτά φαίνονται μακριά μεταξύ τους αλλα μιά γειτονιά είναι, κάθε λιμάνι και μια νότα διαφορετική, κάθε κρυφός κολπίσκος και μια ορχήστρα,να παίζει μουσική στα μυαλά σου και να σε συνεπαίρνει. Κι ύστερα λέγαν οτι οι Σειρήνες ήταν μυθικά όντα, ισως πράγματι να ήταν στα μυαλά  των ανδρών του Οδυσσέα, που μαγεύτηκαν απο τους τόπους που είδαν.
Το ανατολικότερο άκρο της Ικαρίας

Εξαιρετικό μέρος η Ικαρία, μην περιμένεις καταστάσεις Μυκόνου ή αμμουδιές Χαλκιδικής, αν πας θέλοντας αυτά να βρείς, έχασες, δεν θα σου αρέασει η Ικαρία, ούτε κι οι Φούρνοι. Να καταλάβεις πρέπει, το πώς ειναι αυτοι οι τόποι, να το σεβαστείς αυτό, για να περάσεις καλά.
Εχουν μιά περηφάνια να θέλουν τη μοναξιά τους στη φύση την αδάμαστη ακόμα που όμως δίνει την μοναδικότητα κι αυτο το αυθεντικό χαμόγελο των ντόπιων. Το μέρος σου πρέπει να τ' αγαπάς, κι αυτοί το αγαπάνε.
Η μυρωδιά απο θυμάρι, πεύκο, αρμύρα, όλα μαζί ειναι σαν βουνό και θάλασσα, το δίλημμα "βουνό ή θάλασσα" εδω δεν υπάρχει, δεν το σκέφτεσαι, τα εχεις ολα μαζί.

 Οι Φούρνοι κι η Θύμαινα ειναι ξεροί τόποι, χωρίς πολλή βλάστηση αλλα οι θάλασσες εκει ειναι το κάτι άλλο. Φαντάζομαι θα εχουν βαρεθεί να τρώνε ψάρι :)
Κι απο ησυχία, άλλο τίποτα, να ακούς μόνο το κύμα και τον αέρα, τα τζιτζίκια και τη μηχανή κάποιας βάρκας.

Σε ανάρτηση άλλη θα γράψω και θα δείξω τι είδα στα νησιά και τις εμπειρίες μου γενικότερα, ως τότε,  θέλω να σταθώ σε κάτι που μου προξένησε το ενδιαφέρον αρκετά.

Νας

Ενα απο τα πολλά που είδα στην Ικαρία ηταν κάμποσοι 20ρηδες-30ρηδες σε καθεστώς ημιπαρανομίας να σχεδόν κρύβονται για να βγάλουν μερικές νύχτες σε σκηνή, η υπνόσακκο και επιπλέον κάθε τόσο υπήρχε πινακίδα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ κι απο πάνω ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΓΥΜΝΙΣΜΌΣ. Αυτές οι πινακίδες ηταν τα μόνα πράγματα που μου τσαλάκωσαν λίγο, την ωραία εικόνα που πήρα απο την Ικαρία. Χωρίς καμμιά αισθητική της  προκοπής, κοτσάρουν πινακίδες με απαγορεύσεις, ετσι λες και κάποιοι καβλώνουν βλέποντάς τες να κόβουν τη θέα, βαλμένες σε θέσεις  τέτοιες, δείχνουν σαν γεροντοκόρες που θέλουν να θυμίσουν την αυστηρή παρουσία τους σε πάρτι νεαρών.
Ειναι ενας τόπος όπου το κάμπινγκ κυρίως αλλα και γιατι οχι και μερικές παραλίες γυμνιστών θα ταίριαζαν απόλυτα. Ο ελεύθερος κατασκηνωτής δεν ειναι πάντα αλήτης, αντίθετα,  φροντίζει να μην λερώνει, να σέβεται και να αγαπάει τον τόπο.
Οποιοι επιθυμούν τους θορυβώδεις πελάτες ξενοδοχείων, ντυμενιστές φορτωμένους με 50 κιλά πλαστικούρα, σωσίβια, κουβαδάκια, ρακέτες, ομπρέλες, καρέκλες, 5 κινητά, εφτά μπουκάλια νερά και άλλα που τα πετά όπου νά ναι μαζι με τα αποτσίγαρά του επειδή αυτός πληρώνει δωμάτιο, θα πετύχουν να καταλήξει ο τόπος τους σαν τους άλλους. Δυστυχώς γι αυτούς, δεν ειναι όλα τα νησιά "μυκονοποιήσιμα". Και καλώς, δεν είναι.
Και νομίζω ειδικά οι Ικαριώτες πρέπει να θέλουν να μην αλλοιωθεί η φυσιογνωμία του νησιού τους. Η εστω να μην τσαλακωθεί τόσο που πια αυτος ο τόπος να ΜΗΝ ειναι Ικαρία σε λίγο καιρό.
Οι ομπρέλλες με δυό ξαπλώστρες νοικιάζονται 5 ευρώ συν 2 για κάθε επιπλέον ξαπλώστρα απο τους έμπορους της άμμου, φυσικά αν εισαι ντόπιος δεν πληρώνεις ...
Τουλάχιστον κόβουν αποδείξεις, σε αντίθεση με  μερικούς άλλους. Στην Ικαρία οι 3 στους 10 δεν κόβουν απόδειξη.


(Πήγα Σιθωνία Χαλκιδικής το '95 πρώτη φορά και συνέχεια μέχρι και πέρσι κάθε χρόνο εκεί ήμουν.
Η εικόνα πια ... εχει αρχίσει να  μην ειναι αυτο που αγαπούσα. Ή, κοντεύει να γίνει κάτι άλλο απο αυτο που χιλιάδες κόσμος αγάπησε.
Τα κάμπινγκ εκεί απ' οτι φαίνεται εχουν δοθεί προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες απο ... Μονές ! του Αγ.Ορους κι όσο κι αν έψαξα δε βρήκα διαφανείς διαδικασίες γι αυτό. Η τουλάχιστον δεν κατάλαβα τη διαδικασία, ή κατάλαβα αλλα δεν το λέω.
Μερικά τα εκμεταλλεύονται οι κοντινοί Δήμοι. Και οι ελεύθεροι κατασκηνωτές είναι υπο διωγμό, άσχετα που σε πολλά οργανωμένα κάμπινγκ τα τροχόσπιτα έφτασαν μεχρι την άμμο, πράγμα που δε νομίζω να ειναι νόμιμο.
Κι εκεί εχει ο τόπος πια γεμίσει [ εεε οχι τόσο πολύ αλλά ...] με πινακίδες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ το ενα, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ το άλλο κι εγώ κάθομαι και λέω οτι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να απαγορεύουν κάτι αντι να φροντίζουν αυτό και άλλα πολλά, να επιτρέπονται, με καλή οργάνωση και με σωστό τρόπο.
Αλλα αυτο ειναι πιο κουραστικό πάντα ε ; )
Δε θέλει κόπο,  τρόπο θέλει :)
Πλέοντας απο Εύδηλο, ανατολικά. Χαρακτηριστική άποψη της ΒΑ πλευράς

Εντάξει η Ικαρία δεν διαθέτει και πολλά μέρη που θα μπορούσαν να γίνουν καλά κάμπινγκ, καθώς η μορφολογία του εδάφους είναι ιδιαίτερα απότομη κι άγρια [φωτο] στο μεγαλύτερο μέρος. Οι δρόμοι απλά δεν εχουν ευθείες, ειναι όλο στροφές. Η πρόσβαση στις παραλίες δύσκολη εκτός απο ενα κομμάτι στα βόρεια-δυτικά. Ομως πιστεύω οτι μπορεί να γίνει κάποιο οργανωμένο αλλα και να επιτραπεί με κάποιο τρόπο η ελεύθερη κατασκήνωση εστω και υπο όρους.

Διάβασε Ε Δ Ω  το ψήφισμα του Δ.Σ. του Μεσότοπου Λέσβου υπέρ της ελεύθερης κατασκήνωσης ! Επιτέλους και κάποιοι λογικοί άνθρωποι, μπράβο στη Λέσβο και τους κατοίκους του νησιού.

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Γιατι αυτός κι όχι εγώ ;

Στην Ελλάδα του κινήματος " γιατί αυτός κι όχι εγώ ", κάποιες φορές ειναι ολοφάνερο το γιατί εκείνος και όχι εσύ φίλε μου ;)  Κάποιες φορές κάποιοι ξεχωρίζουν επειδή πραγματικά αξίζουν.
Το "ΝΗΣΟΣ ΧΙΟΣ" μόλις πέρασε τη νησίδα Βενέτικο
Ταξίδεψα με πλοία της Hellenic Sea Ways και αυτό συνέβαλλε σε καλές διακοπές, ειδικά αν σκεφτώ τα πλοία άλλων εταιρειών που εχω ταξιδέψει.

Καθαρά και γρήγορα πλοία, καταρτισμένο προσωπικό, επαγγελματική αντιμετώπιση, συνέπεια, αμεσότητα, άνεση και ευχάριστο ταξίδι. Και το Wi-Fi δουλεύει εν πλώ !
Οσοι απασχολούνται στην HSW δείχνουν καλά καταρτισμένοι και έτοιμοι να βοηθήσουν.
Συνιστώ σε όλους να επιλέγουν μια εταιρεία σαν αυτή για να ταξιδεύουν στις θάλασσές μας. Οχι, δεν ειναι διαφήμιση, απλά αισθάνομαι οτι οφείλω να πω ενα μπράβο σε εποχές που παντού διαβάζει κανείς κατάρες και μίρλες :)
Με άλλη εταιρείας φέτος, το πλοίο εκτός απο καθυστέρηση άφιξης 1 ωρ. 25' λεπτά ( !!! ) έγερνε κιόλας και μάλιστα πολύ. Ισως 8-10 μοίρες. Πήγαινε ανεξήγητα αργά και μου είπαν οτι δεν ειναι πρόβλημα το οτι γέρνει ! Ο χώρος για τα αυτοκίνητα μύριζε άσχημα και το μόνο καλό που βρήκα ηταν τα φρέσκα σωστικά μέσα του πλοίου και το φιλότιμο προσωπικό. Πάλι καλά.
Με αυτη την εταιρεία  εχω ξαναταξιδέψει στο παρελθόν, με παράπονα διάφορα.
Δεν κάνω δυσφήμιση, οπως ούτε και διαφήμιση.
Το καλό πρέπει να λέγεται και να προσπαθούμε όλοι να βελτιωθούν όλα όσα μας πουλάνε, ... ακριβά, καθώς οι τιμές ακτοπλοϊκών  παραμένουν πολύ ψηλά, ιδίως για τα οχήματα ( πχ Χίος-Πειραιάς 83,50 € το αυτοκίνητο, 35 € ο επιβάτης )


Φούρνοι Κορσεών, στο λιμάνι

Πάς κάπου στις διακοπές σου για φαγητό και τρώς καλά, οχι ακριβά και σε σερβίρουν με γνήσιο χαμόγελο, χιούμορ και χαλαρή διάθεση. Στο τέλος, σου κόβουν απόδειξη.
Πάς αλλού και σε σερβίρουν μέτριο φαγητο, ακριβό και με διάθεση λίγο "παράτα-μας", σου δίνουν ενα χαρτί που δεν ειναι απόδειξη, τη ζητάς και σου λένε οτι χάλασε η μηχανή.
Ποιόν θα διάλεγες για να ξαναπάς ;
Να γιατι αυτός κι όχι εκείνος :)

Χαλκιδική, Σιθωνία, σε beach-bar
Πάς για καφέ σε beach-bar και ο καφές ειναι όχι τόσο καλός, ακριβότερος απο αλλού, και η παραγγελία αργεί. επιπλέον σου χρεώνει ομπρέλλα-ξαπλώστρα. Δεν έχουν τασάκια και η άμμος ειναι γεμάτη αποτσίγαρα.
Πάς αλλού με καλό καφέ που έρχεται γρήγορα, το σέρβις ειναι πολύ εξυπηρετικό, η ξαπλώστρα ειναι τσάμπα και ο καφές 0,50 € φτηνότερος. Εχουν τασάκια αλλα και καθαρίζουν συχνά.
Σε ποιόν θα ξαναπήγαινες ;
Να γιατί αυτός κι οχι εσύ :)

Θύμαινα

Παραλία στην Θύμαινα απέναντι απο τους Φούρνους Κορσεών.
Να  γιατί.... ΕΛΛΑΔΑ !

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Δροσιά οπωσδήποτε


Με αυτη τη ζέστη, το μόνο που θέλω ειναι να πάω κάπου δροσερά, με θάλασσα αν γίνεται και ηρεμία. Και να μην εχει κουνούπια.

Δεν είναι οτι δεν εχω να πώ πράγματα για όσα συμβαίνουν.

Είναι που δε θέλω να πώ κάτι για την επικαιρότητα των ημερών.
Δε θα μου βγεί καλά, αν έρθει ωρα να γράψω, θα το κάνω, τώρα ομως δε θέλω να γίνω μίζερος.
Απέβαλα αυτη την ασθένεια προ πολλού.
Η μιζέρια μπορεί να πνίγει ακόμα και την φαντασία.
Και δε μπορώ να ζώ χωρίς φαντασία, ούτε χωρις όνειρα.

Κάποιος λοιπον, προσφέρει κάτι πολύ καλό για να το αρνηθείς, απο αυτά που αλλάζουν ζωές, πορείες, οπτικές και στάσεις ζωής, κάτι απο αυτά που σε κάνουν σχεδόν άλλον άνθρωπο, καλύτερο, πιο γεμάτο, πιο δυνατό.

Εντάξει, πάμε.

Για την ώρα,καλά μπάνια σε όλους τους καλούς και χαιρετίσματα στις κατσίκες των γειτόνων των υπολοίπων :)

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Μπάμ μπούμ

Οποιος εχει διαβάσει για τα γεγονότα στις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα, και συγκεκριμένα το πώς ενας αστυνομικός μετά απο εντολή ανωτέρου του, έριξε βόμβα κρότου-λάμψης μισό μέτρο απο το πρόσωπο ενός ανθρώπου, θα πρέπει να ειναι οργισμένος.
Ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος ηταν εκει για να καταγράφει ως όφειλε τα γεγονότα. Αφου τον ρώτησαν γιατι τραβά φωτογραφίες, επέδειξε δημοσιογραφική ταυτότητα. Τότε ενας αστυνομικός πήγε σε άλλον και του έδειξε τον κ.Κυπραίο. Ο άλλος αμέσως πέταξε μιά βόμβα κρότου-λάμψης που έσκασε πολύ κοντά στον κ.Κυπραίο και ειχε σαν αποτέλεσμα να πέσει κάτω και οταν κάπως βρήκε τις αισθήσεις του να αντιληφθεί πως δεν άκουγε τίποτα.
Αν τα πράγματα έγιναν ετσι, τότε δε μπορεί να μείνει κανείς χωρίς να εχει συγκλονιστεί.

Στο νοσοκομείο του είπαν οτι καταστράφηκαν οι κοχλίες. Ακοή κατεστραμμένη.
Ε, καί ;

Θα ζήσει τώρα χωρίς να ακούει. Ε και ;

Και αυτός  που το έκανε θα ζήσει ατιμώρητος και άνετος να το ξανακάνει. Μετά  απο εντολή ή και πιθανώς και χωρίς εντολή. Αυτος δεν ενδιαφέρεται αν άφησε ανάπηρο εναν  άνθρωπο, ίσως ζεί όλος καμάρι γι αυτά που κάνει και θα παινεύεται. Μεχρι που μια μέρα ο ίδιος θα πάρει τη ζωή κάποιου άλλου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Δεν ειμαι σίγουρος αν η βλάβη στους κοχλίες επιδιορθώνεται ούτε τι κόστος έχει αυτό και ποιός θα το καλύψει.
Ειμαι σίγουρος όμως οτι ο άνθρωπος αυτός θα υποφέρει απο αυτη την αναπηρία κι όλο θα σκέφτεται " γιατί εμένα ; "

Θα πρέπει να εκπαιδευτεί απο την αρχή να διαβάζει τα χείλη όσων του μιλούνε και να κοιτάζει κατα πρόσωπο τους συνομιλητές του φυσικά. Θα πρέπει να μην ακούει το κουδούνι και το τηλέφωνο. Δεν θα μπορεί να συνομιλεί στο τηλέφωνο. Θα πρέπει να προσέχει που περπατάει επειδή ο έλληνας οταν δει πεζό το πρώτο που κάνει ειναι να κορνάρει και συνεχίζει ακάθεκτος. Δεν του περνά απ' το μυαλό να σταματήσει, μήπως κι ο άνθρωπος αυτός ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ.

Τα ΜΜΕ διαδίδουν επιτυχίες της Αστυνομίας σε άλλα θέματα, όπως συλλήψεις κακοποιών και λοιπά, λες και αυτο δεν ειναι στα καθήκοντά τους αλλα πρέπει να προβληθούν, σαν για να μαλακώσει η άποψη του κόσμου για τους κακούς μπάτσους.
Ε, λοιπόν, φροντίζετε εκει στην Αστυνομία, να σας βλέπει ο κόσμος με άλλο μάτι.
Ρίξατε εκείνη τη βόμβα κρότου στον κ.Κυπραίο, ρίξατε ταυτόχρονα τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Χάσατε κάθε υποστηρικτή σας. Σας αγαπάει μόνο η μάνα σας. Και θα 'θελαν πολλοί, να πούν κάτι στη μητέρα σας. Δεν ξέρω όμως πόσοι θα ειχαν κάτι καλό να πούν στην μητέρα του κ.Κυπραίου.

Να καλυφθεί απο τις τσέπες σας η αποκατάσταση του κ.Κυπραίου, να αποζημιωθεί για τον τρόμο που έζησε και την αναπηρία του, -πιθανόν μη αναστρέψιμη βλάβη, δεν ξερω- και θα ευχόμουν να σας μουδιάσει μόνιμα το χεράκι που πετάει βομβίτσες. Μα ποιός θα ήταν κακός για να ευχηθεί κακό ...
Οσο για το αφεντικό σας τον κ.Παπουτσή, πολλοί, έχουν δεκάδες φορές ευχηθεί να βρισκόταν στον πάτο μαζι με το "Σάμαινα" αλλα πάντα τον διασώζουν εκει στο κόμμα του και πάντα εχει αξιώματα και ασυλίες. Κάτι σαν τη Φάνη-Πάλλη του Πασοκ... Ποιά προστασία του πολίτη ; Απο εσάς ...

Δε θα σταματήσω να ασχολούμαι με το θέμα αυτό μέχρι να θεραπευτεί πλήρως ο Μανώλης Κυπραίος. Είμαι ήδη σχεδόν κουφός. Και ξέρω πώς ειναι. Δεν έφαγα βόμβα, αλλα όλη μου τη ζωή ζω τον τρόμο να μην μπορώ να αναγνωρίζω αμέσως τον κόσμο που με περιβάλλει, να μην ακούω ψιθύρους, και σε κάθε κρότο να τρομάζω μη μπορώντας να αναγνωρίσω τι ήταν αυτό, απο πού έρχεται, κι αν κινδυνεύω.
Ζω σε ενα κόσμο που με εχει κάνει να κατανοώ τον κάθε ανήμπορο άνθρωπο και σχεδόν και το τι περνάει.

Αποκατάσταση του Μανώλη Κυπραίου τώρα. Μέχρι τότε, ζήστε την ντροπή σας.

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

O καφές, η τσάντα και το φώς

Ελα, πάμε για καφέ, μου είπε.
Ητανε 2:30 το πρω,  περίπου.
Αναρωτήθηκα πού να πάμε τέτοια ώρα και μου είπε να μην ανησυχώ  και ολα θα ειναι εντάξει. Φτάσαμε σε μια περιοχή που έμοιαζε με σκηνικό ταινίας, για μένα, τότε.
Φώτα, δέντρα, αυτοκίνητα, κίνηση, ενω η πόλη έμοιαζε να κοιμόταν.

Ανθρωποι ξυπνητοί,  με τσάντες στο χέρι, οι πιο πολλοί, καλοντυμένοι θα έλεγα.
Ηταν το παλιό ανατολικό αεροδρόμιο της Αθήνας, όχι μακριά απο κει που μέναμε.
Εκείνη κρατούσε μια μικρή τσάντα, εγω όχι. Ενα πορτοφόλι μόνο, στη μιά κωλότσεπη, χρήματα λίγα, φορτωμένος με όνειρα κι ελπίδες για ενα μέλλον που τότε δεν μπορούσα να φανταστώ πώς θα εξελισσόταν.

Οσην ώρα μείναμε εκεί, μιλούσε χαμηλόφωνα, με αποτέλεσμα συχνά να μην καταλαβαίνω τι λέει. Ηταν και εκείνος ο ψίθυρος, τα βήματα του κόσμου γύρω, που μπέρδευαν τα λόγια της. Ενιωσα γυμνός χωρίς μία τσάντα, να δείχνω κι εγω σαν όλους αυτούς που σε λίγο θα ανέβουν σε ενα αεροπλάνο με προορισμό κάποια χώρα του εξωτερικού. Τυχεράκηδες.
Ο καφές ουτε που μου άρεσε.
Δεν ξέρω...  εκείνη τη βραδιά αισθάνθηκα την ανάγκη να επιστρέψω στη σιγουριά του διαμερίσματός μου, να νιώσω βολικά σε χώρο οικείο αν και τόσο σκέτο -τότε- που ήξερα οτι δεν μπορούσα εκεί να δώσω σε κάποιον να μοιραστεί κάποια όνειρά μου. Οι τοίχοι δεν μιλούνε, διαπιστωμένο αυτό.
Καφέ, νύχτα, δεν πίνω, εκτός  αν πρέπει να μείνω ξυπνητός για συγκεκριμένο λόγο.
Το να εχω βγεί βόλτα με μία καλή φίλη δεν ηταν αρκετός λόγος να με κάνει να πιω καφέ. Ούτε ποτό ήθελα, τι στην ευχή ήθελα τότε, ακόμα δεν εχω καταλάβει, και πάνε χρόνια πιά.
Αν κι απρόθυμα, δέχτηκε να φύγουμε αλλα πριν την αφήσω σπίτι της να κάνουμε μια βόλτα με τα παράθυρα ανοιχτά και με μουσική. Το αμάξι μου ειχε μεγάλες πόρτες και ηταν απόλαυση να το οδηγείς με τα τζάμια κατεβασμένα. Το ραδιόφωνο έπαιζε όμορφα κομμάτια και αναθάρρησα. Ενιωσα πως κάτι κάνω, σε πιο οικείο χώρο, και η μουσική έλουζε τα παραζαλισμένα μυαλά μας. Το βιολογικό ρολόϊ που λέει οτι στις 5:20' το πρωί πρέπει να κοιμάσαι -εκτός αν πας κάπου- σταμάτησε να με ενοχλεί.
Είκοσι χρόνια μετά, η φίλη δεν υπάρχει παρα μόνο στις καρδιές μας.
Τότε δεν μπορούσα να φανταστώ οτι σήμερα δεν θα υπάρχει στη ζωή κι οτι δε θα 'χαμε την ευκαιρία να  πηγαίνουμε παρέα με καφέ στο χέρι, στις λαϊκές συνελεύσεις των "αγανακτισμένων" και βόλτα με την μηχανή της.
Δεν μπορούσα να φανταστώ με ακρίβεια το μέλλον κι αυτο αποδείχτηκε συχνά.
Κι εμείς όλοι εχουμε στο μεταξύ, περπατήσει σε αυτό που τότε το λέγαμε μέλλον.

Εκείνο το βράδι, μπήκα στο διαμέρισμα και έκλεισα την πόρτα, κλείδωσα κιόλας και μεσα στο σκοτάδι, ψηλαφητά έψαξα το διακόπτη για το φώς. Η λάμπα του φωτιστικού δαπέδου άναψε και ένιωσα οτι τουλάχιστον αυτο το φώς ηταν λίγο απο το μέλλον που δεν ήξερα την ώρα που έπινα καφέ, απέναντι απο ενα 747.

Λίγο μετά, αποκοιμήθηκα χωρίς να με νοιάζει τι ώρα θα ξυπνήσω, ειχα ρεπό τη μέρα εκείνη. Προσπάθησα θυμάμαι να δω, σε όνειρο, το μέλλον. Αδύνατον. Δεν είδα αγανακτισμένους, δεν είδα φωτιές σε όλη τη χώρα, δεν είδα ΔΝΤ και δεν είδα πόσο θα ζήσω, πού και πώς. Το μόνο που είδα ηταν κάποια λάμπα να στέκει αναμμένη, ενα φώς. Οταν ξύπνησα, η λάμπα ακόμα έκαιγε. Την έσβησα. Οπως και τις αναμνήσεις μου απο το μέλλον. Πήγα να το ζήσω αυτο το μέλλον, καλημέρα και έφυγα :)
...................................................................................................................................



Και με μια εικόνα απο την εποχή που δεν ξέραμε το μέλλον μας, τραβηγμένη στην Κέρκυρα, στο Κομμένο, το 1997, εύχομαι στους πάντες ενα καλό καλοκαίρι γεμάτο φώς και χρώμα.

Kαι πού'σαι ; Ακόμα προσπαθώ να φανταστώ το μέλλον. Εχεις τίποτα υπ' όψιν ;

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Ποιά κοινή γνώμη

Αφορμή για άσκηση επι χάρτου, οκ επι οθόνης, μιά φράση της σχωρεμένης Μαλβίνας Κάραλη οτι " "δεν αντλώ την άποψή μου απ'το σκουπιδοντενεκέ της κοινής γνώμης" ".
Σε ποιά κοινή γνώμη αναφερόταν, δεν ξέρω.
Ξέρω οτι η Μαλβίνα άφησε το στίγμα της και επηρέασε πολλούς, όχι εμένα, δεν θα τό 'λεγα, καθώς αυτο το εξυπνακίστικο και κακίστικο στυλάκι δεν με ενέπνεε και πολύ.
Οχι οτι δεν τα λεγε καλά, μα εδω το θέμα μου ειναι αυτη η περίφημη "κοινή γνώμη".
Ειναι σκουπιδοντενεκές ; Δεν είναι ; Ειναι, μα όχι πάντα ; Τι είναι ; Ειναι χρυσάφι, ειναι κατακάθι, ειναι ο αφρός, τι είναι ;
Κατα καιρούς χρησιμοποιήθηκε απο πολιτικούς κυρίως αλλα και απο δημοσιογράφους μεγάλων ΜΜΕ κατα κόρο η "κοινή γνώμη" ως ενισχυτικό της άποψής τους, την οποία και ήθελαν να προωθήσουν στο λαό.
Ο Νόαμ Τσόμσκι είχε πει οτι αν ο λαός αντιδρά σε κάτι, τότε πρέπει να τον ξεγελάσεις για να κάνει αυτό που θες. Και αυτο κάνουν οι κυβερνήσεις συνήθως, με αποτέλεσμα να γίνεσαι δύσπιστος ακόμα και οταν αυτές σου λένε την αλήθεια.

Εμένα, ανέκαθεν η κοινή γνώμη μου θύμιζε την μπίλια της ρουλέτας ή αν θες υδράργυρο σε ενα ταψί, αργά λικνιζόμενο πότε εδω και πότε εκεί, απο την πληροφόρηση, τις εξελίξεις, τις ανάγκες, τα γεγονότα. Οπου κάτσει η μπίλια, ή όπου σταθεί ο υδράργυρος, εκει ειναι και η τρέχουσα κοινή γνώμη για ενα θέμα, ή για το σύνολο θεμάτων που αφορούν την κοινωνία.
Η κοινή γνώμη αντλεί τη δύναμή της απο την τεράστια δεξαμενή της πληροφορίας  αλλά μοιραία και απο το ανεξάντλητο κοίτασμα της παραπληροφορίας.
Με βάση την εκάστοτε διαμορφωμένη κοινή γνώμη, λαμβάνονται αποφάσεις, χαράζονται στρατηγικές, πολιτικές και τελικά γράφεται ιστορία.
Η κοινή γνώμη ειναι διαφορετική σε μιά ευρωπαϊκή χώρα σχετικά με την συμμετοχή της χώρας αυτής σε εναν πόλεμο, ωστόσο αυτη δεν λαμβάνεται υπ' όψη απο τις κυβερνήσεις που στο μεταξύ εχουν υπογράψει σύμφωνο στρατιωτικής συνεργασίας με το ΝΑΤΟ που αν δεν το τηρήσει θα εχει άλλα προβλήματα. Ετσι, αναλαμβάνει ο εκάστοτε πολιτικός να πει τις ιστορίες του για να δείξει την αναγκαιότητα της συμμετοχής της χώρας σε αυτον τον πόλεμο, να επηρεάσει την κοινή γνώμη, να μετριάσει τις αντιδράσεις ή και να τις εξαλείψει αν μπορεί.
Η ίδια η κοινή γνώμη συνίσταται απο τις γνώμες, εμπειρίες και απόψεις του κάθε πολίτη, και του κάθε συνόλου πολιτών στις πόλεις, στα χωριά.
Αρα η διαμόρφωση κοινής γνώμης ειναι στο χέρι των πολιτών, η κοινή γνώμη ειναι η γνώμη των πολιτών.
Οσο πιο πληροφορημένοι ειναι οι πολίτες και όσο πιο καθαρά  σκέφτονται για το καλό τους, τόσο πιο πλήρης άποψη σχηματίζεται και δημιουργείται η κοινή γνώμη για διάφορα θέματα.
Ούπς ! Είπα "πληροφορημένοι", άρα πληροφορία, ποιός διαχειρίζεται την πληροφορία ;
Στις μέρες μας ειναι η τηλεόραση, το Διαδίκτυο, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης οφείλουν να μεταδίδουν καθαρή την πληροφορία ώστε ο καθένας να εξάγει τα συμπεράσματά  του και να διαμορφώσει άποψη μετά απο σκέψη. Δηλαδή να παράγει γνώμη, να την καταθέσει όπου μπορεί, πχ στο διαδίκτυο ή σε ενα κίνημα πολιτών ( όχι σε κόμματα, δεν το συνιστώ ) και το σύνολο των γνωμών κι απόψεων θα συνθέσουν την κοινή γνώμη.
Ακούγεται υγιές. Και απλό. Και δημοκρατικό κι ελπιδοφόρο.
Θα υποθέσω οτι η Μαλβίνα αναφέρθηκε ως "σκουπιδοντενεκέ" στην κοινή αυτη γνώμη που ειναι επηρεασμένη απο τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς. Εδω θα συμφωνήσω.
Ειπα πριν οτι αφου ακούσεις και διαβάσεις, σχηματίζεις μία άποψη, μία ΔΙΚΗ ΣΟΥ άποψη. Κατάλαβες ;  Αυτό.
 

Δική σου άποψη και όχι την άποψη του Πρετεντέρη ή του Λαζόπουλου κύριε έλληνα με το τηλεκοντρόλ στο χέρι που υιοθετείς γρήγορα κι εύκολα την άποψη άλλων επειδή σου φάνηκε ξεκούραστη και βολική η δυναμική ή και χιουμοριστική παρουσίαση μέσω των ΜΜΕ.

Η κοινή γνώμη μετριέται και με  δημοσκοπήσεις.
Επιστημονικά στημένα με φαινομενικά αθώες ερωτήσεις, ερωτηματολόγια, οδηγούν τον ερωτώμενο σε απαντήσεις οι οποίες στο τέλος θα δείξουν την εικόνα της κοινής γνώμης που επιθυμεί ο παραγγέλων την δημοσκόπηση.
Ρώταγαν με μανία τότε, "ποιόν θεωρείτε καταλληλότερο πρωθυπουργό, τον Κ ή τον Π ;" και έβγαινε επι χρόνια ως καταλληλότερος ο αχρηστότατος. Και μετά μου έλεγαν οτι αυτο λέει η κοινή γνώμη ! Ωιμέ :)
Η κοινή γνώμη ειναι κάτι πολύ σχετικό, ίσως ;
Απο όσα ακούει, βλέπει και διαβάζει κανείς, συμπεραίνει ποιά ειναι η κοινή γνώμη για κάτι, ακόμα και αν διαφωνεί με αυτην.
Ομως πρέπει να λάβει κανείς υπ' όψη του οτι όσα άκουσε ή διάβασε μπορεί να μην ειναι απόλυτα ακριβή και φέρουν την υποκειμενικότητα αυτού που του τα μετέδωσε. Εξαρτάται δηλαδή απο ποιές πηγές αντλεί κανείς πληροφορία και γνώση.
Πρέπει να μάθει ο καθένας να φιλτράρει την είδηση και να μην την καταπίνει αμάσητη. Να μάθει να διαμορφώνει θέση, αντι να περιμένει το δελτίο των 8 για να αποφασίσει τι πιστεύει ο άμοιρος για την Κερατέα πχ. Να ψάχνει και άλλες πηγές πληροφόρησης ωστε να συμβάλλει σε μια όσο το δυνατό πιο πλήρη κοινή γνώμη, χωρίς να παρασύρεται απο λαϊκισμούς, μιζέριες και πλάνες.

Αν λοιπόν ο "σκουπιδοντενεκές της κοινής γνώμης" ειναι το δοχείο εκείνο που περιέχει αυτο που οι -my ass- opinion makers έχουν σερβίρει έτοιμο προς χρήση απο τους πολίτες, τότε, ναι, ειναι σκουπιδοντενεκές  και το να χρησιμοποιήσεις αυτη την κοινή γνώμη ως στοιχείο έγκυρο, ειναι απλά κομπογιαννίτικο κόλπο.
( Και να φανταστείς οτι ενίοτε ουτε οι opinion makers εχουν μόνο μία γνώμη, οπως στην περίπτωση του Julian Assange - wikileaks όπου σε χώρες όπως η Γερμανία δεν μπορούσαν να αποφασίσουν ποιά ειναι η γνώμη τους για το τι σημαίνει η σύλληψή του Assange )
Η θέση της κοινής γνώμης δεν ειναι μεσα σε σκουπιδοντενεκέ, αλλα μεσα σε κρύσταλλο, στο κέντρο της μεγάλης σάλας, εκει που ολοι θα την κοιτάζουν, θα την ακούν και θα την σέβονται. Ετσι ειναι το σωστό, γι αυτό πρέπει να διαμορφώνεται αυτή με όσο πιο καλά κριτήρια γίνεται και με όσο καλύτερα μέσα ειναι δυνατόν.

*Το τι γίνεται οταν η κοινη γνώμη εχει παρασυρθεί σε λάθος δρόμο κι εσυ το βλέπεις αυτό και πρέπει κάτι να κάνεις, ειναι ενα άλλο θέμα  συζήτησης.

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Περι μεταναστών κλπ

Για να εξηγούμαστε, δεν πάει να πει οτι όποιος πει κάτι ενάντια σε μετανάστες, ειναι και ρατσιστής ή φασίστας ή κάτι μη δημοκρατικό.
Φυσικά και δεν πρόκειται να βάλει κανείς τον (λαθρο)μετανάστη πάνω απο τους δικούς του ανθρώπους, την οικογένεια και τον τόπο του. Δεν υπάρχει χώρος πολύς για τόσους που κουβαλήθηκαν, αυτο πρέπει να το καταλάβουν όλοι.
Περίσσεμα δημοκρατίας βλέπω πολύ σε πολλούς που παρουσιάζουν μία  εικόνα παντοδέκτη ανθρώπου και φιλέσπλαχνου και το επόμενο ερώτημα είναι πόσοι απο εμάς μπορούμε, έχουμε και αντέχουμε να συντηρούμε τόσους μετανάστες και ακόμα τι θα λένε όλοι οταν αυτοί που θα τους παρέχουμε μια αξιοπρεπή διαβίωση, απαιτήσουν τα πάντα όλα, όπως να επιβάλλουν κανόνες που διέπουν τις δικές τους κουλτούρες, διαδηλώνοντας πως αν δεν γίνει αυτό τότε η Ελλάδα ειναι ρατσιστική χώρα, αντιδημοκρατική και τα ρέστα ...
Φίλε μου οταν οι πάντες βρίσκονται μεσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης που ειναι στο όριο να μετατραπεί σε χαώδη κοινωνική κρίση, ίσως και σε βία, τότε με συγχωρείς αλλα πρέπει να κοιτάξω τον τόπο μου και τον εαυτό μου και τους ανθρώπους μου.
Ηδη πολλοί αλλοδαποί ληστεύουν και φτάνουν μέχρι και σε φόνους για ληστεία, δείχνοντας ετσι καθαρά πόση αξία εχει για πολλούς απο αυτούς μιά ανθρώπινη ζωή.
Αν αυτη ειναι η αξία που δίνουν οι ίδιοι στις ζωές μας, δικαιούμαι να δώσω ανάλογη αξία κι εγω, και δεν θέλω να γίνω ετσι. Δεν θέλω αυτό.
Η άθλια εικόνα των καθαριστών τζαμιών στα φανάρια που σου αποσπούν την προσοχή με την επιμονή τους και τελευταία τσαμπουκαλεύονται κιόλας οταν πείς έντονο "όχι" στο θλιβερό καθάρισμα τζαμιών, ειναι τριτοκοσμική και μη μου πει κανείς οτι εμείς τους σπρώξαμε εκεί. Τους έσπρωξε εκει η βάρκα του λαθρέμπορου που τους κουβάλησε σε μιάν ακτή μας, οι γονείς τους που έκαναν 8 παιδιά δίχως στον ήλιο μοίρα και τα ανελεύθερα και θεοκρατικά καθεστώτα τους.
Δεν θα το πληρώσω εγω ΚΑΙ αυτό !
Πληρώνω όπως όλοι την δική μας κρίση όχι μόνο οικονομική αλλα και κρίση αξιών, θεσμών, πολιτικού βίου και κοινωνικής αντίληψης. Το να πρέπει και να υποκύψω σε ύπουλους εκβιασμούς πέφτει βαρύ, και λυπάμαι γι αυτό.
Δεν εχω τίποτα εναντίον τους, θέλω πραγματικά να βοηθήσω αλλα δεν μπορώ, και φοβάμαι.
Οποιος δεν καταλαβαίνει αυτά που λέω, ειναι απλά εκτός τόπου και χρόνου ή τον εχει πειράξει η όλη κατάσταση και παντού ψάχνει για ρατσιστές, για φασίστες και για συνωμοσίες κι εχθρούς. Φυσικά και ο *μπιπ* νομοθέτης μας έφερε τον όρο "εχθροπάθεια" που μπορεί να αποδοθεί σε οποιονδήποτε και να τον τρέχουν στα δικαστήρια. Η ευθύνη του ίδιου νομοθέτη για το οτι επέτρεψε να δημιουργηθεί όλη αυτη η κατάσταση με τους μετανάστες και άρα να γεννήσει εχθροπάθειες, δεν ειδα πουθενά να διώκεται ποινικά. Μονά-ζυγά, δικά τους.
Προς θεού, ως άνθρωποι συμπονάμε και συμπάσχουμε όσο μπορούμε, όμως ας μπει μία λογική ξεκάθαρη στο τι ειναι ρατσιστής και τι όχι κι ας μη ψάχνουμε να αποδώσουμε μομφή σε κάποιον επειδή κάτι με τους μετανάστες δεν του αρέσει.
Στην τελική, το να ξυπνάς και να ψάχνεις οχτρό να επιτεθείς, δείχνει πιο πολλά για σενα, παρά για τον οχτρό. Τουλάχιστον στο διαδίκτυο, ειναι πάρα πολλοί όσοι θεωρούν καθήκον να σου την πούν, να ανοίγουν τον υπολογιστή με το ντουφέκι οπλισμένο και το δάχτυλο στη σκανδάλη.  Αυτη κι αν ειναι εχθροπάθεια ! Το επάγγελμα του μέλλοντος ειχαν πει οτι θα ειναι ...ψυχίατρος :)

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Με τι έχεις αγανακτήσει ακριβώς


Το κίνημα αγανακτισμένων πολιτών εχει πια πάρει μια μορφή, ενα σχήμα και μια κατεύθυνση αν και εχει πολύ δρόμο ακόμα.
Η αγανάκτηση υπήρχε απο χρόνια πριν και εκφραζόταν σε καφενεία και σε παρέες, σε μπλογκς, σε φόρουμς και γενικότερα στο διαδίκτυο.
Αφήνουμε πληκτρολόγια και πάμε πλατείες.
Πάμε για να προσθέσουμε τον εαυτό μας στο πλήθος αλλα και τη φωνή μας.
Πάμε αφού πρώτα έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας με ποιά πράγμτα έχουμε αγανακτίσει και όχι επειδη όλα μας φταίνε. Δεν ειναι δυνατόν να απαξιώνεις τα πάντα, απο κάπου πρέπει να αρχίζεις, απο μιά βάση.
Παράδειγμα, συμφωνώντας και με την συνμπλόγκερ Τσούγδω, η κοινοβουλευτική δημοκρατία ειναι τελος πάντων οτι καλύτερο υπάρχει διαθέσιμο, δεν ειναι δυνατόν να καταλυθεί και να έχουμε διάλυση γενική, ετσι επειδη μας αγανάκτησαν κάποιοι, γενικά, ισοπεδωτικά και γενικευμένα.
Πρέπει να απαιτηθεί η αλλαγή της λειτουργίας της, αλλαγή θεσμών, με κατάργηση της ατιμωρησίας πολιτικών, επιστροφή κλεμμένων, δηλ. πλουτισμού που επετεύχθη όσο ο πολιτικός ηταν εν ενεργεία και λιγα χρόνια μετά την θητεία του.
Θα μου πεις, καλά, απαγορεύεται να πλουτίσει ενας πολιτικός ;
Οχι φίλε μου δεν απαγορεύεται αλλα όχι αλα Γκρήκ, με σκοτεινούς τρόπους και με ενα Ε9 που οταν το βλέπω να αναρωτιέμαι πώς "τα φάγαμε μαζί" ! Ενα πόθεν έσχες που δεν ισχύει, ενα κίβδηλο Ε9 που βγάζει γλώσσα στον απλό πολίτη μισθωτό των 900 € και στον άνεργο.
Ο κόσμος ειναι αγανακτισμένος με πολλά.
Δεν ξέρω εσυ, αλλα εγω ειμαι αγανακτισμένος με 
τον ταξιτζή που κλέβει στα ρέστα, με τον παπά που τα παίρνει απο δέκα μεριές, με τον διεφθαρμένο αστυνομικό, με τον τύπο που παρκάρει τη τζιπάρα πάνω στο πεζοδρόμιο, με τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, με τον βλαμένο που δε φοράει κράνος και πρέπει εγω να προσέχω μην πάθει τίποτα γιατι εμένα θα πάνε μεσα, με τους πακιστανούς καθαριστές τζαμιών στα φανάρια, με τις τρελές απαιτήσεις εργολάβων για αγορά σπιτιού, με τις Τράπεζες που σε χτυπάνε αλύπητα λες κι εισαι μηχανή που κόβει χρήμα, με τις συντάξεις άγαμων θυγατέρων, με τους διορισμένους παρατρεχάμενους στη Βουλή, με την ανεργία, με τους δημοσιογράφους πρετεντέρ και ζούγκλα στάηλ, με τον γείτονα που βάζει ντενεκέ για να καβατζώσει θέση στάθμευσης, με τους Μπέους και Μαρινάκηδες, με τους ηλίθιους που πετούν αντικείμενα σε αθλητικά γεγονότα, με τους μαλάκες που πετάνε τα σκουπίδια τους όπου να 'ναι ( και μετά πάνε στο Ιντερνετ και γράφουν κατά όσων ρυπαίνουν ), με τις τιμές στα καύσιμα, με τους λογαριασμούς ΔΕΗ κλπ, με τον ηλίθιο που δεν μαζεύει τα σκατά του σκύλου του, με τους στρατευμένους σε κόμματα, με παρωπίδες και περισσή υποκρισία, με αυτούς που δηλώνουν ελάχιστα ενω εχουν περιουσία εκατομμυρίων, με την τηλεόραση που μας περνά όλους για ηλίθιους, με το παπαδαριό που ζεί στον μεσαίωνά του με περισσή υποκρισία επίσης και δεν εχει ακόμα φορολογηθεί απο την κυβέρνηση παρά την αντίθετη πρεοκλογική δέσμευση, με τον βλάκα που σταυροκοπιέται όποτε περνά απο εκκλησία αλλά κάθε 50 μέτρα κορνάρει και βρίζει. Με το δικαστικό σύστημα, με τη διαπλοκή των ΜΜΕ, με τους εφοπλιστές που βάζουν ότι τιμή γουστάρουν στα πλοία και πάνε μόνο όπου θέλουν, αλλιώς απαιτούν επιδότηση γραμμής εκβιάζοντας μια χώρα νησιωτική, με τους συνωμοσιολάτρες, με τους καχύποπτους, και με τους φανατικούς γενικότερα.
Με το Κράτος που φορολογεί πάντα τους μισθωτούς και συνταξιούχους αλλα δεν μπορεί να εισπράξει οφειλόμενα εκατομμυρίων, με το γιατρό που απαιτεί φακελλάκι, με την ανυπαρξία ουσιαστικής στήριξης των ΑΜΕΑ, αλλα και με την -ανίκητη- ηλιθιότητα συμπολιτών που θεωρούν τους ΑΜΕΑ ως απόβλητους περιθωριακούς και στρέφει το κεφάλι αλλού.

Ειναι μεγάλη η λίστα και σίγουρα κάτι θα ξέχασα. Αν θες να προσθέσω κι άλλα, εχω, όρεξη να χεις να διαβάζεις. Μη με αγανακτίσεις κι άλλο όμως με ενα ηλίθιο σχόλιο γιατι κακό σκοπό δεν έχω. Θέλω να πώ οτι η αγανάκτηση ειναι σαν πολύεδρο γυάλινο μπαλάκι, με δεκάδες πλευρές. Δεν ειναι μονόπλευρη.
Δεν πιστεύω οτι υπάρχει πολίτης που να πεί οτι οκ εγω ειμαι αγανακτισμένος με το πολιτικό σύστημα γιατι θα ειναι ψέμα. Το πολιτικό σύστημα μας εχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για όσα συμβαίνουν αλλα δεν πάει μόνο του.
Αν υπάρχει ατιμωρησία βουλευτών, αφήσαμε να γίνει κάποτε και δεν αντιδράσαμε γιατι πολλοί απο εμάς σκεφτήκαμε οτι αυτος ο ατιμώρητος βουλευτής θα βοηθήσει κι εμάς να μείνουμε ατιμώρητοι οταν χρειαστεί να κάνουμε τη λαμογιά μας. Τον ψηφίσαμε, πήρε τα προνόμιά του και μετά τον γλύφαμε να μας κάνει χατίρια. Ε, κι αυτός έκανε κάποια χατίρια ξέροντας οτι ποτέ δεν θα τιμωρηθεί κάπως.
Κι εμείς οι ίδιοι κάνουμε πράγματα που αγανακτούν άλλους. Πρέπει να μάθουμε ποιά ειναι αυτά και να διορθωθούμε. Κάτι σαν ... αυτοκάθαρση.
Ειναι ενα ερώτημα κι αυτό, πόσοι "αγανακτισμένοι" έχουν σοβαρή διάθεση να αναπροσδιοριστούν και να αλλάξουν για χάρη όλων και των ιδίων.
Εχω κάνει την αυτοκριτική μου και καταλαβαίνω τι μπορεί να ενόχλησε άλλους απο τη δική μου συμπεριφορά ως πολίτης κι ως άνθρωπος. Αυτο πρέπει να κάνει καθένας για να ξέρει ποιά ειναι εκείνα που τον έχουν αγανακτήσει, να ξέρει πού πάει.
Αν δεν κοιτάς πού πάς, τότε θα πάς εκει που κοιτάς.
 Βίντεο απο τις συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, Αθήνα, 27 Μάη 2011.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

To Nησί

Ποιό νησί ; Απ όλα τα χιλιάδες του Αιγαίου, ποιό ;
Ταξιδεύοντας, εχω περάσει απο πολλά, αμέτρητα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες όπου στα περισσότερα θα 'θελα να 'χω πατήσει επάνω, χώμα  πατρίδας ελληνικό, άκρη γι' αγνάντεμα του απέραντου γαλάζιου.

Δεν έχουν όλα τα νησιά όμορφες μεγάλες παραλίες, δέντρα, δρόμους, ξενοδοχεία.
Εχουν όμως μιά μυστηριακή ομορφιά, ασκούν επάνω μου μία έλξη ανεξήγητη. Η μάλλον ξέρω την εξήγηση μα δε θέλω να τηνε πώ.
Πάντα αναρωτιόμουν ποιοί, πώς, πόσοι, πότε, πάτησαν κι έζησαν πάνω στα νησάκια αυτά στη θάλασσά μας. Ποιές ιστορίες θα είχαν να πούν.
Τηλεόραση, δε βλέπω παρα ελάχιστα, έλαχε όμως να κολλήσω εξ' αρχής με μια σειρά βασισμένη σε βιβλίο. Το βιβλίο δε θα το διάβαζα, ομολογώ. Ομως η μεταφορά -και διασκευή του- για την τηλεόραση ηταν καταπληκτική.
Ενα νησάκι πολύ κοντά στη στεριά, που πάνω του έζησαν και πέθαναν άνθρωποι για πολλά χρόνια. Ενα νησάκι με παραπάνω ιστορίες απο πολλά άλλα νησιά μαζί.
Απο αυτη την σειρά θέλω να ξεχωρίσω μερικούς χαρακτήρες για τη δύναμη που έβγαζαν, την προσωπικότητα και το ρόλο τους στην υπόθεση. Δεν θέλω να λέω οτι ο πρωταγωνιστής παίρνει όλα τα εύσημα, γι αυτό και ποτέ δεν λάτρεψα ηγέτες, κανέναν, πουθενά. Οι αληθινοί πρωταγωνιστές είναι κάποιοι που δε φαίνονται, συνήθως. Απλά κάποιοι άλλοι, κάπως βγαίνουν πιο μπροστά κι αυτούς ο κόσμος θυμάται κι ειναι άδικο αυτό.
Ο τύπος που έπαιξε τον Αντώνη, εκτός απο καλός ηθοποιός, επιλέχτηκε σοφά για το βλοσυρό του ύφος, κι έπαιξε άριστα εναν κρητικό νέο που το αίμα του βράζει και δεν αντέχει τα λάθη, τις βλακίες, θέλει να 'ναι τα πράματα ταιριαστά.
Η αδελφή της 'πρωταγωνίστριας' Αννας, η Μαρία, έπαιξε άριστα το ρόλο του καλοσυνάτου κοριτσιού με την ψυχή μάλαμα, που αγαπούσε όλους και κακό δε σκεφτότανε. Εβαζε τον εαυτό της πίσω απο τους άλλους και στήριζε παντού, βοήθαγε όπου μπορούσε.
Ο δήμαρχος του νησιού των λεπρών -πάλι μου διαφεύγουν τα ονόματα των ηθοποιών- έπαιξε άριστα, τουλάχιστον απέδωσε ενα χαρακτήρα εμβληματικό θα ΄λεγα, με αποφασιστικότητα και σθένος.
Ο γερο ψαράς, αυτόν τον έπαιξε ο Στέλιος Μάϊνας το θυμάμαι, απίστευτη φιγούρα, βαριά χτυπημένος απο τη μοίρα και πάντα ο ηθοποιός ανάλογα την εποχή απέδωσε τέλεια σχεδόν, αυτη τη φιγούρα του φτωχού ψαρά που χωρίς να φταίξει ο ίδιος σε κάτι, του συνέβησαν τόσα μα τόσα πολλά.
Ο μικρός Δημήτρης στα πρώτα επεισόδια ήταν απλά καταπληκτικός.
Τέλος πρωταγωνιστές ήταν και το επιτελείο της παραγωγής  με την όμορφη σκηνοθεσία και άριστη φωτογραφία αλλα κι επειδή έβαλαν ζωντανούς πρωταγωνιστές σε σκηνές της σειράς. Απο επιζήσαντες της Σπιναλόγκας μέχρι την σεναριογράφο αλλα και την συγγραφέα Victoria Hisslop.
Eίδες που ενα μικρό νησάκι μπορεί να 'χει επάνω του τόσες ιστορίες ;
Δε θα πάψω να αναρωτιέμαι για κάθε νησάκι που αντικρύζω ή πατάω πάνω του,τι ιστορίες άραγε έχει να πεί.

* Η φωτογραφία του άρθρου εχει τραβηχτεί πριν 15 χρόνια στην Πάρο.
Αυτοί οι δύο βράχοι έχουν να πούν ιστορίες. εκει βυθίστηκε αργότερα, το ΣΑΜΙΝΑ ...

Tweet

Related Posts with Thumbnails

Do not clopy

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape