Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007
Καποδίστριας προς Κοραή
Ο Ιωάννης Καποδίστριας ειχε γράψει στον Κοραή κάπου στα 1828 :
" Συμμερίζομαι την γνώμην σας ως προς την ανάγκην της
περισυνάξεως εις την Ελλάδα των νέων οι οποίοι εκφυλίζονται
μένοντες εις την Ευρώπην με την πρόφασιν οτι εκπαιδεύονται.
Αλλα δια να τους περισυνάξωμεν εδώ, πρέπει να έχωμεν
καταστήματα όπου να τους τοποθετήσωμεν, καθώς δε σας είπα
δεν εφθάσαμεν ακόμη εις αυτην την ευάρεστον θέσιν "
Διαχρονικότατος !
Ακόμα και σήμερα, οι Ελληνες που φεύγουν έξω για σπουδές, σπάνια επιστρέφουν εδώ !
" Συμμερίζομαι την γνώμην σας ως προς την ανάγκην της
περισυνάξεως εις την Ελλάδα των νέων οι οποίοι εκφυλίζονται
μένοντες εις την Ευρώπην με την πρόφασιν οτι εκπαιδεύονται.
Αλλα δια να τους περισυνάξωμεν εδώ, πρέπει να έχωμεν
καταστήματα όπου να τους τοποθετήσωμεν, καθώς δε σας είπα
δεν εφθάσαμεν ακόμη εις αυτην την ευάρεστον θέσιν "
Διαχρονικότατος !
Ακόμα και σήμερα, οι Ελληνες που φεύγουν έξω για σπουδές, σπάνια επιστρέφουν εδώ !
Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007
Μια ζωή...
...τρομαγμένη απο το μισοσκόταδο που 'κανε τα κλαδιά να φαίνονται σαν φίδια στον αέρα, κρύφτηκες να περιμένεις να δεις αν θα γινει κάτι.
Η Κατερίνα και το Στελλάκι τρέχανε ήδη προς τα κάτω, με την ομίχλη να κάνει τις φιγούρες
σαν να γλιστράνε πάνω σ ενα πάγο αόρατο. Κρυφοκοίταγες. Μεχρι να φύγουν.
Εκείνη η άλλη κοπέλλα στην παρέα σε τρόμαζε αρκετά. Ειχε κατι που δεν σου αρεσε, ενα ακαθόριστο τίποτα που την έκανε να μοιάζει με μάγισσα.
Εικοσι πέντε χρόνια μετά, η ζωή τα φερε να συνεργαστείτε για κεινη τη δουλειά.
Μόλις την είδες ένιωσες καλά που ειδες ενα γνώριμο πρόσωπο.
Εκείνη οχι και τόσο ζεστή, αλλα τυπική και αμίλητη, με το τσιγκέλι της έβγαζες δυο λέξεις.
Τίποτα πιο μόνιμο απο το προσωρινό και μείνατε μαζι για χρόνια.
Ωσπου κατάλαβες οτι όσο της μάθαινες τη δουλειά και όσο την εμπιστευόσουν, τόσο εκείνη ρούφαγε τη γνώση και την ασφάλεια για να σου πάρει ύπουλα τη θεση που τόσο ήθελες και άξιζες.
Ατυχία να πέσει στο δρόμο σου μια τέτοια σκατόψυχη.
Γιατι όμως, ξανακρύφτηκες στο σκοτάδι αντι να φύγεις μακριά ;
Τότε παίζατε κρυφτό στο χωριό, τώρα το παιχνίδι ειναι άλλο.
Αφου δεν τα βγάζεις περα με αυτούς τους ανθρώπους, φτιαγμένους να ρουφάνε και να πατάνε πάνω σε οτι βρούν για να ανέβουν εστω κι ενα ψίχουλο παραπάνω ;
Το μυαλό σου εξυφαίνει παράξενα πράγματα, μην τα κάνεις. Δεν εισαι εσυ για τρέλλες.
Σήκω και φύγε, δεν θα σε ψάχνουν παρα μόνο όσοι σε αγαπάνε και θα σε βρούν.
Αναψε μουσικούλα στο ραδιόφωνο, μεσα στο αμάξι, μείνε λιγη ώρα στη θάλασσα στην άκρη της, και μετά, όπου σε βγάλει, φύγε.
Αν δεν σε θέλουν, δεν τους θες κι εσυ. Απλά πράγματα.
Μην χαραμίζεσαι, εχεις μπροστά σου πολλά πράγματα να κάνεις, να δώσεις, να πάρεις, να νιώσεις. Δεν σε πήρανε και τα χρόνια, στα 35 σου πρέπει να ξέρεις πράγματα, να μπορείς να κρίνεις, να επιλέγεις και να διαλέγεις.
Μια ατυχία δεν θα σε κρατήσει στο σκοτάδι πάλι ετσι ;
Δεν θα φαίνεσαι καθόλου στο σκοτάδι, δεν θα ξερει κανείς οτι υπάρχεις.
Βγες και πες οτι όλα ειναι καλά. Εσυ δεν ήσουνα κισσός με πλάνο ψήλωμα.
Χαμογέλα.
Το υπόσχεσαι ;
Η Κατερίνα και το Στελλάκι τρέχανε ήδη προς τα κάτω, με την ομίχλη να κάνει τις φιγούρες
σαν να γλιστράνε πάνω σ ενα πάγο αόρατο. Κρυφοκοίταγες. Μεχρι να φύγουν.
Εκείνη η άλλη κοπέλλα στην παρέα σε τρόμαζε αρκετά. Ειχε κατι που δεν σου αρεσε, ενα ακαθόριστο τίποτα που την έκανε να μοιάζει με μάγισσα.
Εικοσι πέντε χρόνια μετά, η ζωή τα φερε να συνεργαστείτε για κεινη τη δουλειά.
Μόλις την είδες ένιωσες καλά που ειδες ενα γνώριμο πρόσωπο.
Εκείνη οχι και τόσο ζεστή, αλλα τυπική και αμίλητη, με το τσιγκέλι της έβγαζες δυο λέξεις.
Τίποτα πιο μόνιμο απο το προσωρινό και μείνατε μαζι για χρόνια.
Ωσπου κατάλαβες οτι όσο της μάθαινες τη δουλειά και όσο την εμπιστευόσουν, τόσο εκείνη ρούφαγε τη γνώση και την ασφάλεια για να σου πάρει ύπουλα τη θεση που τόσο ήθελες και άξιζες.
Ατυχία να πέσει στο δρόμο σου μια τέτοια σκατόψυχη.
Γιατι όμως, ξανακρύφτηκες στο σκοτάδι αντι να φύγεις μακριά ;
Τότε παίζατε κρυφτό στο χωριό, τώρα το παιχνίδι ειναι άλλο.
Αφου δεν τα βγάζεις περα με αυτούς τους ανθρώπους, φτιαγμένους να ρουφάνε και να πατάνε πάνω σε οτι βρούν για να ανέβουν εστω κι ενα ψίχουλο παραπάνω ;
Το μυαλό σου εξυφαίνει παράξενα πράγματα, μην τα κάνεις. Δεν εισαι εσυ για τρέλλες.
Σήκω και φύγε, δεν θα σε ψάχνουν παρα μόνο όσοι σε αγαπάνε και θα σε βρούν.
Αναψε μουσικούλα στο ραδιόφωνο, μεσα στο αμάξι, μείνε λιγη ώρα στη θάλασσα στην άκρη της, και μετά, όπου σε βγάλει, φύγε.
Αν δεν σε θέλουν, δεν τους θες κι εσυ. Απλά πράγματα.
Μην χαραμίζεσαι, εχεις μπροστά σου πολλά πράγματα να κάνεις, να δώσεις, να πάρεις, να νιώσεις. Δεν σε πήρανε και τα χρόνια, στα 35 σου πρέπει να ξέρεις πράγματα, να μπορείς να κρίνεις, να επιλέγεις και να διαλέγεις.
Μια ατυχία δεν θα σε κρατήσει στο σκοτάδι πάλι ετσι ;
Δεν θα φαίνεσαι καθόλου στο σκοτάδι, δεν θα ξερει κανείς οτι υπάρχεις.
Βγες και πες οτι όλα ειναι καλά. Εσυ δεν ήσουνα κισσός με πλάνο ψήλωμα.
Χαμογέλα.
Το υπόσχεσαι ;
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007
Got mails ?
Εχεις mail ? Ε, όσο να 'ναι. ειναι κάποια λαχτάρα να βλέπεις οτι εχεις mail.
Νιώθεις οτι κάποιοι σε θυμήθηκαν, οτι σε σκέφτηκαν, άσχετα που τα πιο πολλά θα είναι αυτόματα απο τον Blogger και όπου εχεις βάλει αυτόματες ειδοποιήσεις.
Καμμια φορά τα γράμματα απο φίλους ειναι πιο καλά απο ενα σχόλιο στο blog.
Κάθεσαι και το διαβάζεις, κι ο άλλος ειχε την άνεση να σου πεί πράγματα πιο προσωπικά, και πιο ολοκληρωμένα, να τα δείς, να τα ξαναδείς,να απαντήσεις αν πρέπει.
Μερικοί θα σκεφτούν να σου κάνουν πάσα κάποια αστεία βίντεο, εικόνες και άλλα χαριτωμένα που βρίσκουν στο διαδίκτυο, και μπορεί να μην απαντάς επειδη δεν εχεις κατι να στείλεις, αλλα ξέρεις οτι σ' έκαναν να γελάσεις.
Αλλοτε μπορεί ενα mail να σε κάνει να το κοιτάς πέντε λεπτά σαν χαζός :
"Τζόνι ειμαι η χψω. Οι εξετάσεις μου έδειξαν κατι σοβαρό. Θα τα πούμε "
Και κάθεσαι και λες γαμώτο μου τι έγινε ;
Τότε συνειδητοποιείς οτι το e-mail ειναι τρόπος επικοινωνίας και μπορεί να λειτουργήσει όχι μόνο για πλάκα. Αρκετοί προτιμούν ενα mail απο ενα chat σε messenger, ιδίως οταν δεν υπάρχει δυνατότητα προσωπικής επαφής ή τηλεφωνήματος.
Εχει μιά επισημότητα, ενα κάτι πιο γεμάτο το μέηλ...σιχαίνομαι να το λέω μέηλ αλλα η μετάφραση είναι ' ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ' ας το βάφτιζαν ε-γράμμα, καιρός να βάλουμε στη γλώσσα μας έξυπνες και γρήγορες συντομεύσεις, δεν ειναι κακό, αρκεί να μην παραγίνει.
Σιχαίνομαι και τα γκρίκλις που να πάρει.
Κι εγω δεν ξερω πόσες χιλιάδες e-mails εχω παραλάβει και στείλει ως τώρα, μπορεί να 'ναι και πάνω απο 15.000. Να τα ... μυριάσουμε ;
...μόλις ήρθαν δύο ακόμα, πάω να δώ και να θυμηθώ να στείλω σε όσους έχω ξεχάσει :)
Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007
Ασανσερ le magique
H φίλη μου η Τάδε, σήμερα γυρίζοντας το απόγευμα στο σπίτι, αποφάσισε να επισκεφθεί την φίλη τη την Αδαμαντία που μένει στον 5ο όροφο του δρακ... εεεε μιας πολυκατοικίας.
Η επίσκεψη πηγε καλά. Μετά έπρεπε να κατέβει με το ασανσέρ.
Το οποίο ξεκίνησε αλλα κάπου μεταξύ τρίτου και τέταρτου ορόφου κόλλησε.
Αναγκαστικά έμεινε μεσα ώσπου να ξεκολλήσει και έπειτα απο τρια τέταρτα βασανιστικά όπου ξόδεψε την μπαταρία του κινητού της στέλνοντας μηνύματα σε φίλους
Ανακουφισμένη βγήκε εξω και οταν έφτασε σπίτι, τηλεφώνησε απο σταθερό σε εναν κολλητό της για να του πει την περιπέτεια, όλο αγωνία και ένταση !
Κολλητός ( αφου άκουσε τα πάντα ) :
" Καλά, και ποιός μαλάκας σε έβγαλε ; " !!!
....
Η επίσκεψη πηγε καλά. Μετά έπρεπε να κατέβει με το ασανσέρ.
Το οποίο ξεκίνησε αλλα κάπου μεταξύ τρίτου και τέταρτου ορόφου κόλλησε.
Αναγκαστικά έμεινε μεσα ώσπου να ξεκολλήσει και έπειτα απο τρια τέταρτα βασανιστικά όπου ξόδεψε την μπαταρία του κινητού της στέλνοντας μηνύματα σε φίλους
" Κλείστηκα μεσα, βγάλτε με !!! "
" Βοήθεια κλείστηκα σε ασανσερ "
" Βοήθεια κλείστηκα σε ασανσερ "
" Ελα να με ξεκολλήσεις "
έπαιρνε απαντήσεις του στυλ :
" Χαχα, καλά να πάθεις "
" Κι εγω κλείστηκα με μια μεσα και κάνω σεχ ! "
" Ασε μας ρε πλάκα κάνεις ; "
το ασανσέρ ξεκόλλησε ως εκ θαύματος !Ανακουφισμένη βγήκε εξω και οταν έφτασε σπίτι, τηλεφώνησε απο σταθερό σε εναν κολλητό της για να του πει την περιπέτεια, όλο αγωνία και ένταση !
Κολλητός ( αφου άκουσε τα πάντα ) :
" Καλά, και ποιός μαλάκας σε έβγαλε ; " !!!
....
υγ. η ιστορία ειναι σχεδόν αληθινή αλλα η φίλη ειναι πολύ αληθινή !
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007
e-fakelloi
Oι e-fakelloi, μια ομαδική προσπάθεια ανάδειξης των μεγάλων θεμάτων της εποχής, κάνουν την παρουσία τους αισθητή δυναμικά, αρχίζοντας απο την Ιστοσελίδα του Γιώργου Παπανδρέου.
Πρώτο θέμα, ΠΑΙΔΕΙΑ και έπεται συνέχεια.Δειτε ΕΔΩ
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007
BooM BooMerang
Είχα γράψει παλιότερα εδω για αυτα που συμβαίνουν στην πιο σπάταλη χώρα του κόσμου. Αυτη η χώρα με την απληστία της μια μερα θα μας βουλιάξει όλους, η Γη θα γίνει ενα μεγάλο ρουφηχτάρι, θα γυρίσει τα μεσω της έξω και θα μας καταπιεί.
Εντάξει δεν ειμαι φαντασιόπληκτος. Δεν θα γίνει ετσι ακριβώς.
Θα μοιάζει όμως.
Δεν ξερω τι διαολικιά σύμπτωση να ναι που σε άλλη μια χώρα και μάλιστα της Ευρώπης γίνανε πρόσφατα πράγματα αδιανόητα. Αυτη η χώρα κατάφερε κάποτε να ξεπεράσει – ναι- την αμερικανική οικονομία ! Μιλάμε για τόσο καλή ανάπτυξη κι ας ειναι ο πληθυσμός της μικρότερος κι απο της Ελλάδας.
Φινλανδία :
Ενας μαθητής, αφου πρώτα κατέγραψε αυτο που έκανε, πήγε στο σχολείο του με ενα όπλο και άρχισε να εκτελεί αδιάκριτα μεχρι να αυτοπυροβοληθεί ο ίδιος. Οκτώ θύματα, τρέχα γύρευε γιατι χάθηκαν, κανείς τους δεν θα κατάλαβε.
Τι ειναι αυτο που οπλίζει εναν μαθητή σε μια χώρα με υποτιθέμενη ευημερία και ελευθερία ; Γιατι γίνεται μπούμερανγκ αυτο που κοπιάζουμε να φτιάξουμε ;
Τι είναι αυτό που θα κάνουμε πριν γίνει κι εδω κανα κακό;
Τι θα λέμε μετά ;
Πάλι θα εξαντληθεί το θέμα σε τηλεοπτικά παραθυράκια γεμάτα ειδήμονες με τίτλο φέροντες απο κάτω «ψυχίατρος», «δάσκαλος» που θα ουρλιάζουν ακατάληπτα διακόπτοντας ο ένας τον άλλο ;
Πολυ φοβάμαι πως ετσι θα γίνει.
Και δείτε περίπου πώς :
Ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ συνεχάρη τα αντιπλημμυρικά εργα στα καμμένα.
Την ίδια στιγμή ενα 5% απο τα καμμένα εχει θωρακιστεί με αντιπλημμυρικά εργα.
Τωρα δεν μιλάει και κανεις πολυ.
Οταν οι χείμαρροι αφανίσουν κάποιο χωριό θα αρχίσουν οι φωνές.
Ετσι είμαστε.
Αμα δεν γίνει κάτι δε βαριέσαι ολα ειναι οκ. Μην κουραστούμε να προλάβουμε κανα κακό πριν γίνει.
Γίνεται και τότε φωνάζουμε ! Για λιγο, μεχρι το επόμενο. Κοντή μνήμη.
Μπράβοοοοοοο, είμεθα σούπερ ! Να μας χαιρόμαστε.
Εντάξει εδω δεν εχει ο καθένας ενα όπλο, εκτός ισως απο το ...γαλατικό χωριό των Ζωνιανών. Αλλα εκει τους εμπιστεύομαι πιο πολυ οτι δεν θα μπει παιδί σε σχολείο να στείλει συμμαθητές και δασκάλους πριν την ωρα τους.
Εδω δίπλα όμως δεν ειμαι και τόσο σίγουρος.
Ενας νεαρός 17 ετών πηγαίνει για μάθημα. Φοράει μπουφάν. Ειμαι στο φανάρι, χαζεύω, τον περιεργάζομαι. Παρατηρώ το μπουφάν του να φουσκώνει κάπως, εκει στο μέρος του στήθους.
Βιβλία θα ναι....
Εντάξει δεν ειμαι φαντασιόπληκτος. Δεν θα γίνει ετσι ακριβώς.
Θα μοιάζει όμως.
Δεν ξερω τι διαολικιά σύμπτωση να ναι που σε άλλη μια χώρα και μάλιστα της Ευρώπης γίνανε πρόσφατα πράγματα αδιανόητα. Αυτη η χώρα κατάφερε κάποτε να ξεπεράσει – ναι- την αμερικανική οικονομία ! Μιλάμε για τόσο καλή ανάπτυξη κι ας ειναι ο πληθυσμός της μικρότερος κι απο της Ελλάδας.
Φινλανδία :
Ενας μαθητής, αφου πρώτα κατέγραψε αυτο που έκανε, πήγε στο σχολείο του με ενα όπλο και άρχισε να εκτελεί αδιάκριτα μεχρι να αυτοπυροβοληθεί ο ίδιος. Οκτώ θύματα, τρέχα γύρευε γιατι χάθηκαν, κανείς τους δεν θα κατάλαβε.
Τι ειναι αυτο που οπλίζει εναν μαθητή σε μια χώρα με υποτιθέμενη ευημερία και ελευθερία ; Γιατι γίνεται μπούμερανγκ αυτο που κοπιάζουμε να φτιάξουμε ;
Τι είναι αυτό που θα κάνουμε πριν γίνει κι εδω κανα κακό;
Τι θα λέμε μετά ;
Πάλι θα εξαντληθεί το θέμα σε τηλεοπτικά παραθυράκια γεμάτα ειδήμονες με τίτλο φέροντες απο κάτω «ψυχίατρος», «δάσκαλος» που θα ουρλιάζουν ακατάληπτα διακόπτοντας ο ένας τον άλλο ;
Πολυ φοβάμαι πως ετσι θα γίνει.
Και δείτε περίπου πώς :
Ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ συνεχάρη τα αντιπλημμυρικά εργα στα καμμένα.
Την ίδια στιγμή ενα 5% απο τα καμμένα εχει θωρακιστεί με αντιπλημμυρικά εργα.
Τωρα δεν μιλάει και κανεις πολυ.
Οταν οι χείμαρροι αφανίσουν κάποιο χωριό θα αρχίσουν οι φωνές.
Ετσι είμαστε.
Αμα δεν γίνει κάτι δε βαριέσαι ολα ειναι οκ. Μην κουραστούμε να προλάβουμε κανα κακό πριν γίνει.
Γίνεται και τότε φωνάζουμε ! Για λιγο, μεχρι το επόμενο. Κοντή μνήμη.
Μπράβοοοοοοο, είμεθα σούπερ ! Να μας χαιρόμαστε.
Εντάξει εδω δεν εχει ο καθένας ενα όπλο, εκτός ισως απο το ...γαλατικό χωριό των Ζωνιανών. Αλλα εκει τους εμπιστεύομαι πιο πολυ οτι δεν θα μπει παιδί σε σχολείο να στείλει συμμαθητές και δασκάλους πριν την ωρα τους.
Εδω δίπλα όμως δεν ειμαι και τόσο σίγουρος.
Ενας νεαρός 17 ετών πηγαίνει για μάθημα. Φοράει μπουφάν. Ειμαι στο φανάρι, χαζεύω, τον περιεργάζομαι. Παρατηρώ το μπουφάν του να φουσκώνει κάπως, εκει στο μέρος του στήθους.
Βιβλία θα ναι....
Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007
Σεφτέ κεφτέ
Διάβασα κάπου που έλεγε κάποιος οτι με το που βγαίνει καθε πρωί απο το σπίτι του, τρώει αμέσως και τις πρώτες απογοητεύσεις της ημέρας απο τους πολιτικούς μας.
Αναρωτιόταν πώς αντέχουν την ίδια τους την ζωή οι πολιτικοί, να σερβίρουν συνεχώς απογοητεύσεις.
Δε βαριέσαι... μουσικούλα στο ραδιόφωνο και δρόμο... με χαμόγελο το πρωί :)
Αναρωτιόταν πώς αντέχουν την ίδια τους την ζωή οι πολιτικοί, να σερβίρουν συνεχώς απογοητεύσεις.
Δε βαριέσαι... μουσικούλα στο ραδιόφωνο και δρόμο... με χαμόγελο το πρωί :)
Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007
Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007
Σημαντικές ημερομηνίες
01.Δεκ. Γενέθλια. Τι το θελα ; Βγήκα να δω τι παίζει :)
29.Ιαν. Το πρώτο ποστ αυτού του μπλόγκ.
19.Φεβ. Αγοράζω το πρώτο μου αυτοκίνητο.
14.Απρ. Πρώτη μου αιμοδοσία.
28.Απρ. Χάνω τον παππού μου.
07.Ιουλ. Αγοράζω την πρώτη μου επαγγελματικων προδιαγραφών φωτ. μηχανή.
14.Αυγ. Εναρξη Ολυμπιακών Αγώνων 2004.
10.Οκτ. Σεξογενέθλια, πρώτη φορά που ειχα σέξ. Η επόμενη ηταν 11.Οκτ. Απο κει κι περα δεν θυμάμαι.
24.Νοε. Πιάνω την πρώτη μου κανονική δουλειά.
Ηταν ενα μπλογκοπαίχνιδο που με κάλεσε να παίξω η Πατατούλα :)
Καλώ αν θέλουν να γράψουν οι Vrasidas, Oursoula, Καλλιτέχνες
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007
Τα καλά νέα έρχονται απο αλλού.
Η μέρα ήτανε πάλι βροχερή, υγραμένη, πρωινό με προσωρινό σκηνικό, απλα μια μερα σαν τις άλλες.
Στο διπλανό αυτοκίνητο η κοπέλλα ανέκφραστη σχεδόν, με μια δόση απορίας ποιός ξερει τι βραδιά πέρασε χτές. Αραγε ειναι καλά στην υγεία της εκείνη ; Και πού την ξέρεις ; Δεν την ξέρεις αλλα απλα αναρωτιέσαι τι τάχα να συμβαίνει στους άλλους, στους δίπλα.
Ετσι κι αλλιώς σήμερα ηταν να κάνει κατι εξετάσεις να δεί τι έχει ο ίδιος, αν εχει κάτι.
Εκείνο το πονάκι δεξιά στο πλευρό μπορεί να ναι κάτι κακό, μπορεί και όχι. Θα δείξει.
Δεν σκέφτεται. Ονειροπολεί μια στάλα, ίσα να χαμογελάσει.
Ειχε διαβάσει κάπου τις καθημερινές περιπέτειες κάποιου άλλου που έλεγε συνέχεια "Δεν σκέφτομαι".
Η ωρα της εξέτασης ήρθε. Ο γιατρός τυπικός, προσεκτικός έκανε τη δουλειά του.
Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσε και άλλος ενας γιατρός :
" Δεν εχεις τίποτα "
- Μα πώς, αφου πονάω.
" Δεν ειναι τίποτα, ίσως μυικό"
- Καλό σας απόγευμα
Βγήκε χωρίς ιδιαίτερη χαρά αφου ηταν προετοιμασμένος να μάθει οτι εχει κατι που πρέπει να αντιμετωπίσει. Θα ήξερε ετσι με τι έχει να κάνει. Τωρα δεν ξέρει, αλλα εστω, ειναι καλά.
Το νέο το στειλε πρώτα σε ενα φίλο.
Μετα πήρε απάντηση απο τον φίλο σε μήνυμα :
" Χα! Καλημέρα! γιουπι λέμε γιούπι "
Η χαρά που πήρε απο την χαρά του φίλου του για κείνον ήταν μεγαλύτερη απο αυτην οταν άκουσε πως ειναι καλά.
Περπατούσε χαμογελαστός πια ως τ' αμάξι, σχεδόν χοροπηδώντας.
Assanser le magic
Ηταν ου Κίτσους με το παιδάκι του, πρώτη φορά σε μεγάλο ξενοδοχείο της Αθήνας αφου μεχρι τωρα ειχαν βρεθεί μόνο 1-2 φορές στην Αθήνα απο το χωριό τους.
Κατέβηκαν οικογενειακώς για να δουν εναν αγαπημένο ξάδερφο που έλειπε 20 χρόνια στην Αμερική. Ειχαν ξαναδει μεγάλα κτίρια αλλα κι αυτο σπάνια στην τηλεόραση.
Στο χωριό μέναν μόνιμα στο βουνό με τα γίδια.
Εκει που περίμεναν στο χωλ του ξενοδοχείου, ο μικρός γιός του Κίτσου βλέπει ξαφνικά εναν μεταλλικό τοίχο να ανοίγει !
Πότε - πότε άνοιγε και μετά εκλεινε.
Σκουντάει τον πατέρα του και λέει :
" Μπαμπά κοίτα, τι ειναι αυτο ! "
Κοιτάει ο Κίτσος, βλέπει τον μεγάλο μεταλλικό τοίχο να ανοίγει και μετα να κλείνει.
Μετα πλησίασε σε αυτον μια γρια κυρία σε καροτσάκι και ο τοίχος άνοιξε πάλι !
Κοίταξε μεσα, ειδε φωτάκια, καθρέφτες, ωραίο πράμα !
Η γρια κυρία μπήκε μεσα και ο τοίχος έκλεισε.
Κίτσος και γιός απέμειναν να κοιτάζουν !
Μετα απο 3 λεπτά άνοιξε πάλι ο τοίχος και έκπληκτοι ειδαν μια 25άρα δίμετρη με μίνι κι ενα πόδι χιλιόμετρο, μαλλί μακρύ, μάτι, στόμα, σώμα όνειρο !
Μόλις η κουκλάρα απομακρύνθηκε, ο Κίτσος λέει στο γιο του :
- Ρε συ, τράβα φώναξε τη μάνα σου !
:)
Κατέβηκαν οικογενειακώς για να δουν εναν αγαπημένο ξάδερφο που έλειπε 20 χρόνια στην Αμερική. Ειχαν ξαναδει μεγάλα κτίρια αλλα κι αυτο σπάνια στην τηλεόραση.
Στο χωριό μέναν μόνιμα στο βουνό με τα γίδια.
Εκει που περίμεναν στο χωλ του ξενοδοχείου, ο μικρός γιός του Κίτσου βλέπει ξαφνικά εναν μεταλλικό τοίχο να ανοίγει !
Πότε - πότε άνοιγε και μετά εκλεινε.
Σκουντάει τον πατέρα του και λέει :
" Μπαμπά κοίτα, τι ειναι αυτο ! "
Κοιτάει ο Κίτσος, βλέπει τον μεγάλο μεταλλικό τοίχο να ανοίγει και μετα να κλείνει.
Μετα πλησίασε σε αυτον μια γρια κυρία σε καροτσάκι και ο τοίχος άνοιξε πάλι !
Κοίταξε μεσα, ειδε φωτάκια, καθρέφτες, ωραίο πράμα !
Η γρια κυρία μπήκε μεσα και ο τοίχος έκλεισε.
Κίτσος και γιός απέμειναν να κοιτάζουν !
Μετα απο 3 λεπτά άνοιξε πάλι ο τοίχος και έκπληκτοι ειδαν μια 25άρα δίμετρη με μίνι κι ενα πόδι χιλιόμετρο, μαλλί μακρύ, μάτι, στόμα, σώμα όνειρο !
Μόλις η κουκλάρα απομακρύνθηκε, ο Κίτσος λέει στο γιο του :
- Ρε συ, τράβα φώναξε τη μάνα σου !
:)
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007
Πόσο φοβάσαι τη φτώχεια ;
Πόσοι απο μας τρέμουμε μηπως μια μερα βρεθούμε με χρέη, μήπως αυριο δεν μπορούμε να αγοράσουμε αυτα που σημερα μπορούμε ;
Ενας γνωστός με μισθό 950 ευρω έφαγε πρόστιμο τροχαίας, και στη συνεχεια έπρεπε να επισκευάσει και το αυτοκίνητό του.
Πώς θα βγάλει τον μήνα ;
Κάπου διάβασα οτι το 60% των Ελλήνων φοβάται μήπως ξυπνήσει μια μέρα φτωχός !
Το ακούτε κ. πρωθυπουργοί και αρχηγοί, πρόεδροι, βουλευτές και άλλοι ;
Πόσο μπροστά μπορει να πάει μια χώρα με τόση ανασφάλεια ;
Η μήπως η ανασφάλεια των πολιτών ειναι ενα ακόμα μέσον χειραγώγησης ;
Ενας γνωστός με μισθό 950 ευρω έφαγε πρόστιμο τροχαίας, και στη συνεχεια έπρεπε να επισκευάσει και το αυτοκίνητό του.
Πώς θα βγάλει τον μήνα ;
Κάπου διάβασα οτι το 60% των Ελλήνων φοβάται μήπως ξυπνήσει μια μέρα φτωχός !
Το ακούτε κ. πρωθυπουργοί και αρχηγοί, πρόεδροι, βουλευτές και άλλοι ;
Πόσο μπροστά μπορει να πάει μια χώρα με τόση ανασφάλεια ;
Η μήπως η ανασφάλεια των πολιτών ειναι ενα ακόμα μέσον χειραγώγησης ;
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007
O Θρόνos με τα αγκάθια
Σημ. Τα σκίτσα ειναι απο το "ΒΗΜΑ", η σύνθεση ειναι δική μου βασισμένη σε ιδέα της συν-μπλόγκερ mpoumpoula :)
Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007
ΓΚαμώτη μου καλό ΣΚ λέμε
Γκαληζπέρα.
Τσήμερα θα σαζ μιλήτσω για κερικά μπράματα αυθεντικά καθημερινήζ χρήσεωζ που κχρηζιμοπχοιούμεν και συναντάμεν όλοι μαζ στο διαδίχτυο κυρίωζ εις τον γκόζμο των φόρουμζ :
- Γκάβλαταρ : Ειναι το άβαταρ σεχουαλικού υπονοούμενου με απεικόνιση που εξάμπτει τηνε φαντασίανε και μας γκ@βλ@νει κιόλας αμα λάχει εκάστοτε καθε τόσο.
- Γκώμενα : Ειναι αφτή που φανταζόμαστε οτι θα μας γουζτάρει συνέχεια και νομίζουμε οτι μαζ εμπιστέβετε επειδήξ μας εγουστάρει που είμεθα ζούπερμαν και θα κάνουμε δγιάφορα πράματα μαζι και και και στο τέλοζ τίμποταααα .... κι απο πίζω λέει άλλα και μεταφέρει όπως γκουστάρει αυτα που της λέζ εσυ, παπάρα !
- Γκαμένος : Ο/η ιντερνετικά εθιζμένος και με πολλές ωρεζ μπροϋπηρεσία μπροστά ζτην οθόνη του/της. Απαντάται σε μπλόγκς, φόρουμζ και ντέητινγκ τζελίδες και ακομα και σε κατι μπαιχνίδια με βρυκόλακεζ και τέτοια όμορφα.
- Γκαδμήνιδες : Οι γνωστοί αδμιν των φόρουμζ που νομίζουνε οι πτωχοί οτι πχιάσανε τονε παπά απο τα @@. Το δάκτυλό τουζ εινε κόκκινο αφου το κουμπί ξεβάφει.
Οταν ήτανε μικροί την είχαν και μικρή κιε ντεν τους παίτζανε τα άλλα παιζάκια.
Ετσι μια μέρα γίνανε αδμίνηδες δηλαδη ζούπερ γκάου γκέγκε μπούμ φτου.
- Γκαμόντς : Τα γκνωζτά γκλυφτρόνια τωνε Γκαδμήνιδων με γκάβλαταρ τηνε φάτσα τουζ γκια να ναι λέει επώνυμεζ κιε να μπορούνε να γκλειδώνουνε θέματα αμα δεν τουζ αρέζει η αλήθχεια. Αιζθάνοντε μονίμωζ και γκαμώ !
- Γκαντεμνιά : Ειναι να γράφεις σε θέματα όπου συμμετέχουν θηλυκές και να μην σου κάθεται καμμμιά ! Εναζ κάποτε έλεγε οτι στις 100 θα σ'κάτς μία ! ...ντόϊιινγκ !
- Γκώλλ : Θέματα του γκώλου. Γνωστά και ως κωλοθέματα. Στην αρχή γκαλούτσικα ειναι αλλα μετά σκέφτεσαι οτι απο κει βγαίνει κάτι μπλιαχχχχ και δε θεζ να γκζαναδείζ γκώλο πια !
- Γκλιτσχάλια : Ειναι κατι τίποτες άτομα που αρέζκοντε να βαπτίζουνε τους άλλους ως "τίποτες" επειδήξ στηνε ζωή τους οι ίδιοι/ες είναι hallazmenes και βλήτα σάπχια. Ολοζ ο κόζμοζ ξέρει τι φρούτα ειναι αλλα τουζ/τιζ δουλεύουνε.
- Γκαργόζχολο : Εικοσάρι φοιτήτριο παιντάκι που ντεν εκχει άλλι ντουλιά να κάνει και απαντά σε θέματα με μια εως τρεις λέξεις ή με μια φατσούλα. Αριθμός δημοσιεύσεων κάπου 200 την ημέρα ( είπαμε οχι πανω απο 3 λεξούλες ). Δηλώνει μόνιμα απαζχολημένο, με τι όμως, θα σαζ γελάσω ! Εγκζελίσσεται σε γκαμόντ γκρήγκορα.
- ΓΚΖΚ : Γκαβλό ΖαββατοΚύριακο :)
ΥΓ. Αμαν απαντήζουνε ζ αυτό το θέμα κάπχοια απο τα παραπάνω λελούδγια θα ντους/τις γκαταλάβετε λέμε :)
Αλλα το IQ ραδικιού τους μάλλον δεν θα τους επιτρέψει να γκαταλάβουνε για τι μιλάω :Ρ και θα μ' αφήσουνε ήσυχο όπωζ πάντα !
Τσήμερα θα σαζ μιλήτσω για κερικά μπράματα αυθεντικά καθημερινήζ χρήσεωζ που κχρηζιμοπχοιούμεν και συναντάμεν όλοι μαζ στο διαδίχτυο κυρίωζ εις τον γκόζμο των φόρουμζ :
- Γκάβλαταρ : Ειναι το άβαταρ σεχουαλικού υπονοούμενου με απεικόνιση που εξάμπτει τηνε φαντασίανε και μας γκ@βλ@νει κιόλας αμα λάχει εκάστοτε καθε τόσο.
- Γκώμενα : Ειναι αφτή που φανταζόμαστε οτι θα μας γουζτάρει συνέχεια και νομίζουμε οτι μαζ εμπιστέβετε επειδήξ μας εγουστάρει που είμεθα ζούπερμαν και θα κάνουμε δγιάφορα πράματα μαζι και και και στο τέλοζ τίμποταααα .... κι απο πίζω λέει άλλα και μεταφέρει όπως γκουστάρει αυτα που της λέζ εσυ, παπάρα !
- Γκαμένος : Ο/η ιντερνετικά εθιζμένος και με πολλές ωρεζ μπροϋπηρεσία μπροστά ζτην οθόνη του/της. Απαντάται σε μπλόγκς, φόρουμζ και ντέητινγκ τζελίδες και ακομα και σε κατι μπαιχνίδια με βρυκόλακεζ και τέτοια όμορφα.
- Γκαδμήνιδες : Οι γνωστοί αδμιν των φόρουμζ που νομίζουνε οι πτωχοί οτι πχιάσανε τονε παπά απο τα @@. Το δάκτυλό τουζ εινε κόκκινο αφου το κουμπί ξεβάφει.
Οταν ήτανε μικροί την είχαν και μικρή κιε ντεν τους παίτζανε τα άλλα παιζάκια.
Ετσι μια μέρα γίνανε αδμίνηδες δηλαδη ζούπερ γκάου γκέγκε μπούμ φτου.
- Γκαμόντς : Τα γκνωζτά γκλυφτρόνια τωνε Γκαδμήνιδων με γκάβλαταρ τηνε φάτσα τουζ γκια να ναι λέει επώνυμεζ κιε να μπορούνε να γκλειδώνουνε θέματα αμα δεν τουζ αρέζει η αλήθχεια. Αιζθάνοντε μονίμωζ και γκαμώ !
- Γκαντεμνιά : Ειναι να γράφεις σε θέματα όπου συμμετέχουν θηλυκές και να μην σου κάθεται καμμμιά ! Εναζ κάποτε έλεγε οτι στις 100 θα σ'κάτς μία ! ...ντόϊιινγκ !
- Γκώλλ : Θέματα του γκώλου. Γνωστά και ως κωλοθέματα. Στην αρχή γκαλούτσικα ειναι αλλα μετά σκέφτεσαι οτι απο κει βγαίνει κάτι μπλιαχχχχ και δε θεζ να γκζαναδείζ γκώλο πια !
- Γκλιτσχάλια : Ειναι κατι τίποτες άτομα που αρέζκοντε να βαπτίζουνε τους άλλους ως "τίποτες" επειδήξ στηνε ζωή τους οι ίδιοι/ες είναι hallazmenes και βλήτα σάπχια. Ολοζ ο κόζμοζ ξέρει τι φρούτα ειναι αλλα τουζ/τιζ δουλεύουνε.
- Γκαργόζχολο : Εικοσάρι φοιτήτριο παιντάκι που ντεν εκχει άλλι ντουλιά να κάνει και απαντά σε θέματα με μια εως τρεις λέξεις ή με μια φατσούλα. Αριθμός δημοσιεύσεων κάπου 200 την ημέρα ( είπαμε οχι πανω απο 3 λεξούλες ). Δηλώνει μόνιμα απαζχολημένο, με τι όμως, θα σαζ γελάσω ! Εγκζελίσσεται σε γκαμόντ γκρήγκορα.
- ΓΚΖΚ : Γκαβλό ΖαββατοΚύριακο :)
ΥΓ. Αμαν απαντήζουνε ζ αυτό το θέμα κάπχοια απο τα παραπάνω λελούδγια θα ντους/τις γκαταλάβετε λέμε :)
Αλλα το IQ ραδικιού τους μάλλον δεν θα τους επιτρέψει να γκαταλάβουνε για τι μιλάω :Ρ και θα μ' αφήσουνε ήσυχο όπωζ πάντα !
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007
Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007
Δεχόμεθα ευχές για καλό XEIMΩΝΑ
ΤΩΡΑ λένε Καλό Χειμώνα και όχι μετα τα μπάνια ωρεεεε ...
Προμηθευτείτε τσίπουρο, ξύλα, κάστανα, χαμόγελα, καλή παρέα και ...
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ σε όλους :)
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007
Think μπιφόρ γιου σπικ
Σκέψου πριν μιλήσεις
Εχεις λόγους για να το βουλώσεις !
Πολλές φορές δεν είπες κατι κι αμεσως θα θελες να πάρεις πίσω τα λόγια σου ;
Παίρνονται οι λέξεις πίσω ; χμμμμ ...
Γκάφα :
Μιλούσαμε με συνάδελφο σε διάλειμμα δουλειάς και ξεχασα οτι δεν απευθύνομαι σε μενα αλλα σε άλλον, διαφορετικό τρόπου σκέψης. Ειπα οτι μερικοί άνθρωποι βγάζουν εναν "γεροντοκορισμό" απο μεσα τους.
Εκεινη ειναι 43 ετών, ανύπαντρη και το πήρε προσωπικά.
Εγω άλλο εννοούσα, όχι αυτην, αλλα μετάνιωσα που το ειπα θεωρώντας οτι καταλάβαινε τι λέω.
Γκάφα :
Ο τύπος μου έκλεισε το δρόμο και παραλίγο να κτυπήσω εναν μοτοσυκλετιστή.
Του έψαλλα γαλλικά κάλαντα μεχρι που βγήκε εξω απο το αμάξι του.
Βγήκα κι εγω. Συνεχίσαμε τα γαλλικά και άλλα όμορφα ποιητικά λόγια.
Εφυγα βγάζοντάς του και το μεσαίο δάτυλο εξω, ψηλά απο το παράθυρο μου.
Μετάνιωσα αμέσως.
Αν ο τύπος ήταν αστυνομικός, δικηγόρος, η χειρότερα ακόμα κάποιος απο τη φάρα των δικαστικών ;
Απ όσο ξέρω, το blogging δεν επιτρέπεται στην φυλακή.
Γκάφα :
Η πρώην : Καλά ειμαι.
Εγω : Αφου σε βλέπω, χάλια εισαι απο το πρωί.
Η πρώην : Κάνε κατι να συνέλθω
Εγω : Μα κάνω και σε ρωτάω και τι άλλο θα θελες.
Η πρώην : Αχρηστος εισαι, δεν μπορείς να βρεις κάτι ....
Εγω : Ε, αντε γαμίσου !
Εκανε αυτο ακριβώς που της ειπα, αμεσως με καποιον άλλο. Υπάκουο κορίτσι.
Γκάφα :
Δεν ρωτάμε ενα παιδί επίμονα τι έκανε, αν δείχνει ένοχο !
Ρ'ωτησα ενα ανηψάκι κάποτε τι συμβαίνει. Ημαστε σε φαστ-φούντ με κόσμο και κεινο έδειχνε σαν να χει κανει κατι.
Τι εγινε, συνέβη κατι ; ρώτησα
- Οχι
Ξανα και ξανα ρώταγα και το παιδι δεν έλεγε. Ωσπου δεν άντεξε και φώναξε :
- ΑΣΕ ΜΕ ΡΕ ΘΕΙΟ, ΕΚΛΑΣΑ !!!
Ακολούθησε εκκωφαντική σιωπή στο ρεστοράν ....
Γκάφα :
Σε κηδεία, τα λέγαμε με συγγενείς. Η κουβέντα γύρω απο τον συχωρεμένο έφτασε και σε αστεία. Θέλαμε να τον θυμόμαστε ευχάριστα. Αρχίσαμε και ανέκδοτα. Κάποια στιγμή έβαλα τα γέλια.
Ολοι με κοιτούσαν ....
Γι αυτο καλύτερα να μασάς... ή να μην μιλάς.
Εχεις λόγους για να το βουλώσεις !
Πολλές φορές δεν είπες κατι κι αμεσως θα θελες να πάρεις πίσω τα λόγια σου ;
Παίρνονται οι λέξεις πίσω ; χμμμμ ...
Γκάφα :
Μιλούσαμε με συνάδελφο σε διάλειμμα δουλειάς και ξεχασα οτι δεν απευθύνομαι σε μενα αλλα σε άλλον, διαφορετικό τρόπου σκέψης. Ειπα οτι μερικοί άνθρωποι βγάζουν εναν "γεροντοκορισμό" απο μεσα τους.
Εκεινη ειναι 43 ετών, ανύπαντρη και το πήρε προσωπικά.
Εγω άλλο εννοούσα, όχι αυτην, αλλα μετάνιωσα που το ειπα θεωρώντας οτι καταλάβαινε τι λέω.
Γκάφα :
Ο τύπος μου έκλεισε το δρόμο και παραλίγο να κτυπήσω εναν μοτοσυκλετιστή.
Του έψαλλα γαλλικά κάλαντα μεχρι που βγήκε εξω απο το αμάξι του.
Βγήκα κι εγω. Συνεχίσαμε τα γαλλικά και άλλα όμορφα ποιητικά λόγια.
Εφυγα βγάζοντάς του και το μεσαίο δάτυλο εξω, ψηλά απο το παράθυρο μου.
Μετάνιωσα αμέσως.
Αν ο τύπος ήταν αστυνομικός, δικηγόρος, η χειρότερα ακόμα κάποιος απο τη φάρα των δικαστικών ;
Απ όσο ξέρω, το blogging δεν επιτρέπεται στην φυλακή.
Γκάφα :
Η πρώην : Καλά ειμαι.
Εγω : Αφου σε βλέπω, χάλια εισαι απο το πρωί.
Η πρώην : Κάνε κατι να συνέλθω
Εγω : Μα κάνω και σε ρωτάω και τι άλλο θα θελες.
Η πρώην : Αχρηστος εισαι, δεν μπορείς να βρεις κάτι ....
Εγω : Ε, αντε γαμίσου !
Εκανε αυτο ακριβώς που της ειπα, αμεσως με καποιον άλλο. Υπάκουο κορίτσι.
Γκάφα :
Δεν ρωτάμε ενα παιδί επίμονα τι έκανε, αν δείχνει ένοχο !
Ρ'ωτησα ενα ανηψάκι κάποτε τι συμβαίνει. Ημαστε σε φαστ-φούντ με κόσμο και κεινο έδειχνε σαν να χει κανει κατι.
Τι εγινε, συνέβη κατι ; ρώτησα
- Οχι
Ξανα και ξανα ρώταγα και το παιδι δεν έλεγε. Ωσπου δεν άντεξε και φώναξε :
- ΑΣΕ ΜΕ ΡΕ ΘΕΙΟ, ΕΚΛΑΣΑ !!!
Ακολούθησε εκκωφαντική σιωπή στο ρεστοράν ....
Γκάφα :
Σε κηδεία, τα λέγαμε με συγγενείς. Η κουβέντα γύρω απο τον συχωρεμένο έφτασε και σε αστεία. Θέλαμε να τον θυμόμαστε ευχάριστα. Αρχίσαμε και ανέκδοτα. Κάποια στιγμή έβαλα τα γέλια.
Ολοι με κοιτούσαν ....
Γι αυτο καλύτερα να μασάς... ή να μην μιλάς.
Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007
Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007
Καλό Μήνα και να προσέχεις
Μπήκε Νοέμβρης 2007. Απίστευτο. Αν μου λεγες πριν καιρό θα σου λεγα οτι ειναι μακριάαα αυτος ο μήνας και εντάξει, χειμωνιάτικο τον μάθαμε παιδιά άρα θα κάνει κρύο.
Κι όμως, με κοντομάνικο βγήκα το πρωί απο το σπίτι. Με μια λεπτή ζακέτα απο πάνω.
Και μπανιαρισμένος. εκείνο το πορτοκαλί σαμπουάν με τα ροδάκινα και τ' αρώματα ειναι θεϊκό. Μοσχοβολάω σαν Ταϊτινός ετσι που μαι και σκούρος.
Δεν αντέχω στη σκέψη καν να με πλησιάζει άνθρωπος και να τον πάρει μπόχα. Η μόνη σωματική δυσοσμία που ανέχομαι ειναι αυτη του αθλητή. Οταν γυμνάζομαι ιδρώνω κι ώσπου να κάμω ενα μπανάκι στο σπίτι ειμαι μες στην ιδρωτίλα, δε βαριέσαι, καλό ειναι, αποβάλλονται λέει βρώμες του οργανισμού με τον ιδρώτα, κι εγω εχω την κρυφή αυταπάτη οτι θα αποβάλλονται κι οι βρώμικες μου σκέψεις μαζί. Μπορεί, πού ξέρεις ;
Αρκει να νιώθεις όμορφος, αισιόδοξος, θετικός κι ας ξέρεις οτι τα προηγούμενα καθημερινά σου βασανάκια σου στέλνουν κι εφιάλτες τα βράδια.
Αμα δεν ελπίζεις σε κάτι, δεν τη βγάζεις καθαρή.
Πάω να δω τι μου χει φυλαγμένο τούτος ο Νοέμβρης και στο τέλος θα κάμω το λογαριασμό.
Να δω τα συν και τα πλήν. Να κάμω ταμείο ψυχής, να δω αν τα μικρά ξωτικά θα χουνε δουλέψει για ακόμα πιο αρωματισμένο κόσμο.
Ψευδαίσθηση το σαμπουάν. Σε κάνει να νομίζεις - ηλίθιε - οτι ο κόσμος ειναι μυρωδικός, σαν πρωινό στα Φίτζι, τη Σαμόα ή το Μπαλί.
Μπα... απλά σαπουνάδες... και φούσκες. Καλό μήνα και να προσέχεις.
Κι όμως, με κοντομάνικο βγήκα το πρωί απο το σπίτι. Με μια λεπτή ζακέτα απο πάνω.
Και μπανιαρισμένος. εκείνο το πορτοκαλί σαμπουάν με τα ροδάκινα και τ' αρώματα ειναι θεϊκό. Μοσχοβολάω σαν Ταϊτινός ετσι που μαι και σκούρος.
Δεν αντέχω στη σκέψη καν να με πλησιάζει άνθρωπος και να τον πάρει μπόχα. Η μόνη σωματική δυσοσμία που ανέχομαι ειναι αυτη του αθλητή. Οταν γυμνάζομαι ιδρώνω κι ώσπου να κάμω ενα μπανάκι στο σπίτι ειμαι μες στην ιδρωτίλα, δε βαριέσαι, καλό ειναι, αποβάλλονται λέει βρώμες του οργανισμού με τον ιδρώτα, κι εγω εχω την κρυφή αυταπάτη οτι θα αποβάλλονται κι οι βρώμικες μου σκέψεις μαζί. Μπορεί, πού ξέρεις ;
Αρκει να νιώθεις όμορφος, αισιόδοξος, θετικός κι ας ξέρεις οτι τα προηγούμενα καθημερινά σου βασανάκια σου στέλνουν κι εφιάλτες τα βράδια.
Αμα δεν ελπίζεις σε κάτι, δεν τη βγάζεις καθαρή.
Πάω να δω τι μου χει φυλαγμένο τούτος ο Νοέμβρης και στο τέλος θα κάμω το λογαριασμό.
Να δω τα συν και τα πλήν. Να κάμω ταμείο ψυχής, να δω αν τα μικρά ξωτικά θα χουνε δουλέψει για ακόμα πιο αρωματισμένο κόσμο.
Ψευδαίσθηση το σαμπουάν. Σε κάνει να νομίζεις - ηλίθιε - οτι ο κόσμος ειναι μυρωδικός, σαν πρωινό στα Φίτζι, τη Σαμόα ή το Μπαλί.
Μπα... απλά σαπουνάδες... και φούσκες. Καλό μήνα και να προσέχεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)