Με τι έχεις αγανακτήσει ακριβώς

Το κίνημα αγανακτισμένων πολιτών εχει πια πάρει μια μορφή, ενα σχήμα και μια κατεύθυνση αν και εχει πολύ δρόμο ακόμα.
Η αγανάκτηση υπήρχε απο χρόνια πριν και εκφραζόταν σε καφενεία και σε παρέες, σε μπλογκς, σε φόρουμς και γενικότερα στο διαδίκτυο.
Αφήνουμε πληκτρολόγια και πάμε πλατείες.
Πάμε για να προσθέσουμε τον εαυτό μας στο πλήθος αλλα και τη φωνή μας.
Πάμε αφού πρώτα έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας με ποιά πράγμτα έχουμε αγανακτίσει και όχι επειδη όλα μας φταίνε. Δεν ειναι δυνατόν να απαξιώνεις τα πάντα, απο κάπου πρέπει να αρχίζεις, απο μιά βάση.
Παράδειγμα, συμφωνώντας και με την συνμπλόγκερ Τσούγδω, η κοινοβουλευτική δημοκρατία ειναι τελος πάντων οτι καλύτερο υπάρχει διαθέσιμο, δεν ειναι δυνατόν να καταλυθεί και να έχουμε διάλυση γενική, ετσι επειδη μας αγανάκτησαν κάποιοι, γενικά, ισοπεδωτικά και γενικευμένα.
Πρέπει να απαιτηθεί η αλλαγή της λειτουργίας της, αλλαγή θεσμών, με κατάργηση της ατιμωρησίας πολιτικών, επιστροφή κλεμμένων, δηλ. πλουτισμού που επετεύχθη όσο ο πολιτικός ηταν εν ενεργεία και λιγα χρόνια μετά την θητεία του.
Θα μου πεις, καλά, απαγορεύεται να πλουτίσει ενας πολιτικός ;
Οχι φίλε μου δεν απαγορεύεται αλλα όχι αλα Γκρήκ, με σκοτεινούς τρόπους και με ενα Ε9 που οταν το βλέπω να αναρωτιέμαι πώς "τα φάγαμε μαζί" ! Ενα πόθεν έσχες που δεν ισχύει, ενα κίβδηλο Ε9 που βγάζει γλώσσα στον απλό πολίτη μισθωτό των 900 € και στον άνεργο.
Ο κόσμος ειναι αγανακτισμένος με πολλά.
Δεν ξέρω εσυ, αλλα εγω ειμαι αγανακτισμένος με 
τον ταξιτζή που κλέβει στα ρέστα, με τον παπά που τα παίρνει απο δέκα μεριές, με τον διεφθαρμένο αστυνομικό, με τον τύπο που παρκάρει τη τζιπάρα πάνω στο πεζοδρόμιο, με τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, με τον βλαμένο που δε φοράει κράνος και πρέπει εγω να προσέχω μην πάθει τίποτα γιατι εμένα θα πάνε μεσα, με τους πακιστανούς καθαριστές τζαμιών στα φανάρια, με τις τρελές απαιτήσεις εργολάβων για αγορά σπιτιού, με τις Τράπεζες που σε χτυπάνε αλύπητα λες κι εισαι μηχανή που κόβει χρήμα, με τις συντάξεις άγαμων θυγατέρων, με τους διορισμένους παρατρεχάμενους στη Βουλή, με την ανεργία, με τους δημοσιογράφους πρετεντέρ και ζούγκλα στάηλ, με τον γείτονα που βάζει ντενεκέ για να καβατζώσει θέση στάθμευσης, με τους Μπέους και Μαρινάκηδες, με τους ηλίθιους που πετούν αντικείμενα σε αθλητικά γεγονότα, με τους μαλάκες που πετάνε τα σκουπίδια τους όπου να 'ναι ( και μετά πάνε στο Ιντερνετ και γράφουν κατά όσων ρυπαίνουν ), με τις τιμές στα καύσιμα, με τους λογαριασμούς ΔΕΗ κλπ, με τον ηλίθιο που δεν μαζεύει τα σκατά του σκύλου του, με τους στρατευμένους σε κόμματα, με παρωπίδες και περισσή υποκρισία, με αυτούς που δηλώνουν ελάχιστα ενω εχουν περιουσία εκατομμυρίων, με την τηλεόραση που μας περνά όλους για ηλίθιους, με το παπαδαριό που ζεί στον μεσαίωνά του με περισσή υποκρισία επίσης και δεν εχει ακόμα φορολογηθεί απο την κυβέρνηση παρά την αντίθετη πρεοκλογική δέσμευση, με τον βλάκα που σταυροκοπιέται όποτε περνά απο εκκλησία αλλά κάθε 50 μέτρα κορνάρει και βρίζει. Με το δικαστικό σύστημα, με τη διαπλοκή των ΜΜΕ, με τους εφοπλιστές που βάζουν ότι τιμή γουστάρουν στα πλοία και πάνε μόνο όπου θέλουν, αλλιώς απαιτούν επιδότηση γραμμής εκβιάζοντας μια χώρα νησιωτική, με τους συνωμοσιολάτρες, με τους καχύποπτους, και με τους φανατικούς γενικότερα.
Με το Κράτος που φορολογεί πάντα τους μισθωτούς και συνταξιούχους αλλα δεν μπορεί να εισπράξει οφειλόμενα εκατομμυρίων, με το γιατρό που απαιτεί φακελλάκι, με την ανυπαρξία ουσιαστικής στήριξης των ΑΜΕΑ, αλλα και με την -ανίκητη- ηλιθιότητα συμπολιτών που θεωρούν τους ΑΜΕΑ ως απόβλητους περιθωριακούς και στρέφει το κεφάλι αλλού.

Ειναι μεγάλη η λίστα και σίγουρα κάτι θα ξέχασα. Αν θες να προσθέσω κι άλλα, εχω, όρεξη να χεις να διαβάζεις. Μη με αγανακτίσεις κι άλλο όμως με ενα ηλίθιο σχόλιο γιατι κακό σκοπό δεν έχω. Θέλω να πώ οτι η αγανάκτηση ειναι σαν πολύεδρο γυάλινο μπαλάκι, με δεκάδες πλευρές. Δεν ειναι μονόπλευρη.
Δεν πιστεύω οτι υπάρχει πολίτης που να πεί οτι οκ εγω ειμαι αγανακτισμένος με το πολιτικό σύστημα γιατι θα ειναι ψέμα. Το πολιτικό σύστημα μας εχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για όσα συμβαίνουν αλλα δεν πάει μόνο του.
Αν υπάρχει ατιμωρησία βουλευτών, αφήσαμε να γίνει κάποτε και δεν αντιδράσαμε γιατι πολλοί απο εμάς σκεφτήκαμε οτι αυτος ο ατιμώρητος βουλευτής θα βοηθήσει κι εμάς να μείνουμε ατιμώρητοι οταν χρειαστεί να κάνουμε τη λαμογιά μας. Τον ψηφίσαμε, πήρε τα προνόμιά του και μετά τον γλύφαμε να μας κάνει χατίρια. Ε, κι αυτός έκανε κάποια χατίρια ξέροντας οτι ποτέ δεν θα τιμωρηθεί κάπως.
Κι εμείς οι ίδιοι κάνουμε πράγματα που αγανακτούν άλλους. Πρέπει να μάθουμε ποιά ειναι αυτά και να διορθωθούμε. Κάτι σαν ... αυτοκάθαρση.
Ειναι ενα ερώτημα κι αυτό, πόσοι "αγανακτισμένοι" έχουν σοβαρή διάθεση να αναπροσδιοριστούν και να αλλάξουν για χάρη όλων και των ιδίων.
Εχω κάνει την αυτοκριτική μου και καταλαβαίνω τι μπορεί να ενόχλησε άλλους απο τη δική μου συμπεριφορά ως πολίτης κι ως άνθρωπος. Αυτο πρέπει να κάνει καθένας για να ξέρει ποιά ειναι εκείνα που τον έχουν αγανακτήσει, να ξέρει πού πάει.
Αν δεν κοιτάς πού πάς, τότε θα πάς εκει που κοιτάς.

 Βίντεο απο τις συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, Αθήνα, 27 Μάη 2011.