Μια στιγμή ενας αιώνας

Ιούλιος 1981
Ενα νησί του ανατολικού Αιγαίου και μια παρέα παιδιά. Δεκαεπτά ως δεκαοκτώ ετών, αγόρια, κορίτσια, μισά μισά. Μαυρισμένα απο τον ήλιο, κι όλα με όνειρα κι ελπίδες για το μέλλον.
Τα βράδια ακουμπισμένα στο πλάϊ μιας βάρκας στην άμμο λέγανε ανέκδοτα. Τα γέλια τραντάζανε την άμμο λες. Στο λιγοστό φώς χαμόγελα τόσο φρέσκα που τώρα δα να τα θυμάσαι, κλαίς για τη νιότη που χάνεται κάθε μέρα, αλλα θυμάσαι οτι άλλη ξεφυτρώνει κάθε πρωί.

Κι ο Στεφανής μαγεμένος με τη Μαρία, αλλα κοπέλλα άλλου ήτανε, τον πρόλαβε ο Μάρκος.
Δεν πειράζει, τηνε χόρταινε να τη βλέπει να γελά και να λάμπει ολόκληρη.
Αρχόντισσα τη λέγανε, κόρη καραβοκύρη, απο το Αμέρικα, για Διακοπές τρίμηνες στην πατρίδα. Αλλες μπορεί να 'ταν πιο ομορφούλες, μα τούτη ειχε κάτι επάνω της που τον έκανε να σκέφτεται πώς θα ναι να περάσει μια ζωή με μια γυναίκα, με την ίδια γυναίκα.
Ηξερε οτι αυτη ήταν η γυναίκα της ζωής του.
Τελευταία μέρα, την άλλη θα 'φευγε ο Στεφανής γιατι οι δικοί του δεν του 'χαν δώσει και πολλά χαρτζιλίκια να μείνει περισσότερο. Ηταν εκει με τους θείους του.
Η Μαρία στεκότανε σε ενα βράχο και λουζόταν στος απογευματινές ακτίνες του ήλιου που έβαφαν τα πάντα πορτοκαλί. Ακόμα κι εκείνη.
Πήγε κοντά της. Ειπε "γεια" και κείνη ανταπέδωσε ενα χαμόγελο απο αυτά που μένουν καμμένα στον εγκέφαλό σου για πάντα.
Δεν είπαν πολλά. Σαν να μίλησαν χωρίς ήχο, αλλα με δονήσεις του σώματος.
Ηξεραν, ήξεραν και οι δύο.
Με ενα άγγιγμα στον ώμο της, την αποχαιρέτησε, δεν το εννοούσε φυσικά.
Κι ούτε γύρισε πίσω να κοιτάξει, αλλα είχε την αίσθηση οτι εκείνη τον κοιτούσε μέχρι που χάθηκε. Για πάντα.
Ιούνιος 2002
Αθήνα. Ο χώρος υποδοχής του πολυκαταστήματος βούϊζε απο κόσμο πολυάσχολο.
Ο Στεφανής μπήκε λιγο φουριόζος να ψωνίσει κάτι που ήθελε και θά 'φευγε καθως τον περίμενε η κοπελλιά του σε μια ώρα. Ολοι και όλα κινούνταν γρήγορα εκει μέσα.
Ενα πράγμα μόνο έμενε ασάλευτο, στόχευε πάνω του.
Ηταν ενα χαμόγελο.
Το πρόσεξε, του άρεσε, την κοίταξε και σκέφτηκε " κοίτα που κάτι μου θυμίζει ".
Φαντάσου όλα να κινούνται γύρω και μόνο εκείνη να 'ναι ασάλευτη !
Το ξανασκέφτηκε δυο-τρείς φορές, την κοίταξε φευγαλέα άλλες τόσες και όρμηξε στο μαγαζί για ψώνια.
Είκοσι λεπτά αργότερα, σταμάτησε σε καρτοτηλέφωνο να καλέσει την κοπέλλα του.
Σήκωσε το ακουστικό και πήρε τα μισά νούμερα, αλλα τότε το άφησε απότομα και αυτό κοπάνησε στο κουτί με κρότο λουκέτου που σπάει. Φώναξε.
" Μαρία !!! "
Θυμήθηκε πού είχε ξαναδεί εκείνο το χαμόγελο, όχι ενα όμοιο, αλλά, ΑΥΤΟ.
Μπήκε στο αυτοκίνητο και γύρισε πίσω να την ψάξει. Δεν υπήρχε παρα μόνο η σκιά της εκει που ήταν.

Οι κομήτες περνούν απο την Γή κάθε 20 χρόνια, άλλος κάθε 30 άλλοι κάθε αιώνα.
Αν δεν αναγνωρίσεις τον καθένα την στιγμή που θα περάσει, θα περιμένεις τον επόμενο.
Αν ζείς.

Η ιστορία είναι αληθινή. Εχουν αλλαχθεί μόνο τα ονόματα και οι ακριβείς ημερομηνίες.

Βγες απο το καβούκι σου

Διακόπτουμε το πρόγραμμά μας γιατι αισθάνομαι ανάγκη να γράψω κάτι άλλο.
Οι εξελίξεις με αναγκάζουν να μιλήσω για πράγματα λίγο αλλόκοτα.

Ρε πάμε καλά ; Οχι βέβαια, αλλα λέμε και τίπουτις να περνά η ωρα.

Δεν εχω εστω και μία, αντε δυο δημοσκοπήσεις να δίνουν ενα κάτι στην αντιπολίτευση.

Σκάνδαλα η νδ, μένει πρώτη, γιατι πέφτει και το πασοκ και όλη η αντιπολίτευση !

Επίτηδες γράφω τα ονόματα των κομμάτων με μικρά γράμματα για να δείξω και εγω οτι κανένα δεν αξίζει να του αποδίδουμε μεγαλοσύνη. Αλλα προσπαθώ να σκεφτώ και λογικά.

Ενα 80% των ερωτηθέντων διαφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης, ( ποια πολιτική δηλαδή ; ) και σχεδόν 90% διαφωνεί με την αντιπολίτευση.

Δύο στους τρείς απο εμάς δηλώνουμε απογοητευμένοι απο την όλη κατάσταση.

Οι μισοί περιγράφουμε τα συναισθήματα μας ως ντροπή, απογοήτευση και θυμό.

Και όμως δεν πιστεύουμε στην δύναμη του λιγότερο κακού αλλα πιθανόν φοβόμαστε νέο '89 με ακυβερνησιά και οτι αυτο συνεπάγεται. Δεν εξηγείται αλλιώς.

Με Κυβέρνηση που έχει επανεκλεγεί με ψέμματα κουκουλώματα σκανδάλων και υποσχεσιολογία. "Δομημένα Βρομόλογα" για να δανειστώ τον τίτλο απο τον Τζίμη Πανούση.

Με αντιπολίτευση παγιδευμένη στις ίδια την εσωστρέφειά της.

Αν επιτίθεται, ο Ελληνας την τιμωρεί για λαϊκισμό, αν είναι ήπια, την ξανατιμωρεί για αδιαφορία.

Μόνο ο σύριζα κατάφερε να βγεί απο το καβούκι του κάπως.

Με το κκε δεν ασχολούμαι καθόλου. Οτι καλό έχουν ειναι η Λιάνα Κανέλλη. Απο κει και περα ας πάνε σε κάποια αφρικανική χώρα να ζήσουν, ομαδικά, όλοι. Στο καλό.

Ο Καρατζαφέρης ζήτησε "κυβέρνηση προσωπικοτήτων". Ωραίο αν και ρομαντικό σενάριο που πρέπει να πολεμήσει το τέρας του πολιτικού κατεστημένου πρώτα αν θέλει να κάνει δουλειά. Και θα περάσει πολύς χαμένος καιρός παλεύοντας γι αυτό αντι για τα μεγάλα θέματα.

Στο πασοκ ασχολούνται με το Συνέδριο που θα δώσει νεο στίγμα και ώθηση.

Μόνο που πολύ το κουβεντιάζουμε το θέμα. Δεν μπορώ άλλο ξόδεμα σε κουβέντα πια.

Θέλω πράξεις, ενέργεια, δράση, και έξοδο !

Να βγούμε απο το καβούκι μας. Δεν εχουμε ανάγκη συσπείρωσης πιο πολύ απο ανάγκη να καταλάβουν όλοι ποιές κινήσεις πρέπει να γίνουν. Τον εαυτό μας θα πείσουμε ;

Αλλους πρέπει να πείσουμε. Αλλοι είναι που ψηφίζουν νδ για λόγους που πολύ θα ήθελα να μάθω απο τον ψυχίατρο που τους παρακολουθεί.

Το πασοκ πρέπει να καταλάβει οτι τιμωρείται επειδή θεωρήθηκε "κλίκα".
Ας αποδείξει οτι δεν είναι και αξίζει καλύτερης τύχης, για το δικό μας το καλό.

Και δεν μου άρεσαν οι κλίκες ποτέ και το ξέρουν αυτό όσοι με γνωρίζουν επειδή εναντιώθηκα στο οτι η συμπεριφορά τους δεν ηταν πασοκική αλλα βολεψιάρικη και εσωστρεφής.

Αυτοί έκαναν την ζημιά στο πασοκ. Αυτοί που ζούσαν ως δεξιοί και σε κοίταγαν με μισό μάτι.

Ε, λοιπόν δεν τους θέλω αυτούς. Δεν ειναι πασόκες αυτοί. Και να μην ξαναδώ στην πολιτική σκηνή ανθρώπους όπως ο Γιάννος Παπαντωνίου που ο ίδιος δήλωσε οτι "ζει δαν δεξιός" !!!

Τους άλλους θέλω να δω να καταλαβαίνουν και να έρχονται στο πασοκ.

Πρέπει όμως να τους ανοίξουμε την πόρτα να μπούν.

Η εσωστρέφεια κρατά την πόρτα αυτη, κλειστή.

Τέρμα οι κουβέντες. Εργα, πράξεις, άμεσα.

Και για του λόγου το αληθές προτείνω :

- Αμεση παρουσίαση προτάσεων και θέσεων με σαφήνεια.

- Αμεση διενέργεια του περίφημου Συνεδρίου ( τελειώνετε με αυτό επιτέλους !!!! )

- Συνεργασία με υγιείς αριστερές δυνάμεις.

- Πρωτοβουλίες για το περιβάλλον, το ασφαλιστικό, την υγεία, την οικονομία.

- Αλλαγή του τρόπου διαμαρτυρίας των πολιτών. Η Απεργία δεν ειναι πλέον λύση.

- Δημιουργία οργάνων ευέλικτων για συνεργασία με όλους τους πολιτικούς φορείς σε θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης και διαχείρισης εθνικών πόρων.

- Εξοδος απο την εσωστρέφεια, άμεσα. Το κάθε νοικοκυριό πρέπει να μάθει τι μπορεί να γίνει για να πάψει αυτο το θέατρο σκιών σε βάρος μας.

- Ξεκάθαρες αποφάσεις και απεμπλοκή απο διαπλοκές με ΜΜΕ, Τράπεζες, Εκκλησία.

- Ανάδειξη νέων ανθρώπων στην πολιτική, χωρίς παρελθόν που φέρνει κακές μνήμες.

Ξεκολλήστε απο το χωριό. Ο κόσμος ειναι μεγάλος, να δώσουμε να καταλάβουν και στα άλλα χωριά και τις πόλεις οτι δεν μας νοιάζει για την πάρτη μας μόνο αλλα για όλους.

Διαφορετικά θα εισπράξετε ως ψήφο διαμαρτυρίας, τις ψήφους σε μικρά κόμματα, λες και η περίφημη σκ#$@ δημοκρατία μας αλλάζει, αν ενα κόμμα απο το 4% πάει στο 6%.

Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι του γείτονα κι άλλες πέντε στο άλλο αλώνι.

Είπαμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Οχι να κοσκινίζουμε για μήνες κι ετσι να πιστεύουν οτι δεν θέλουμε να ζυμώσουμε. Δεν χωράνε άλλες καθυστερήσεις !
Δράση ΤΩΡΑ, πόρτα - πόρτα !

σημ. το πρόγραμμά μας θα συνεχισθεί την επόμενη εβδομάδα με νέες περιπέτειες γέλιου.
Τώρα με αυτες τις σκέψεις θα ήθελα πολυ τα σχόλιά σας, την άποψή σας, όποια και αν ειναι.
Ευχαριστώ.

We love Kivernisis NouDou

Η πιο λατρεμένη, σούπερ κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών ειναι η δική μας.

Γουη λάβ κουκούλωμα, ψέμμα, υποκρισία, ασυλία, υποσχέσεις @@, ινδούς, πακιστανούς, αναψυκτήρια, λαμόγια, ντιβιντί, ζαρντινιέρες, πράσινα παπούτσια, φωτιές, αγροφυλακή, συνέντευξη, μετοχές, εξοχικά στα νησιά, τζιπ, διαπλοκή, ΜΜΕ, ντόρα με φόρα και εξωτερική πολιτική τόσο διάφανη που δεν φαίνεται, μητσοτάκης φτου φτου, επανίδρυση, αποχαρακτηρισμούς, οικοδόμηση καμμένων, άνθρωποι του θεού, μεταρρύθμιση στο τίποτα, δωρεές στην Εκκλησία, Ομόλογα-Βρομόλογα αλλα Δομημένα, κουμπάρους, πολλούς κουμπάρους, και κάτι νομάρχες καλλιτέχνες.

Γουη λάβ γιου σο μάτς αη θίνκ ιτ ιζ σο όμπβιους :)

H Sara και η Mara

Υπογραφή : ΣΑΡΑ

Μore Aν-ασφαλισμένοι

Η σημερινή ειδησεογραφία μιλάει για νέες ζημιές των Ασφαλιστικών Ταμείων απο τις επενδύσεις των αποθεματικών σε δομημένα ομόλογα.
Κάποια Ταμεία δε, έχουν τέτοια ομόλογα που η αξία τους ειναι σήμερα μόλις το 35% της αξίας που είχε κατατεθεί. Δηλαδη ζημιά 65% αντι για κάποιο κέρδος.
Σαν φορολογούμενος, σαν νομοταγής, σαν μ*λ*κας, ρωτάω :
Αυτη τη φορά, θα καταδικαστεί σε επιστροφή των χαμένων κανείς ;
Αυτη τη φορά θα βρεθούν οι υπεύθυνοι για αυτές τις κακές επενδύσεις ;
Αυτη τη φορά, θα μείνουμε απλοί θεατές της χασούρας ;
Αυτη τη φορά, θα μας πείσει η Κυβέρνηση οτι πράττει για το καλό μας ;
Αυτη τη φορά, θα καταλάβουν όσοι τους ψήφισαν οτι πάλι εμείς πρέπει να στερηθούμε για να πληρώσουμε τις κακές επιλογές της Κυβέρνησης ;
Αυτη τη φορά με τι πρόσωπο ο Υπ. Οικονομικών θα δώσει πενιχρές αυξήσεις και γενναία φορολόγηση ;
Αυτη τη φορά, για ποιά "Ανάπτυξη" της χώρας θα μας πούν ;
Αυτη τη φορά, θα πει κανεις την αλήθεια οτι ουσιαστικά είμαστε ανασφάλιστοι πια ;
Αυτη τη φορά, ποιά DVD και ρόζ κουμπάροι θα ανακαλυφθούν για να θαφτεί το νεο έγκλημα ;
Αυτη τη φορά, για ποιά "ευθιξία" θα μιλήσει κανείς ;
Αυτη τη φορά, ποιός θα σταματήσει τον κατήφορο ;
Αυτη τη φορά, πόσα έμειναν στα Ταμεία ;
Τίποτα δεν θα μείνει. Και όλοι όσοι διαχειρίστηκαν τα χρήματά μας θα μείνουν ατιμώρητοι για άλλη μία φορά. Αυτοί θα έχουν και μια καλή σύνταξη. Μάλλον.
Αλλα οι βίλες του Ρουσόπουλου και των κουμπάρων και των μεγαλοεκδοτών θα μείνουν στη θέση τους. Εκείνοι δεν έχουν ανάγκη. Κανείς δεν τους κουνάει.
Χάνονται οι κόποι μιας ζωής αλλα ποιο Ασφαλιστικό πρέπει να συζητηθεί τώρα, την ίδια στιγμή που απο πίσω υπάρχει τρύπα τεράστια και χάνονται οσα και αν δώσουμε.
Να χαίρεστε την Δημοκρατία που επανιδρύθηκε χάρη σε εσάς.
Δεν είχε φανταστεί τέτοια επανίδρυση ούτε ο πιο διεστραμμένος πολίτης.
.......

Εξοδος διέξοδος

Tην Παρασκευή ήθελα το Σαββατοκύριακο να κάνει ενα ψοφόκρυο έξω, ωστε να μαζευτώ μεσα στο σπίτι με καλή δικαιολογία για να ανάψω τζάκι και να αράξω διαβάζοντας ή βλέποντας ενα dvd σε surround sound με χαμηλό φώς κι αναμμένα κεριά.

Δεν μου έκανε τη χάρη όμως. Γι αυτό άλλαξα σχέδια. Θάλασσα σήμερα, έχει φώς, ειναι όμορφα.
Καλύτερα. Θα πάρω και σύνεργα ψαρέματος.
Να καθαρίσει το μυαλό απο το μπλέ και τον θαλασσινό αέρα.
Το net surfing μπορεί να περιμένει, η πόλη μπορεί να περιμένει. Η ζωή είναι κάπου έξω.

Συμμετοχική Δημοκρατία. Πράξη Πρώτη

Οι πολίτες πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Εμείς είμαστε που θα συμμετέχουμε ενεργά στην διαμόρφωση των πολιτικών εκείνων που θα μας πάνε μπροστά αντι για πίσω που ανήμποροι ως τώρα βλέπουμε να μας πηγαίνουν οι κυβερνώντες.

Συμμετέχουμε όσο μπορούμε, κι απο λίγο ο καθένας ειναι αρκετό.
Ενώνουμε τις φωνές μας, την σκέψη μας, την καρδιά μας.
Γινόμαστε τα κύτταρα της Δημοκρατίας, θέλουμε δυνατή εξουσία, σεβαστούς Θεσμούς, προτείνουμε τι θέλουμε για να πάψει η απογοήτευση, να πάμε μπροστά.
Γνωρίζουμε οτι εμείς οι ίδιοι πρέπει να κάνουμε κάτι για να φύγουν τα κοινωνικά αποστήματα, η κρατική αδικία και αδιαφορία, η διαφθορά και η υποκρισία.

Πάμε λοιπόν !

Πρωινό ξύπνημα

Το ξυπνητήρι βαρούσε λαλαλάαα, απο ώρα.

Ηταν με ραδιόφωνο, ρυθμισμένο να παίζει εναν συγκεκριμένο σταθμό.

Εκανε παράσιτα σήμερα, δεν έπιανε καλά.

Αυτο ηταν το χειρότερο. Αλλο να ξυπνάς με μελωδίες και άλλο με γρατζούνιζμα αυτιών.

Το έκλεισε πατώντας όλα τα κουμπιά μέχρι που πέτυχε το off.

Τώρα έπρεπε να σηκωθεί και να ετοιμαστεί. Αν ειχε κίνηση πολλή στο δρόμο θα καθυστερούσε για 1478η φορά στο γραφείο.

Παντόφλα... πού ειναι η ρημάδα γαμώτη μου ...;

Να την ... η άλλη που στο *^#$%! πήγε ; ... νατην κι αυτή, άτιμη !

Μισο μια και πάει στο μπάνιο να πιάσει και κείνες τις κάλτσες στα άπλυτα, πιάνει και το κινητό με το άλλο χέρι.

Τα μάτια κλειστά ακόμα, με την αφή βρίσκει τον δρόμο για το μπάνιο.

Ανοίγει τον κάδο άπλυτων, κατα λάθος πετάει μεσα το κινητό, βρίζει λίγο, το βρίσκει, το ακουμπάει στο νιπτήρα, ανάβει φώς.

Το φώς έλουσε τον καθρέφτη και κείνος ειδε τη φάτσα του.

Αααχχχχ ! μια κραυγή τρόμου τον ξύπνησε. Η μούρη του το πρωί δεν αντέχεται. Ούτε απο τον ίδιο. Ειδικά το μαλλί το πατικωμένο.

Δεν πειράζει, θα τη σιάξουμε,,, πλάτςςςς νεράκι κρύο στη μούρη και ωχ ! παρα-είναι κρύο.

Η πετσέτα ειναι το πολυτιμότερο ύφασμα εκείνη την ώρα. Θα σκουπιστεί, θα τρίψει τη μούρη του πάνω και όλα οκ. Θέλει πλύσιμο και αυτή πια.

Ξυρισματάκι ; ...μάλιστα βεβαίως, ας πλύνουμε όμως πρώτα τα δόντια.

Δεν του αρέσει να βρωμάει. Οχι ανάμεσα σε άλλους. την δικιά του τη βρώμα μπορεί να την ανεχτει για 1-2 βδομάδες, όπως οταν πηγαίνει για ελεύθερο κάμπινγκ όπου δεν βρίσκeι ντούς τα καλοκαίρια.

Φρούτςςς - φρούτςς τα δοντάκια σούπερ δροσερή ανάσα ! Φτου, ξέπλυμα.

Αφρούλης για το ξούριζμα, ζελ παρακαλώ, και να το πρόσωπο ευχάριστο πάλι. Χτένισμα.
Ολα οκ. Ο τρόμος θα τον ξαναβρεί το άλλο πρωί.

Το κλάκ-κλάκ του κλειδιού στην εξώπορτα οταν φεύγει ειναι ενας ήχος ασφάλειας, και κατι σαν πέρασμα σε εναν άλλο ονειρότοπο.

Μόνο που για να φτάσει εκει θα πρέπει - όπως κάθε πρωί - να περάσει απο επικίνδυνες ατραπούς και μονοπάτια, όπου άλλα ξωτικά μέσα σε κουτιά με ρόδες παραμονεύουν κι έχει την αίσθηση οτι τον σημαδεύουν κιόλας. Ποτέ δεν έμαθε γιατί.

Συνήθως στα πρώτα 2 χιλιόμετρα της διαδρομής θα πετύχει ενα-δύο άλλα ξωτικά και το ξέρει. Eιναι στατιστικά βέβαιο.

Ειναι όμως οπλισμένος πάντα με το μπινελίκι

- Πού πάς κυρά μου ; Αφου δεν χωράς ! ελα μνί στον τόπο σου μα πού πηρε δίπλωμα ;

- Αντεεε ρε φίλε τι τρέχεις ετσι ; αφου εχει φανάρι δεν το βλέπεις ;

Στις διασταυρώσεις άλλος τρόμος. Περνάει - δεν - περνάει, τα καταφέρνει και μαρσάρει να βγεί μπροστά. Τα άλλα ξωτικά μπορούν να περιμένουν.

Κοιτάει το ρολόϊ του αυτοκινήτου. 07.01'.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του θα αργήσει να χτυπήσει κάρτα κατα 7' λεπτά.

Ξέρει πόσο χρόνο κάνει, δώδεκα χρόνια κάνει την ίδια διαδρομή. Θα φτάσει 07.37'

Φτου !

Δε βαριέσαι, πάμε κι οτι γίνει. Κάνει καμμια προσπέραση να ανάψουν τα αίματα και βούρ.

Χτυπάει κάρτα 07.38' μόνο 8 λεπτά καθυστέρηση, δεν θα του πουν και τίποτα ! ( ελπίζει )

Λίγους μήνες πρίν, καθυστερούσε κάθε μερα πάνω απο 15 λεπτά. Συμπλήρωνε πάντα τον χρόνο στο τέλος της βάρδιας.

Οταν ο πρώτος καφές της ημέρας φτάσει στη μέση του, θα έχει ξυπνήσει πια. Κατα τις 8.45' δηλαδή ή λίγο μετά. Στο μεταξύ σαν υπνωτισμένος καταφέρνει να εργάζεται κανονικά.

Και οι συνάδελφοι κάπως ετσι ειναι, εκτός απο μια που ειναι όλη μέρα ετσι αλλα παρα τις παρατηρήσεις που της έχουν γίνει, αυτη παραμένει ετσι. Eνας θεός ξέρει τι βύσμα θα εχει.

Oταν αναγκαστεί να σηκωθεί απο την καρέκλα του περπατά ετσι που να δείχνει γεμάτος ενέργεια. Αντιγράφει το βάδισμα του Wentworth Miller στο Prison Break που αν και του έκοψαν το μικρό δαχτυλάκι στο ενα πόδι, βαδίζει με ενα μόλις αδιόρατο λίκνισμα, αγέρωχος και πολυ σίγουρος.

Εμαθε να παίζει ρόλους. Του ξυπνητού, του τζέντλεμαν, του εραστή, του άνετου, του λυπημένου, του παλαβού, του ολίγον μέσα σε όλα. Ετσι, ποτέ δεν ξυπνάει, αλλα ζει μεσα σε όνειρο κάθε τόσο. Υποτίθεται οτι ο άνθρωπος πρέπει να προσαρμόζεται στις συνθήκες που του τυχαίνουν. Να δείχνει εστω οτι είναι αυτό που πρέπει.
...
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατι σιγοτραγουδάει εκείνο το τραγούδι
Wake me up inside.
Call my name and save me from the dark.
Save me from the nothing I've become
Wake me up...bring me to life...

Eλληνάρες ντρέπεται κανείς ;

Σε πάρκα με πράσινο και δένδρα, έχει μπει απο πολλούς Δήμους μια πινακίδα πολύ καλή.
Ευγενικά προτρέπει τους φιλόζωους να καθαρίζουν τα περιττώματα των σκύλων τους.

Μάλιστα αναφέρει και το πρόστιμο των 100 ευρώ που θα πληρώνει ο κάθε παραβάτης.

Και πάνω που χάρηκα, μια απογευματινή βόλτα σε ενα τέτοιο παρκάκι, με έκανε να σιχαθώ τον άνθρωπο. Ακριβώς κάτω απο την πινακίδα υπήρχαν σε τέσσερα σημεία περιττώματα σκύλων !!!
Εδω ηταν που δεν ήξερα τι να κάνω.
Να τα καθάριζα εγω ; Να έβαζα τις φωνές ; Να έμενα αδιάφορος ;
Ειναι τέτοια η γαϊδουριά και αναισθησία μερικών που πάνε τον σκύλο ακριβώς κατω απο την πινακίδα σαν να θέλουν να πουν κάτι ειρωνικό προς όλους μας.
Δεν θέλουν να λερωθούν αλλα δεν τους νοιάζει να λερώσουν.
Αυτοί οι συνάνθρωποι, περιμένουμε να σεβαστούν τους άλλους, δηλαδη εμάς ;
Οχι φυσικά. Ειναι οι ίδιοι που βρωμίζουν τις παραλίες και τα δάση με οτι δεν τους χρειάζεται πια.
Και δεν τολμάς να πεις και τίποτα αν δεις κάποιον να μην μαζεύει τα βρώμικα, γιατι ίσως στείλει τον σκύλο να σου επιτεθεί. Τέτοια ειναι η μαγκιά τους.
Ενα εχω να πώ : ΝΤΡΟΠΗ !

Πέφτω, Τράβα τη Βουτιά

H επόμενη πτώση θα κυκλοφορήσει σε dvd. Στίχοι-Τζονάκος, Μουσική Κοπτοραπτού, Ερμηνεία Κρις Ζαχό, Φωνητικά Εύη Τσέκου, Σκηνοθεσία Γ.Ανδριανός.
Η διανομή θα γίνει με το Πρώτο Θέμα της Κυριακής και τα έσοδα θα διατεθούν για την αναστύλωση των καμένων της Αρχαίας Ολυμπίας και την οικοπεδοποίηση του ιερού χώρου του Σουνίου. Ειδική συμμετοχή MAD.

Κόλπιράϊτ Τζονάκος 2008

Ο χορός του Ζαχόγγου

Εχω ενα dvd στου μπαλκονιού την άκρη
δεν μπορώ να το δω, με έπνιξε το δάκρυ
βούρκωσα ως παιδί μ' εκείνα τα αρχαία
τότε που 'χα μαζι εκείνη την ωραία,
έκαμα το καθήκον μου σαν ευτραφής κουμπάρος
τώρα χορεύω στο κενό για να με πάρει ο χάρος,
αφου οτι ήτανε να δώσω, να χαρίσω,
οικόπεδα κι αρχαία ν' αποχαρακτηρίσω,
το έκανα ευσυνείδητα και με το παραπάνω,
ως όφειλα στους φίλους μου που είναι απο πάνω.
Τώρα μια κι αναλάβανε πολλές δουλειές οι άλλοι
πάω κι εγω ο εύθικτος απο την βιοπάλη.
Λαλαλαλαλαααα ( αυτο ειναι απο χαρά )
Σας έλεγα περίχαρος να βλέπετε τιβί,
να μάθετε τι έγινε απο το ντιβιντί,
και μην στενοχωριέστε,
για θέματα πιο σοβαρά ποτέ να μη χαλιέστε,
ειν' ευκαιρία βλέπετε να ξεχαστούνε όλα,
και να περάσουν εύκολα ως άλλη μία φόλα.
Να δειτε στα παράθυρα εμένα και την άλλη
και όχι πια τον Βύρωνα, ουτε τη Φάνη-Πάλι.
Ενας μονάχα ρόλος έμεινε, αυτος της ευθιξίας,
ετσι περνάν οι ήρωες σε λίστες Ιστορίας.
Εχε γεια καημένε κόσμε, εχετε γεια ραχούλες,
εχε γεια βρε ψηφοφόρε, εχετε γειά βρυσούλες.
Αντιλαλούνε τα βουνά, που 'ναι γεμάτα χιόνι,
μεχρις εδω ακούγονται, σε τούτο το μπαλκόνι.
Και μην ξεχάσετε ποτέ πως την αλήθεια λέει,
το ντιβιντί μου το μικρό, πατήστε απλά το πλέη.
Φεύγω μ ενα παράπονο, πως ηταν αμαρτία,
που έγινα διάσημος στην Νέα Διαμαρτεία,
και όπως κάθε ντιβιντί, θα ξεχαστεί στην σκόνη,
αφου το δούμε μια φορά, το έργο τελειώνει.
Δεν θα θυμόμαστε μετά, τι λέγαμε παλιά,
ποια σοβαρά προβλήματα και θέματα βαριά,
κι αυτο λέει αρέσει σε όλη την παρέα,
γιατι με την βουτιά μου, αισθάνονται ωραία.
Εμβρόντητα τα ΜΜΕ θα πάθουν ενα σόκ,
αλλα δεν ειναι πρόβλημα, θα φταίει το πασόκ.
Εχετε γειαα.... αααααα ..... γκντούπ !!!


υγ. γαμώτο δεν πρόλαβα να υπογράψω εκεινο το ... αααχχχ ούχχχχ, πονάειιιι αμαν αυτο πόνεσε ειπα ! μα δεν έπεφτα με τον κώλο, να κανα γκελ, πωπωωω,,, σκοτάδι, αμαν ζαλιζ....

google search me, don't f*ck me

Σύμφωνα με εναν απο τους trackers που έχω, κάποιος με πέτυχε σήμερα ψάχνοντας αυτό :

01/08/08 17:10:02 oursoula sex (Google)
Πρόκειται για το νικ της μπλόγκερ Oursoula σε συνδυασμό με την λέξη sex που κάποιος έγραψε στα σχόλια του θέματος μου " Σημαντικές ημερομηνίες".
Δηλώνω λέμε οτι ουδέποτε σκέφτηκα να εχω σέξ με την Ούρσουλα. Θα με απέρριπτε μετα ξύλου, αλαλαγμών και πυροβολισμών με πιστόλι μπογιάς. Το Γούγλ με κατασυκοφαντεί.
Πώς μπορώ να κάνω τωρα google-bombing στο Google ωσπου να αποκατασταθεί η φήμη μου ;

H Λαϊκή

( Παρακολουθείτε σε απ ευθείας μετάδοση έναν λαϊκατζή που αξημέρωτα εχει στήσει τον πάγκο του στην γειτονιά μας )

{ κάμερα, λήψη από γωνία πάνω αριστερά }

Εδώ τα καλά πορτοκάλια, πάρε-πάρεεεεε…..
Μην το κοιτάς καλέ κυρία είναι καλό, να, άνοιξε το να δεις, δοκίμασε, το κόβω να δοκιμάσεις….

Σακκουλίτσα κύριε ;

{ κάμερα πανοραμική λήψη του πάγκου }

Πάρε πάρεεεεεε, όλο υγείααα, πορτοκάλια για φρούτο, πορτοκάλια για χυμό,
…ορίστε μανδάμ ; …. Μάλιστα 5 κιλάκια …( βάλε βοηθέ στην κυρία )

{ Ζούμ κάμερας στο πρόσωπο }
Αχχ-βαχχ…να μην είχαμε κι αυτά τα γεράματα….

Θα βρέξει λές ; {ζούμ στο μάτι} (…πόσα να εχει δεί αυτό το μάτι ; )
( πιο σιγανή φωνή, αλλα ύφος διαταγής )

Πσσστς, βοηθέ, πιάσε το τελάρο το μπλέ, εκείνο με τα καλά τα μανταρινάκια !

{ Ζούμ στο στόμα του }
Πάρε πάρεεεε, εδώ είμαστεεεεεε

{ Κίνηση καμερας στον διπλανό πάγκο, με τα μαρούλια }

( Λεπτή φωνή, γυναικεία )

Λαϊκατζού :Μαρουλάκι τρυφερό κύριε μου , από τον Μαραθώνα
Κύριος : Αυτά δεν είχαν παγώσει πέρσι εκεί ;
Λ : χαχα, μα τι λέτε κύριέ μου, περσινά θα ηταν τα μαρουλάκια μας ;

Πάρτε δυο, 1 ευρώ το ένα !

{ Κάμερα στον πρωταγωνιστή μας }

Ηλέκτρα εχεις ρέστα από 50ευρω ; ...να, πάρε…..

…ευχαριστώ…. Ορίστε κυρία μου, καλό σας μεσημέρι

… 3 κιλάκια μόνο δεσποινίς ;

{ Κάμερα, πλάνο από απέναντι στα ψάρια }

Να βάλω τρία ;

Πελάτης : όχι, όχι, δύο μόνο και πολλά είναι που να καθαρίζει τωρα η κυρά ;

…. Εδώ το φρέσκο πράμααααα ... ( που πά ρε Καταλφαβητίξ ; )

Πελάτισσα : …αυτά εδώ είναι ελληνικά ψάρια ;

Ναι κυρία μου, ελληνικότατα ( είδαν τη θάλασσα τελευταία φορά πριν 7 μήνες )

{ Κάμερα, πίσω στον πρωταγωνιστή }

…Τι ωρα είναι βοηθέ; ….. 2.30 αφεντικό…. Να μαζέψω ;

Κάτσε μωρέ, μαζεύουμε σιγα-σιγα, μη μας πιάσει κι η βροχή,

{ Κάμερα, πλάνο πανοραμικό }

…οι δρόμοι αδειάζουν δειλά, τα σκουπίδια θα μαζευτούν αργότερα από τον Δήμο, σκέψεις πάνω από κεφάλια μεροκαματιάρηδων που δεν μπορείς ν’ ακούσεις, αλλα ξέρεις ότι υπάρχουν, ο δρόμος της επιστροφής στο σπίτι, όπου η κούραση ίσα που θα τους αφήσει να μετρήσουν την είσπραξη της μέρας πριν το μπανάκι και ύπνο.

….εδω και χρόνια ξεπέρασε το παραμιλητό, να λέει στον ύπνο του
« εδώ τα καλά μανταρινάκιααααα » ...

Koυνήματα

Oτι καθόμαστε πάνω σε κρούστα ταψιού με ζελέ απο κάτω το ξέραμε.
Δηλαδη το μάθαμε καλά το 1981 και μετα στον τελευταίο τραγικό σεισμό της Πάρνηθας.
Το '81 τον έζησα επάνω στο ρήγμα Αταλάντης. Αυτό που σε κάποιους αιώνες θα γίνει διώρυγα. Δεν θα ζω να δώ την Βοιωτία να ενώνεται με γέφυρες ούτε με παραθαλάσσια θέρετρα στο Μουρίκι και τις Πλαταιές. Μπλάκ χιούμορ.
Ηταν μια εμπειρία τρομακτική πράγματι, μικρά παιδιά είμαστε τότε. Πήγα και ειδα και μια τάφρο που ειχε ανοίξει στις Πλαταιές σαν στόμα τέρατος.
Η πλάκα η χοντρή με τους σεισμούς είναι πως εκει που πας αμέριμνος και κάνεις σχέδια για το μέλλον ( το κοντό σου το μέλλον ανθρωπάκο ) τότε ο ζελές αποκάτω κουνιέται λες και θέλει να πει οτι βαρέθηκε στριμωγμένος εκει μεσα. Κι αν το κούνημα ειναι ρηχό και σφοδρό τότε έχουμε ζημιές και θύματα. Ειναι τραγικό να χάνονται ζωές.
Και δεν ειμαι και σίγουρος πόσο καλά θωρακισμένη ειναι αυτη η χώρα με τις μπετον-πόλεις απέναντι στον Εγκέλαδο.
Μετα τον σεισμό της Πάρνηθας ( αυτο το βουνό ενοχλείται απο το τερατούργημα απο κάτω του ) όπου και να πήγαινα, ειδικά Δυτικά Προάστια, έβλεπα πάνω στα σπίτια ενα κακόγουστο πράσινο μονόγραμμα ή ακόμα χειρότερα και κάποια κόκκινα, που σήμαινε οτι το κτίριο έχει πάθει σοβαρές ζημιές και ειναι επικίνδυνο.
Κι εντάξει ρε φίλε αμα ειναι ΟΚ το κτίριό μου τι το βάφεις ρε κάφρε με πράσινη μπογιά ;
Αλλη πλάκα ειναι με τα κανάλια. Το '81 είχαμε μόνο δύο, τρια απο δαύτα. Μετά γίναν πολλά και το καθένα ανέλυε σε παραθυράκια τα γεγονότα όπως πάντα με τρόπο δραματικό και υπερβολικό. Ειδικά αν ένας σεισμολόγος έλεγε "στα 80 χιλμ. βάθος ηταν και ασυνήθιστος" και άλλος έλεγε "στα 86 χιλμ ηταν και αναμενόμενος" τότε αναλάμβαναν τα τηλεπαράθυρα να "λύσουν" την διαφορά. Ειναι θέμα κύρους και για τους σεισμολόγους το ποιός θα φανεί πιό σοφός, κατι σαν καλλιστεία στην τιβί, αλλα δεν φταίνε αυτοί, τα κανάλια το μετατρέπουν σε ριάλιτι σόου με λογική κλειδαρότρυπας.
Αντι να εστιάσουν στα μέτρα πρόληψης και να βοηθήσουν να κρατηθεί ψύχραιμος ο κόσμος και να γίνονται αυτά που πρέπει ωστε να μην έχουμε θύματα, εστιάζουν σε βλακείες. Αντι να πιέσουν ωστε το υπουργείο Χωροταξίας να μεριμνήσει για χώρους στέγασης σε περίπτωση δυνατού σεισμού, απευθύνονται σε βλάκες θεατές.
Θα επανέλθω σε αυτο σύντομα, τωρα πρέπει να θυμηθούμε μερικά απλά πράγματα ρίχνοντας μια ματιά στον ΟΑΣΠ που μας αφορούν για τους σεισμούς στην Ελλάδα.
Να στερεώσουμε τα βαριά αντικείμενα του σπιτιού ωστε να μην μας τραυματίσουν στο επόμενο κούνημα, να σχεδιάσουμε τρόπο ασφαλούς διαφυγής, να καταλάβουμε οτι την επόμενη φορά θα είμαστε απέναντι σε κάτι που δεν ελέγχεται.
Οχι πανικός, και σε καιρό ειρήνης με τον Εγκέλαδο, να πιέσουμε σαν πολίτες ωστε να έχουμε οσο το δυνατόν μικρές απώλειες οταν συμβεί το μεγάλο ταρακούνημα. Αυτο ειναι σίγουρο, το εχω προβλέψει απο τότε που έμενα σε σκηνή σε ενα λόφο.

Mππρρρωτοκρυωνιά

Επέστρεψα στο σπίτι μετά απο απουσία μερικών ημερών και νόμισα οτι ειχα ξεχάσει ανοικτά κάποια παράθυρα, τόσο κρύο ηταν το σπίτι !
Αναψα εκείνο το καλοριφέρ, έριξα δύο μεγάλα κομμάτια ξύλο στο τζάκι και κάθησα να απολαύσω την φλόγα. Πήρε κανα δίωρο και βάλε να ζεστάνει ο χώρος.
Διαβάζω οτι στην Σουηδία σκέφτονται να αξιοποιήσουν την θερμότητα που αποβάλλει το ανθρώπινο σώμα σε μέρη όπου συχνάζουν πολλοί άνθρωποι ωστε να εξοικονομηθεί ενα 20% ενέργειας ! Ουάου ε ;
Φυσικά έκανα τρελές σκέψεις με την Ελλάδα, αφου σκέφθηκα γελώντας οτι εδω αν γινόταν αυτό θα έπρεπε να πωλήσουμε την θερμότητα μας στην ΔΕΗ και να λάβουμε ρεύμα ως αντάλλαγμα. Χαχαχα, εντάξει αφου θέλουμε ως λαός να λέμε οτι είμαστε "θερμοί" θα έπρεπε να το εκμεταλλευτούμε αυτό.
Μέχρι και εξαγωγές Ελλήνων εραστών στην Σκανδιναβία θα είχαμε, και ποιός θα ειχε παράπονο ;
Μέχρι και κάρβουνο θα εξάγαμε, έχουμε μπόλικους "καμμένους".
Τωρα βέβαια δεν ξέρω πώς στο καλό θα με συνέδεαν με κάτι ωστε την ωρα που ...*μπλιπ*... να στέλνεται η θερμότητα όχι στην σύντροφο αλλα στο δίκτυο ΠΑΘΟΣ ( ΠΑραγωγή Θερμότητας Ολοκληρωμένου Σέξ ). Κάποιο κόλπο θα υπάρχει.
Και σίγουρα οταν θα χουμε και πυρετό, ακόμα καλύτερα, θα μπαίνεις στο Ιντερνετ και θα βρίσκεις κάποιον με πυρετό, οπότε θα ψήνεις αυγά με μπέηκον τσάμπα με κάποιο Voip ( Vrasti Omeleta Idikon Prodiagrafon ).
Αυτο ειναι το μέλλον, ενέργεια απο το σώμα μας.
Μείνετε θερμοί και θερμές, μας συμφέρει όλους.
:)

Με χρειάζεσαι

Κι εγω εσένα.
Οπως τά 'φεραν τα πράματα ποιοί ; ...εμείς, θα ιδωθούμε κάποτε ποιός ξέρει πού.
Ομως κάθε φορά που σ' αποχαιρετώ, αισθάνομαι οτι μπορεί να ναι κι η τελευταία.
Μιά διαδρομή ζωής που δεν ξέρω ποιός σου την όρισε, και πώς στο δρόμο βρεθήκατε μαζί με τον μικρασιάτη μεροκαματιάρη, να παλεύετε για ενα κόσμο πιο ανθρώπινο, για δίκιο και για ανθρωπιά.
Και να, που ανήμπορος στέκεις δακρυσμένος που πρέπει να σε αφήσω πάλι για λίγο καιρό. Εχε γειά, με τα όμορφα, τα μερακλίδικά και με τα λάθη, αφου ενας πόλεμος δεν σού δωκε μόρφωση παραπάνω, ωστόσο σ' έμαθε να στέκεις περήφανος.
Οταν έρθει ωρα να φύγεις, δεν ξέρω αν θα μπορώ να γράψω κάποιο "αντίο" γιατι θα βλέπω την όψη σου, μισο-αξύριστη αλλα λαμπερή, με μισό δάκρυ να λέει σιωπηλά πως με αγαπάς.
Πατέρα σε αγαπώ.

Ευχές για πολύχρωμη Νέα Χρονιά

Ας βάλουμε χρώμα στη ζωή μας.
Ας δούμε τον κόσμο αλλιώτικα, πιο ζεστά.
Ας έχουμε όλοι μια καλύτερη Χρονιά, με αγάπη.

Καλή Χρονιά με τεράστιες Ευχές και αγάπη για όλους :)