Στην Ικαρία, στους Φούρνους και τη Θύμαινα

... επήγα και ξεθύμανα :)
Ενα οδοιπορικό στο Αιγαίο σαν αυτά που λατρεύω, με τόσο μπλε και τόση θάλασσα που με πλημμύρισαν. Αλλά ακόμα νιώθω πως δε θα το χόρταινα ποτέ.
Μιά διαδρομή ανάμεσα στα νησιά, πάνω σε αυτά, γύρω απο πολλά περισσότερα κι η αρμύρα σε ποτίζει ως μέσα, σε φρεσκάρει, σε ηρεμεί και σε καθαρίζει.
Είναι μερικοί τόποι που σε  κάνουν να λες "θέλω να μείνω εδω, όσο πάει" και το Αιγαίο εχει ενα σωρό τέτοια μέρη, πολύ συχνά λες ξεχασμένα κι απ'  το θεό, απομονωμένα σε βαθμό που σε τρομάζει, αν αφαιρέσεις την μαγεία τους και τα δείς με τα μάτια του αστού.
Σύρος,  Μύκονος, Ικαρία, Σάμος, Φούρνοι, Θύμαινα, Αρκιοί, Πάτμος, Χίος, παράλια Μικρασίας όλα αυτά φαίνονται μακριά μεταξύ τους αλλα μιά γειτονιά είναι, κάθε λιμάνι και μια νότα διαφορετική, κάθε κρυφός κολπίσκος και μια ορχήστρα,να παίζει μουσική στα μυαλά σου και να σε συνεπαίρνει. Κι ύστερα λέγαν οτι οι Σειρήνες ήταν μυθικά όντα, ισως πράγματι να ήταν στα μυαλά  των ανδρών του Οδυσσέα, που μαγεύτηκαν απο τους τόπους που είδαν.

Το ανατολικότερο άκρο της Ικαρίας

Εξαιρετικό μέρος η Ικαρία, μην περιμένεις καταστάσεις Μυκόνου ή αμμουδιές Χαλκιδικής, αν πας θέλοντας αυτά να βρείς, έχασες, δεν θα σου αρέασει η Ικαρία, ούτε κι οι Φούρνοι. Να καταλάβεις πρέπει, το πώς ειναι αυτοι οι τόποι, να το σεβαστείς αυτό, για να περάσεις καλά.
Εχουν μιά περηφάνια να θέλουν τη μοναξιά τους στη φύση την αδάμαστη ακόμα που όμως δίνει την μοναδικότητα κι αυτο το αυθεντικό χαμόγελο των ντόπιων. Το μέρος σου πρέπει να τ' αγαπάς, κι αυτοί το αγαπάνε.
Η μυρωδιά απο θυμάρι, πεύκο, αρμύρα, όλα μαζί ειναι σαν βουνό και θάλασσα, το δίλημμα "βουνό ή θάλασσα" εδω δεν υπάρχει, δεν το σκέφτεσαι, τα εχεις ολα μαζί.

 Οι Φούρνοι κι η Θύμαινα ειναι ξεροί τόποι, χωρίς πολλή βλάστηση αλλα οι θάλασσες εκει ειναι το κάτι άλλο. Φαντάζομαι θα εχουν βαρεθεί να τρώνε ψάρι :)
Κι απο ησυχία, άλλο τίποτα, να ακούς μόνο το κύμα και τον αέρα, τα τζιτζίκια και τη μηχανή κάποιας βάρκας.

Σε ανάρτηση άλλη θα γράψω και θα δείξω τι είδα στα νησιά και τις εμπειρίες μου γενικότερα, ως τότε,  θέλω να σταθώ σε κάτι που μου προξένησε το ενδιαφέρον αρκετά.

Νας

Ενα απο τα πολλά που είδα στην Ικαρία ηταν κάμποσοι 20ρηδες-30ρηδες σε καθεστώς ημιπαρανομίας να σχεδόν κρύβονται για να βγάλουν μερικές νύχτες σε σκηνή, η υπνόσακκο και επιπλέον κάθε τόσο υπήρχε πινακίδα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ κι απο πάνω ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΓΥΜΝΙΣΜΌΣ. Αυτές οι πινακίδες ηταν τα μόνα πράγματα που μου τσαλάκωσαν λίγο, την ωραία εικόνα που πήρα απο την Ικαρία. Χωρίς καμμιά αισθητική της  προκοπής, κοτσάρουν πινακίδες με απαγορεύσεις, ετσι λες και κάποιοι καβλώνουν βλέποντάς τες να κόβουν τη θέα, βαλμένες σε θέσεις  τέτοιες, δείχνουν σαν γεροντοκόρες που θέλουν να θυμίσουν την αυστηρή παρουσία τους σε πάρτι νεαρών.
Ειναι ενας τόπος όπου το κάμπινγκ κυρίως αλλα και γιατι οχι και μερικές παραλίες γυμνιστών θα ταίριαζαν απόλυτα. Ο ελεύθερος κατασκηνωτής δεν ειναι πάντα αλήτης, αντίθετα,  φροντίζει να μην λερώνει, να σέβεται και να αγαπάει τον τόπο.
Οποιοι επιθυμούν τους θορυβώδεις πελάτες ξενοδοχείων, ντυμενιστές φορτωμένους με 50 κιλά πλαστικούρα, σωσίβια, κουβαδάκια, ρακέτες, ομπρέλες, καρέκλες, 5 κινητά, εφτά μπουκάλια νερά και άλλα που τα πετά όπου νά ναι μαζι με τα αποτσίγαρά του επειδή αυτός πληρώνει δωμάτιο, θα πετύχουν να καταλήξει ο τόπος τους σαν τους άλλους. Δυστυχώς γι αυτούς, δεν ειναι όλα τα νησιά "μυκονοποιήσιμα". Και καλώς, δεν είναι.
Και νομίζω ειδικά οι Ικαριώτες πρέπει να θέλουν να μην αλλοιωθεί η φυσιογνωμία του νησιού τους. Η εστω να μην τσαλακωθεί τόσο που πια αυτος ο τόπος να ΜΗΝ ειναι Ικαρία σε λίγο καιρό.
Οι ομπρέλλες με δυό ξαπλώστρες νοικιάζονται 5 ευρώ συν 2 για κάθε επιπλέον ξαπλώστρα απο τους έμπορους της άμμου, φυσικά αν εισαι ντόπιος δεν πληρώνεις ...
Τουλάχιστον κόβουν αποδείξεις, σε αντίθεση με  μερικούς άλλους. Στην Ικαρία οι 3 στους 10 δεν κόβουν απόδειξη.


(Πήγα Σιθωνία Χαλκιδικής το '95 πρώτη φορά και συνέχεια μέχρι και πέρσι κάθε χρόνο εκεί ήμουν.
Η εικόνα πια ... εχει αρχίσει να  μην ειναι αυτο που αγαπούσα. Ή, κοντεύει να γίνει κάτι άλλο απο αυτο που χιλιάδες κόσμος αγάπησε.
Τα κάμπινγκ εκεί απ' οτι φαίνεται εχουν δοθεί προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες απο ... Μονές ! του Αγ.Ορους κι όσο κι αν έψαξα δε βρήκα διαφανείς διαδικασίες γι αυτό. Η τουλάχιστον δεν κατάλαβα τη διαδικασία, ή κατάλαβα αλλα δεν το λέω.
Μερικά τα εκμεταλλεύονται οι κοντινοί Δήμοι. Και οι ελεύθεροι κατασκηνωτές είναι υπο διωγμό, άσχετα που σε πολλά οργανωμένα κάμπινγκ τα τροχόσπιτα έφτασαν μεχρι την άμμο, πράγμα που δε νομίζω να ειναι νόμιμο.
Κι εκεί εχει ο τόπος πια γεμίσει [ εεε οχι τόσο πολύ αλλά ...] με πινακίδες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ το ενα, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ το άλλο κι εγώ κάθομαι και λέω οτι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να απαγορεύουν κάτι αντι να φροντίζουν αυτό και άλλα πολλά, να επιτρέπονται, με καλή οργάνωση και με σωστό τρόπο.
Αλλα αυτο ειναι πιο κουραστικό πάντα ε ; )
Δε θέλει κόπο,  τρόπο θέλει :)

Πλέοντας απο Εύδηλο, ανατολικά. Χαρακτηριστική άποψη της ΒΑ πλευράς

Εντάξει η Ικαρία δεν διαθέτει και πολλά μέρη που θα μπορούσαν να γίνουν καλά κάμπινγκ, καθώς η μορφολογία του εδάφους είναι ιδιαίτερα απότομη κι άγρια [φωτο] στο μεγαλύτερο μέρος. Οι δρόμοι απλά δεν εχουν ευθείες, ειναι όλο στροφές. Η πρόσβαση στις παραλίες δύσκολη εκτός απο ενα κομμάτι στα βόρεια-δυτικά. Ομως πιστεύω οτι μπορεί να γίνει κάποιο οργανωμένο αλλα και να επιτραπεί με κάποιο τρόπο η ελεύθερη κατασκήνωση εστω και υπο όρους.

Διάβασε Ε Δ Ω  το ψήφισμα του Δ.Σ. του Μεσότοπου Λέσβου υπέρ της ελεύθερης κατασκήνωσης ! Επιτέλους και κάποιοι λογικοί άνθρωποι, μπράβο στη Λέσβο και τους κατοίκους του νησιού.