Eυχές για το 2013 και Ρεφενεγιόν

Κάθομαι να σκεφτώ τι αγάπησα το 2012 και τι ήταν τόσο  σημαντικό και καθοριστικό για μένα. Αντε τώρα να θυμηθώ τι έγινε μέσα σε δώδεκα μήνες, εδω δε θυμάμαι τι έφαγα προχτές. Καλά, θα θυμηθώ άμα ζοριστώ λίγο ακόμα, αλλά βρε να πάρει, ότι και να σκεφτώ, εχει να κάνει με χρήμα. Και δε θέλω, έτσι που μας έκαναν, όλα με το χρήμα τα λογαριάζουμε  πιά, αφου κι εκείνοι οι δουνουτούδες μας λογαριάζουνε σαν 'κατοστάευρο.
Γίναμε επιτέλους Σουηδία, εκεί τα κάναν όλα ρεφενέ απο χρόνια, ετσι κι εμείς πάμε για ρεφενέ ρεβεγιόν, το γνωστό πια Ρεφενεγιόν. Καλά να περάσουμε.
Ο ΚουρΑγιος  Βασίλης να μας φέρει κουράγιο φέτος  γιατί ξέρεις πώς ειν' τα πράματα, να αντέξουμε και βλέπουμε. Δεν περιμένω τίποτα απο κανέναν, μόνο αγάπη και θετικό πνεύμα. Η μιζέρια δεν χωράει πουθενά, θα τη νικήσουμε σε πείσμα των μίζερων κακόψυχων και των λαμόγιων της πολιτικής, των μμε και ...μερικών.
Θα συμπληρώσω την wishlist μου μέσα στο Γενάρη, ίσως με την 7η επέτειο του μπλογκ.

Να' στε όλοι καλά και τα λέμε.... του χρόνου :)
ΤΖΟΝ

Τα τέλη της Γής

Πολλοί λέγανε απο χρόνια οτι οι Μάγιας είπανε οτι θα τα τινάξει όλα η ανθρωπότης κατα τις 21 Δεκέβρη του 2012 και να πού  φτάσαμε σε αυτην την ημερομηνία και παράξενο, δεν φοβάμαι κάτι.
Το μόνο σίγουρο ειναι οτι ζούμε αλλά θα τελειώσουμε κάποτε,  στάνταρ αυτό.
Εγω ο βλάσφημος και καιροσκόπος σχεδόν άθεος, άσχημος και κακός,  θα τα κακαρώσω μαζί με όλους εσάς τους καλούς ανθρώπους, τους δίκαιους και τέλειους πιστούς. Είναι  μια άλφα ικανοποίηση κι αυτή.
Αλλά τώρα που φτάσαμε στο κατώφλι του τέλους, να που άλλοι λένε  ώπα μη φοβάστε δε θα γίνει τώρα το τέλος,  απλά πρέπει να πληρώσεις τέλος κυκλοφορίας, τέλος  ακινήτου, τέλος επιτηδεύματος ( επειδή είμαι  επιτήδειος ), τέλος αναπνοής, τέλος χρήσης οδοντόκρεμας και τέλος επίδειξης βυζιών και πέους στις παραλίες  γυμνιστών. Συν κάτι εξτρά τέλη δεξέρωγιατί-ετσι.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τα χαράτσια [είπα τούρκικη λέξη, πιπέρι] τα λένε "τέλος".
Αφου τελειωμό δεν έχουν, όλο τέλος και τέλος και να κι άλλα τέλη, αμάν ρε !
Ετσι και το τέλος  του κόσμου απλά ειναι ενα  ακόμα τέλος χωρίς τέλος, δηλαδή ατελές και ψάξε γύρευε αδερφέ μου. Δεν τελειώνει τίπουτις. Μη φοβού.

Είχα φανταστεί κάτι φαντασμαγορικό για το τέλος του κόσμου, μια βροχή μετεωριτών ξέρω γω, να κοιτάμε ψηλά αγκαλιασμένοι τρώγοντας ποπκόρν, ή να βγούν τα ψάρια στη στεριά να μας κυνηγάνε πάνω σε ποδήλατα, κάτι ρε παιδί μου να το διασκεδάσουμε λίγο, τέλος ειναι αυτό, ας είναι happy end. Να 'χει πλάκα.
Πλάκα πλάκα το όποιο τέλος  του κόσμου είναι εύκολο να φανταστεί κανείς πώς θα μπορούσε να συμβεί, ανα πάσα στιγμή κιόλας. Πυρηνικά,  πρόσκρουση αστεροειδούς, ομαδικό ντου ηφαιστείων ή ακόμα καλύτερα, μιά γιγάντια ηλιακή έκρηξη που θα μας ψήσει και θα γίνουμε ενα πελώριο παγκόσμιο σαγανάκι.
Βασικά μπορεί να μην συμβεί και τίποτα απο αυτά  ή να συμβούν τρελά πράματα οποτεδήποτε και χωρίς να το 'χουν γράψει οι Μάγιας, οι Παπάγιας ή ο γέρων  Παπαρίσιος.

Η μπορεί να συμβούν και χειρότερα αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σκάσει απροειδοποίητα το φινίτο ντε λα κόσμος για να σου χαλάσει όσα εχεις κανονίσει και όσα θα έκανες αν δεν πλήρωνες τα άλλα  τέλη, αυτά με τα ευρώ. Να το ξέραμε κιόλας πότε θα είναι, να το ρίχναμε έξω μια και καλή και μια για πάντα ! Να μαυρίζαμε κανα μάτι σε αυτούς που μας μισούν, να δίναμε κανα γερό μπερντάκι σε πολιτικούς και παπαδαριό, και το τέλος να μας έβρισκε να κάνουμε έρωτα μεθυσμένοι, μετά απο τέρμα τσιμπούσι με  κοκορέτσια και γλυκά, με μουσική στη διαπασών.
Και ...μπούμ, τέλος  !

Δρόμος κλειστός

Ο δρόμος μου ήταν σκοτεινός και πάτησα κουράδια.

Κι απ' ό,τι βλέπω δυστυχώς ήταν από γελάδια.

Τι το 'θελα κι εγω o δύστυχος, να περπατώ τα βράδια,

μέσα στα μαύρα τα στενά, παράξενα, σκοτάδια ;

Και περασμένες δώδεκα, στις δώδεκα του μήνα,

μ' 'επιασε ο περίδρομος και λύσσαξα στην πείνα,

πού πάρκαρα πού τ' άφησα, τ' αμάξι δε θυμόμουν,

κι οταν το βρήκα έκατσα δυό ώρες και στεκόμουν,

το κοίταγα να απορώ, κι έλεγα και σκεφτόμουν :

πώς γίνεται να με  εχουν κλείσει απο παντού και να μη μπορώ να φύγωωωω ;;;

Πόση πραγματικότητα αντέχουμε ;

Το παρακάτω κείμενο μου ήρθε με e-mail απο κάποιον που κάποτε έγραφε σε μπλογκ και ζήτησε να το δημοσιεύσω αν θα ήθελα. Το δημοσιεύω επειδη με άγγιξε πολύ.

Μια κοινωνία που έχει αλλάξει μια Ελλάδα που αιμορραγεί και ταλαντεύεται να διατηρήσει το ήθος, την αξιοπρέπεια, την δύναμη, την ικανότητα της να κατανοεί να συγχωρεί, να δημιουργεί και να ονειρεύεται… Πόσοι από εμάς δεν έχουμε αναρωτηθεί για το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και της κοινωνίας μας? Θα μου πεις τι έπαθα βραδιάτικα και μονολογώ λες και δε σου φτάνει η δική σου ψυχική ΑΝισορροπία με τα όσα ζεις. Αφορμή, αιτία και αποτέλεσμα τον παραπάνω στάθηκε το χθεσινό συμβάν στο μετρό ερχόμενη από δουλειά…

Ένας πατέρας μέτριου αναστήματος γύρω στα 40 απλά ντυμένος με ένα τζιν και άσπρο μπουφάν μπαίνει φουριόζος στο βαγόνι του μετρό και μονολογεί εκνευρισμένος.. Ακολουθεί η 8χρονη κόρη με μούτρα ως το πάτωμα, κουκλάκι κατά τα άλλα και μια εντυπωσιακή 35άρα δίμετρη, με ωραίο σώμα, με ξανθά μακριά μαλλιά σε αλογοουρά, κολλάν, εντυπωσιακές μπότες ως πάνω από γόνατο κι ένα πανάκριβο, όπως φαινόταν, δερμάτινο κοντό μπουφάν.

Θα απορείς τώρα τι με έπιασε και κοιτάω τι φοράει ο κόσμος, όχι βρε δε τα έπαιξα (ακόμα τουλάχιστο :Ρ)..

Πάμε τον διάλογο να καταλάβεις κι εσύ φίλε, αναγνώστη και περαστικέ !  
Με κόκκινα  γράμματα η μικρή, με μαύρα, [όπως και η μοίρα του], ο πατέρας και με ανοιχτό κόκκινο η μάνα ...

- Μα μπαμπά δεν μου αρέσουννννννννννννννν..

• Μην με εκνευρίζεις σου λέω αυτά ξέρεις τι θυσίες έκανα για να στα πάρω?
• Σταμάτα επιτέλους κι άκου το παιδί τι σου λέει, αμάν τι δε καταλαβαίνεις πια ; σου λέει δε του αρέσουν! Με το ζόρι δηλαδή να της αρέσει το δικό σου γούστο ;
• Μα γιατί δε της αρέσουν ; αν δεν έλεγες εσύ από την αρχή τίποτα δε θα έκανε μούτρα και θα της άρεσαν και όλα θα ήταν μια χαρά..
• Ώχου μα υπήρχε περίπτωση να μου αρέσουν ; το ίδιο γούστο νομίζεις ότι έχεις εσύ με μένα έλεος…

Σιωπή στο ακροατήριο, ψεύτικο κλάμα η μικρή και ο πατέρας ενεργό ηφαίστειο…

• Τι συμβαίνει ; Ρωτά μια και καλά ανυποψίαστη κυρία καρφωμένη πάνω τους από την ώρα που εισήλθαν στο βαγόνι.
• Θέλει με το ζόρι να της περάσει το γούστο του..
• Άλλοι δεν έχουν να φάνε και άλλοι περπατούν ξυπόλυτοι. εμείς κάθε μήνα της παίρνουμε καινούρια παπούτσια και από πάνω δεν είναι ποτέ ευχαριστημένη είναι αχάριστη η μικρή σα κι εσένα!
• Δεν είναι αχάριστο το παιδί απλά έχει γούστο, σε αντίθεση με σένα ευτυχώς !
• Καλά πας καλά ; έτσι λες και περιμένεις να σέβεται και να εκτιμά ότι έχει, ότι μπορώ να της προσφέρω με αυτές τις συνθήκες ; Δε θέλω να γίνει έτσι το παιδί μου όχι δε θέλω να γίνει σα κι εσένα..
• Μα τι ωραίες μπότες πως τις ζηλεύω ! Καλέ γιατί δε σου αρέσουν ; Η ανυποψίαστη πάλι τσουπ…
• Ε δεν της αρέσουν με το ζόρι άλλο πάλι τούτο…
• Μα δεν είναι αυτές που ήθελα έπρεπε να μου πάρει τις άλλες που φοράει και η Μαρία του τις είχα δείξει… γοερό ψεύτικο κλάμα η μικρή
• Δε μου λες Βάσω ξέρεις πόσα μεροκάματα έκανε ο μπαμπάς αυτές τις δύο εβδομάδες ; Ε; ένα προχθές…ΜΟΝΟ ΕΝΑΑΑ! Αυτά τα χρήματα, αυτό το μεροκάματο, αυτά τα παπούτσια που φοράς και δε σου αρέσουν, είναι τα λεφτά του μήνα του μπαμπά που προτίμησε να σου κάνει δώρο που λες ότι δε σου αρέσει…

Σιωπή στο ακροατήριο και συγκίνηση για τον μεροκαματιάρη πατέρα που όπως φαίνεται τα βγάζει με δυσκολία και είναι έτοιμος να καταρρεύσει από στεναχώρια και απογοήτευση…

• Εσύ έπρεπε να υποστηρίζεις τον άντρα σου και όχι τα καπρίτσια της μικρής! Ζούμε δύσκολες εποχές κοπέλα μου και αν δε στηρίξεις τον άνθρωπό σου, τον άντρα σου μην περιμένεις να σε σέβεται αργότερα, ούτε κι εσένα η μικρή.. μείνε δίπλα στον άντρα σου γιατί θα τον χάσεις, υποστήριξέ τον δώσε του δύναμη να τα βγάλει πέρα αυτές τις δύσκολες εποχές.. όλοι έτσι είμαστε..
• Εσύ να κοιτάς την δουλειά σου κυρά μου αν δε μπορούσε να συντηρήσει οικογένεια ας μην την έκανε !

Σύγχυση στο ακροατήριο και ξάφνου έκδηλα πια όλοι άρχισαν να είναι με το μέρος του πατέρα..

• Δώσε σα καλό κορίτσι στο μπαμπά ένα φιλάκι που σου έκανε δώρο όοοοολα τα λεφτά που είχε, για να έχεις εσύ τόσο όμορφες μπότες, λέει μια κοπέλα απέναντί τους..
• Έλα βρε μη κάνεις μουτράκια στον μπαμπά, αφού ξέρεις πόσο σε αγαπάει… κάποια άλλη κυρία…

Κατακόκκινη αλλά αμίλητη η μικρή έχει καρφωθεί στις μπότες της και η μάνα (ο Θεός να την κάνει) τρέμει όλο νεύρα

• Μη δίνεις σημασία παιδί μου επειδή μπαμπάς σου είναι ξεροκέφαλος δε θα κάνουμε ότι θέλει αυτός, έπρεπε να πάμε μαζί να πάρεις αυτές που σου αρέσει!
• Μα δεν είχα πολλά λεφτά για να πάρω πιο ακριβές μπότες, λέει όλο απελπισία μα έτοιμος να εκραγεί…
• Τότε να μην έπαιρνες τίποτα ! Δεν είναι υποχρεωμένο το παιδί να φοράει και να του αρέσει ότι κι εσένα, κορίτσι είναι τι θα πουν τα άλλα παιδιά αν καταλάβουν κιόλας ότι δε της αρέσουν θα την κοροϊδεύουν…
• Δεν το ήξερα να πρέπει να της παίρνω μάρκες και ακριβά ρούχα, παπούτσια για να αρέσουν στους άλλους εξάλλου όλο μεγαλώνουν τα πόδια της του χρόνου θα είναι άχρηστα!
• Και τώρα τι είναι δηλαδή ;
• Δε μου λες τι προτιμάς τα παπούτσια που σου αρέσουν ή να έχεις τον πατέρα σου γιατί δε βλέπω να έχεις και μάνα και πατέρα μαζί για πολύ ακόμα…!

Κλάματα, μα όχι πια ψεύτικα αυλάκωσαν το προσωπάκι της μικρής, μαζί και πολλών μαρτύρων του συμβάντος, ένας κύριος πλησίασε και μπήκε στην μέση προσπαθώντας να πει στην μικρή να αγαπάει τον μπαμπά της και να του το δείχνει, ότι και εκείνος το έχει ανάγκη να ξέρει ότι τον αγαπά.. Η μάνα τον έβγαλε από την μέση διακόπτοντάς τον να κοιτάει την δουλειά του και δεν έχει δικαίωμα κανένας να μιλάει και να κρίνει ένα 8χρονο παιδί, μα δεν είχε καταλάβει ότι όλοι εμείς εκείνη κρίναμε και την αλαζονεία της και όχι το παιδί…

Το μετρό σταμάτησε και όλοι κατεβήκαμε με γοργά βήματα προς τις εξόδους το ίδιο και η μάνα με την μικρή μα όχι ο πατέρας.. Αυτός έμεινε στο βαγόνι με το κεφάλι μέσα στα χέρια του και με δάκρυα πλημμυρισμένα τα μάτια.. Το τελευταίο που άκουσα:

• Δεν έπρεπε να πάρω Ρωσίδα.. δεν έπρεπε να κάνω οικογένεια με ξένη γυναίκα από άλλη χώρα.. όχι..

Τα σχόλια δικά σας…

...είται

ΕΙΤΑΙ έγραφε το χαρτάκι κολλημένο στο πίσω τζάμι του αμαξιού.
Το μισό σχεδόν είχε ξεκολλήσει και δεν φαινόταν καλά οτι έλεγε ΠΩΛΕΙΤΑΙ.
Με την αυτοπεποίθηση οτι αυτό το αμάξι 22 ετών θα πωληθεί κάποια στιγμή, κυλάει στην άσφαλτο σαν καινούργια Lexus στην έρημο κοντά στο ανάκτορο κάποιου εμίρη. Α, ρε κακομοίρη.

Θράκη
Τα έχουμε ξαναπεί,  εκεί παίζεται χοντρό παιχνίδι.  Και δεν μας το λένε.

Ιεροεξεταστής
Εσυ που σφυρίζεις φάουλ σε άλλους σε βλέπω που κάθεσαι στα σκοτεινά στη μίζερη γωνιά σου έτοιμος να πυροβολήσεις όποιον δεν σου κάθεται καλά. Εχεις συνηθίσει τη μιζέρια σου. Αλλά αυτο δεν σημαίνει οτι θα τη μεταδώσεις στους άλλους μπας και την ξεφορτωθείς.

Ζούγκλα.
Το 1999 θα γινόταν απονομή στον πρωταθλητή μπάσκετ μεσα στο ΣΕΦ μόνο αν νικούσε ο γηπεδούχος Ολυμπιακός. Αλλά έχασε. Απο τότε τριτοκοσμικοί κάφροι.
Ζήτω η Ελλάς  [αλλά αυτο το Ζήτω δεν μου βγαίνει ρε γαμώτο]

Sex and the (half) City


Aυτός ο άνθρωπος  εχει εκλεγεί βουλευτής με τον Σύριζα.
Οχι οτι οι υπόλοιποι ειναι καλύτεροι αλλά ετούτος εδω σα να θέλει να πει οτι θα πηδήξει και την υπόλοιπη μισή Αθήνα άμα και γίνει ξερω γω υπουργός.
Φυσικά !

Οταν γίνεται υπουργός πχ ενας Νικητιάδης, ένας Πολύδωρας, ενας Ρέππας, και τόσοι άλλοι και οταν άτομα σαν τον Λάμπρο Κανελλόπουλο είναι πάντα στο προσκήνιο μαζι με το συρφετό τους, τότε παίρνει δικαίωμα ο καθένας, ακόμα κι εσύ, να αισθάνεται πηδήκουλας και να εκφράζεται με γλώσσα τέτοια που νομιμοποιεί τελικά το καθυστερημένο  πλήθος να πιστεύει και να ψηφίζει Xρυσή Aυγή. Και να θεωρεί κιόλας οτι καλά κάνει.

Αλλα και οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν θεωρούν οτι εκτελούν θεάρεστο έργο.

#benzinosaurus

Νομίζω δεν έσπασε το ρεκόρ μου, της μέρας  με το τελευταίο μπάνιο της χρονιάς. Αν θυμάμαι καλά αυτο ειναι 20 Οκτωβρίου, μπάνιο με φίλους κάπου κοντά στη Χαλκίδα. Πριν αιώνες.
Η μέρα ήταν υπέροχη, η θάλασσα τέλεια και με θερμοκρασία νερού απλά απίστευτα καλή. Ο κιούρτος έβγαλε και 12 ψαράκια, άσχετα που τα λυπήθηκα και τα έριξα πίσω στο νερό.

Mετά το αισιόδοξο μήνυμα της ημέρας, απο την θαλασσοβόλτα, είπα να πάω μία ακόμα βόλτα, που με ανάγκασε να παρατηρήσω οτι λόγω κρίσης μάλλον, πολλά μαγαζιά ηταν κλειστά αλλα και πολλά  με πείσμα προσπαθούσαν να επιβιώσουν με ολίγους πελάτες.Οι καφετέριες φυσικά τίγκα, γεμάτες  σχεδόν όλες. Πολλές μερσεντές και τζιπ αποδείκνυαν τη μεγαλομανία του μαλάκα έλληνα να θέλει και καλά γερμανικό αυτοκίνητο για να εχει υπεροχή. Να την εχει πιο μεγάλη κάπως.
Εν πάσει περιπτώσει, το κοινωνικό μίγμα πλέον ειναι νεοπτωχόπλουτο.
Ακόμα και το τράμ μου έμοιαζε να προχωρά απρόθυμα, πιθανόν μέλος του κινήματος "δε γουστάρω".
Και τέλος αποφάσισα να μπω σε μεγάλο κατάστημα αθλητικών ειδών γιατι χρειάζομαι ενα χειμερινό μπουφάν. Εκεί διαπίστωσα οτι Τρίτη βράδι ώρα 19:30' το προσωπικό του καταστήματος υπερτερούσε σε αριθμό αυτού των υποψήφιων πελατών μεσα στο  κατάστημα. Αλλα μπορεί και να μην ηταν όλοι πελάτες, ισως να ήταν ματάκηδες τιμών και την έβρισκαν με το να διαβάζουν στην ετικέτα οτι πχ ενα φανελάκι adidas κάνει 50 € και ενα φούτερ North Face κάνει 150 €. Σοκ και δέος.
Απ' εξω, η άλλοτε πολύβουη, πολυσύχναστη Λεωφόρος Βουλιαγμένης είχε την μισή κίνηση απ' οτι είχε πριν τρία χρόνια. Κάθε  φορά που περνάω απο βενζινάδικο, μού 'ρχεται να  κάνω το σταυρό μου. Ναός με ιερέα τον βενζινά, με θυμιατήρι τη μάνικα που σαν προϊστορικό πέος βενζινόσαυρου εκχύνει το θεϊκό υγρό μεσα στο αυτοκίνητο.
Και μετά, όσοι τυχεροί πιστοί του βενζινοθεού γονιμοποίησαν την μήτρα του οχήματός τους, ξεχύνονται σε δρόμους μισοάδειους, με πορτ μπαγκάζ μισοάδειο, με τσέπη μισοάδεια που θα γίνει άδεια στην επόμενη στάση στο ναό που πουλάει "και του πουλιού το γάλα".  Πάλι για πουλί μιλάει κι αυτος ο ναός. Πονηρά υπονοούμενα.

Μια ματιά στην τιμή απλής αμόλυβδης στις 24 Νοεμβρίου του 2008 σε κάνει να θυμηθείς οτι σήμερα με τιμή στα 1,745 το λίτρο,  είναι 72% ακριβότερη !
Και αυτό μεσα σε 4 χρόνια όπου μισθοί και συντάξεις εχουν μειωθεί πάνω απο 45% κατα μεσο όρο ενω ενα εκατομμύριο έλληνες δεν εχουν δουλειά !
Και γαμώ τις οικονομικές διασώσεις της  χώρας. Θα πάμε πολύ μπροστά,έχουμε μέλλον καλό #not

Ωχ-τώβρης

Kαλημέρα και καλό μήνα.

Ηλιοβασίλεμα κάπου στην Ήπειρο.

Απουσία απο το μπλογκ για λόγους προσωπικούς αλλά ταυτόχρονα και σε αναζήτηση διαφορετικών τρόπων έκφρασης, πιο άμεσων και λιγότερο χρονοβόρων.
Το blogging είναι κλασσικό πια δωμάτιο έκφρασης και παραμένει ο καλύτερος τρόπος να γράψεις και να μοιραστείς με όποιον περνά απο δω, μερικά  πράγματα.
Αμα δεν τα μοιράζεσαι, τότε μονολογείς.
Και ζούμε μιά εποχή που ενώ θα έπρεπε ο ένας  τον άλλο να ακούμε προσεκτικά, τόσο πιο πολλούς μονόλογους ακούμε και συνεννόηση δεν υπάρχει.
Κοινωνία σε παράκρουση.

Κοινωνία ανώριμη, επιφανειακή, βιαστική, ευκαιριακή, φοβική, συντηρητική.
Και σε κατάσταση ύπνωσης, γι αυτό και κάθεται αδρανής και περιμένει αυτόν που θα φωνάξει περισσότερο και θα τους ξεσηκώσει. Το πιάνεις το υπονοούμενο, δε χρειάζεται να το εξηγήσω.

Θα μου λείψει αυτη η μοναδική σου προφορά, ειδικά οταν μου εξηγούσες κάτι που δεν καταλάβαινα καλά. Κι αυτη η αγάπη σου για τον τόπο σου που τόσο μακριά φάνηκε προχτες, είναι κάτι που πολλοί απο μας δεν το 'χουμε.
Τελευταίο μας ποτηράκι τσίπουρο, οταν αναπαύτηκες στο κοιμητήριο του ορεινού χωριού που αγαπούσες. Το ξέρω οτι μου 'κλεινες το μάτι οταν έπινα το τσιπουράκι μου, σαν να μου 'κανες παρέα.
Την πιο ωραία κουβέντα την άκουσα απο μιά κόρη σου, προς τη μάνα, οτι έφυγες αλλα πρώτα χάρισες τρείς χαρές μοναδικές, τρία παιδιά, εγγόνια, κι έζησες όπως ήθελες, σε χρόνια δύσκολα επιβίωσες στραβά κουτσά στα βουνά, της πέτρας μάστορας και του βουνού αφέντης.
Εχε γειά.

Ο κόσμος δεν μιλάει

Ο κόσμος δεν μιλάει πιά.
Πνίγει τον πόνο του και προχωρά σκυθρωπός, μπριζωμένος.
Ο κόσμος δεν γράφει πιά.
Αρκείται σε κραυγές, σε μονόλογους και εύκολες κατάρες.
Ο κόσμος δεν διαβάζει πιά.
Αρκείται σε ατάκες και έτοιμα, γρήγορα μασημένα πράγματα. 
Οπως τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και μια πιασάρικη ατάκα πολιτικού.
Αλλο αν η ατάκα δεν ειναι πολιτική, αλλα είναι κραυγή κι αυτή.
Ο κόσμος δεν ερωτεύεται κάτι, κάποιον, πιά.
Μα αν δεν εισαι με κάτι ερωτευμένος, πώς ζείς ;
Ο κόσμος, δεν αντιδράει πιά.
Περιμένει τι θα πει η τηλεόραση, τι θα πει το κόμμα, κρατάει ομπρέλλα ενω στέκει γυμνός κι απροστάτευτος.
Ο κόσμος θέλει να αλλάξει τον κόσμο.
Αιώνιο απωθημένο αυτό κι όμως, πάντα στραβό δρόμο παίρνουμε.
Η στραβός είν' ο γιαλός.

η φωτογραφία ειναι δική μου, ο πίνακας όχι, αλλα θα ήθελα να τον εχω κάνει εγω.

Στο Ζάντε

Ζάκυνθο πήγα.
Το ψιλομετάνιωσα, ξόδεψα λίγο παραπάνω απο όσο ήθελα, αν και όχι κακή επιλογή το νησί αυτό. Ειχα ξαναπάει τον Μάη του 1981 και περίμενα να βρω κάτι γνωστό, μα η έκπληξη ήταν ακριβώς αυτή, τίποτα γνώριμο δεν είδα.

Τότε ειχα μείνει 3 μέρες μόνο, είδα την πόλη βασικά και τη Μπόχαλη, τώρα περισσότερες μέρες έμεινα και είδα όλο το νησί σχεδόν. Και κάτι μικρά νησάκια.

Φέτος η χελώνα caretta caretta ειχε την τιμητική της.
(Θα περίμενε κανείς να δει και ζακυνθινούς tyfletta tyfletta.)

Το '81 δεν είχα πάρει χαμπάρι γι αυτη τη χελώνα και φυσικά τότε ο Λαγανάς ηταν ενα κάπως ήσυχο θέρετρο θα έλεγες. Σήμερα ειναι ενα "γίνεται-της-πουτάνας" εχει πάθει Φαληράκι Ρόδου και Κάβο, αν θυμάσαι φίλε μου τον Κάβο στην Κέρκυρα το '90.
Πολλά μαγαζιά, βαβούρα, κλαμπάκια, μουσικές, μπραζίλιαν κώλοι και κόσμος που γυρνάει ολη μερα εξω. Κόλαση. Δεν ειμαι εγω γι αυτά θέλω ησυχίες και όχι πάρτι με το ζόρι. Μα δε θέλω ρε, αφου Μύκονο δεν εχω πάει δε στο'πα ; Το 'πα. Κι ούτε θα πάω μάλλον ποτέ.
Η Ζάκυνθος, το Ζάντε, η πρωταθλήτρια  μαζι με τη Χίο σε τυφλούς-μαϊμού, διαθέτει κάμποσες θέσεις πάρκιν αναπήρων, τυφλών και "τυφλών".
Ετσι, μερικές φορές δεν έβρισκα να παρκάρω αλλα εντάξει το πήγαινα πολύ παρακάτω και κάπου το ΄χωνα το αμάξι. Σώο το 'φερα πίσω.

Στο λιμάνι το πρώτο που βλέπεις ειναι ο ναός του Αγίου Διονυσίου και ο άλλος ο μικρός παλαιός του Αγ.Νικολάου, μπροστά  απο το καφέ "Κόκκινος Βράχος".
Ο Αγιος Διονύσιος ειναι απο τους λίγους αγίους που μου εμπνέει σεβασμό μαζι με τον Αη Γιάννη το Ρώσο στην Εύβοια. Ξέρεις οτι με τους παπάδες δεν τα πάω καλά και τους έχω έτοιμη μια επόμενη ανάρτηση όπου θα χαρώ να μπεί παπάς να σχολιάσει.
Η  Μπόχαλη εχει πανέμορφη θέα απο κει ψηλά αλλα μείνε μακριά απο τα μαγαζιά που λειτουργούν εκεί. Aμα θες πάγαινε κάτσε εγω νίπτω τας χείρας μου.
Πλακώθηκαν έμαθα και μεταξύ τους μιά μέρα για τα τραπεζοκαθίσματα.

Η πόλη ειναι αρκετά ωραία, εχει βασικά εναν πεζόδρομο με μαγαζιά, φαγάδικα, καφετέριες και εμπορικά. Το βράδι η κίνηση πέφτει στην πλατεία Σολωμού.
Το Δημοτικό ανοιχτό θέατρο λίγο πιο πάνω προς Μπόχαλη, φιλοξενεί συχνά παραστάσεις.

Αν  πας στο Τσιλιβή ή στο Αργάσσι θα νομίζεις οτι μεταφέρθηκες χρόνια πίσω σε εποχές ευμάρειας που το ποτό έρρεε άφθονο και χρήμα υπήρχε για να μεθάει ο κόσμος και να τα κάνει λαμπόγυαλο. Πολλά μαγαζιά, μπαρ, και φαγάδικα, μίνι-γκολφ, Ιρλανδέζικο, ασιατικό, πιτόγυρα, με καραόκε, με ζωντανή μουσική και τα ρέστα. Πήγα δυό φορές σε κάποια απο αυτά ετσι για τζέρτζελο κι επειδή είχαν την αγαπημένη μoυ μπύρα GUINNESS :

Ανατολικά στο μέσο του νησιού, παραλιακά ειναι οι Αλυκές και ο Αλυκανάς.
Απο εκεί κάτι απατεώνες μας πήραν να μας πάνε στο περίφημο "Ναυάγιο" αυτη τη θεϊκή παραλία που νομίζεις οτι δεν υπάρχει, οτι είναι οπτασία. Μας πήγαν, έφυγαν μετά απο 5' λεπτά και δεν μας κατέβασαν στην παραλία με τη δικαιολογία οτι ειχε 7 μποφώρ !!!! [ 3 με 4 είχε] κι εκτός αυτού στα @@ τους για τους έλληνες αφου ειχαν γεμίσει τη βάρκα με οτι Σερβο-Πολωνο-ουκρανούς υπήρχαν. Μια πολωνή επάνω ηταν κούκλα και την χάζευα. Μέχρι που ξέρασε κι αυτή οπως οι περισσότεροι επιβάτες. Οχι, ο Τζον δεν ξέρασε.

Ναι, τα χρώματα είναι φανταστικά, και το μέρος εχει πολλή θετική ενέργεια.
Αμα πας Ζάκυνθο, βρες σοβαρό γραφείο να σε πάει Ναυάγιο και μη πιστεύεις απατεώνες, πάρε ενα καλό τουριστικό γραφείο σαν αυτό.

Νότια, το νησί εχει δυό χερσονήσους, προστατευόμενες περιοχές ωοτοκίας της χελώνας στο μεγαλύτερο μέρος τους. Η δυτική χερσόνησος διαθέτει εκπληκτικές, ονειρεμένες, θεϊκες παράκτιες σπηλιές, τι παράκτιες δηλαδή, γκρεμίλα μεχρι τη θάλασσα και στο τέλος σπηλιές. Απίθανος τόπος. Να πας.
Μας πήγαν με βαρκάκι να δούμε χελώνες, υπέροχο ήταν αυτό και μετά στις σπηλιές στο Κερί, απίθανα ήταν. Ο Τζονάκος έκανε βουτιές απο το σκάφος σα μικρό παιδί, μέσα στα διάφανα νερά στη σκιά των θεόρατων βράχων σε κείνη τη μεριά του νησιού.
Μετά μας πήγε Μαραθονήσι, ενα μικρό νησί στην αγκαλιά του κόλπου του Λαγανά,  όπου γεννάει η καρέττα καρέττα, για μπάνιο. Δεν κατοικείται και φυλάγεται απο το Λιμενικό. 
Η ανατολική χερσόνησος προς Βασιλικό, καταλήγει στην υπέροχη παραλία του Γέρακα πριν απο το Πόρτο Καμίνια, το Πόρτο Ρόμα και άλλα όμορφα μέρη.
Η παραλία του Γέρακα προστατεύεται αφου η χελώνα πηγαίνει εκει και γεννάει αυγά.
Με τη δύση του ήλιου εξαφανίζονται οι πάντες απο την παραλία για να μην ενοχλήσουν τη χελώνα.

Οι κλέφτες έμποροι της άμμου ζητούσαν 8 € για να νοικιάσεις ομπρέλλα-ξαπλώστρα για μία ωρα και κάτι. Δεν πλήρωσα φυσικά και κουβάλησα δικιά μου ομπρέλλα.
Η αλήθεια ειναι οτι η χελώνα μάλλον προτιμάει τις πολύ ζεστές παραλίες με ιδιαίτερα λεπτή άμμο, όπως στο Καλαμάκι και στον Γέρακα.

Το οδικό δίκτυο εχει φτιαχτεί απο απόγονο του Δαίδαλου, στάνταρ πράγματα, ή αλλιώς απο διαταραγμένο ψυχικά τύπο ο οποίος νόμιζε οτι γουστάρουμε να φέρνουμε βόλτες σαν τις άδικες κατάρες για ώρες καίγοντας την πολύτιμη βενζίνη μας των 1,78 € το λίτρο. Διαδαλώδες δίκτυο δρόμων, με το δυτικό μέρος να διατρέχεται απο εναν κύριο άξονα ως τις Βολίμες και ως την άκρη στο "Φανάρι" , ορεινό και δασώδες αν και θα ηταν πιο δασωμένο το μέρος αν δεν καιγόταν κάθε τόσο. Φέτος πήρε φωτιά  στον Αγαλά, δυτικά-νότια.
Ο λαβύρινθος των δρόμων σου παρέχει την ευκαιρία να γνωρίσεις το νησί αλλα και την ευκαιρία να αναρωτηθείς μήπως εισαι μαλάκας και χάθηκες ξανά. Ασε που τρώς πολλή ωρα μεχρι να βρείς τον προορισμό σου ακόμα κι αν πας στο σωστό δρόμο γιατί θα πάρεις λάθος δρομάκι λίγο πριν φτάσεις.

Οι θάλασσες της Ζακύνθου ειναι το μεγάλο της ατού.

Οποιος θέλει καθαρές, διάφανες θάλασσες με υπέροχα χρώματα, να πάει εκεί.
Εγγυημένα το νησί με την πιο καλή θάλασσα, απο οσα εχω  πάει ... χμ εχω πάει σε 25 νησιά, μικρά και μεγάλα,  τα Κουφονήσια με εντυπωσίασαν, η Χίος πολύ καλή, η Αστυπάλαια πολύ καλή, η Μήλος άριστη θα 'λεγα, αλλα η Ζάκυνθος εχει παντού πολύ ωραία θάλασσα με υπέροχο χρώμα ακόμα και μεσα στο λιμάνι ενα τυρκουάζ απίστευτο χρώμα στα νερά.
Και είναι μεγάλη, αρκετά μεγάλο νησί.

Tip : 
αν θες Ιντερνετ,πάρε "on the go" γιατι τα ξενοδοχεία χρεώνουν 3,5 € την ώρα ή 84 € την ημέρα, δεν υπάρχει θεός.
Tip 2 :
Συνιστώ ανεπιφύλακτα να πάς στο Πόρτο Καμίνια μετά το Αργάσσι προς Βασιλικό.

Το σταυροκόπημα

Αυτο που είδα ενα πρωί στο δρόμο, αν μου το περιέγραφαν θα πίστευα οτι εχει δόσεις υπερβολής. Και όμως όχι.
Ενας άντρας στα 75 του, ανέβαινε ενα μισοανηφοράκι δρόμου παρακεντρικού.
Ειχα βγάλει τα σκουπίδια κι ετοιμαζόμουν να τα πετάξω στον κάδο.
Ο άντρας σταμάτησε, σταμάτησα κι εγω ασυναίσθητα και τον κοίταξα.
Κοιτούσε χαμηλά και άρχισε να σταυροκοπιέται. Πολλές φορές, θα 'κανε και 20 φορές το σταυρό του. Αφου νόμιζα οτι ετοιμάζεται να αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο, είτε απο συνειδητή απόφαση, είτε απο έμφραγμα λόγω υπερκόπωσης απο το σταυροκόπημα.

Οταν σταμάτησε, έσκυψε και σήκωσε κάτι απο το έδαφος.
Παγωμένος, με τις σκουπιδοσακκούλες ακόμα στα χέρια, κοιτούσα όλο περιέργεια να δω τι σήκωσε, μπας και βρήκε κανα δεκάευρο ;

Αποδείχτηκε οτι αυτό πίστευε και εκείνος, οτι είχε βρεί χρήματα.
Δεν ηταν σίγουρος εξ' αρχής γι αυτό σταυροκοπιόταν, προσευχόμενος να είναι πράγματι χρήματα.

Ηταν ενα πακέτο τσιγάρων, άδειο, πατημένο, αλλα διατηρούσε κάτι απο το χρώμα του, ενα χρυσό - καφετί που απο μακριά μπορείς να πείς οτι έμοιαζε με  τα χρώματα του χαρτονομίσματος των 50 ευρώ.

Πέταξα τα σκουπίδια κι έκανα μεταβολή να φύγω, με ενα εσωτερικό μου σταυροκόπημα να μην κάνω το ίδιο αν φτάσω στην ηλικία αυτού του ανθρώπου.

Τη δυστυχία, αν δεν τη ζήσεις ή δεν τη δείς ο ίδιος, δύσκολα στην περιγράφει κάποιος άλλος.

Τρείς βδομάδες μετά, σήμερα 4 Ιουλίου, ο εκλεγμένος Βύρων Πολύδωρας  πάλαι ποτέ γνωστός και ως "Στρατηγός Ανεμος" αποφάσισε να δοθεί "μετεκλογικό" επίδομα 1.000 ευρώ σε κάθε υπάλληλο της Βουλής, με το κονδύλι να πλησιάζει απ οτι φαίνεται τα 2 εκατομμύρια ευρώ.

Αυτο μας λένε οι υπάλληλοι της Βουλής

Αυτά που ο γεράκος δεν βρήκε σκύβοντας στο δρόμο καταγής, τα βρήκαν άνετα οι φίλοι και συγγενείς των βουλευτών μας, εύκολα, χωρίς κόπο. Και ο γεράκος δεν θα τα βρεί ποτέ.

Πιάσε

Δε μ' λες ...
Τα υπονοούμενα τα πιάνεις. Ως έξυπνος άνθρωπος φυσικά.
Τα αυτονόητα γαμω το κεφάλι σου, γιατι δεν τα πιάνεις ;

Πιάσε τωρα ενα φρέντο καπουτσίνο παγωμένο με θέα Καστέλλα.

Νε σε ώλα περίπου ίσως αλλά

Ο κύριος ΝαιΣεΟλα Περίπουετσι με εξαγγελίες όσα υποστήριζε ο ΓΑΠ πέρισι κι αυτός τα πολεμούσε, βγαίνει πρώτος στις εκλογές και ο πρόδερος της 15μελούς ειναι αντιπολίτευση και ακόμα ανοίγουν σαμπάνιες μάρκα ΚΟΕ στην Κουμουνδούρου.
Ο κύριος Μπένι καρπώνεται το ροκάνισμα του γαπ με Καϊλή και Μιλένες και έχει στα χέρια του ενα μικρό πλέον κόμμα που απώλεσε το 70% απο τη δύναμή του στην κατηφόρα που καταλήγει στις δεξαμενές της φάμπρικας συνιστωσών.
Ο κυρ Φώτης έμεινε στο ποσοστό που πήρε στις  6 Μαϊου και το λες και τιμωρία αυτό  αλλα δε θα το αναλύσω, μην κουράζω μεγάλους ανθρώπους.
Ο θεός κι η παναγιά δεν βοήθησαν τον Καμμένο που έπεσε, απόδειξη οτι η παναγιά ειναι δίκαιη και δε βοηθάει σαλτιμπάγκους.
Αλλα μπήκαν τα χρυσαύγουλα καμάρια ανεβασμένα και αντε τωρα διώξ' τους.
Συμμορία με ασυλία. Σουρρεαλιστικότατο.
Φυσικά το κόμμα ΚΚΟΧΙ έλαβε αυτο που άξιζε. Καλώς ή κακώς.

Ηταν η σύντομη ενημέρρωση σχετικά με τις ελληνικές εκλογές της 17-06-2012
Ακολουθούν διαφημίσεις για δάνεια, αυτοκίνητα και σπίτια.
Καλό σας βράδι.

Μπλούμ και ξύδι

Μπλούμπεργκ ΤιΒι και συνέντευξη ΓΑΠ :

Τον ρωτούν αν ο Τσίπρας ειναι επικίνδυνος λόγω της εξαγγελίας του οτι θα καταργήσει το 'μνημόνιο' οταν γίνει κυβέρνηση.
Ο ΓΑΠ απαντάει οτι δεν παίρνει ακριβώς της μετρητοίς τα λόγια του Τσίπρα και οτι αν υπάρχει τρόπος να ελαφρυνθεί ο πολίτης απο τα πολύ σκληρά μέτρα, τότε ας το κάνουμε, με υπευθυνότητα.

Ιπποκράτους, Τρικούπη δε-ξερω-πού-μένουν-πιά :

Ξύνισμα Λοβερδομπένιδων επειδη ο ΓΑΠ δεν αφόρισε τον Τσίπρα, δεν έριξε κατάρες, αλλα μίλησε σοβαρά πάνω σε αυτο που τον ρώτησαν όσον αφορά τον Τσίπρα και το τι μέλει γενέσθαι με την επόμενη κυβέρνηση.
Οι ίδιοι προτιμούν γραμμή αφορισμού σαν ξυνισμένες γεροντοκόρες που όλοι τους οι γκόμενοι πήγαν στον ΠΑΡΙΖΑ.

Επιμένουν σε μία τακτική λερώματος του 'εχθρού' αντι να αντιπαρατεθούν με αριθμούς ( κάτι που εχει αποφύγει ως τωρα ο Συριζα ) και με επιχειρήματα.
Ξέρουν φυσικά καλά οτι ο πολίτης ακούει σε συνθήματα, ατάκες, φωνές και λεονταρισμούς τύπου καμμένου, σαμαρά και τσίπρα και δεν θα κάτσουν πολλοί να αναλύσουν τα 'προγράμματα' κάθε κόμματος αλλα και οτι τα εκάστοτε 'προγράμματα' αλλάζουν καθημερινά με δηλώσεις στελεχών των κομμάτων.
Ο κόσμος βαριέται, θέλει σύντομα μυνήματα, τίτλους, SMS, tweets και μπόλντ γράμματα, δεν κάθεται να ακούσει ή να διαβάσει.

Σε αυτό που θα έπρεπε να εστιάζουν ειναι η πολυφωνία του ΠΑΡΙΖΑ που δεν θέλει να πνίξει τις συνιστώσες του και τις αφήνει να λένε η καθεμιά το δικό της.
Σε τηλεοπτική συνέντευξη, μέλος άλλου κόμματος έθεσε ερώτημα σε μέλος του Συριζα για ενα θέμα και του ειπε οτι ο τάδε του κόμματός του είπε αυτό και ο συριζαίος του απάντησε : "α, δεν ξερω, εγω ειμαι απο άλλη συνιστώσα".

Ενοχλεί όμως κύριοι εγκέφαλοι του πασοκ το γεγονός οτι ο ΓΑΠ γυρνάει τα ξένα ειδησεογραφικά και μιλάει όπως ξέρει, όπως νιώθει και λέει αλήθειες.


Ξύδι ρε Λοβέρδε, ξύδι, ο χοντρός σας κάνει κόμμα του 8%  κι εσείς ακόμα θα κυνηγιέστε μεταξύ σας και θα κυνηγάτε τον γαπ, τον τσίπρα και τον καλαματιανό άσχετο.

ΠΑΡΙΖΑ και οι Σουλιώτισσες

Αλλο πράγμα ξεκίνησα να γράψω, αλλά,
σήμερα θέλω να γράψω αυτά που βλέπω γύρω μου και που έχουν στρεβλώσεις σαν παραμορφωτικός καθρέφτης να τα δείχνει.
Διαπιστώνω λοιπόν όλο και μεγαλύτερη ροή πολιτών προς τον λεονταρισμό, στις ατάκες, στα 'δενπληρώνω', στα 'αντεγαμωρημέρκελ', στα 'αντεπνίμωρηΕΕ' και 'δεσέχωανάγκηρέ'.
Είναι όμορφο να σε συνεπαίρνει ο πολιτικός ( ; ) λόγος  κάποιου που θέλει οπως λέει, να μπεί μπροστάρης και να προτάξουμε όλοι μαζί τα στήθια μας απέναντι στους κακούς που θέλουν να μας φάνε ζωντανούς επειδή αυτοί ειναι απλά κακοί κερδοσκόποι κι εμείς είμαστε αθώα θύματα, νομοταγείς πολίτες και ...δημοκράτες !
Αλλα είναι επίσης ωραίο να μπορείς να κρατάς τα λογικά σου και να βλέπεις καθαρά και νηφάλια τα πράγματα.

Το σημερινό παγκόσμιο γίγνεσθαι έχει όντως στοιχεία καπιταλιστικά, ιμπεριαλιστικά και ...φαταουλιστικά. Κι όλο πάει και πιο δεξιά ο πλανήτης όλος. Εχουμε το παράδοξο, η Ευρώπη αυτη τη στιγμή να είναι τόσο δεξιά που ο Ομπάμα  φαντάζει ως σούπερ σοσιαλιστής ! Ενας Ολλάντ δεν φέρνει την Ανοιξη.
Η Ευρώπη δε θέλει να πάει πιο αριστερά, πιο κέντρο έστω. Θέλει Δεξιά.
Το γεγονός οτι όλο και περισσότερα κράτη οδηγούνται σε αναπροσαρμογές των δημοσιονομικών τους προκειμένου να μην γίνουν Ελλάδα, λέει πολλά. Μόνο που αυτο που λέει δεν το ακούνε στις Βρυξέλλες ή δεν θέλουν να το ακούσουν.

Ετσι, η αγανάκτηση του κόσμου ( ναι, ακόμα και όσοι απο τους συμπολίτες μας υπήρξαν ή ακόμα είναι αρπαχτικά λαμόγια, αγανακτούν, μόνο που έχουν και ιδιοτελείς λόγους γι αυτό ) έψαξε να βρεί διεξόδους αντίστασης σε πολιτικές που η ΕΕ εγκρίνει και οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν.
Ο κόσμος εχει δίκιο να μην αντέχει άλλο αφαίμαξη και καταπίεση, λιτότητα χωρίς ελπίδα και στέρηση χωρίς απάντηση για το αύριο.
Απο τη στιγμή που το Πασοκ έφερε Μνημόνια Διάσωσης ενω η ΝΔ_ με συνεχείς κωλοτούμπες του ανίκανου αρχηγού της τα ψήφισαν, ηταν λογικό να εισπράξει ΄την δυσαρέσκεια θετικά όποιος έλεγε όχι στα μνημόνια. Λες και υπήρχε περίπτωση να αρέσουν σε κανέναν τα Μνημόνια ! Αλλο αν τα αυτά, περιέχουν και πράγματα που μπορούσαμε να έχουμε κάνει απο μόνοι μας χωρίς να μας τα επιβάλλει κάποια τρόϊκα με το μαχαίρι στο λαιμό. Αυτο το ξεχνάμε και πάμε να αντισταθούμε στους κακούς, τιμωρώντας ταυτόχρονα τα κόμματα που μας "έφεραν εδώ", αθωώνοντας τα κόμματα που στήριξαν διάφορες ομάδες διαμαρτυρίας ή ίσως κλείνοντας το μάτι σε μπαχαλάκηδες επειδή αυτο τους εξυπηρετούσε.
Με δεδομένο λοιπόν για τους πολλούς οτι το πασοκ θα εισπράξει τα πάντα όλα τα στραβά, πάς κατα Συριζα μεριά, ή προς κατα Καμμένο ή ΧΑ.
Οτι και να γίνει λοιπόν, το πασοκ θα εχει φταίξει για όλα κι εσυ πας αθώος να ψηφίσεις Συριζα, Καμμενο ή οτιδήποτε άλλο χωρίς να είμαι βέβαιος οτι εχεις κατανοήσει τι θα γίνει αν και οταν εφαρμόσουν όλα οσα λένε. Ουτε αν κατάλαβες οτι "μεσα στο ευρώ, έξω απο το Μνημόνιο" δεν ειναι κάτι που το δέχεται η ΕΕ, οπότε θα σε πετάξει έξω με δυσμενέστατες επιπτώσεις.
Εσυ απλά θες να 'σαι περήφανος τσαμπουκάς, όπως ακριβώς η Ιστορία που σε δίδαξαν στο σχολείο είπε οτι ήταν και οι Σουλιώτισσες.
Στο δικό σου χορό του Ζαλόγγου θες να κάνεις το ίδιο, να πέσεις στο γκρεμό για να μη σε πιάσει εχθρός, αντι να προσπαθήσεις να μείνεις και να πολεμήσεις τον εχθρό και να του καταφέρεις κάποια πλήγματα, ακόμα κι αν χάσεις, ή να τον πάρεις με το μέρος σου δείχνοντάς του οτι συμφέρει όλους να συνεργαστούμε πιο σωστά.
Λάθος Παιδεία.
Αλλα αυτο το ξέρουμε και όσο υπάρχει η ορθοδοξία μεσα στις διδαχές των Σχολείων, τόσο ο ραγιαδισμός και οι χορευτές του Ζαλόγγου θα αυξάνονται με αποτελέσματα που πολύ απλά θα φανούν, παρ ότι εσυ εχεις έτοιμο το άλλοθί σου, οτι το πασοκ΄θες να τιμωρήσεις οπότε αυτό φταίει που εσύ έκανες τις επιλογές σου.
Τις  επιλογές σου τις κάνεις εσύ ο ίδιος και επιλέγεις θετική ψήφο με πλήρη επίγνωση του τι κάνεις με νηφάλια σκέψη για το τι θα συμβεί μετά.

Επειδή κάποιοι μίζεροι θα βρεθούν να μιλήσουν για παπαγάλους και άλλα εξωτικά, δεν είμαι ουτε αμειβόμενος ούτε εχω κάποια σχέση εξάρτησης με κάποιο κόμμα ούτε εξυπηρετώ κάποιο πολιτικό χώρο.
Δεν αθωώνω το Πασοκ, ούτε θέλω να ξεχνάω άλλα, όπως πχ το οτι στη θητεία του Καραμανλή θα μπορούσε κάλλιστα να έχουν γίνει 2-3 απλά πραγματάκια που τώρα μας επιβάλλονται λόγω άλλων επιταγών, των Μνημονίων. Παράδειγμα απογραφή συνταξιούχων θα μπορούσε να εχει κάνει και να γλυτώναμε πολλά  αν και ειναι ενα ερώτημα πού θα πήγαιναν τα λεφτά. Ισως στην Αγροφυλακή ή στις ΜΚΟ των Κραουνάκηδων.

Κατάλαβε οτι  δεν βάλλω  μονομερώς κατά μιάς μερίδας, πρέπει να καταλάβεις κι εσυ οτι δεν είναι μόνο οι "αριστεροί" που ειναι επαναστάτες, φτωχοί, πληγωμένοι, αδικημένοι, αγανακτισμένοι.
Ενα σωρό κόσμος δεν εχει δουλειές, υποφέρει απο την χαμηλή αγοραστική δύναμη που εχει πλέον, απο τα κλειστά μαγαζιά, τους λογαριασμούς που αδυνατεί να πληρώσει, ή τις κουρεμένες του λιγοστές τραπεζικές οικονομίες.
Δεν κατάλαβα απο πότε είναι αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμα μόνο αριστερών, η επανάσταση, η αγανάκτηση, η ανέχεια, η φτώχεια. Αν δηλαδη ήσουν δεξιός ή πασόκος, δεν μπορείς να αγανακτείς σήμερα, ή προτιμάτε γεμάτοι άθλια μιζέρια να του λέτε "καλά να πάθεις" ; Δεν μπορείς να θες να προσπαθήσεις να αλλάξεις όσα  λάθη έκαναν οι δικοί σου ;
Πώς θεωρείται ντε φάκτο λαμόγιο και καλοπερασμένος κάποιος που μπήκε με ΑΣΕΠ στο Δημόσιο κι επειδή ψήφιζε Πασοκ, πρέπει σήμερα να τον στήσεις στον τοίχο ;
Δεν είχε ελπίδες αυτός ; Δεν ξεγελάστηκε ; Δεν ονειρεύτηκε καλύτερο αύριο ;
Πώς αφαιρείς τις πληγές του άλλου και μετράς μόνο τις δικές σου ;


Πώς θεωρείς οτι έκλεβε γι αυτο ψήφιζε οτι ψηφιζε ;
Πώς θεωρείς τον κλέφτη μέλος κομματικής ομάδας αντι για κοινωνική πληγή και ως εκ τούτου ταυτίζεις τον κλέφτη με το κόμμα ή το αντίστροφο, το κόμμα κλεφτών με τους ψηφοφόρους του ;

Ολος αυτός ο κόσμος που συρρέει στον Συριζα δεν μου αρέσει, όχι όλος.
Ειλικρινά εύχομαι να πετύχει ο Συριζα όπως θέλω και να μπούν στο περιθώριο οι κραυγάζοντες Καμμένοι και οι αρνητές των πάντων ΚΚΕ. Και η ΧΑ.
Αλλά θα εχει δύσκολο έργο να ενώσει όλο αυτο το συνονθύλευμα που ξαφνικά προέκυψε "αριστερό ρεύμα" με πολύ αμφίβολο μάλιστα το αν εχουν όντως κατανοήσει μερικά πράγματα, ή απλά άλλαξαν σηματάκι στο σημαιάκι τους.
Ούτε στον συριζα θα πρεπε να αρέσει το γεγονός οτι συρρέουν τόσοι πασόκοι και μας προκύπτουν "αριστεροί". Εγω απ' όσο θυμάμαι το Πασοκ δεν υπήρξε ποτέ κανονικά αριστερό κόμμα. Πώς μα γίνανε τώρα ξαφνικά τόσοι πολλοί οι αριστεροί δεν το κατάλαβα. Ουτε θα καταλάβουμε φίλε ποτέ, πώς το κόμμα αυτό θα διαβρωθεί απο τους καιροσκόπους αφου θα εχει αλλάξει και όνομα σε ΠΑΡΙΖΑ.

Και οι καιροσκόποι θα βρούν αλλού λιμάνια. Αυτη ειναι η φύση τους.

Βρες το λάθος

Κάτι για τον παίκτη του μπάσκετ Γιώργο Πρίντεζη έψαχνα, κι έπεσε το μάτι μου κάπου να λένε για μία Τσιάμη. Εκανα αναζήτηση σε εικόνες για Βιβή Τσιάμη να δω ποιά είν' αυτη ( είναι η κοπέλλα του απ οτι λένε ) και ιδού ενα μέρος των αποτελεσμάτων :

Βρες το λάθος.

Πλάνα σινεμά

Θα μπορούσε να είναι αρχή και τέλος μιάς ταινίας, στο θερινό το σινεμά.

Τέρμα αριστερά στην παραλία, η άμμος ειναι πιο υψωμένη και μπορείς να κάνεις κατρακύλα στη θάλασσα απο την κορυφή. Οταν το δοκίμασα, νόμισα πως έγινα μικρό παιδί. Τέλεια αίσθηση.
Εκδικείσαι για όλα εκείνα τα ψέμματα που σου έλεγαν στην παιδική σου ηλικία.
Γελάς και κάθε κωλοτούμπα σε φέρνει πιο κοντά στο νερό, πιο κοντά στο να ακούσεις τον παφλασμό του τιποτένιου σου -πιά- κορμιού μέσα στο απέραντο μπλέ.

Και μετά, γυρίζεις στην μεγάλη πόλη, φορτωμένος με την αρμύρα και τ' αρώματα της θάλασσας, σκονισμένος ακόμα απ' την άμμο και νιώθοντας ξένος με σένα,επειδη πρέπει να φοράς κάτι της πόλης κι όχι της παραλίας.
Το σινεμά σε μεταφέρει σε άλλο σημείο, σε άλλη μέρα, σε άλλη εποχή.
Και το μάτι πέφτει σε σημεία που πρώτη φορά βλέπεις.

Είναι πράγματα που δεν εχεις προσέξει κι ας εχεις δεκάδες φορές περάσει αποκάτω τους. Οπως αυτό.

Oύτε κατα διάνοια δε μπορούσα να φανταστώ οτι υπάρχει Σωματείο Ρακοσυλλεκτών !


Ομως ο σκηνοθέτης δεν γίνεται να δείξει πλάνα όμορφα μόνο, οφείλει να δείξει κι άλλες πλευρές,  να αντιληφθούμε καλάτο σκηνικό όπου μέσα πρωταγωνιστούμε,  άλλοτε εμείς κι άλλοτε άλλοι σε ρόλους πολυπίκοιλους.
Ασκημοι τοίχοι που αρνούνται να πέσουν, άσκημες μουντζούρες πάνω τους.

Πλάνα τελευταία, περιπλάνηση που σε βάζει να σκέφτεσαι, και φινάλε.

Περισσότερη Δημοκρατία ;

Είχα μόλις μιά μικρή κουβέντα με κάποιον που εκτιμώ τις απόψεις του.
Το θέμα μας ήταν οτι -κατα την άποψη του- το να εκλέγουμε 200 αντι για 300 βουλευτές δεν είναι σημαντική μεταρρύθμιση.
Η δική μου άποψη λέει οτι είναι, εφ' όσον φυσικά γίνουν και άλλα πράγματα που θα ενίσχυαν τόσο την εκπροσώπηση όσο και τη διαφάνεια, τουλάχιστον.

Εγω αμέσως σκέφτηκα θα κάνουμε οικονομία με λιγότερους βουλευτές, ο άλλος λέει όχι ρε φίλε, αν εκλέγουμε 200 μόνο,θα μας βγούν εν δυνάμει τύραννοι λόγω μεγαλύτερης εξουσίας και δε θα χουμε καλή εκπροσώπηση της κοινωνίας.
Σωστό  κι αυτό.

Εντάξει ρε Τζον να κάνεις οικονομία αλλα μη γαμ... τη Δημοκρατία μου ωρε θα σε πούνε ΧΑσίστα :)
Κοίτα, πρέπει να εξασφαλιστεί οτι δε θα μπορεί κανένας βουλευτής να κάνει πράγματα κάτω απ' το τραπέζι, οτι θα αξιολογείται συνεχώς και ο ίδιος για το έργο του απο θεσμικά όργανα ( και οχι να περιμένει να κριθεί κάθε 4 χρόνια -ζήσε μάη μου ) και οτι δεν θα αυξάνεται θεαματικά η προσωπική περιουσία του κατα τη διάρκεια αλλα και 20 χρόνια μετά την λήξη της θητείας του.
Πρέπει να εξασφαλιστεί οτι δεν θα παραγράφεται κανένα αδίκημα και οτι ο βουλευτής με το παραμικρό θα οφείλει για λόγους τιμής να παραιτείται ώσπου να ..."καθαρίσει το όνομά του".

Η απλή αναλογική μπορεί να φέρει Βουλή με 15 κόμματα μέσα, χαμός !
Αν μειώσεις τον αριθμό των βουλευτών τότε τι όριο εισόδου στη νέα Βουλή θα βάλεις ; 3% ; 5 ; 7;
Τί αποτέλεσμα θα έχει αυτό και πώς θα εξυπηρετηθεί το κοινό συμφέρον ;
Εννοείται οτι καταργείς τα περίεργα μπόνους 50 εδρών και τα ρέστα και τότε... ;
Τότε έχεις εσαεί κυβερνήσεις  συνεργασιών με ενδιάμεσες ακυβερνησίες που για να αντιμετωπίσεις θα πρέπει να μη σταματά να λειτουργεί η χώρα κανονικά.
Δηλαδή απεξάρτηση των κρατικών λειτουργιών απο το κομματικοκρατούμενο πολιτευτικό μας σύστημα.

Μπορείς να το πετύχεις αυτό ;

Ενας φίλος που ζεί στο Λονδίνο μου είπε οτι το να αλλάξεις τη Βουλή, δεν είναι δομική αλλαγή στο Κράτος. Σωστό.

Αρα να που μιλάμε πάλι για δομές, για θεσμούς, για λειτουργία, για απεμπλοκή, νομιμότητα, -και αρα- πρόοδο αν αλλάξουμε δομές, ενισχύσουμε θεσμούς και δυναμώσουμε - με κάποιο τρόπο - αυτην την πολύπαθη Ελληνική Δημοκρατία που τόσο εχει πληγωθεί απο την παραβατικότητα τόσο των πολιτικών, όσο και των πολιτών.

Δε μπορεί ρε φίλε να μη φοράς κράνος και να περνάς με κόκκινο σε διασταύρωση.
Δε μπορεί κε. βουλευτή να εχεις 2 πολιτικά γραφεία κι ενα συρφετό παρατρεχάμενων.

Αλλοιώνει τη ... Δημοκρατία.
Ε ; Τι λες ;

* Δεν είχα καμμιάν όρεξη να γράψω για πολιτικά. Ηθελα να γράψω για οτιδήποτε γύρω απο τις χαρές της ζωής, όπως η θάλασσα, ο έρωτας, το τραγούδι, τα ταξίδια, η απεθυμιά γι αγαπημένα πρόσωπα και τα όνειρά μας. Αλλά συμπάθα με, δώς μου μιά παρένθεση και θα επανορθώσω. Να, πάρε προκαταβολή μιαν εικόνα που μου φέρνει θύμησες όμορφες. Χαλκιδική 2009.

Οι τελικοί μας στην τελική, τελικά δεν εχουν τέλος

Ο Μάης μήνας ...
('...κάθε Μάη, το τρενάκι της ψυχής μου ξεκινάει...')
ήταν πάντα μήνας τελικών. Τελικά Διαγωνίσματα,  διαβάσματα, τελικοί κυπέλλων στα ποδόσφαιρα, τα μπάσκετ και εσχάτως και τελικοί... κυβέρνησης.
Αυτη την εικόνα θέλω να κρατήσω ζεστή, (καρακλεμμένη απο το gazetta.gr) :

Πράσινοι και κόκκινοι μαζι σα να μην τρέχει μία.

Δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με το ποδόσφαιρο, επειδή επέτρεψε να εκτραφούν κάφροι μέσα στην αγκαλιά του. Ασχολούμαι μόνο με το μπάσκετ επειδή το λατρεύω.
Ηταν ενα Final-4 πολύ μέτριο με  χαμηλά σκορ και παιχνίδι τακτικής σε βάρος του θεάματος, μια τετράδα αγώνων των προπονητών πιο πολύ αλλα που στο  τέλος κέρδισε ο αθλητής. Ο Πρίντεζης, που έκανε καταπληκτική χρονιά φέτος θα μπορούσε να ειναι ο MVP της Euroleague, πέτυχε το νικητήριο καλάθι σε ενα θρίαμβο του αθλητή απέναντι στο χρήμα, τους κάφρους της εξέδρας, τους κάφρους της δημοσιογραφίας, τη σκοπιμότητα και την κατάντια της Ελλάδας.

Ο τελικός αυτός έπρεπε να είναι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός.
Τουλάχιστο θα βλέπαμε καλύτερο μπάσκετ.
Δεν ειναι ντροπή ρε συ να εχει ο Τελικός στο α' δεκάλεπτο, σκορ 10-7 ;
Ο Ολυμπιακός πήρε αυτο που ήθελε πολύ εδω και 15 χρόνια χάρη στην ικανότητα του Ιβκοβιτς να φτιάχνει ομάδες με νέα παιδιά με όρεξη. Πήρε αυτό που πλήρωσαν με ποταμό χρημάτων επι χρόνια οι Αγγελόπουλοι.

Η ΤΣΣΚΑ πήρε αυτό που άξιζε με βάση την απόδοσή της κι όσα έγιναν στον ημιτελικό απέναντι στον Παναθηναϊκό, που νίκησε με ενα καλάθι με μεγάλο σμπρώξιμο απο τη διαιτησία.

Η Μπαρτσελόνα πήρε αυτο που βάσει απόδοσης δεν άξιζε. Στη θέσης της έπρεπε να είναι η Μακκάμπι Τελ-Αβιβ. Μη με ρωτάς τι δουλειά εχει το Ισραήλ στην Ευρώπη, ποτέ δεν κατάλαβα. Κατώτερη του αναμενόμενου η ισπανική ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός πήρε για πρώτη φορά την 4η θέση σε αναρίθμητες πλεον συμμετοχές στα τελικά τηες Ευρωλίγκας. Κανένα δάκρι γι αυτην την υπέροχη ομάδα  που με λίγη τύχη θα έπαιρνε το 7ο ευρωπαϊκό τρόπαιό της. Τα έχει κάνει όλα αυτη η υπέροχη παρέα και την ευχαριστώ πολύ. Του χρόνου θα έχουν αλλάξει πολλά. Αλλα το πνεύμα του νικητή θα παραμείνει.

 - ΤΕΛΙΚΟΙ ΓΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Εχω αποφύγει να γράψω κάτι αυτές τις μέρες που τρέχει η φάση "γίνε ο επόμενος πρωθυπουργός" αλλα θα γράψω τώρα οτι απλά κανένας δε θέλει να γίνει πρωθυπουργός αν δεν διασφαλίσει ψηφαλάκια και κομματική επιβίωση.
Το πολιτικό μας σύστημα ειναι Κομματοκρατία, άρα δεν έχουμε ελπίδα και ενα στρατιωτικό πραξικόπημα πραγματικά θεωρώ οτι ισως δεν ειναι μακριά αν συνεχιστεί αυτη η σαχλαμάρα.
Ενα εκλογικό σύστημα πολύ λάθος, για να μη πω κατι χειρότερο, και ενα Σύνταγμα που επιτρέπει τόση Δημοκρατία που δεν μπορεί κανένας να κηρύξει άνομο ενα συγκεκριμένο "κόμμα" που κάποιοι ηλίθιοι πήγαν και ψήφισαν για να τιμωρήσουν το Βενιζέλο και το ΓΑΠ. Βέβαια πολύ περισσότεροι έκαναν το ίδιο μόνο που ψήφισαν Καμμένους Ελληενς και να τους χαίρεται η μαμάκα τους.
Το Σύνταγμά μας και ο εκλογικός νόμος αλλα και η διαδαλώδης πολυνομία μας θέλουν αλλαγές εκ βάθρων.
Ακόμα κι αν με απλή αναλογική θα έμπαιναν 15 κόμματα στη Βουλή, ισως αυτο να ήταν καλύτερο απο αυτο το θέατρο που βλέπουμε να παίζεται.

Η κρίση ειναι διεθνώς Τραπεζική, εντός Ελλάδας πολιτική και κρίση αξιών και θεσμών. Εντός ΕΕ η κρίση ειναι οτι να 'ναι, οι ευρωπαίοι αποδείχτηκε πως λένε οτι πούν οι Τράπεζες και πίστευαν οτι ενα ενιαίο νόμισμα θα έφερνε πραγματική ενοποίηση χωρίς να λάβουν υπ όψη τους άλλες παραμέτρους. Κι αντι σε αυτό να είμαστε πρωτοπόροι ως χώρα και να ειδιώκουμε ευρωπαϊκή ενοποίηση μεσα απο θεσμούς, αξίες, σεβασμό, αλληλεγγύη, βρεθήκαμε ουραγοί να πληρώνουμε το γερμανό που υποτίθεται νικήσαμε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, να μπαίνουμε σε Αγγλικό Δίκαιο που ιστορικά ο Αγγλος εχει αποδείξει οτι δεν ειναι φίλος και να παρακαλάμε τον κάθε Μπαρόζο και Μέρκελ να μας κάνει καμμια καλύτερη τιμή.

Ας μην αναφερθώ καν στα ελληνικά ΜΜΕ που κάπως την είδαν οτι έχουν καθήκον να ασκούν πολιτική !

Αυτά και αντι να ασχολούμαστε με το πού θα πάμε διακοπές, μετράμε φραγκοδίφραγκα να δούμε αν βγαίνει ο μήνας με όσα έπεσαν οταν γυρίσαμε τούμπα το παντελόνι.

Κάθε μέρα παίζουμε κρίσιμο τελικό με έπαθλο την αξιοπρεπή διαβίωση, αν όχι μια απλή επιβίωση.

Πώς το βλέπω το πράγμα

Βγήκανε τα αποτελέσματα των Εκλογών.

Ο  κόσμος τιμώρησε τον δικομματισμό και τα ψέμματά του, έδωσε δίκαιη σφαλιάρα σε νδ και πασοκ, ζήτησε αλλαγή σκηνικού ανεβάζοντας τον Τσίπρα σε βαθμό παραλίγο πρωθυπουργός και δίνοντας μια ψήφο στον συμπαθή αλλα μέτριο Κουβέλη. Το ΛάΟΣ τιμωρήθηκε για την αρλουμπολογία του ενω έμειναν έξω η Δράση του Στ.Μάνου και οι Οικλόγοι.
Υπάρχουν σημεία άξια προσοχής και επισήμανσης.
- Ο Καμμένος πήρε πάνω απο 10% των ψήφων και ειναι θλιβερό να σκέφτομαι πως όσοι τον ψήφισαν πίστευαν οτι αυτός ο τύπος και ο συρφετός του θα μπορούσε ποτέ να συμβάλλει σε θετικό κυβερνητικό έργο με οποιονδήποτε τρόπο.
- Μπήκε η ΧΑ στη Βουλή ενω στην ουσία πρόκειται για συμμορία και όχι για πολιτικό σχηματισμό άξιο λόγου. Πιθανόν όσοι τους ψήφισαν να νομίζουν οτι για τα προβλήματά τους φταίνει οι ξένοι ; Η οτι αν κάτι δεν αρέσει, το πλακώνουμε στις  φάπες και το καίμε.
- Το ΚΚΕ ειναι χαμένο αφού δεν φαίνεται να έπεισε πολλούς παραπάνω απο τον βασικό του πυρήνα, για την αδιέξοδη, στείρα τακτική του ΟΧΙ σε ΟΛΑ, ΕΞΩ απο ΟΛΑ και ο κόσμος προτίμησε να ψηφίσει διαφορετικών τύπων αρνήσεις και αντιστάσεις.
- Εκλογικός νόμος.
Απλά, έκτρωμα, έγκλημα κατά της Δημοκρατίας.
Στο Ηράκλειο,η ΝΔ τέταρτο κόμμα αλλά παίρνει 4  έδρες !
Στα Χανιά, 3ο κόμμα η ΝΔ, αλλα παίρνει 3 απο τις 4 έδρες !
Το 18,6% των ψηφοφόρων ψήφισε κόμμα που δεν μπήκε στη Βουλή.
Ετσι, έχουμε το εξής τρελό :
Το πρώτο κόμμα  πήρε 18,86% και παίρνει 108 έδρες  ενω το ίδιο ακριβώς ποσοστό ψήφων σε κόμματα που δεν μπήκαν στη Βουλή παίρνουν, ξέρεις τι.
Δηλαδή, η ψήφος των μικρών υφαρπάχτηκε και δόθηκε αλλού, ενω η αναλογία ανα νομό πάει περίπατο.

Τι θα γίνει απο δω και περα.

- Διερευνητικές εντολές.
Ο ΠτΔ θα δώσει οπου να'ναι - σιγα, με το μαλακό γιατι ειναι και μεγάλος άνθρωπος - εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο πρώτο κόμμα.
Αυτο θα μιλήσει προφανώς με άλλα κόμματα για να δούν αν μπορούν να συμπλεύσουν κάπως για να γίνει μία κυβέρνηση της προκοπής ωστε να μην πάμε ξανά σε Εκλογές και ξαναπληρώνουμε κερατιάτικα.
Αλλά... αλλά πώς θα γίνει αυτο οταν όλοι (πλην του Πασοκ νομίζω), εχουν δηλώσει οτι δεν πρόκειται να συνεργαστούν με τον τάδε, με τον άλλον κλπ. ;
Πόσες ακόμα κωλοτούμπες θα δούμε ;
Ηδη ο Σαμαράς έκανε την πρώτη κωλοτούμπα εξαπολύοντας την ατάκα "πάμε για κυβέρνηση εθνικής ενότητας" κάτι τέτοιο. Εθνική στενότητα βλέπω.
Και πότε θα φτιάξουν μιά κυβέρνηση, άγνωστο, αφου το Σύνταγμα δίνει 3 μέρες στον εναν εντολή, άλλες 3 στον άλλον άμα δε κάνει ο πρώτος και πάει λέγοντας και φτάνουμε δυο βδομάδες να βγάλουν άκρη ενω τα χρέη τρέχουν και οι μισθοί και συντάξεις πρέπει να πληρωθούν ; Πρέπει να κινηθούν γρήγορα και αποτελεσματικά για να μη χαθεί κι άλλος χρόνος, κι άλλο χρήμα.

Το πολιτικό σύστημα νοσεί αλλα δεν παίρνει ασπιρίνες ούτε αλοιφές, θέλει βαθιές τομές για να αρχίσει κάποτε να αποδίδει προς όφελος της κοινωνίας.
Εχει μερίδιο ευθύνης για την κατάντια πολλών πολιτών που μεσα στην τρέλα της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης, επιλέγουν να ψηφίζουν αντιδραστικά αναδεικνύοντας ετσι δυνάμεις αντιδημοκρατικές, επικίνδυνες και ανίκανες να προσφέρουν κάτι άλλο εκτός απο το να θρέψουν τον δικό τους τυχοδιωκτισμό.
Η ιστορία θα δείξει αν το μύνημα που εστάλη στον πολιτικό κόσμο απο τους πολίτες, είναι το σωστό και αν το διάβασαν σωστά οι πολιτικοί. Για το τελευταίο, αμφιβάλλω πολύ.

Μπρόβλεψις

Κληρονομικό χάρισμα σε προβλέψεις δεν παίζει αλλα θέλω να δοκιμάσω τηνε τύχη μου με τα ποσοστά τωνε κομμάτωνε στην Ελλάδα που πάτωνε.
Εχουμε και λέμε, θα λάβουνε :
ΝΔ_ 23,15% + ναι έχουμε τόσους άμυαλους
ΠαΘΟκ 18,101% και κάτω, ναι, εχουμε τόσους αμετανόητους
ΤσιπραΣοκ 11,11 % + και πολύ του ειναι
ΚουΚουΟΧΙ 11% - ναι έχουμε τόσους μαλάκες
ΚουβέληςΚάτι 6,3% + εχμμ ισως... να... μπορεί, ναι, οχι, αλλα... εεε
Καμμένος 6% (σταδιάλα)

Απο κει και περα είναι ενα ζήτημα αν θα μπεί ο Μάνος με τη Βράση στη νέα Βουλή, η Ντόρα δεν μπαίνει και η Λούκα παίρνει τονε Καστανίδη και ασχολούνται με καλλιέργειες σαλιγκαριών. Οσοι ψηφίσουνε ΧΑ ειναι για το μπού κλαίγανε κι όσοι δε μπάνε να ψηφίσουνε περικαλώ να βγάλουνε το σκαζμό μετά για όσα ακολουθήσουνε γιατι το ίδιο κάνανε και παλιά μα βγαίνανε σε πλατείες και φωνάζανε για κρεμάλες.

Μετα τιμής
Τζόνης το φυσάς και δεκρυώνεις

Αυτοί θα μας σώσουν, βοήθεια

Απο τότε που αυτη η κρίση όχι απλά εχει αγγίξει τις ζωές μας αλλα και οι τότε κυβερνώντες αρνούνταν οτι μας πλήττει αφου είχαμε ρυθμό ανάπτυξης θετικό, εκείνα τα ερωτηματικά επάνω απο τα κεφάλια μας όπως στα καρτούν, αιωρούνται μεγαλοπρεπώς.
Είτε δεν μας έλεγαν οτι τη βάψαμε, είτε μας είπαν οτι τη βάψαμε χειρότερα απο όσο νομίζαμε οτι θα τη βάφαμε.

Παράξενες εποχές...
Στις 6 Μαϊου έχουμε Εκλογές.
Η λέξη και μόνο, ανάβει λαμπάκια πάνω απο τα κεφάλια των μεγαλοδημοσιογράφων της τηλεόρασης που ζούν μόνο για Εκλογές σχεδόν όπως οι αθλητικο...λόγοι ζούν μόνο για μπάλλα, ολυμπιακό και Τσάμπιονς Λιγκ. Ολα τα υπόλοιπα θέματα, ειναι για να περνά η ώρα ενδιάμεσα.
Είδα τις λίστες Επικρατείας όλων σχεδόν των κομμάτων.
Είδα τι πρόσωπα επέλεξαν και γέλασα.
Σκέφτηκα τις επικλήσεις προς τον Θεό και προς την Παναγία κάποιων πολιτικών αρχηγών για βοήθεια ωστε να κερδίσουν στις Εκλογές. Πάλι στο παπαδαριό κλείνουνε το μάτι. Πονηρά, ξέρεις.

Επρεπε να σκεφτώ πιο καθαρά.
Πήρα ξανά το αμάξι και κατέβηκα στο Κέντρο αυτη τη φορά, σε ενα μέρος πρωτότυπο, με ποτό, φαγητό και εκθεσιακό χώρο ταυτόχρονα, για χαλαρή συζήτηση με φίλους. *RED DOT, Γκάζι

 Ξεδιάλυνα αρκετά πράγματα, μετά απο αυτό.
 
Το οτι υπάρχει ηθικό, πολιτικό έλειμμα το ξέραμε καιρό τώρα.
Το να λες οτι δεν υπάρχει ελπίδα ειναι άκρως στείρο και υποτιμά τους εαυτούς μας.
Δεν το δέχομαι οτι δεν υπάρχει ελπίδα, ωστόσο, ζητείται ελπίδα.

Τι μύνημα ελπίδας δίνουν τα κόμματα με τις επιλογές τους στα ψηφοδέλτια Επικρατείας αλλα και με τις υπόλοιπες επιλογές τους, είναι κάτι συζητήσιμο.
Για να μην πώ αστείο, αν δεν ηταν σχεδόν τραγικό.
Πασοκ : Πύρρος Δήμας, Φώφη ...
Νουδού_ : Αθανασίου ...
Καμμένοι έλληενς : Κουίκ οφ τέρενς
Λάος : ΚυρτΣΟΣ, ο-γιός-της-Βουγιουκλάκης
Τσίμπρα : Μανώλης Γλέζος, Μανώλης Κυπραίος ...
ΚουΚουΟχι : Κώστας Καζάκος
Κουκουβέλης :  Νο κόμμεντ

Μερικές απο τις κορυφαίες επιλογές των κομμάτων που στέλνουν μύνημα, τελείως αντίθετο απο αυτο που θα έπρεπε.

ΝΔ_κάτω_παύλα_ Αθανασίου_ : 
Δικαστής_ και μάλιστα απο εκείνους_ που αποφάσισαν τρελές αυξήσεις μισθών και συντάξεων των δικαστών_ (στον εαυτό τους) που κανονικά ως ανώτατος λειτουργός θα έπρεπε να απέχει ισόβια απο την ενεργή ανάμειξη με την πολιτική, άλλως δεν φταίω αν μου περάσουν απ' το μυαλό τυχόν_ συναλλαγές με το σάπιο πολιτικό σύστημα και αν υποψιαστώ οτι η Δικαιοσύνη αποτελεί μοχλό της εξουσίας που με τη σειρά της μας πηδάει και εμείς για να δικαιωθούμε πρέπει να απευθυνθούμε στους μοχλούς της εξουσίας ... καταλαβαίνεις φίλε ... που λέει και ο Ζοτς ... φαύλος κύκλος. Η Φαήλος κύκλος_, οτι προτιμάς.
( δεν εχω ακριβώς εξιχνιάσει το κρυφό μύνημα της κάτω παύλας στη ΝΔ_ )

Πύρρος Δήμας και Φώφη :
Η Φώφη πραγματικά δε θυμάμαι πού εχει δείξει έργο. Ξεχνάω. Χελπ μή.
Εξαργυρώνει ισόβια άραγε το όνομα του πατέρα της ; 
Ο δε Πύρρος τι μύνημα στέλνει το οτι θα ειναι βουλευτής ;
Το ίδιο που έστειλε ο βουλευτής Γιάννης Ιωαννίδης ;
Θα μάθει νέες κινήσεις σε άλλο άθλημα, το "αρπαξέ" και το "βολεψέ" μετά το αρασέ και το ζετέ ;
Δεν ηταν ντοπαρισμένος ποτέ, αλλα δεν ήξερε τι γινόταν στην άρση βαρών ;
Αν δεν ήξερε δεν μας κάνει, αν ήξερε, τότε συγκάλυπτε, καληνύχτα σας.

Καμμένοι Ελληενς (aliens Like) :
Ο Καμμένος ζήτησε και πήρε Like στο Φέησμπουκ όπου συχνάζει και το μεγαλύτερο ποσοστό καμμένων. Ετσι, αποφάσισε να βάλει τον Κουίκ μια και ο Χατζηνικολάου δεν ήταν διαθέσιμος ενω η Τρέμη κι ο Πρετεντέρ ειναι πολύ απασχολημένοι σε μαγαζί που εχει αυτοχριστεί ως οδηγός μας περι πολιτικών. Φήμες οτι πρότεινε στη Στάη και εκείνη του απάντησε κάτι που θα λογοκριθεί, ελέγχονται ως αναληθείς.
Τωρα, εδω που τα λέμε, ο Κουίκ αλλα κι ο Κύρτσος του Καρατζαφέ, τι στο κέρατο ανάγκη είχαν να πολιτευτούν, δε μπορώ να καταλάβω ακριβώς. Σαν να ακούω τη σκέψη τους : Καιρός να αρπάξουμε τη μεγάλη κουτάλα να φάμε, εξαργυρώνοντας τη φήμη μας. Και δεν φαίνονται να είναι οι μόνοι που κάνουν αυτη τη σκέψη.
ΛΑ(Θ)ΟΣ : Γιάννης Παπαμιχαήλ :
ενας ακόμα στην παρέα του Καρατζατούμπα, μετά τη Βάνα Μπάρμπα, το Βαϊτση Αποστολάτο με το βλέμμα τι-σου-ετοιμάζω, τον Ανατολάκη και άλλα μέλη του θιάσου.
Τι ακριβώς μύνημα περνάει η υποψηφιότητα του γιαννάκη, δε μπορώ να το πιάσω, αλλα θα το ανακαλύψω, λεω να στείλω μέηλ στον Μπουμπούκο να με διαφωτίσει.

Ξώφαλτσ... εεε Σύριζα : Γλέζος, Κυπραίος
Ο Μανώλης Γλέζος ειναι ενα σύμβολο και ως τέτοιο πρέπει να το σεβόμαστε, ωστόσο πρέπει και τα σύμβολα να σέβονται τους εαυτούς τους. Δεν εχει καμμία δουλειά ενα σύμβολο να ανακατευτεί με αυτόν το πολιτικό βόθρο. Εκτός αν καταφέρει να τον αλλάξει, σε συνεργασία με τον Αθανασίου, τον Δήμα, τη Φώφη και τον Τέρενς.
Ο Μανώλης Κυπραίος ειναι ο δημοσιογράφος που δέχτηκε βάναυση επίθεση απο αστυνομικό με αποτέλεσμα να απωλέσιε την ακοή του για πάντα. Αλλοι θα αφιέρωναν τη ζωή τους στο να εκδικηθούν τον αστυνομικό και το σόϊ του. Αυτος όμως όχι.
Μου εχει πει προσωπικά εμένα, οτι συγχωρεί και καταλαβαίνει !
Τεράστιος άνθρωπος, τα σέβη μου.
Αλλα πάλι ... με την πολιτική βρε Μανώλη μου ; Γιατί ;

Το ΚΚΟΧΙ ειναι το κόμμα που έχει άποψη : ΟΧΙ σε όλα.
Και βάζει τον ηθοποιό Κ.Καζάκο επικεφαλής,εναν άνθρωπο μετρημένο μεν, αλλα και με μια κάποια έπαρση που μου φέρνει στο νου άλλον Κώστα, τον Πρέκα. Μπας περιπτώς, θα εκτιμούσα μια πιο προοδευτική επιλογή αλλα φτάνει με το κκε δε μπορώ άλλο.

Μερικές απο τις κορυφαίες επιλογές των κομμάτων είναι αυτές, σήμερα.
Και δεν μου φτάνουν δυό ώρες να γράφω όσα σκέφτομαι.
Αλλά, όσα σκέφτομαι τα κρατάω για μένα. Εδω γράφω μερικά απο αυτά και προβληματίζομαι πολύ για το τι θα ξημερώνει για εμάς σε κανα μήνα απο τώρα, τέλη Μάη, τι καλοκαίρι θα έχουμε, και πώς θα βγει ο χειμώνας του 12, με το 13 να μοιάζει τόσο μακρινό σαν αστέρι σε άλλο γαλαξία, αφου καθημερινά μιλώ με ανθρώπους που νοιάζονται για το πώς θα βγεί ο μήνας, ο ατέλειωτα βασανιστικός μήνας με τα χρήματα να μη φτάνουν για όλα, με την αξιοπρέπεια στο ναδίρ και με πολλά ερωτηματικά πάνω απ' τα κεφάλια τους.

Με τη Λούκα-Καστανίδη δε-θυμάμαι-πωςτολεν-το-κόμμα τους, με τη Ντόρα μπαμπά-μας-νικάει-πάλι-ο-Τόνι_ δεν θέλω να ασχοληθώ. Ουτε με τον κ.Κουβέλη θέλω να ασχοληθώ αφού τόση ασάφεια δεν εχω δει πουθενά.
Για την Δράση του Στέφανου Μάνου επιφυλάσσομαι γιατι δεν εχω ακόμα κατι καλό να πω, μιά ματιά στις λίστες υποψηφίων, με εξέπληξε μάλλον θετικά, αλλα αυτο δεν σημαίνει απαραίτητα οτι θα τους ψηφίσω κιόλας.

Ο θίασος περιλαμβάνει ονόματα που προκαλούν γέλωτα, όπως Πρωτόπαπας, Μιχελάκης, Γιακουμάτος, Ρέππας, η γυναίκα του Πασχάλη, η Μιλένα, ο Κικίλιας  κλπ κλπ, δεν θα με εξέπληττε πλέον αν έβλεπα ως υποψηφίους τον Μπέο, τον Μάκαρο, τον Σάββα Θεοδωρίδη, τον Γκαγκάτση, και τη Τζούλια Χωστεταμουόλα.
Μας βλέπω να αναπολούμε τους "κηπουρούς" που τόσο χαιρέκακα μιλάνε γι αυτούς οι μιχελάκηδες και καμπόσοι άλλοι πρωταθλητές γκρίνιας, μιζέριας, ανούσιοι κομπάρσοι wannabe οπίνιον μέηκερς -μάη αςς.

**Το κείμενο εχει σατυρικό / χιουμοριστικό χαρακτήρα και σόρρι αλλα αν θιχτεί κανείς, ξύδι, παρακαλώ, βαλσάμικο ειδικά, απο την Καλαμάτα_

Κατάθεση μπλογκοσχεδίου με τροπολογίες

Τα διαφημιστικά σποτ των κομμάτων δεν ειναι προεκλογικά, αλλα μετεκλογικά. Σκέψου το και θα δεις πως εχω δίκιο.
Προβάλλονται προ των Εκλογών απλά για να δείξουν πόσο μπροστά είναι τα ελληνικά κόμματα. Δοξάστε τα !

Και με την ευκαιρία αυτής μου της σημαντικής δήλωσης, περνάω και μερικές τροπολογίες (νύχτα είναι, θα περάσουν) :

Α) Δεν με αφήνει να σχολιάσω σε wordpress blogs. Δεν καταλαβαίνω γιατί, μου λέει να συνδεθώ και κάτι τέτοια. Αφού παλιά με άφηνε. Γι αυτο μερικοί που έχουνε wordpress δε με βλέπουνε να σχολιάζω πια εκεί.

Β) Δυό πόρτες είχε η ζωή, δεν άνοιγε καμμία,
η μιά στη Θήβα έβγαζε, η άλλη στη Λαμία,
και περιμέναμε εκεί καμπόσοι χίλιοι δύο,
μήπως καράβι πέρναγε, που πήγαινε στη Χίο.

Γ) Ρε μ... φωτοσοπιές για τακτοποίηση αυθαιρέτου ;
Πόσο fail εισαι ρε [παπάρα] ; Ουστ ρε.

Δ) Περι καλαθόσφαιρας μια και με τσίγκλισε μακεδόνας συνβλόγκερ.

Το μπάσκετ είναι άθλημα πάνω απ' ολα και μετά θέαμα και μετά διασκέδαση και μετά οτιδήποτε άλλο παρά οπαδισμός. Το χαίρομαι οταν το βλέπω, οταν το παίζω κι οταν βλέπω γυμνασμένους ανθρώπους κάθε ηλικίας και φύλου.
Ο επαγγελματισμός σε αυτο το άθλημα έφερε τεράστια βελτίωση και υψηλότατο επίπεδο αθλητών και ομάδων. Εχω την τύχη να απολαμβάνω Παναθηναϊκό, αλλα ως εκεί.
Δεν εχω ουτε θέλω να εχω σχέση με τα όποια πράσινα πρόβατα ακολουθούν παράγοντες εναντίον άλλων παραγόντων, (του ποδοσφαίρου), ή θέλουν Τσάκες, τσουκαλάδες, τσαμπουκάδες και μπάχαλο. Και τους παρακαλώ να με αφήσουν να χαρώ αυτο το υπέροχο άθλημα. Εγω δεν τους ενοχλώ. Ας αγαπάνε την ομάδα τους όπως κι αν εχει, οτι κι αν γίνει, ακόμα κι αν υποβιβαστεί να την αγαπάνε το ίδιο όπως οταν κερδίζει τα αστέρια της Ευρώπης.
Διαφορετικά, θα ευθύνονται για το οτι θα αποχωρήσει ο υγιής φίλαθλος και θα μείνουν μόνοι τους και θα καταντήσουν σαν τους γάβρους.
Πάμε τωρα να "ληστέψουμε" το 7ο αστέρι. Μια ληστεία της προκοπής ρε παιδιά.

Ε) Πάντα μου άρεσαν οι μπλόγκερς που ανέβαζαν γνήσιο υλικό, αυθεντική γραφή και κατάθεση ψυχής. Κι αυτοί που έχουν χιούμορ, κι όσοι παράγουν νηφάλια σκέψη και μεταδίδουν με τα γραφόμενά τους κάτι που σε κάνει να νιώθεις ζεστά, ακόμα κι αν γράφουν για κάτι τρομερό.
Τους υπόλοιπους, τους αφοριστικούς, τους αυτόκλητους "εισαγγελείς", τους μίζερους και τους κλέπτες ιδεών, με εμμονές και εμπάθεια, δεν τους επισκέπτομαι ποτέ ξανά, αφού πάρω δείγμα γραφής τους.
Το blogging είναι υπέροχο ακόμα σήμερα, ίσως όχι μιά ανάγκη της εποχής όπως το 2006, αλλα παραμένει σταθερή αξία, χάρη ακριβώς σε αυτούς τους ωραίους ανθρώπους.

Το μπλογκοσχέδιο ψηφίστηκε κατεπειγόντως και κατα πλειοψηφία.
Εψήφισαν : 1
Είναι πλέον νόμος του ... ΚΡΑΧτους !

Χρήμα

Στην ιστοσελίδα news247 
εχει δημοσιευτεί απο τις 16 Ιανουαρίου 2012 ενα άρθρο που λέει οτι η JPMorgan ήταν  σίγουρη οτι σε 70 μέρες η Ελλάδα χρεωκοπεί με ισοτιμία νέας δραχμής στις 1.530 δραχμές ανα ευρώ.
Δηλαδή αυτο πρόκειται ... έχει ήδη συμβεί ;

Στις 19 Μαρτίου του 2012 η ίδια ιστοσελίδα δημοσίευσε άρθρο σχετικά με την εκτίμηση -μετα βεβαιότητας- της ελβετικής τράπεζας UBS οτι η Ελλάδα θα χρεωκοπήσει ως το 2013. Δε λένε πότε το 2013, το Γενάρη, το Μάη, Το Δεκέμβρη ; Τελος πάντων σε κανα χρόνο.

Αυτά τα δημοσιεύματα ήρθαν να προστεθούν στα δεκάδες άλλα που διαβάζουμε απο το τέλος του 2008 και μετά. Προβλέψεις, αναλύσεις, εκτιμήσεις, όλα με οικονομικούς και όχι πολιτικούς-κοινωνικούς όρους.

Στο μεταξύ στην Ελλάδα κουρεύτηκαν με το ζόρι και ομόλογα απλών καταθετών που εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους σε κρατικά -υποτίθεται εγγυημένα- ομόλογα και τώρα βλέπουν κόπους μιάς ζωής να χάνονται χωρίς να μπορούν να κάνουν κάτι και χωρίς να ξέρουν πώς θα τα βγάλουν πέρα στο μέλλον.

Αν δεν εισαι ενδιαφερόμενος περι τα χρηματοοικονομικά λόγω δουλειάς ή λόγω του οτι εχεις μεγάλες καταθέσεις σε διάφορες τράπεζες και πολλές μετοχές, τότε, ενα πράγμα καταλαβαίνεις, οτι πλέον η παγκόσμια κοινότητα δεν λογαριάζει ζωές, κοινωνίες, ανθρώπους, αλλά μόνο χρήμα, χρήμα, χρήμα.

Κρίμα, κρίμα, κρίμα.

- Και πώς να ξεχαστείς

   Αυτο τον καιρό, πάνε μήνες πολλοί, παρακολουθείς αδύναμος να κάνεις και πολλά. Σαν θηρίο σε κλουβί.
   Αυτη την εξαθλίωση των πολιτών αυτού του τόπου με τον υπέροχο ήλιο και τους εξω-καρδιά ανθρώπους, κάποιοι δεν την έχουν συνειδητοποιήσει, αφου ειναι απασχολημένοι με την προστασία των τραπεζών σε βαθμό νταβαντζιλίκι, αλλα επίσης απασχολημένοι με την επιβίωσή τους στο πολιτικό σκηνικό.
   Δηλαδή τους δόθηκε εξουσία με τις ψήφους [ή και χωρίς ψήφους] και εργάζονται άοκνα για να συνεχίσουν να επιβιώνουν προνομιακά και παρασιτικά. Το σύστημα τους επιτρέπει να ζουν παρασιτικά σε βάρος των υπολοίπων αφου τους προστατεύει με ασυλίες αλλα και τους θρέφει.
   Νομοθετούν οτιδήποτε τους εξυπηρετεί, δεν αγγίζουν οτιδήποτε δεν τους συμφέρει, όπως η Εκκλησία και οι Τράπεζες και επιδιώκουν να εκλεγούν ξανά για να μας ...ξανασώσουν.

   Προσπαθείς να παραμείνεις νηφάλιος, παύεις να θες να δώσεις λογικές εξηγήσεις στα πράγματα, βασιζόμενος σε σταθερές όπως Δημοκρατία, Αξιοκρατία, Δικαιοσύνη. Δε γίνεται να μην εχεις μερικές σταθερές αξίες.
   Και μετά, βλέπεις οτι και αυτές τις σταθερές αξίες τις έχουν κάνει λάστιχο, ακορντεόν, να μεταβάλλονται κατα βούληση όχι του κόσμου, αλλα των εξουσιών. Και γελάς με το χάλι, αλλα κοιτάς γύρω μη τυχον και σου την πέσει εξαγριωμένος άνεργος επειδή γελάς. Δεν ξέρει γιατι γελάς. Για να μην τρελαθείς, γελάς, με το χάλι των αστείων για να μη πω τίποτ' άλλο "σωτήρων μας".
  Και μετά, προσπαθείς να ξεχαστείς πηγαίνοντας βόλτα, ή παρακολουθώντας ενα ματς ή απλά για ενα καφέ με φίλους -αν εχεις λεφτά για καφέ έξω.

  Αλλα δε μπορείς ούτε εκει να ξεχαστείς.

  Η σαχλαμάρα και το χαμηλό επίπεδο εχουν βρεί έδαφος παντού μια και δεν υπάρχει η δύναμη εκείνη που θα καλλιεργήσει ισχυρές συνθήκες ανάπτυξης μιας κοινωνίας σε βάσεις προόδου και εκσυγχρονισμού. Μόνο το χρήμα ειναι ισχυρό. Δηλαδή κι εκείνοι που το έχουν και το διαχειρίζονται.
   Στα γήπεδα και έξω απο αυτά επικρατεί καφρισμός, φανατισμός, συνθηματολογία φυλακών ταυτόχρονα με θρησκευτική προσήλωση σε ομάδες ποδοσφαίρου.
   Στα ΜΜΕ επικρατεί κατευθυνόμενη είδηση, πλασμένη όπως εξυπηρετεί μερικούς και ταυτόχρονα θάβει άλλους, τα τύπου Γιουροβίζιον και Ντάνσινγκ ον Αης ( ανατρίχιασα ) θεάματα συναγωνίζονται τα "Μες στην Καλή Χαρά" πρωινάδικα και Τατιανομεσημεριανάδικα. Μ' αρέσει να δεις που έχουνε και τόσες εκπομπές μαγειρικής την ίδια ωρα που πολύς κόσμος δεν εχει να μαγειρέψει κατι περισσότερο απο μία μακαρονάδα. Σκέτη.

   Πώς να ξεχαστείς λιγάκι ;

   Βλέπεις το μέλλον σου να εχει τσαλακωθεί σαν άχρηστο χαρτί υγείας, ναι, αυτο το χαρτί που χρησιμοποιούμε για την υγεία μας και μετά το πετάμε. Αυτο είμαστε για τις εξουσίες, ενα κομμάτι χαρτάκι υγείας. Υπάρχουμε για να υγιαίνουν τα αφεντικά.
   Δε μπορώ να ξεχνιέμαι, δύσκολα πια να παω και μια εκδρομή αφου η τιμή της βενζίνης τρομάζει, αλλα και κάθε μέρα βλέπω αυτοκίνητα ασυντήρητα, προφανώς λόγω αδυναμίας πληρωμής των σέρβις, κι ετσι οι δρόμοι γίνονται όλο και πιο επικίνδυνοι. Στο μεταξύ τα πρόστιμα ΚΟΚ δεν μειώνονται, αν και οι μισθοί αποτελούν πια ενα χαρτζηλίκι για όσους τυχερούς έχουν δουλειές.

   Λένε οτι αν βρείς τα ζόρια, πρέπει να γίνεις λέει "δημιουργικός". Αμερικανιά αυτό, οχι λάθος, αλλα πες μου εσυ με τι ψυχή θα κάτσει ο άλλος που του εχει γίνει η ζωή και το μέλλον του σμπαράλια, του έχουν βιάσει τα όνειρα και τις όποιες εστω λίγες ελπίδες για καλύτερο αύριο, πώς θα βρει την ηρεμία μυαλού και ψυχής για να δημιουργήσει κάτι άλλο, που το ζητούμενο είναι πάντα, να μην κοστίζει.


*Η φωτογραφία είναι απο τις "Χίλιες και Δύο Νύχτες" στου Ψυρρή. Σμυρνέϊκα, ρεμπέτικα και καλό φαγητό. Οχι ακριβά. Η μουσική είναι κάτι που μας χαλαρώνει, μας δίνει καλή ευκαιρία να ξεχνιόμαστε λίγο. Οχι να ξεχνάμε, απλά να ανασαίνουμε σαν άνθρωποι για λιγο.

Ο σκύλος στον κόσμο των ανθρώπων

   Ευτραφής ολίγον, αλλα ευκίνητη και κάπως σέξι μανδάμ επι του πεζοδρομίου του Μοναστηρακίου, αυτο με τις πλάκες που δεν ειναι για τακούνια, παραπατά  και στηριζόμενη επι του μπράτσου του συνοδού της, αποφεύγει το σώριασμα και το ρεντίκολον της κοινωνίας.
Παρακάτω, σταματούν και οι δύο σε ενα παγκάκι για να ελέγξουν την βλάβη της μανδάμ και τυχόν ζημίες των τακουνίων της.
- Πάλι καλά, και σου ειπα, μη βάλεις αυτά τα παπούτσια.
- Ασε με κι εσυ, που θα βγαινα σαν καμμιά του δρόμου έξω.
- Μα ...στο δρόμο ειμαστε καλή μου.
- Ναι, καλά .... μπουρουμπουρου...μπουρου ...
δεν άκουσα περισσότερα γιατι ειχα απομακρυνθεί ήδη. Δε με βοηθάει κι η ακοή μου τόσο.
Η μπυραρία όπου είχα ραντεβού με φίλους δεν με ενέπνεε ακόμα, ήταν νωρίς, ετσι πήγα μια βόλτα και πήγα καθυστερημένος λιγο στο ραντεβού μου. Αλλα κανείς δεν είχε φτάσει ακόμα και παράγγειλα μια βέλγικη μπύρα περιμένοντας.
Πάνω που έλεγα τώρα θα'ρθουνε, τσούπ !
Στην είσοδο, η μανδάμ μετα του συνοδού της, μπουκάρουν στη μπυραρία και πάνε γραμμή και κάθονται σε ενα ωραίο τραπέζι με δερμάτινο καναπέ. Ο κύριος την βοήθησε να βγάλει την παλταδούρα της και κάθησαν. Ηταν κρατημένο το τραπέζι, μάλλον.
Τους παρατηρούσα μια και βαριόμουν σαν σκύλος και μου φάνηκε οτι δε θα ΄ταν πάνω απο σαράντα αυτη, σαρανταδύο αυτός. Εβαζα στοίχημα με τον εαυτό μου οτι έχουν τζιπ, εξοχικό και μοναχοκόρη που σπουδάζει στη Γαλλία. Ετσι μου φαίνονταν.
Πού να ξέρεις, κοιτάζοντας ανθρώπους, τι ζωή θα ειχαν να σου εξιστορήσουν και πόσο κοντά θα έπεφτες στη μαντεψιά σου για εκείνους.
 Το μαγαζί γέμισε σιγά σιγά και η μουσική ανακατευόταν με το δυνατό μουρμουρητό των θαμώνων. Στο μεταξύ είχε καταφθάσει η παρέα μου και προσπαθούσαμε να συνεννοηθούμε φωνάζοντας δυνατά για να ακουστούμε. Δεν ειναι αυτά τα μαγαζιά για συζητήσεις. Παρ' όλο το θόρυβο, οι τρείς φοιτήτριες πίσω μου κουβέντιαζαν μες στην καλή χαρά.
 
Ηταν ενα βράδι όμορφο, ασυνήθιστο, καθώς σπάνια πηγαίνω Μοναστηράκι πια.
Ειχε αρκετό κρύο που μου φαινόταν πιο πολύ σαν έντονη δροσιά.
Βγήκα μια στιγμή έξω να καπνίσω και να κάνω ενα τηλεφώνημα.
Λίγα λεπτά μετά, η μανδάμ μετα του συνοδού της βγήκαν, ανέκφραστοι, αμίλητοι, αλλα με ενα κάπως μακάριο ύφος. Δε θα μάθω ποτέ γιατί.
Σταμάτησαν λίγα μέτρα πιο περα, όπου ενας σκύλος στεκόταν, αυτοί κάτι έλεγαν στον σκύλο, ενω εκείνος δεν τους έδωσε και πολλή σημασία. Εφυγαν, με την μανδάμ γραπωμένη απο το στιβαρό μπράτσο του σενιόρ και δεν τους ξαναείδα ποτέ.

Αν πω οτι δε θυμάμαι λέξη απο οσα είπαμε με την παρέα μου κείνο το βράδι, δε θα με πιστέψεις. Αλλα θυμάμαι έντονα το Μοναστηράκι, τη μανδάμ και το σκύλο.
Και το σκύλο,κάθισα και τονε ζωγράφισα, περίπου όπως τον θυμάμαι.
Απο κάθε περιστατικό της ζωής μου, θυμάμαι έντονα δυο τρία πράγματα, και σπάνια όλα. Κάποια πράγματα μένουν τυπωμένα στο μυαλό μας πιο δυνατά, ποιός ξέρει γιατί.

Σκύλε, εύχομαι να είσαι καλά φίλε. Οπου και να'σαι, καλά να'σαι. Κάτι μου λέει οτι σε μιάν άλλη ζωή, υπήρξαμε σκύλοι, εγω, η μανδάμ, ο σενιόρ, πολλοί απο εμάς.

[Μολύβι 4Β, κερομπογιά και παστέλ σε απαλό σατινέ χαρτί 220 γρ. διαστάσεις 29.7Χ21 εκ.]

To μουσκίδι

  Ηταν να πάω σε εκδήλωση μιας κίνησης πολιτών όπου θα μιλούσαμε σχετικά με την Κοινωνική Αλληλεγγύη. Ειναι μια απο τις δράσεις που θέλω να συμμετέχω.
Το ποτάμι όμως με εμπόδισε, ο κατακλυσμός έξω ήταν το κάτι άλλο και κράτησε μιά ώρα και βάλε. Δεν πήγα. Εμεινα μέσα.
  Εμεινα και κοίταξα να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου, τον εαυτό μου.
  Ολο αυτο το θέατρο που παίζεται στις πλάτες μας ειναι σκηνοθετημένο, σαν να πρέπει για μιά δεκαετία να γονατίσουμε όσο δεν πάει, να μην προβάλλουμε αντιστάσεις κι ετσι να γίνει πιό εύκολο το έργο αυτών που βγάζουν κέρδη χρησιμοποιώντας εταιρείες, κράτη, πολιτικούς και θρησκείες.
Δεκαεφτά χρονώ, δεν είχα φανταστεί τέτοια εξέλιξη στη ζωή μας, τα όνειρα κι οι ελπίδες ήταν άλλα, και πάει καιρός απο τότε που ήμουν δεκαεφτά αλλα μέσα μου νιώθω είκοσι. Δε θα υποκύψω στη θέληση των 'κακών' να μας γεράσουν την ψυχή.
  Εσκυψα απ' το μπαλκόνι να δω καλύτερα εναν ταλαίπωρο που πλατσούριζε στα νερά με μια ακόμα πιο ταλαιπωρημένη ομπρέλλα απο πάνω του. 
Ενα αυτοκίνητο σαν κρις κραφτ πέρασε και τον έβρεξε λίγο ακόμα, αλλα αυτο δεν ήταν πρόβλημα, τόσο, όσο το οτι τρία βήματα μετά, ο άνθρωπος γλίστρησε κι έπεσε κάτω.
Και να μην υπάρχει ψυχή έξω, να τον βοηθήσει, κι εγω, ασφαλής στο μπαλκόνι μου έλεγα μεσα μου "ω μάη γκώντ" λες κι αυτο θα τονε βοηθούσε. Το ευχόμουν. Αυτη μπορούσε να ειναι εκείνη τη στιγμή η δική μου αλληλεγγύη.
Ο άνθρωπος σηκώθηκε και οι βροντές και το σούσουρο του ποταμόδρομου δεν με άφησαν να ακούσω αν κάτι μουρμούρισε. Είδα καθαρά την εικόνα, να μπαίνει σπίτι του καταμούσκεμα, μόνος, κι έρημος.
Μιά αστραπή, έφεξε έξω, η πόρτα έκλεισε πίσω σου, είσαι ασφαλής. Για λίγο.

Σκλέψεις

Ναι, σκλέψεις.
Δηλαδή σκέψεις γυρω απο το οτι σε κλέβουν.
Αλλά ίσως και να σκέφτεσαι εσύ να κλέψεις.
Η να σκέφτεσαι οτι δεν έκλεψες ποτέ κι είσαι κορόϊδο.
Και επιπλέον όσοι έκλεψαν είναι που φωνάζουν περισσότερο.
Χωρίς σκέψη. Δε θέλουν να σταματήσουν να κλέβουν.
Σκέφτομαι οτι κλοπή δεν είναι η απ' ευθείας πράξη αφαίρεσης αντικειμένων αξίας απο άλλον.
Κλοπή είναι και να οικειοποιείται κάποιος τις σκέψεις σου, τις ιδέες σου.
Κλοπή ειναι να κοπιάζεις και να νικάει άλλος.
Κλέψιμο είναι και να σου παίρνουν τα όνειρα. Και τις ελπίδες.
Να τα κάνουν πατσαβούρα σαν να μην υπάρχεις, σα να μη σ' εχει ανάγκη κανείς.
Κλοπή είναι και η εκμετάλλευση, η κατάχρηση εμπιστοσύνης, αυτο που παραμυθιάζεις κάποιον και στο τέλος σε πιστεύει.
Κλοπή ειναι να είσαι κάτι άλλο απο αυτο που υποτίθεται είσαι.
Να εισαι για παράδειγμα ενας μοναχός και να στήνεις οφφ σώρ εταιρείες με τη συνδρομή διάφορων άλλων που με κατάχρηση εξουσίας σε βοηθούν.
Μου λέγανε μικρός που ήμουν, κλέψε, αλλα να μη σε πιάσουν.
Σύμφωνα με έρευνες, οι ικανοί κλέφτες, αυτοί που δεν τους πιάνουν, θεωρούνται έξυπνοι. Αρα όποιος δεν κλέβει, ειναι ηλίθιος (;)
Μα δεν ήθελα να κλέψω, γιατι να το κάνω ;
Κι όμως,  μεγάλωσα σε ενα κόσμο όπου επιβίωσαν όσοι έκλεβαν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο και φτάσαμε να μη μπορούνε ουτε να τους τιμωρήσουν.
Με το κλεψιό, η πλάκα ειναι να σου το μάθουν απο μικρή ηλικία ή να το έχεις σοτ αίμα σου, γιατι αν πας να γίνεις κλέφτης στα 40 σου, μάλλον θα την πατήσεις και θα πονέσει. Αλλα μπορεί και να είσαι τυχερός.