Φιλία

Ο φίλος Αντώνης με κάλεσε να γράψω για την φιλία. Για ποιά φιλία δεν θα ταν δίκαιο να ξεχωρίσω. Αλλωστε μία ειναι η φιλία, αυτη που αυτόματα σε έχει κοντά με εναν άνθρωπο και κείνον σε σένα. Εχεις ενα δέσιμο που δεν σκέφτεσαι γιατί. Αμα το σκεφτείς, οταν ψάξεις γιατι και πώς κάποιος έγινε φίλος σου, το έχασες το παιχνίδι.
Φίλος ειναι αυτός που θα να κοντά σου χωρίς να το ζητήσεις, αυτός που θα ρθει επειδή διαισθάνθηκε πως κάτι τρέχει ή απλά ετσι για να σε δει, να τον δείς. Στις μέρες μας έχουν αλλάξει οι άνθρωποι και συχνά θεωρούν φίλο κάποιον που έτυχε να βρεθούν μαζι για κάποιο άσχετο λόγο και ξαναβρέθηκαν ακόμα 5-6 φορές και πέρασαν καλά. Ετσι γινόταν πάντα, μόνο που σήμερα ειναι πολυ πιθανό να σε πλησιάζει κάποιος επειδη απλά κάτι θέλει. Οχι πάντα, απλά εισαι πιο υποψιασμένος οταν έχεις πάθει κι ετσι δεν βιάζεσαι να κάνεις φίλο κάποιον επειδή υπήρξε μια πρόσκαιρη καλή χημεία. Πολύ σημαντική ειναι η φιλία μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Ναι, μπορεί να υπάρξει χωρίς τίποτα περισσότερο ή και με κάτι περισσότερο αλλα χωρίς να εξελιχθεί σε σχέση. Πιστεύω οτι μια τέτοια φιλία μπορεί να ειναι παντοτινή, όπως και με παιδιά που απο το Δημοτικό παίζαμε μαζί και μείναμε φίλοι τόσα χρόνια. Πολλές φιλίες ξεκινούν απο τα τρυφερά πρώτα μας χρόνια στο σχολείο, παιδάκια, αθώα, με μεγάλα γεμάτα απορία μάτια.
Η αμοιβαία κατανόηση, στήριξη, συντροφιά, βοήθεια, το μοίρασμα στιγμών ειναι μέσα σε μιά φιλία αυτονόητα και δεν τα ζητάς ποτέ. Τα δίνεις, σου τα δίνουν. Τον φίλο δεν τον κουράζεις, του λές την αλήθεια ακόμα κι αν πονάει, δεν του χαϊδεύεις τα αυτιά να ακούσει αυτό που θα ήθελε αλλα αυτο που αληθινά σου βγαίνει απο μέσα. Αν τον / την αγαπάς, θα εισαι ο εαυτός σου, άρα αυτός που κι εκείνος αγαπάει.
Φιλία ειναι αγάπη, είναι να τον/την βλέπεις χωρίς να πρέπει να ρωτήσεις και πολλά, να πηγαίνεις ενα μπουκάλι κρασί κι ενα γλυκό ετσι, χωρίς λόγο, όχι μόνο τις γιορτές. Φιλία ειναι να μοιράζεσαι, να σέβεσαι, να γελάς και να αισθάνεσαι άνετα. Δεν χωρά αμφιβολία, αλλιώς η φιλία δεν ειναι αληθινή. Φιλία ειναι να λές πράγματα που αλλού δεν θα λεγες, να βρίσκεις και να δίνεις εναν ώμο στα δύσκολα, μια βοήθεια, ενα στήργιμα, μια χαρά, ενα δώρο, ενα κέρασμα. Κάποιοι φίλοι μου μου λείπουν. Χαθήκαμε για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Ξέρω πως οταν βρεθούμε θα ναι σαν χτες. Αυτοί ειναι φίλοι.

Θα χαρώ πολύ να διαβάσω κάτι για την φιλία απο την cinderella, την Ενεσούλα και τον kostas vrakas οταν συνέλθει. Ειναι άλλος ενας, αλλα δεν χρειάζεται νομίζω να γράψει. Το δείχνει. Τον ευχαριστώ.