Μάζεψε τα πράγματά του και ετοιμάστηκε να φύγει.
Η ώρα ειχε πάει ήδη 7 το απόγευμα και ηταν βράδι Φλεβάρη. Συνήθιζε να κάθεται λιγο παραπάνω οταν το αφεντικό του εξηγούσε οτι έπεσε πολλή δουλειά εκείνη την εποχή.
Σήμερα είχε μιά ανησυχία. Δεν ήξερε γιατί. Ο κόσμος της σιωπής μέσα του πάλευε να βάλει σε τάξη τη ζωή του. Μόνη παρηγοριά καθημερινά ήταν να έχει κάποιο μάτς στην τηλεόραση.
Οι φίλοι του όλο ειχαν κάτι να κάνουν με άλλους, τον απέφευγαν κι έβλεπε οτι ένιωθαν άβολα μαζί του.
Βγήκε στον παράδρομο της πόλης όπου ειχε πρακάρει ενα μηχανάκι που είχε παράνομα για να μετακινείται απο το εργαστήριο στη δουλειά.
Ξεκίνησε με το βλέμμα τσιτωμένο και όποιες αισθήσεις διέθετε σε εγρήγορση.
Κατάλαβε μόνο ενα δυνατό "μπάμ" και μεταλλικό ανατριχιαστικό τρίξιμο.
Ενα αυτοκίνητο χωρίς φώτα τον παρέσυρε. Δεν έφταιγε, θεωρεί ο οδηγός του, κόρναρε, όπως είπε στην αστυνομία αργότερα.
Μόνο που δεν ειχε φώτα, αλλα αυτο δεν το είπε, τα άναψε αμέσως μετά το χτύπημα.
Αυτο που δεν ήξερε, ήταν οτι ο Μιχάλης ήταν κωφάλαλος.
:S Ήσουν εκεί κοντά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είπες τώρα; Κοινωνία και σεβασμός στην διαφορετικότητα είναι πράγματα ασύμβατα τελικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα βρισω επιτρεπεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήσοκαριστικό .. συνέβη στα αλήθεια?
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι ότι έχει σημασία γιατί θα μπορούσε να γίνει οποιαδήποτε στιγμή με την ασυνειδησία..
Ασφαλώς και δεν έχει σημασία αν συνέβη στ' αλήθεια. Σημασία έχει φοβάμαι το ότι δε μας φαίνεται καθόλου επιστημονικη φαντασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΖΟΝ πολύ δυνατό. Φταίνε πολοί σε αυτή την ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Φυσικά και έχει σημασία αν έγινε ή δεν έγινε (αν και καταλαβίνω απόλυτα γεράσιμε τι εννοούσες).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν έγινε πρέπει να προβληματιστούμε και να σκεφτόμαστε πολλές φόρες ότι δεν είναι όλοι σαν εμάς. Μερικοί έχουν κάποιες δυσκολίες που δεν γίνονται αντιληπτές με μια ματιά.
Αν πάλι έγινε όσο και να προβλημστιστουμε είναι αργά. Το παιδί δεν το φέρνει τίποτα πίσω.
Πάντως, ολοι μας το αντιμετωπίσαμε σαν να έγινε και σε κανέναν δεν φάνηκε εξωπραγματικό.
Για την ιστορία πάντως θα πω...ότι ελπίζω να μην έγινε αν και αν θυμάμαι καλά είχε υποσχεθεί χιουμοριστικό κείμενο γενεθελίων του μπλογκ, οπότε για να αλλάξεις άποψη...τα νέα δεν είναι ευχάριστα.
Δεν μου βγαίνει κάτι σε αστείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημασία έχει αν έγινε κάτι ή ανμπορεί να γίνει ;
Σημασία έχει οτι η παιδεία στην Ελλάδα έχει πάρα πολύ δουλειά ακόμα να κάνει. Οσο για την ανθρωπιά...με τους σημερινούς ρυθμούς του 'πολιτισμού' είναι θαμμένη και μόνο όταν μας συμβεί εμάς βγαίνει απο τον τάφο. Διαβάστε τον fistherman...έχει κάτι θυμίζει ότι 'όλοι νομίζουμε ότι θα συμβεί στους άλλους' ενώ μπορεί κάλλιστα να συμβεί και στον καθένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια φίλη μου είχε κάνει κάτι παρόμοιο σε ένα γέρο, σε ένα στενό σοκάκι μέσα στο κέντρο της πόλης επειδή λέει περπατούσε πολύ αργά με τη μαγκούρα του. Ήταν κι εκείνος κουφός. Ευτυχώς δεν έπαθε τίποτα σοβαρό. Κι αυτή το ζώο (της το χω πεί και κατάμουτρα όταν μου το διηγήθηκε αυτό), συνεχίζει να κοκορεύεται "Άκου τι έκανα μια φορα... και ο κωλόγερος ...."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πείς...
Πραγματικά δεν έχει σημασία αν η ιστορία είναι αληθινή ή όχι, μην κολλάτε σε τέτοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ανατρίχιασα με την αλήθεια της...
Έτσι έτσι, καλό είναι να σκεφτόμαστε καμιά φορά ότι υπάρχουν άνθρωποι σαν εμάς, αλλά με κάποιες ιδιαιτερότητες και διαφορετικές ανάγκες.Τους αξίζει σεβασμός και ισότιμη αντιμετώπιση και τους αξίζει κάθε βοήθεια από την πολιτεία.
Δυστυχώς ατυχήματα(?) σαν κι αυτό γίνονται κάθε μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που ειναι το θλιβερό ειναι ότι κανένας στην Ελλάδα...
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΥΠΕΎΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΤΎΧΗΜΑ
Συνήθως φταίνε οι άλλοι(?)...
Τι εγινε με το θεμα?
ΑπάντησηΔιαγραφήτο έψαξες?
Για το πως είναι η ζωή των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, το έχουμε δει και με τα δικά μας μάτια , και στην τηλεόραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κάθε Μιχάλης που χάνεται έτσι, έχει πολλούς που ευθύνονται για το χαμό του, εκτός της "κόρνας".
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνατρίχιασα...πραγματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ, ευαίσθητε φίλε, έβγαλες ψυχή, αγάπη, ανθρωπιά από μέσα σου γράφοντας για τον άνθρωπο που προσπαθεί να επιζήσει στην ελληνική ζούγκλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο σκληροί γινόμαστε καμμιά φορά...
δεν ξέρω τι να πω,
ΑπάντησηΔιαγραφήτραγικό. απλά.
Ο κωφάλαλος προσπαθεί να τα βγάλει πέρα δουλεύοντας και στα κλεφτά έχει ενα απλο μηχανάκαι -παράνομα- για να πηγαινοέρχεται σπίτι-δουλειά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλιώς θα έπρεπε να περπατά κάθε φορά περίπου 5 χιλιόμετρα.
Ξέρει οτι οι άλλοι δεν ΄ξερουν πως δεν ακούει και δεν το σκέφτονατι καν αυτό. Γιατί να το σκεφτούν ; Εκείνοι είναι τέλειοι και οι άλλοι απλώς άτυχοι που πρέπει να κάνουν στην άκρη.
Η ειρωνία είναι πώς ο Μιχάλης ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ. Εκεί τον πέτυχε ο μισομεθύστακας.
Ευτυχώς δεν σκοτώθηκε και η Τροχαία του την χάρισε για το μηχανάκι ως αντάλλαγμα για να μην γίνει καταγγελία στον άσχετο οδηγό.
υγ. karaflokotsifas ναι.
Το θέμα φίλε Tzonako δεν είναι αν είναι αληθινή ή όχι η ιστορία (που για να λες τα γεγονότα έτσι είναι...), αλλά η ασυνειδησία κάποιων μας που θεωρώντας ότι οι κανόνες και οι περιορισμοί είναι για όλους τους άλλους κάνουν ότι θέλουν στους δρόμους, καθώς και η αμάθεια πολλών "πλήρωσα και το πήρα" οδηγών με το ίδιο αποτέλεσμα. Επίσης το πόσο άδικη είναι η κοινωνία για τα "ιδιαίτερα" άτομα. Τα άτομα "με ειδικές ανάγκες" δεν στερούνται τίποτα, απλά έχουν λάθος αναλογία στα προσόντα τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια σούμα τέτοιων καταστάσεων έχει συμβεί και ως ατύχημα στην οικογένεια πολύ φιλικού μου προσώπου. Την ξέρεις. Είναι η lovething απο το Womenology. Να το Post της.
Έχεις σχολιάσει κι εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠωπω... ανατρίχιασα... Έγραψες πάλι τζονάκο!! Το κακό είναι πως μάλλον υπάρχουν αρκετοί σαν αυτόν τον τύπο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, Pure και μάλιστα είχα σχολιάσει σε κείνο το θέμα ενω ήμουν σε Διακοπές στην Χαλκιδική απο ενα νετ-καφέ. Το θυμάμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαχανάκι μου γλυκό "ευτυχώς" τα ατυχήματα είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με το πόσοι καφροι κυκλοφορούν.
Συγνώμη δεν έχει σημασία αν όντως έλαβε χώρα ένα τέτοιο συμβάν;!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο πιθανό το θεωρείς να συνέβη ή και να ξανασυμβεί ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ρωτήσω κάτι εδω...
Οταν ενας άνθρωπος που του μιλάς, δείχνει χαμένος και προσπαθεί να καταλάβει τι του λες, τι σε κάνει αυτό να σκεφτείς αμέσως ;
Οτι δεν ακούει ή οτι ειναι μαλάκας ;
Ότι είναι στα χαμένα γενικότερα, το θέμα είναι αν του παρέχεις την βοήθεια σου ή όχι. Όσο μαλάκας κι αν είναι ο άλλος μια βοήθεια την αξίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πολύ καλά τι γίνεται στην πρωτεύουσα, πάντως ο απλός κοσμάκης γύρω μου έχει καλυτερέψει κάπως. Όχι σε ικανοποιητικό βαθμό αλλά έχει γίνει λίγο πιο φιλότιμος.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΛΕΜΕ!!
Τι σχόλιο να αφήσω,τι να πώ και τι να σκεφτώ......
ΑπάντησηΔιαγραφήesi ise lipon o tzonakos?
ΑπάντησηΔιαγραφήse vrika epitelus
sistimeni erxome apo to laxanaki, plaka kano...
tragiko afto pu egine k pu mpori na gini opiadipote stigmi apla epidi kapii anthropi den exun tis idies dinatotites me mas na prostatefsun ton eafto tus.
Γειάσου Τζονάκο...καλά από ασυνυδησεία οι έλληνες οδηγοί άλλο τίποτε..πόσες φορές έχουν σκωτόσει όχι πεζούς με ειδικές ανάγκες..αλλά και 'αρτυμελείς'(σε εισαγωγικά πάντα)...και τους έχουν αφήσει αιμόφυρτους,βαριά τραυματισμένους στο έλεος του Θεού...και κανείς δεν μπορεί να τους βρεί ποιοί είναι αυτοί και να τους καταδικάσει;;;...μιά και δυό φορές έχει γίνει αυτό;;...άπειρες έως τώρα φορές έχει γίνει αυτό... η πολιτεία για μένα θα πρέπει να πάρει πιό δραστικά μέτρα γι αυτό το ζήτημα κάποτε....και θα πρέπει να σκύψει με μεγαλύτερο ενδιαφέρον πάνω από αυτό το πρόβλημα...αυτό που αφορά τους τέσσερις τροχούς και την αυτοκινούμενη ζωή μας εννοώ κάποτε...(όπως έλεγε-έγραφε μάλλον και ο πασίγνωστος Ιαβέρης σε ένα περιοδικό για τα αυτοκίνητα κάποτε...)(ο Ιαβέρης ο γνωστός ραλίστας που αργότερα άνοιξε και σχολή οδήγησης).....Αθανασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάζεις κι άλλες ερωτήσεις ανάμεσα στις ερωτήσεις και μπερδεύεις το κοινό βρε Τζονάκο...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ενας άνθρωπος που του μιλάς, δείχνει χαμένος και προσπαθεί να καταλάβει τι του λες, τι σε κάνει αυτό να σκεφτείς αμέσως ;
Οτι δεν ακούει ή οτι ειναι μαλάκας;
-Εξαρτάται τι είσαι εσύ...;)
O Mιχάλης βρήκε άλλη δουλειά, πιο κοντά στο σπίτι του και πάει πια με τα πόδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήsailormoon καλωσήλθες και αν εισαι απο το Λαχανάκι ακόμα καλύτερα.
tractatus χαίρομαι που παρακολουθείς το θέμα και η απάντησή σου ειναι όλα τα λεφτά. Αυτο ακριβώς !
Ειδικά οι άνθρωποι με προβλήματα ακοής σε κοιτούν προσεκτικά, έντονα, προσπαθούν να καταλάβουν τι λες. Πρέπει να έχουμε στο νού μας οτι μπορεί ο/η άλλος να έχει κάποιο "πρόβλημα" και να μην σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ Τζονάκο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο σκέφτομαι το πόσο αναλώσιμη είναι για μερικούς η ανθρώπινη ζωή αγανακτώ....
Tzonako...έγινε και δυστυχώς θα ξαναγίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά έτσι όπως το θέτεις....και "μεταφορικά" αν το πάρουμε...κάπως έτσι, ζούμε καθημερινά, σαν κωφάλαλοι που μας ..παρασέρνουν αμάξια δίχως "φώτα".
(σεβόμενος την ατυχία του θύματος, έτσι;)
Ακριβώς, είμαστε όλοι πολύ αναλώσιμοι mania μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπίθα, ακόμα και μόνο μεταφορικά να το0 σκεφτεί κανείς, ενα τέτοιο συμβάν ειναι δυνατόν να συμβαίνει. Θέλει πολλή ανάλυση και βαριέμαι τώρα, μόλις σηκώθηκα :)
Μια καλησπερα και...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββάτο-Κύριακο Tzonako