Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Πενηνταδύο λέξεις μιά εικόνα

Δεν ειχα μαζί μου φωτογραφική μηχανή.
Αν είχα, η εικόνα που θα τραβούσα θα ήταν αυτή :

Ενα διαφημιστικό φυλλάδιο μουσκεμένο απο βροχή και αίμα, πάνω στα χόρτα της διαχωριστικής νησίδας. Απο τη γωνία που θα τραβούσα, θα φαινόταν και ο λεκές αίματος στην άσφαλτο, αρνούμενος να ξεπλυθεί απο τη βροχή.
Μια ρόδα αυτοκινήτου θα είχε μόλις πλησιάσει, ερχόμενη καταπάνω στον λεκέ, αγνοώντας σαδιστικά οτι θα πατούσε αίμα ανθρώπου.

Μεσημεράκι και η βροχή έπεφτε και δυνάμωνε σιγά σιγά.
Στην πολυσύχναστη οδό διπλής κυκλοφορίας με νησίδα στη μέση, άνθρωποι πήγαιναν κι έρχονταν, πεζοί ή με τροχοφόρα οχήματα. Ο ουρανός μας έκανε πλάκα. Βαρύς σαν να παράφαγε πρόσφατα, έπαιζε με την απορία μας πότε και πόσο θα στείλει στα κεφάλια μας νερό.  Κάτι βροντές έμοιαζαν με απειλητικό ρέψιμο χοντρού φαταούλα.
Η γιαγιά μαζι με τον παππού, κρατώντας ομπρέλλες δρασκέλισαν τη νησίδα.
Η ομπρέλλες έκρυβαν κάπως το οπτικό πεδίο της γυναίκας και δεν ειδε, ούτε άκουσε το δίκυκλο που ανέβαινε με φόρα το δρόμο, με ελιγμούς ανάμεσα στα αυτοκίνητα, όπως οι κούριερς ξέρουν να κάνουν. Ούτε το απεγνωσμένο κορνάρισμα του δίκυκλου κατάφερε να ακούσει η γιαγιά, ανάμεσα σε μιά βροντή και στη φασαρία του δρόμου. Ισως να ήταν και βαρήκοη, μεγάλη γυναίκα.

Ο κούριερ ξέροντας οτι το πίσω φρένο της μηχανής του ειναι ανύπαρκτο, πάτησε το μπροστινό φρένο με δύναμη και ξάπλωσε κάτω την μηχανή με τρόπο ωστε να αποφύγει να χτυπήσει την γιαγιά αλλα και να μην βρεθεί ο ίδιος κάτω απο διερχόμενες ρόδες αμαξιών. Ο δρόμος ήταν μούσκεμα και το γλίστρημα μεγάλο. Το πόδι του τον πόνεσε απο το σούρσιμο στην άσφαλτο και την ώρα της σύγκρουσης με την γιαγιά, ποιός ξέρει τι να σκέφτηκε μεσα του. Νέο παιδί, στο μεροκάματο. Του δρόμου.

Η μηχανή πήρε τα πόδια της γιαγιάς κι εκείνη βρέθηκε στην άσφαλτο με το κεφάλι, εκει που έμεινε μετα εκείνος ο λεκές.
Ο παππούς της μιλούσε προσπαθώντας να δει αν ειναι καλά, κι εκείνη μετά που  ψιλοβρήκε τις αισθήσεις της του ειπε "δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου" ...

Αστυνομία, περιπολικά, ασθενοφόρο, και η ιστορία θα συνεχιστεί κάπου αλλού.
Λίγο μετά, απο τον ουρανό έπεσαν 200 νεροχύτες νερό ανα κοπρίτη... πολίτη.
Εύχομαι να ειναι όλοι καλά σύντομα, μετά την περιπέτεια τους αυτή.
Πάω στοίχημα οτι ο λεκές αίματος δεν θα είναι εκεί, σε λίγο που θα ξαναπεράσω απο το σημείο εκείνο.
Ούτε και διαβάσεις πεζών θα έχουν διαγραμμιστεί, και πάλι πολλοί θα δρασκελάνε τη νησίδα για να περάσουν απέναντι, κάτω απο το νωχελικό ψιχάλισμα πια.

* Ειναι μιά ανάρτηση με εικόνα και χωρίς εικόνα, πραγματικό περιστατικό, σήμερα το μεσημέρι.

13 σχόλια:

  1. Ανατρίχιασα σύγκορμη μόνο με την περιγραφή σου φαντάσου εσύ που'ζησες όλη τη σκηνή.:))

    Ας είναι όλοι καλά και το παιδί και η γιαγιά σε κανένα σπίτι μην πέσει δάκρυ!

    Τα θαλασσινά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mακάρι η γιαγιά να συνεχίσει να κάνει παρέα με τον παππού για πολλά χρόνια ακόμα. Και το παλληκάρι να μπορεί πάντα να προστατεύει τους άλλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξέρεις... σ΄αυτές τις περιπτώσεις δεν ξέρω ποιόν να πρωτολυπηθώ....Δεν είναι μόνο το θύμα του τροχαίου αλλά και οι περιπτώσεις που ο ό,ποιος δυστυχής οδηγός θα του τύχει παρόμοιο περιστατικό και διαλύεται στην κυριολεξία το σπιτικό του (αγωγές και εφέσεις επί εφέσεων) για πολλά πολλά χρόνια

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τί κι αν λείπει η φωτογραφία...
    Η περιγραφή σου είναι εξίσου συγκλονιστική..
    Ας ευχηθούμε όλα να έχουν πάει καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καθημερινές ιστορίες τρέλας στη σύγχρονη Ελλάδα της αναρχίας των πάντων φίλε μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συνεπης πάντα αφου λυθηκε το θεμα με το ιστολογιο μου περασα να αφησω ευχες για το ξεκινημα μιας νεας και καλης εβδομάδας.Να εισαι καλά.
    Mακαρι ολα να πηγαν καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι αυτά τα καθημερινά αναπότρεπτα ατυχή ή δυστυχή συμβάντα... που μπορεί ν' αλλάξουν κάθετα τη ζωή μας...
    Ευτυχώς που το συγκεκριμένο ήταν μόνον ατυχές και ελπίζω και οι δύο εμπλακέντες στο ατύχημα να το ξεπεράσουν γρήγορα...

    Δεν χρειαζόσουν φωτογραφική μηχανή Τζόνυ μου, η περιγραφή σου ήταν η ...τέλεια εικόνα των πραγμάτων αλλά και των συναισθημάτων! Και αυτό δεν αποτυπώνεται με καμία φωτογραφική μηχανή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν θέλω να κάνω κανένα σχόλιο, τα είπα όλα στην ανάρτησή μου.

    Θα χαιρετήσω όμως εναν-έναν όλους.

    @Kantharos κρίμα, απο το τίποτα και δυστυχούν άνθρωποι.

    @zoyzoy η περιγραφή ειναι σαν εικόνα παγωμένη στο χρόνο. Τα γράφω όπως ακριβώς τα είδα.

    @kitsosmitsos κρίμα, για 3 δευτερόλεπτα πιο πριν ή πιο μετά, δε θα γινόταν τίποτα.

    @Swell έπιασες μια πτυχή του θέματος, το παιδί προσπάθησε να προστατέψει τη γιαγιά αλλα τελικά έμπλεξε. Ισως της έσωσε τη ζωή παρά το οτι την χτύπησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τελικά σχολιάζω, κι ειναι και 01.48' μαύρη νύχτα.

    @ ΓΛΑΡΕΝΙΑ εχεις δίκιο. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ξέρεις ποιον να πρωτολυπηθείς και διστάζεις να πείς οτι έφταιγε ο Α ή ο Β. Απο κείνη τη μέρα τους σκέφτομαι συνέχεις τους ανθρώπους που έμπλεξαν με αυτό.

    @ next_day δεν ξερω αν ειχα φωτογραφία, αν θα ειχα καταφέρει να δείξω όσα περιέγραψα. Μπορεί και όχι.

    @ Ταχυδρόμε η τρέλα κάθε μέρα ειναι τόση, που απο θαύμα ζούμε πολλοί απο εμάς.

    @ Σκρουτζάκο χαίρομαι που λύθηκε το πρόβλημά σου το έμαθα απο τον VAD. Να σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ marianaonice το σχόλιό σου αξίζει ολόκληρη ανάρτηση και συζήτηση.
    Μάλιστα προχτές η δολοφονία ενός 44χρονου πατέρα ενω πήγαινε τη γυναίκα του να γεννήσει το δεύτερο παιδί τους ειναι χαρακτηριστική του τι μπορεί να συμβεί.
    Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω οτι ΜΙΑ, εστω μία μέρα του χρόνου δεν χτύπησε κανένας. Κανένας δεν πλήγωσε και δεν έμπλεξε, κανένας δεν έπαθε κάτι σοβαρό.
    Σε ρώσικη ρουλέτα ζούμε γαμώτο μου ;

    Σκέψου, μιας μάνας το παιδί χτύπησε ενός άλλου παιδιού τη γιαγιά, και δύο οικογένειες αναστατώθηκαν πολύ.
    Απο το τίποτα, απο μια τυχαία στιγμιαία συγκυρία, βροχής και απροσεξίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συγκινητικό αλλά βασικά καλογραμμένο ποστ τι να πω, τι να την κάνεις την φωτογραφική μηχανή. Ατυχήματα συμβαίνουν αλλά, Ελπίζω όλοι να προσέχουμε, και να έχουμε κοινή λογική

    ΑπάντησηΔιαγραφή

-πες οτι θες αλλα να σέβεσαι τους άλλους συνομιλητές-
Δεν συνηθίζω να απαντάω σε μη μπλόγκερς κρυμμένους πίσω απο σκέτο λογαριασμό google. Θα τα σβήνω.
Α, και είμαι υπευθυνος ΜΟΝΟ για οσα λεω... δεν ειμαι υπευθυνος για οσα καταλαβαινεις.
ΤΖΟΝ παπαρολόγος.

Tweet

Related Posts with Thumbnails

Do not clopy

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape