Τα καλά νέα έρχονται απο αλλού.

Η μέρα ήτανε πάλι βροχερή, υγραμένη, πρωινό με προσωρινό σκηνικό, απλα μια μερα σαν τις άλλες.

Στο διπλανό αυτοκίνητο η κοπέλλα ανέκφραστη σχεδόν, με μια δόση απορίας ποιός ξερει τι βραδιά πέρασε χτές. Αραγε ειναι καλά στην υγεία της εκείνη ; Και πού την ξέρεις ; Δεν την ξέρεις αλλα απλα αναρωτιέσαι τι τάχα να συμβαίνει στους άλλους, στους δίπλα.

Ετσι κι αλλιώς σήμερα ηταν να κάνει κατι εξετάσεις να δεί τι έχει ο ίδιος, αν εχει κάτι.

Εκείνο το πονάκι δεξιά στο πλευρό μπορεί να ναι κάτι κακό, μπορεί και όχι. Θα δείξει.

Δεν σκέφτεται. Ονειροπολεί μια στάλα, ίσα να χαμογελάσει.

Ειχε διαβάσει κάπου τις καθημερινές περιπέτειες κάποιου άλλου που έλεγε συνέχεια "Δεν σκέφτομαι".

Η ωρα της εξέτασης ήρθε. Ο γιατρός τυπικός, προσεκτικός έκανε τη δουλειά του.

Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσε και άλλος ενας γιατρός :

" Δεν εχεις τίποτα "

- Μα πώς, αφου πονάω.

" Δεν ειναι τίποτα, ίσως μυικό"

- Καλό σας απόγευμα

Βγήκε χωρίς ιδιαίτερη χαρά αφου ηταν προετοιμασμένος να μάθει οτι εχει κατι που πρέπει να αντιμετωπίσει. Θα ήξερε ετσι με τι έχει να κάνει. Τωρα δεν ξέρει, αλλα εστω, ειναι καλά.

Το νέο το στειλε πρώτα σε ενα φίλο.

Μετα πήρε απάντηση απο τον φίλο σε μήνυμα :

" Χα! Καλημέρα! γιουπι λέμε γιούπι "

Η χαρά που πήρε απο την χαρά του φίλου του για κείνον ήταν μεγαλύτερη απο αυτην οταν άκουσε πως ειναι καλά.

Περπατούσε χαμογελαστός πια ως τ' αμάξι, σχεδόν χοροπηδώντας.