Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Domination

"Domination" ... he said... κυριαρχία.
Επάνω σε κάτι, επάνω σε κάποιον. Αίσθηση επιτυχίας, υπεροχής, νίκης.
Δεν χρειαζόταν να ειναι καν ψυχολόγος με δοκτορά, για να σου πει την αλήθεια σου.
Ναι, την δική σου αλήθεια.
Οταν εκλαμβάνεις τις απώλειές σου ως ήττες, τότε εχεις χάσει το παιχνίδι.
Μοιραία, το να θες να κυριαρχήσεις επάνω σε κάποιον ειναι κάτι που το εχεις μεσα σου αλλα και στο ξυπνάει ο άλλος κάνοντάς σε να νιώθεις προστατευτικός απέναντί του αλλα ταυτόχρονα και κυρίαρχος. Δίχως να το καταλάβεις, πιστεύεις οτι σου ανήκει ο άλλος.
Κι οταν αυτος σε πουλήσει ή νιώσεις οτι σε πούλησε ενω στην πραγματικότητα απλά επέλεξε εναν άλλο δρόμο, τότε η οργή σου σκεπάζει τα πάντα. Νιώθεις απώλεια, μείωση, απαξίωση.
Ειναι το κρίσιμο σημείο όπου πρέπει να αποδεχθείς την απώλεια ως φυσιολογική και όχι ως προσωπική ήττα. Ειναι πολύ εγωιστικό να νιώσεις την απώλεια με την έννοια της ήττας.
Ηττα τρώς οταν αντιπαλεύεις και μάχεσαι για κατι συγκεκριμένο με κάποιον.
Το έπαθλο ειναι μια ανταμοιβή, συνήθως υλική.
Στο τέλος ενας θα νικήσει.
Οι άνθρωποι όμως δεν ειναι ούτε λάφυρα, ουτε ανήκουν σε άλλον άνθρωπο.
Κερδίζεις τον σεβασμό τους και τότε σε σέβονται. Δεν μπορείς να επιβάλλεις σεβασμό για να τους κερδίσεις.
Οι άνθρωποι, δεν ειναι διεκδικήσιμοι.

22 σχόλια:

  1. 100% σύμφωνος!
    Δεν είμαστε έπαθλα ούτε χρειαζόμαστε απιβεβαίωση μέσα από κυριαρχία!
    Ποτέ και πουθενά!

    "Στο τέλος θα μείνει μόνο ένας"
    Που λέει και ο Highlinder!

    Καλημέρες Tzon!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι όμως σαν λάφυρα τους βλέπουν οι περισσότεροι ή καλύτερα τρόπαια που κερδίζουν για να αυξάνουν την συλλογή τους.
    Δεν είμαι κτητική ως άνθρωπος δέχομαι τον άλλο έτσι όπως είναι και αποδέχομαι την φυγή του όταν εκείνος το θελήσει.
    Όχι χωρίς δάκρυα μα τα βλέπει μόνο ο εαυτός μου και οι άνθρωποι μου ποτέ εκείνος που φεύγει.
    Οι σχέσεις δεν είναι μάχες με νικητές και ηττημένους, κάθε είδους σχέσης.

    Μέρα καλή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "I will only let you breathe
    My air that you receive
    Then we'll see if I let you love me

    I'll fall if I let go
    Control is love, love is control"

    -d

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Οι άνθρωποι, δεν ειναι διεκδικήσιμοι"..

    μοναδικό αυτό που έγραψες, το οποίο βεβαίως δεν βρίσκει σύμφωνους και πολλούς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι όμως, παρά την αλήθεια των λόγων σου, είμαστε "τρόπαια".

    Μόνο που δεν ξέρω να πω ποιος είναι ο τροπαιοφόρος και ποιο το τρόπαιο.

    "Ειναι το κρίσιμο σημείο όπου πρέπει να αποδεχθείς την απώλεια ως φυσιολογική και όχι ως προσωπική ήττα. Ειναι πολύ εγωιστικό να νιώσεις την απώλεια με την έννοια της ήττας".

    Είναι το σημείο που πιστεύω ότι ξεσκεπάζεται ο χαρακτήρας του ανθρώπου.

    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μεγάλη κουβέντα τούτη..

    θέλει ωριμότητα η διαχείριση του Εαυτού..
    χρόνια ολόκληρα πέφτουμε στο παράπτωμα αυτό..
    κι όμως,όταν έρχεται η ωρίμανση,το βλέπουμε οτι είναι ανώφελη η οποιαδήποτε διεκδίκηση..
    ίσως μάλιστα να είναι η ειδοποιός διαφορά αυτή..
    οτι επιτέλους ωριμάσαμε..

    χαιρετώ σας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το να κυριαρχεις στον αλλο, αλλη μια μορφη αρρωστημενης εξαρτησης, αλλη μια προσπαθεια να αποδειξεις οτι υπαρχεις μεσα απο αυτον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι άνθρωποι, δεν ειναι διεκδικήσιμοι.
    Έχουμε μάθει Τζόνυ δυστυχώς να διεκδικούμε και τους ανθρώπους όπως τ'αντικείμενα.Και να απαιτούμε την απόλυτη κυριαρχία επάνω στον άλλον.
    Τι το ψάχνεις άστο να πάει άστο!!

    Καλό βράδυ να'χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Για να ισχύσουν αυτά που λες Τζονάκο, πρέπει να πάψουμε να έχουμε ανασφάλειες, πράγμα για το οποίο δεν είμαι πολύ αισιόδοξος.

    ΥΓ. Απογοητεύτηκες από το ΓΑΠ, όπως όλοι μας, και το "άλλαξες" σε Sigmund;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η ήττα του Μητσοτακαίικου ενέπνευσε τον...ποιητή;:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. "...Κι οταν αυτος σε πουλήσει ή νιώσεις οτι σε πούλησε ενω στην πραγματικότητα απλά επέλεξε και εναν άλλο δρόμο, τότε η οργή σου σκεπάζει τα πάντα. Νιώθεις απώλεια, μείωση, απαξίωση..."
    Νοιώθεις ότι έχασες το δικό σου απόκτημα που σε έκανε να νοιώθεις σπουδαίος, νικητής, κυρίαρχος...

    Kαι εκεί ελλοχεύει ο κίνδυνος να ξεσκεπάσεις το χαρακτήρα σου και να ξεβράσεις ότι ποταπό και εγωϊστικό συναίσθημα κρύβεις μέσα σου...
    Είναι δύναμη και πολιτισμός να αποδέχεσαι την απώλεια ως φυσιολογική και όχι ως ήττα!
    oι άνθρωποι δεν είναι διεκδικήσιμοι

    Έγραψες πάλι Τζονάκο μου ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. kikop μάλλον στο τέλος δεν θα μείνει κανένας...

    Σταλαγματιά οι ανθρώπινες σχεσεις γενικότερα ( κι οχι μόνο οι ερτικές ) εξελίσσονται συχνά σε 'μάχες' επικράτησης.
    Οποιος δεν ειναι κτητικός πληγώνεται, οποιος ειναι κτητικός πληγώνει και πληγώνεται.

    ΥπΝοΣ συμφωνώ.
    Απλά συμφωνώ γιατι ετσι πρέπει να ειναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Nα ξεκαθαρίσω λίγο οτι αυτο δεν γράφτηκε για να στοχοποιήσει κάποιον φωτογραφίζοντάς τον.
    Ειναι απλά σκέψεις μου προερχόμενες απο εμπιερίες μεσα απο τις ανθρώπινες διαπροσωπικές σχέσεις.

    ΚΑΤ. τους ανθρώπους τους κερδίζει κανείς προσφέροντας αγνά τον εαυτό του και όχι επιβάλλοντάς τους μια "ανωτερότητα" επιφανειακή με σκοπό να τονωθεί ο εγωισμός μας.
    Δεν ξέρω πόσοι συμφωνούν με αυτό.

    Βάσσια δυστυχώς εχουμε υπάρξει και "τρόπαια" ( κάτι που δεν μου άρεσε και πάντα απέφευγα ) και "τροπαιούχοι" για να καταλάβουμε οτι κάτι πάει λάθος.
    Μπαίνει πάντα εγωισμός στη μέση ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γιατί να πρέπει να νικήσει μόνο ένας στο τέλος;
    Δεν θα μπορούσαμε όλοι να είμαστε νικητές; Το προτιμώ αυτό...
    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. αλήθεια το πιστεύεις?
    εγώ θεωρώ πως στο τέλος -στην πραγματικότητα- δεν κερδίζει κανείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Το πιστεύω οτι οι άνθρωποι κερδίζονται ( και σε αποδέχονται ) οταν τους εμπνέεις.
    Αν δεν καταφέρνεις να το κάνεις και το θέλεις πολύ, τότε προσπαθείς να κερδίσεις τον άλλον με διάφορους άλλους τρόπους, προσπαθείς να τον καταλάβεις, μεχρι που να περάσουν χρόνια για να αποφασίσεις οτι η χημεία σας δεν κάνει, πώς το λένε, δεν πάει.
    Σκέψου το και θα δείς πόσος εγωισμός μπαίνει εδω μεσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ευρύνοε συμφωνούμε, χρειάζεται πολυ ώριμη διαχείρηση του εαυτού μας.
    Κι επειδή δεν θέλουμε να καταλάβουμε οτι χάσαμε, επιμένουμε και περνά ο καιρός, γι αυτο μόνο σε μεγαλύτερη ηλικία αντιλαμβανόμαστε καλύτερα ορισμένα πράγματα.
    Χαιρετώ σε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πριγκίπισσα ειναι αρρωστημένο να θες να αποδείξεις στον εαυτό σου οτι θα φαίνεσαι καλύτερος μεσα απο μια κυριαρχία επάνω σε άλλους, πλαστή, επιφανειακή.
    Θέλει ωριμότητα και διορατικότητα για να καταλάβεις πότε να σταματάς και να αφήνεις τον άλλον πραγματικά αποδεσμευμένο απο σενα.

    zoyzoy ουδέν σχόλιον, καταλαβαίνω απο το σχόλιό σου οτι το εχεις το θέμα και το γνωρίζεις ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Swell ... αμα δε με πειράξεις δε μπορείς.
    Ο ΓΑΠ εξακολουθώ να πιστεύω οτι δεν θαμε απογοητεύσει. Μένει να το δούμε αυτό.
    Μα συμφωνώ μαζι σου οτι οι ανασφάλειες αυξάνονται και πληθύνονται αντι να μειώνονται.
    Ουτε εγω ειμαι πολυ αισιόδοξος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Vad ... καμμια σχέση με το μητσοτακέϊκο φίλε μου. Αν και απο μιάν άποψη ταιριάζει το θέμα και εκεί.

    marianaonice ... αν μου έδιναν το δικαίωμα να ρωτήσω όλους τους ανθρώπους απο μια δυό ερωτήσεις τον καθέναν, θα ρωτούσα ΅:
    "Εχεις νιώσει ποτέ σου ποταπός ; "
    Πόσοι θα απαντούσαν την αλήθεια ;
    Ακόμα κι αν παρασυρθήκαμε απο κάτι, όλοι μας κάποτε κάνεμα λάθη και πολλά απο αυτά τα λάθη εχεουν να κάνουν με διεκδίκηση πάνω σε ανθρώπους με τους οποίους είτε συνεργαστήκαμε, είτε αγαπηθήκαμε, είτε απλά συνυπάρξαμε κάπου, κάπως, κάποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ταχυδρόμε γυρίζω πίσω στα πρώτα αγνά χρόνια του μπλόγκινγκ.
    Κάποις θα με διαβάσει, θα με ακούσει, κάποιοι όχι, κάποιος θα συμφωνήσει και κάποιος όχι, μα ξέρω οτι 15-20 άνθρωποι που περνάνε απο δω να ρίξουν μια ματιά, έβαλαν μια σκέψη στο μυαλό τους με οσα διάβασαν, κι εγω το ίδιο με όσα διάβασα σε αυτούς.

    Κιτσομήτσο το ξέρεις οτι σε θεωρώ φίλο. Εξ αυτού θα σχολιάσψω πάνω σε αυτο που λες, ακριβώς όπως θα στα λεγα και εξω.
    Λοιπόν δεν υπάρχουν ΟΛΟΙ νικητές ή ΟΛΟΙ ηττημένοι. ειναι το παιχνίδι τέτοιο που δεν σταματά ποτέ να παίζει το καλό με το κακό, το σωστό με το λάθος, το άσπρο με το μαύρο ή το ρόζ με το μπλέ.
    Πρόσκαιρα μόνο παίζει να παίζει μια ...ισοπαλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

-πες οτι θες αλλα να σέβεσαι τους άλλους συνομιλητές-
Δεν συνηθίζω να απαντάω σε μη μπλόγκερς κρυμμένους πίσω απο σκέτο λογαριασμό google. Θα τα σβήνω.
Α, και είμαι υπευθυνος ΜΟΝΟ για οσα λεω... δεν ειμαι υπευθυνος για οσα καταλαβαινεις.
ΤΖΟΝ παπαρολόγος.

Tweet

Related Posts with Thumbnails

Do not clopy

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape