Στις 6 Δεκέμβρη του 2008 πυροβολήθηκε απο αστυνομικό και πέθανε.
Ετσι έπρεπε να σε γνωρίσουμε όλοι Αλέξανδρε ; Οχι με αυτον τον τρόπο.
Σε γνωρίσαμε όλοι επειδή χάθηκες. Για ποιό λόγο δεν ξέρει κανείς.
Δεν εχω τι να πώ, δυο εικόνες μόνο και θλίψη, θλίψη, κατήφεια, αμηχανία.Σε γνωρίσαμε όλοι επειδή χάθηκες. Για ποιό λόγο δεν ξέρει κανείς.
Δεν ρωτάω" γιατι ; " αφου δεν θα πάρω μιαν απάντηση που να σε ικανοποιεί μικρέ.
Ούτε τι να ευχηθώ δεν ξέρω, για το μέλλον ; Για το παρόν ; Για εμάς ; Δεν ξέρω.
Κίνητρα για κοινωνική "επανάσταση" υπήρχαν τότε. Πολλά.
Δεν ηταν απαραίτητο να χαθεί ενα ΠΑΙΔΙ για τον ξεσηκωμό που και πάλι φαίνεται οτι τον εκμεταλλεύτηκαν διάφορα παρακέντρα, παρακράτη, παραταραξίες και ...παρα-μπλόγκερς !
Οταν περνώ απ το σημείο που χτυπήθηκε ενα ΠΑΙΔΙ, δεν μπορώ ... λυγίζουνε τα πόδια, αισθάνομαι ανίκανος, ανεπαρκής, μικρός. Τι ειναι αρκετό να πω για ενα ΠΑΙΔΙ ;
Κίνητρα για κοινωνική "επανάσταση" υπήρχαν τότε. Πολλά.
Δεν ηταν απαραίτητο να χαθεί ενα ΠΑΙΔΙ για τον ξεσηκωμό που και πάλι φαίνεται οτι τον εκμεταλλεύτηκαν διάφορα παρακέντρα, παρακράτη, παραταραξίες και ...παρα-μπλόγκερς !
Οταν περνώ απ το σημείο που χτυπήθηκε ενα ΠΑΙΔΙ, δεν μπορώ ... λυγίζουνε τα πόδια, αισθάνομαι ανίκανος, ανεπαρκής, μικρός. Τι ειναι αρκετό να πω για ενα ΠΑΙΔΙ ;
......
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέκομαι μπροστά απ' το πληκτρολόγιο με το βλέμμα κενό!
Ούτε εξήγηση ούτε απάντηση μπορώ να δώσω...
Ένα παιδί που δολοφονήθηκε και χάθηκε άδικα και άλλα τόσα που δολοφονούνται και χάνονται άδικα παντού, εδώ, παραπέρα, σε άλλη χώρα, μακριά...
....
Γιατί?
Ακριβώς το ίδιο αισθάνομαι kikop80 ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στην επέτειο του θανάτου του αδικοχαμένου παιδιού, ένα άλλο ερώτημα εγείρεται: Γιατί χρειάζεται για να τιμήσουν ένα 15χρονο παιδί που δεν χρησιμοποίησε βία, να διοργανώνονται εκδηλώσεις βίας?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χειρότερο ξέρεις ποιο είναι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι έχει περάσει μόλις ένας χρόνος και υπάρχουν άνθρωποι αναμεσά μας που το θυμίθηκαν επειδή άκουσαν ή διάβασαν ότι έρχονται στρατιές από το εξωτερικό για να "τιμήσουν τη μνήμη του"...
Αυτά είναι τα χάλια μας....
επιλεκτική μνήμη και μόνο για το θεαθήναι...
Να ευχηθώ μόνο να μην αμαυρώσουν την μνήμη του και με άλλες πράξεις βίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μη χρησιμοποιήσουν την μνήμη του για να βιαιοπραγήσει ο κάθε επαναστάτης!
Και δεν πρόκειται να ξεχαστεί γιατί ήταν άδικος ο χαμός του!!
Δεν υπάρχουν λόγια να πεις σε ένα παιδί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άδικες πράξεις των μεγάλων που πληρώνουν τα παιδιά.
Κάθε πράξη...λυπάμαι..ότι κι αν πω είναι μικρό...
Μερόπη αυτο που λες ειναι φοβερό, ετσι ειναι, για την μνήμη ενός παιδιού που δεν άσκησε καμμία βία, έχουμε βίαιες εκδηλώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τιμάται ετσι η μνήμη του.
Σκορπίνα εγω δεν μπορώ να διανοηθώ να υπάρχουν συμπολίτες μας που ξέχασαν ειδικά αυτο το γεγονός !
ΑπάντησηΔιαγραφήzoyzoy κάθε παιδιού χαμός ειναι άδικος. Κάθε παιδί δικαιούται να ζήσει, να μεγαλώσει αξιοπρεπώς και να διεκδικήσει τον κόσμο.
Νομίζω οιτ πρέπει να ξαναδούμε πώς θα τιμούμε με τον σωστότερο τρόπο οσα γεγονότα μας σημαδύουν σαν λαός, να αποδίδουμε πραγματική τιμή και σεβασμό και οχι με βία, ή άλλες εκδηλώσεις φανατισμού τυφλού.
Σταλαγματιά ετσι αισθάνομαι, για εναν γίγαντα μικρό, οτι και να πώ θα ειναι μικρό, λίγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου σκέφτηκα προς στιγμή να κλείσω τον σχολιασμό σε αυτο εδω το θέμα.
Τζονάκο δυστυχώς όλοι μένουμε με το ίδιο παγωμένο κενό βλέμμα όταν περνάμε από τον δρόμο εκείνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν λόγια να εκφράσουν τον πόνο για μια ψυχή που χάνεται από το τίποτα.
Όταν πεθαίνει ένας μεγάλος άνθρωπος που έχει ζήσει γεμάτα χρόνια εκεί λες ναι φεύγει ολοκληρωμένος...έζησε όμορφα-άσχημα τα χρονάκια του.
ένα πιτσιρίκι που δεν πρόλαβε καλά- καλά να ανοίξει τα φτερά του;;...εκεί σιωπή.
''Εφυγες γρήγορα από τη ζωή μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήέφυγες τότε που προστάζει το μεγαλείο ή που αρχίζει ο θάνατος,
έγινες άστρο κι άφησες μια αγκαλιά
λεπτογραμμένες παρτιτούρες για όσους σ΄ακολούθησαν.
Κι αν μόχθησες για τόσες λέξεις,χάθηκες νικημένος από έναν άνισο πόλεμο,πρόλαβες όμως ν΄αρπάξεις μέσα στη χούφτα σου την απεραντοσύνη και μιαν ακέραιη αχτίδα.
Εφτιαξες ποιήματα.Δοκιμάζω στα χείλη μου το μυστικό σου αλφάβητο και αναρωτιέμαι:Υπήρξες ή σε γέννησε η ανάγκη;Αν πέρασες,ποιόν έχεις άραγε κρυφό σου γαλαξία για προορισμό;Εσυ που μίλησες με το Θεό,πες μου σε ποιά γλώσσα απαντάει η άφεση;
(Ποιήμα από τον Γιάννη Ευθυμιάδη)
--------------------------------
Το παιδικό χαμόγελο του 15χρονου Αλέξη έσβησε...στις 6 Δεκεμβρίου 2008.
Γιατί...;
:(
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ.ΑΠΟΨΕ ΕΒΡΕΞΕ ΜΟΝΟ ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ.ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γιατί έχασε την ζωή του ο Αλέξης δεν θα απαντηθεί ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και όταν έχει καταδικαστεί ο δολοφόνος του, θα αναρωτιώμαστε όλοι γιατί.
Στο μόνο που ελπίζω είναι να μην τον δολοφονήσουν ξανά όπως έκαναν στο παρελθόν, για να ελαφρύνουν την θέση τους.
Τι να πούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν λογια?
Και ένα γιατί αναπάντητο θα πλανιέται για πάντα σαν μαχαιριά στην καρδιά όλων μας μα περισσότερο στην καρδιά αυτών που το γέννησαν κι αυτών που το γνώρισαν και το αγάπησαν αυτό το άτυχο παιδί!
καλημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΙ όμως αυτή η υπόθεση δεν τελειώνει εδώ...
Σε φιλώ...
Τι να γραψω εγω; Τα γραψατε ολα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα!
Γιατι δεν υπαρχει ποτε μια ικανοποιητικη απαντηση σε αυτο το γιατι;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί να τα θυμόμαστε όλα αυτά μόνο στην κάθε ματωμένη επέτειο..
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ με την σκορπίνα..
επιλεκτική μνήμη..
ντροπή μας...
Φιλί!
Να πω ότι έχει μεγάλη, μέγιστη σημασία να αποδοθεί δικαιοσύνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αλέξανδρος δεν θα γυρίσει πίσω, αλλά την δικαίωση του άδικου και "στυγνού" χαμού του του την οφείλουν (-ουμε).
Καλησπέρα Γιάννη
Τη διαβάσατε τη συνέντευξη της μητέρας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε έκανε να θαυμάσω ακόμα περισσότερο αυτή την οικογένεια κι αυτό το παιδί.
Γι'αυτό δεν πρέπει να φερθούμε στα κτήνη με τον ίδιο τρόπο που φέρθηκαν στον Αλέξη.
Γιατί με τη στάση του στη μέση του δρόμου και τα λόγια που τους απηύθυνε, εκμηδένισε και την πανοπλία τους και την τρύπα που του άνοιξαν στο στήθος.
Εργοδοτική βία, επιβολή σιωπής για ανομίες, σκάνδαλα, κατασπατάληση δημόσιου χρήματος, απουσία κοινωνικού κράτους, γραμματείς και φαρισαίοι, "σοφοί" και "σοφές" που επιλέγονται με μόνο κριτήριο το καλό κρεβάτι στους πολιτικούς τους μέντορες, βρώμα και δυσωδία κι ένας "όμορφος κόσμος" με υβριδικά Lexus και γκλαμουριά, που παράγεται από αμερικάνικα ακριβοπληρωμένα κολέγια και αξιώνεται (τελικά) χωρίς αξιοκρατία να κυβερνήσει ετούτο τον ρημάδη τόπο. Να προστατεύονται οι πόρνες πολυτελείας των υπουργείων από αστυνομικούς κι εγώ να ψοφάω από γρίπη στο νοσοκομείο που έχω χρυσοπληρώσει και δεν έχει προσωπικό κι επιδέσμους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ο νταβατζής μπάτσος "υπηρέτης της προστασίας του πολίτη" να εκτελεί το παιδί μου, Ιφιγένεια σ' ένα μπουρδέλο που σκεπάζει τα πολιτικά σκάνδαλα και τις λοβιτούρες, με αίμα αθώων φορολογούμενων πολιτών!
Τι σκέφτομαι Τζονάκο;
Πόσο μ...κας είμαι που κάθομαι απαθής και δεν πάω κι εγώ να ισοπεδώσω... Δημόσια κτίρια, κρατικές λιμουζίνες και ρετιρέ του Κολωνακίου, ερωτικές φωλιές, που "ησυχάζουν" οι "σοφοί" μας... Τα σέβη μου!!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν ηταν το "γελαστό απόγευμα" να φωνάξει, μπορεί να μην άφηνα άλλο σχόλιο εδω, αφου πραγματικά σε ενα τέτοιο θέμα δεν ξέρω τι να πώ και να μην φανεί λίγο και μικρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριγραφει μια κατάσταση και στο σχόλιο του μπορεί κανεις άνετα να βγάλει απο κάθε φράση του και μια ξεχωριστή ανάρτηση με πολυ΄ψωμί στη συζήτηση.
Τα υβριδικά ακριβά Lexus και τα αμερικανοκολλεγιοθρεμμένα χρυσά παιδιά, και οι λαμόγιοι πάσης φύσης φρόντισαν για την απαξίωση μιας κοινωνίας σε βαθμό που αυτη να παράγει νταβαντζήδες και τρελαμένους.
Κι εκφράστηκε η βία με αφορμή τον φόνο του μικρού κι ομως ο μικρός δεν χάθηκε χρησιμοποιώντας βία.
Στελιο αμα βγαίναμε όλοι στους δρόμους χωρίς να σπάμε κιόλας, αλλα με ενα καδρόνι στο χέρι, χωρίς να πειράξουμε άνθρωπο αλλα να πάμε να απαιτήσουμε αυτα που ειναι αυτονόητα !!! ... τότε θα υπήρχε πραγματικός ξεσηκωμός.
Πήγα σε μια Τράπεζα τις προάλλες και με έβαζαν να υπογράψω χαρτιά με όρους που δεν ήξεραν να μου τους εξηγήσουν.
Οταν διαμαρτυρήθηκα μου απάντησαν βλακίες.
Οταν έβαλα τις φωνές, ολοι οσοι περίμεναν στην ουρά με κοίταζαν σαν ΠΡΟΒΑΤΑ φίλε ! Σαν πρόβατα, μην πώ σαν αγελάδες.
Κατάλαβα οτι εχουν επιλέξει τη ζωή του πρόβατου.
Πώς να ξεσηκωθεί ο κόσμος ο προβατοποιημένος οταν εχει ναρκωθεί απο τους δεσμούς του με τις Τράπεζες, με τους πολιτικάντηδες, με τους άρχοντες των Lexus ?
Το 10% τα σπάει, αλλο ενα 10% φωνάζει, αλλο ενα 10% θέλει να φωνάξει αλλα δεν το κάνει και το 70% τους βλέπει απο την τηλεόραση και μετά, κλικ, άλλο κανάλι.
Τα δικά μου τα σέβη φιλε μου.