Το ψάρεμα

Δεν είναι ακριβώς άθλημα, δεν ειναι ασχολία, είναι πολλά και τίποτα αλλα πολλοί το αγαπούν και εμένα μου αρέσει πολύ, άσχετα με το αν θα πιάσω ψάρια ή όχι.
Φυσικά θέλει μια προετοιμασία, κάποιες γνώσεις, πχ μην πάς να ψαρέψεις εκει που σίγουρα δεν εχει ψάρια, το δόλωμα που θα βάλεις, τον εξοπλισμό και υπομονή.
Αν ήμουν ενας ειδικός στο ψάρεμα θα έγραφα πολλά γι αυτό.
Εψαξα στο Διαδίκτυο να βρω πληροφορίες σχετικά με είδη δολωμάτων για κιούρτο αλλα βρήκα μόνο σελίδες όπου πληρώνεις συνδρομή για να μάθεις ή άλλες σελίδες με ελλιπείς πληροφορίες. Δεν βρήκα εναν ερασιτέχνη που να αγαπάει πολύ να κάθεται κάποιες ώρες μια στο τόσο να απολαμβάνει τη θάλασσα και να γνωρίζει πράγματα που θα μεταδόσει σε άλλους. Εν πάσει περιπτώσει, μου αρέσει να περνώ μερικές ώρες, απο 2 εως 7 ωρες εχω μείνει να ψαρεύω, χωρίς πάντα ο χρόνος να ειναι ανάλογος της ...ψαριάς.
Ετυχε να πιάσω καλή ψαριά με καλάμι σε 3 ώρες δολώνοντας γαρίδα για γόπες.
Αλλες φορές, μπήκαν 45 κεφαλόπουλα μέσα στον κιούρτο μου ξεκούραστα ή 5 καλές μουρμούρες με καλάμι απο ακτή.
Αλλα συνήθως απλά μένει η ανάμνηση ενός όμορφου απογεύματος σε μια παραλία ή ενα βράχο.
Κάθε φορά γυρίζω πίσω κουρασμένος αλλα περίεργα ξανανιωμένος.
Η θάλασσα, το μπλέ, το αεράκι, είναι κάτι μοναδικό, μια αίσθηση πετάγματος, ετσι όπως οι γλάροι που περνάνε απο μπροστά μου ενω περιμένω να ...τσιμπήσει :)