Κουβέρ : δεν καταργήθηκε ακόμα.

H έγκυρη ιστοσελίδα Εδω λέει οτι το κουβέρ καταργείται.

Και όμως, 15 μέρες μετά, ακόμα μας το χρεώνουν !

Ερωτώ ως χαζός πολίτης :
Ισχύει η κατάργηση του κουβέρ ή όχι ; Απο πότε ;

Να πω εδω οτι σε ερώτηση μου, το γκαρσόνι απάντησε :
" Σε όποιο μαγαζί και να πάτε θα σας χρεώσουν το ίδιο "

Υπάρχει κάποιου είδους "συμφωνίας" μυστικής ωστε να μην εφαρμοστεί το μέτρο ; Μήπως να περάσει η καλοκαιρινή σεζόν πρώτα, ωστε να εισπραχθεί το #^$*!#* κουβέρ ;

Α, ρε Ελλάδα της συντεχνίας !!!

Πφφφφφ....

...την επόμενη φορά που θα αεριστώ, να θυμηθώ ν' ανοίξω το παράθυροοοοοοο.....

CHRISTODOULEAGUE ELEHSONBALL

Τα νεύραααα μουουου ... !


Τι δουλειά έχει κοτζάμ Παναθηναϊκάρα στον πάσης Αθήνας, μου λέτε ;

Ζήλεψε φαίνεται και εκείνος την δόξαν των λαμπρών παλληκαριών, οπως και άλλοι ( λέγε με ο άντρας της Νατάσας ) και είπε να φτιάξει απο του χρόνου ενα νέο σκεύος για την μεταλαβιά, στο σχήμα της Κούπας !

Αυτά είναι ! Σούπερ chursh lifting and new taxis pragmaton !

Μα ενα δεν καταλαβαίνω : ΄Πώς καταδέχεται να ασχοληθεί με τόσους λίγους ; Ειναι 12 παίκτες συν αναπληρωματικοί και οι προπονητές, μαζι με τα αφεντικά, τους Γιαννακόπουλος μπράδερς. Πόσο τοις εκατό του εκλογικού Σώματος είναι τούτοι ; μπα,,, ουτε καν 0,00000001% δεν ειναι, πού να συγκριθούν με την λαοθύελλα του που υπέγραψε για ταυτότητες ;

Μάλιστα με τόσους οπαδούς, καλά θα κάμει να σκεφτεί και την διοργάνωση μιας Λίγκας στο όνομά του, ετσι για να εκτονώνονται πετώντας σταυρούς στο παρκέ.

Κυρίες και κύριοι, υποδεχθείτε την CHRISTODOULEAGUE ELEHSONBALL.

Στα ημίχρονα θα ψάλλονται ύμνοι και δεήσεις ( αν χάνουμε ) και μετά το τέλος του αγώνα να μη φύγει κανείς ! Θα έχει λόγο ο Χριστοδουλίγκας και πάσης Ασσίστ, αλλα στην έξοδο θα μπορείτε να καταθέσετε τον οβολό σας για την αποπεράτωση του Ιερού Σταδίου της Εκκλησίας στον Καρέα, χωρητικότητας 2,977,896 υπογραφών.

Χάϊλ νέε ηγέτη του αθλητισμού, χάϊλ μελετηρέ νέε του '70, χάϊλ και αντε εβίβεςςςς ...

Παραίσθηση

Σμιχτές σκιές τρεκλίζουν απο δω κι εκεί σαν να τραβάνε η μιά την άλλη στο πιο σκοτεινό σημείο για να χαθούν απο το οπτικό μου πεδίο.
Η νύχτα αλλάζει πολλά και τα κάνει να μοιάζουνε αλλιώς, καμμια φορά δίνει και μιαν αλλιώτικη διάσταση σε ανήμπορα να δείξουν το δικό τους χρώμα αντικείμενα παρα μόνο οταν έχει φώς.
Χαζεύοντας τους περαστικούς κι ακούγοντας πότε πότε πνιχτά γελάκια και τα βήματα στις πλάκες απο κάποια γυναικεία τακούνια, προσπάθησα να αφουγκραστώ ψιθύρους άγνωστων απο το παρελθόν, στο ίδιο μέρος !

- ...δες εδω ! έχει ενα βράχο φαρδύ, πάμε να κάτσουμε !
- πού είναι ; κάτσε να ρθω κοντά.
- έλα, ωραία είναι, τώρα που χει φεγγάρι μπορείς να βλέπεις καλά.
- Ναι, μια χαρά φαίνεται, ελα ν' αράξουμε, ώπα.
- Ξέρεις, πάντα μ' άρεσε να βρίσκω γωνιές σε παραλίες, βράχους μυστικούς, ετσι, να κάθομαι δω πάνω και να τα ξεχνάω όλα.
- Δίκιο έχεις, ειδικά οταν έχει φεγγάρι ε ; αχχχ τι φανταστικό θέαμα, το λαμπύρισμα πάνω στα νερά !
- Θέλεις ενα φιλάκι ; μμμμ, είμαι πολύ χαρούμενη !
- Α, όλα κι όλα, περνάει κόσμος απο πίσω, τι θα πούν ;
- Ελα μωρέ, σχεδόν δε φαινόμαστε, όλο οταν εχω εγω όρεξη, εσυ κάτι βρίσκεις. Να, κοίτα εκει, ειναι άλλο ενα ζευγαράκι, φιλιούνται, κοίτα !
- Δε με νοιάζει, ας κάνουν οτι θέλουν, εγω ειμαι δω και είμαστε μια χαρά μαζί. Λες να τους ενοχλούμε ; πάμε πιο πέρα αν θες.
- Α, μπα, όχι, δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους, κι ας περνάει κόσμος, αν και ειναι ήσυχα. Την ημέρα γίνεται χαμός εδώ.
- Ε, ναι, τωρα πάνε να κοιμηθούν γιατι δουλεύουν αύριο, τι είναι νόμιζες, φοιτήτριες όλοι ; χαχα...
- Εμ τώρα τι θες να πείς δηλαδή ; Τι έχουν οι φοιτητές ; ε ; οι φοιτήτριες ειδικά μήπως ;
- Χαχαχα, ελα μωρε, σε πειράζω, θέλω να πώ οτι έχουν οικογένειες οι άνθρωποι, παιδιά, πάνε να τα κοιμήσουν νωρίς, έχουν υποχρεώσεις άλλες, εμείς είμαστε νέοι ακόμα γι αυτά.
- Παιδιά ε ; χμμμμ κάποτε πρέπει να γίνω μάνα που λέει κι η φίλη μου η Ειρήνη !
- Η Ειρήνη δεν ξέρει, ας μην χώριζε, να ήταν μάνα τώρα δα. Την συμπαθώ πάντως.
- Ε, δεν είναι όλοι τυχεροί. Δες την Αλκυόνη, στα 32 της και προσπαθεί ακόμα ...
- Τι πα να πεί " προσπαθεί " ; Το κάνει συνέχεια δηλαδή ; ολε ! χοχοχο...
- Ε, φαίνεται κάτι πρόβλημα θα χει μωρε, δεν ρώτησα, δεν τα ρωτάνε αυτά. Πάντως καλά ειναι να το κάνεις το παιδί όσο εισαι νέος.
- Εσυ θέλεις ;
- ( αμηχανία... ) εεε, ναι αμε, πώς δε θέλω, αλλα θέλω να σου μοιάζει. χεχε, αν ειναι κορίτσι.
- Εντάξει, εγω αγόρι θέλω αλλα οτι να ναι, καλά να είναι.
-....
- ( σιωπή ... ) ( ακούγεται ενα παφλασμα απο τη θάλασσα )
- Φιλάκι ;

Εφυγα χαμογελώντας που οι άνθρωποι παραμένουν παιδιά μέσα τους, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Και πάντα κάτω απο το φεγγάρι, μπροστά στο κύμα, πάνω σ' ενα βράχο, θα λένε ιστορίες....

Peace... εσωτερική γαλήνη

H μέρα φεύγει... η θάλασσα γαληνεύει, μερώνουνε τα σύννεφα που πριν απειλούσαν με βροχή, σαν αερικά πλανιώνται πάνω κάτι πέπλα, σαν σκέψεις χαμένες αλλωνών.
Αρχίζουν να σκοτεινιάζουν γωνιές στο οπτικό μας πεδίο.
Μυστηριώδεις φόρμες απο το φώς και τη σκιά περιγελάνε τη φαντασία μας.

Πάντα σε μια θάλασσα μπροστά γαληνεύεις.
Αραγε γαληνεύουνε έτσι οι ψυχές οταν φεύγουν ; Πού πάνε ;

Ιδέα μου θα ναι....

Η κυνική πραγματικότητα θα με προσγειώσει σύντομα.
Ως τότε, ας γίνω ενα με τη θάλασσά μου, ας στείλω σκέψεις εκει πάνω.
Κάποιος θα ακούει...


Ιδέα μου ;

Είσαι εδω και θα είσαι

Δεν θα γράψω κανενα ακόμα λογίδριο δακρύβρεχτο.
Αλλίμονο σε όσους απο μάς θα έχουν την τύχη μιας ΑΜΑΛΙΑΣ.
Ωστόσο δεν θα πάει χαμένη η φωνή της.
Καλό ταξίδι και θα τα πούμε.

Φακελλάκι δόξα τω θεώ

Μόλις έγραψα στο μπλόγκ του Ανεμος και στης Αμαλίας.
Δεν αντέχω άλλο κοροϊδία, θα φωνάξω μαζί τους, θα τα γράψω κι ας τα διαβάσει όποιος θέλει.

Ακουσα οτι ο μίστερ αρχιεπίσκοπος Αθήνας έχει λέει εξοχικό σε παραθαλάσσια περιοχή - φιλέτο, κάπου στο Θεολόγο. Το αγόρασε λέει η Αρχιεπισκοπή.
Προσωπικά δεν μ αρέσει το μέρος, άσχετο.
Εξοχικά έχουν και οι περισσότεροι γιατροί.

Αυτός ο "ηγέτης" λοιπόν, πριν μερικά χρόνια έβγαλε ενα λάβαρο της Επανάστασης για σόου με αφορμή τις νέες ταυτότητες όπου δεν θα αναγραφόταν το Χ.Ο.
Μάζεψε και εκατομμύρια υπογραφές κολλημένων - βαρεμένων - βλαμένων για τις ταυτότητες, απο αυτούς που μαζεύει η κ. Ανίτα Κλάνια στις εκπομπές της.
Ακόμα κι οι γονείς μου υπέγραψαν.

Λέω τωρα εγω ο αφελής :
Δεν μπορούσε να κάνει τέτοια κινητοποίηση για κάτι πιο σοβαρό ;
Για παράδειγμα για το γνωστό "φακελλάκι" των γιατρών ( και των παπάδων ).
Αυτό δεν θα ήταν κάτι θεάρεστο ;
Δεν θα ηταν ενα έργο που ταιριάζει στην άγια εκκλησία μας ;
Δεν θα ήταν μια συμβολή στην βελτίωση της κοινωνίας μας ;

Αλλα φαίνεται αυτό δεν μαζεύει ψήφους, δεν συμφέρει οικονομικά, μιας και θέλει να κάμει λέει "επενδύσεις" η Εκκλησία.

Στο μεταξύ άνθρωποι ταλαιπωρούνται απο γιατρό σε γιατρό, απο νοσοκομείο σε νοσοκομείο, άλλοι πεθαίνουν και τι έγινε ; Ο παπάς και ο γιατρός θα πληρωθούν και μάλιστα καλά, και μαύρα.
Ενω εγω πληρώνω όλους τους φόρους μου σαν καλό παιδί. Και οταν αρρωστήσω θα πρέπει να δώκω φακελλάκι.
Ε, όχι !!! Οχι δεν θα δώσω.

Το χοντρό απόστημα της κοινωνίας μας σήμερα και απο παλιότερα, είναι οι γιατροί και το παπαδαριό. Δεν θέλω να τους βάλω όλους στο ίδιο τσουβάλι. Υπάρχουν και σωστοί.
Οπως λέει και η Αμαλία όμως, είναι η εξαίρεση.
Ρε ΓΑΜΩΤΟ, δεν μπορεί να γίνουν κανόνας οι σωστοί ;
Δεν μπορούν να κάνουν κάτι σωστό για όλους ; Τόσο παρτάκηδες ; Ας τα πάρουν μαζί τους στον παράδεισό τους.


Το ξέσπασμα το 'χα καιρό μέσα μου, απόψε όμως δεν άντεξα.
Καληνύχτα σας.

Champions beer κι ο καναπές του νότιου

Πάει.... το είδαμε κι αυτό.

Τελικός Champions League ποδοσφαίρου 2007 στην Αθήνα.

Σχεδόν άκουγα τις φωνές απ' το γήπεδο, εδω κοντά έγινε το παιχνίδι.

Και τα είδα όλα απο τον καναπέ μου. Τι Πλατινί - Παπούλιας - Γκαγκάτσης τριο, τι Μπερλουσκόνι-θα-φάτε-σκόνη να τα λέει άνετος κι ωραίος, τι Ζαγοράκης να κουβαλάει μια κούπα

( ψιτ, δεν σου είπαν "σήκωσέ το " ε ; σε είδα που αναρωτιόσουν, " Στίλβωσέ το " έλεγαν όμως ).

Τίγκα απο κόσμο το γήπεδο, σαν να μην άντεχε τόσο βάρος. Κοκκίνισε ο τόπος, μια και αυτό ηταν το βασικό χρώμα των δύο ομάδων που κουβαλήθηκαν απο βόρεια στη γειτονιά μας γιατι είμεθα very anaptygmeni ποδωσφερικά χώρα.

Αμε ! Τι νομίζατε ; Με φιλάθλους πολιτισμένους, νοήμονες, που τραγουδούν οικογενειακά τραγούδια στο γήπεδο, τόσο που σε συγκινούν, αφού τα περισσότερα άσματα μιλούν για την μητέρα του διαιτητή, την κόρη του Χ ποδοσφαιριστή και άλλα τέτοια αθλητικά.

Με ομάδες που μας κάνουν να καμαρώνουμε στας Εβρώπας κάθε χρόνο, μέχρι το Νοέμβριο !

Τι, λίγο το χεις, οικονομία κιόλας δεν χρειάζονται κοντομάνικες φανέλλες για μετά.

Το τι μπύρα καταναλώθηκε δε λέγεται. Πανηγύρια οι ζυθοποιίες, και πολύ κουτάκι για ανακύκλωση.

Μετα το μπάσκετ, έγινε και της μπάλλας εδω ο Τελικός. Ενας Τελικός σε κάτι, οτι και να ναι αυτό, σε καθηλώνει θες-δε-θές. Αν και δεν μπορώ να πώ οτι μου άρεσε το χτεσινό ματσάκι.

Πάνω κάτω η μπάλλα, ναι, αλλα χωρίς πολλά καρδιοχτύπια. Ελάχιστα κόρνερ, ελάχιστα μακρινά φάουλ και οι Ιταλοί σε ενα απο τα λίγα, πέτυχαν το πρώτο τους γκολάκι.

Ο Ινζάγκι έβαλε τα μισά του φετινά γκόλ στο ΤσουΛου χτες βράδι !

Τα χει τα χρονάκια του κι εκείνος κι όλα τα άλλα παλλικάρια, τι να πείς για τον 40ρη Μαλντίνι πιά.

Να σας πω, εγω Λίβερπουλ ήθελα μόνο και μόνο γι αυτόν τον τεράστιο αθλητή, τον Γκέρραρντ. Δεν φτάνει όμως ένας, ή δυο-τρείς. Οι άλλοι ήταν πιο ομάδα.

Ενηγουέη που λέν κι στου Μήτσ' του χουριό, οι καναπέδες αναστέναξαν και πάλι, και νιώσαμε κι εθνικά περήφανοι. Ευτυχώς που δεν έβρεξε. Τσουλήθρα Λίγκ...

Στην αναμνηστική φωτογραφία της νικήτριας ομάδας υπάρχει και μια μεγάλη πινακίδα μπροστά που λέει :

UEFA Champions League Winners Athens 2007

Μόνο που ο Γκαττούζο έβαλε την κουπάρα, ακριβώς μπροστά στο Athens.

Περιμένετε να δημοσιευθούν και θα το δείτε. Ρε Γκαττούζο μας έκαψες ρε φίλε.

Πάει ο τουριζμός μας. Για τιμωρία σου να δείς του χρόνου απο τον καναπέ σου ρε το Τσου_Λου ! Και οι μπύρες σου να γράφουν Athens ρε ! ...να μάθεις.

Δε μασάμε, οδηγάμε.

Οδηγώ και σε σκέφτομαι

Πίστεψέ με, δε μασάω,
μόλις πιώ ενα ποτηράκι,
και τελειώσει το ματσάκι,
πλένω δόντια, πλένω πόδια,
μίλια πρέπει να οδηγάω,
μόλις φτάσω και σε δώ,
φερε μάσα θα σου πώ,
κι αν δεν εχεις μάσα θα ορμήσω,
σαν Γκουζγκούνης τρομερός,
"τοτε κι εγω θα σε .... "
απο πίσω κι απο μπρός.
Αυτό είναι έρως και ρομάντζο,
στο κρεβάτι και στο ράντζο,
μη με κόβεις για δειλό,
με προτείναν για στρατηγό,
δε μασάω όμως πράμα,
ετοιμάζομαι να ρθώ,
και να δω πώς θ' αντιδράσεις,
σαν αρχίσουνε οι δράσεις,
τώρα που ναι ο καιρός,
Μάης μήνας βροχερός.

...αντε, εβίβεςςςς :Ρ

Εμβόλιο περιορισμένης προστασίας κατα AIDS

Εμβόλιο που θα προσφέρει περιορισμένη ανοσία κατά του AIDS φαίνεται να βρίσκεται σχεδόν έτοιμο για να βγεί σε παραγωγή.

Περισσότερα ΕΔΩ : "http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=803377&lngDtrID=252"

Ο ιός HIV έχει αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολος στόχος για τη δημιουργία εμβολίου ως τώρα.

Η επιφάνειά του διαρκώς αλλάζει, μεταλλάσσεται, και δεν υπάρχει σταθερός στόχος όπου θα μπορούσαν να συνδεθούν αντισώματα.

Οπως φαίνεται όμως, γίνεται εστω και αργά μια πρόοδος στο θέμα του εμβολιασμού.

Μακάρι.

Στο μεταξύ, όλοι πρέπει να προσέχουμε τον αόρατο κίνδυνο.

Ερωτας

Σ' αγαπάω το ξέρεις ; Εσύ ;
Μου ψιθύρισες και γω τ' άκουσα σαν τον άνεμο εκείνη την ώρα.
Ας μείνουμε τώρα έτσι, κι αύριο, θα σου απαντήσω.
Με τον τρόπο μου.
ΣΣΣΣΣΣ.... άσε με να με νανουρίσει το κύμα.....

Ο καλός και ο κακός

Διαλιέχτε εναν καλό κι εναν κακό του δεκαήμερου που πέρασε :

1- Ο κακός Λύκος ( Wolf-ovich ) - Παγκόσμια Τράπεζα. ( Κρίμα το παληκάρι )
2- Ο καλός Ρώσος ( Κόσσοβο γιοκ )
3- Ο κακός γιατρός ( τεράστια ποσά εκκρεμμούν για ιατρικά λάθη )
4- Ο καλός λαθρομετανάστης ( στα φανάρια )
5- Ο κακός δικηγόρος ( έγινε βουλευτής )
6- Ο καλός περιπτεράς της γειτονιάς ( μου χάλασε 200ρι )
7- Ο κακός (Β)ρωμύλος Πολυνομίκογλου ( φτωχαδάκι αλλα τίμιος )
8- Ο καλός οδηγός ταξί ( δεν κλέβει )
9- Ο κακός οικοπεδοφάγος Γλυφάδας ( μεγάλο λαμόγιο )
10- Ο καλός Ριβάλντο. ( κλαάαμα )
11- Η κακή Τράπεζα ( εδω τα καλά -τσάμπα- δάνεια )
12- Η καλή χελώνα Cantor των Χμέρ ( είδος που θεωρούσαν εξαφανισμένο )
13- O κακός Προύστ ( πολύ αδιάκριτος λέμε )
14- Η καλή Tania Derveaux υποψήφια στο Βέλγιο ( θα πάρει 40,000 blowjobs-για-ψήφους )

Ετσι, για να μην μας περνάνε για χαζούς και δεν ξέρουμε να βλέπουμε το καλό και το κακό.

Technorati

Technorati Profile

Κοιμήσου σαν μωρό

Πάει καιρός απο τότε που σαν παιδιά κοιμόμαστε όπου νά ταν, όποτε νά ταν... ανέμελα, χαλαρά, κάτι μαγικό μας νανούριζε και μας κοίμιζε σαν αγγελούδια. Πόσο μου έχει λείψει αυτό ! Προσπαθώ να το βρώ, κάτι καταφέρνω κυρίως στις Διακοπές αλλα και πάλι δεν είναι το ίδιο με τότε.

Οι εικόνες είναι παρμένες απο διαφήμιση της Korean Air για τα νέα, άνετα καθίσματα της.
Δεν ξέρω αν θα κατάφερνα σε αεροπλάνο να κοιμηθώ σαν μωρό, ξέρω όμως κοιτώντας τις εικόνες οτι θα το ήθελα πάρα πολύ. Όπου να ΄ναι, όποτε έρθει.
Αυτη τη στιγμή κιόλας, και κάθε μέρα :)

Χικκκ ... εεε χικ λέμε

Μόλις γύρισα απο ενα παρτάκι.
Πάλι καλά που ήταν εδω κοντά, χικκκ...
Αλκοτέστ δεν είχε, έχει γαμοτέστ όμως, δεν κάμει κούκου.
Ε, να μην πιούμε 3-4 ποτάκια ; Να πιούμε !
Εμ, να μην μας ζαλίσει η τσιφτετελιά εκείνης της ψηλής ; χικκκ,,, ναι να μας ζαλίσει. Θεϊκό χαμόγελο και υπέροχο μπούστο.
Πεινάω, άσχετο.
Κάτι βρήκα στο ψυγείο, χικκκ... το τσακίζω και πριν τον ύπνο ενα ακόμα χικκκ ποτάκι θα με στείλει για ουάου όνειρα. Τα πιάνω έγχρωμα, ξέρετε. Μέχρι πράσινα άλογα είχα δεί κάποτε, απίστευτα χρώματα.
Αντε, άγνωστοι και άγνωστες, ψηλή με το λαχταριστό μπούστο και το όμορφο χαμόγελο, βροχούλα εκει έξω που με ξάφνιασες, και συ φίλε που τα πιαμε μαζί μετα απο 8 μήνες, να μαστε καλά, καλή μας νύχτα :)

Μα, καλά, όλοι δίνετε ;

• Καλησπέρα.
• Καλησπέρα, τι κάνεις ;
• Καλά λέω, μόλις γύρισα απο αγώνα, ψόφιος είμαι, εσείς ;
• Εμείς... τι να κάνουμε, εδω, στον αγώνα, δίνουμε, δίνουμε, αγωνία !

Κοιτάζω δίπλα, η κόρη με κάτι βιβλία και σημειώσεις.

• Κατάλαβα, εξετάσεις ε ;
• Ναι, ναι, εξετάσεις, πανελλήνιες !
• Καλό κουράγιο.
• Φχαριστούμε, να σαι καλά ( η μαμά, όχι η κόρη, αυτή κιχ δεν είπε )

Απομακρύνθηκα και ενα μεγάλο ερωτηματικό αιωρήθηκε για ώρα πάνω απ το κεφάλι μου.
ΔΙΝΟΥΜΕ είπε !
Οικογενειακώς ; :?
Το παιδί δίνει, ο μπαμπάς και η μαμά τι στο καλό λένε πως δίνουν ;
Πάει, θα τα αγχώσουν τα παιδιά και οι ίδιοι !
Ας τ΄ αφήσουν στην ησυχία τους να μελετήσουν, και ας κάνουν κάτι να πάψει αυτή η πανελλήνια οικογενειακή ταλαιπωρία κάθε χρόνο με τις πανελλήνιες εξετάσεις !
Δεν είναι δυνατόν για ενα-δύο μήνες να παλαβώνει η μισή και βάλε Ελλάδα για να πετύχει το παιδί στις εξετάσεις !

Κακό κάνουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά. Ασε το αδιάκοπο πηγαινέλα και τα δίδακτρα σε φροντιστήργια όλο τον χρόνο.
Δε λεω πως δεν είναι σημαντικό μεν, αλλα όχι κι έτσι βρε παιδιά, όχι κι έτσι !

Δεκατεσσαρομάτης

Είπεν και ελάλησεν λέει ενας κύριος ειδήμων σε οικονομικά πράγματα, σχετικά με τα περίφημα ομόλογα με αφορμή το τεράστιο αυτό σκάνδαλο.
Είπε πολλά που δεν τα θυμάμαι τωρα, να πω την αλήθεια, πάντως είναι λέει καλό πράγμα οι επενδύσεις. Αυτο το κατάλαβα.
Το όνομα του κυρίου αυτού, είναι Τεσσαρομάτης.
Μια χαρά, απλά με έκανε να σκεφτώ εκείνη την προειδοποίηση που μας απευθύνουν συχνά οταν πρέπει να προσέχουμε :
" Τα μάτια σου δεκατέσσερα "
Και λέω, δύο μάτια να κοιτάνε μπροστά, δύο πίσω, δύο δεξιά, δύο αριστερά, δύο πάνω και δύο κάτω.
Σύνολο = 12 μάτια.
Τα άλλα δύο πού στο καλό πρέπει να κοιτάνε ;

Μη τσέην μέηλ

Τζουνάκου μ'
άκου παλκάρ' μ', μι στίλαν ιένα μέηλ κι λέει να ντου στίλου σι 15 φίλους λιέει κι άμα δεν του στείλου θα πάθου κακό λιέει αλλα άμα του στείλου θα ντα κουνουμήσουμ ούλοι στου σόϊ !
Ρώτ'σα τουν ανηπσιό τουν Γιαννκίτσ' απ του Μιχαλίτσ' που ξέρ αφτός η κόρη τ σπουδάζ' κουμπιούτερ λιέει στην Ιταλία, μην κοιτάς που λείπ του κουρίτσ' διεκαπιέντι χρόνια, θα ναι δύσκουλ δλειά.
Μι λιέει ου Γιαννκίτσς " είναι τσέην μέηλ μπάρμπα μ' αφτο του πράμα"
Τι πααίν να πεί "τσέην μέηλ " τουν ρώτ'σα...
Μι λιέει "αλυσίδα μπάρμπα, αλυσίδα"
Ε, για να λιέει αφτός, θα ξέρ'
Ετσ κι ιγώ απουφάσ΄σα να πάρου τς Εβλαμπίας μια τέτοια αλυσίδα για τα 9,5 χρόνια γάμ' μας.
Ειπα ουτι θαν μουντέρνα 'λυσίδα ε ;
Σι φιλώ πουλύ Τζουνάκου μ' κι να προυσέχ΄ς τσι τσούχτρις κι τα κνούπια λιέμι.

Μήτσους

Υ-Γου. Ιγω λιέου να πας να πάρ'ς κι ισύ μια λυσίδα τέτοια, για τν γκόμνα σ', φτηνή ναι βρε, αντ' γεια σ'.

Τουρίστε ουρίστε

Ο ελληνικός Τουρισμός καταλαμβάνει την 5η θέση διεθνώς.
Αραγε μας έφεραν τουρίστες οι Σαρμπέλες ; μπα !
Μάλλον όχι. Η δεν μας λένε αλήθεια.
Εμείς που κάνουμε σεμινάρια στους ταξιτζήδες να ναι καλοί άνθρωποι και να μην κλέβουν ανυποψίαστους τουρίστες ! Τώρα, σωθήκαμε !
Να δω αν θα τους βάλουν ταξίμετρο - ταμειακή που θα έπρεπε να έχουν, αλλα δεν θέλουν.
Εκείνοι μπορούν να μήν θέλουν, .......εγώ ;
Εμείς που χρέωνουμε ομπρέλα-καρέκλα 8 € στην άμμο ( πού ; στην άμμο μου ρε ;;; ) οι έμποροι της άμμου και της παραλιακής.
Εμείς που πουλάμε τον ακριβότερο καφέ στην Ευρώπη και ίσως και στον κόσμο.
Γκρίπ φραππέ δε σπέσιαλ, δυναμωτικός για επιδόσεις !
Εμείς που πουλάμε μικρό μπουκαλάκι νερό απο 0,50 εως 1 ευρώ ! Ούτε Περιέ να ήταν.

Γουότερ φρομ Γκρής, όσο μπορείς,
Φραππέ, παραλία, τόπλεςς η κυρία,
καμάκι, μηχανάκι, καπέλλο παγωτάκι,
ταξί Ομονοίας, και πάσης ληστείας,
χοντρός πρωθυπουργός, κι @@ υπουργός,
Φάνι-Χάνι-Μαργιορέτα, Φατουρίδης μάμησέ τα
παίξε Λόττο και Λαχείο, κάμ του Γκρίς έχουμε φέτα,
φάε, πιες, κι όταν φύγεις μη ξεχάσεις
κι άμα θέλεις να ξανάρθεις !

Αχχχ άμοιρε τουρίστα, και εμείς πάμε Διακοπές και είμαστε για κανα μήνα τουρίστες στον τόπο μας και τα ζούμε συνέχεια αυτά. Τουλάχιστον επιλέγουμε να ξαναπάμε εκεί που μας φέρθηκαν σωστά. Ο τουρίστας δεν είναι ευκαιρία για κονόμα κύριοι του Τουρισμού. Είναι ευκαιρεία για πελατεία και δημιουργία σχέσης πέρα απο την οικονομική. Αν ο άλλος σε θεωρεί φίλο θα έρθει ξανά, ή και θα στείλει κι άλλους.
Και μην ακούσω μαλακίες οτι οφελούμαστε όλοι απο τον Τουρισμό.
Ενα κλειστό κύκλωμα είναι ο Τουρισμός στην Ελλάδα, όπου τρώνε όσοι εμπλέκονται.
Η εμπορευματοποίηση των νησιών, της άμμου που ανήκει σε όλους, θα γίνει ενα μπούμερανγκ στο τέλος.


ΥΓ. Στην φωτογραφία μια Αυστραλή τουρίστρια, στη χώρα μας το 2004 στην Ολυμπιάδα.

Sardonian: Ψιτ! Eurovission? Kiss my little pretty ass!

Sardonian: Ψιτ! Eurovission? Kiss my little pretty ass!

Πού 'σαι ρε φίλε ;

- Καλημέρα.
- Καλημέρες τι φκιάν'ς ;
Αφού είχε λυθεί η παρεξήγηση τότε, που ήθελε να με κάνει μαύρο στο ξύλο και δεν θα ήξερα κιόλας γιατί, ο φιλαράκος ο Σ. κι εγω μαζι και άλλοι, γίναμε φέσι κάμποσες φορές και πάντα σχεδιάζαμε ταξίδια και κάναμε πλάνα για το μέλλον, ο καθένας τα δικά του αλλα τα λέγαμε κι ο ένας στον άλλο κι αυτό μας έδινε όρεξη για την συνέχεια.
- Θα πάμε πουθενά το τριήμερο ; Τι λές ;
- Και δεν πάμε ; Τι έχεις κατα νού ; Μόνο μην είναι κακοτράχαλα, κι εχω τ' αμάξι καινούργιο, ενάμισι μήνα το εχω μόλις.
Ξεκινήσαμε μαζι με δύο φίλες, με τις σκηνές μας πίσω και όχι πολλά πράγματα, προς Πελοπόννησο. Κάπου στη διαδρομή, αποφασίστηκε να πάμε Ελαφόνησο.
Δεν είχαμε ιδέα τι θα βρούμε και πηγαίναμε στο άγνωστο.
Κόντευε να βραδιάσει οταν φτάσαμε στη Νεάπολη. Απέναντι ηταν το νησάκι.
Είπαμε να μείνουμε εκει για το βράδι και το άλλο πρωί πάμε απέναντι.
Στήσαμε σκηνές οταν σουρούπωνε, και βράδιασε πια ώσπου ν' αράξουμε κάτω στην άμμο με δυό μπουκάλια κρασί χύμα που αγοράσαμε απο κει, με τραγούδι, κουβέντα και το κυματάκι να σκάει σαν μουσική υπόκρουση νανουριστικά.
- Εχω ενα στρώμα ρε, χτες τ' αγόρασα, το φουσκώνεις και κοιμάσαι μεσα στη σκηνή.
- Το φούσκωσες ; ( χικ )
- Εχμμμ, όχι ακόμα, πωπω είναι και μεγάλο.
- Καλά, θα το φουσκώσουμε με το στόμα όλοι μαζί, φέρε δω.
Και δως του φου και φου ώσπου να φουσκώσει.
Μας πήρε ο ύπνος ούτε κατάλαβα πώς, κι ούτε ξέρω πόσο ήπιαμε.
Το πρωί ξύπνησα πρώτος. Απίστευτα όμορφο πρωινό, και δεν ήθελα να ξυπονήσω τους άλλους. Πήγα βόλτα στην παραλία.
Καμμιά φορά άρχισαν να ξυπνάνε και να σκάνε μύτη έξω απ τη σκηνή με κάτι μάτια σαν αυγά.
Παραπέρα ενας τύπος χτύπαγε χταπόδια στο βράχο. Τα έπιανε εύκολα με το χέρι κι όταν ζύγωσα, ειδα πως ητανε μικρά. Του το είπα οτι δεν επιτρέπεται να πιάνει τόσο μικρά.
- Ελα μωρε, όλοι πιάνουν ! ... απάντησε.
- Ναι, όλοι πιάνουν αλλα σε λίγο δεν θα βρίσκει κανείς.
Ξεφούσκωσα το στρώμα που καθώς έβγαζε τον αέρα απο μέσα μύριζε έντονα κρασίλα !
Οταν το φουσκώσαμε, ήμασταν ήδη πιωμένοι. Ετσι, ο αέρας μύριζε κοκκινέλι ! χαχαχα...

Η Ελαφόνησος έμοιαζε ήρεμη, γαλήνια. Τα νερά είχαν ενα όμορφο τυρκουάζ-πράσινο χρώμα.
Ψάξαμε να βρούμε παραλία να αράξουμε. Ο Σίμος μας άρεσε πολύ.
Στήσαμε σκηνές ξανά. Το μέρος ήτανε σαν έρημος με τόση άμμο. Αλλα ήταν η άμμος και το μπλέ της θάλασσας και τ' ουρανού. Μαύρισα σε μια μέρα.
- Θα μαζέψω ξύλα ν' ανάψουμε φωτιά το βράδι.
- Ερχομαι, λές να βρούμε ;
- Ολο και κάτι θα έχει.
Ο Σ. είχε πολλή προϋπηρεσία στο να βρίσκει ξύλα για φωτιά. Θυμάμαι μια φορά στην Εύβοια είχε κουβαλήσει ολόκληρο δεντράκι που βρήκε ξερό και πεσμένο, απο μακριά.
Δεν ξέρω ακριβώς γιατί, αλλα η φωτιά στην παραλία το βράδι, με παρέα δίπλα στο κύμα, με γαληνεύει, με ταξιδεύει, ξέρω οτι είμαι αλλού, όχι στον κόσμο της καθημερινότητας.
Και το ταβάνι ειναι ο ουρανός με τόσα αστέρια να ειναι ορατά, που στην πόλη δεν τα βλέπεις.
Αλήθεια, που είσαι τώρα φίλε μου ; Πού είμαστε ;
Καλά ηταν τότε, με λίγα πράγματα περνούσαμε καλά. Τώρα που τα χουμε όλα - σχεδόν - χαθήκαμε, η πόλη και οι τέσσερις τοίχοι μας κρατάνε φυλακισμένους.
Πρέπει να γίνει κάτι γι αυτό.
Σε παίρνω τηλέφωνο σε 5 λεπτά.

Εκφραση στον ελεύθερο χρόνο

Τι να κάνω ; Αφου η θαλασσομπερδεμένη θέλει να δει, θα κάνω κάτι που σπάνια εχω κάνει.
Θα δείξω μερικά πράγματα που μου αρέσει να κάνω για να χαλαρώνω.
Πρώτα απ όλα μου αρέσει να φτιάχνω γωνιές του σπιτιού με φυσικά υλικά, χρώμα και όσο πιο απλά γίνεται.
Βάφω κοχύλια και βότσαλα που μαζεύω απο παραλίες ( κλεπτομανία λέτε ; )



Την ώρα που τα φτιάχνω χαλαρώνω, ξεχνάω τα πάντα, ή βάζω στο βάθος του μυαλού ( ποιανού ; ) να επεξεργάζεται ζητήματα. Η απάντηση θα έρθει σε ανύποπτο χρόνο.



Επιλέγω χρώματα που να με ηρεμούν.



Στην ζωγραφική σε χαρτί όμως δεν ήμουν ποτέ καλός με το χρώμα, αντίθετα, με μολύβι ή κάρβουνο, τα κατάφερνα κάπως. Οι εκφράσεις προσώπων και τμήματα του ανθρώπινου σώματος ήταν πάντα το καλύτερό μου.



Μερικές φορές προσπαθώ να κάνω απλές γραμμές και προσπαθώ να αποδώσω το σύνολο καλύτερα παρά την λεπτομέρεια :


Αυτά τα ολίγα, το κράξιμο δικό σας, ορίστε, πάω να φορέσω κράνος.

Τα πράσινα παπούτσια φταίνε.

Χοχοχο, το κράτος του Πολύδωρα !
Πιάσανε έναν λέει για κάτι φασαρίες και τονε χώσαν μέσα, επειδή είδαν σε βίντεο κάποιον που φόραγε πράσινα παπούτσια, όπως και ο συλληφθείς.
Μα δεν ήμουν εγω... να λέει ο τυπάκος... ο άλλος ειναι ψηλός κι αδύνατος, εγω είμαι γιουβαρλάκι ενα και χώμα, ... τίποτα !!!
Τον χώσαν μέσα καλού κακού και εκεί να δεις καζούρα που θα φάει ο άμοιρος αν τον δούνε οι άλλοι συγκρατούμενοι με πράσινο πατούμενο ! Ούτε να το σκέφτομαι.
Και στο τέλος, αν είναι αθώος, τι θα γίνει ;
Δεν τον ξαναβλέπω να ξαναφοράει πράσινο πατούμενο, σαν εμένα που φόραγα κατι κόκκινα asics του μπάσκετ κάποτε και με πέρναγαν κυρίως για γάβρο !
Και θα του τό λεγε η μάνα του, δε μπορεί :
" Παιδάκι μου, τι χρώμα ειναι αυτό ; "
Τωρα θα με πείτε, καλά, πόσοι μπορεί να είχαν το ίδιο ενδυματολογικό γούστο με τον συλληφθέντα ;
Εγω λέω οτι γιατι να μην ειχαν φορέσει δέκα άτομα πράσινο παπούτσι ;
Κοτζάμ Ευρωπαϊκό πήρε ο βαζελουά, γιατι όχι ;
Τι να πω ρε γμτ, να κλάψω η να γελάσω ;

Πρρρρρ-ούστηδες περίεργοι...

Ε, αφού η μπερδεμένη μου στειλε πρόσκληση, ας απαντήσω αν και δεν μου πολυαρέσουν αυτά.

(1) Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι

. Παραλία, με καλή παρέα, ειδικά καλοκαίρι, γυμνός και αραχτός.

(2) Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί

. Η συνήθεια

(3) Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια

Όταν άκουσα ηλίθιες δικαιολογίες απο άτομο που με εξαπάτησε.

(4) Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι

. Αισιοδοξία και πίστη στον άνθρωπο.

(5) Το βασικό ελάττωμά σας

. Το ίδιο με το παραπάνω, εχω προδοθεί πολλές φορές.

(6) Σε ποια λάθη δείχνετε μεγαλύτερη επιείκεια

. Λάθος πάσα του αντίπαλου παίκτη στο μπάσκετ

(7) Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο

. Λίγο απο Γεννηματά, λίγο απο Κολοκοτρώνη και λίγο απο Μελίνα.

(8) Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα

. Ο Ελμερ Φάντ και ο Παναγιώτης Γιαννάκης.

(9) Το αγαπημένο σας ταξίδι

. Ανδαλουσία

(10) Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς

. James Herbert, Ιούλιος Βερν, Τσάρλς Μπουκόφσκι

(11) Ποιαν αρετή εκτιμάτε σε έναν άντρα;

. Τόλμη, ευαισθησία, εξυπνάδα, παιδεία, συνέπεια και χαμηλοί τόνοι.

(12) … και σε μια γυναίκα;

. Να είναι γυναίκα όταν πρέπει , να κατανοεί εναν άντρα και να παίρνει κι εκείνη πρωτοβουλία.

(13) Ο αγαπημένος σας συνθέτης;

. Λοϊζος, Θεοδωράκης, Ζαμπέτας

(14) Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους

. "Μάτια μπλέ"

(15) Το βιβλίο που σας σημάδεψε

. Ο τόμος της εγκυκλοπαίδειας Υγεία οταν έπεσε στην κεφάλα μου.

(16) Η ταινία που σας σημάδεψε

. Forrest Gump

(17) Ο αγαπημένος σας ζωγράφος

. Ρενέ Μαγκρίτ

(18) Ποια θεωρείτε ως μεγαλύτερη επιτυχία σας

. Επαγγελματικά δημιούργησα κάτι απο το τίποτα για πολλά χρόνια.

(19) Το αγαπημένο σας χρώμα

. Το μπλε και οι αποχρώσεις του στη θάλασσα

(20) Το αγαπημένο σας ποτό
. Κρασάκι. Αν δεν έχει, τότε πιάσε τσιπουράκι με μεζέ.

(21) Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

. Που δεν αντέδρασα νωρίς στις προειδοποιήσεις του ενστίκτου μου...

(22) Τι απεχθάνεσθε περισσότερο από όλα;

. Την μιζέρια, την κατινιά, και το να μην φταίει κανένας για κάτι λάθος.

(23) Όταν δεν γράφετε ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία
. Ζωγραφίζω, αθλούμαι

(24) Ο μεγαλύτερος φόβος σας
. Τα φίδια ! και οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις μου.

(25) Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέμματα

. Οταν δεν θέλω να ξυπνήσω κάποιον απο το όνειρό του.

(26) Ποιο είναι το μόττο σας;

. Ω ρε μάναμ' ...

(27) Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

. Αν απαντήσω θα το αναλάβει κάποιος ;

(28) Εάν συναντούσατε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;

. Πόσες άλλες ζωές είχα και θα έχω.

(29) Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσθε αυτόν τον καιρό;

. Απολογισμού και αναζήτησης. Ξεσκαρταρίσματος και πράξης.

(30) Με ποιά γυναίκα θα πήγαινα ενα μήνα διακοπές τωρα αμέσως.

. Με την συνάδελφο που θα μου έκανε το καλύτερο στοματικό ( λέμε τώρα )

Αν θέλουν οι kallitexnes ας πάρουν πάσα απο εμένα να απαντήσουν.

Πάω να ξεκουραστώ τωρα γιατι έχω και αγώνα το βράδι.

Σαμπρέλ, μη δίνεις σημασία...

Μα, γιατι ; τι έκανα και δεν με παίρνουν σοβαρά ;
Κάπως ετσι έμοιαζε ο καλλιτέχνης το βράδι στο ΟΑΚΑ που τον έβγαλαν να μας διασκεδάσει.
Ε, λοιπόν, σκέψου μεσιε Σαβρέλ πως-σε-λένε οτι σε συμπαθούμε.
Νιώσε οτι σε αγαπάμε, νιώσε οτι με εκπροσωπείς εκεί που πήγες.
Σκέψου θετικά, η 15η θέση ειναι καλή αν ξεκινήσεις ανάποδα.
Ολα πληρωμένα, έξοδα, τα πάντα, καλά θα περάσετε. Δόξα να χει η ΕΡΤ.
Ε, τι κι αν δεν μπείτε πεντάδα ; Δεν πειράζει, μη στενοχωριέσαι.
Και η 15άδα κάτι λέει, μη χαλιέσαι.
Α, ναι, και το τραγουδίδιον που θα πείς εκει, κάνε πως δεν το ακούς.
Ξέρω οτι δεν σου αρέσει αλλα στο επέβαλλαν. Μα ειναι άτεχνοι τελείως.
Θα σου ταίριαζε κατι καλό, αλλα τι να κάνουμε ; αυτά εχει η ζωή.
Ετσι που λες, μη στενοχωριέσαι καθόλου. Εμείς θα ακούμε κάτι άλλο κατα την διάρκεια του διαγωνισμού Γιουργιοβρίσιον κι ετσι δεν χρειάζεται να ανησυχείς για την υγεία μας.
Αντε... yassou Sardel και καλή επιστροφή τη νύχτα.

Τζουνάκου μ' βρες κουμπάρς

Τζουνάκου μ' αμα σι δείς κι γνουρίσ' κανα άνθρουπο μι ουόνουμα Αγάπιους ή Ιβγένιους να ξέρ'ς, ειν καλοί άνθρουποι, κι τς βαφτίσαν ετσ για να δούμ ούλοι πουόσου θιοσιβούμιν' είν κι να ξέρμι να τσ κάνουμι κουμπάρς να δούμι προυκουπί.
Κίνου του μόλογ τσ θειά σ' χαμένου πήγ' αμ διν ξέραμ κανα Ιβγένιου να μας πεί τι να του κάνουμι.
Γι αφτο σι λιέου, μόλς διαβάσς τούτ του ιμέηλ να πας να κάμς τη δήλουση στην ιφουρία κι τρέχα να κάμς κουμπάρς γιατι δε σι βλιέπου καλά μ αφτά τα βλόγκ' ...
Μήτσους

Ευρώπη ώρα 2007

Ευρώπη ίσον Γαλλία, έλεγαν παλιότερα.

Τωρα, μπορεί να μην είναι και ετσι ακριβώς, αλλα σίγουρα το τί γίνεται στην Γαλλία, επηρρεάζει όλη την Ευρώπη.

Ο Νικολά κέρδισε τις εκλογές εκει και περιμένω με ανυπομονησία, αν και η διπλωματία δεν είναι για ανυπόμονους, να δω πώς θα επηρρεάσει αυτο όλους μας. Εύχομαι θετικά.

Φυσικά δεν πιστεύω να έβλεπαν τον χθεσινό Τελικό της ευρωλίγκας του μπάσκετ χτες βράδι οι Γάλλοι ! Ειχαν να ασχοληθούν με τις εκλογές του, αλλα επιπλέον, στην ελληνική ομάδα μπάσκετ έπαιζε εκείνος ο τυπάκος με τα μακριά χέρια που βάζει φαρμακερά τρίποντα.

Εννοείται οτι κανένας Γάλλος δεν θα θέλει να τον βλέπει μετά το τρίποντο χουνέρι που τους έσκασε ο Μήτσος στο Ευρωμπάσκετ !

Και χτες τα ίδια έκανε. Βόμβες απο μακριά και όχι μόνο.

Ας ζήσουν λοιπόν χωρίς Διαμαντίδη οι Γάλλοι αλλα με Νικολά στο κεφάλι τους.

Ας ζήσουν με την απόφασή τους αυτή και εμείς με το Κύπελλό μας.

Σαν Ελληνες, μια επιτυχία μας κάνει περήφανους για καιρό.

ακόμα κρατάνε οι δάφνες απο την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ και την 2η θέση στο Παγκόσμιο του μπάσκετ πάλι.

Ο χτεσινός τελικός, πλούσιος σε θέαμα, ηταν και ο 2ος πιο παραγωγικός ( σκορ 93-91 ) μετά το εκπληκτικό 118-74 της Μακκάμπι το 2004 κατα της Μπολόνια.

Ηταν το τέταρτο ευρωπαϊκό τρόπαιο του Παναθηναϊκού απέναντι σε μια τρομερά καλή ομάδα και εναν Παπαλουκά που με τρόμαξε στη σκέψη οτι μπορούσε να μας κερδίσει μόνος του.

Οι δύο ομάδες εχουν ξαναφέρει το ίδιο σχεδόν σκόρ το 2005 στην εδρα της ΤΣΣΚΑ, στη Μόσχα, αλλα στον μικρό τελικό. Τότε ειχε κερδίσει πάλι ο Παναθηναϊκός με 94-91.

Ας αράξουμε λοιπόν στην "εθνική" μας επιτυχία εμείς, έρχεται και καλοκαίρι, ολε !

Διακοπούλες, και η Ευρώπη ας περιμένει λίγο, να μας καμαρώσει πρώτα, φτου μας, κι εμείς απο Σεπτέμβρη θα ασχοληθούμε ξανά ίσως με τον Νικολά και τους άλλους που θα έχουν αποφασίσει, σκεφτεί, δράσει πριν απο μάς, για μας.

Καλημέρα μας :)

Στο πάρτι ήμασταν κι εμείς εκεί.

Μπλογκεραδοπάρτι 5-Μάη-2007
Λεπόν φτάνω κατα τις 10 παρά και πάω να μπώ μεσα.
Ηταν κι ο Παράφωνος και μου λέει "πού πάς ;" ... "γιατι ;" του απαντάω, "εχει κανα πάρτι επάνω ; "
" Ε, ναι " μου λέει, " ο Παράφωνος είμαι "
" Χοχοχοχο, Τζονάκος εδω, τι κάνεις ; "
Πρώτοι μπήκαμε μέσα, δεν είχαν έρθει άλλοι, μετά ήρθε ενας τύπος και συστήθηκε ως Σπιτόγατος και οι τρείς μας φτιάξαμε μια επιτροπή υποδοχής ενα πράμα...
Οποιοι έμπαιναν, συστήνονταν και στο μεταξύ πήραμε τα πρώτα ποτάκια μας.
Ηρθε η Βασιλική απο Σαλλλόνικα και άλλοι, ο Νανάκος, η Ταραντέλλα και πιο αργά πολύς κόσμος.
Ασε, πολύ λολ, ενας τύπος συστήθηκε ως Μουτζαχεντίν :) Ωραίος !
Θα ταν κάπου 100 άτομα σίγουρα.
Φυσικά η Μέμα άργησε πολύ ( γκρρρρρρρ ) αλλα ηρθε μαζι με το Μπιζέλι και περάσαμε μια χαρά ( ο Μπιζέλι - χοντρο κιόλας - ηταν κι αυτός σαν εμένα αρρωστούλης αλλα ήρθε στο παρτάκι μιλλλάμε ! )

Βέβαια οφείλω να καταγγείλω την αγένεια όσων δεν συστήνονταν στην επιτροπή υποδοχής αλλα την επόμενη φορά θα έχει ταμπέλλα. :Ρ

Και ταμπελλάκι ειχα που έλεγε Tzonakos και τον Zouri άκουσα κι έφτιαξα ενα ταμπελλάκι "No camera " αλλα τον Ζουρή τον ίδιο δεν έτυχε να τον γνωρίσω απο κοντά. Συν οτι δεν είδα κανέναν να τραβάει φωτογραφίες.

Τελικά με νίκησε ο πονόλαιμος και ο πονοκέφαλος και την έκανα κατα τις 1.10'
Ωραία ηταν, και να ξαναγίνει.




ΥΓ. Ενα άτομο έλειπε αλλα, παράξενο, ήταν εκεί ! Η Αμαλία !
Εχω να της πώ οτι για πολλούς κατάλαβα οτι ηταν κοινό σημείο αναφοράς η Αμαλία και ετσι αν και δύσκολο να παραβρεθεί σωματικά εκει, ήταν ανάμεσά μας.
Αμαλία χάρηκα που σε ξαναείδα μέσα απο τους άλλους, ήσουν εκεί.

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ: Τι αλλάζει με τα μπλογκς;

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ: Τι αλλάζει με τα μπλογκς;

Μπερνοπέους II

Και για να μάθειθ παλιο-ιθπανέ, οι ομαδούλεθ απο τη χώρα θου την Ιθπανία θα παίτσουνε για θέθειθ 3-4 την Κυριακή και μετά θα δούνε Πανάθα-Ρώσους στον Τελικό.
Γουέλκαμ το Γκρέθια και...
αντε γειά Μπερτοπέφτου... αντε γεια ρε !

ΥΓ. Πριν φύγειθ, δώκε μια θυνέντευκθη θτιθ τοπικέθ αθλητικέθ φυλλάδεθ " ΦΩΘ " και " Πρωταθλητήθ " γιατι δεν θέλουν να φιλοκθενούν τίποτα πράθινο και δεν έχουν υλικό για το άθλημα.

_______________________________________________

Την Κυριακή για τον Τελικό η καφετέρια που πήγα σήμερα να δω το ματς, δεν κάνει κρατήσεις θέσεων ( φτου ) αλλα έχει νόστιμη σερβιτόρα και ωραίους καφέδες και ποτάκια.
Ησυχα σχετικά και πολύ συμπαθητικά.
Η ΤιΒι ειναι πάνω απο την πόρτα, ψηλά. Καλά είναι.
Επίθηθ... εεε, ... θυγνώμη επίσης ηθελα να πώ, φτιάχνει και λουκουμάδες με μέλι αλλα τους έχει χαλάσει λέει το μηχάνημα. Θα φέρω κέηκ απο το σπίτι.

Μπερνοπέου χέθε μέθα

Αρχίζει σήμερα η τελική τετράδα αγώνων της φετινής Ευρωλίγκα στο μπάσκετ. Χθές δώκανε λέει μια συνέντευξις τύπου και μεταξύ ευχολογίων και άσχετων πετάχτηκε ο Θανάσης ο Γιαννακόπουλος, αυτός ο εκπληκτικός παράγοντας και είπε οτι
" το μπάσκετ είναι και για τους φτωχούς " με αφορμή το θέμα της τιμής των εισιτηρίων.

Φυσικά η φούτσα ο Μπετοναρμέου απέφυγε τη σπόντα λέγοντας σαν ξανθιά και καλά οτι
" τα γήπεδα ειναι γεμάτα " !!!

Τι λε ρε Ιθπανέ ;;; Θοβαρά ;;;

Και οταν σε ρώτησαν μωρή λουλού γιατι κάποια πρακτορεία πούλησαν τα εισιτήρια σε οχταπλάσια - παρακαλώ ;;; - τιμή, γιατι πάλι έκαμες την πάπια παίζοντάς το ελεύθερη οικονομία, ανταγωνισμός, διαμόρφωση και πολιτική τιμών και όροι αγοράς και παπαριές μωρή λούλα παλιοχλεμπόνα μη πω τίποτα πιο χοντρό και μας τρέχουν για λογοκρισίες μαζι με τον Κινέζο ! Τι πα να πεί αυτό ;

Ο Γιαννακόπουλος το πε καθαρά :

" Κάποιοι έρχονται στο γήπεδο για πασαρέλα "

Θέλει να πει ο άνθρωπος οτι δεν θέλει να πηγαίνουμε γήπεδο μόνο για να μοστράρουμε την κοστουμιά πρώτη θέση με γκομενάκι δίπλα, αλλα να ξέρουμε το άθλημα, να το σεβόμαστε, να συμμετέχουμε, και κυρίως να το αγαπάμε !!!
Ξέρεις τι πα να πεί αυτό ε ; Να αγαπάς κάτι τόσο που να είσαι στα ουράνια μαζι με αυτό.

Δείτε εδω απόκομμα εισιτηρίου Ευρωλίγκας 2005-2006 απο αγώνα ΠΑΟ-ΡΕΑΛ

Ημερομηνία : 14/12/2005 Τιμή εισιτηρίου : 10 €

Φέτος πάλι στα 10 € είχε το εισιτήριο ευρωλίγκας. δηλαδη όχι κανα τρελλό ποσόν, που μπορεί ο καθένας να διαθέσει νομίζω.

Δεν μπορεί να ναι χαζός ο Γιαννακόπουλος να μην το βάλει πιο ακριβά ! Και 15 και 17 € να το βαζε δεν θα γκρίνιαζαν και πολλοί. Αλλωστε έχει την καλύτερη ελληνική ομάδα της τελευταίας δεκαετίας και βάλε. Γιατι λοιπόν χαμηλά ;

Μα, απλά για να μπορεί να έρθει στο γήπεδο εύκολα, ο καθένας. Να αγαπήσει την ατμόσφαιρα, το άθλημα, την γιορτή.
Κύριε Μπερνο-πέου πώς σι λέν, μάθε οτι το άθλημα που κυβερνάς καρεκλοκένταυρε που να χαλάσουνε τα ροδάκια της και να πέσεις, χτίστηκε απο απλούς ανθρώπους και στηρίζεται απο εμάς όλους που δεν έχουμε την τζιπάρα και τα φράγκα αλλα το ξέρουμε και το αγαπάμε.

Θα με πείς, " εγω θέλω €€€ " ΟΚ δεκτόν, αλλα μην κάνεις την πάπια στην αισχροκέρδεια και την κλεψιά. Το καταστρέφεις.

Δες το τέννις. Γιατι κατάντησε ελιτίστικο το σπόρ ; επειδή οι όποιοι φραγκάτοι χτίζαν "κλάμπ" για πάρτη τους και για να μπείς να παίξεις πρέπει να σκάς μια περιουσία. Φυσικά στα τουρνουά πάει όλη η ελίτ-μη-χιέσω τσι κενωνίας. Αν καταντήσει και το μπάσκετ ετσι... χέθε μέθα Ιθπανέ...

Βασικά πρέπει να θαι βλάκαθ θενιόρ. Ο Θανάσης σου την είπε έμμεσα

" Κανόνισε μλκ κατι λίγοι ειναι μαλάκες σαν εμένα να στηρίζουν το μπάσκετ. Αμα σου φύγουν, θα μείνεις με τους φραγκάτους και με άθλημα χαμηλού επιπέδου και αντε γεια"

Αλλα, θενιόρ, εθένα, θε νοιάζει αυτό ; ... μπα ε ; δεν κατάλαβεθ... οκ μπρε... αμίγο.

To mail or not to mail

Tζουνάκου μ' αμ συ στείλν τίπτα ιμέιλ με τιτλ:

"Γκρικ Τσιζ Κοκό" μιν τα νοίξς.

Έχει γιο μες, μιτατρέπ' του πληκτρουλόγιου σι βλάχκα.

Του Νόρτουν κι του Μακάφ διν καν τίπτις. Πάρτου άλλου μιχάνμα.

"Larsa Virus" λέγτι.

Στείλ του μήνυμ' σ' όλς όσς ξέρς.
Αμ δεν του στείλς σι διεκαπέντ νοματέους θα σι βρή σκασμένου.

Μήτσους

Πάει, ο Μάης θα μας φάει :Ρ

Ετσι, επειδή μέσα σε όλα τα κακά νέα, υπάρχουν και λίγα καλά, χαμογελάς αισόδοξος.

Να 'ναι ο ήλιος εξω, νά ναι η εποχή, νάναι κάτι που λείπει, να ναι δυο χούφτες θάλασσα, δεν ξέρω. Αφιερώνουμε αυτο το τραγούδι σε όλους όσους θέλουν να δούν με νέα μάτια το παρακάτω, την επόμενη μέρα, την επόμενη εποχή. Να νιώθετε ερωτευμένοι, είστε-δεν-είστε.

Τι πιο όμορφο σ' αυτή τη ζωή

Απ' την λάμψη των δικών σου ματιών

Τι πιο όμορφο και πιο λαμπερό

Σ' έναν κόσμο που φοβάται το φως

Τι πιο όμορφο και πιο μαγικό

Απ' το πάθος των γλυκών σου φιλιών

Την ανάσα σου όταν νοιώθω καυτή

Στην φωτιά της μαθαίνω να ζω

Φίλα με πάλι φίλα με αγκάλιασε με

Μες στο κορμί σου να κρυφτώ
Φίλα με πάλι φίλα με ξημέρωσέ με
Σ' ένα ταξίδι ερωτικό

Με το γέλιο σου νοιώθω πως ζω

Με το δάκρυ σου νοιώθω πως χάνομαι

Τι πιο όμορφο και πιο ζωντανό

Απ' αυτό που για σένα αισθάνομαι

Η αλήθεια και το ψέμα εσύ

Κι όλα τα άλλα στον κόσμο κομμάτια

Τι πιο όμορφο πάνω στη γη

Απ' τα δικά μας ατέλειωτα βράδια

Εμένα μου το είχε αφιερώσει κάποτε κάποια φίλη και απο τότε την εχω μαζί μου. Με βοηθάει να νιώθω καλά.

Νιώστε όμορφα. Καλό σας απόγευμα :)

Σεγκολέν ή Νικολά ; France 2007

Γαλλία : Εκλογές, ώρα επιλογής, σύντομα.

Οι δύο μονομάχοι, διαφορετικοί εμφανισιακά απο όλους όσους ξέραμε παλιότερα.

Ο καθένας με το στύλ του.

Ο Σαρκοζί, σαν φιγούρα του Αστερίξ, με εκφράσεις, φωτογένεια, πείθει ενω δεν πείθει.

Η Σεγκολέν, κυρία, πιο ήπιων τόνων, πιο ευγενική, δεν πείθει, ενω πείθει.

Ενα δίλημμα, εσείς, τι λέτε ;

Λέγετε : Sarkozi ή Royal ?

... ?

Πάμε Μάη μου

Ηταν κάποτε μια Πρωτομαγιά...
Δεν είχα κανονίσει τίποτα το εξαιρετικά σπουδαίο.
Βγήκα στον κήπο μας. Ασυναίσθητα έκοψα το τριαντάφυλλο και ξεκίνησα να πηγαίνω χωρίς να σκέφτομαι.
Τα βήματα μ' έφεραν σύντομα κοντά σε θάλασσα.
Κοίταξα πάνω, άλλος ενας κάνει Πρωτομαγιά μονάχος αλλα δεν τον νοιάζει.Να ζήλεψε το λουλούδι μου ; Να ζήλεψα το πέταγμά του ;
Ποιός ξέρει ;
Απο τότε είχα την αίσθηση οτι τον ξαναείδα, τον ίδιο γλάρο, και κείνος έψαχνε αυτό που κρατούσα τότε.
Πώς να του εξηγήσω οτι δεν υπάρχει πια ;


Καλό Μάη σε όλους και όλες !!! :)