Δρόμος κλειστός

Ο δρόμος μου ήταν σκοτεινός και πάτησα κουράδια.

Κι απ' ό,τι βλέπω δυστυχώς ήταν από γελάδια.

Τι το 'θελα κι εγω o δύστυχος, να περπατώ τα βράδια,

μέσα στα μαύρα τα στενά, παράξενα, σκοτάδια ;

Και περασμένες δώδεκα, στις δώδεκα του μήνα,

μ' 'επιασε ο περίδρομος και λύσσαξα στην πείνα,

πού πάρκαρα πού τ' άφησα, τ' αμάξι δε θυμόμουν,

κι οταν το βρήκα έκατσα δυό ώρες και στεκόμουν,

το κοίταγα να απορώ, κι έλεγα και σκεφτόμουν :

πώς γίνεται να με  εχουν κλείσει απο παντού και να μη μπορώ να φύγωωωω ;;;