Μνη μόνοι στο τιμόνι

Ασχετος τίτλος, απλά θέλω να γράψω μερικές σκέψεις σε ενα διάλειμμα του μη-μπλόγκινγκ μου.
Η ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών εχει ποικιλία. Κάνοντας μια βόλτα σε μπλογκς και εφημερίδες κυριαρχούν οι ειδήσεις που εχουν κακά νέα.
Αυτά τα κακά νέα δίνουν και τροφή σε μπλογκερς να ασχοληθούν με αυτά, με τον τρόπο που ο καθένας νομίζει πιο κατάλληλο. Ελάχιστοι ασχολούνται με καλά νέα.
Σαν έκθεση ιδεών στο σχολείο, περίπου. Ο καθένας εκθέτει με τον τρόπο που θεωρεί καλύτερο αυτά που διαβάζει κι ακούει. Αλλοι παίρνουν σχεδόν άριστα για το γραπτό τους και άλλοι πάνε άπατοι αφου βγαίνουν κι εκτός θέματος, άλλοι παίρνουν ενα θέμα και με αφορμή αυτό τα χώνουν σε κάποιον και πολλοί ξεχνάνε οτι η κριτική σε δημόσια πρόσωπα ειναι μεν δημοκρατικό δικαίωμα, αλλα η χυδαιολογία και η υβριστική παράθεση δεν ειναι καν αναγνώσιμη, άρα θα πάρουν πολύ κάτω απο τη βάση. Δε βαριέσαι,, καλοκαίρι ειναι, βαράει κι η ζέστη ...
Δώσε χαρτί και μολύβι σε όλους κι ο καθένας θα γράψει και κατι, ετσι ειναι και το blogging και δεν είμαστε όλοι ίδιοι, να βλέπουμε το ίδιο γεγονός με το ίδιο μάτι. Αλλουνού αλλοιθωρίζει σε 24ωρη βάση κι αλλουνού κοιτάζει ευθεία και καθαρά στην κατάλληλη στιγμή. Αλλος βγάζει τ' απωθημένα του στο Διαδίκτυο κι άλλος προσπαθεί να φέρει επισκεψιμότητα για να προωθήσει τις "ιδέες" του, άλλος γράφει επειδη απλά γουστάρει, κι άλλος πριν γράψει, παει και βλέπει τι έγραψε ο τάδε μαλάκας που δεν τον γουστάρει και μετά χώνει αναλόγως χωρίς να καταλαβαίνει οτι μετατρέπει τον εαυτό του σε κατίνα. Πολλοί βέβαια απλά δεν εχουν αληθινή ζωή. Get a life βρε ! Αλλος αρπάζεται απο μια τηλεοπτική είδηση και τα παίρνει στο κρανίο  κι άλλος γράφει προσωπικά βιώματα χωρίς να ενδιαφέρεται και πολύ αν θα και πόσο και σε ποιούς θα εκτεθεί. Δημοκρατία λεει έχουμε ...
Με τούτα και με κείνα έχουμε 24 Ιουλίου, δηλαδη πάμε για το τελευταίο κομμάτι του καλοκαιριού κι ακομα οι τηλεοράσεις μιλάνε για την "έξοδο" ! Δεν υπάρχει έξοδος ρε παιδιά, εισβολή υπάρχει, αποκέντρωση προσωρινή και πατείς-με πατώ-σε στις παραλίες.
Οκ εγω δεν πάω σε κοσμικές παραλίες, ο θεός να τις κάνει κοσμικές. Θέλω ησυχία, ηρεμία.
Και κυρίως θέλω να αδειάσω το μυαλό μου για να μπορώ να σκέφτομαι πιο καθαρά, να μπορώ να χαίρομαι τη φύση γιατι αυτη μας απέμεινε πια. Παρέα με το φίλο μου τον τζίτζικα :

Οι πόλεις ειναι τα κλουβιά της καθημερινότητας.
Σε περιμένουν λογαριασμοί και άλλα τρελά, υποχρεώσεις και βάσανα, πρέπει να κάνεις κουμάντο με τις νέες τιμές προϊόντων και τις περικοπές αποδοχών, πρέπει, πρέπει, πρέπει. Και φτάνεις να χεις ξεχάσει τον εαυτό σου κι αυτούς που αγαπάς, και το καταλαβαίνεις αυτό οταν πας διακοπές σε όμορφα μέρη και χαλαρώνεις και βλέπεις πιο καλά. Πρέπει να ανανεωθείς για να μπορείς να επιβιώνεις και να προσφέρεις θετικά.  Το τιμόνι της ζωής σου εσυ το κρατάς.
Στα νησιά εξακολουθούν κάποιοι να σε κοιτάνε λοξά για να δουν αν θες απόδειξη.
Μυαλό δε βάζουν και πρέπει να αλλάξουν αλλιώς θα βουλιάξουν. Η χωριάτικη σαλάτα απο 6,80 αν δεν πάει 4,00 ευρώ χωρίς να μειωθεί κι η ποιότητά της, θα μείνει απούλητη. Βλέπω έξαρση ντοματο-κρεμμυδο κλεφτών και αύξηση επίδοξων ψαράδων, για τσάμπα ψάρι. Δε λέει, βρήκα αστακούς σε ενυδρείο σε ταβέρνα και μου λεει ο ταβερνιάρης "αστακοί" και του λέω " ασ' τα 'κεί " μη θέλοντας καν να μάθω πόσο τους πουλούσε. Οκ έμαθα μετά οτι εχουν 66 ευρω το κιλό ! Το κλειδώνουν καλά το ενυδρείο τη νύχτα ; Χοχοχο ... :)

Για σήμερα εχει μακαρονάδα απλώς, τσάμπα πράμα !
Και μιά παγωμένη μπύρα ERDINGER ετσι για μεγαλεία !

Οτι πιο απλό

Οτι ειναι πιο απλό, ειναι και πιο όμορφο.

Ναι ;

Κάμπινγκ στις αρχές καλοκαιριού

Πλησιάζουν οι μέρες που λίγο ως πολύ θα πάμε κάποιες διακοπές σχεδόν όλοι μας.

Ερχεται ο εφιάλτης για τις ακτές και τα δάση. Φωτιές και σκουπίδια θα εμφανιστούν, ευτυχώς η θάλασσα δεν καίγεται, όμως λερώνεται και αργοπεθαίνει απο μιά αδιαφορία εγκληματική.
Λίγες μέρες κάμπινγκ στη Χαλκιδική στα τέλη Μαϊου με αρχές Ιουνίου, μου έδωσαν την εικόνα που θα έπρεπε να εχουν οι ακτές και τα δάση μας πάντα. Καθαρά και ήσυχα, φιλόξενα κι όμορφα.

Ενα πρωί, μιά μόλυνση που κουβάλησε πιο περα στην ακτή ο καιρός, η καταιγίδα, έφερε σαβούρα και μαύρο αφρό απο το πέλαγος βαθιά, στην άλλη άκρη της παραλίας. Καθάρισε ως το απόγευμα, μα εκείνη τη μέρα ένιωσα ηλίθιος. Προσέχω να μην λερώνω αλλα δεν το κάνουν όλοι αυτό.

Ερχονται οι μέρες που θα πρέπει το κάθε σκουπιδάκι να το μαζεύουμε, σαν να ειναι σεντς του ευρώ, ναι, όπως θα μαζεύουμε στο εξής κάθε σέντς προσπαθώντας να εξοικονομήσουμε χρήματα, ετσι θα προσέχουμε και το κάθε σκουπιδάκι ωστε να αφήσουμε πίσω μια ακτή κι ενα δάσος όπως αυτο ειναι τέλος Μάη. Καθαρό, ήσυχο, ήρεμο.
Οι μέρες πάνω στην άμμο, στο έβγα της σκηνής, μπροστά στο κύμα περνάνε ευχάριστα και όχι βαρετά. Σαν ξεχασμένος απο όλους, μόνο με την άμμο και το κύμα.
Κι αν ακομα βαρεθώ θα διαβάσω ενα βιβλίο ή το άλλο, πάντα εχω κι άλλο ενα μαζι μήπως αλλάξω διάθεση και θέλω να διαβάσω κατι άλλο, πάντα εχω κάποια μουσική, ραδιόφωνο βασικά, και εξοπλισμό κατάλληλο για κάμπινγκ. Στρώμα που φουσκώνει, υπνόσακκο, φακούς, νερό, ομπρέλλα, κεριά για το βράδι στην "αυλή", μια αιώρα, μια καρέκλα και τα σύνεργα ψαρικής.

Μιά μέρα πέρασαν 5 αστυνομικοί, 4 άντρες και μια γυναίκα και πήγαν με βήμα ταχύ να γράψουν πρόστιμα σε ελεύθερους κατασκηνωτές στην άλλη άκρη της παραλίας, απο πίσω. Ξαναπέρασαν χωρίς έσοδα για τον Δήμο Τορώνης Δεν εχει πουρμπουάρ σήμερα, θα ξανάρθουν αύριο.
Αλλη μερα, έβρεχε απο το απόγευμα και αναγκάστηκα να μείνω μεσα, αλλα ηταν όμορφα να ακούω την βροχή απο πάνω να με νανουρίζει. Ηταν μόλις η δεύτερη φορά που με πιάνει βροχή σε κάμπινγκ αλλα η πρώτη  φορά που έβρεξε τόσο.
Με αποζημίωσε με αυτό το διπλό ουράνιο τόξο :

Η άμμος τις μέρες με ήλιο ηταν πολύ ωραία, το κύμα γαλάζιο κι ο ουρανός τόσο μπλε.
Δε θέλω να πάω να κλείσω δωμάτιο για διακοπές, η άμμος ειναι πιο φιλόξενη και τι καλύτερο απο πρωινό ξύπνημα νωρίς με την ανατολή μπροστά στο κύμα !

Τα .gov.gr κι εμείς

Αλήθεια πόσοι απο εμάς εχουν ασχοληθεί και πόσοι εξακολουθούν να διαβάζουν κάποια σελίδα τύπου .gov.gr ;
Προσωπικά όσες φορές μπήκα να διαβάσω, ακολούθησα συνδέσμους που με ενδιέφεραν και μετά απο περιήγηση σε ενα λαβύρινθο συνδέσμων προς άλλους, ζαλίστηκα κι έκλεισα το παράθυρο.

Πρόσφατα μαζι με εναν γνωστό μου δημόσιο υπάλληλο μπήκαμε στο apografi.gov.gr του Υπ.Εσωτερικών για να απογράψει τον εαυτό του σύμφωνα με οσα απαιτεί το Κράτος, για να εχει μια ολοκληρωμένη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων. Ελεγε εκει, πάτα εδω, πάτα εκεί, οκ τα κάναμε όλα και απέμενε να πατήσει την τελική φόρμα καταχώρησης των στοιχείων.
Η σελίδα ειχε ανακοινωθεί οτι θα ξεκινούσε απο 1η Ιουλίου και θα ειχε καταληκτικές ημερομηνίες ανάλογα με τον λήγοντα του αρ.μητρώου του καθε υπαλλήλου. Απο 12/07 ξεκινάνε οι καταληκτικές ημερομηνίες.
Ομως ολη μερα χθες η φόρμα ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕ !
Στις 23.00 το βράδι έβαλαν εκει μια ανακοίνωση που έλεγε οτι η σελίδα θα λειτουργήσει στις 12/07 με καταληκτικές ημερομηνίες τις ίδιες !!! Δηλ. ο καθε ενας πρέπει να βρεί Ιντερνετ όπου και να βρίσκεται, να τρέχει να απογραφεί μεσα στις διακοπές του και δεν του δίνουν παράταση παρα το οτι αποφάσισαν με το ετσι θέλω να παρατείνουν κατα 12 ημερες την έναρξη λειτουργίας καταμεσίς καλοκαίρι.

Ο κ.πρωθυπουργός που  στηρίξαμε, τιμάμε και σεβόμαστε, μίλησε επανειλημμένα για ευνομία, διαφάνεια και άλλα. Μάλιστα για την διαφάνεια ειπε οτι θα βάζουν οσα κάνει η Κυβέρνηση, στο Διαδίκτυο για να τα βλέπουμε.
Δεν ειπε αν θα βάζουν και όσα ΔΕΝ κάνει η Κυβέρνηση ενω εχει υποχρέωση να κάνει.

* Για την ευνομία μίλησα στο προηγούμενο θέμα του μπλογκ, θελω να γράψω σε άλλη φάση μελλοντικά, ωστε να καταλάβω επιτέλους αν η ευνομία εχει πολλά διαφορετικά πρόσωπα ή ενα μόνο.

Απο κει και περα κε.πρωθυπουργέ μας, καλό ειναι να λειτουργούν τα .gov.gr και οχι να κάνουν τον πολίτη να αισθάνεται κι άλλο βλάκας ! Ακόμα κι όσοι είμαστε συνηθισμένοι να καθόμαστε σε εναν υπολογιστή, δύσκολα περιηγούμαστε με άνεση, δύσκολα βρίσκουμε αυτό που θέλουμε αλλα κι οταν το βρούμε, τότε μπορεί ξαφνικά να μην λειτουργεί.
Κι επιπλέον δεν βλέπω μεγάλη συμμετοχή στις ανοιχτές διαβουλεύσεις....

Δεν θα πείσει καμμία Κυβέρνηση τον κυρ-Μήτσο απο την Κάτω Κορφή Αγράφων οτι επειδή βάζουμε πράγματα στο Ιντερνετ πετύχαμε αμέσως κάτι. Και να το πέτυχες, πώς θα το καταλάβει αυτο ο κυρ-Μήτσος ; Πώς τον οφελεί αυτόν ; Μιά συνταξούλα παίρνει και ανησυχεί μήπως μειωθεί κι άλλο.

( Πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσετε τι υπήρχε μετά το "Πρώτα ο Πολίτης" ... πολλά και διάφορα λέγονται ... )

Πάω για μπάνιο. Καλο ΠουΣουΚου σε όλους.

Ελεύθερη κατασκήνωση και ελληνικό Κράτος

Των Κωστή Μασούρα και Πασχάλη Σαμαρίνη 
( αναδημοσίευση απο το μπλόγκ  http://mahitotekmirio.wordpress.com )

Η πρώτη προσπάθεια νομοθετικής διευθέτησης του ζητήματος των διακοπών και της κατασκήνωσης στη φύση εντοπίζεται στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Ο νόμος 3815/1955 «Περί κέντρων διακοπών και παραθερισμού αλλοδαπών εν Ελλάδι» προσδιορίζει τον φυσικό χώρο της ελληνικής υπαίθρου που προορίζεται για διακοπές και ορίζει ένα πρώτο πλαίσιο λειτουργίας του. Ουσιαστικά ο ν. 3815/55 αποκρυσταλλώνει μία αντίληψη για την ελληνική φύση και ύπαιθρο ως κεφάλαιο, από το οποίο η εθνική οικονομία δύναται, μέσω του τουρισμού, να αποκομίσει σημαντικά οφέλη. Η τουριστική δραστηριότητα θεωρείται, άλλωστε, χωρικά και κοινωνικά οριοθετημένη, οπότε η «ελεύθερη» κατασκήνωση –τα «παραθεριστήρια» των κατοίκων της υπαίθρου και οι ευκαιριακές επισκέψεις των κατοίκων της πόλης– τοποθετείται εκτός των ορίων αυτών.

Η αφομοίωση της πρακτικής του ελεύθερου κάμπινγκ εντάσσεται, στη δεκαετία του ’60, σε ένα ευρύτερο κλίμα έντονων κοινωνικοπολιτικών ανακατατάξεων. Ωστόσο, αν ο αντικομφορμιστικός χαρακτήρας της ελεύθερης κατασκήνωσης ήταν θελκτικός για μία ορισμένη κατηγορία του κοινωνικού συνόλου, η δυνατότητα της ελληνικής οικογένειας να κάνει «φθηνές» και ταυτόχρονα ποιοτικές διακοπές στην ελληνική ύπαιθρο ήταν το στοιχείο που εξασφάλισε σταδιακά στην ελεύθερη κατασκήνωση μία ευρεία κοινωνική αποδοχή.

Μεταπολιτευτικά, ο ν. 392/1976 «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας χώρων οργανωμένης κατασκηνώσεως (κάμπινγκ) και άλλων τινών διατάξεων» θέτει για πρώτη φορά ρητή απαγόρευση στην πρακτική της ελεύθερης κατασκήνωσης [Απαγορεύεται η εγκατάστασις σκηνών ή στάθμευσις τροχοσπίτων εις αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, πλατείας, παρυφάς δημοσίων δασών, δάση και εν γένει κοινόχρηστους χώρους (άρ. 10, παρ. 2)]. Αξιοσημείωτο είναι ότι, παρά τις απαγορευτικές διατάξεις του νόμου, δεν προβλέπεται ποινή για τους παραβάτες.

Η ρυθμιστική παρέμβαση του ν. 779/1978 «Περί συμπληρώσεως των διατάξεων του Άρθρου 10 του ν. 392/76» δεν αφορά παρά την επιβολή κυρώσεων και την προτροπή των κρατικών αρχών προς μία λιγότερο ανεκτική και περισσότερο αυστηρή αντιμετώπιση των ελεύθερων κατασκηνωτών, οι οποίοι (κατά τα φαινόμενα) «δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις» [Οι  παραβάται  της  διατάξεως ταύτης ειδοποιούνται υπό της αρμοδίας αστυνομικής, λιμενικής, δασικής, δημοτικής  ή κοινοτικής  αρχής, όπως απομακρυνθούν αμέσως εκ του κατεληφθέντος χώρου συντασσομένης σχετικής περί τούτου εκθέσεως. Οι μη συμμορφούμενοι προς την περί απομακρύνσεώς  των εντολήν της Αρχής τιμωρούνται δια φυλακίσεως μέχρι τριών μηνών ή χρηματικής  ποινής, η και δι’ αμφοτέρων των ποινών τούτων, εφ’ όσον δεν προβλέπεται ποινή βαρυτέρα παρ’ άλλης τινός διατάξεως διατασσομένης άμα υπό του δικαστηρίου της βιαίας αποβολής των].

Η επίσημη στάση προς την πρακτική της ελεύθερης κατασκήνωσης αποκτά πιο ήπια χαρακτηριστικά κατά την δεκαετία του ’80, χωρίς βέβαια να καταργούνται οι σχετικές περιοριστικές διατάξεις των προηγούμενων ετών. Πρόκειται για την περίοδο στην οποία τα περίφημα «μπάνια του λαού» αποτελούν έναν σχεδόν «ιερό χρόνο».

Το σκηνικό αναδιατάσσεται πλήρως στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με τη στροφή της εθνικής οικονομίας προς την ελεύθερη αγορά. Η αναζήτηση τουριστικών πόρων κινεί ακόμη και κρατικούς φορείς στην εξάλειψη των μη προσοδοφόρων χρήσεων της υπαίθρου. Το 1992 η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης δημοσιεύει τα κριτήρια για την απόδοση της «Γαλάζιας Σημαίας» στις ελληνικές παραλίες. Μεταξύ άλλων, στα κριτήρια για την «Περιβαλλοντική Διαχείριση» των υποψήφιων προς βράβευση παραλιών τίθεται ρητά η πλήρης «Απαγόρευση της Ελεύθερης Κατασκήνωσης».

Το επόμενο έτος, η κυβέρνηση επαναφέρει στο πολυνομοσχέδιο για τον τουρισμό (ν. 2160/1993 «Ρυθμίσεις για τον τουρισμό και άλλες διατάξεις») τις απονεκρωμένης ισχύος απαγορευτικές διατάξεις του 1978 για την ελεύθερη κατασκήνωση, επεκτείνοντας μάλιστα το πεδίο εφαρμογής τους και στην περίπτωση φιλοξενίας των ελεύθερων κατασκηνωτών από ιδιώτες [Απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες (αρ. 4, παρ. 12)].

Το έναυσμα για την εντατική εκδίωξη και καταστολή της ελεύθερης κατασκήνωσης δόθηκε από έναν φαινομενικά ανεξάρτητο με την πρακτική της ελεύθερης κατασκήνωσης νόμο. Ο ν. 2539/1997 για την «Συγκρότηση Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης», ευρύτερα γνωστός ως «Σχέδιο Καποδίστριας», προέβλεπε την συνένωση δήμων και κοινοτήτων, με ταυτόχρονη μείωση της κρατικής χρηματοδότησής τους. Οι νέοι δήμοι, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές και λειτουργικές απαιτήσεις, εξωθήθηκαν στην αναζήτηση ίδιων οικονομικών πόρων από την αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας. Οι δημοτικές εκτάσεις, ειδικότερα, πολλές από τις οποίες περιλάμβαναν περιοχές υποδοχής της ελεύθερης κατασκήνωσης, ανέβηκαν κατακόρυφα στα τοπικά χρηματιστήρια αξιών ως πηγές άμεσου πλουτισμού, αντίβαρο της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης. Η ελεύθερη κατασκήνωση εκλήφθηκε ως οικονομική απώλεια –αν όχι και οικονομική απειλή– στα επιχειρηματικά πλάνα των δήμων κι ως εκ τούτου έστρεψε εναντίον της τις δημοτικές αρχές αλλά και μεγάλο κομμάτι του ντόπιου πληθυσμού.

Στην αποκορύφωση του εγχειρήματος οικονομικού και κοινωνικού εκσυγχρονισμού της Ελλάδας, η παραδοσιακή πλέον διάταξη περί απαγόρευσης της ελεύθερης κατασκήνωσης εμπλουτίζεται από τη θέσπιση του ν. 2741/1999 «Ενιαίος Φορέας Τροφίμων, άλλες ρυθμίσεις του Υπουργείου Ανάπτυξης και λοιπές διατάξεις» με μία ακόμη παράμετρο: Το κράτος επέβαλλε πρόστιμο στους παραβάτες ελεύθερους κατασκηνωτές, το οποίο παραχωρούνταν στους χρηματοδοτικά υποβαθμισμένους ΟΤΑ. [Εκτός της ως άνω ποινής, οι παραβάτες καταβάλλουν διοικητικό πρόστιμο ύψους πενήντα χιλιάδων (50.000) δραχμών κατ` άτομο, το οποίο, κατ`εξαίρεση, επιβάλλεται και εισπράττεται από τον οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης, στα διοικητικά όρια του οποίου πραγματοποιείται η παράβαση των διατάξεων της παραγράφου αυτής (αρ. 21, παρ. 1γ)]. Η παραχώρηση αυτή συνιστούσε στην πραγματικότητα μία ακόμη πριμοδότηση-κίνητρο για την εκδίωξη της αντίστοιχης πρακτικής από τα χωρικά όρια της δημοτικής υπαίθρου, καλλιεργώντας έναν κοινωνικό αυτοματισμό ενάντια στην ελεύθερη κατασκήνωση και περιορίζοντας ορατά την ευρύτητα της κοινωνικής αποδοχής που απολάμβανε μέχρι τη δεκαετία του ’90.

Οπως ειναι εύκολα κατανοητό, το ελληνικό Κράτος έβαλε στην λογική της εκμετάλλευσης και του κέρδους των 'ιδιωτών' όλη τη δημόσια γή, αδιαφορώντας για το οτι η δημόσια γη ειναι για όφελος όλων και όχι των ξενοδόχων και των ενοικιαστών ομπρελλοκαρέκλας, πωλητών φραππετζήδων και δήμων ανίκανων να έχουν πραγματικά έσοδα, αναζητώντας έσοδα μέσω αστυνομικής επιβολής προστίμων σε ανθρώπους που στο κάτω κάτω οι περισσότεροι πάνε σε ελεύθερο κάμπινγκ επειδη ακριβώς δεν εχουν να πληρώσουν τα τρελά που ζητάν οι ξενοδόχοι.

Με συνηγόρους τους παπάδες, και κάθε λογής 'καθωσπρεπειστές' διώκονται όσοι κάνουν χρήση αυτού που τους ανήκει, δηλαδη η δημόσια γή και η παραλία. Διώκονται σε όφελος όσων εμπορεύονται την γή και την άμμο και αυτο δεν εξυπηρετεί καθόλου ουτε τον Τουρισμό ούτε τους πολίτες και το αίσθημα ασφάλειας μεσα στην ίδια τους την χώρα.

Εζησα σκηνικά διωγμών σε Φολέγανδρο, Χαλκιδική, Εύβοια και αλλού. Φτάνει πιά.

Απαιτούμε εδω και τώρα αλλαγή της νομοθεσίας σχετικά με την κατασκήνωση, διασφάλιση κανόνων σε αυτην και προστασία μας απο το Κράτος αντι για διωγμό. Απαιτούμε απο την Κυβέρνηση που παίρνει τόσα τρελά εισπρακτικά μέτρα, να ελαφρώσει τον πολίτη απο τέτοιες  και άλλες τέτοιες αναχρονιστικές διατάξεις, διαφορετικά το αποτέλεσμα θα ειναι απλά τραγικό και μετά θα αναρωτιόμαστε " γιατι άραγε ; "

Πού θα πήγαινες ...

... αν μπορούσες να πάς οπουδήποτε για εξι μήνες ;

Γιατι δεν μπορώ να βρώ μόνο μία απάντηση ;

WoowoozHellas Mundiaλογος

Παρ' όλα τα λάθη μας παίξαμε σωστά.

 ... μάλλον

ελπίζουμε μπας και πάρουμε μια χαρά απο το ποδόμπαλλο.
Ο α(θ)λητικός Τύπος το εχει χέσει το πράμα με αυτά που γράφει.
Πάμε γερά μωρε μη μασάτε, εμείς εδω χειροκροτάμε ζαλισμένοι απο τις βουβουζέλες ...
άλλη μαLAκία  κι κι αυτες οι βουβουζέλες,  με τόση φασαρία βλέπω ματς στο μουγκό, δεν αντέχεται.
Ειναι και περήφανοι οι νοτιοαφρικάνοι για τον θόρυβο της βουβουζέλας.

Κι οι δικοί μας δεν το ξεραν, έφεραν και τούμπανα !
Δε μας παρατάτε μωρέ ;

Υπάρχουν και χειρότερα, με εμάς γελάει η Samsung με την ήττα μας, αλλα
να  γελάει μαζι σου ο Ομπάμα για το ποδόσφαιρο, ε ειναι χάλια !
.... μα βουβουζέλες ;;;;; πωπωωωω εμείς αμα αναλάβουμε Μουντιάλ ( αυτο μας έλειπε ) να έχουμε κλαρίνα ;
Το φαντάζεσαι ;

Γύρω απ' τη λίμνη Πλαστήρα

Ενα φυσικό κάλλος που δεν το περιμένει κανείς αν ειναι ανυποψίαστος.
Mιά διαδρομή όμορφη και όχι δύσκολη τελικά όπως νόμιζα.

Μιά περιήγηση σε αφήνει με τη γεύση της ανικανοποίητης όρεξης και θες να επισκεφθείς το μέρος ξανά. Σαν να θέλεις να το γνωρίσεις καλύτερα, να το εξερευνήσεις όσο μπορείς.

Ετσι κι αλλιώς όλες τις εποχές θα ειναι όμορφα εκεί, με τόση βλάστηση και ποικιλία φυτών και ζώων.
Χαμηλά, πλατάνια και χόρτα, θάμνοι και αγριολούλουδα σε μιά πανδαισία αποχρώσεων του πράσινου, με φόντο το μπλε της λίμνης. Πιο ψηλά, έλατα πολλά. Δεν ειναι και μικρή λίμνη θα έλεγα.
Δεν ξέρω, αλλα νομίζω οτι αν πας κάπου εκτός εποχής, μπορείς να απολαύσεις τον τόπο με την ησυχία σου. Και αυτό έκανα, στη ρίζα των Αγράφων που για πρώτη φορά πλησίασα τόσο και θέλω να πάω και χειμώνα εκεί, πρέπει να ειναι τέλεια.

 Βάρκες ριγμένες εδω κι εκεί γύρω στη λίμνη.

Υπάρχει βέβαια πιο περα και μία μικρότερη λίμνη, τεχνητή και αυτή.

Δεν γινόταν να μην τσιμπήσω κατι τις σε ενα μεζεδοπωλείο εκει :)
 
... Περισσότερα ΕΔΩ

Για την ωρα δοκιμάζω  διάφορα ανεμιστήρια για να μην ζεσταίνεται το laptop και πίνω μία μπυρίτσα για να μην ζεσταίνομαι εγω, μπήκαμε καλοκαίρι και μας περιμένουν τρελές ζέστες.
Βέβαια εμένα μου μπήκε δροσερά αφου έφαγα κάμποση βροχή τις προηγούμενες μέρες αλλα γι αυτο θα γράψω άλλη φορά, μαζι με συμβουλές προς ταξιδεύοντες.
Να μία συμβουλή :
Αν έχετε φάει παστουρμά την προηγούμενη μέρα και ταξιδεύετε με κλειστά τζάμια και air-condition, ΜΗΝ  την αμολήσετε μέσα στο αμάξι ! Εγγυημένη μπόχα θανατηφόρα με απρόβλεπτες αλλαγές χρωμάτων και συναισθημάτων για τον οδηγό και αν υπάρχει συνοδηγός θα λιποθυμήσει.

5.30'

Mε περίεργες ζαριές κάποιος εκει πάνω μου κάνει πλάκα.
Ξύπνιος στις 5.25' το πρωί μετά απο όνειρο που έδειχνε αποτυχία, απόρριψη και ίσως και κίνδυνο, με έφερε να φτιάχνω φραππέ στις 5.30' και να τον πίνω τωρα με το που έχουν σκάσει τα πρώτα σημάδια φώς της μέρας μεσα σε ασυνήθιστη, απέραντη ησυχία για μεγαλούπολη.
Αμα ήμουν τύπος πρωινός θα ειχα κάνει άλλα πράγματα στη ζωή μου.
Ο άτιμος ο ύπνος ο πρωινός ειναι ο πιο όμορφος.
Αλλα  ισως πρέπει να αλλάξω χούγια, ίσως να αλλάξω πολλά, θα κάνω μιά δοκιμή.
Προς το παρόν ο παγωμένος καφές πασχιζει να ξυπνήσει τις μουδιασμένες αισθήσεις κι εγω θα βάλω τρείς εικόνες να μιλήσουν για οσα ο καθένας καταλαβαίνει κοιτώντας εικόνες, παγωμένες σαν το φραπέ μου στιγμές μιας καθημερινότητας που τρέχει και δεν θα σταματήσει ακόμα κι οταν πάψω να υπάρχω.

1. Εκτελούντε μεταφορέ και άμα λάχει και μετακομίσεις :)

2. Προσοχή στα ΜΠΑΜ ... αυτο θα έπρεπε να υπάρχει παντού στο κέντρο της Αθήνας ...

3. Φτερωτός φιλαράκος πάνω σε μέταλλο, εργο κάποιου καλλιτέχνη στην παραλία του Φλοίσβου, με φόντο τα μπαλκόνια των τυχερών που απο κει αγναντεύουν απο τόσο κοντά τη θάλασσα καθε μερα.
Ο φιιλαράκος ειναι ζωντανός, το υπόλοιπο ειναι ανθρώπου φτιάξιμο.

Εικόνες ... Μαϊου 2010

Εικόνες, κάθε μια και χίλιες λέξεις.

Ολυμπιακό αθλητικό Κέντρο Αθήνας
Κάθε φορά που βρίσκεσαι κοντά σε τέτοια μεγάλα εργα αισθάνεσαι διαφορετικά, αν και ξέρεις πόσο περίπου κόστισαν, δεν μπορείς παρα να αισθανθείς καλά.

ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ
Το ίδιο, ενας σύγχρονος οδικός άξονας που εξυπηρετεί χιλιάδες κόσμο καθημερινά, ασφαλής και πάντα χρήσιμος, ακόμα και απο μενα που τον αποφεύγω επειδή παρά τα όρια ταχύτητας, πολλοί τρέχουν πολυ παραπάνω και οδηγούν επικίνδυνα.

ΚΟΥΝΕΛΙ
Θα περίμενα να δω αγγελία πχ "Βρέθηκε πεθερά" αλλα "βρέθηκε κουνέλι" μες στην Αθηνα σε ενα προάστειο, με εξέπληξε. Αραγε πώς αποδεικνύει κανείς οτι ενα κουνέλι ειναι δικό του ;

Σκέφτομαι να κάνω μια σειρά απο θέματα με εικόνες. Θα το κάνω.