Ευχές και μια Πρωτοχρονιάτικη ιστορία

31 Δεκεμβρίου 1986, σε μιά επαρχιακή πόλη :

Επτά νέοι, 3 γυναίκες και 4 άντρες ετοιμάζονται να υποδεχτούν τον νέο χρόνο.
Εχουν συνεννοηθεί να συναντηθούν το βράδι στο κέντρο και απο κει και μετά βλέποντας και κάνοντας. Δεν υπήρχαν κινητά τότε ούτε e-mail ουτε chatrooms και τα μπλόγκς ηταν απλά τετράδια φυλαγμένα με πολλή ευλάβεια κάπου μυστικά. Ο καθένας τα κράταγε για τον εαυτό του. Ο τρόπος επικοινωνίας ηταν στόμα με στόμα, ο ενας το λεγε στον άλλον κι ετσι βρισκόμασταν κι υπήρχε κάτι τόσο αθώο στις φάτσες και των επτά που νόμιζες οτι δεν θα αλλάξουν ποτέ και θα μείνουν παιδιά.
Αφού ήπιαν ενα δυό ποτά, κατέληξαν στο σπίτι κάποιου άλλου όλοι μαζι να παίζουν χαρτιά με οτι ψιλά διέθεταν στις τσέπες τους, ετσι για γούρι. Ετσι έλεγε η Εφη η γλυκιά της παρέας, μεγαλύτερή μας κιόλας, πολύ σέξι και 2-3 δεκαετίες μπροστά απο την νοοτροπία της εποχής.
Το ξημέρωμα τους βρήκε να παραπατούν ωσπου να φτάσουν στο σπίτι, απο το ξενύχτι και τα τσιγάρα. Μου φάνηκε πως προέκυψαν νέα ζευγαράκια εκείνο το βράδι κι ειχα δίκιο. Απο τη μιά ζήλεψα κι απο την άλλη χάρηκα για τα παιδιά.

28 Δεκεμβρίου 1990, Θεσσαλονίκη

Τα βράδια στη Θεσσαλονίκη πάντα ηταν όμορφα. Ετσι και τότε, κι ας έκανε κρύο.
Η παρέα των επτά φίλων ειχε διαλυθεί πριν κλείσει εκείνη η χρονιά που πέρασαν μαζι ως το πρώτο της ξημέρωμα. Λίγους μήνες μετά και για διάφορους λόγους έπαψαν να έχουν επαφές.
Μετακόμισαν σε άλλες πόλεις, παντρεύτηκαν, άλλαξαν δουλειές, άλλαξαν πολλά.
Ομως εκείνο το βράδι θα το θυμούνται γιατι χωρίς να το ξέρουν κανόνισαν όλοι να πάνε να κάνουν Πρωτοχρονιά στη Θεσσαλονίκη χωρίς να γνωρίζουν ο καθένας τι θα έκανε ο άλλος.
Και συνέβη λίγες ώρες πριν αλλάξει ο χρόνος. Σε ενα χώρο με αρκετό κόσμο, πίνοντας ενα ποτάκι με την παρέα του ο καθένας, τυχαία συναντήθηκαν.
Η χαρά ηταν τρελή. Κράτησε μια δυό ώρες και μετά χαιρετήθηκαν.

Απο τότε δεν εχω ξαναδεί κανέναν τους ποτέ πουθενά, ούτε εχω νέα τους.
Δεν ξέρω τι έκανα λάθος.

* η ιστορία της ανάρτησης άλλαξε, η προηγούμενη ηταν ... λάθος.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους και όλες και όλα, να μπει και να βγει ο επόμενος χρόνος καλύτερος, να είμαστε καλύτεροι και γεμάτοι αγάπη.
Να κρατήσουμε τις καλές στιγμές και πάνω σε αυτές να χτίσουμε καλύτερους ανθρώπους, καλύτερες μέρες.

Somewhat Στατίστικς 2009

Απο Δεκέμβρη 2008 μέχρι Δεκέμβρη 2009 το μπλογκ αυτο εδω ( σύμφωνα με το Google Analytics ) είχε :

- 24.922 επισκέψεις ( ή 69 επισκέψεις την ημέρα )

- 48.5% νέους επισκέπτες

- Μείωση κατα 43%, του αριθμού νέων δημοσιεύσεων.
( 135 δημοσιεύματα Δεκ.2008-Δεκ.2009, 235 το αντίστοιχο διάστημα πέρισι )

- Ετήσια μεταβολή επισκεψιμότητας -15 %

- Επισκέπτες με Firefox 49.5%, I.E. 42%, Chrome 4%, Safari 2%

- Eπισκέψεις απο συνδέσμους σε άλλες σελίδες : 71 %

- Επισκέψεις απο μηχανές αναζήτησης : 21 %

- Πρώτη λέξη στις αναζητήσεις : μουνί ( !!! ) ακολουθεί η λέξη "κιούρτος"

- Πρώτο θέμα σε επισκεψιμότητα ο Γυμνισμός απο 17/08/2008

- Πρώτοι οι επισκέπτες απο Ελλάδα, μετά απο Γερμανία και μετά απο Αγγλία.
- Αναγνώστες εγγεγραμμένοι 171

Ευχές Χριστουγέννων

Ευχές σε όλο τον κόσμο να φέρει φώς το πνεύμα των Χριστουγέννων σε όλους τους ανθρώπους, αγάπη, υγεία, χαρά.
Ας σκεφτούμε και φέτος όσους αδικήθηκαν και αδικούνται, όσους υποφέρουν άδικα και δεν εχουν τα αυτονόητα για μια αξιοπρεπή ζωή. Ας αφιερώσουμε καρδιά και νού για αυτούς και μετά για τον εαυτό μας, ας σκεφτούμε και ποιούς εμείς αδικήσαμε και ας πάψουμε να μισούμε όσους μας φέρθηκαν άδικα. Ειναι μια ευκαιρία να γεννηθεί νέα ενέργεια μέσα μας και να ανοίξουν παράθυρα ζωής για τον εαυτό μας και για τους άλλους.
Εύχομαι σε όλους υγεία, τύχη, αγάπη και να ξαναγεννηθεί το μέσα μας, να αποκτήσουν οι ζωές μας νέο νόημα, περισσότερη ενέργεια και δύναμη.

Δεν ξέρω

Ειναι κάτι φορές που λίγο πριν τον βραδινό ύπνο ανοίγω το μπλογκ κι ανοίγω και 4-5 άλλα μπλογκς ανθρώπων που διαχρονικά εχουν αποδείξει οτι έχουν κάτι σημαντικό να πούν και μετά επιστρέφω στο μπλογκ μου ξανά.
Ανοίγω να γράψω μια νέα ανάρτηση.
Το κουτί μένει λευκό για ώρα.
Εχει περάσει άλλη μια μέρα απ τη ζωή και την έζησα.
Δεν μου βγαίνει να γράψω κάτι ετσι απλά για να γράψω, το μυαλό ειναι στο καθημερινό πάλεμα και στο αυριανό που θα 'ρθει. Εκει ειναι η ζωή, κι εκεί πρέπει να πάω.
Εδω ειναι ενα e-μερολόγιο, μια γωνίτσα όπου χύνεται λίγο μελάνι να αφήσει χνάρια απ τη ζωή μας, να διαβαστούν απο 10-20 άτομα και μετά να ξεχαστούν. Και να πεις οτι εχω γράψει και λίγα ... Ζηλεύω λιγάκι όσους έχουν ακόμα φλόγα και πάθος να γράφουν, μια τελειομανία θα έλεγα, μερικοί απο αυτούς οταν πρωτοξεκίνησαν με διάβαζαν και σχολίαζαν, κι εγω στα δικά τους e-μερολόγια, τώρα έχουνε κι εκείνοι ενα σωρό γραμμένα, ενα σωρό με κόπο δοσμένα, με διάθεση πάντα να φωτίσουν όσα υπάρχουν γύρω, να μοιραστούν, να μεταδώσουν σκέψη, εικόνα, συναίσθημα.
Μια και λέω για εικόνα, φέτος δεν εχω πολλές φωτογραφίες εκτός απο κείνες που τράβηξα στην Χίο φέτος και ενω έρχονται Χριστούγεννα δεν το χω καταλάβει ακόμα.
Δεν μπήκα στον κόπο να πάρω φωτογραφίες της πόλης που φωτίστηκε με αμέτρητα εκατομμύρια φωτάκια απο συνήθεια ή απο έθιμο ή δεν ξέρω γιατί. Ισως για να καλοδεχτεί την νέα χρονιά. Καλώς να έρθει.
Πήρα όμως ενα ηλιοβασίλεμα με φόντο την Αίγινα, κι ενα μεγάλο σμήνος πουλιά πάνω απο το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, εκει που το ηλιοβασίλεμα εχει ενα κάποιο παραπάνω νόημα πιά. Για λόγους διαφορετικούς για τον καθένα.
Αγαπητό e-μερολόγιο σε αφήνω και πάλι για λιγο.
Θα ξανάρθω να βάλω e-υχές για τις Γιορτές και βλέπουμε ... δεν ξέρω ... σε φιλώ.

Βλαβείο Νόμπελ

Μας δουλεύετε... ετσι ;
Ε ;

Domination

"Domination" ... he said... κυριαρχία.
Επάνω σε κάτι, επάνω σε κάποιον. Αίσθηση επιτυχίας, υπεροχής, νίκης.
Δεν χρειαζόταν να ειναι καν ψυχολόγος με δοκτορά, για να σου πει την αλήθεια σου.
Ναι, την δική σου αλήθεια.
Οταν εκλαμβάνεις τις απώλειές σου ως ήττες, τότε εχεις χάσει το παιχνίδι.
Μοιραία, το να θες να κυριαρχήσεις επάνω σε κάποιον ειναι κάτι που το εχεις μεσα σου αλλα και στο ξυπνάει ο άλλος κάνοντάς σε να νιώθεις προστατευτικός απέναντί του αλλα ταυτόχρονα και κυρίαρχος. Δίχως να το καταλάβεις, πιστεύεις οτι σου ανήκει ο άλλος.
Κι οταν αυτος σε πουλήσει ή νιώσεις οτι σε πούλησε ενω στην πραγματικότητα απλά επέλεξε εναν άλλο δρόμο, τότε η οργή σου σκεπάζει τα πάντα. Νιώθεις απώλεια, μείωση, απαξίωση.
Ειναι το κρίσιμο σημείο όπου πρέπει να αποδεχθείς την απώλεια ως φυσιολογική και όχι ως προσωπική ήττα. Ειναι πολύ εγωιστικό να νιώσεις την απώλεια με την έννοια της ήττας.
Ηττα τρώς οταν αντιπαλεύεις και μάχεσαι για κατι συγκεκριμένο με κάποιον.
Το έπαθλο ειναι μια ανταμοιβή, συνήθως υλική.
Στο τέλος ενας θα νικήσει.
Οι άνθρωποι όμως δεν ειναι ούτε λάφυρα, ουτε ανήκουν σε άλλον άνθρωπο.
Κερδίζεις τον σεβασμό τους και τότε σε σέβονται. Δεν μπορείς να επιβάλλεις σεβασμό για να τους κερδίσεις.
Οι άνθρωποι, δεν ειναι διεκδικήσιμοι.

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ετων 15.
Στις 6 Δεκέμβρη του 2008 πυροβολήθηκε απο αστυνομικό και πέθανε.

Ετσι έπρεπε να σε γνωρίσουμε όλοι Αλέξανδρε ; Οχι με αυτον τον τρόπο.
Σε γνωρίσαμε όλοι επειδή χάθηκες. Για ποιό λόγο δεν ξέρει κανείς.

Δεν εχω τι να πώ, δυο εικόνες μόνο και θλίψη, θλίψη, κατήφεια, αμηχανία.

Δεν ρωτάω" γιατι ; " αφου δεν θα πάρω μιαν απάντηση που να σε ικανοποιεί μικρέ.

Ούτε τι να ευχηθώ δεν ξέρω, για το μέλλον ; Για το παρόν ; Για εμάς ; Δεν ξέρω.

Κίνητρα για κοινωνική "επανάσταση" υπήρχαν τότε. Πολλά.
Δεν ηταν απαραίτητο να χαθεί ενα ΠΑΙΔΙ για τον ξεσηκωμό που και πάλι φαίνεται οτι τον εκμεταλλεύτηκαν διάφορα παρακέντρα, παρακράτη, παραταραξίες και ...παρα-μπλόγκερς !

Οταν περνώ απ το σημείο που χτυπήθηκε ενα ΠΑΙΔΙ, δεν μπορώ ... λυγίζουνε τα πόδια, αισθάνομαι ανίκανος, ανεπαρκής, μικρός. Τι ειναι αρκετό να πω για ενα ΠΑΙΔΙ ;

Πύργοι

Αναρωτιέμαι πράγματι αν οι πύργοι όπως ο Burj Dubai στο Ντουμπάϊ θα συνεχίσουν να χτίζονται σε αυτον τον αιώνα. Δεν θα 'μαστε εδω για να το δούμε αυτό.

To ταχύτερα αναπτυσσόμενο μέρος στον κόσμο τα τελευταία χρόνια, με πύργους, τεράστια τεχνητά νησιά και χλιδή όσο δεν πάει, πρόσφατα χτύπησε κόκκινο και η έκπληξη ηταν οτι έσπευσαν να δούν οι μεγάλοι πώς θα το σώσουν !

Κάν'τε πύργους να σας σώσουν, οι μονοκατοικίες δεν σώζονται.

Μνημεία υπερβολής και μεγαλομανίας που περίμεναν να τραφούν απο τα παχυλά εισοδήματα των ανα τον κόσμο δισεκατομμυριούχων, φαντάζουν ως μνημεία ματαιοδοξίας και απογοήτευσης, άχαρα σηκωμένα στον ουρανό με την γλώσσα εξω ως να χλευάζουν όλο τον πλανήτη που δεν μπορεί ουτε να ονειρευτεί τέτοιο μεγαλείο !

Ε, αφου δεν μας αφορά το χτίσιμό τους, αφου δεν ειναι για μας, τότε δεν μας αφορά ουτε αν χάσκουν έρημα στην ... έρημο !

Αδεια καζίνο, έρημες χιονοπίστες και αχανείς πίστες του γκόλφ ( !!! ) ... καλά, πώς πίστεψαν οτι θα μαζέψουν όλο τον αμύθητο πλούτο του πλανήτη εκεί ;

Η αλήθεια ειναι οτι το Ντουμπάϊ έκανε καλή δουλειά για τον εαυτό του απο τις αρχές του '90 οταν κατάλαβαν οτι πρέπει να δημιουργήσουν τουρισμό γιατι το κρατίδιο δεν θα επιβίωνε μόνο απο τα πετρέλαια. Σε βάθος χρόνου θα εξαντλούνταν και αυτά και θα έμεναν με μια απέραντη άμμο. Ετσι, άρχισαν να δημιουργούν αυτά που δεν ειχαν, με τρελούς ρυθμούς ώσπου η παγκόσμια οικονομική κρίση -που κούρασε κοτζάμ Καραμανλή- γονάτισε και τους άρχοντες των αραβικών παραμυθιών.

Τι να πώ τωρα εγω ; Καλά να πάθουν ; Ε, οχι δεν ειμαι κακός.

Ενας Δεκέμβρης

Κάθε φορά απο τότε που του είπαν οτι έχει γενέθλια,
αναρωτιόταν τι να σημαίνει άραγε αυτό αφου του
εύχονταν να ζήσει, χαμογελώντας οι μεγάλοι.
Δώρο του φέρανε και τ' άνοιξε, να δει τι εχει μεσα.
Παράξενο παιδί, όλο βιβλία ήθελε για δώρα.
Νόμιζε οτι εξ αιτίας του άρχιζαν οι Δεκέμβρηδες.
Δηλαδη το κρύο και τα χιόνια. Τότε.
Τα χρόνια πέρασαν κι ακόμα κάθε φορά που έρχεται
η ωρα να μπεί νέος Δεκέμβρης έχει να γιορτάσει
πάλι γενέθλια. Και νιώθει καλά γι αυτό.

Περίπου τέτοια εποχή ξεκίνησα το blogging πιο ζεστά, παρ' οτι τα πρώτα βήματα γίνανε ακόμα πιο πρίν. Νομίζω οτι θα έπρεπε να τα γιορτάζω μαζι τα γενέθλια αυτά.
Τίποτα σπέσιαλ, απλά πράγματα,ετσι, για να έχουμε ενα λόγο να γιορτάζουμε.
Καλό μήνα σε όλη την μπλογκόσφαιρα και Χρόνια μου Πολλά.

Γιόγκα του σατανά ... :-)

Ξανά στην επιφάνεια οι οδηγίες προς πιστούς απο την ιερά εξέτ... εεεε την ιερά τέτοια μας τελος πάντων. Πριν καιρό τα ειχαν ξαναπεί και πριν χρόνια πάλι τα ειχαν ξαναπεί, μην κάνετε λέει αντιχριστιανικά πράγματα.

Βρήκα σε δημοσίευμα ενα απόσπασμα απο περσινές δηλώσεις της Μητρόπολης Πειραιά ( βρε ποιός ειναι εκει μάνατζερ, ποιός ειναι δε θυμάμαι ) :

«... Η γιόγκα δεν είναι απλή και αθώα μέθοδος χαλάρωσης. Δεν είναι μέθοδος σωματικής ευεξίας όπως διαφημίζεται, αλλά στάδιο του ινδουιστικού διαλογισμού που συνδέεται με την αντιχριστιανική θεωρία της μετεμψύχωσης ... κλπ κλπ ... η ενασχόληση με τη γιόγκα είναι άρνηση της ορθοδόξου πίστεως και βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος».

Μεταξύ άλλων πρέπει λέει οι νέοι να αποφεύγουν τα κέντρα γιόγκα του Πειραιά.
Εντάξει εγω αποφεύγω γενικώς τον Πειραιά γιατι μια φορά ξεχάστηκα και πήγα φορώντας φούτερ του Παναθηναϊκού. Οταν το πήρα χαμπάρι πλήρωσα τους καφέδες, άφησα 1,80 € πουρμπουάρ να βουλώσει το στόμα του ο σερβιτόρος αν τον ρωτούσαν "απο πού πήγε ο βάζελος" κι έφυγα κάνοντας ρεκόρ χρόνου στην απόσταση Πλατεία Αλεξάνδρας - Γλυφάδα ( εκει εχει περισσότερους πράσινους ).
Ας πάω πάλι στο θεμα γιατι δεν ξερω αλλα μου 'κανε κλικ σήμερα να γράψω εδω τι πιστεύω για την γιόγκα.

Εχω κάνει ασκήσεις γιόγκα οταν προπονούμαστε στην ομάδα μπάσκετ.
Δεν θυμάμα να μας αφόρισαν τότε, αλλα ισως να χάναμε τους μισούς αγώνες επειδή κάναμε απιστίες με αυτη τη γιόγκα. Κόμπος γινόμουν αλλα ένιωθα σούπερ.
Εντάξει ηταν συγκεκριμένες ασκήσεις και οχι κάποια τελετουργική μυσταγωγία με βουδιστές, ινδουϊστές και τέτοια αν και δε θα με χάλαγε ο προπονητής μου να ειναι καλός κι ας ηταν και σαμάνος Ινουϊτ.

Mε λίγα λόγια η γιόγκα ειναι άσκηση και εχει να κάνει με υγιεινό τρόπο ζωής και όχι με θρησκείες, αφου δεν νομίζω οτι όσοι κάνουν γιόγκα πάνε για κατι άλλο στα γυμναστήρια εκτός απο το να ασκηθούν διαφορετικά, να μάθουν να στέκονται σωστά, να αναπνέουν, ακόμα και να τρώνε σωστά και να ανταπεξέρχονται στο καθημερινό στρέςς.
Διαφωνεί άραγε η Εκκλησία με αυτό ;

Η απλά -πάλι- φοβούνται μην χάσουν πελάτες χωρίς να αναρωτιούνται τι κάνουν οι ίδιοι για αυτο και ρίχνουν ευθύνες σε κάτι άλλο ;

Πάντως την καλύτερη διαφήμιση έκαναν οι ιεροί φωστήρες μας, στα Κέντρα Γιόγκα.

* η εικόνα ειναι επεξεργασμένη απο την πρωτότυπη απο το urchicago.com

ΗΛι0ΒasιλΕμΑτα

Φαίνεται πως το ηλιοβασίλεμα, το τέλος της ημέρας, μας θυμίζει οτι όλα εχουν ενα τέλος.
Εκείνο το ρομαντικό συναίσθημα μας κατακλύζει κάθε φορά μπροστά στα χρώματα της δύσης. Ειναι που κάθε μερα που περνάει, αυτο το αδυσώπητο τέλος της ημέρας χαράζει ακόμα μία γραμμή στον τοίχο της ζωής. Κι αυτη θα τελειώσει κάποτε, το ξέρουμε, άσχετα πόσο έτοιμοι νομίζουμε οτι είμαστε γι αυτό.
Ειναι τελεσίδικο.
Ολα θα καταλήξουν σε ενα σβήσιμο των χρωμάτων, οπως αυτο που ακολουθεί ενα όμορφο ηλιοβασίλεμα. Ως τότε απολαμβάνουμε οτι έχουμε, οτι αγαπάμε, οτι μας αγαπάει.

The restart

Διαβάζω οτι η ΕΕ ζήτησε απο τον κ. Παπακωνσταντίνου την προσωποποίηση των όποιων ευθυνών υπάρχουν για τα οικονομικά κόλπα των Ελλήνων υπεύθυνων για τα λεφτά μας και τα λεφτά τους ( της ΕΕ ).
Βρίσκεται μπροστά σε μιά ακόμα πρόκληση η νέα κυβέρνηση, ίσως σπουδαιότερη απο τον ίδιο τον άθλο που καλείται να εκτελέσει, δηλαδη τον περιορισμό του δημόσιου χρέους.
Αυτο που πρέπει να κάνει ειναι να επιρρίψει ευθύνες σε όσους εξαπάτησαν εμάς και την ΕΕ και έχουν πολιτική ευθύνη. Απο όπου κι αν προέρχονται αυτοί. Ακόμα και αν πρόκειται για λειτουργούς διορισμένους απο την ίδια την Κυβέρνηση.
Η όποια εξεταστική Επιτροπή για την διερεύνηση και απόδοση πολιτικών ευθυνών πρέπει να λειτουργήσει τάχιστα και να μην εκδόσει πόρισμα το οποίο να αφήνει περιθώρια διαφυγής απο τους ενόχους.
Ακούσαμε τον προηγούμενο "καταλληλότερο" να λέει οτι "αναλαμβάνει την ευθύνη για ... " λες και δεν την είχε την ευθύνη ήδη ! Και τι εγινε με αυτό ; Καταψηφίστηκε ; Ε και ; Πήγε κάποιος φυλακή ; Δημεύτηκε η περιουσία του ; Απελάθηκε ; Εγινε κάτι και δεν το έμαθα ;
Η τωρινή κυβέρνηση εχει αναλάβει έργο δυσκολότερο απο ποτέ, γιατι θα πρέπει εκτός απο την τρέχουσα καθημερινή διαχείριση να φροντίσει ταυτόχρονα και για την σε βάθος αναδόμηση των υποδομών, των θεσμών και της νοοτροπίας.
Η κ. Αννα Διαμαντοπούλου ειχε πεί κάτι που ηταν πολύ σωστό αν και αυτό δεν ακούστηκε σε κανένα μπαλκόνι προεκλογικής συγκέντρωσης, μην τυχόν και θεωρηθεί απόδειξη οτι ο Τζόρτζ ειναι αμερικανάκι. Ειχε πει λοιπόν οτι "η χώρα χρειάζεται ενα restart" πράγμα που δείχνει περισσότερο επίκαιρο απο ποτέ.
Οχι "επανίδρυση" και ολα αυτα τα παραμύθια με τα οποία εξελέγη ( δις ) η νουδού και κάθε χρόνο μας φόρτωνε με περισσότερα ψέμματα προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία αν και ήξερε πως δεν το αξίζει.
Οσοι λοιπόν έχουν απο πριν τις πέτρες στην τσέπη τους και πετροβολούν την νέα κυβέρνηση απο το πρώτο δευτερόλεπτο της εκλογής της ας αναλογιστούν τί έργο πρέπει να κάνει, ας βάλουν τον εαυτό τους στην θέση των κυβερνώντων και ας κάνουν οι ίδιοι ενα restart να καθαρίσει το κεφαλάκι τους.
Εγω πάντως δεν θα ήθελα να ειμαι υπουργός, υφυπουργός, κάτι τελος πάντων, σε αυτην την κυβέρνηση. Με φοβίζει το τέρας που πρέπει να νικηθεί, ενα τέρας για το οποίο κανένας ακόμα της αντιπολίτευσης δεν εχει δώσει κάποιες εξηγήσεις και δεν εχει υποστεί καμμία κύρωση.

Ιθαγενείς

Ψάχνανε γι αυτοκίνητο, επαγγελματικό.
Μάθανε οτι στη Γερμανία βρίσκεις καλές ευκαιρίες σε καλές τιμές.
Το ψάξανε, ενω οι δουλειές δεν πήγαιναν κι άσχημα, ωστόσο έπρεπε να μην δηλώνουν στην εφορία όσα έβγαζαν αλλα όσα έπρεπε για να μην φορολογούνται "πολύ".
Αποφάσισαν να πάνε να φέρουν αυτοκίνητο απο Γερμανία και συζητώντας το με διάφορους ειδήμονες του χώρου κατέληξαν σε τι έμπορο θα πήγαιναν : σε Γερμανό.
Ο λόγος ήταν οτι οι τούρκοι έμποροι αυτοκινήτων στη Γερμανία ειναι σαν εμάς.
Σου λένε ψέμματα, πειράζουν το κοντέρ των αυτοκινήτων, γενικά σε κλέβουν.
Ενω ο γερμανός έμπορος σου πουλάει αυτο που σου λέει. Ουτε ψέμματα ούτε τίποτα. Κύριος.

Και λεω τωρα εγω ο μισθωτός μαλάκας, πώς γίνεται ο κλέφτης να μην θέλει να τον κλέψουν ;
Ειναι μάγκας ε ;
Τότε γιατι εγω να τον προτιμήσω τον έλληνα αυτόν οταν χρειαστώ το προϊόν που παράγει το μαγαζί του ; Και αν δεν πάω σε αυτόν, τότε σε ποιόν να πάω ; Εδω δεν εχει γερμανούς, μόνο ντόπιους κι ενα ντόπιο σύστημα φτιαγμένο απο την ανοχή μας.

Εσθλός

Που δεν λογάτε, δε λογαριάζετε, κανέναν.
-Γιατι το λες αυτό Γιάννη μου ;
Ο καθένας την πάρτη του, άρχοντας, μοναχός κι αχόρταγος, ήθελα να ξερα, ο κόσμος πώς θα 'ταν, αν μας αμολάγανε όλους με μιά βάρκα τον καθένα στο πέλαγος, αφου τόσο πολύ τον εαυτούλη του αγαπάει.
Πώς θα 'τανε, μιά άγνωστη ρότα, μπλε κάτω, μπλέ πάνω κι εσυ μόνος εκει, να κοιτάς μήπως βρείς καναν άλλο με βάρκα, και πάλι να τριβελλίζει το μυαλό σου η μανία πως αμα εχει αυτός καλύτερη βάρκα να του την πάρεις. Κι ας πνιγεί ο άλλος.
-Αγώνας επιβίωσης το λένε μάτια μου, πανάρχαιο ένστικτο των ζώων.
Δεν κατάλαβα, δε χώνεψα, γιατι για να επιβιώσω πρέπει τους ομοίους μου να ρίξω χάμω.
Δεν εχει η γή, η φύση, ο κόσμος, άλλα που να με κρατήσουν στη ζωή ; Γιατι τους ομοίους πρέπει να πολεμάω κιόλας ; Γιατι αυτοί πρέπει να με θεωρούν εχθρό ; Τι ειναι τούτο ; Πόλεμος είναι ; Ποιός μας έκανε εχθρούς μεταξύ μας ;
-Ειναι μάχη, σαν μάχη, για να επιβιώσεις. Να πετύχεις, να βγείς πέρα, νικητής.
Να νικήσω ποιόν ; Ποιόν πρέπει να λαβώσω ;
Μα ειναι ηλίθιο να πολεμάμε μεταξύ μας !
Κι εγω θέλω να ζήσω, να ζώ, να χαίρομαι, οχι να επιβιώνω ! ΝΑ ΖΩ !
Κι οταν θα φεύγω, να πώ "έζησα" κι όχι "επέζησα", τ' ακούς ;

Αποξενωμένοι 'μπλόγκερς'

Το φορτηγό απο πίσω έγραφε ΣΥΧΝΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ και κατι πιτσιρικάδες ειχαν αλλάξει με μαρκαδόρο το Α με Υ ωστε να προειδοποιείται ο κόσμος για κάτι άλλο, πιο σέξι.

Ο περιπτεράς κρεμούσε εφημερίδες σαν να ήταν μιά μπουγάδα ειδήσεων και εικόνων.

Η μέρα ξημέρωσε καλά κι η αγουροξυπνημένοι οδηγοί είχαν αυτη την όψη αθωότητας που όσο προχωρούσες πιο κάτω στη διαδρομή σου την έβλεπες να εξαφανίζεται, να μετατρέπεται η μοναχική σου πορεία στην άσφαλτο, σε μια κίνηση ανάμεσα σε αποξενωμένους ανθρώπους που ξυπνώντας σιγά σιγά πίσω απο το τιμόνι συνειδητοποιούν σε ποιά πραγματικότητα θα ζήσουν άλλη μιά μερα απο τη ζωή.

Το ραδιόφωνο παίζει μουσική διανθισμένη με ειδήσεις και τις -απαραίτητες- διαφημίσεις, οχι απαραίτητα με αυτη τη σειρά. Την ίδια στιγμή η εξάτμιση-φουγάρο του φορτηγού στη μεσαία λωρίδα σε ντουμανιάζει αναγκάζοντάς σε να γίνεις φανατικός αντιεξατμιστής γιατι εισαι καθωσπρέπων νοικοκύρης και δεν καπνίζεις ( ετσι διατηρείς και καλή στύση ) αλλα πάντα τα σαββατοκύριακα ψήνεις στα κάρβουνα κάνοντας άλλους φανατικούς αντιψητοστηχαριστές.

Μήπως δεν ειναι και καθένας μας κι ενας 'μπλόγκερ' ;

Μήπως δεν εχει γνώμη, άποψη, αν τον ρωτήσεις τον άλλον θα σου απαντήσει κάτι φαντάζομαι, αν και πολλοί έχουν "κλειστά τα σχόλια" ή θέτουν μετριασμό ανάλογα αν τους αρέσει η φάτσα σου θα σου επιτρέψουν να μιλήσεις, το αν θα σου απαντήσει ειναι άλλο θέμα.

Μερικοί θα σε βρίσουν κιόλας που τόλμησες να κοιτάξεις, να κάνεις μιά ανάγνωση βρε αδερφέ ! Δεν ειδα ταμπέλα "Είσοδος μόνο σε προσκεκλημένους", έριξα μια ματιά.

Κι όμως υπάρχουν τόσο καλοί άνθρωποι, λίγοι αλλα σου φτιάχνουν τη μέρα.

Η κοπελλίτσα, στα 25 της, με ενα νεο μοντέλο αυτοκινήτου, έκανε που δεν μ' έβλεπε να το χαλβαδιάζω το αμάξι της. Κι αυτην την κοίταξα κλεφτά, ομορφούλα.

Οταν της έκανα νόημα να την ρωτήσω κάτι, κατέβασε το τζάμι και με άκουσε :

"Παρακαλώ αφήστε σχόλιο"

Την ρώτησα πότε βγήκε το μοντέλο αυτο, ειπα οτι μου αρέσει και της ευχήθηκα καλορίζικο.

Τρελάθηκε απο τη χαρά της ! Ναααα ενα χαμόγελο !

Το σχόλιο δημοσιεύτηκε, απαντήθηκε και δύο άνθρωποι συνέχισαν τον δρόμο τους ανάμεσα στους χιλιάδες αποξενωμένος, με ενα χαμόγελο και με την σκέψη στις επόμενες ώρες της τζούφιας μέρας.

Asterix 50 χρόνια

Mικρός μάζευα φραγκοδίφραγκα για να εχω όσα χρειαζόταν οταν θα έβγαινε στα περίπτερα το επόμενο τεύχος του Αστερίξ. Ξεχώριζε ανάμεσα σε όλα τα κόμικς για την φαντασία του και το απίστευτο χιούμορ, το εκπληκτικό του σκίτσο με τους τόσο εκφραστικούς χαρακτήρες.

Κάθε τεύχος θα το 'χα διαβάσει ίσαμε 60 φορές και πάντα μπορούσα να το ξαναδιαβάσω.
Ο μοναδικός κι απίθανος τσαμπουκάς κοντορεβυθούλης   Αστερίξ γεννήθηκε στις 29/10/1959, και η πρώτη μικρή ιστορία του δημοσιεύτηκε  στο γαλλικό περιοδικό "Pilote".  Το πρώτο άλμπουμ με τίτλο «Αστερίξ ο Γαλάτης» κυκλοφόρησε το 1961 και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει άλλα 34 άλμπουμ.
Οι δημιουργοί του Goscinny και Uderzo ξεπέρασαν δεκάδες άλλους δημιουργούς κόμικς, γιατι έδωσαν ζωή σε καρικατούρες της εποχής των Γαλατών επι Ρωμαϊκής κυριαρχίας, συνθέτοντας αριστουργηματικά με χιούμορ και δράση την καθημερινότητα της εποχής σε ενα ανυπόταχτο γαλατικό χωριό και όχι μόνο.
Οι Ρωμαίοι, οι πειρατές, οι Αιγύπτιοι, οι Βέλγοι, Βρετανοί, Ισπανοί ακόμα και Ελληνες, τα αγριογούρουνα, συντροφιά των Γαλατών και συντροφιά στα παιδικά μας χαμόγελα. Για γενιές ακόμα θα ειναι εκει, ανυπόταχτος, περήφανος, καβγατζής, σε κείνο το χωριουδάκι με τα χαλασμένα ψάρια στις γαλατικές ακτές, παρέα με τον ευτραφή φίλο του που δεν θέλει να τον λένε χοντρό, ενα σκυλάκι, ελεύθερος, με μόνη έγνοια να μην του πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, μα τον Τουτάτις !

Ακόμα σε χωριό ζούμε

Βλέπεις μιά κατάσταση που σε επηρεάζει και αν συνεχίσει τότε θα σε αφορά άμεσα και πιεστικά, άδικα και άσχημα.
Βλέπεις να γίνονται λάθη, σε βάρος του συνόλου και σίγουρα αργότερα και σε βάρος σου.
Τότε πάς και ρωτάς :
- Τι εγινε ρε παιδιά, τι ειναι αυτό ; Πώς ετσι, τι γίνεται ; Γιατί ;

Και τότε αντιμετωπίζεις το ύφος εκείνο το απορημένο αθώας αγελάδας που δήθεν δεν καταλαβαίνει τι ρωτάς. Και αν τολμήσεις να κάνεις και μια καλύτερη πρόταση για το θέμα, τότε κάνουν και πως δεν ακούνε κιόλας !
Και γίνεσαι κακός επειδή ρώτησες για κατι που παρατήρησες, κάτι που ειδες και δεν ειναι σωστό. Κάτι που σε αφορά επειδή θα αποβεί σε βάρος σου σύντομα.

Απορώ γιατι να αντιμετωπίζεται ως κακός, κάποιος που κάνει μία ερώτηση.

Μήπως επειδη η ερώτηση ενοχλεί, πρέπει να σε περιθωριοποιήσουν τα λαμόγια ωστε να εισαι εσύ ο κακός, άρα ο άδικος ;
Λογική "ο τρελός του χωριού", ο απαραίτητος λάθος άνθρωπος αφου ειναι μόνος και δεν μπορεί ενας να εχει δίκιο και οι πενήντα να εχουν άδικο. Ετσι οι πενήντα βρίσκουν την πολυπόθητη συσπείρωση τους απέναντι στον -έναν- κακό.
Ποιά Δημοκρατία μου λες τώρα και μαλακίες ;

Πώς γίνεται να χάνει κάποιος το δίκιο του επειδή θέλησε να μάθει γιατι και πώς συμβαίνει κάποιοι να είναι "πιο ίσοι" απο τους άλλους έχοντας ειδική μεταχείριση χωρίς μάλιστα να την αξίζουν κιόλας ;

Κι οταν σε βγάλουν κακό, χαμογελάνε απο μακριά σαν ύαινες με μαύρη μουσούδα ...

Μη σκύβεις

Aνθρωποι σκυφτοί και σκυθρωποί, δεν ειναι σωστό. Στάσου όρθιος.

Ψάξε ψάξε να βρείς

Γιώργος : Παιδιά οτι βρείτε μέσα φέρτε το στο Καστρί. Εχω μεγάλη αποθήκη.
Σηφουνάκης : τα πάντα ;
Ραγκούσης : Σιγά μη βρείς και πολλά.
Χρυσοχοϊδης : Καλα το πε Ασημώνης, ο Πάγκαλος στο ψυγείο δεν βρήκε τίποτα μεσα !
Γιώργος : Ναι ε ; Και τον ρώτησα τον απερχόμενο πρώην, ρε το μπαγάσα !
Κουβέλης : Κερνάω νεράκι Βοιωτίας, Ασωπού.
Ολοι : Γκούχχχχχ, μια κοκα-κόλααααα !
Γιώργος : Τι πάθατε ωρε ;
Ρόβλιας : Τίποτα αρχηγέ κατι εχει το νερο εκει στη Θήβα κοντά.
Μαριλίζα-Ξενοσιδηροδρομοπούλου : Αχ μα αυτο το θέμα το κοίταζε ο Κουβέλης.
Πάγκαλος ( απο το βάθος ) : Θα σου λεγα τι κοίταζε τωρα αλλα τελος πάντων.
Βενιζέλος ( δίπλα απο το βάθος ) : Εγω δεν ψάχνω συρτάρια. Επικίνδυνα πράματα.
Γιώργος : Πώς το ξέρεις Ευάγγελε ;
Βενιζέλος : Το ξέρω, άκου που σου λέω. Βάλανε γκαντεμόσκονη μεσα.
Γιώργος : Να βάλουμε εναν νέο να τα ψάξει όλα.
Γκερέκου : Εγω, εγώ !
Φώφη : Ωραία αμα ψάξεις και τα δικά μου θα σε πάω στο Βοσκόπουλο το βράδι.
Γκερέκου : Πάλι ;
Ραγκούσης : Πάει η Πάλλη δεν βγήκε.
Ρέππας : Πάλι λεει, όχι Πάλλη.
Ραγκούσης : Κι εγω τι ειπα ;
Ρέππας : Πάλλη είπες.
Ραγκούσης : Θα μας τρελάνεις ; Πάμε ν' αρχίσουμε το ψάξιμο, κάτι θα χουν αφήσει.
Γιώργος : Ελπίζω να μην μου χει αφήσει η Ντόρα κάρτα με ευχές απ' τον μπαμπά της.
Ολοι : Αμάν !
Γιώργος : Ησυχάστε, όλα θα πάνε καλά. Αυτο ειπα και στον Ομπάμα.
Βενιζέλος : Του άφησε αυτουνού ο Μπούς τίποτα ;
Γιώργος : Δεν ξέρω, δεν ρώτησα, θα βάλω την Αντα να ρωτήσει την Μισέλλ.
Παπακωνσταντίνου : Ρε παιδιά φαντάζεστε να βρώ τίποτα ψιλά στα συρτάρια του Οικονομίας ;
Λούκα Κατσέλη : Να φορολογηθούν !
Γιώργος : Σωστά, ή να δοθούν σε δωρεές υπέρ των απόρων μητροπολιτών.
Ρόβλιας : πάντα ειχα απορία γιατι στις εκκλησίες εχουν κουμπαρά για τα κεριά και όχι συρτάρια.
Σηφουνάκης : Ξεκινάμε αγώνα και πάλι !
Ραγκούσης : Πάλι με την Πάλλη ;
Ρέππας : Πάλη είπε οχι πάλι Πάλλη, αντε.
Ραγκούσης : .... μα τι ειπα πάλι ;
Πάγκαλος : Μας πρήξατε με τα συρτάρια, και την πάλη, προχωράτε, πεινάω !

Ο παραπάνω διάλογος των μελών της νέας Κυβέρνησης καταγράφηκε απο τον δημοσιογράφο Τζον, ανταποκριτή των Bloggerz United Press. Η τύχη των συρταριών αγνοείται. το ίδιο και ο Τζον που εθεάθη με την Ευα Καϊλή κάπου πίσω απο την παλιά Βουλή να πίνουν καφέ και έκτοτε αγνοείται.

Αλλαγή Κυβέρνησης επιτέλους

Oκτώβρης 2009, μέρα εκλογών, 4 του μήνα. Βραδάκι, έτυχε να βρίσκομαι στο Κέντρο και ειπα να περάσω απο Κλαυθμώνος να δω ο ίδιος οτι δεν γίνεται κλαυθμός αλλα πανηγύρι αν και ειμαι κατά των πανηγυριών αυτού του τύπου με σημαιάκια. Ομολογώ οτι δανείστηκα ενα σημαιάκι απο εναν πιτσιρικά και το κούνησα λιγάκι να χαρώ για μερικά δευτερόλεπτα.
Αυριο θα έχουμε νέα Κυβέρνηση αλλα κυρίως ΔΕΝ θα έχουμε την πιο αποτυχημένη στα χρονικά, αύριο θα πάμε στις δουλειές μας αλλα ΔΕΝ θα αισθανόμαστε τόση κοινωνική ανασφάλεια όπως πριν.
Μπορούμε να χαμογελάμε περισσότερο αν και συγκρατημένα αισιόδοξοι, όσο γνωρίζουμε οτι η νέα κυβέρνηση θα εχει να αντιμετωπίσει τεράστια θέματα για τα οποία θα κληθούμε να συμμετέχουμε, να ελέγχουμε, να κάνουμε οτι μπορούμε.
Ενα σύνθημα μου εχει τραβήξει την προσοχή τόσο καιρό και τώρα αναδεικνύεται περισσότερο μέσα απο την θολούρα των ανάμικτων συναισθημάτων των πολιτών απόψε.
Αυτο της φωτογραφίας :
Πρώτα ο πολίτης μια δέσμευση προεκλογική του ΠΑΣΟΚ.
Και μου γεννιούνται προσδοκίες ... για την επόμενη μέρα.

Αυτη τη στιγμή διαγράφεται νίκη-θρίαμβος για το ΠΑΣΟΚ με 10 μονάδες διαφορά και με 160 εδρών αυτοδυναμία, με αρνητικό σημείο την μή είσοδο των Πράσινων στη βουλή και την πτώση των αριστεροέτσι κομμάτων.
Δεν ξέρω αν οι συνθήκες ειναι ιστορικά καλές για κυβερνήσεις συνεργασιών κι ίσως θα ηταν μια καλή αλλαγή αυτή μα είμαι σίγουρος οτι θα υπονομευόταν τόσο που η ακυβερνησία θα ηταν χειρότερη απο μιά πλούσια όπως αποδείχτηκε, αυτοδυναμία.

Καλή δύναμη, κουράγιο και καθαρό μυαλό στην νέα Κυβέρνηση.

Τι περιμένω

Αυτο το μπαννεράκι το έφτιαξα την εποχή της μεγαλύτερης αμφισβήτησης προς το πρόσωπό του, υπάρχει στο μπλογκ σε αυτη την εκδοχή του εδω και δύο χρόνια περίπου και στην προηγούμενη για άλλον ενα χρόνο και περισσότερο. Το ειχε και ο NdN και ο Στέλιος και μερικοί ακόμα πιστοί φίλοι του Γιώργου Παπανδρέου.
Δέχτηκα επικρίσεις απο μερικούς γι αυτό, δέχτηκα απορίες σχετικά με το γιατι ΓΑΠ, αφου ο Γιώργος "δεν κάνει" και διάφορα άλλα.
Ομως επέμενα να τον στηρίζω και να ελπίζω.
Ολα δείχνουν οτι θα ειναι πρωθυπουργός στις 5 Οκτώβρη 2009 και δεν μπορώ να πανηγυρίσω ακριβώς, επειδή ξέρω και ξέρουμε πόσος πολύτιμος χρόνος σπαταλήθηκε με κυβέρνηση ΝΔ.
Το 2007 το ήθελα περισσότερο, όμως η ψήφος του λαού ηταν εντελώς απρόσμενη και στη συνέχεια τέθηκε και θέμα αλλαγής ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ. Κι άλλος χρόνος χαμένος και στο μεταξύ η ΝΔ έφτιαχνε τον "σωστό" προϋπολογισμό για τον οποίο και έκανε εκλογές το 2007 και ο οποίος μας έφερε σε νέες εκλογές το 2009. Τόσο σωστός ήταν.
Δεν μπορώ να πανηγυρίσω όσο θα ήθελα αλλα πορώ να συνεχίσω να περιμένω οτι
-δεν θα επιτρέψει την διαφθορά
-δεν θα επιτρέψει υπεροπτικές συμπεριφορές
-δεν θα επιτρέψει αναξιοκρατία
-δεν θα αφήσει να συνεχιστεί η κατρακύλα των θεσμών.
-θα αναδιαμορφώσει την κοινωνία
-θα αναδιανείμει τον πλούτο
-θα φορολογήσει την εκκλησία
-θα βελτιώσει την δημόσια διοίκηση
-θα δώσει κίνητρα για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
-θα κάνει πολλά για το περιβάλλον ( Βοιωτία )
-θα μας ανεβάσει σαν χώρα ( αυτο ειναι εύκολο, πιο πάτος απο κει που μας πηγε η ΝΔ δεν εχει )
-θα ακούει τον πολίτη
-θα ζούμε καλύτερα.
Μπορώ να γράψω πολλά ακόμα αλλα θα φανεί σαν προεκλογικό φυλλάδιο αυτό.
Θα κλείσω και τα σχόλια, δεν θέλω σχόλια για αυτό το θέμα.
Στην αρχή έλεγε "Στηρίζουμε Γ.Παπανδρέου" τώρα λέει "Στηρίξαμε" και "Σειρά του τώρα"
Αυτο το τελευταίο μπορεί να εχει πάνω απο μία ερμηνείες.
Μπορεί να σημαίνει οτι σειρά του τώρα ειναι να μας στηρίξει αυτός ή μπορεί να σημαίνει οτι ήρθε η σειρά του να κυβερνήσει.
Προτιμώ και τις δύο ερμηνείες μαζί.

Δεν ήμουν ποτέ αυτο που λέμε ¨κομματόσκυλο" αλλα εχω δεί πώς ειναι αυτό.
Ενας απλός πολίτης ειμαι που δεν προσβλέπω σε ατομικό όφελος αλλα σε καλύτερη κοινωνία.
Είμαι έτοιμος να συγκρουστώ με τυχόν κομματόσκυλα που θα θελήσουν να ειναι "πιο ΠαΣοΚ απο τους άλλους" ενω οι περισσότεροι υπήρξαν παρατρεχάμενοι κουβαλητές γλύφτες.
Τέτοιοι υπάρχουν παντού γύρω σε ολα τα κόμματα.
Περιμένω απο τον Γιώργο μια κοινωνία σωστή χωρίς παραλογισμούς, δίκαιη και ασφαλή.
Μια Ελλάδα που θα μπορεί να κοιτάξει στα ίσια τον 21ο αιώνα, αν εχει πια απομείνει κάτι απο την λαίλαπα με σήμα εναν αναμμένο δαυλό ( κάηκε η ελλάδα στο μεταξύ, σύμπτωση ; )
Περιμένω να με περιμένουν απέναντί τους αν κάνουν λάθη, ή αν εχω άλλη άποψη να με ακούσουν, γιατι αλλιώς δεν θα ειναι αυτοί που περιμένω.

*Παρατηρήσεις, σχόλια και οτιδήποτε σχετικά με αυτό το θέμα στο μέηλ μου tzonakos@ymail.com

Το καπάκι

Ντρινννν ντριννν ...
-Ομπρόϊςςς ...
-ελα παιδί μου τι κάνεις ;
-Καλά μάνα, εσυ ; Πώς πάς ;
-Ε, να εδω παιδί μου παλεύουμε, χάλασε και το κινητό μου...
-Ρε μάνα αφου δεν το χρησιμοποιείς.
-Ε, το ξέρω αλλα να, πήγα να πάρω και δεν έπαιρνε κάτι ειχε πάθει.
-τι είχε πάθει δηλαδή ;
-Δεν ξέρω παιδί μου.
-Και τι έκανες ;
-Ε πήγα σε κεινο το βόδαφον πώς το λένε να το κοιτάξουν.
-... και ;
-Ηταν μια κοπελίτσα κούκλα και μου έλεγε να πάρω άλλο.
-Ρε μάνα αυτές οι μπίμπο να πουλήσουνε θέλουν.
Δε μπιστέβω να σου πούλησε κανα 3G iphone και τα ρέστα των 400 ευρώ !
-Απαπαπα με σύνταξη 750 θα πάρω τηλέφωνο 400 παιδί μου ;
-Και τι σου είπε ;
-Εεεε μου ζήτησε το μπιν
- Το pin σου ζήτησε, μη μου πεις οτι το θυμόσουν ;
- Οχι και δεν το βρίσκω.
-Ε καλά αμα δεν το βρείς θα σου πάρω ενα άλλο πιο καλό.
-Ναι αλλα θα εχει καπάκι ;
-Τι καπάκι ;
-Να κλείνει να μην πατιούνται τα κουμπιά μεσα στην τσάντα.
-Δεν ειναι καλά με καπάκι.
Εχω ενα εγω αμα θες να στο δώσω, καλο ειναι.
-Εχει καπάκι ;
-Οχι μάνα, όχι δε θέλω καπάκια.
-Θα βρούμε λες κάποιο με καπάκι ;
-Ρε μάνα εσυ θες ενα απλο πράμα να κάνεις εύκολα τη δουλειά σου.
Τι καπάκια μου λες ; Αυτο εχει σημασία ; Να δουλεύει θέλουμε.
-Καλα παιδί μου οτι νομίζεις.
-Εντάξει θα παω να σου βρώ ενα αλλα ψάξε εσυ να βρείς το pin.
-Εχω φάει τον τόπο παιδί μου μεχρι τάμα στον Αη Φανούρη έκανα.
-Ρε μάνα ο αη Φανούρης βρίσκει χαμένα pin ;
-Αμα εχεις πίστη παιδί μου όλα τα βρίσκει.
-... καλά ... ας βρει την ηρεμία μου που έχασα.
-Παιδί μου ας λυθούν ολα τα άλλα και θα βρούμε τηλέφωνο.
Κι αν εχει και καπάκι ακόμα καλύτερα !
- .... βρε μάνααααα ... εντάξει οκ να σου φέρω σκέτο καπάκι να ησυχάσεις ;
- Χεχεχε τι λες βρε ;
-Ε, τι να πώ ....

* Η γενιά που βίωσε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σήμερα ζητάει κινητό με καπάκι.
Στη δύση της ζωής τους, με μια πενιχρή σύνταξη, κάτι με καπάκι ειναι το δωράκι που δεν ειχαν σαν παιδιά, το παιχνιδάκι τους, επειδή υπήρχε πόλεμος, δυστυχία, πείνα ... πόλεμος ! Ξέρεις τι πα' να πεί πόλεμος και κατοχή ρε ;

Με τον φακό

Kυριακή σήμερα και τα πόδια μου εχουν αρχίσει να κρυώνουν.
Ανέκαθεν δεν ήθελα να χωνέψω οτι το καλοκαίρι ειναι μια εποχή που κάποτε τελειώνει και πρέπει να ντυθώ λιγάκι παραπάνω. Γι' αυτο και δεν εχω μπουφανάκι φθινοπωρινό όπως παλιότερα. Μόνο κατι φούτερ. Με κουκούλα παρακαλώ.
Επιμένουμε στην κουκούλα, την αθώα εννοείται.

Ολος ο κόσμος ειναι χαζεμένος, στους δρόμους οδηγεί σαν κατευθυνόμενος απο μια μυστηριώδη δύναμη που εχει εισβάλλει ίσως απο το υπερπέραν και τους κάνει παρά την θέλησή τους να ενεργούν ως επιτιθέμενοι και ως να μην υπάρχουν άλλοι γύρω τους αλλα μόνο οι ίδιοι βιάζονται, εχουν δουλειές και η τζιπάρα πρέπει να περάσει με το ετσι θέλω, το παπάκι να χωθεί εκει που δεν πρέπει και να αισθανόμαστε ως αντίπαλοι περίπου στην άσφαλτο.
Λίγο τα σχολεία που άνοιξαν, λίγο περισσότερο το θέμα της γρίππης και των εμβολιασμών, λίγο οι Εκλογές, συν τα σούπερ μάρκετ που κρυφά όπως πάντα ανέβασαν τιμές και ο κόσμος εχει μείνει σαν χάνος που κοιτάει να επιβιώσει ή μάλλον κοιτάει να μην χάσει κι άλλο.
Είμαστε μιά κοινωνία αναθρεμμένη με "περήφανες" ήττες και εθνικόν φρόνημα συνάμα με πίστη στον θεό και τις παραδόσεις και ταυτόχρονα υποταγμένη σε αυτά.
Μας έμαθαν λάθος πράγματα και μας καθοδήγησαν λάθος άνθρωποι με τους λίγους σωστούς να χάνονται κάτω απο το βάρος λαϊκισμών υποκινούμενων απο θερμοκέφαλους, απο παπάδες και λαμόγιους για να φτάσουμε στον 21ο αιώνα και να μην μπορούμε καν να κρατήσουμε όσα έχουμε κερδίσει, όπως πχ το Αιγαίο, της Ελλάδας το Αιγαίο που εχει αφεθεί στην κερδοσκοπία των καραβοκύρηδων και στην πλάκα των τούρκων που μας τσιγκλάνε ανενόχλητοι.

Και δεν φτάνει που έχουμε πληρώσει τόσα και τόσα, ζητάνε κι άλλα και δεν δίνουν αυτα που πρέπει να πάρουμε. Δεν έχουμε δάση πλέον αλλα έχουμε Αγροφυλακή. Ουτε προσωπικό νοσοκομείων έχουμε ούτε προσωπικό αρχαιολογικών χώρων ούτε καν για Υπηρεσίες που θα έπρεπε να ειναι αυτονόητα καλές όπως ας πούμε το ΙΚΑ. Οποιος πάει να βγάλει σύνταξη θα δει οτι χρειάζονται μήνες και χρόνια ώσπου να εκδοθεί ενα κωλόχαρτο απο το ΙΚΑ που θα λέει οτι οκ εχεις τόσα ένσημα, περίμενε τωρα να εκδοθεί η σύνταξη. Δεν σου λένε πότε θα εκδοθεί, αλλα αυτο μπορεί να πάρει και 3 χρόνια και παραπάνω. Πώς θα ζήσει ο έρμος μέχρι να βγει η παλιοσύνταξη ; Δεν εχω σκοπό να επεκταθώ σε αυτό απλα ενα παράδειγμα έφερα.

Η εθνική μας περηφάνια περιορίζεται στην εθνική ομάδα μπάσκετ, τέλος. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να είμαστε περήφανοι γι αυτο κρατάω μια ακόμα περηφάνια για μένα και απαιτώ να μείνει ετσι για πάντα :
Την ελληνική φύση, την γη μας και τη θάλασσά μας, τα νησιά και τα ποτάμια.
Ειναι τύχη καλή να ζεις σε εναν τόπο όπως η Ελλάδα. Χμμμ οκ θα προτιμούσα λιγότερα βουνά και περισσότερα και μεγαλύτερα νησιά αλλα εντάξει ειναι κι ετσι.
Στην φύση την ελληνική ζούν άνθρωποι που ελάχιστοι μας κάνουν να νιώθουμε καλά που τους έχουμε δίπλα μας και ειναι άνθρωποι με τη σημασία της λέξης. Και η πλάκα ειναι που παραμένουν άσημοι και άγνωστοι αυτοι οι ολίγοι γιατι πάντα ενας πιο καπάτσος θα βγεί στην επιφάνεια να 'ηγηθεί' και τότε θα τον ρουφήξει και αυτον το σύστημα.

Ας προστατέψουμε οτι απόμεινε λοιπόν, τον τόπο που ζούμε για να έχουμε κάτι εμείς και οι επόμενοι να είμαστε περήφανοι γιατι σε όλα τα άλλα, ψάχνω να βρώ με ενα φακό στο σκοτάδι, τι απόμεινε για να περηφανεύομαι.

* Η φωτογραφία ειναι τραβηγμένη τον περασμένο Ιούλιο στην ορεινή Ηπειρο.

Τον θίγει, τον πνίγει, τον κόβει

Τον θίγει λέει αυτη η κατάσταση τον κο Μαγγίνα που δεν 'επιθυμεί' να ειναι υποψήφιος, άτιμο αναψυκτήριο.
Τον πνίγει τον ευβοιώτη η βροχή γιατι απο τις πυρκαγιές δεν έμειναν δάση και επιπλέον εχουν χτιστεί κάμποσα 'αναψυκτήρια' κοντά σε ρέμματα.
Ευθιξία ειναι αστεία λέξη για πολιτικούς και προετοιμασία ειναι βαρετή διαδικασία για κυβερνήσεις, πολίτες και οργανισμούς υποδομών και πρόληψης.
Κόντεψε να πνιγεί απο την ευθιξία ο Μαγγίνας και πνίγηκαν στη Ρηγίλλης οταν μια νέα δημοσκόπηση δείχνει προβάδισμα αντιπάλου στο +7.9% ( ΑΝΤ1 ) και μάλιστα με το κόμμα του playboulis να ειναι κάτω απο το 30%.
Απαράδεκτο και άθλιο θεωρεί το κόψιμό του ο κ. Τσιτουρίδης και άλλοι.

Αμφισβητεί ο Χατζηγάκης τις δημοσκοπήσεις λέει ... ε το ίδιο κι εγω.
Πάντα έλεγα οτι δεν ειναι αξιόπιστες αλλα πάντα δεχόμουν οτι αντανακλούν μια προσωρινή εικόνα μιας εποχής, ενα δείγμα, ενα στο περίπου, μια ακίνητη στιγμή στον χρόνο.

Στο βάθος πράσινο βλέπουν όλοι, θα πνιγούμε στο πράσινο, μέχρι και ο Παναθηναϊκός πρωτάθλημα θα πάρει φέτος, α, μην ξεχάσω τους οικολόγους που ειναι πιό αβέβαιο και απο την φορά στων αριστερών συνιστώσων το αν θα μπούν στη Βουλή. Πάντως ο εκλογικός νόμος, ετσι και μπείς σου δίνει 8 έδρες με το καλημέρα.
Αλλα κοίτα να δείς, θέλει κι 100 μέρες ο Τζόρτζ να βάλει μπρός.
Ελπίζω να ειναι μόνο τόσες, δηλαδή θα πάμε 15 Γενάρη του 2010 να δούμε άσπρη μέρα.
Εντάξει ξέρω, τέτοια εποχή χιονίζει καμμιά φορά και θα τη δούμε την άσπρη μέρα, αλλα απο κει και μετά τι γίνεται ;

Οι τωρινοί μίλησαν για 'επανίδρυση' και πνιγήκαμε στα ριζοσπαστικά νέα πράγματα, στον εκσυγχρονισμό, στην διαφάνεια και προπαντός στην ανάδειξη του θείου έργου της ιεροσύνης -να με συμπαθάτε αλλα ακόμα δεν εχω χωνέψει την τεράστια πληγή που τον φώναζαν χριστόδουλο. Εχουμε Αγροφυλακή, αμε σούπερ, έχουμε οικονομία που σκίζει, και βεβαίως έχουμε ακόμα μερικούς πιο πλούσιους βουλευτές, υπουργούς και παρατρεχάμενους.
Η 'επανίδρυση' ηταν 'εμπνευση Ρουσόπουλου και εφαρμόστηκε με τρόπο που έφερε την χώρα 40 χρόνια πίσω, τηρουμένων των αναλογιών των διαφορετικών εποχών, για να μην ειμαι κι άδικος. Σε αυτον οφείλεται η διατήρηση της νουδού για πάνω απο 3 χρόνια στην εξουσία ( μέχρι τους ζαχοσιντήδες ) αφου χτύπησε στην καρδιά του επικοινωνιακού συστήματος, με τα προφανώς ελεγχόμενα ΜΜΕ, καταφανώς κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις, και επίσης ηταν ο εφευρέτης μαζι με κάποιους άλλους, της ατάκας "φταίει το ΠαΣοΚ"
Φτάσαμε στο σημείο να επιβεβαιώνεται αυτο πλέον, αφου το ΠαΣοΚ φταίει που θα πάνε στη νέα βουλή με 90 έδρες, τόσο μικροί όσο αξίζουν. Ποτέ δεν ξεκόλλησαν απο το σύνδρομο της αντιπολίτευσης.
Οπως εχω πει δεν γράφω για να ευχαριστήσω ή δυσαρεστήσω άλλους με εξαίρεση κάποια χιουμοριστικά θέματά μου που πολύ χαίρομαι αν κάποιοι τα διαβάσουν και γελάσουν. Μου αρέσει να 'φταίω' που ο άλλος νιώθει καλά.
Καταγράφω απλά κάποιες σκέψεις όπως ηταν αρχικά το blogging, ενα ημερολόγιο.
Αλλες συγκυρίες φταίνε που κάποιοι το κάναν το blogging σαν τα μούτρα τους.

Εδω που φτάσαμε φταίνε πολλά κι εκεί που θα πάμε θα φταίνε άλλα και μιά ζωή αυτός ο λαός ψάχνει να βρεί ποιός φταίει, κι αυτο το ήξερε ο ρουσό. Εδειξαν τον φταίχτη όπως ακριβώς κάνει ο έλληνας συνήθως :
Φταίει ο άλλος και κυρίως ο δίπλα κι ο απέναντι, ο ίδιος δεν φταίει ποτέ σχεδόν.
Εδειξε λοιπόν ως φταίχτη το ΠαΣοΚ και ο έλληνας τσίμπησε. Επι μακρόν....

... συνεχίζεται .... κάποτε.

Mπουαααχαχαχαχαχαχ...

Επιστολή έστειλε ο ... χμμφφφφφ χαχαχαχα Ψωμ... χαχαχαχμ... ο νομάρχης Θεσχαχαχαχαλονίκης Παναχαχαχαχαχιώτης Ψωμιάδης στον μπχφφφφφ ... Ακη Τσοχατζόπουλο. Μόλιε το διάβασα στα ΝΕΑ και δεν μπορώ χαχαχαχαχα να κρατηθώ απο τα γέλια χαχαχαχαχα, λέει λοιπόν :

«Αγαπητέ κ. Τσοχατζόπουλε,
Θέλω να σας εκφράσω τη λύπη μου για την απόφασή σας να θέσετε εαυτόν εκτός ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ στις επικείμενες εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και δη για την αιτία που προκάλεσε την απόφαση αυτή.
Εκτιμώ ότι μετά από μετά από τόσες δεκαετίες στο πολιτικό πεζοδρόμιο δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, ο στοιχειώδης πολιτικός πολιτισμός θα επέβαλε την τοποθέτησή σας ακόμη στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Πιστεύω ότι μεταφέρω την άποψη χιλιάδων πολιτών της Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα φίλων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι θεωρούν ότι μετά την απώλεια του Ανδρέα ο Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν η σημαία του κινήματος.
Παρά τις διαφορετικές τοποθετήσεις που πιθανόν να έχουμε όσον αφορά πολιτικά θέματα, θεωρώ θετικό το παράδειγμά σας καθώς παρά την εύλογη πικρία εξακολουθείτε να θέτετε τον εαυτό σας στην υπηρεσία της παράταξης που υπηρετήσατε τόσα χρόνια, πιστός στην ιδεολογία χωρίς ανταλλάγματα.
Εύχομαι καλή συνέχεια στον προσωπικό και πολιτικό σας βίο.
Με εκτίμηση
Ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης
Παναγιώτης Χ. Ψωμιάδης»

Δηλαδή, καλά, είπαμε ο Ακης πάει, μας τέλειωσε και καλά έκανε, αλλα για τόοοσο χαζό δεν τον έχω, να πέσει στην χαζή παγίδα του νομάρχη που θέλει να σπείρει διχόνοια και γκρίνια μεσα στο ΠαΣοΚ με τέτοιες μεθόδους !
Λοιπόν, η ΝουΔού βγάζει νέα όπλα στην μάχη, αυτά της κατινιάς.
Τονε συμπαθάει τον Ακη ο Ζορρό και πρέπει τωρα να ανέβει η εκτίμηση που του έχουμε αφου δείχνει τέτοια χαχαχαχαχαχα ανωτερότητα ! Ανέλαβε να υπερασπιστεί την χαμένη τιμή του Ακη ο οποίος κανονικά θα έπρεπε να του απαντήσει κατάλληλα αλλα μάλλον δεν θα δώσει κάποια συνέχεια σε μια τέτοια κατινιά.
Τον πιάσαν οι λύπες το νομάρχη !
Ας πάει στον παπά που εχουν εκει, ξέρεις ποιον, να βρεί λίγη ανακούφιση.
Να με συμπαθά για το ύφος μου ο κος νομάρχης αμα τύχει και με διαβάσει αλλα δεν πείθει κανέναν, ίσως τον εαυτό του μόνο, στους άλλους προκαλεί μόνο πικρό γέλιο.

Και ο μήνας εχει 090909

Εννιά ο μήνας ο ένατος του εννιά ...

Είπανε λέει Εκλογές ... ξανά μανά, σε τούτο το χωράφι όργωμα γιατι η σοδειά η προηγούμενη δεν ήτανε λέει καλή και δεν φταίει ο αφέντης του μα όλοι οι άλλοι. Και φυσικά οι σπόροι, τα νερά, ο καιρός, ο ...άνεμος ο στρατηγός, τα σύννεφα και οι θάλασσες, πολλά μπωφόρ μπρε παιντί μου.

Εννιά εχει ο μήνας και στα γιαπωνέζικα λέει η λέξη "εννιά" ακούγεται, προφέρεται όπως η λέξη "ταλαιπωρία", "συμφορά" ... τι μου θυμίζει αυτό, τι μου θυμίζει, α ναι, εναν άλλον ταλαίπωρο τόπο. Ενα χωράφι ζόρικο, ανηφορικό σε γκρεμό, μάλιστα ειναι σε νησί άγονης γραμμής, απ' αυτά του Παυλίδη, ξέρεις.

Πάντα τελευταίο μου φαινότανε το εννιά, σπάνια σαν απλά την προηγούμενη κουκίδα μιας νέας αρχής. Θά 'πρεπε.

Και καλά, ήμουν τυχερός κι έκανα δεύτερη καλή δόση διακοπών ( που να σκάσουν οι ψηφοκυνηγοί εγω θα βάλω φωτογραφίες διακοπών, τα τζονακομπάνια ειναι ιερά) κι έμαθα εν πλώ κάπου στο βορειοανατολικό Αιγαίο οτι είμαστε λέει στα δύσκολα και γι αυτό πρέπει να κάνουμε Εκλογές ( για τις οποίες φταίνε άλλοι ) και αφου αποτύχαμε ως Κυβέρνηση ( και το καταλάβαν αργά ) ε, να τους ξαναψηφίσουμε ντε ! Να αποτελειώσουνε το έργο τους.

Ολα δεξιά, κι ο μήνας έχει εννιά !

Ετσι λέγαν οι παπάδες στις μανάδες μας "παιδί μου να σου πάνε ολά δεξιά" ...

Τωρα δηλαδή γιατι αυτό μου ακούγεται ίδια "ευχή"΄με την άλλη γκαντεμοευχή που γυρνάς τέλη Ιουλίου κατάμαυρος με το αντηλιακό ακόμα να στάζει απο πάνω σου και ο πρώτος γνωστός σου την εύχεται, ετσι νομίζει ο φτωχός μαλάκας, σου λέει "Καλό Χειμώνα" ... ουστ ρε, εμείς εχουμε μεσα μας πάντα καλοκαίρι, κάγκουρα που θα μου πείς καλό χειμώνα, χειμώνας είσαι και φαίνεσαι και δεξιός ψηφοφόρος επίσης εισαι και φαίνεσαι, *μπιπ* και *μπιιιπ*, παλιο*μπιπ* ( λογοκρισία ).

Λοιπόν τονε φάγαμε τον εναν τρίτον τον Σεπφτέμβρην και πάμε ολοταχώς για άλλα δύο εννιάρια και κάτι να βγεί ο μήνας να πα να ψηφίσω ... εγω πάντως ψηφίζω, φταίω ; Δεν φταίω, μα όσοι απέχουν φταίνε ; Φταίνε αλλα λένε πως όχι επειδή δεν ψηφίζουνε ποτέ αυτόν που τελικά εκλέγεται, αλλα τον κανέναν ή τον τυχαίον τίποτα.

Νταξ' έχουμε καιρό γι αυτά, έξω βρέχει και μην ξεχάσω, ο μήνας εχει εννιά !

Εννιά μερών διακοπούλες τέλος, επιστροφή στις εννιά με εννιά μπωφόρ στο Αιγαίο αντε μετά να μην πιστέψω οτι το 9 θα ειναι ενας τυχερός αριθμός.

Nέες περιπέτειες στο Ελλάς

Πολύ σύντομα η Ελλάς περνάει σε άλλη εποχή, τέλος οι επανιδρύσεις, οι αγροφύλακες και τα "φταίει ο άλλος".
Για όλα φταίμε κι εμείς.
Σύντομα στις οθόνες σας....

Πυροχτιστική

......

Ετος 2018 Απρίλιος, Ελλάδα.
Η κυβέρνηση αποφασίζει οτι πλέον το να έχει πυροσβέστες δεν αξίζει τον κόπο γιατι δεν υπάρχουν πιά δάση. Μόνο σε καρτ-ποστάλ και ολογράμματα.
Κάθε Κυριακή πρωί ο Ελλην μικρομεσαίος αστός ανάβει το Χώλογκραμμ ( οχι κώλογκραμμ ) του και απολαμβάνει ψηφιακό περίπατο σε τρισδιάστατο περιβάλλον με χρώματα, ήχους και φυσικά αρώματα έλατου, πεύκου και σκατού άγριων ζώων, τιτιβίσματα πουλιών και σούρσιμο φιδιών.
Τα φυσικά δάση έχουν χαθεί απο το 2013, αυτο το 13 στο τέλος πολυ γκαντέμικο αν και τότε ηταν στις 13/3/13 που ψόφ... εεε απεβίωσεν ο επίτιμος Γκαντέμ ντε Κρητικάκης ο πανύψηλος.
Στη θέση των δασών εχουν φυτρώσει φυσικότατες βίλλες απο 100% φυσικό μπετόν, κεραμίδια σε χρώμα ξύλου, πλαστικό άκαφτο γκαζόν με μινιατούρες ρομποτάκια μερμήγκια και τουαλέτες με καπάκι σε απομίμηση ξύλου. Μες στη φύση !
Εδω και καιρό λοιπόν οι πρωθυπουργοί κάνουν κάθε 7,5 μήνες Εκλογές γιατι ο ένας κατηγορεί τον άλλον για παραλαβή 'καμμένης γής' και και ο άλλος υπόσχεται άκαφτη γή και νέα οικόπεδα με τρεχούμενο νερό Βοιωτίας φιλτραρισμένο με άμμο απο τα Βοτσαλάκια του Πειραιά που στο μεταξύ έχουν αλλάξει όνομα σε "Ψηφαλάκια".
Η κυβέρνηση που εκλέχτηκε πριν ενα μήνα με IMS ψηφοφορία μέσω διαδικτύου αποφάσισε να παραμείνει περισσότερο καιρό στην Εξουσία με σειρά πρωτοποριακών νέων μέτρων.
Αφού μετακίνησε την πρωτεύουσα της χώρας στις Στροφάδες νήσους του Ιονίου, ανακήρυξε 5 μεγάλες περιοχές της χώρας ως Εθνικούς Χτισμούς για την δημιουργία θέσεων εργασίας, σπίτια για όλους και ταυτόχρονα να αξιοποιήσει το δυναμικό της πρώην πάλαι ποτέ ένδοξης Πυροσβεστικής μας.
Το νέο Σώμα θα αναλάβει το χτίσιμο κατοικιών εκεί που το 2005 υπήρχαν αυτά τα άγνωστα φυτά, τα άχρηστα πράσινα με κατι κορμούς λουκούμι για τα τζάκια των Β.Π.
Η Πυροχτιστική θα κόβει και πρόστιμα σε όσους δεν προβάλλουν σε ολόγραμμα ενα εικονικό δάσος γύρω απο το σπίτι τους και κήπο μεσα σε αυτό.
Αρχηγός Πυροχτιστικής ο κ. Ζούρλας, υπαρχηγός κάποιος στρατηγός Πολυδωράνεμος κάπως ετσι.
Η αρχή θα γίνει σε όλη την Αττική και Βοιωτία και Κόρινθο.
Θα ειναι η μεγαλύτερη επιχείρηση εικονικής αναπρασίνισης ακόμα και απο τον Φοίνικα του Κουβέϊτ που στο μεταξύ ενας Ελληνας φημολογείται οτι πυρπόλησε στρέφοντας 5 αγωγούς πετρελαίου στις βρύσες των κατοικιών για να δεί αν πράγματι τα δέντρα καίγονται.
Oλοι οι πολίτες ειναι χαρούμενοι που επιτέλους θα βάλουν ενα κεραμίδι πάνω απ το κεφάλι τους πράγμα το οποίο φυσικά κατακτήθηκε με αγώνες των παππούδων τους.
Oι θάλασσες ειναι πάντα ολοκάθαρες μετά την τοποθέτηση φίλτρων απο την κυβέρνηση του ΓΑΠΣΟΚ το 2014 και τα πυροσβεστικά αεροσκάφη μετατράπηκαν σε πυροχτιστικά εξοπλισμένα με κάμερες για φωτογράφιση των περιοχών ανασπίτωσης.
Η 26η Ιουλίου ανακηρύχθηκε σε εθνική εορτή πυρκαγιάς και την ημέρα αυτη κανείς δεν πηγαίνει στη δουλειά του, τις άλλες μέρες απλά πηγαίνουν αλλα δεν εργάζονται.
Την ημέρα αυτη προβάλλεται σε όλο τον Αττικοβοιωτικορινθιακό ουρανό μια μεγάλη πυρκαγιά απο τα αεροσκάφη PeZeteL της ιδιωτικής εταιρείας Pyrkadel θυγατρικής της Rassadel. Απαντες κάνουν βουβή διαμαρτυρία στο Σύνταγμα και αλλού για την καθυστέρηση δεκαετιών στο όραμα του ελληνικού λαού για ενα κεραμίδι πάνω στο... εεε ... οκ πάνω απο το κεφάλι τους. Φορούν άσπρες μπλούζες με λογότυπο "what is sperma?" και σκούρα γυαλιά για να απολαύσουν την εικονική πυρκαγιά σε μνήμη των πυρκαγιών της περιόδου 2003-2009 που χάρη σε αυτές απόκτησαν ΟΛΟΙ αυτο το γαμημένο το κεραμίδι τους.
Κατα τα άλλα η ζωή κινείται ήρεμα, άπαντες διαθέτουν το barcode πάνω στον καρπό τους, κινητά τηλέφωνα-ψείρες στον κώλο τους για να επιβεβαιώνεται οτι όσες ειναι οι απόψεις τόσες ειναι και οι κωλοτρυπίδες και εξάγουμε πετρέλαιο στην Τουρκία και στην Μακεδονία, την Θεσσαλία, στα Γιάννενα και στην Νέα Γουϊνέα.
Χάρη στην κυβέρνηση της Νεας Σπιτοκρατίας το 2016 υπάρχει και ενα σώμα δασοφυλάκων εκπαιδευμένο να φυλάσσει τα δάση σπιτιών απο τυχόν φύτρωμα αληθινού πράσινου.
Οι ιδιωτικές εταιρείες εμπορίας ειδών εικονικής πραγματικότητας κάνουν χρυσές δουλειές, ειδικά κάποια SYMEN'S ( απο το Συ Μένεις -σε σπίτι )

Το μέλλον μας ειναι σίγουρο, και αλλάζουμε και βουλιάζουμε αλλα θα έχουμε ενα σπίτι, ο κόσμος να χαλάσει ! Μεσα στο δάσος σπιτιών, δύο σε ενα, και σπίτια και δάσος ! Αμε !

Ουρανός

Σηκώθηκα νωρίς. Κατα τις 9.00. Το φώς που έμπαινε στο σπίτι ειχε μια πορτοκαλιά απόχρωση λες και ηταν ηλιοβασίλεμα σχεδόν. Το κατάλαβα αμέσως : Φωτιά ειναι, ω ρε πστμ.
Βγήκα εξω και κοίταξα ψηλά τον ουρανό.
Ενα μεγάλο τμήμα του ηταν συννεφιασμένο αλλα όχι ακριβώς, δεν ηταν σύννεφο του ουρανού αλλα καπνός ! Πολύς καπνός, να κρύβει σχεδόν τον πρωινό ήλιο.
Αρχισα να μουρμουράω διάφορα πηγαίνοντας να κάνω καφέ να ανοίξει το μάτι.
Χτύπησα μια σελίδα ειδησεογραφική στο διαδίκτυο και έψαξα εκει που θα ανέφερε πυρκαγιές κοντά στην Αττική. Βρήκα. Ελεγε κατι για το Γραμματικό, Βαρνάβα.
Εκείνο το μέρος καταραμένο θα ειναι δεν μπορεί. Πάλι κατι στραβό συμβαίνει εκει και έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου οτι θα βλέπω τον ουρανό ετσι για 3-4 μέρες, ελπίζοντας να χάσω.
Δυστυχώς κέρδισα... παταγωδώς.............

* Η εικόνα ειναι τραβηγμένη Σάββατο 22.08.09 μεσημερι στην Νέα Σμύρνη και φαίνεται ενα μέρος του ουρανού γεμάτο καπνούς. Τόσο μακριά έφτανε το μύνημα της καταστροφής. Ο ουρανός θα μας μιλάει για μέρες γι αυτο τιν θρήνο που καταγράφεται τώρα στην Αττική, Εύβοια, Βοιωτία και αλλού ...

Αράζουμε ή βουλιάζουμε

Ειχα πολυ καιρό να κατέβω χωρίς παρέα σε παραλία της Αττικής για μπανάκι.
(*κάνε κλικ ωρε στις φωτός )

Πριν μερικές μέρες το αποφάσισα και πήγα σε μία απο αυτές, οχι πολυ μακριά, ξέρεις, απο αυτές που δείχνουν τα κανάλια οταν κάνει ρεπορτάζ ; Για τη ζέστη ; Ρεπορτάζ του "κώλου" ; Ε αυτές ! Λέω οκ σιγα μωρέ πόσο χάλια θα ειναι ;

Με το μυαλό μου θυμήθηκα τους πρωταγωνιστές με σειρά εμφάνισης σε αυτά τα ρεπορτάζ :

- Κώλος τουρλωτός λιαζόμενος.

- Αλλος κώλος με στρινγκ - οδοντικό νήμα.

- Κώλος που πάει για βουτιά.

- Βυζάκια έξω.

- Τριχωτοί που παίζουν ρακέτες ( για ξεκάρφωμα το πλάνο )

- Κώλος λαδωμένος χωρις ταμπέλα "προσοχή γλιστράει"

- Νεαρά με γυαλούμπες δίνει συνέντευξις ( επιτέλους φάτσα αλλα η κάμερα πιάνει και παρακάτω λιγο )

- Κωλαράκια στη σειρά.

Ο σκηνοθέτης θέλει σαφώς να μας μιλήσει για τον καύσωνα ....

Βρήκα ομπρέλλα διαθέσιμη και ξαπλώστρα. Εδω και 8 χρόνια δεν ειχα πληρώσει ποτέ ομπρέλλα ! Φτου μου.

Οκ λέω 4 € δεν'πολλά, θα κάτσω να διαβάσω χαλαρά το βιβλιαράκι μου με φραππεδιά μαυρίζοντας και χαζεύοντας. Ο αλλοδαπός ομπρελλοεισπράκτορας τα τσέπωσε και παρήγγειλα φραππέ, τον οποίο έφερε αλλοδαπή ξανθιά νεαρά συμπαθητικούλα μα όχι του γούστου μου. Ουτε εγω ειμαι του γούστου της αλλα αυτο ειναι άλλο θέμα

Τγία εβγώ ο καφές.

Γδύνομαι, εχω ιδρώσει, ξέρω με κοιτάζουνε με θαυμασμό σκεπτόμενοι πώς ειναι δυνατόν να κυκλοφορεί το μοντέλο μου ακομα. Κι όμως καλά μοντέλα βγήκαμε. Καλούτσικα.

Αράζω, ανοίγω τσάντα βγάζω πετσέτα, νερό, βιβλίο ... ΒΙΒΛΙΟ ;;;; οεο ; ... αμάν το ξέχασα ! Φτου μου.

Τι θα κάνω τωρα ; Διαβάζω τελευταία του Frank Schatzig "Der Schwarm" που δανείστηκα στο bookcrossing, με ρυθμό 41 σελίδες και 3 γραμμές ανα ημέρα. Οι 1045 σελίδες του άρα θέλουν ΧΧΧΧ μέρες να διαβαστούν ολες ! Σκίζω απο μαθηματικά.

Κοιτάω γύρω, κανένα περιοδικό, εφημερίδα πεταμένα, τίποτα.

Κοιτάω πίσω, να μια ομορφούλα με ρόζ μαγιό κι ωραίο μπούστο μιάμμμμ να λύνει σταυρόλεξο μανιωδώς ! Χμμμ .. .λέω θα το τελειώσει και θα της το ζητήσω μετά. Θα το δώσει καταγοητευμένη.

Ας περιμένω λιγο.

Αράζω, φραππές, χάζεμα, ζέστη σκασμός, να στειλω κάνα sms να περάσει η ωρα, να θυμηθώ όποιους εχω ξεχάσει. Στέλνω ενα. Λαβαίνω απάντηση "κάνε λοβοτομή να γλυτώσουμε απο σενα" ... οκ δεν με σοκάρει, συνεχίζω απτόητος τα μηνύματα.

Αυτη δεξιά μου με το λεοπάρ μαγιό όλο το τραβάει, το χώνει, το ισιώνει μα τι μανία κι αυτη.

Ο χοντρός μπροστά πίνει μπύρα 4 η ωρα το μεσημέρι. Και ανάμεσα κάνει βουτιές. Μαλακία του.

Αριστερά μπροστά εχω δύο Αλβανούς με μια γκόμενα όλο τουπέ. Εισαγόμενο. Αλμπάνια.

Ο χοντρός μόλις βρήκε παρέα να παίξουν τάβλι. Να αθληθεί επιτέλους.

Πάω να βουτήξω, ωπα ο γοργόνος πέφτω με προσοχή ομως γιατι βλέπω κατι σωματίδια να επιπλέουν ανάμεσα σε άλλα αγνώστου ταυτότητας τεμάχια στο νερό. Πολύ θα ήθελα να μαζέψω ενα μπουκάλι απο αυτο το νερό να το δώσω για χημική ανάλυση ! Να ξέρω τι εχω κολλήσει βρε παιδι μου, οχι τίποτ' άλλο !

Η νεαρά με τα ρόζ εχει παρατήσει το σταυρόλεξο κι εγω εχω ζουμάρει σε αυτό σαν τερματοφύλακας. Σε λιγο σηκώνεται και μαζεύει να φύγει. Περιμένω 2 στιγμές και τη ρωτάω :

- εχμμμ .. .κοπελλιά το σταυρόλεξο το θες ;

- Εεεε.. δεν το χω τελειώσει ... "

- α, έλεγα μήπως μπορούσες να μου το δώσεις φεύγοντας γιατι ξέχασα το βιβλίο μου :(

( Εδω ακούω μιά φωνή να λέει "καλά να πάθεις βλάξ, το βάρος στην τσάντα δεν ηταν το βιβλίο αλλα το μπουκάλι το νερό" )

- ... :\

- οκ ευχαριστώ ... ( απλανές βλέμμα απελπισίας, απόγνωση σαν ψάρι χωρίς λέπια )

Πω ρε, τι θα κάνω τώρα ; Ας ξαναβουτήξω σ' εκείνο το νερό αλλα μέχρι το λαιμό, οχι περισσότερο.

Πάντως ελάχιστοι κινούνται. Αμα κοιτάξεις γύρω ειναι σαν σε αργή κίνηση με εξαίρεση 3-4 που παίζουν ρακέτες. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς αντέω να παίζω τέννις 2 ώρες αλλα ρακέττες μόλις 10 λεπτά !

Και γιατι να κινούνται ; Για άραγμα ήρθαν εδω οι περισσότεροι.

Οχι φιλε μου -λέω στον μαύρο που πουλάει γυαλούμπες ηλίου- ευχαριστώ.

Πιο πριν ειχε περάσει και άλλοι πουλώντας ντιβιντί, καπέλλα, πετσέτες, βιβλία γιατι όμως κανείς δεν πουλούσε !!!! Μα γκαντεμιά, ομως.

Πολλοί και ειδικά πολλές, έχουν βουλιάξει μεσα στην ξαπλώστρα τους.

Μερικοί ειναι επίσης αραχτοί, μεσα στο νερό. Ναι σε αυτο το νερο οκ, τι να κάνουμε ;

Ειπα θα αράξω κι εγω και θα φύγω οταν σκυλοβαρεθώ.

Ειπα ... αράζουμε, ή βουλιάζουμε !

Φτιάξε κάτι

Aφιερωμένο στην Ενεσούλα

Η αγαπητή συνμπλόγκερ zoyzoy με κάλεσε να παίξω αυτο το "παιχνιδάκι" ετσι για να χαλαρώσουμε κι άλλο.
Με θέμα το κόλλημά μας με τον υπολογιστή, τα μπλόγκς, και οτι άλλο εχει το διαδίκτυο, με φόντο τις καλοκαιρινές διακοπές "πείραξα" αυτην την γελοιογραφία με σκοπό να χαμογελάσει όποιος αυτες τις μέρες έιναι ακόμα online και τύχει να τη δει.
Οι περισσότεροι ειναι στις παραλίες και καλά κάνουν, έκλεισαν τον υπολογιστή και την κοπάνησαν να μαυρίσουν για να ασπρίσουν ξανά το χειμώνα και αντε πάλι ξανά.
Οσοι πήγαν και γύρισαν απολαμβάνουν μια άδεια πόλη πιο ήσυχη και πιο όμορφη.
Ε, πού και πού ανοίγουν και τον υπολογιστή :)

Kαλώ την Ενεσούλα να φτιάξει κατι για εναν/μια μπλόγκερ !

Hλιθιότης ανίκατε μάχαν

Νάμπερ ουάν :

Δήλωση του κ.Μπινιάρη των Κτηματομεσιτών στο ραδιόφωνο, σήμερα σχετικά με την πτώση της δριαστηριότητας στα ακίνητα τον τελευταίο καιρό :
"Η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας έχει μείνει απο καύσιμα"

Τι λες ; Δεν εχετε φουλάρει απο χρόνια αρκετά ; Με τόσο απόθεμα και βέβαια δεν κατεβάζετε τιμές ακινήτων, αντέχετε, δεν ανησυχούμε.
Και οι ατμομηχανές έχουν προ πολλού ξεπεραστεί, πάρε κανα μετρό.

Νάμπερ τού :

Ερχεται της Παναγίας το Σάββατο.
Περιμένω να δω ποιοί πολιτικοί θα πάνε στο Βατοπέδι για ...προσκύνημα ;)

Νάμπερ θρή :

Ον-λάϊν σύστημα για να μην κλέβουν οι έμποροι.
Αυτο ηταν ! Τώρα τους πιάσατε όλους !

Νάμπερ φώρ :

Εφτά μποφώρ.
Ο στρατηγός άνεμος δε χαμπαριάζει.

Νάμπερ φάϊβ :

Βγήκανε λέει κρητικοί να υπερασπιστούν την κοπέλλα που έλουσε με ποτό κι έκαψε βρετανό χούφτερμαν...
Τι λέτε ρε καμάρια ;
Αμα τονε σούβλιζε κι απο πάνω θα βγαίνατε με τάνκς ;

Νάμπερ σίξ :

Σίξ γιούρος ο καφές σε μερικά γαμαζιά ...
Εχει ψήγματα χρυσού μέσα ; Το ποτήρι ειναι δώρο ;
Η χαρτοπετσέτα μεταξωτή ;

Φεγγάρια

Καλοκαιρινά φεγγάρια, καλοκαίρι 2009.

Κάπου στην Ηπειρο.


...κάπου στην Χαλκιδική.


... κάπου αλλού στην Χαλκιδική με σύννεφα.


... κάπου στην ανατολική Μακεδονία.


... στην Στερεά Ελλάδα, τη Ρούμελη μας.


...και κάπου στην Αθήνα.

Στο ασημί φως του φεγγαριού οι σκέψεις όλων μας συναντιώνται σε ενα μοναδικό κόσμο πριν ξαναχωρίσουν στο φως της μέρας με την καθημερινότητα και τους εγωισμούς.
Μιά ανάρτηση σαν βόλτα στις φεγγαράδες του φετινού καλοκαιριού ειναι αυτη, αφιερωμένη σε όσους παραμένουν άνθρωποι κλείνοντας τα αυτιά στις σειρήνες μιας εποχής που μας θέλει να ξεχνάμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Να χαμογελάμε με θετικές σκέψεις και συναισθήματα.

Aσημώνης

Τι εχει γίνει ακριβώς δεν ξερω.
Στο κλασσικό του μπλογκ δεν μπαίνει, βγάζει ενα μήνυμα Not Found, ...forbidden, κατι.
Εμαθα απο άλλους συνμπλόγκερς οτι ειχε κανει κι ενα blogspot μπλογκ.
Ούτε εκει μπαινω....
Εγω ξέρω όμως οτι μπλογκς σαν αυτο τα θέλουμε, ή μάλλον μπλόγκερς σαν τον Ασημώνη τους εχουμε πραγματικά ανάγκη.
Την συμπαράσταση μου στον συνμπλόγκερ Ασημώνη οτι και να συμβαίνει, ολα θα πάνε καλά, φίλε !

Going up ...

Eιναι ειρωνία να κάνεις οικονομίες μιά ζωή για να πάρεις ενα σπίτι δικό σου και στο τέλος να μένεις χωρίς γείτονες χωρίς να φταίς. Η φωτογραφία του AP που δημοσιεύεται στα νέα του Yahoo τα λέει όλα.



Μια οικογένεια, η Vangelakos, προφανώς ελληνικής καταγωγής αποφάσισε να αγοράσει διαμέρισμα κάπου στην Φλόριντα τότε που υποτίθεται εκείνη η περιοχή θα ηταν το μέλλον.
Ο αξιωματικός της Πυροσβεστικής Βίκτωρ Βαγγελάκος 45 ετων, ετοιμαζόταν να πάρει σύνταξη και να πάει να ζήσει στο νεο διαμέρισμα.
Πήρε 336.000 $ δάνειο για να το αγοράσει. Συνολικά κόστισε 430.000 $
Ομως η οικονομική κρίση κατέφθασε και οι υπόλοιποι ένοικοι ακύρωσαν τις αγορές τους με αποτέλεσμα οι εναπομείναντες να αρχίσουν να μετακομίζουν αλλού επειδη δεν ειχαν γείτονες. Αν ηθελαν να κάνουν το ίδιο θα συνέχιζαν να πληρώνουν και το δάνειό τους και θα επιβαρύνονταν κι άλλο οικονομικά.
Ετσι έμειναν μόνοι σε ενα τεράστιο οικοδόμημα 200 διαμερισμάτων και 32 ορόφων !
Η πισίνα όλη δική τους, αλλα κανεις δεν έμενε άλλος στο κτίριο.
Όποτε εχει χρειαστεί βοήθεια τηλεφωνούν στον φύλακα του απέναντι κτιρίου.
Δεν υπάρχει γείτονας.
Οταν παίρνουν το ασανσέρ να ανέβουν επάνω ακούγεται μιά φωνή να λέει "Going up" ...
Αυτο ακούμε σε αυτο το κτίριο μόνο, "Going up" λεει η σύζυγος Κάθυ Βαγγελάκος.
...

Aέρα στα πανιά

Αντε, άντε όσοι δεν πιάσανε την άμμο στις παραλίες και δεν μούσκεψαν μες στο κύμα, άντε φευγάτε ! Κύμα λέει μαζικής αποχώρησης απο αύριο, κατι σαν προσωρινή εσωτερική και οχι μόνο, μετανάστευση στα παράλια της Ελλάδας.

Να ηταν όλη η ζωή σαν Διακοπές ! Καλές βουτιές, καλές βόλτες, μάσες, σέξ, γέλιο, απ' ολα τα καλά ετσι σε πείσμα όσων μας θέλουν κατσουφιασμένους, να γίνουμε ξανά όλοι πιο εύθυμοι, πιο σκούροι, πιο φρέσκοι, πιο γεμάτοι.

Αντε, ακόμα εδω είστε ;

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ σε όλους !

* Στην φωτογραφία εικονίζονται δύο σωστές και μία λάθος στάση του σώματος στην παραλία, προς αποφυγή ανεπιθύμητων καταστάσεων με την υγεία μας καλοκαιριάτικα, αφου θα πάμε απο γρίππη μην πάθουμε κατι άλλο νωρίτερα !

Cuμερες

Τωρα τούτο δω με τις κάμερες που η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων εχει αντίθετη άποψη αλλα η Κυβέρνηση το περνάει σαν νόμο για να παρακολουθεί και καλά για την "δημόσια ασφάλεια" τι είναι ;
Αλλη μία πατάτα στο πακέτο "μέτρων" για το καλό μας ;
Αχχχ θα cuμ απο ευχαρίστηση τόσα καλά που κάνουν για εμάς όλους...

Φορολόγηση των κινητών, των καυσίμων, του ηλεκτρικού ρεύματος, όλα για το καλό μας.
Αλλα απο την άλλη προσφέρουν δυσκοίλιες εκπτώσεις για αλλαγή κλιματιστικού ( ρε συ ξέρεις πόσο κάνει ενα κλιματιστικό ; πόσοι μπορούν να το αλλάζουν καθε τόσο ; ), προσφέρουν απόσυρση κάποιων ΙΧ ενω την ίδια στιγμή δείχνουν την ευαισθησία τους για το περιβάλλον με όριο εκπομπών τα 140 και όποιο αυτοκίνητο εκπέμπει παραπάνω θα τρώει πρόστιμα αν μπει Αθήνα Κέντρο ! ( Ναι, αυτα ακριβώς τα ΙΧ για τα οποία έδωσαν απαλλαγές ωστε να τονωθεί η αγορά ΙΧ ).
Την νομιμοποίηση αυθαίρετων κτισμάτων την εχουν βαφτίσει "τακτοποίηση"

Αν υποψιαστώ οτι αφήνουν τις βιομηχανίες να ρυπαίνουν ωστε μετά να τους επιβάλλουν εισφορά για "τακτοποίηση" του θέματος ..... θα πεθάααα ... καλα οκ θα 'χω πεθάνει ως τότε που θα λάμψουν οι αλήθειες.

Προς δεξιούς ψηφοφόρους : Αραγε είστε περήφανοι με την επιλογή σας ;
* καλά, δεν περιμένω απαντήσεις, ετσι ρωτάω, απλα να υπάρχει το ερώτημα.

No Facebook

Δεν εχω facebook, δεν θέλω να έχω, δεν εχω καμμία σχέση.
Αφήστε με ήσυχο. Αρκετά.

Μαϊμούδες ,,, βρωμιάρες

Κι επειδή τα καλά πρέπει να λεγονται και να διαδίδονται κι επειδή ενας απο εμας τους "μπλόγκερς" -αν μας βάλουμε ταμπέλα- γράφει και σωστά και αγωνίζεται συνεχώς, αναδημοσιεύω μέρος κειμένου του που δημοσιεύτηκε στα "ΝΕΑ". Εδω όλο το άρθρο.

"Και ιδού το παράδοξο: εταιρείες που διαθέτουν περιβαλλοντική πιστοποίηση κατά ΙSΟ14001 (με την υψηλή εποπτεία του ΕΣΥΔ) ρυπαίνουν το περιβάλλον! Το ΙSΟ14001 ορίζει ρητώς ότι η εταιρεία πρέπει να έχει περιβαλλοντική πολιτική που περιλαμβάνει δέσμευση για συμμόρφωση με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις. Συνεπώς, πώς γίνεται αυτές οι εταιρείες να είναι πιστοποιημένες κατά ΙSΟ14001 αλλά να ρυπαίνουν; Το ερώτημα δεν είναι απλά ακαδημαϊκό! Είναι ένα ερώτημα που θέτει εν αμφιβόλω την αξιοπιστία όλου του μηχανισμού της πιστοποίησης εν Ελλάδι."

Δεν ζητησα άδεια αναδημοσίευσης απο τον κ. Γιάννη Ζαμπετάκη αφου ειμαι σίγουρος οτι θα συμφωνούσε και ο ίδιος θα ήθελε όσο γίνεται περισσότερο να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος για θέματα πολυ σοβαρά που μας αφορούν όλους μας.
Παρ όλα αυτά εαν υπάρχει πρόβλημα το κατεβάζω αμέσως.

Ελλάς Μπάρ

Ο Μπαρόζο και ο Μπαρό ήρθανε μια βόλτα
για να δούνε τον κακό μας τον καιρό.
Οι κουμπάροι τους φροντίσαν και αυτοί αποφασίσαν
να τους πάρουμε αμπάριζα για τους μετανάστες λέμε.
Αμα πάρουμε χαμπάρι πόσοι ειναι στο αμπάρι,
να μαστε καλοί αλλα να να μην τους βαράμε λέει.

Καλά... εγω λέω να πάμε σε ενα beach - μπαρ,
ετσι κι αλλιως η ελλάς ειναι ενα απέραντο κωλό-μπαρο.
Εβίβεςςς ...

Για τις φωτιές

Μάγκες ... και μάγκισσες ... κάντε όλοι και όλες αυτο που θα κάνω εγω πάντα οταν πάω Διακοπές σε μέρη όπου υπάρχουν δάση :

- Πάντα στο αυτοκίνητο 7 λίτρα νερό σε δοχεία πλαστικά.
- Ενα πτυσσόμενο μεταλλικό φτυάρι μήκους ενός μέτρου.
- Πετσέτες προσώπου μικρές.
- Φακούς.
- Κυάλια.

... Παρκάρετε σε μέρος με εύκολη διαφυγή και που δεν μπορεί να σας κλείσει κάποιος *μπιπ*

Αποφύγετε να παρκάρετε σε σημείο με πάρα πολλά ξερά κλαδιά και πευκοβελόνες ή κοντά σε κάδους σκουπιδιών, άλλωστε βρωμάει κιόλας :Ρ

... Εχετε συχνή οπτική επαφή με τα δασωμένα μέρη πίσω απο την παραλία που πάτε για μπάνιο.
... Αν ακούσεις φωνές, φασαρία, σειρήνες, ποτέ πανικός !
Κοίτα να δεις αν μπορείς να αποχωρήσεις με ασφάλεια απο το μέρος που ισως εχει ξεσπάσει πυρκαγιά και απομακρύνσου σε ασφαλές σημείο. Αν μπορείς να βοηθήσεις, ρώτα τους πυροφύλακες αν δεις κάποιους.
... Αν δεν μπορείς να φύγεις τότε μείνε μεσα στη θάλασσα και κλάψε αυτοκίνητο κλπ κλπ για να μην κλαίμε μετά εσένα.
... Αν θελήσεις να διαφύγεις, να προτιμήσεις να περάσεις μέσα απο ήδη καμμένο κομμάτι, γρήγορα και με βρεγμένες πετσέτες στο πρόσωπο. Αναπνέουμε χαμηλά - κοντά στο έδαφος.

Εχε υπ όψη οτι οι δασικές πυρκαγιές καίνε με ταχύτητα περίπου 30 μέτρα το λεπτό και οτι σε κατηφορικά σημεία τρέχει πιο γρήγορα, προς τα κάτω.
... Αν έχει πολυ αέρα, να αποφύγεις τον περίπατο στο δάσος καλού - κακού.
... Η φωτιά και με χώμα ή άμμο κι όχι μόνο με νερό.

Εύχομαι κανείς μα κανείς να μην δεί φωτιές φέτος σε κανένα μέρος και να χαρούμε όλοι την φύση χωρίς ΓΙΑΤΙ και ΠΩΣ που κανένας ανευθυνοϋπεύθυνος δεν ειναι ικανός να απαντήσει επαρκώς μετά την καταστροφή !

Tα πρέπει, τα θέλω

Ξημέρωσα σε μια αμμοθίνα της παραλίας.
Ο ήλιος δεν ειχε αρχίσει ακόμα να καίει καλά κι ηταν δροσερά, στη αυγή το γλυκοχάραμα έσφαζε την νύχτα με μώβ πορτοκαλιές γραμμές σαν μαστίγιο κι ο άνεμος ο ελαφρύς σαν να 'σκαγε να συμπληρώσει το σκηνικό μαζι μ' αυτο το σούσουρο του κύματος μπροστά μου ...
Ηταν 6 το πρωί, μια ωρα που το υπόλοιπο έτος πρέπει να κοιμάμαι...
Εξι παρα κάτι κι ενα τσιγάρο μαζι μ εναν καφέ παρέα μου στο σινεμά "Η ΦΥΣΙΣ".
Ειμαι σε Διακοπές και το απολαμβάνω.

Τα 'πρέπει' μου εχουν πάει περίπατο και τη θέση τους εχουν πάρει άλλα 'πρέπει' πολυ πιο ευχάριστα.

Μουσική το κύμα, θέαμα τα χρώματα τα πορτοκαλοκόκκινα και μωβ που παλεύουν με τα γκρί της νύχτας, σε μια φιλική ήττα της νύχτας, εναν αναπόφευκτο συμβιβασμό, μια απέραντη ησυχασιά και όλα δικά μου, όλα για μενα, όλα για όσους αγαπώ. Αγαπάω, ναι αγαπάω κάποιους που με αγαπάνε κι αυτοί.
Ανάμεσα σε δύο βράχους μέσα στο πουθενά στη θάλασσα την άγρια έχει σκάσει τώρα κάποιο κίτρινο ήλιου, καυτό και δεν θέλω να το κοιτώ. Σβήνω το τσιγάρο στην άμμο, εκεί στο ίδιο σημείο που τα σβήνω ώσπου να τα μαζέψω. Σηκώνομαι αργά, πάω πιο πέρα λες και τινάζω την άμμο απο το γυμνό μου σώμα γνέφοντας πονηρά προς το κύμα οτι θα ρθω να με αγκαλιάσει. Κι αυτο καμώνεται πως δεν άκουσε μα ξέρω και ξέρει οτι ξέρω πως με άκουσε, με θέλει,το θέλω.
Ενας γλάρος παραπέρα είτε ξενύχτης ηταν, είτε ξύπνησε νωρίς.
Ολος απορία τι στο καλό κάνει αυτο το πλάσμα στην ερημιά εδω και πού ειναι κι άλλα σαν αυτο, του έστειλα την απάντηση νοερά, του είπα οτι κοιμούνται κι αυτός σαν να έλαβε τη σκέψη μου πήδηξε με ενα φτερούγισμα του πιο πέρα. Γλαρίσια δεν μιλάω μα ελπίζω να καταλαβαίνουν ανθρωπίσια γλώσσα τα άλλα πλάσματα.
Εχω την αίσθηση οτι πολλές φορές που νιώθουμε μόνοι χωρίς κάποιους να συμπαραστέκονται στα δύσκολα, περιτριγυρισμένοι απο απειλητικούς και κατα συνθήκη φίλους μέχρι να βρούν ευκαιρία να χτυπήσουν ύπουλα, μόνο κάποια άλλα πλάσματα μπορούν να μας καταλάβουν.
Αρκεί να απευθυνθούμε σε αυτά.
Τα 'θέλω' μας και τα 'πρέπει' μας σε ισορροπία που εμείς καθορίζουμε και οι επιλογές μας έταξαν, δεν θα μας αφήσουν ποτέ σε ησυχία. Πρέπει να ζήσουμε με αυτο, να ισορροπούμε αυτα τα δύο, να προσπαθούμε να ταιριάζουν όσο γίνεται.
Ετσι δεν ταίριαξε ο γιαλός με το κύμα ; Μια το ενα, μια το άλλο, σπρώχνουν, και το κύμα νικάει ελαφρά, όπως τα χρώματα της μέρας νικάνε αυτα της νύχτας σε σταθερά χρονικά διαστήματα για να υπάρχει αυτη η ισορροπία, μια τραμπάλα σαν αυτη που έχουμε κι εμείς μεσα μας με τα θέλω μας και τα πρέπει μας.

Αφιερωμένο.

Ανήμερα θεριά

Σήμερα άκουσα λιγο ραδιόφωνο. Μουσική με ειδησούλες απο αυτές που μας θυμίζουν πόσο η ζωή ειναι όμορφη. Χθες δεν ειχα ακούσει ραδιόφωνο και φυσικά δεν βλέπω τηλεόραση.
Ειχα κι εναν αγώνα τέννις το βραδάκι οπότε μόλις γύρισα πλύθηκα και την έπεσα στο μαξιλάρι με γδούπο, τόσο που ο φρονιμίτης πόνεσε.

Η αρμονία που δίνει η μουσική συγκρίνεται μόνο με τον έρωτα, εκείνο τον πρώτο έρωτα, στις αρχές του, ή με τη μοναξιά της απέραντης θάλασσας.
Η ειδησεογραφία ποτέ δεν θα αλλάξει στην Ελλάδα σημαντικά. Τα ίδια και τα ίδια αν πάρεις τα τελευταία 2 χρόνια με δύο εξαιρέσεις, τις φωτιές του 2007 και τις φασαρίες του Δεκέμβρη 2008 που έφεραν την ποινικοποίηση αυτού που οι ίδιοι οι κυβερνώντες χρησιμοποιούν για να την γλυτώνουν : της κουκούλας.
Κάθε μερα τα ίδια και τα ίδια : Τόσα τα θύματα της γρίππης, ο τάδε κατήγγειλε τον άλλο για εχθρό της πατρίδας, ο τάδε πέθανε και πωπω τι φοβερός που ηταν, φραστικές επιθέσεις κυβέρνησης και αντιπολίτευσης , φορομπηχτικές πολιτικές, εισπραχτικές ρυθμίσεις σε βάρος μας, ποτέ ελαφρύνσεις μεσω αναδιανομής, το έλλειμμα χειροτερεύει, οι Τούρκοι μας τσιγκλάνε, οι Μασεντόνες το χαβά τους εχουν ανάγει σε τέχνη σχεδόν, την παραχάραξη της ιστορίας όσο και εμείς εχουμε ανάγει σε τέχνη την παραβατικότητα κι απο αύριο οι τσακωμοί με αντιπαθητικούς αντικαπνιστές.
Ανήμερα θεριά οι ειδήσεις, ενα κεφάλι κόβεις και δύο φυτρώνουν.
Τίποτα δεν προχωράει με ρυθμό, αλλα θα διαλέξω εναν ρυθμό που με εκφράζει, με κάνει να νιώθω καλά, αυτον της μουσικής.
Λίγη μουσική καθημερινά, ειναι ότι χρειάζομαι για να εχω φρέσκο το περιεχόμενο αυτού που αποκαλείται εγκέφαλος και να μην φρικάρω απο τον βομβαρδισμό των τελάληδων με άσχημα νεα. Οχι δεν κρύβομαι, τα βλέπω, τα μαθαίνω, τα υπολογίζω, υπάρχουν, δεν κάνω πως δεν υπάρχουν. Απλά πρέπει να εχω τον εαυτό μου. Για να τον έχω πρέπει να τον φροντίσω.
Τα μπουζούκια ποτέ δεν ηταν κατι που με ξετρέλλαινε, αντίθετα ενα ρεμπετάδικο ειναι εντάξει και μπορώ απλά να ακούω τη μουσική και να σιγοτραγουδώ, η να χαζεύω εναν της παρέας που χορεύει και μεσα μου να χορεύω κι εγω. Λένε οτι το ζεϊμπέκικο το χορεύω καλά.
Λίγοι το εχουν δει ωστόσο. Προτιμώ τον εσωτερικό χορό, τον ρυθμό, αυτον που δέχεται ως σχεδόν ερωτικό χάδι η αίσθησή μου. Αυτο που δεν μπορεί κανεις να μου φορολογήσει, να υπεξαιρέσει, να 'λαδώσει' γιατι μουσική ειναι για μενα ακόμα και το αεράκι και το κύμα.
Τ' ανήμερα θεριά πασχίζουνε να μας κάνουν να πάψουμε να είμαστε άνθρωποι, μα εμείς θα προχωρήσουμε με την μουσική και την αγάπη, με την ανθρωπιά και το χαμόγελο.