Koυνήματα

Oτι καθόμαστε πάνω σε κρούστα ταψιού με ζελέ απο κάτω το ξέραμε.
Δηλαδη το μάθαμε καλά το 1981 και μετα στον τελευταίο τραγικό σεισμό της Πάρνηθας.
Το '81 τον έζησα επάνω στο ρήγμα Αταλάντης. Αυτό που σε κάποιους αιώνες θα γίνει διώρυγα. Δεν θα ζω να δώ την Βοιωτία να ενώνεται με γέφυρες ούτε με παραθαλάσσια θέρετρα στο Μουρίκι και τις Πλαταιές. Μπλάκ χιούμορ.
Ηταν μια εμπειρία τρομακτική πράγματι, μικρά παιδιά είμαστε τότε. Πήγα και ειδα και μια τάφρο που ειχε ανοίξει στις Πλαταιές σαν στόμα τέρατος.
Η πλάκα η χοντρή με τους σεισμούς είναι πως εκει που πας αμέριμνος και κάνεις σχέδια για το μέλλον ( το κοντό σου το μέλλον ανθρωπάκο ) τότε ο ζελές αποκάτω κουνιέται λες και θέλει να πει οτι βαρέθηκε στριμωγμένος εκει μεσα. Κι αν το κούνημα ειναι ρηχό και σφοδρό τότε έχουμε ζημιές και θύματα. Ειναι τραγικό να χάνονται ζωές.
Και δεν ειμαι και σίγουρος πόσο καλά θωρακισμένη ειναι αυτη η χώρα με τις μπετον-πόλεις απέναντι στον Εγκέλαδο.
Μετα τον σεισμό της Πάρνηθας ( αυτο το βουνό ενοχλείται απο το τερατούργημα απο κάτω του ) όπου και να πήγαινα, ειδικά Δυτικά Προάστια, έβλεπα πάνω στα σπίτια ενα κακόγουστο πράσινο μονόγραμμα ή ακόμα χειρότερα και κάποια κόκκινα, που σήμαινε οτι το κτίριο έχει πάθει σοβαρές ζημιές και ειναι επικίνδυνο.
Κι εντάξει ρε φίλε αμα ειναι ΟΚ το κτίριό μου τι το βάφεις ρε κάφρε με πράσινη μπογιά ;
Αλλη πλάκα ειναι με τα κανάλια. Το '81 είχαμε μόνο δύο, τρια απο δαύτα. Μετά γίναν πολλά και το καθένα ανέλυε σε παραθυράκια τα γεγονότα όπως πάντα με τρόπο δραματικό και υπερβολικό. Ειδικά αν ένας σεισμολόγος έλεγε "στα 80 χιλμ. βάθος ηταν και ασυνήθιστος" και άλλος έλεγε "στα 86 χιλμ ηταν και αναμενόμενος" τότε αναλάμβαναν τα τηλεπαράθυρα να "λύσουν" την διαφορά. Ειναι θέμα κύρους και για τους σεισμολόγους το ποιός θα φανεί πιό σοφός, κατι σαν καλλιστεία στην τιβί, αλλα δεν φταίνε αυτοί, τα κανάλια το μετατρέπουν σε ριάλιτι σόου με λογική κλειδαρότρυπας.
Αντι να εστιάσουν στα μέτρα πρόληψης και να βοηθήσουν να κρατηθεί ψύχραιμος ο κόσμος και να γίνονται αυτά που πρέπει ωστε να μην έχουμε θύματα, εστιάζουν σε βλακείες. Αντι να πιέσουν ωστε το υπουργείο Χωροταξίας να μεριμνήσει για χώρους στέγασης σε περίπτωση δυνατού σεισμού, απευθύνονται σε βλάκες θεατές.
Θα επανέλθω σε αυτο σύντομα, τωρα πρέπει να θυμηθούμε μερικά απλά πράγματα ρίχνοντας μια ματιά στον ΟΑΣΠ που μας αφορούν για τους σεισμούς στην Ελλάδα.
Να στερεώσουμε τα βαριά αντικείμενα του σπιτιού ωστε να μην μας τραυματίσουν στο επόμενο κούνημα, να σχεδιάσουμε τρόπο ασφαλούς διαφυγής, να καταλάβουμε οτι την επόμενη φορά θα είμαστε απέναντι σε κάτι που δεν ελέγχεται.
Οχι πανικός, και σε καιρό ειρήνης με τον Εγκέλαδο, να πιέσουμε σαν πολίτες ωστε να έχουμε οσο το δυνατόν μικρές απώλειες οταν συμβεί το μεγάλο ταρακούνημα. Αυτο ειναι σίγουρο, το εχω προβλέψει απο τότε που έμενα σε σκηνή σε ενα λόφο.