Καλύτερα πρεζάκιας!

Ακταιωρός

Περιτριγυρίζεις. Ανάβεις ενα τσιγάρο και με αργές κινήσεις ξαναβάζεις το πακέτο σε μια τσέπη του μπουφάν. Φυσάς τον καπνό και κοιτάς πέρα, ανάμεσα απ τα ξάρτια ιστιοπλοϊκών στη θάλασσα, σαν να ξέρεις κάποιον εκεί. Σαν να περιμένεις σινιάλο αλλα δεν ξέρεις πότε.
Αν έκανα ζούμ στο μάτι σου θα βλεπα χίλιες εικόνες, η μια να χορεύει δίπλα στην άλλη γρήγορα.

Τι στο καλό κάνεις εδώ ;
Δεν πάει καιρός που εκείνο το τριήμερο στη Μονεμβασιά θα ταν και το τελευταίο σου με το Νίκο, την Ελένη και τον Μάρκελλο. Δεν το ξερες τότε, φυσικά. Ποιός να το ξερε ;
Μεσα σε λίγες μόνο μέρες, ο Νίκος βρέθηκε χωρίς δουλειά, η Ελένη έχασε πατέρα και θεία σε δυστύχημα κι ο Μάρκελλος ειναι ακόμα στο νοσοκομείο για εξετάσεις, δεν του βρίσκουν τι έχει.
Πώς τα φερε ετσι η τύχη κι πτάνα η γραμμένη, ν' αλλάξει ο κόσμος με μιας !
Να φταίει το φθινόπωρο ;

Αρχισες να φοβάσαι, να προσπαθείς να μπείς στο κεφάλι των αγαπημένων σου να δεις πώς νιώθουν, τι σκέφτονται, αν μπορούν να γελάσουν. Μάταια, δεν βγαίνει.

Κι εσυ ;
Ωσπου να τελειώσει κείνο το ρημαδοτσιγάρο, πες μου :

Εσυ, είσαι καλά ;

...

No parelasis

Πράγματα να κάνετε τις μέρες της παρέλασης :
- Εχετε άπλυτα ; Βάλτε πλυντήριο.
- Εχετε σύντροφο ; Κάνετε σέξ.
- Εχετε ζημιές στο σπίτι ; καθήστε να τις επιδιορθώσετε.
- Εχετε παιδί ; πηγαίνετε βόλτα στη θάλασσα.
- Εχετε μπλόγκ ; αναρτήστε τσόντες.
- Εχετε βαρεμάρα ; Δείτε DVD
- Εχετε αυτοκίνητο ; Το πλένετε μεσα-έξω να αστράφτει.
- Εχετε σημαία ; Μην τη βάλετε στο μπαλκόνι. Θα νομίζουμε οτι έγινε επιστράτευση.
- Εχετε γένια ; ξυριστείτε ρε.
- Εχετε περιττά κιλά ; Φάτε φρούτα μόνο. Πηγαίνετε για άσκηση όπου θέλετε.
- Εχετε συγγενείς ; Να πάτε να τους δείτε.
- Εχετε αφραγκίες ; Παίξτε Τζόκερ τους αριθμούς των ημερων παρελάσεων 25, 28 στάνταρ.
Εναλλακτικά βρείτε παίκτες για στοίχημα τι μέρα θα ειναι που θα τα τινάξει ο Παρασκευαϊδης. Εγω θα παίξω 17 Μαρτίου.
- Φορέστε σωβρακάκι - στρινγκάκι με ελληνική σημαία επάνω.
- Διαβάστε ενα βιβλίο. Τονώνει το πατριωτικόν άισθημα.
- Τέλος μην πάτε στην εκκλησία. Αν πάτε μην ρίξετε κέρματα για κερί.

Ζήτω το Εθνος :)

Παρεκλάσεις

Θα γράψω κι εγω για τις παρελάσεις. Απωθημένο το 'χω.
Ειχα φάει κρύο και ταλαιπωρία σαν μαθητής για μια βλακία και μισή.
Παρέλαση για τα μάτια του δήμαρχων των παπάδων και άσχετων που χάζευαν τα κορίτσια.
Αν δεν τις καταργήσουμε τελείως, οι παρελάσεις που συν τοις άλλοις κοστίζουν και κάποια λεφτά, πρέπει να αλλάξουν μορφή.
Γενικά πρέπει να αλλάξει μορφή ο τρόπος που βλέπουμε την ιστορία μας σαν έθνος και το πώς τιμάμε αυτην.
Και μη μου πειτε οτι το 80% των μαθητών που παρελαύνουν το κάνουν με καμάρι και όρεξη ! Αγγαρεία κάνουν και αυτό φαίνεται και απο το πώς βαδίζουν.
Οι παρελάσεις πια δεν είναι τίποτα άλλο απο ενα πανηγυράκι γαι τους δεσπότες με τον μεγάλο σταυρό που θα τις "ευλογήσουν" καθως ειναι άγιοι άνθρωποι ( εδω γελάμε ) και πολιτικάντηδες που γλύφουν παπάδες.
Το πώς τιμώ τους προγόνους δεν θα μου το πει ο παπάς ούτε ο δήμαρχος.
Ξέρω να τους τιμώ με άλλου τρόπους, σεμνά, ταπεινά και ειλικρινά.
Δεν χρειάζεται να προσποιηθώ οτι τιμώ κατι με μια παρέλαση και ξέρω καλά οτι όλη αυτη η ιστορία ειναι κατάλοιπο χούντας και μυαλών που σκέφτονται 60 χρόνια πίσω.
Αλλα βλέπετε δεν τόλμησε κάποια κυβέρνηση ως τωρα να υποστεί το κόστος του χαρακτηρισμού ως προδότη επειδή θα πρότεινε αλλαγές στον τρόπο εορτασμού των επετείων !
Πολιτικό κόστος πάλι. Ναι, αυτο που το παπαδαριό ξέρει να στρέφει στις εκκλησίες εναντίον όποιου δεν εξυπηρετεί το μαγαζί τους.

Ασχετο : Ηρθε ο Παρασκευαϊδης απο τας αμέρικας και του κάνανε λέει και τιμητικό άγημα υποδοχής ! Χαχαχαχα ... μα τόσο ξεφτίλες ! Επιμένουν να τον νομίζουν ηγέτη, ήρωα και εθνοσωτήρα τον χουντικό . Τόσο μυαλό κουβαλάνε !
Αντε και να γίνει εθνική επέτειος η ημέρα θανάτου του παπά ! Κι άλλες παρελάσεις !
Ολεεεε και εβίβεςςςς !

Μάνα χωρίς σύνορα

Αμερικάνες μητέρες : Ακόμα κι όταν κάνουν λάθος, έχουν δίκιο.

Εβραϊκό ανέκδοτο : Τι διαφορά έχει μια Ισραηλίτισσα μάνα από ένα ροντβάιλερ; Το ροντβάιλερ θα αφήσει τα μικρά του να φύγουν στο τέλος.

Σας θυμίζουν κάτι τα αστειάκια;

Μάνα είναι μία. Μάνα χωρίς σύνορα. Μάνα χωρίς όρια.
...

Eπικαιρότητα 24OKT2007

Αξιολογητές και εκτός ΑΣΕΠ στην προφορική συνέντευξη για προσλήψεις στο Δημόσιο

Ελα ! και πώς προσλήφθηκαν αυτοί ;

Την Παρασκευή επιστρέφει στην Ελλάδα ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Στα @@ μας

Ενστάσεις Σημίτη για την εκλογή προέδρου από φίλους και μέλη του ΠΑΣΟΚ

Σωπα ρε Σημίτη ναούμ θα σκίσεις κανα καλσόν

Νέες απειλές κατά της ζωής της δέχεται η Μπεναζίρ Μπούτο

Γιατι δεν το περίμενε ;

Aυστηρότερους νόμους για τη μετανάστευση ενέκρινε η γαλλική Βουλή

Κάθε μετανάστης θα κρεμιέται ανάποδα για 3 μέρες. Αν αντέξει τον κάνουμε Γάλλο.

Η Mαφία αποτελεί τη μεγαλύτερη επιχείρηση της Ιταλίας

Και η Ιταλία ο μεγαλύτερος πελάτης της Μαφίας

Παρουσίαση της Εθνικής Τράπεζας στη Νέα Υόρκη από τον Τ.Αράπογλου

Hello, this is our little γυφτ-shop ready for you americans, we love you

Καθίζηση στην αγορά κατοικιών, απούλητα 100.000 νέα σπίτια στην Αττική

Mόνο ; Αν δε κατεβάσουν τιμές στο μισό δεν ψωνίζω λέμε

Οι υπερβάσεις δαπανών πιέζουν τον προϋπολογισμό

Οι υπερβάσεις βουλευτών πιέζουν εμάς

Κανονικά θα διεξαχθεί το Εργοτέλης-Ολυμπιακός

Το ακανόνιστα πώς είναι ;

Boλεφτέ για το λαό

Απολαβές βουλευτών :
Βουλευτική αποζημίωση, φορολογικές διευκολύνσεις.
Ατέλεια κινητών τηλεφώνων, εξτρα αποδοχές συνεδριάσεων.
Μηνιαία έσοδα βουλευτή : 6.500 ώς 7.500 ευρώ, ανάλογα με τη συμμετοχή του στις Επιτροπές της Βουλής.
Ετήσιες απολαβές βουλευτή : 100.000 - 120.000 ευρώ !
Επιπλέον απολαβές : Δώρα και επιδόματα και πρόνοια για βουλευτές που έχουν αναστείλει την άσκηση του επαγγέλματός τους λόγω του ασυμβίβαστου !

(*Παρακρατούνται κάποια χρήματα υπέρ του κόμματός του.)

Συζητιέται ήδη να φτάσει η βουλευτική αποζημίωση να είναι ίση με τον μισθό του προέδρου του Αρείου Πάγου!


Επιδόματα :
- για την οργάνωση του γραφείου τους,
- επίδομα οικογενειακών βαρών με βάση δήλωση τους.
- Ατέλεια για τις μετακινήσεις με τις συγκοινωνίες !
- Βουλευτές περιφέρειας : διατίθενται 104 εντολές μετακίνησής τους αεροπορικώς ανα έτος !
- Χρονομίσθωση πολυτελών αυτοκινήτων υψηλού κυβισμού.

Και πολλά άλλα που δεν γνωρίζουμε.
tip : το ΄ξερατε οτι οταν συνεδριάζει μία επιτροπή, οι βουλευτές που συμμετέχουν παίρνουν ενα επιδομα περίπου 300 ευρώ ανα συμμετοχή. Ε, μάθετε τώρα οτι οταν κάνουν διάλειμμα για καφε, διακόπτεται η συνεδρίαση και οταν ξαναρχίζει, μετράει ως νέα συνεδρίαση !


Τα τηλεφωνήματα μόνο των 300 έχουν κοστίσει το τελευταίο ετος 1.000.000 ευρώ !

Την τελευταία επταετία, κάθε ...τρακόσος έχει φεσώσει μόνο απο τα τηλεφωνήματά του κάθε Ελληνα με 10.000 ευρώ !!!!
.

5 euros και μια ευχή.

Η μέρα βάδιζε προς τη δύση της χωρίς να βιάζεται.
Τα βήματα του Τζονάκου τον έφεραν κοντα σε μέρος με θάλασσα.
[Ξέρεις, μπορώ να καταλάβω τη θάλασσα απο τον ήχο αλλα κυρίως απο την μυρωδιά.]
Ειχε καιρό να περπατήσει τόσο πολύ και κείνο το παλιό τραύμα απο το μπάσκετ τον ενοχλούσε λίγο, αλλα εκείνος απλά έκοψε λίγο το ταχύ βήμα.
[Ας κάτσω λίγο να χαζέψω τον κόσμο που περνάει]
Πάνω σε μια πεζογέφυρα που ενώνει τις μεριές μιας πολύβουης λεωφόρου, πήγαιναν κι έρχονταν άνθρωποι. Κι ενας σκύλος πέρασε μόνο, σαν να σκεφτόταν πώς βρέθηκε εκεί.
Οι πιο πολλοί φαίνονταν βιαστικοί, οι περισσότερες ήταν γυναίκες, όλες σχεδόν με μια δυό τσάντες στο χέρι σαν απο ψώνια, σαν απο δουλειά.
Σκέφτηκε για μια στιγμή πώς να μυρίζει ο καθένας απ αυτούς. Χα, τρελή σκέψη να θες να μάθεις πώς μυρίζει το σώμα του καθενός ή της καθεμιανής. Χαμογέλασε. Εβγαλε τσιγάρο. Ειχε καπνίσει ίσαμε 15 κείνη τη μερα ήδη.

Αυτο όμως το απόλαυσε. Η μέρα ηταν πανέμορφη και σου λεγε να ζήσεις, να χαρείς, οτι δύσκολο και να συμβαίνει. Κοίταξε πάνω στα σύννεφα που δεν έλεγαν ακόμα να κατεβάσουν βροχή, κι ας είχε μήνες να βρέξει.
Ο ευλογημένος δεν έβρεξε τότε με τις πυρκαγιές και τις ασύμμετρες απειλές....
Κίνησε να φύγει, σηκώθηκε κι έσβησε το τσιγάρο σ ενα δοχείο. Αργα, απρόθυμα, σκέφτηκε πως τον περίμεναν κι έπρεπε να φύγει. σιδερένια πλατφόρμα της πεζογέφυρας έμοιαζε με αυτές που στήνουν πυραύλους για απογείωση.
Χαμογέλασε ξανά ξέροντας οτι δεν εχει δει απο κοντά τέτοιο πράγμα πριν.
Η σκάλα κατηφόριζε προς την άλλη πλευρά της γέφυρας, και άρχισε να κατεβαίνει αργά.
Στο τέρμα κάτω, ήταν μια γυναίκα μόνη με άσπρο πουκάμισο κι έτρωγε κάτι.
Την πλησίασε μια άλλη, πιο ηλικιωμένη με μαύρα και της ειπε κάτι. Εφυγε αμέσως και η μαυροφορεμένη απομακρύνθηκε προς εναν κύριο ηλικιωμένο που προφανώς ηταν ο σύντροφός της.
Φτάνοντας στο τέρμα και χωρίς να το καταλάβει, τον πλησίασαν και οι δύο.
Η γυναίκα κρατούσε ενα κινητό τηλεφωνο και ενα χαρτονόμισμα των 5 ευρώ.
Μίλησε κατ' ευθείαν στα αγγλικά με ελαφρά αμερικάνικη προφορά.

- Would you please make a phone call and we will give you 5 dollars.
- Tz. Well, hello, this is a 5 euros, not a 5 dollars !
- Ok, please here is a number can you call Maria and you can take the 5 euro.
- Tz. Well I can help you but I can't take the money, please.
- Ok please call and give me the phone, I will talk to Maria.
Πήρε το χαρτάκι με τον αριθμό και κάλεσε απο το δικό του κινητό.
Kάλεσε και μετά τον πρώτο ήχο το έδωσε στην μαυροφορεμένη.
Στο μεταξύ ο κύριος κοιτούσε αμίλητος.
Η Μαρία απάντησε. Μίλησαν για 30 δευτερόλεπτα και το έκλεισαν.
Toυ πρόσφεραν πάλι τα χρήματα. Δεν τα πήρε.
Ρώτησε απο πού έρχονται και του απάντησαν : - We're americans !
- Tz. Oh, long time no see americans here, glad to meet you.
- Glad we met you too, are you greek ?
- Tz. Yes, I am.
- Do you know Kostas Vervos ?
- Tz. Kostas who ?
Τότε η γυναίκα έβγαλε απο ενα σακκίδιο στην πλάτη του άντρα της ενα CD.
Αυτο έγραφε πάνω : Κώστας Βίρβος
- Tz. Oh yes, i know him, he writes poems and songs ?
- Yes, yes, i am his cousin !
- Tz. Oh really ? you are of a greek origin ?
- Yes I am and this is my husband. Than you very much for your help.
- Tz. No problem, have a nice day.
- You too, have a nice day and be always happy.
Χαμογέλασε, στο μεταξύ ειχει ερθει η Μαρία, μια ελληνίδα για να τους παραλάβει. Εφυγε, βαδίζοντας προς το σταθμό του τραμ.

Σε όλη την διαδρομή, αναρωτιόταν πόσες απο τις ευχές που του έχουν δώσει, έχουν πραγματοποιηθεί.

υγ. η ιστορία είναι πραγματική.

Βαγγέλη σαν το Droopy, παντού εισαι, αρκετά.

Παντού βλέπω ΒΒ. Ελπίζω να καταλάβει το λάθος του και να ζητήσει απο όλους να στηρίξουν Γιώργο Παπανδρέου. Αν όχι, ας μην προσπαθεί να μας πείσει για κάτι που νομίζει οτι θέλουμε. Αρκετά νομίζω. Σαν παραπλανητική διαφήμιση κατάντησε.

OXI στην παραπλανητικη διαφήμιση !

Με αφορμή το προηγούμενο μου θέμα ας κάνουμε οτι μπορούμε για να πάψουν να παίζουν με την νοημοσύνη μας οι φωστήρες των διαφημιστικών τμημάτων διαφόρων εταιρειών.

Διαφουμήσεις

Χθές άκουσα στο ραδιόφωνο την νέα διαφήμιση μεγάλης εταιρείας παιχνιδιών.
Ελεγε :
" Το τάδε κατάστημά μας στο τάδε μέρος πριν λίγο καιρό έγινε καπνός.
Ομως οι τοίχοι, τα παιχνίδια και τα ράφια ξαναφτιάχνονται.
Κρίμα που δεν γίνεται το ίδιο και με τα δένδρα"
Κύριοι φωστήρες της διαφήμισης, είμαστε θυμωμένοι με αυτό που έγινε φέτος με τα δάση μας.
Αν νομίζετε οτι διαφημίζεστε κάνοντας τους λυπημένους, πλανάστε πλάνην οικτράν.
Αν πιστεύετε οτι σας αγαπήσαμε επειδή κάνετε διαφήμιση επάνω στα καμμένα δάση, σας πληροφορώ οτι χάσατε.
Κρίμα γιατι ξέρω οτι ο ιδιοκτήτης επιμελείται ο ίδιος τις διαφημίσεις. Αρα, φέρει την ευθύνη.
Αν νομίζει οτι το καμένο του κατάστημα είναι το ίδιο με τα καμένα δάση, τότε δεν είναι άξιος να πουλάει παιχνίδια σε παιδιά. Ισως αν μπορέσει να βγάλει παιχνίδι δεντράκια που καίγονται με κουκλάκια που πεθαίνουν ουρλιάζοντας και σπιτάκια να λαμπαδιάζουν.
Το έγκλημα κύριε δεν μπορεί να το εκμεταλλεύεται κανένας !
Καλημέρα σας κυρίες και κύριοι.

Bloggers για τo περιβάλλον 15 Οκτ.2007

Τι είναι το περίφημο "περιβάλλον" ;
Μα όλα ! Τα πάντα.
Και κυρίως αυτά που κρατούν υγιή τον πλανήτη ωστε να ζούμε εμείς καλά.
Δεν θέλω να γράψω για δένδρα, πυρκαγιές και άλλα που θα ήθελα να μην θυμάμαι.
Το νερό όμως ;
Το νερό είναι η ίδια η ζωή, μαζι με την ανάσα φυσικά.

Νερό μολυσμένο πίνουν οι κάτοικοι στην Αττική και Βοιωτία, με ουσίες που μερικές δεν είχα ξανακούσει, όπως εξασθενές χρώμιο, ψευδάργυρος, μόλυβδος, αρσενικό και κάδμιο.
Εδω και χρόνια ο υδροφόρος ορίζοντας έχει μολυνθεί. Ο ποταμός Ασωπός έχει μετατραπεί σε αγωγό λυμάτων απο τις γύρω βιομηχανίες.
Και δεν είναι μόνο εκει το πρόβλημα αλλα και σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

Αξιός ποταμός : Υψηλές συγκεντρώσεις μολύβδου, ψευδαργύρου, αρσενικού και καδμίου
Αλιάκμων ποταμός : Χρώμίο, νικέλιο, βάριο.
Λουδίας και Πηνειός ποταμός : Χαλκός και κοβάλτιο.
Γαλλικός ποταμός, Λίμνη Βόλβη, Λίμνη Λαγκαδά : αζωτούχες ενώσεις.
Έβρος ποταμός : αυξημένα επίπεδα νιτρικών στα νερά άρδευσης.
Τα ίδια στους κάμπους της Θεσσαλίας, του Αργους, Ναυπλίου αλλα και της Θεσσαλονίκης.
Βακτηρίδια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, στα πόσιμα νερά της Ηπείρου !
Κιλκίς, Πολύκαστρο : Υψηλές συγκεντρώσεις αρσενικού, νιτρικά, κάδμιο, αντιμόνιο και νικέλιο.

Η υγεία ανυπολόγιστου αριθμού Ελλήνων κινδυνεύει απο τα τοξικά.
Η Βοιωτία ειδικά με τα πολλά εργοστάσια βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο.
Η Θήβα μάλιστα πληρώνει το νερό πανάκριβο και τώρα αποδεικνύεται μολυσμένο.

Δεν θέλω να γράψω καταγγελίες προς κυβερνήσεις, άλλωστε είναι δεδομένη η ευθύνη τους, η ανικανότητά τους και η αναισθησία τους σε θέματα περιβάλλοντος.

Θέλω να αναλογιστούμε όλοι την ευθύνη που έχουμε απέναντι σε εμάς, τα παιδιά μας και τους συνανθρώπους μας. Οταν ήμουν μικρός, με πήγε αρκετές φορές εκδρομή ο πατέρας σε μέρη όπου υπάρχει φυσική πηγή απο βουνό. Εκείνο το νερό ηταν η ίδια η φύση.

Καθαρό, αμόλυντο, δροσερό, διαυγές, κρυστάλλινο, αγνό, όμορφο.

Το νερό που οταν δεν υπάρχει αρκετό, οι καλλιέργειες καταστρέφονται, και λαοί ολάκεροι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν.

Το νερό που δίνει ζωή και όμως μετατρέπεται σε απειλή όταν βρέχει καταρρακτωδώς και παρασύρει ότι βρίσκει μπροστά του.

Αρχίσαμε να λέμε το νερό - νεράκι !

Mπράβo e-kαμάρι μου

Dear μαμάαα...

Αγαπητή μητέρα,

Δεν του άρεσε το φαγητό μου
δεν του άρεσε το κέηκ,
δεν του άρεσε ο καφές μου,
δεν του άρεσαν οι κουρτίνες
δεν ήταν όπως τα έκανε η μάνα του.
Δεν του δίπλωνα τις κάλτσες και τα βρακιά,
δηλαδη όχι όπως η μάνα του.
Οχι οτι μου έλεγε και πώς πρέπει να τα κάνω.
Δεν του άρεσαν αυτα που έβλεπα στην τηλεόραση,
δεν τα βλεπε αυτά η μαμά του.
Πήρα την απόφαση και τον πέταξα απο το σπίτι,
όπως είχε κάνει πριν 4 χρόνια η μάνα του.

Φιλιά, η κόρη σου.

ΥΓ. Αν σου μιλήσει η πεθερά μου, πες της να του κάνει και αυτά τα τρελλά που ζητούσε στο κρεβάτι.

(υγ-ξανά : η ιστορία ειναι αληθινή, γραμμένη κάπως ποιητικά, απλά δεν ειμαι εγω η κόρη, ούτε ο μαμάκιας )
...

Bloghopping

Θα δώσω εδω τα αποτελέσματα ψηφοφορίας που έβαλα την περασμένη εβδομάδα εδώ.

Το ερώτημα ήταν :
ΕΣΥ ΣΕ ΠΟΣΑ ΜΠΛΟΓΚς ΜΠΑΙΝΕΙς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
Ψήφισαν 43
Ελαβον :

1-5 = 18%
6-10 = 16%
10-15 = 18%
15+ = 20%
Δεν μετράω ρε φίλε = 25%

Σε πρώτη ματιά, δεν βγαίνει... αυτοδύναμη κυβέρνηση.
εκτός αν μου κάνατε πλάκα ξαναψηφίζοντας για να έρθουν όλα ίδια

Ομως τουλάχιστον το δικό μου αναγνωστικό κοινό φαίνεται οτι δεν μετράει, ή δεν μπορεί να υπολογίσει. Η απλούστερα, ανάλογα με τη μέρα, μπορεί να μπεί σε λίγα ή σε πολλά μπλόγκς.

Ομολογώ οτι κι εγω λειτουργώ κάπως ετσι.
Υπάρχουν μέρες που θα μπώ να διαβάσω ή και να σχολιάσω σε 3-4 μπλόγκς μόνο.
Αλλες μέρες που εχω χρόνο, θα μπώ σε 15, μπορεί και 25 ιστολόγια.

Το πόσα σχόλια θα γράψω δεν είναι πάντα ανάλογο των επισκέψεων και αναγνώσεων. Σίγουρα σε πολλά θέματα δεν εχω να γράψω κάτι.
Ειδικά σε μερικά τέλεια κείμενα, βρίσω πολύ χαζό να γράψω " Ωραίο !!! " και τέλος. Η να γράψω " συμφωνώ " σκέτο.
Ειναι σαν να τον/την κοροϊδεύω τον/την συγγραφέα που με κόπο έγραψε κάτι θαυμάσιο, να έρχομαι εγω να γράφω κάτι σε στυλ chat.

Ευτυχώς στα ιστολόγια βρίσκεις θησαυρούς.
Απο χιούμορ μεχρι σοβαρά, απο λογοτεχνία μέχρι ημι-μεθυσμένες σκέψεις.
Ερωτες και ποίηση, μέχρι αθλητικά και φωτογραφίες, όλα ή σχεδόν όλα είναι αυθεντικά, ακόμα κι οταν ενα θέμα βασίζεται σε δουλειά άλλων, όπως πχ μια φωτογραφία ή ενα βιβλίο.
Ασε δε τα ταξιδιωτικά μπλόγκς. Με ταξιδεύουν συνέχεια.
Δεν μπορώ όμως να σχολιάζω αν δεν εχω πράγματι κατι να πώ.
Και το ίδιο κάνουν και οι δικοί μου επισκέπτες, και τους ευχαριστώ πάρα πολύ.

Αναγνώριση Γενοκτονίας Αρμενίων

Τόση φασαρία έγινε οταν οι Γάλλοι "αναγνώρισαν" την γενοκτονία των Αρμενίων απο τους Τούρκους.
Και αλλού έγινε θέμα και οι γέιτονες πίεζαν και απειλούσαν. Ομως ενα γεγονός "αναγνωρίστηκε". Δηλαδή στην εποχή μας ενα γεγονός μπορούσε να θεωρείται ως μη γέγονεν αμα δεν πούνε το "ναι" οι εθνικές αντιπροσωπείες των κρατών.
Χθες αναγνωρίστηκε και απο τους Αμερικανούς αυτή η γενοκτονία και φυσικά οι Τούρκοι ξύνισαν. Αν αυτο τελικά δεν αλλάξει και στην ολομέλεια σε κανα μήνα, τότε τα τουρκάκια θα κατεβάσουν μούτρα, κανονικά.
Καιρός ήταν να γίνει παγκόσμιο στάνταρ το οτι αυτός ο λαός ήταν σφαγείς.
Βέβαια απο την άλλη τους έχουν αφήσει να εισβάλλουν στο Β. Ιράκ και να σκοτώνουν κόσμο.
Ισως αυτο να ήταν το αντίβαρο, για να μην τους αφήσουν να πάρουν πιο πολύ αέρα.

Οι Πολωνοί αντιδρούν σε κάποιες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και δηλώνουν αποχή αν δεν απαγορευτούν οι αμβλώσεις σε όλη την Ευρώπη !
Τα ίδια κάναν οταν ήταν να μπούν στην Ε.Ε. με χοντρό παζάρεμα για τις αγροτικές επιδοτήσεις και τις πήραν !!

Οπως είναι φανερό δηλαδή, χώρες όπου το "θρησκευτικό" παίζει ρόλο στην κοινωνική και πολιτική ζωή υπέρ το δέον, προβάλλουν τσαμπουκάδες.
Στο τέλος κάτι κερδίζουν αλλα και κάτι χάνουν.

Ελπίζω στο Ελλάντα να μην πάθουμε τα ίδια, χάρη σε "θρησκευτικούς" ηγέτες που άλλο ρόλο θέλουν να παίζουν.

Xese mesa

Ελεος ! Ολα τα ΜΜΕ ασχολούνται με τον Ταυτοτητόδουλα πάσης μαϊαμίας !
Τέλος. Στο καλό να πάει και να μας αφήσει ήσυχους, θέλημα θεού.
Εμας μην μας πρήζετε με τον απαράδεκτο, εκτός κι αν γίνεται επίτηδες για λόγους που λίγοι ξέρουν.
Σκασίλα μας.
Εχουμε και δουλειές.

Μόνο να ξέρουμε πότε με το καλό μας αποχαιρετά, να κάνουμε πάρτι.

Αντε γεια !

Δέκα Οursoulies για τιμωρία.

Πλάνο 1^{ο και τελευταίο}

Η Ούρσουλα στο σαλόνι, καλοκαιράκι, ολίγον νεγκλιζέ αλλα τραβηγμένες οι κουρτίνες μη γίνει και θέαμα.
Απολαμβάνει τεμπελιά στο νέο ΙΚΕΑ καναπέ της με τσιγάρο στο χέρι το ένα και με chat ανοιχτό στο άλλο, με ένα λάπ τοπ που δουλεύει όποτε θέλει.
Στην άλλη γραμμή του chat βρίσκεται ο Tζονάκος. Μιλάμε για τα οφέλη που έχουμε αμφότεροι αποκομίσει από την εως τώρα διαδικτυακή μας πορεία θριάμβου όλα αυτά τα χρόνια. Στο μεταξύ η αδυναμία της είναι οι βάφλες, οπότε συζητάμε τι είναι καλύτερο, εγω ή μια βάφλα ;

Και ομολογεί :

tz : α δηλ. εγω δεν ειμαι ωραία παρέα ε ; μόνο βάφλες θες
ou : Οοοοχι Καραμελένιε μου...αλλά όπως και να το κάνουμε εσυ μαζί με μία βάφλα είστε αχτύπητο δίδυμο !!!!!
tz : α το σωσες κάπως
ou : μισό, πάω να κάνω μπανάκι κι έρχομαι

Σημείο πρώτο : Παραδέχεται ότι είμαι αχτύπητος.

Σημείο δεύτερο : Μιλάει για δίδυμο και εννοεί τρίδυμο.

Σημείο τρίτο : Με παρατάει σύξυλο και πάει για μπάνιο.

Σημείο τέταρτο : Αργεί να γυρίσει κι αρχίζω να ανησυχώ, δίκαια όπως αποδείχτηκε.

Επιστροφή :

ou : είσαι εδώ ;; ωωχχχ …

tz : ελα, εδώ είμαι τι έπαθες ;

ou : έπεσα.. .ωωωχχχ πονάωωω …

tz : πού έπεσες, ;;; είσαι καλά ;

ou : Στο μπάνιο μωρέ, γλίστρησα, άσε με κι εσυ ….

Σημείο πέμπτο : Γιατι, την κρατούσα ; οεο ;

Σημείο έκτο : Αν την κρατούσα ίσως να μην έπεφτε, ίσως να πεφτε πάνω μου.

Εχει μια έφεση στα πεσίματα, γι' αυτό όταν βγαίνει έξοδο φοράει μακρυμάνικα και παντελόνια, για να μην φαίνονται οι μελανιές. Είναι ευαίσθητη στις μελανιές, τόσο, που αν περπατήσει μύγα πάνω της αφήνει μελανιές τις πατούσες της πάνω στην Ούρσουλα.

Μια φορά είδα και κάτι τελίτσες, και ήταν από πατήματα πεταλούδας τσε-τσε.

Μετά έπρεπε να ντυθεί να πάει στου Lui Vuitton ( πφφφ... ) για κατι ψώνια επειδής είχε βάφτιση το Σάββατο. Δεν ξερω ποιοί αποφάσισαν να την κάνουν νονά, αλλα σίγουρα θα μπορούν να λένε « τρελλή νονά σε βάφτισε» μα τι με νοιάζει εμένα, άλλος με βάφτισε και όχι αυτή.

ou : Ρε ουφο θυμασαι πως βγηκε το Καραμελένιος ;;;;
tz : …οχι
ou : Ουτε εγω

Σημείο έβδομο : με αποκαλεί ετσι δεν ξέρω γιατί.

Σημείο όγδοο : Ξεχνάει εύκολα.

tz : τι θα κάνουμε με τη γιορτή ;
ou : ξέρω γω, πρέπει να πάρουμε ένα δωράκι …
ou : .μισό τηλ.

Σημείο ένατο : Τρέχει την τελευταία στιγμή για όλα.

Σημείο δέκατο : Το τηλέφωνό της όλο μιλάει.

ΔΕΚΑ σημεία που πρέπει να γνωρίζετε πριν επιχειρήσετε επαφή, σχέση, συναλλαγή, κουμπαριλίκι, προξενιό, συνομιλία, συνεργασία, ξύλο, οτιδήποτε μαζί της.

( Μερικά στοιχεία είναι αληθινά, άλλα όχι )

Την αφήνω τώρα να συνεχίσει την ιστορία όπως θέλει : lll

Coincidents - Συμπτώσεις

Αφορμή γίνεται κατι που γράφτηκε στο μπλόγκ της Μέμας και κατι στο μπλόγκ της kat.

Κάποτε λοιπόν άρχισαν να συμβαίνουν συμπτώσεις.
Είπα δεν μπορεί, τυχαίο είναι. Και ξανά και ξανά.
Μέχρι που έμαθα να αναγνωρίζω τις καταστάσεις όπου θα συμβούν συμπτώσεις και τις περίμενα.
Εμαθα να εκμεταλλεύομαι καλά τις συμπτώσεις και να ζω σαν να είναι σίγουρο οτι θα υπάρχουν.
Μέχρι που μια μέρα την πάτησα. ...απο καθαρή σύμπτωση.
Αλλα κι αυτο συμπτωματικά το περίμενα.

Πολιτικά Πρόσωπα και ΜΜΕ

Γίνεται μεγάλη κουβέντα περι προσώπων, ειδικά μετα την ολομέτωπη λαίμαργη επίθεση των ΜΜΕ πάνω στο θέμα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
( Λες και το θέμα ηταν αυτό και όχι άλλα σημαντικότερα μηνύματα )
Τα ΜΜΕ θέλοντας να επηρρεάσουν το κοινό για διάφορους λόγους που εύκολα μπορούμε να σκεφτούμε, μας έχουν βάλει τη Ζαχαρέα να αναλύει τα του ΠΑΣΟΚ ! Πολύ ωραία...

Στα υπόλοιπα κόμματα ο νικητής των Εκλογών απολαμβάνει τη νίκη με τη Ντόρα να περιμένει απο πίσω ως γνήσια κόρη δράκουλα, και τους Προκόπηδες να αλωνίζουν ως σωτήρες και φυσικά τον Σουφλιά να χτίζει παράνομα και να πάνε να το κουκουλώσουν.
η Αλέκα στο ΚΚΕ συνεχίζι την ξύλινη άκαμπτη και στείρα πολιτική που δεν οδηγεί στο να έχουμε μια καλή αριστερά στην Ελλάδα, νομίζοντας οτι εκπροσωπεί την Αριστερά,
ο ΣΥΡΙΖΑ θωρεί πως πάει καλά, με μεγάλο αστέρι τον Αλαβάνο και τον Τσίπρα, άσχετα αν γιός βουλευτή του λήστεψε Τράπεζα και πανε να το κουκουλώσουν,
και ο ΛΑΟΣ απολαμβάνει τις έδρες που του έδωσαν οι βλάκες που πίστεψαν οτι ενα Ορθόδοξο κόμμα μπορεί να είναι και φασιστικό και ρατσιστικό.

Μέσα σε όλα αυτά βλέπουμε ενα άθλιο παπαδαριό να χαίρεται κάτω απο τα ράσα επειδή θα συνεχίσει να έχει το προνόμιο να μας εξαπατά εκβιαστικά κατ' εξακολούθηση.

Εχουμε κεντρικά πρόσωπα σε όλα τα κόμματα.
Σε μια εποχή που η προσωπολατρεία δεν έπρεπε να υπάρχει.
Ο Σημίτης την έσβησε για να περάσουμε επιτέλους σε μια νέα εποχή και καλά έκανε.

Τι είναι πιο σημαντικό, το πρόσωπο ή οι πολιτικές των κομμάτων ;
Τι αγγίζει εμάς περισσότερο, το πώς ζούμε και θα ζούμε, ή το ποιός μας οδηγεί ;

Ο εχθρός

Όταν έλεγα τη λέξη εχθρός σχηματιζόταν αμέσως το αντιπαθητικό πρόσωπο, τα φθονερά μάτια, τα στραβά δόντια, το κουασιμόδικο σουλούπι, η γλοιώδικη φωνή και τα μυτερά αυτιά του στην οθόνη του μυαλού μου. Έτσι έβλεπα και τόσο μισούσα τον Μ.Γ. στην πρώτη εφηβεία γιατί "οι νέοι φιλούσι τε άγαν και μισούσιν άγαν", όπως σοφά έλεγε και ο Αριστοτέλης, ένας παλιός μπλογκεράς από τα Στάγειρα της Μακεδονίας.

Ο Μ.Γ. ήταν ένας μέτριος προς κακός μαθητής, καθόλου δημοφιλής, ασχημόπαπο, ρουφιανάκι και βαμμένος δεξιός (!) στη φάση που εγώ έπαιρνα αριστεία, έβγαινα συνέχεια πρόεδρος στο πενταμελές, τρελά δημοφιλής, είχα κατακτήσεις με τη σέσουλα και άρχισα να διαμορφώνω την αριστερή μου συνείδηση (!). Ατυχής συγκυρία που βρεθήκαμε συμμαθητές. Με μισούσε θανάσιμα. Και τον μισούσα ομοίως με μία δόση οίκτου και περιφρόνησης.

Εκείνος, επειδή δεν τον έπαιρνε να με περιφρονεί, φρόντιζε να μου σπάει τα αρχίδια σε κάθε ευκαιρία. Όπως τότε που ενώ είχα εκλεγεί πρώτη από την τάξη με ποσοστό ρεκόρ και αυτός είχε εκλεγεί οριακά στο 5μελές, ζήτησε να κάνουμε εσωτερική ψηφοφορία για τη θέση της προεδρίας. Τέλοσπαντων, έγινε η ψηφοφορία του 5μελούς, βγήκα πρόεδρος εννοείται, το ρούμπωσε.

Όμως λίγο καιρό μετά καταστρώνει σατανικό σχέδιο. Βάζει τη μάνα του να έρθει να κλαφτεί στο δ/ντή του σχολείου δήθεν και καλά επειδή η πρόεδρος της τάξης ξεσηκώνει τα παιδιά και κάτι άλλα τρελά που δε τα θυμάμαι. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως μας μάζεψε ο δ/ντής και έβαλε την μάνα-κουράγιο να μας εκφράσει τα παράπονά της, η οποία διαρκώς έλεγε κάτι ακατάληπτα και επαναλάμβανε τη Φωσκολική ατάκα "δε θέλω το παιδί μου να ζει μες στο ψέμα".

Περνάει κι αυτή η φουρτούνα, και έρχεται ο καιρός να οργανώσουμε κάποια ημερήσια εκδρομή. Έπρεπε λοιπόν να συνεργαστώ με το μέλος για να κλείσουμε πούλμαν και τα σχετικά. Εκείνο τον καιρό ήμουν όμως σα χαμένη και το τελευταίο που με ένοιαζε ήταν αν θα έπρεπε να τον υποστώ εκτός σχολείου. Έτσι λοιπόν, εγώ, αυτός και η Ζωή από το συμβούλιο βρεθήκαμε ένα απόγευμα να σεργιανάμε τα ταξιδιωτικά πρακτορεία ψάχνοντας για προσφορές. Τότε περάσαμε μπροστά από το μεγάλο εγκαταλελειμμένο κτίριο, που έχει στοιχειώσει το κέντρο της πόλης.

"Τα μάθατε; Πριν από μια βδομάδα βρήκανε εδώ μέσα κρεμασμένο έναν πρεζάκια!" είπε ο Μ.Γ. χαμογελώντας χαιρέκακα σε μένα και τη Ζωή.
"Δεν ήταν πρεζάκιας..." σκέφθηκα αλλά δεν είπα τίποτα. Ένας κόμπος στο λαιμό. Ο αγαπημένος μου ξάδερφος, ήταν ο "κρεμασμένος". Αυτοκτόνησε στα 33 του. Μία λατρεμένη μορφή.

Την επόμενη χρονιά ο "εχθρός" πήγε σε Τεχνικό Λύκειο κι εγώ τον διέγραψα από τη μνήμη μου, μαζί μ' όλα τα συμπαραμαρτούντα.

Πέρασαν τα χρόνια, και καθώς αναζητούσα το παραμύθι παντού, πηγαίνω με μια φίλη μου, κοτζάμ γαϊδούρες 25 χρονών πια, να δούμε τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Όπως συνήθως φθάνουμε καθυστερημένες στον προορισμό μας. Τρέχουμε λοιπόν να πάρουμε το ασανσέρ -βλέπεις θέλαμε και εξώστη οι κοντέσες- μπας και προλάβουμε την αρχή της ταινίας. Δεν κατεβαίνει όμως το ρημάδι. "Κάποιος πούστης το έχει μπλοκάρει" παρατήρησα μεγαλοφώνως, οπότε, λίγα δευτερόλεπτα μετά, ανοίγει η πόρτα και βγαίνει από το ασανσέρ ο Μ.Γ. σε αναπηρικό καροτσάκι. Μου κόπηκαν τα πόδια.

Το Γκόλουμ της εφηβείας μου, χαμένος στην λησμονιά για μένα, όπως δε θα ήθελα ποτέ να δω. Γιατί πάνω από όλα τον είχα συγχωρήσει, και ούτε που ήθελα να πειραχτεί μια τρίχα από τα μαλλιά του, ούτε τότε, στις μέρες της μεγάλης έχθρας.

Μετά, έμαθα πως παίρνει μέρος στους παραολυμπιακούς, έχει σχέση με μία κοπέλα, αυτοεξυπηρετείται. Έχει καταφέρει να εξασφαλίσει αναπηρική σύνταξη και να αγοράσει αμαξίδιο για τις μετακινήσεις του. Είναι, όσο μπορεί νά είναι, καλά. Και χάρηκα πολύ για τα νέα του. Γιατί μόνο ένα πράγμα καταλαβαίνω σαν αναπηρία. Τη συναισθηματική αναπηρία του να μη μπορείς να συγχωρείς.

Είχα υποσχεθεί τότε, μπροστά στη μεγάλη οθόνη της ζωής, να μην ταυτίσω ξανά άλλον άνθρωπο ως εχθρό. Δε την τήρησα ποτέ την υπόσχεσή μου. Μόνο που τώρα, όταν κάποιος φαντάζει σαν "εχθρός", νιώθω έναν κόμπο στο λαιμό για το κοινό, το μάταιο, το ανθρώπινο μίσος.

O Kόσμoς των τέλειων ανθρώπων

.......... ...........

Της ρουφιάνας το κάγκελο

Πριν από δύο χρόνια πήγα και έκανα εκπαιδευτική έρευνα στην Ελλάδα, για τη διατριβή μου-μπρρρ!

Πήγα και χώθηκα μέσα στη σχολική κοινότητα να μελετήσω από πρώτο χέρι λέει κάτι εκπαιδευτικά προγράμματα. Από πρώτο χέρι θα πει συνεντεύξεις, επιτόπια παρατήρηση, ομάδες συζητήσεων. Τέτοια πράματα.

Γελοχαχαρίδα καθώς είμαι και με τα μπλουζάκια μου με τα καρτούν, με πήραν τα παιδιά από καλό μάτι.
Ο φίλος μου βέβαια ο Μιχάλης που είναι σοφός άνθρωπος με είχε προειδοποιήσει "Πρόσεχε γιατί στην Eλλάδα τους κοινωνικούς επιστήμονες τους έχουν για δημόσιους ρουφιάνους". "Αντε ρε, εγώ είμαι συμπαθητικό παιδί και δε παίζει να με πάρουν για ρουφιάνα!" του απαντούσα εγώ και του έβγαζα τη γλώσσα.

Μη στα πολυλογώ, περάσαμε τον πρώτο μήνα με τα πιτσιρίκια ζωή χαρισάμενη.
Φιλίες, εκμυστηρεύσεις, γέλια, βόλτες, ματς-μουτς. Ζάχαρη.

Ζήλεψε που λες η δασκάλα της οικοκυρικής που τα βρήκα με τα τζιμάνια της, πάει εν αγνοία μου (και εν τη απουσία μου εννοείται) και τους λέει η αθεόφοβη πως είμαι μέλος μιας επιτροπής και ό,τι μου λένε στις συνεντεύξεις θα το καρφώσω στην επιτροπή. Τώρα, μπορεί αυτή να χρησιμοποίησε άλλο ρήμα. Έτσι κι αλλιώς ό,τι μου είπαν τα παιδιά ξέρω.

Κι εκεί που ήμαστε μια χαρά παρέα με τα πιτσιρίκια, πέφτει μία παγωμάρα άνευ προηγουμένου. Βρε τι πάθατε; Βρε γιατί αφού κανονίσαμε εκείνη τη συνέντευξη τώρα μου το αλλάζετε; Τίποτα. Τσιμουδιά. Ομερτά κανονική.

Τέλοσπαντων έρχεται η πλέον κολλητή μου από την τάξη, ένα διαολάκι που βαφόταν 7 φορές τη μέρα και μου λέει: "Μάθαμε πως είσαι στην επιτροπή και δε πρόκειται να σου ξαναπούμε τίποτα". Τα έχασα εγώ. "Ποια επιτροπή ρε Στέλλα" της λέω "θα με τρελάνεις?". Κατάφερα λοιπόν να τα μαζέψω όλα μαζί σε μια τάξη και τους λέω "είστε σοβαροί άνθρωποι ρε σεις; Ποια επιτροπή έχετε δει να έχει άτομα σαν εμένα;" Αρχίσανε τα μα-μου, "μας το είπε πολύ πιστευτά η κυρία", "ναι,ναι! έπρεπε να την έβλεπες! μόνο που δεν έβαλε τα κλάματα". Τελοσπάντων τους ξεκαθάρισα πως όχι σε σχολική επιτροπή δεν είμαι, ούτε για τα καλλιστεία σκύλων δε θα με καλούσαν σε επιτροπή.

Μέσα στους πολλούς που είχα να εξηγηθώ ήταν και μία τσούπρα που πολύ τη γούσταρα. Τελευταίο θρανίο, λιγομήλητη, γάτα, 5 χρόνια πιο ώριμη από τους άλλους, κόντευε να μείνει από τις απουσίες, χεσμένη την είχε την εκπαιδευτική διαδικασία που όμως ήταν ανένδοτη από την αρχή να εμπλακεί στην έρευνα. Με πιάνει λοιπόν και μου λέει μπροστά στην ομήγυρη:

"Θες να σου πω την αλήθεια τι σκέφθηκα όταν μας το είπε αυτό η καθηγήτρια; Πάλι καλά που δεν έδωσα συνέντευξη στην ρουφιάνα!"

Κάγκελο εγώ. Της ρουφιάνας το κάγκελο δηλαδή.

Γυρνάω λοιπόν πίσω στο εξωτερικό, πιάνω τον καθηγητή μου, του λέω

"αστα! με είπανε ρουφιάνα!!!"

"ε, και τι έγινε;" μου απαντά απαθής ο αγγλαίουρας.

"παιδί μου, με είπανε ρουφιάνα! το καταλαβαίνεις???" εμφαίνω εγώ μπας και του δώσω να καταλάβει το δράμα μου.

"γιατί σου φαίνεται τόσο ακραίος ο χαρακτηρισμός; μήπως εσύ δε κατάλαβες καλά;"

Δε μας χέ... κι εσύ μωρέ ακαδημαϊκέ που δε κατάλαβα; Μια χαρά κατάλαβα. Τι κατάλαβα;

Πως στο εξωτερικό η ρουφιανιά είναι αρετή.

Για περάστε μια βόλτα από το Λονδίνο να δείτε κάτι αφίσσες γιγαντιαίες να σου λένε "βλέπεις κανένα ύποπτο σακίδιο, καμιά ύποπτη συμπεριφορά; κάλεσε τη τάδε εχέμυθη γραμμή δωρεάν. Βοήθησε μας να σε βοηθήσουμε" σου λένε.

Το μυαλό των ξένων δε σκέφτεται δικός και ξένος. Αν είναι για το "κοινό καλό" θα σε καταδώσουν. Το κοινό καλό μπορεί να πάρει πολλά ονόματα. Μία θα το πουν περιβάλλον, μία θα το πουν τάξη, την άλλη θα το πουν ασφάλεια και στο τέλος θα σκοτώνει το κράτος αθώους μέσα στο μετρό για το "κοινό καλό" και αυτοί θα λουφάζουν σα χέστες.

Γιατί όταν συνεργάζεσαι (βλ.ρουφιάνος) με τον κακό (βλ.κράτος), όταν μετά ο κακός σκοτώσει κατά "λάθος-εξεπίτηδες" πρέπει να τον στηρίξεις, να τον ανεχτείς τουλάχιστον. Αλλιώς τι συνεργάτης του είσαι;

Ο έλληνας πάλι είναι αλλιώς. Μέχρι χθες είχε γείτονα τον καταδότη (καρφί, χαφιές, δοσίλογος, σπιούνος, ρουφιάνος, λακές- πλούσια η φρασεολογία, κάτι δείχνει αυτό) και ήξερε ποιος είναι ο χαφιές της ασφάλειας, ο χουντικός , ο παιδονόμος. Μια χούφτα ανθρώποι είμαστε, δε ξέρουμε ποιος κάρφωνε; Και χθες δεν ήταν που είχαμε χούντα;

Τι να γίνει ξαφνικά; Να πάρουμε το σφουγγάρι και τσαφ να σβήσουμε από τη συλλογική μνήμη τη ρουφιανιά ως βίωμα και ως έννοια; Δε γίνεται.

Γι'αυτό κανείς δε θα κάνει αναφορά στο δημόσιο υπάλληλο που είναι κάφρος και αρνείται να σε εξυπηρετήσει γιατί με το δεξί χέρι ξύνει το αριστερό του @.

Κανείς δε θα καταγγείλει τον γείτονα τον κάφρο που χτίζει στον ακάλυπτο,
τον βλάκα που είναι σταματημένος έξω από το σπίτι με τη μηχανή του αυτοκινήτου αναμένη χωρίς λόγο για κανένα 20λεπτο,
το βόδι της απένταντι πολυκατοικίας που πάει και αδειάζει τις σερβιέτες και τα κωλόχαρτά του μες στον κάδο της ανακύκλωσης,
τον γ@$%^ &$ το γιατρό που σε αναγκάζει να πας στο ιδιωτικό του ιατρείο για να σε εξετάσει και τον γαμημένο του συνάδελφο που σου ζητάει φακελλάκι για να βάλει τη μάνα σου στο χειρουργείο.

Και πού να τους καρφώσεις, στο ελληνικό κράτος;;; Μα ξέρεις ποιο είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο; "Ελληνικό κράτος".

Κατάλαβες τώρα γιατί μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά;...

Γιατί η φωτιά και η ανθρώπινη βλακεία δε ξέρουν να ξεχωρίσουν δυο γαϊδάρων άχυρα. Τα ξεκάνουν όλα στο πέρασμά τους.

Kαλό Mήνα Oκτώβρη

Καλό μήνα εύχομαι σε όλους και καλά μπάνια !
Τι έγινε ; Χθες όλες οι παραλίες της Αθήνας ( εχει και παραλίες) ήταν γεμάτες κόσμο με μαγιό.
Καλά, ίσα που σκέφτηκα οτι βρέθηκα σε λάθος εποχή με το διακτινιστήρι μου !
Κάνω λάθος ή κανονικά τέτοια εποχή έπρεπε να βρέχει και να φοράμε μπουφανάκια ;
Πάντως το μαγιό και τα μπρατσάκια τα χω standby :)