Σάββατο 2 Ιουνίου 2007

Aftermath

Ψάχνω να βρώ πώς να γράφω.
Επι πάνω απο μια δεκαετία στο Διαδίκτυο, έγραφα κι έγραψα πολλά.
Τόνοι γραφής, ασήκωτο βάρος καταθέσεων και όλα αυτά αναρωτιέμαι καμμια φορά γιατί.
Νομίζω οτι αν μπορούσε κανείς να βρίσκει αποτυπώματα, θα χε ο καθένας αφήσει τα δικά του στο διάβα του. Και θες να γράψεις πάλι και σκέφτεσαι ξανά πώς να γράψεις.
Θα συνεχίσω να γράφω όπως συνήθως :
Με τις λέξεις να βγαίνουν μόνες τους στα δάχτυλα τη στιγμή που θα πατιέται κάθε πλήκτρο.
Θα είμαι αυτός που πραγματικά νιώθω πως είμαι συν αυτός που θα θελα να γίνω συν αυτός που οταν μπορεί θα ειναι χρήσιμος σε άλλους.
Εγραψα για την Αμαλία στο μπλόγκ της όσο ζούσε και είχα την συγκίνηση να μου απαντήσει η ίδια σε πόστ. Το τελευταίο μου πόστ στο μπλόγκ της ηταν και το τελευταίο πριν την είδηση του θανάτου της. Σοκαρίστηκα.
Εγινε ντόρος με το θέμα και δεν θέλω να κοπάσει το σύννεφο και να ξεχαστεί. Σε αυτό θα κάνω οτι μπορώ για να πιάσει τόπο η κραυγή αγωνίας αυτής της κοπέλλας και όσων άλλων χάθηκαν πριν απο αυτήν χωρίς ποτε να μάθουμε την ιστορία τους.
Ταυτόχρονα, η ζωή έτρεχε, τρέχει ακόμα.
Πρέπει να την ζήσω, να προσαρμοστώ σε όσα συμβαίνουν και να να προσπαθήσω να την κάνω καλύτερη. Οχι μόνος μου. Μαζί με άλλους.
Οι χιλιάδες μπλόγκερς έδειξαν οτι ο κόσμος έχει σωστή κρίση και πραγματικά δεν μπορεί κανεις να "κοροϊδέψει" ετσι εύκολα, χωρίς αντίδραση.
Ακούστηκαν σκόρπιες και κάποιες ελάχιστες φωνές που έλεγαν να μην υπερβάλλουμε και μη μιλάμε για νεκρούς κλπ κλπ και πού ξέρουμε, και δε θα γίνει κάτι με όλο αυτό και άλλα τινα φιλοσοφικά.
Θα εμπιστευτώ την κρίση μου και το ένστικτό μου. Αυτό να κάνουν όλοι.
Να είναι αληθινοί και γνήσιοι. Να γράφουμε ακριβώς όπως αισθανόμαστε και αφού πρώτα κρίνουμε πως πρέπει κατι να γράψουμε.
Πραγματικά δεν θέλω να γράφω κάτι, ετσι για προβολή χωρίς ουσία.
Οση αξία έχει ενα διάσημο και άξιο μπλόγκ, μια Ψιλικατζού, ενας Πιτσιρίκος, ενας Νίκος Δήμου και άλλοι, άλλη τόση αξία και πλούτος υπάρχει και στα μικρά και άσημα μπλογκάκια, αρκεί να ψάξει κανεις να τα βρεί.
Και πραγματικά, υπάρχουν διαμάντια γραφής παντού. Κρυμμένα σε μια γωνιά, αλλα έχουν να πούν κάτι, εχουν να πούν πολλά, επειδή γράφουν γνήσια, αυθεντικά, ανθρώπινα.

Γλαρένιες αγκαλιές, Πικο εξάρες, Ενεσούλα πονάει, Χαζοβιόλες σας βγάζω γλώσσα, Σπιτόγατε πάρε τηλέφωνο, Παράφωνε φώναξε, Τσοπάνη πρρρρρρρρ, Λορελέι αη λάβ γιου, Θαλασσοβαζελμένη χελλο, Νάντια αη λάηκ γιορ αβαταρ, Καλλιτέχνες χοχοχο, Πρέζα εισαι πρώτος, Καφροδίτες χεβ ε νάης ντέη, Καλτσόβρακο χώσε, και μπορεί να ξέχασα πολλούς αλλα όλοι ειστε διαμάντια γραφής ή αλλιώς, στην καθομιλουμένη, και γαμω τα παιδιά !

Καλό Σαββατοκύριακο :)

7 σχόλια:

  1. Tzonako μου,
    είμαι πολύ μικρή ως προς την εμπειρία μου στο νετ και ακόμα νεογέννητη στα μπλογκς.
    Πάντα ψάχνω τα κειμένα σου και τα απολαμβάνω όπου τα βρω, γιατί, ακόμα και αν το θέμα δεν με ενδιαφέρει, κάνεις κάθε φορά μια μικρή κατάθεση ψυχής.
    Είσαι αληθινός, τίμιος προς τον εαυτό σου και τους άλλους και με μεγάλη ευαισθησία. Α, και χιούμορ. Πολύ σημαντικό και αυτό.
    Αυτά προσπαθώ να κάνω κι εγώ.
    Είσαι ο δάσκαλός μου!
    Να είσαι πάντα καλά, ο εαυτός σου και να συνεχίσεις ακριβώς έτσι.
    Δεν έχει και τόση σημασία να σε διαβάζουν πλλοί. Σημασία έχει αυτοί που σε διαβάζουν να σ' εκτιμούν!
    Ακόμα κι αν πρόκειται για ένα μόνο άτομο.
    ευχαριστώ (για όλα)
    Ενεσούλα (πονάει, αλλά μ'αρέσει!;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό σου Σ/Κ!
    Δεν ήθελα να αναφερθεί η Γλαρένια πρώτη. Προηγούνται άλλοι, πολύ, μα πολύ αξιόλογοι bloggers, "τέρατα" γραφής και γνώσεων.
    Και για να μην είμαι αγενής,
    Σ' ευχαριστώ για την εκτίμηση και ανταποδίδω

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ωωωω είμαι βαθύτατα συγκινημένη(βασικά να σου πώ την αλήθεια διάβαζα ,διάβαζα να δω λέω!σιγά μην βάλει και το δικό μου κουτσο-μπλογκ στα πολύτιμα αλλά με γραψες! :))))))))(τεράστιο χαμόγελο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προτιμώ να διαβάζω άρθρα ανθρώπων που δεν έχουν ούτε τα πολλά σχόλια, ούτε την τρελή επισκεψιμότητα στις μπλογκογωνιές τους. Μόνο το χαμόγελο που φαντάζομαι σκάει κάποιος όταν ξέρει ότι έστω ένα ζευγάρι μάτια διάβασε το αρθράκι του και το βρήκε ενδιαφέρον με κάνει να νιώθω ευχάριστα.

    Τώρα πλέον που γράφω το σχόλιο είναι Κυριακή βράδυ, οπότε καλή εβδομάδα σε όλους.

    Όσο για εσένα tzonako είσαι αυτός που είσαι και αυτό είναι αρκετό για να ρίχνω τις πικο εξάρες μου στην μπλογκογειτονιά σου.

    Τα λέμε σύντομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σίγουρα αυτό που αναβλίζει από το blog είναι η αυθεντικότητά σου...

    Χαρακτηριστικό σπάνιο σε άνθρωπο...

    Την αντίδραση να δούμε πότε θα την δούμε και από τον υπόλοιπο, αποχαυνωμένο λαό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παιδιά το θέμα μου δεν είναι να με διαβάζουν πολύ ή να φτάσω τη δόξα άλλων. Μακάρι αλλα δεν είναι αυτός ο σκοπός.
    Ο σκοπός είναι να είμαστε αληθινοί, με μέτρο και λογική.
    Ας είμαστε 10-20. Αλλα σε κάθε λέξη θα ξέρω οτι διαβάζω ενα κομματάκι του αλλουνού, κι αυτο θα λάμπει σαν διαμάντι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. γμτ δεν έχει smileys ο blogger (φατσούλα που κοκκινίζει) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

-πες οτι θες αλλα να σέβεσαι τους άλλους συνομιλητές-
Δεν συνηθίζω να απαντάω σε μη μπλόγκερς κρυμμένους πίσω απο σκέτο λογαριασμό google. Θα τα σβήνω.
Α, και είμαι υπευθυνος ΜΟΝΟ για οσα λεω... δεν ειμαι υπευθυνος για οσα καταλαβαινεις.
ΤΖΟΝ παπαρολόγος.

Tweet

Related Posts with Thumbnails

Do not clopy

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape