Ακου λίγο

Tι ; φεύγεις ; κιόλας ;

μα δεν τελειώσαμε,

πολλά ακόμα να πούμε πρέπει,

αλλιώς θα μένουν μετέωρα

λόγια κι πράγματα,

σα να μην εχουν πού να πιαστούν.

Λόγια που κρίμα ειναι

να πάνε σε λάθος καρδιές,

ειναι δικά μας και να πάνε αξίζουν

εκει μόνο, που θες.

Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια...

ουτε ο ήχος της καρδιάς.

Ολα φαίνονται μοιραία,

σα να πέσαν απ' τον ουρανό,

και δεν ειναι ολα ωραία,

κι ας με πούνε κουζουλό,

στα καλά και στ' άσκημα,

πρέπει να 'μαστε 'δω.

Μείνε και άκου,

το ξέρω, δεν μπορώ να σε κάνω να γελάς,

το ξέρεις πως φταίξιμο δε ρίχνεις,

είναι απλά μια στιγμή

που δεν κάνει ν' αφήσουμε κενή

στη μνήμη, στο μυαλό την καρδιά,

μια τέτοια ήσυχη βραδιά.

εκανα δρόμο πολυ να ρθω,

χωρίς λόγο δεν ήταν,

θα με ακούσεις για λίγο ;

... πανάθεμά σε, 

άκου με λίγο...