Ψιλά τα χέρια

Τζονάκος προς αστυνομικό της ομάδας Βρούμ-βρούμ :
" Να ρωτήσω κάτι ; καλησπέρα ... "
Αστυνομικός της ομάδας με αναμμένα μπλέ φώτα που με στραβώνουν :
" Ναι, πείτε μου ... "
Τζονάκος ( θεόστραβος ) :
" Για να καταγγείλω κάτι τύπους που πάνε μόνιμα ανάποδα και τρέχουν σε ενα δρόμο, εσάς καλώ ; "
Αστυνομικός ( κατεβάζει την κουκούλα προσώπου για το κρύο ) :
" Τι ακριβώς συμβαίνει ; πού ; "
Τζονάκος ( εκστασιασμένος που συνομιλεί με προστάτες του κοπρίτη ) :
" Να, στην τάδε οδό που εχει μονοδρομηθεί πάνε ανάποδα και τρέχουν σαν τρελοί "
Αστυνομικός ( κέρδισε την προσοχή μου με τη λέξη 'τρελοί' ) :
" Θα πάτε στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα και θα τους το πείτε και πείτε τους να στείλουν περιπολικό στην περιοχή "
Τζονάκος ( εκστασιασμένος επι δύο που θα δώσει εντολή σε αστυνομικούς ) :
" Α, ωραία και θα έρθουν να γράψουν κανα καλόπαιδο εκεί ; "
Αστυνομικός ( δε θα 'ναι παραπάνω απο 25 χρονώ ) :
" Ναι, κανονικά πρέπει να έρθουν να κάνουν περιπολία "
Τζονάκος ( διαισθανόμενος οτι τίποτα δε θα γίνει ) :
" Α, εντάξει ευχαριστώ καλό βράδι ... "
Αστυνομικός προς τον άλλο αστυνομικό :
" Ρε συ τίποτα ψιλά, έχεις ; "
Τζονάκος με το που ακούει ψιλά, πάει να σηκώσει τα χέρια δειλά δειλά ...
αλλα καταλαβαίνει γρήγορα οτι δεν εννοούν "ψηλά" και τα κατεβάζει ... και φεύγει ...

Γαμώτη μου, προστάτες του κοπρίτη, ε ; Σπουδαίο πράμα και με στολές και μηχανάρες. Στην επιστροφή έβαλα το ράδιο, ροκιές στη διαπασών. Ολοι θυμούνται στην περιοχή ενα αυτοκινητάκι με τέρμα τη μουσική. Προστατευμένος κοπρίτης. Μεγάλο πράμα.

Μα γιατι εχω την εντύπωση οτι αν δεν αναφέρεις βία, σέξ, τρέλα, σαματά, ίσως δεν ενδιαφερθεί κανείς ιδιαίτερα για να διορθώσει κάτι λάθος και επικίνδυνο ; Πρέπει πρώτα να υπάρξουν θύματα ;

( Το περιστατικό έγινε τον περασμένο Φεβρουάριο κι είχε και συνέχεια )

Κοτόπουλο με σάλτσα μπύρας

Μια συνταγή που δοκίμασα πρώτη φορά. Τη βρήκα σημειωμένη σε τετράδιο ποιός ξέρει απο πότε. Πέτυχε εύκολα, γευστικό, όμορφο.

4 φιλέτα κοτόπουλο
1 μπύρα μεγάλο κουτάκι. ( οτι μάρκα θες, εκει θα κολλήσουμε ; )
4 φρέσκα κρεμμυδάκια ( ψιλοκομμένα )
2 καρότα ( ψιλοκομμένα )
2-3 κλαράκια μαϊντανό ( ψιλοκομμένο, μην κόψεις κανα χέρι, το νού σου )
2 κουταλιές σούπας, ελαιόλαδο
ελάχιστο κορν φλάουρ
ελάχιστο αλάτι ( λίγο λέμε )
πιπέρι ( κανόνισε να καίει σαν κόλαση να μην τρώγεται μετά )

Ρύζι άγριο ινδιάνων του Καναδά
( Η όποιο ρύζι θες αλλα όχι να γίνει λαπάς, μα να ειναι σπυρωτό )

Πριν αρχίσεις, πλύνε τα κοτόπουλα και σκούπισε τα με χαρτί απορροφητικό.

Πάμε, παίρνεις μιά κατσαρόλα και βάζεις μέσα το λάδι, το κρεμμύδι και το καρότο και τα τσιγαρίζεις κανα 5λεπτο και μετά ρίχνεις μεσα με μίσος το κοτόπουλο.
Μόλις ροδίσει παντού, πετάς μέσα τη μπύρα ( καλή φάση ) και το μαϊντανό. Αν ο μαϊνατνός διαμαρτυρηθεί φτιάξε ενα φραππέ και μην ακούς, άστονε να βράζει μαζι με το κοτόπουλο για κανα 40-45λεπτο μέχρι να μαλακώσει καλά  το πουλί. Αν θες προσθέτεις λίγη μπύρα ακόμα να έχεις πολλή σάλτσα μετά.
Στο 45λεπτο είπαμε, βγάζεις το κοτόπουλο έξω, στην άκρη και προσθέτεις στην κατσαρόλα το ελάχιστο κορν φλάουρ, τόσο λίγο που μοιάζει με δόση πρέζας, ανακατεμένο πριν σε ενα μικρό ποτηράκι νερό. Σιγοβράζει αυτό κανα 5λεπτο να δέσει κάπως η σάλτσα.

Τι ; Το ρύζι ; Α, ναι, το βράζεις σε άλλη κατσαρόλα, και μόλις ειναι οκ το σερβίρεις περιχύνοντάς το με τη σάλτσα. Μιαμμμ ....

Την επόμενη φορά θα το κάνω με πατάτες και θα βρω τρόπο να μην αφήνει πίκρισμα η μπύρα στο τέλος της γλώσσας, στη γεύση. Πάντως ηταν πεντανόστιμο.

Χρόνος μαγειρέματος 1 ώρα κι αν εισαι σβέλτος με τα υλικά κι αυτά δε θες πολύ χρόνο να τα ετοιμάσεις.

Πενηνταδύο λέξεις μιά εικόνα

Δεν ειχα μαζί μου φωτογραφική μηχανή.
Αν είχα, η εικόνα που θα τραβούσα θα ήταν αυτή :

Ενα διαφημιστικό φυλλάδιο μουσκεμένο απο βροχή και αίμα, πάνω στα χόρτα της διαχωριστικής νησίδας. Απο τη γωνία που θα τραβούσα, θα φαινόταν και ο λεκές αίματος στην άσφαλτο, αρνούμενος να ξεπλυθεί απο τη βροχή.

Μια ρόδα αυτοκινήτου θα είχε μόλις πλησιάσει, ερχόμενη καταπάνω στον λεκέ, αγνοώντας σαδιστικά οτι θα πατούσε αίμα ανθρώπου.

Μεσημεράκι και η βροχή έπεφτε και δυνάμωνε σιγά σιγά.
Στην πολυσύχναστη οδό διπλής κυκλοφορίας με νησίδα στη μέση, άνθρωποι πήγαιναν κι έρχονταν, πεζοί ή με τροχοφόρα οχήματα. Ο ουρανός μας έκανε πλάκα. Βαρύς σαν να παράφαγε πρόσφατα, έπαιζε με την απορία μας πότε και πόσο θα στείλει στα κεφάλια μας νερό.  Κάτι βροντές έμοιαζαν με απειλητικό ρέψιμο χοντρού φαταούλα.
Η γιαγιά μαζι με τον παππού, κρατώντας ομπρέλλες δρασκέλισαν τη νησίδα.
Η ομπρέλλες έκρυβαν κάπως το οπτικό πεδίο της γυναίκας και δεν ειδε, ούτε άκουσε το δίκυκλο που ανέβαινε με φόρα το δρόμο, με ελιγμούς ανάμεσα στα αυτοκίνητα, όπως οι κούριερς ξέρουν να κάνουν. Ούτε το απεγνωσμένο κορνάρισμα του δίκυκλου κατάφερε να ακούσει η γιαγιά, ανάμεσα σε μιά βροντή και στη φασαρία του δρόμου. Ισως να ήταν και βαρήκοη, μεγάλη γυναίκα.

Ο κούριερ ξέροντας οτι το πίσω φρένο της μηχανής του ειναι ανύπαρκτο, πάτησε το μπροστινό φρένο με δύναμη και ξάπλωσε κάτω την μηχανή με τρόπο ωστε να αποφύγει να χτυπήσει την γιαγιά αλλα και να μην βρεθεί ο ίδιος κάτω απο διερχόμενες ρόδες αμαξιών. Ο δρόμος ήταν μούσκεμα και το γλίστρημα μεγάλο. Το πόδι του τον πόνεσε απο το σούρσιμο στην άσφαλτο και την ώρα της σύγκρουσης με την γιαγιά, ποιός ξέρει τι να σκέφτηκε μεσα του. Νέο παιδί, στο μεροκάματο. Του δρόμου.

Η μηχανή πήρε τα πόδια της γιαγιάς κι εκείνη βρέθηκε στην άσφαλτο με το κεφάλι, εκει που έμεινε μετα εκείνος ο λεκές.
Ο παππούς της μιλούσε προσπαθώντας να δει αν ειναι καλά, κι εκείνη μετά που  ψιλοβρήκε τις αισθήσεις της του ειπε "δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου" ...

Αστυνομία, περιπολικά, ασθενοφόρο, και η ιστορία θα συνεχιστεί κάπου αλλού.
Λίγο μετά, απο τον ουρανό έπεσαν 200 νεροχύτες νερό ανα κοπρίτη... πολίτη.
Εύχομαι να ειναι όλοι καλά σύντομα, μετά την περιπέτεια τους αυτή.
Πάω στοίχημα οτι ο λεκές αίματος δεν θα είναι εκεί, σε λίγο που θα ξαναπεράσω απο το σημείο εκείνο.
Ούτε και διαβάσεις πεζών θα έχουν διαγραμμιστεί, και πάλι πολλοί θα δρασκελάνε τη νησίδα για να περάσουν απέναντι, κάτω απο το νωχελικό ψιχάλισμα πια.

* Ειναι μιά ανάρτηση με εικόνα και χωρίς εικόνα, πραγματικό περιστατικό, σήμερα το μεσημέρι.

Δε βαριέσαι ...

Αφησα το παρακάτω σχόλιο στο aixmi.gr τον περασμένο Γενάρη, σε ενα θεμα με αφορμή, περίπου, το "μαζι τα φάγαμε" :

Μπήκες στο δημόσιο με ΑΣΕΠ και σήμερα βλέπεις τις αποδοχές σου και την αγοραστική σου δύναμη να μειώνονται και να κινδυνεύει ακόμα και η ίδια σου η δουλειά εν’ όψει μετατάξεων και συγχωνεύσεων.
Μπήκες στο Δημόσιο πάλι με ΑΣΕΠ, συν όλα τα παραπάνω και είσαι δάσκαλος -τετραετούς φοίτησης. Το Πανεπιστήμιο ειναι προαπαιτούμενο για να γίνεις δάσκαλος αλλα βλέπεις οτι  κάποιοι άλλοι, απόφοιτοι Πανεπιστημίου ή και Λυκείου απλώς, παίρναν πολύ περισσότερα απο σενα, ωστόσο εσυ αντιμετωπίζεσαι όχι ως επιστήμονας – παιδαγωγός αλλα ως απλός δημοσιο-υπαλληλάκος, επιπέδου γραφιά αποφοίτου λυκείου με βαθμό 12 που προσέλαβε ο μπάρμπας βουλευτής για κλητήρα σε δημόσια υπηρεσία.

Πάς να ψωνίσεις και ζητάς απόδειξη απο συγγενή σου που εχει το μαγαζί και τσακώνεσαι επειδή δεν τον αφήνεις να κλέψει κι αυτός δεν το θεωρεί κλεψιά, το θεωρεί επιβίωση απλά.
Απο πολεοδομικές παραβάσεις, τροχαίες παραβάσεις και άλλες όπως το να μήν μαζεύεις τα κακά του σκύλου σου, επίσης εχεις κάνει κάμποσες, δε βαριέσαι αδερφέ, εσύ θα σώσεις τη χώρα ; Ας τη σώσουν οι άλλοι. Εσυ απλά θα κάνεις απεργία οταν σου πούν και πορεία διαμαρτυρίας επίσης. και θα επιστρέψεις στο παράνομο σπιτάκι στα προάστεια που το νομιμοποίησε κάποτε ενας πολιτικός εν όψει εκλογών κι ετσι εχεις τώρα να δώσεις γι αντιπαροχή για εξαόροφη πολυκατοικία, δε βαριέσαι, σιγά μη δουλέψεις. Εχεις και το Δημόσιο για δεύτερη δουλειά.

Για να μη τα χώνουμε μόνο στο Δημόσιο, ας θυμηθούμε ενα σωρό κατηγορίες συμπολιτών, περιπτεράδες, γιατρούς, στρατιωτικούς, καλλιτέχνες, αγρότες, δημοσιογράφους, ταξιτζήδες και πολλούς ακόμα, όλοι εχουν κάνει τις μικρές ή μεγάλες τους αρπαχτές στη ζούλα, όπου τους παίρνει, κορόϊδα ειναι ;
Τσακώθηκα αρκετές φορές με άλλους επειδή πετούσαν πλαστικά και άλλα σκουπίδια σε δάσος και παραλία, κινδύνεψα να τις φάω επειδη -ευγενικά- τους έκανα παρατήρηση και με έβρισαν κι απο πάνω.

Ολοι μας λοιπόν, μικρολαμόγια και μεγαλολαμόγια, έχουμε μερίδιο ευθύνης.
Ωστόσο, ναι μεν τελικά κάπως μαζί τα φάγαμε, απ ότι φαίνεται … αλλα πώς γίνεται, οι πάμπλουτοι να ειναι βουλευτές, το σόϊ τους και οι παρατρεχάμενοι τους ; Ειναι το θέμα ποιός έφαγε περισσότερα ; Σίγουρα είναι, μα ποιός αρνείται οτι ολα ειναι θέμα στρεβλής νοοτροπίας, αυτοκτονικής και ηλίθιας ;

Το βάζω εδω σαν θέμα γιατι ειναι ενα σχόλιο x-large, μεγέθους πλήρους ανάρτησης, ετσι για να το θυμάμαι. Δεν επιδιώκω απαραίτητα μία συζήτηση, απλά το καταχωρώ στο μπλογκ μου. Μερικές φορές στα σχόλια λέω πιό πολλά απο όσα σε μιάν ανάρτηση. Πρέπει να το κόψω αυτο το συνήθειο, άλλοι τη βγάζουν με σκέτες "καλημέρες" ως σχόλιο. Τελευταία δεν μιλάω πολύ, μα αν εχω κάτι, θα το πώ.

* Η φωτογραφία ειναι απο διαφήμιση φροντιστηρίων για διαγωνισμούς ΑΣΕΠ, πάνω στις διαχωριστικές μπάρες της Λεωφ.Ποσειδώνος κοντά στη Γλυφάδα.

Καλό Πάσχα

Ας έχουμε όλοι ενα Καλό Πάσχα κι ας μας αγγίξει εστω και λίγο κάτι απο την θεία χάρη μπας και βάλουμε μυαλό ή μπας και φέξουν καλές μέρες.
Οσοι ταξιδέψουν, κανονίστε να γυρίσετε πίσω ασφαλείς γιατι δεν εχω όρεξη να σβήνω επαφές :)

To pefting

Ψάχνω να βρώ ποιά πράγματα, ποιές δραστηριότητες και ποιές κινήσεις ειναι σε άνοδο τον τελευταίο χρόνο. Διαπιστώνω -επιβεβαιώνοντάς με- οτι η συνεχιζόμενη πτώση ισως να μην εχει ενα σαφές όριο, τουλάχιστον δεν φαίνεται αυτό καθαρά ακόμα.
Η κυβέρνηση με την τακτική της εντείνει τις αμφιβολίες γύρω απο το πού θα φτάσουμε ωστε μετά να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε κάπως, ποιοί θα ανέβουν, πόσο και πώς.

Σε μιά εποχή που όλοι και όλα βάλλονται σε βαθμό να κοντεύουμε να ξεχάσουμε τα κατορθώματα της διακυβέρνησης ΝΔ και ενω δεν υπάρχει ούτε ενας -πιστεύω- που δεν εχει μεγάλες απώλειες σε εισόδημα και ποιότητα ζωής, κάποιοι μας δουλεύουν. Πάλι.
Βγάζουν σι-ντί με χριστόδουλα -έλεος- σε ποιούς απευθύνονται, μόνο εκείνοι το ξέρουν.
Α, ναι, εξαιρούνται οι βουλευτές και οι συν αυτώ παρατρεχάμενοι που δεν πιστεύω οτι ζημιώθηκαν καθόλου υπέρ πατρίδας και η εκκλησία η οποία δεν εχει ακόμα φορολογηθεί παρά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού.
Οταν σκέφτομαι οτι ο ΓΑΠ πρέπει να φύγει, με πιάνει κρύος ιδρώτας στη σκέψη του τι, ποιός θα μπορούσε να τον διαδεχτεί. Ψάχνω, ψάχνω ... κανέναν δεν βρίσκω που να με κάνει να πιστεύω οτι θα ειναι καλύτερος, νομιμότερος, καταλληλότερος ενα πράμα βρε αδερφέ.
Ολα πέφτουν. Η αγοραστική δύναμη, το εργατικό δυναμικό, οι αποδοχές, η ψυχολογία του κόσμου, οι επενδύσεις, η ανάπτυξη ( Σημίτη με ακούς ; ) ακόμα και η κίνηση στους δρόμους αφου οι διαδρομές μειώθηκαν λόγω κόστους.

Ειναι το λεγόμενο pefting ... οχι αυτό με τον πέφτουλα, το άλλο, που όλα παίρνουν μιά κατιούσα σαν τρενάκι του τρόμου με άγνωστο τέλος, χωρίς φρένα σε μια πορεία ξέφρενη με χέρια τεντωμένα πάνω και στόματα ανοιχτά, άλλα να ουρλιάζουν και άλλα να ρωτούν : " Μα πόσο #fail ; "


Μια και ειπα fail, να πω οτι προχτές ο 'κουμπάρος' και υπουργός Νικητιάδης ανακοίνωνε απο τηλεόρασης ( ναι, καμμια φορά βλέπω και τιβι ) οτι φέτος ο Τουρισμός θα πάει πολύ καλά. Σωθήκαμε !
Εχει μια φάτσα ο άτιμος, με το που τον βλέπεις αισθάνεσαι οτι λόγω της ασκήμιας του ο τύπος λέει μόνο ψέμματα για να ωραιοποιεί καταστάσεις μπας και ομορφύνει κι ο ίδιος.
Δε μας χε... ρε νταλάρα ... και δίκιο να χεις, πόσο μπορεί μία χώρα να αναπτυχθεί με εναν τομέa που δεν παράγει τίποτα παρά μερικά φράγκα στις τσέπες των ξενοδόχων ;

Μιά κοινωνία σε ελεύθερη πτώση, με εταιρείες να κλείνουν, ανθρώπους να χάνουν τις δουλειές τους, άλλους να βλέπουν την ζωή τους να φεύγει σιγά σιγά χωρίς ελπίδα ανάμεσα στα θηρία ... ναι, τα θηρία, την πολιτική σκηνή, την Εκκλησία, τους κατόχους Cayenne και βίλας κι εξοχικών, τους νόμους που δεν εφαρμόζονται, τους νταήδες που λυμαίνονται το ποδόσφαιρο εξυπηρετώντας ανθυποπολίτες μιάς χώρας που τρέμει, στα θεμέλια και στην κορφή.
Καθοδική πορεία με άγνωστο τέρμα, χωρίς φρένα και χωρίς καν ζώνες ασφαλείας.
Ουτε μιά αξιόπιστη φωνή αντίστασης σε όλο αυτό, και άτομα που κάποτε είχαν ενα κάποιο πρεστίζ να ξεγυμνώνονται με τις μαλακίες που λένε. Ας μην αναφέρω ονόματα.

Ενας συγγενής ειχε ενα άσκημο περιστατικό πρόσφατα, του έκλεψαν απο την επιχείρηση ενα φορτηγό, ενα μηχάνημα επεξεργασίας λαμαρίνας και πολλά υλικά.
Αν ηταν εκει την ωρα της κλοπής και σκότωνε εναν κλέφτη, θα πήγαινε φυλακή γι αυτό.
Αυτοί ειναι οι ελληνικοί νόμοι. Η θλίψη στη σκέψη της άδικης δικαιοσύνης ειναι αυτο που μπαίνει ταφόπλακα σε όποιες ελπίδες  μπορεί να εχει κανείς για το μέλλον.
Πάντα πίστευα, απο παιδί, οτι η βάση μιάς κοινωνίας ειναι η Δικαιοσύνη και η Παιδεία.
Αν η Δικαιοσύνη ειναι αυτη που έχους εμείς και αν παιδεία δεν υπάρχει οταν ανάγουμε Μαρινάκηδες και Μπέους σε "μάγκες" τότε τι στο καλό να περιμένω πιά ;
Αν η παιδεία μας ανέχεται απίθανους τύπους σαν τον γιο του ταχυδρόμου ή τον κύριο "57 ακίνητα" και πράγματα  τύπου "real housewives" και "dancing with the idiots" τότε τι στο διάολο να περιμένω ;

ΥΓ-1. Μαγειρεύουμε καμμια φορά απο συνταγές που βρίσκουμε σε μπλογκς. 
Εδω απο τη συνταγή Κοτόπουλο εξπρές του μπλογκ cookthebook.

Καλό έγινε.








ΥΓ-2 Ρε παιδιάαααα. έλεοςςςςς .... πολύς πατριωτισμός δε νομίζετε ;


... ή γελοιότητες επ ' άπειρον.


Αλήθεια, πότε θα διδαχτούν τις ιστορικές αλήθειες τα παιδιά στα σχολεία ;

ΥΓ-3 Απο τον Τελικό Κυπέλλου Ελλάδας Μπάσκετ Γυναικών 06.04.2011


Αθηναϊκός - Πρωτέας Βούλας : 64-61

Η Λυμουρά ετοιμάζεται να σουτάρει ενω η Latoya Davis περιμένει πάσα.
Ο Πρωτέας Βούλας  εξαιρετική ομάδα, πάθαμε πλάκα όλοι. Κρίμα που δεν κέρδισε.
Ενα γήπεδο γεμάτο κόσμο, γεμάτο παιδιά και οικογένειες. Και χωρίς κάφρους εκτός απο εναν που έβριζε μάνες, γιατι πάντα υπάρχει ενας μαλάκας. Γάβρος.



Πρέπει πότε πότε να μπλογκάρω και λίγο.
Και να απαντάω και σε κανα σχόλιο :)
Καλό pefting αδέρφια !

Εγω ΠΑΟ Βαρκελώνη ( για μπασκετικούς μόνο )

Ηταν ενα όνειρο αυτη η σειρά αγώνων με τέσσερα απο τα πληρέστερα σε μπάσκετ, παιχνίδια που εχω δει εδω και 33 χρόνια που παρακολουθώ μπάσκετ.
Δεν 'έκατσε΄να πάω στο γήπεδο αλλα έξω που παρακολουθούσα τα παιχνίδια είδα πράγματα πρωτόγνωρα, σχεδόν ανάλογα πρωτόγνωρα όπως και το καλοκαίρι του 1987 που η Εθνική ομάδα κατέκτησε το πρώτο της ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Ειδα ανθρώπους απλούς να αγωνιούν για μία χαμένη βολή ή μιά λάθος πάσα, να πανηγυρίζουν για μία καλή άμυνα, ενα ρημπάουντ και ενα κλέψιμο, και όχι μόνο όταν έμπαινε τρίποντο ( κατα την ποδοσφαιρική λογική της γαμ... "μπάλας" οταν  μπαίνει γκολ απο τα 30 μέτρα ).
Αυτη η σειρά αγώνων, αναφέρομαι στο ζευγάρι Παναθηναϊκός - Μπαρτσελόνα είχε τα πάντα, ηταν τόσο πλήρης απο ότι περιέχει το μπάσκετ που ο κόσμος άρχισε να μαθαίνει οτι μπάσκετ δεν ειναι τα τρίποντα ούτε το να δεις τα τελευταία 2 λεπτά ενός αγώνα. Μπάσκετ ειναι κάθε κίνηση, κάθε ανάσα, κάθε βοήθεια στον συμπαίκτη, κάθε λάθος και κάθε σταγόνα ιδρώτα. Η αποθέωση του αθλητισμού, με τόσο πλήρεις αθλητές που χαρίζουν στην Ελλάδα τόσο μοναδικές στιγμές, που γράφουν ιστορία πέρα απο τις λογικές της ντόπιας "μπάλας" που αποτελεί το μίασμα στον χώρο του ελληνικού αθλητισμού.
Δυστυχώς η άλλη ελληνική ομάδα δεν προκρίθηκε αλλα ας πρόσεχαν.
Ετσι και αλλιώς θα έτρωγαν τη φάπα τους σε ισπανικό έδαφος. Εκει που δεν χωράει εύκολα το θέατρο, η γαβρίλα, οι βουτιές ( σαν αυτές του Ναβάρρο ) και το παραμύθι.
Ας ερθει πισω να πουλήσουν γαβρίλες οι άποντοι Παπαλουκάδες :)
Ας κάνουμε λοιπόν τα παιδιά μας παναθηναϊκούς για να ειναι ευτυχισμένα ...
Σε 18 χρόνια ο Παναθηναϊκός εχει πάει σε 10 τελικά final-four !
Και εχει κατακτήσει τα 5 !
Ας πει κάποιος ποιά άλλη ελληνική ομάδα σε οποιοδήποτε σπόρ εχει πετύχει κάτι ανάλογο ! Ας μας το πει αυτο όποιος κάθεται και ασχολείται με γαβρινάκηδες και με τη "μπάλα" που τόσο εύκολα τους πουλάνε οι φυλλάδες που διαβάζουν.
Η αποθέωση των παιχταράδων !

Λίγοι περίμεναν πραγματικά πριν αρχίσει η σειρά αυτη οτι η Μπαρτσελόνα που έμοιαζε ανίκητη θα γονάτιζε ετσι μπροστά στον πράσινο ποταμό ! Με βάση και την εικόνα του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα αλλα και σε μερικά ματς Ευρωλίγκας, οι πιθανότητες να αποκλείσουν την Μπάρτσα έμοιαζαν ελάχιστες. Ομως, να που βρήκαν αποθέματα ψυχικής δύναμης, ας μη μιλήσουμε για σωματικές αντοχές, τα παιδιά θα ειναι πτώματα στην κούραση. Και έκαναν όλους να δούν οτι αυτη η Μπαρτσελόνα μπορεί να χάσει σε  τρείς συνεχόμενους αγώνες !

Τωρα, βγάζεις εισιτήρια για Βαρκελώνη ή δε βγάζεις ;
Κι οτι και να γίνει εκεί, πάλι πανηγύρι θα είναι, τουλάχιστον θα δούμε την πόλη.
Ας μη βιαζόμαστε, οι αθλητικογράφοι της κακιάς ώρας ήδη έδωσαν το έκτο αστέρι στον ΠΑΟ, κατα την ποδοσφαιρική τους λογική πάλι και σε λίγο θα θέλουν να μας κάνουν να τραγουδήσουμε "σήκωσε το το γαμ ... " ! Ε, όχι, δεν ειναι γαμημένο αγαπητοί αθλητικο*μπιπ*, ειναι κάτι πολύ ανώτερο απο αυτο που θέλετε, απο αυτό που νομίζετε. Κι αν το  σηκώσει ο πράσινος αυτοκράτορας, να πάτε να κρυφτείτε εκει που "διδάσκουν ήθος", ξέρετε πού, σε θάλασσα κοντά ειναι.
Αυτο που ειδα με χόρτασε μπάσκετ, με χόρτασε τόση θέληση και επιμονή, τόσο καθαρό μυαλό που πιστεύω οτι ο κάθε άνθρωπος μπορεί να πετύχει πολλά αν εχει πίστη και θέληση, αν αγαπάει αυτό που κάνει και το υπηρετεί σε βαθμό κοντά στο τέλειο. Ειδα τέσσερις αγώνες και θυμάμαι κάθε φάση σχεδόν.
Συγχαρητήρια γι αυτο το συγκινητικό θέαμα, γι αυτη την ανεπανάληπτη σειρά αγώνων και όλα θα πάνε καλά κι ίσως να υπάρχει και καλύτερα !  Λες ;

Στη Βαρκελώνηηηη, θα 'ν ωραίαααα,
με το έκτο, για παρέαααα !

Επικίνδυνα άσχετοι

Βενζινάδικο, ΕΚΟ. Γέμισα βενζίνη.
Απο πίσω ενα αμάξι κόκκινο.
Συνοδηγός νεαρός. Χωρίς ζώνη.
Οδηγός 55ρης με λιγδιασμένο μαλλί και ξενύχτης σαν αυτούς που χαρτοπαίζουν και μετά πάνε για ύπνο στις 6 το πρωί.
Χωρίς ζώνη και αυτός. Στο στόμα του κρεμόταν φρεσκοαναμμένο τσιγάρο μακρύ, αν ειχε καφέ μπροστά του θα νόμιζα οτι ηταν το καλαμάκι του καφέ.
Το τσιγάρο αναμμένο σε πρατήριο καυσίμων !
Λέει "βάλε 20 ευρώ" του βάζουν και εξαφανίζεται, δε μπα να φωνάζω εγω ...
Χωρίς ζώνες, βγαίνει απο το βενζινάδικο σε δρόμο με πυκνή κυκλοφορία εκείνη την ώρα.
Βάζω στοίχημα οτι θα έλεγαν πόσο βλάξ ήμουν που φώναζα για το τσιγάρο. Και θα γελούσαν.
Δεν μπορούν να σκεφτούν οτι παραλίγο κανείς απο τους 8 παρόντες εκεί δεν θα μπορούσαν να ξαναφωνάξουν ποτέ.


Μιλάμε για πολύ ασσχόουλ.

Ο θεός Απόλλων και οι θεοί με τα ράσα.

Κοίτα να δεις τι διάβασα, ειναι λέει κάτι ξένοι υπήκοοι που ζουν μόνιμα τα τελευταία χρόνια στη Γαύδο και κάνουν μεγάλες προσπάθειες για να χτίσουν ένα ναό αφιερωμένο στο Θεό Απόλλωνα !
( Ιδέα δεν εχω αν πρόκειται για λατρεία του Απόλλωνα ή απλά τιμή στους αρχαίους έλληνες, δηλ. για ποιό λόγο θέλουν να κάνουν τον ναό. Οπως και να χει δεν βλέπω κάτι που είναι κακό. )
Οι άνθρωποι αυτοί έστειλαν μια επιστολή στον Μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιο ( τι το θελαν ; ) και του ζητούν να στείλει ένα «ευλαβή» εκπρόσωπο για να βοηθήσει στην ανέγερση του ναού του Απόλλωνα. ( Ουτε αυτο εχω ιδέα τι το ήθελαν )

Ο κ. Αμφιλόχιος συνέταξε μια απαντητική επιστολή, όπου δηλώνει ότι η Μητρόπολη είναι κάθετα αντίθετη στην ανέγερση του Ναού σεβόμενοι την Ορθόδοξη ιστορία της Κρήτης, που χάνεται σε Βάθος των Αιώνων. ( στο βάθος, κήπος ).
( Αγνοεί παντελώς ο κρητικός παπάς τις μλκίες της Εκκλησίας που μας έχουν κάνει να λακίσουμε κι απο τις εκκλησιές κι απο τη χριστιανοσύνη )

Ήδη για το θέμα έχει ενημερωθεί ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος που αποφάσισε να συμπεριλάβει το θέμα στην Ιερά Σύνοδο της Κρήτης, που θα συγκληθεί τις αμέσως επόμενες ημέρες.
( Το ανέλαβε ο μπόςς, τωρα το θέμα είναι στα σωστά χέρια. Με 47 αφορισμούς και 60 κατάρες θα διακτινίσει τους ξένους στο διάστημα, στον γαλαξία NGC 660 να πα να κάνουν οτι θέλουν, οι αμαρτωλοί, σα δε ντρέπονται. )

Μα, γιατι, ακριβώς επειδη το παπαδαριό δεν θέλει τον ναό, εγω θέλω περισσότερο ;

Περισσότερο Ελληνες Β'

Μεγάλωσα μαθαίνοντας, στο περίπου δηλαδή, οτι κάποια ανώτερη φυλή φροντίζει για μάς, για το καλό μας. Φυλή θα πρεπε να ειναι, σαν αυτές τις κρυμμένες στον Αμαζόνιο, γιατι δεν ειχα δει ποτέ απο κοντά κάποιον απο αυτούς που κυβερνούσαν, ώσπου μια μερα, λιγες μέρες πριν απο κάτι εκλογές, είδα τον Αχιλλέα Καραμανλή με συνοδεία γραβατωμένους να επισκέπτονται αθλητικούς χώρους για να αποφασίσουν τι μεγάλο έργο θα γίνει εκεί.
Εφυγε και δεν τον είδα ξανά ποτέ αλλα δεν ειδα και κανένα μεγάλο έργο και πάνε πια γύρω στα 32 χρόνια απο τότε. Το καλό πράμα αργεί να γίνει ; δε νομίζω.
Αυτη η μεγάλη και απρόσιτη φυλή αυξάνεται και πληθύνεται, αφου ως σήμερα υπάρχουν ακόμα εκπρόσωποί της και μάλιστα όλοι τους έχουν πάνω απο 25 ιδιόκτητα ακίνητα καθως φαίνεται απο τις "Εσχες" δηλώσεις τους. Σκέτο έσχες γιατι το "πόθεν" ειναι απλά διακοσμητικό.
Προσπαθώντας λοιπόν να επιβιώσω, στην πορεία άφησα κάτι το μέλλον μου, αφου δε μπορούσα να κάνω αλλιώς, στα χέρια αυτών που έμαθα οτι ειναι ακριβώς αυτοί που οι περισσότεροι ψηφίζουν, για το καλό μας. Οπωσδήποτε.

Τότε, πλήρωνες διόδια μόνο στην εθνική οδό Αθήνας - Θεσσαλονίκης και στην Κορίνθου - Πάτρας. Οχι οτι ειχες δρόμους, αλλα το 1980 και πριν, δεν ειχες ουτε τον αριθμό, ούτε την ποιότητα αυτοκινήτων που έχεις σήμερα. Σήμερα εχουν μπεί διόδια σχεδόν παντού με το πρόσχημα της αυτοχρηματοδότησης. Αλλα και πάλι, τηρουμένων των αναλογιών, δρόμους σωστούς δεν έχουμε. Υπάρχει μία Εγνατία οδός, μία Αττική οδός κι απο κει και περα οτι να 'ναι, σε όλη τη χώρα. Λίγες ειναι οι φιλότιμες τοπικές προσπάθειες βελτίωσης των δρόμων. Αλλα το περίεργο είναι οτι εχω πληρώσει πολλά για κάτι που θεωρούσα αυτονόητο δικαίωμά μου ως πολίτης. Δηλαδη το να εχω δρόμους και μάλιστα άνετους και ασφαλείς. Ειναι δικαίωμά μας κύριοι, και οι τζαμπατζήδες δεν είμαστε εμείς, ειναι οι εργολάβοι που εισπράττουν τα διόδια.

Στο μεταξύ, δεν υπάρχουν πιά αλάνες στις πόλεις αλλα και η επαρχία καθημερινά τσιμεντοποιείται πάνω σε μια γή που μέσα της κυλάει δηλητήριο αντι για νερό.
Η Βοιωτία πλέον ειναι τόσο μολυσμένη που δεν αγοράζω τίποτα που ειναι βολβός και προέρχεται απο εκεί. Να σκεφτείς οτι οι πατάτες Θήβας περιέχουν 9,5 φορές παραπάνω νικέλιο απο όσο ειναι το όριο. Αν και κανονικά το όριο ειναι το μηδέν. Δεν νοείται παρουσία βαρέων μετάλλων σε τρόφιμα, αφου αυτά δεν υπάρχουν ελεύθερα στη φύση και σίγουρα δεν εχουν καμμία δουλειά μέσα στο φαγητό μας.
Χτές έσκασε η είδηση οτι και ο Ασπρόπυργος ειναι τίγκα στο εξασθενές χρώμιο.
Πότε θα γίνει κάτι δραστικό και ουσιαστικό γι αυτο το θέμα ;
Ισως πρέπει, όπως ειχα προτείνει παλιά, να χαρίζουμε νερό απο Βοιωτία, τώρα και απο Ασπρόπυργο, στους βουλευτές μας. Δωρεάν κύριοι βουλευτές, δωρεάν ! Πιείτε το άφοβα, όπως το έπιναν επι χρόνια οι κάτοικοι της Βοιωτίας.
Το γεγονός οτι εχουν εξαπλασιαστεί οι καρκίνοι στη Βοιωτία ειναι μύθος, ας χαρίσουμε νερό απο την περιοχή, στους εκπροσώπους της ανώτερης φυλής της Βουλής.
Αφου ειναι περισσότερο ελληνες αυτοί, ας τους κάνουμε αυτό το δώρο. Δεν θα τους πούμε τζαμπατζήδες που πίνουν τζάμπα το νερό μας.

Σκεφτόμουν οτι αυτη η ανώτερη φυλή πρέπει να απέτυχε, εκτός αν ακόμα δεν εχει ολοκληρώσει το έργο της. Φαντάζομαι τι άλλο μας περιμένει. Εχω φαντασία πλούσια, μα  ίσως και να μη μπορώ να φανταστώ αυτο το μέλλον.

Το γεγονός οτι σαν λαός κάναμε πως δεν καταλαβαίναμε, για πολλά λάθος πράγματα, το πληρώνουμε σήμερα τρεις και πέντε φορές πιο ακριβά. Ελαχε σε αυτη τη γενιά να πληρώσει τα σπασμένα δεκαετιών ωχαδερφισμού και δεβαριεσισμού αλλα και δεγαμιεσισμού, όπου κανένας δεν έφταιγε αρκετά, μα όλοι φταίξαμε, άλλος λίγο, άλλος πολύ. Ειδικά ο δεγαμιεσισμός ειναι και πολύ διαχρονικός.

Αυτη η πατρίδα που τόσο μάθαμε να αγαπάμε για τις ομορφιές της, ειναι ενα όνειρο που μετατρέπεται σε εφιάλτη, κάθε τόσο ξυπνάμε ανάστατοι, ρίχνουμε ενα μπινελίκι και ξανακοιμόμαστε αποκαμωμένοι απο το μάταιο αγώνα μας να πάψει ο εφιάλτης, να πάψουν να υπάρχουν θύματα, μίσος, κοινωνική αναταραχή. Να πάψουν να κυβερνούν οι εκπρόσωποι της φυλής εκείνης και να γεννήσουμε εμείς μια νέα κοινωνία, όπου τουλάχιστον δεν θα μεγαλώνουμε παιδιά με ψέμματα.


Θέλω να γράψω για κείνα τα παιδιά, τους αστυνομικούς που δολοφόνησαν άγνωστοι, μα εχω ενα κόμπο στο λαιμό και δεν ξέρω τι να πώ. Νιώθω σαν να έχασα κοντινούς συγγενείς μου ή σαν να χάθηκε κατι που δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Κάθε φορά που υπάρχει και μια τόσο αδικοχαμένη ψυχή, νιώθεις τόσο μικρός να πεις κάτι καλό.
Aντι γι αυτό, βάζω εδω αυτο το βίντεο τραβηγμένο στο Αγαθονήσι που δείχνει ενα μέρος της ελληνικής πραγματικότητας που οι περισσότεροι αγνοούμε.

Καλό τριήμερο Καθαροδευτέρας σε όλους.