Φαίνεται πως το ηλιοβασίλεμα, το τέλος της ημέρας, μας θυμίζει οτι όλα εχουν ενα τέλος.
Εκείνο το ρομαντικό συναίσθημα μας κατακλύζει κάθε φορά μπροστά στα χρώματα της δύσης. Ειναι που κάθε μερα που περνάει, αυτο το αδυσώπητο τέλος της ημέρας χαράζει ακόμα μία γραμμή στον τοίχο της ζωής. Κι αυτη θα τελειώσει κάποτε, το ξέρουμε, άσχετα πόσο έτοιμοι νομίζουμε οτι είμαστε γι αυτό.
Ειναι τελεσίδικο.
Ολα θα καταλήξουν σε ενα σβήσιμο των χρωμάτων, οπως αυτο που ακολουθεί ενα όμορφο ηλιοβασίλεμα. Ως τότε απολαμβάνουμε οτι έχουμε, οτι αγαπάμε, οτι μας αγαπάει.
Θλιμμένο κείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ ίσως είναι ιδέα μου?
"...Ολα θα καταλήξουν σε ενα σβήσιμο των χρωμάτων, οπως αυτο που ακολουθεί ενα όμορφο ηλιοβασίλεμα. Ως τότε απολαμβάνουμε οτι έχουμε, οτι αγαπάμε, οτι μας αγαπάει..."
Κρατώ το τελευταίο και συνεχίζω να προσπαθώ να αναζητώ την ελπίδα...
:)))
Άνοιξα τη φωτογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα ότι είναι δική σου!
Απλά είναι απίστευτηηη!!
γι αυτο λεω παντα πως προτιμω την ανατολη..γιατί εκεί όλα γεννιούνται..ολα ξεκινανε..
ΑπάντησηΔιαγραφήτη καλησπερα μου, καλως σε βρισκω
Θα το πάρω σαν γενικότητα και όχι σαν συναίσθημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι γραμμές έτσι και αλλιώς χαράζονται
στον τοίχο. Πρέπει καλά και ντε να είναι μαύρες;
Θυμήσου την δική σου ανάρτηση:
"ΜΗ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ".
Εχεις την αγάπη, της γραίας!
Υπέροχα χρώματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα :-)
Πάντως η δύση είναι ελπιδοφόρα,
γιατί οδηγεί στην ανατολή.
Απλο, σαφες, πολυ ομορφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα φιλε
Θλιμμένο το ηλιοβασίλεμα? Ίσως . Μα και η ανατολή δεν κρύβει πάντα αισιοδοξία. Μεταξύ μας ,το προτιμώ το ηλιοβασίλεμα σαν εικόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή και όμορφη μέρα να έχεις.
Προτιμώ την ανατολή,το φως,την καινούρια μερα,αν και για χάρη των ρομαντικών μπλογκοφίλων ασχολήθηκα και με ηλιοβασιλέματα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://apouro.blogspot.com/2009/07/blog-post_08.html,
όμως επιμένω η προοπτική του επερχόμενου σκοταδιού δε μου πάει...
Καλημέρα μεσημεριάτικη,φωτεινή και αισιόδοξη...
Στην δύση του ηλίου μετράμε τις στιγμές μας και με τα χίλια χρώματα που ο ουρανός αλλάζει αποσπάσματα από όσα στην καρδιά μας μείναν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κόκκινο για την αγάπη, το κίτρινο για την χαρά, το χρυσό για την ευτυχία..
Και σαν οι εικόνες μπερδεύονται και ο ήλιος κρύβεται την θέση του δίνει στο φεγγάρι και με γλυκιά προσμονή περιμένουμε όσα όμορφα μας ξημερώσουν με το φως της νέας μέρας..
*Μα όμορφη μέρα εύχομαι να έχεις τζονάκο μου..
Σου αφήνω και την παλέτα μου σαν δώρο.. Πήρα και καινούργιες μπογίες σε όλες τις αποχρώσεις..
:)
Καλημερα σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια άλλη μία φορά το τελευταίο διάστημα, κατι που γράφωβγαίνει μελαγχολικό ενω ο σκοπός μου ειναι να δώσω αισιοδοξία, ελπίδα, χρώμα.
Κατι κάνω λάθος :)
Θα επανέλθω για σχολιασμό το βραδάκι.
Ειναι μια ωραία Κυριακή και θα απολαύσω τη μερα και το ηλιοβασίλεμά της.
Τζον ελπίζω να είσαι καλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχα τα ηλιοβασιλέματα!!!!!
Καλή σου Κυριακή!!!
φιλιά***
Υπέροχο το ηλιοβασίλεμα σου!Διακρίνω γέφυρα??
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι'γω μαγεύομαι χαζεύοντας τα!Τα βρίσκω πιο ρομαντικά ίσως γιατί είναι πιο σύντομα υπόθεση λίγων λεπτών και χάνεται!Μοιάζει με τις ευκαιρίες που σου δίνονται στη ζωή πρέπει να'σαι έτοιμος να τις αρπάξεις να χαρείς αυτό που σου προσφέρεται γιατί μετά μένεις χαζεύοντας το σκοτάδι!
Και να σου πω μακάρι να'ναι το ηλιοβασίλεμά μας γεμάτο με τόσο υπέροχα μαγευτικά χρώματα!
Και δε βαριέσαι σάματι ήταν πιο φωτεινή η ζωή μας για να παραπονούμαστε!!
Καλό υπόλοιπο Κυριακής εύχομαι!!
Ελπίζω τα ηλιοβασιλέματα σου να έροχνται μετά από γεμάτες μέρες δίπλα σε ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπάνε. Εγώ πάντως διέκρινα αισιοδοξία και όχι μελαγχολία στο κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Τζόνυ!
Σ ευχαριστώ Μαριάνα καλή ειναι η φωτογραφία. Να αναζητας την ελπίδα, άλλωστε ετσι ονομάζεται το βασικό σου μπλογκ και το ηλιοβασίλεμα εχει ενα μύνημα ελπίδας για το αύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Βότσαλα στο πανί" ωραίο ψευδώνυμο, δε γίνεται να μην μ αρέσει αφου εχω κι ενα άλλο μπλογκ που το εχω ονομάσει ΒΟΤΣΑΛΟ λόγω της αγάπης μου για την θάλασσα.
Η ανατολή ειναι επίσης πανέμορφη αλλα σπάνια την πετυχαίνω γιατι ... κοιμάμαι ακόμα :)
Αλλά τουλάχιστον να τα χαρούμε όσο γίνεται πιο έντονα! Viva la vida!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμορφα μελαγχολικο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχα χρωματα, σαν τη ζωη!
Τι βλέπω Τζονάκο μου? Έχεις ταλέντο στη φωτογραφία!! Μπράβο! το ηλιοβασίλεμα είναι αλήθεια ότι μας δημιουργεί μια γλυκιά μελαγχολία, αλλά έρχεται η ανατολή και μας αποζημιώνει. Σε χαιρετώ από την όμορφη Κύπρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιαγιά Αντιγόνη ετσι ειναι, γενικότητα, αν και περιέχει συναίσθημα αρκετό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓραμμές στον τοίχο, οι μέρες που περνάνε. Και οχι δεν ειναι μαύρες.
Δεν ειναι μαύρες επειδη ακριβως δεν σκύβουμε το κεφάλι, προχωράμε μπροστά, όπως ο καθένας μπορεί.
Ανταποδίδω την αγάπη.
Γιατι ρε Τζονακο;;; Πανω που ξεπερασα την θλιψη απο την τεσσαρα, την χθεσινη, διαβαζω και αυτο το κειμενο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι;;;
Μαλλον οχι θλιψη, μελαγχολια....
Αντε, να πω μια καλημερα να ανεβουμε λιγακι!
Υπέροχη φωτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα από ΝΖ...
Πλησιάζουν τα γενέθλιά σου και δραστηριοποιείσαι ρομαντικοποιώντας σε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και έλα από το μπλογκ μας λίγο..
Βάσσια σ ευχαριστώ, ειμαι σίγουρος οτι αναγνωρίζεις μεσα στα χρώματα, όλα τα συναισθήματα και πράγματι δίνει ελπίδα για το αύριο κάθε ηλιοβασίλεμα. Δεν μπορούμε να φανταστούμε καν να μην υπάρχει "αύριο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΙΚΕ απλά πράγματα.
Καλη σου μερα.
Ευτυχώς που πάντα ξέρουμε ότι λίγες ώρες μετά θα έρθει πάλι η ανατολή...
ΑπάντησηΔιαγραφήVenus η ανατολή μου γεννάει περισσότερη ανασφάλεια για την επερχόμενη μερα. Ειναι όμορφη εξ ίσου ( αρκεί να ξυπνήσω νωρίς, πράγμα δύσκολο ). Ειναι πιο μαγευτική σαν εικόνα η δύση και συχνά κάνει κατι φανταστικά χρώματα και σχέδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήVAD φιλε μου έρχομαι να σε διαβάσω.
Να δω και τις δικες σου εικόνες.
Ξεπέρασα το να φοβάμαι το σκοτάδι πια.
Λίνα !!! Πού χάθηκες !
Ετσι ! Στα χρώματα μετράμε τις στιγμές μας, τις παλιές και τις καινούργιες.
Ξέρεις εσυ απο χρώματα, η παλλέτα σου εχει απ ολα :)
Miou αν εξαιρέσεις οτι ειμαι σχεδόν 2 βδομάδες απλήρωτος, άφραγκος και χρωστάω παντού, καλά ειμαι :)
Πολλά φιλιά :)
Εγώ θα πώ.... πρίν το ξημέρωμα....
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)))
Ζουζού οχι δεν υπάρχει γέφυρα, κατι καλώδια ειναι που μπαίνουν στη μέση για να προσθέσουν κάτι άχαρο στο τοπίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο ειναι το κακό με τα ηλιοβασιλέματα, δεν κρατάνε για πάντα. Λίγα λεπτά αλλα μαγικά όμορφα, μεσα στα χρώματα !
ΝδΝ ευχαριστώ πολυ για τις ευχές.
Εύχομαι κι εγω για σενα τα ίδια και καλύτερα γιατι τια αξίζεις.
Και χαίρομαι που είδες την αισιοδοξία που υπάρχει μεσα.
Σωστά Κιτσομήτσο φιλε μου και αυτη ειναι η ελπίδα, οτι θα ρθει πάλι η ανατολή ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚικοπ, χαχα, πολύυυ πριν το ξημέρωμα :)
Αχ ναι ναι ναι....Sunset...Δεν υπάρχει καλύτερη ώρα της μέρας...Είναι η ώρα που όλα ηρεμούν...Ακόμα και ηυ φύση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί!
Ούπς ... εσυ πρέπει να ειχες γενέθλια πρόσφατα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχα!!!ναι ειπαμε...ειχα...:))))
ΑπάντησηΔιαγραφή