Είχα γράψει παλιότερα εδω για αυτα που συμβαίνουν στην πιο σπάταλη χώρα του κόσμου. Αυτη η χώρα με την απληστία της μια μερα θα μας βουλιάξει όλους, η Γη θα γίνει ενα μεγάλο ρουφηχτάρι, θα γυρίσει τα μεσω της έξω και θα μας καταπιεί.
Εντάξει δεν ειμαι φαντασιόπληκτος. Δεν θα γίνει ετσι ακριβώς.
Θα μοιάζει όμως.
Δεν ξερω τι διαολικιά σύμπτωση να ναι που σε άλλη μια χώρα και μάλιστα της Ευρώπης γίνανε πρόσφατα πράγματα αδιανόητα. Αυτη η χώρα κατάφερε κάποτε να ξεπεράσει – ναι- την αμερικανική οικονομία ! Μιλάμε για τόσο καλή ανάπτυξη κι ας ειναι ο πληθυσμός της μικρότερος κι απο της Ελλάδας.
Φινλανδία :
Ενας μαθητής, αφου πρώτα κατέγραψε αυτο που έκανε, πήγε στο σχολείο του με ενα όπλο και άρχισε να εκτελεί αδιάκριτα μεχρι να αυτοπυροβοληθεί ο ίδιος. Οκτώ θύματα, τρέχα γύρευε γιατι χάθηκαν, κανείς τους δεν θα κατάλαβε.
Τι ειναι αυτο που οπλίζει εναν μαθητή σε μια χώρα με υποτιθέμενη ευημερία και ελευθερία ; Γιατι γίνεται μπούμερανγκ αυτο που κοπιάζουμε να φτιάξουμε ;
Τι είναι αυτό που θα κάνουμε πριν γίνει κι εδω κανα κακό;
Τι θα λέμε μετά ;
Πάλι θα εξαντληθεί το θέμα σε τηλεοπτικά παραθυράκια γεμάτα ειδήμονες με τίτλο φέροντες απο κάτω «ψυχίατρος», «δάσκαλος» που θα ουρλιάζουν ακατάληπτα διακόπτοντας ο ένας τον άλλο ;
Πολυ φοβάμαι πως ετσι θα γίνει.
Και δείτε περίπου πώς :
Ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ συνεχάρη τα αντιπλημμυρικά εργα στα καμμένα.
Την ίδια στιγμή ενα 5% απο τα καμμένα εχει θωρακιστεί με αντιπλημμυρικά εργα.
Τωρα δεν μιλάει και κανεις πολυ.
Οταν οι χείμαρροι αφανίσουν κάποιο χωριό θα αρχίσουν οι φωνές.
Ετσι είμαστε.
Αμα δεν γίνει κάτι δε βαριέσαι ολα ειναι οκ. Μην κουραστούμε να προλάβουμε κανα κακό πριν γίνει.
Γίνεται και τότε φωνάζουμε ! Για λιγο, μεχρι το επόμενο. Κοντή μνήμη.
Μπράβοοοοοοο, είμεθα σούπερ ! Να μας χαιρόμαστε.
Εντάξει εδω δεν εχει ο καθένας ενα όπλο, εκτός ισως απο το ...γαλατικό χωριό των Ζωνιανών. Αλλα εκει τους εμπιστεύομαι πιο πολυ οτι δεν θα μπει παιδί σε σχολείο να στείλει συμμαθητές και δασκάλους πριν την ωρα τους.
Εδω δίπλα όμως δεν ειμαι και τόσο σίγουρος.
Ενας νεαρός 17 ετών πηγαίνει για μάθημα. Φοράει μπουφάν. Ειμαι στο φανάρι, χαζεύω, τον περιεργάζομαι. Παρατηρώ το μπουφάν του να φουσκώνει κάπως, εκει στο μέρος του στήθους.
Βιβλία θα ναι....
Εντάξει δεν ειμαι φαντασιόπληκτος. Δεν θα γίνει ετσι ακριβώς.
Θα μοιάζει όμως.
Δεν ξερω τι διαολικιά σύμπτωση να ναι που σε άλλη μια χώρα και μάλιστα της Ευρώπης γίνανε πρόσφατα πράγματα αδιανόητα. Αυτη η χώρα κατάφερε κάποτε να ξεπεράσει – ναι- την αμερικανική οικονομία ! Μιλάμε για τόσο καλή ανάπτυξη κι ας ειναι ο πληθυσμός της μικρότερος κι απο της Ελλάδας.
Φινλανδία :
Ενας μαθητής, αφου πρώτα κατέγραψε αυτο που έκανε, πήγε στο σχολείο του με ενα όπλο και άρχισε να εκτελεί αδιάκριτα μεχρι να αυτοπυροβοληθεί ο ίδιος. Οκτώ θύματα, τρέχα γύρευε γιατι χάθηκαν, κανείς τους δεν θα κατάλαβε.
Τι ειναι αυτο που οπλίζει εναν μαθητή σε μια χώρα με υποτιθέμενη ευημερία και ελευθερία ; Γιατι γίνεται μπούμερανγκ αυτο που κοπιάζουμε να φτιάξουμε ;
Τι είναι αυτό που θα κάνουμε πριν γίνει κι εδω κανα κακό;
Τι θα λέμε μετά ;
Πάλι θα εξαντληθεί το θέμα σε τηλεοπτικά παραθυράκια γεμάτα ειδήμονες με τίτλο φέροντες απο κάτω «ψυχίατρος», «δάσκαλος» που θα ουρλιάζουν ακατάληπτα διακόπτοντας ο ένας τον άλλο ;
Πολυ φοβάμαι πως ετσι θα γίνει.
Και δείτε περίπου πώς :
Ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ συνεχάρη τα αντιπλημμυρικά εργα στα καμμένα.
Την ίδια στιγμή ενα 5% απο τα καμμένα εχει θωρακιστεί με αντιπλημμυρικά εργα.
Τωρα δεν μιλάει και κανεις πολυ.
Οταν οι χείμαρροι αφανίσουν κάποιο χωριό θα αρχίσουν οι φωνές.
Ετσι είμαστε.
Αμα δεν γίνει κάτι δε βαριέσαι ολα ειναι οκ. Μην κουραστούμε να προλάβουμε κανα κακό πριν γίνει.
Γίνεται και τότε φωνάζουμε ! Για λιγο, μεχρι το επόμενο. Κοντή μνήμη.
Μπράβοοοοοοο, είμεθα σούπερ ! Να μας χαιρόμαστε.
Εντάξει εδω δεν εχει ο καθένας ενα όπλο, εκτός ισως απο το ...γαλατικό χωριό των Ζωνιανών. Αλλα εκει τους εμπιστεύομαι πιο πολυ οτι δεν θα μπει παιδί σε σχολείο να στείλει συμμαθητές και δασκάλους πριν την ωρα τους.
Εδω δίπλα όμως δεν ειμαι και τόσο σίγουρος.
Ενας νεαρός 17 ετών πηγαίνει για μάθημα. Φοράει μπουφάν. Ειμαι στο φανάρι, χαζεύω, τον περιεργάζομαι. Παρατηρώ το μπουφάν του να φουσκώνει κάπως, εκει στο μέρος του στήθους.
Βιβλία θα ναι....
Καλημέρα Τζονάκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παιδική εγκληματικότητα και το που οφείλεται είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ θέμα.
Η πλημμύρες αναμενόμενες. Η αλληλουχία των γεγονότων αλλάζει:
Ανίκανο κράτος-πυρκαγιές, ανίκανο κράτος-πλημμύρες.
Είναι Τεράστιο θέμα και γι αυτό ξαναγράφω για αυτό. Με ανησυχεί πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτιέμαι αν αυτά συμβαίνουν σε ικανά κράτη, τι θα μπορούσε τότε να συμβεί εδω, στο ανίκανο.
To καλό εδώ στο ανίκανο όπως λες κράτος είναι ότι ακριβώς λόγω της χύμα γενικότερης κατάστασης δεν μαζεύουμε απωθημένα από καταπίεση όπως αυτή που υφίστανται οι άνθρωποι σε χώρες στις οποίες κυριαρχεί η τάξη και η ορθολογική οργάνωση της καθημερινότητας. Ευτυχώς στην Ελλάδα ακόμα ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει χωρίς να πολυελέγχεται κι έτσι, ψυχολογικά τουλάχιστον, διατηρεί ένα αβαντάζ σε σχέση με τον Φινλανδό ή τον Αμερικανό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈζησα στην Αγγλία για πέντε χρόνια και ένας λόγος που έφυγα ήταν ακριβώς αυτός. Κάθε στιγμή ένιωθα ότι τα πάντα είχαν απόλυτα ελεγχθεί και τακτοποιηθεί - ακόμα και τα δέντρα και τα λουλούδια - όπως ακριβώς έπρεπε, και ότι δεν υπήρχαν περιθώρια αυθορμητισμού και ελεύθερης δράσης: ένα ασφυκτικό συναίσθημα που δύσκολα περιγράφεται αν δεν έχεις ζήσει μια τέτοια κατάσταση.
Η ερμηνεία που δίνεις ειναι πολύ καλή. Εμένα με καλύπτει αρκετά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι επειδη εχεις ζήσει και έξω μπορείς καλύτερα να κάνεις μια σύγκριση κόσμων.
Αλλα και πάλι δεν θελω εύκολα να πιστεψω οτι ειναι μόνο αυτό.
Κάτι ακόμα λείπει.
Έχει δίκιο ο Γεράσιμος σε ότι γράφει μόνο που θα πρόσθετα ότι στην Ελλάδα παρά την χαλαρότητα που έχουμε,έχουμε και ένα τεράστιο ποσοστό αυτοκτονιών που οφείλεται σε καταθλίψεις κλπ ασθένειες.Μήπως σε αυτό φταίει μία χύμα ζωή που βιώνουν οι περισσότεροι.Μήπως θα έπρεπε να έχουμε και λίγη απο την τάξη των Αγγλων;
ΑπάντησηΔιαγραφήαναλογως απο ποια πλευρα φουσκωνει..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα καλε μου
Το καλοκαίρι πάντως που είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο εγώ ήμουν σίγουρη πως την επόμενη μέρα θα εμφανιστεί ο τρελός του χωριου μου με καλάσικοφ και θα μας καθαρίσει όλους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα δεν βγήκες καθόλου απο το θέμα, ισα-ισα που μου θύμισες πράγματι το Ερφουρτ εκει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν η οικογένεια νοιαστεί για το παιδί δεν νομίζω οτι θα φτάσει σε τέτοιες πράξεις εφιαλτικές !
Μπορεί απο την οικογένεια να ειναι το πρόβλημα κυρίως.
@ Πατσιούρι μου εγω δεν το παθα αυτό αλλα οσο να ναι ανησυχώ πώς να ξέρεις τι παλαβομάρα θα διανοηθεί να κάνει κάποιος !
@ skouliki ...:) :) :)
@ Νικο το ποσοστό αυτοκτονιών στην Ελλάδα δεν πρέπει να ναι πολυ μεγάλο σε σχέση με άλλες χώρες, ακριβώς για τους λόγους που πολυ σωστά ανέφερε ο gerasimos πιο πάνω.
Ο Ελληνας εχει μάθει να το ρίχνει λιγάκι εξω, πιο εξω.
''Τι ειναι αυτο που οπλίζει εναν μαθητή σε μια χώρα με υποτιθέμενη ευημερία και ελευθερία ; Γιατι γίνεται μπούμερανγκ αυτο που κοπιάζουμε να φτιάξουμε ?''
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι πολύ εξοικειωμένος με την ιδέα,το έχει δεί άπειρες φορές μεγαλώνοντας στη τηλεόραση,και ασγαλώς αυτό που είπε ο vrakas kostas περί οραμάτων!
κι εμένα με ανησυχεί πολύ, γενικότερα, το τσαμπουκαλεμένο, γυαλισμένο μάτι κάποιων νέων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουν βομβαρδιστεί με εικόνες...
Τώρα που όλα με το internet είναι στο πιάτο (του ρίχνω μεγάλη ευθύνη αυτού του inetrnet) τα παιδιά μπερδεύονται..Πολύ μεγάλο το θέμα.
Είναι και το ίδιο το star system που γεννά ρατσισμούς, βία...
Καλημέρα,
αυτό που έγινε στη Σκανδιναβία ήταν φριχτό και δυστυχώς, δεν έχει γίνει μόνο μία φορά... και αυτό είναι το πιο φοβιστικό. Έχει γίνει πολλές...
Τζονακο απλώς θερίζουμε αυτό που σπείραμε: μια κουλτούρα της βίας που εκπαιδεύει τα παιδιά, γιατί οι γονείς δεν έχουν πλέον χρόνο να ασχοληθούν μαζί τους. Τα παιδικά είναι γεμάτα βία. Δωδεκάχρονοι παίζουν σε ίντερνετ καφέ με τις ώρες παιχνίδια με τα οποία σκοτώνουν τον αντίπαλο. Επιστρέφουν στο σπίτι και όλο καμία ταινία με τον Βαν Νταμ θα έχει. Οι γονείς στον καναπέ, αμίλητοι, να βλέπουν τα πρωτοσέλιδα της βίας live στις ειδήσεις. Τον πόλεμο, είτε είναι στο Ιράκ είτε στη Βοσνία τον βιώνουμε πάλι σαν θεατές. Τίποτε δεν είναι πραγματικό μέχρι που το παιδί της διπλανής πόρτας ή το δικό μας παιδί θα οπλίσει το χέρι του για να γίνει ο ήρωας του δεκαπεντάλεπτου. Εξάλλου, μπορεί οι κομπάρσοι να σηκωθούν ανάμεσα από τα αίματα, τα παιδιά να τινάξουν τα φιρμάτα ρούχα τους και να επιστρέψουν όλοι στο σπίτι τους. ΄Η μήπως όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, εδώ δεν μιλάμε αφού γίνει η ζημιά,
ΑπάντησηΔιαγραφήθέλεις να την προλάβουμε κιόλας???
Eλα ντε, ζητάω πολλά ε ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη μία λες μακριά από εμάς. Από την άλλη πάλι αναρωτιέσαι ρε μπας και έρθει και προς τα εδώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο κρατάνε οι οικογένειες τα μπόσικα...
Χίλα συγνώμη αλλά επείγει.Όποιος μπορεί ας διαβάσει παρακάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://gmargari.wordpress.com/2007/11/21/troxaio/