Ηταν 6 Αυγούστου 1945.140.000 άνθρωποι έχασαν ακαριαία τη ζωή τους.
Εκατόν σαράντα χιλιάδες άνθρωποι σε μια στιγμή χάθηκαν !
Tρεις μέρες αργότερα, ο πυρηνικός όλεθρος σκότωσε και το Ναγκασάκι.
Εξήντα δύο χρόνια μνήμης του απόλυτου όλεθρου.
Να μην το ζήσει ξανά κανείς αυτό.
Καλημέρα, καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικά, συγκλονιστικές στιγμές στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Τόσος όλεθρος και γιατί...για τα fucking συμφέροντα των λίγων...
Μια μεγέθυνση του καθημερινού κακού που συντελείται παντού. Και μια υπενθύμιση της απανθρωπιάς των "ανθρώπων".
ΑπάντησηΔιαγραφήπου τα θυμήθηκες;
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί πάντα πρέπει να θυμόμαστε τα άσχημα αυτού του κόσμου;
γιατί ποτέ δεν θυμόμαστε τα ευχάριστα..
θα μου πεις βέβαια πότε συνέβη κάτι ευχάριστο..
ναι..
έχεις δίκιο! το βουλώνω!
Πρέπει να θυμόμαστε τα άσχημα για να μην ξανακάνουμε τα ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να μην ξεχνάμε τι συνέβη οταν η ανθρωπότητα -εν προκειμένω οι αμερικανοί- έκανε λάθος, ποια τα αποτελέσματα της φρικτής πράξης.
Πολλοί λένε οτι ο πόλεμος έφερε ειρήνη. Διαφωνώ αρκετά.
Ημουν παιδί οταν ρώτησα τον πατέρα μου τι εγινε στην Χιροσίμα.
Κι εκείνος με τα λίγα γράμματα πού ξερε μου ειπε.
Και δεν καταλάβαινα... γιατί ;;;
Θεέ μου δεν καταλάβαινα, ΓΙΑΤΙ ;
Δεν καταλάβαινα, το κεφάλι μου πήγε να σπάσει.
Κι ήμουν παιδάκι.
Θεέ μου ακόμα δεν καταλαβαίνω.
καλύτερα που δεν καταλαβαίνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο λιγότερα ξέρεις σε αυτή τη ζωή, τόσο πιο ευτυχισμένος είσαι..
φιλί!
Απλο ειναι. Η οικονομία κινδύνευε, τα δύο κράτη ανταγωνιζόταν για τον έλεγχο του παγκόσμιου εμπορίου. Ενα απο τα δύο προλαβε και εφτιαξε την βόμβα. Τι περίμενες να την κανει, βάζο για λουλούδια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς φίλε μου, το δίκιο του ισχυρου δεν καταλαβαίνει από ανθρώπινες ζωές. Είτε αυτές είναι 1 είτε εκατομμύρια του κανει το ίδιο.
Περαστικά μας.
Tzonako Καλημερα... Καλα είναι να θυμομαστε όχι για να θυμόμαστε... επετειακά δηλαδη, αλλα για να μην επαναλαβουμε τα ίδια ολεθρια λαθη. Ο χειροτερος εχθρος του ανθρωπου είναι ο ανθρωπος, κι αυτο μας το διδασκει καθε πτυχή της ιστορίας του ανθρωπινου γενους.
ΑπάντησηΔιαγραφήAκριβώς αυτο Ερι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να θυμόμαστε για να μην ξαναγίνουν ποτέ.
Διαβάστε κι εδω, τα λέει καλά.
Βρασίδα, συγνώμη για την αδιακρισία μου, αλλά ούτε εγώ κατάλαβα το γιατί, ακόμα και μετά την εξήγησή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς το θυμόμαστε και το ξέρουν αυτοί. Γι' αυτό αλλάζουν μέδοδο καταστροφής μιας χώρας (εν προκειμένο, Ιρακ).
Χμ... φίλε Χάρη κατ' αρχην δεν τιθεται θέμα αδιακρισίας. Κουβέντα κάνουμε όλοι εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα διαφωνήσω όχι στην ουσία αλλα στο πνεύμα της λέξης "θυμόμαστε".
Το "θυμόμαστε" μεν αλλα δεν το ζούμε. Δεν αντεδρασε ο κοσμος όταν θα έπρεπε, γι' αυτο και τώρα γίνονται τα ίδια. Ο άνθρωπος είναι κατά βάση καλός ή κακός; Αν απαντήσουμε αυτό ίσως να βρούμε μια άκρη.
Καλό θα ήταν να το θυμόμαστε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Να το στηλιτεύουμε κάθε στιγμή. Έτσι ίσως να γίνει η μάχη μας πιο κερδοφόρα.
Αλλωστε μην ξεχνάμε ότι καθένας απ' αυτούς πήρε την εξουσία και τη δύναμη να "ασελγεί" πάνω στην ανθρωπότητα από τους ψήφους και την επιλογή τη δική μας (είτε είμαστε Έλληνες, είτε Αμερικάνοι , είτε...)
Οταν οι λαοί θα καταφέρουν να καταλαβουν πως αυτα που τους χωρίζουν περιορίζονται στις ίδιες τις κυβερνήσεις που οι ίδιοι στηρίζουν , τότε μπορεί να πω ότι θα δω καποια άσπρη μέρα.
Βρασίδα, με ξέρεις;; Έχω ακριβώς τις ίδιες απόψεις. Δεν μ' αρέσουν τα μοιρολογήματα. Θέλω να αναλαμβάνω την ευθύνη. Κάτι δηλαδή που δεν κάνουν οι ψηφοφόροι, έλληνες, κινέζοι, αμερικάνοι. Όλοι το ίδιο καλούπι είναι εφόσων βλέπουν το κακό και εξακολουθούν να τους ψηφίζουν και να φανατίζονται μαζί τους. Ο αμερικάνος στρατιώτης που αυτή τη στιγμή πεθαίνει στο Ιράκ, είναι πολύ πιθανό η οικογένειά του να ψηφίζει ακόμα Μπους. Από κει και πέρα όλα τα άλλα είναι περιττά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο αγαπητέ ΤΖΟΝΑΚΟ που έθιξες αυτό το θέμα..αιωνία η μνήμη των θυμάτων..
ΑπάντησηΔιαγραφή