H Xρονιά που πέρασε (και ωχ αυτή που έρχεται)

   Η χρονιά που πέρασε, ήταν ακόμα μία μέσα σε ομίχλη.
Οπως όταν έχει πέσει ομίχλη και δεν βλέπεις καλά πού πάς, έτσι και το 2016.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανακοίνωνε πριν λίγες μέρες οτι στα χρόνια της
κρίσης οι Ελληνές έχασαν το 40% του πλούτου τους.
Εντός συνόρων, οι ντόπιοι έμποροι πουλάν ελπίδα.
Άκουσα απο εναν τάχα μου αριστερό να λέει οτι
"αν ειχες 40% να χάσεις, δεν τρέχει και τίποτα, άλλοι δεν έχουν τόσα" !!!
Οταν η λογική πάει περίπατο, αλλά είναι "αριστερή" μάη αςς.

Οι απώλειες αυτη τη χρονιά ήταν τεράστιες και πολύ βαρύτερες απο όλες
τις προηγούμενες, πράγμα που απο μόνο του δεν δίνει και πολλές βάσιμες
ελπίδες για κάτι καλύτερο το 2017.
Ο σώζων εαυτόν, σωθήτω, που λένε και σε ενα νησί με πολλούς τυφλούς.
Μιλώντας για Ελληνες, θέλω να διαλέξω την φωτογραφία της χρονιάς,
τον Ελληνα της χρονιάς, ή τελος πάντων εναν απο τους σημαντικούς.
Διάλεξα αυτην εδω για πολλούς πολλούς λόγους :

Γιάννης Αντετοκούνμπο - Kobe Bryant

Ακόμα αυτο το παιδί δεν εχει πιάσει το μέγιστο των δυνατοτήτων του.
Γεννήθηκε, μεγάλωσε και έμαθε μπάσκετ στην Ελλάδα, για μένα ειναι 100% Ελληνας
και δεν νομίζω στα επόμενα πενήντα χρόνια να καταφέρει άλλος Ελληνας να πετύχει
τόσο υψηλή αναγνώριση και θαυμασμό, όσο κι αν ακούγεται αυτό άδικο για
τους τόσους διακεκριμένους επιστήμονές μας που διαπρέπουν στο εξωτερικό.

Φυσικά ο δεύτερος Ελληνας της χρονιάς για εντελώς άλλους λόγους και με διαφορά
μιάς ανάσας, είναι αυτός στην αποκάτω φωτογραφία, βρες τον και κερδίζεις χίλια μπράβο.

Πάντα έλεγα οτι θα κάνω μια καλή ανασκόπηση χρονιάς εδω στο μπλογκ μά δεν μου
έβγαινε όπως ήθελα, οπότε μένει να σκεφτώ τι να ευχηθώ για την νέα χρονιά, τίποτα άλλο παρά
να την παλέψουμε όπως μπορούμε, 
να έχουμε ψυχική και σωματική υγεία,
αρκετή τύχη, 
αγάπη μεταξύ μας και ηρεμία, χαμόγελο.
Κι αν βρείς τα σκούρα φίλε μου πες τού Καμμένου να μας σταυρώσει
για να'χουμε τη βοήθεια του θεού, για την ύπαρξη του οποίου εκείνος είναι σίγουρος.
Εγω πάλι, όχι και τόσο.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Aνάπoδα

   Στην Ελλάδα, το θέμα ήτανε πάντα, να μπείς κάπου.
Στο Πανεπιστήμιο, στο Δημόσιο, στην εταιρεία του θείου ή όπου αλλού "μπαίνεις".
Μετά, δε σε κούναγε κανείς. Δεν πα να γινόταν δεν ξέρω τι, εσυ εκεί, μπετόν.
Κι άμα σε πειράζανε, καθάριζε ο "συνδικαλιστής".
Πόσο διαφορετικά θα ήταν σήμερα τα πράγματα, αν ήταν πιο εύκολη η ...εισαγωγή κάπου,
αλλά στη συνέχεια γινόταν δίκαιη και συνεπής επαναξιολόγηση, επανεκπαίδευση,
χωρίς κανένα "βούρδουλα" απο πάνω σου αλλά να ξέρεις απο πρίν πως θα πρέπει να
αποδεικνύεις την αξία σου συχνά, να βελτιώνεσαι, να δέχεσαι οτι άλλοι μπορεί να είναι
καλύτεροί σου, όπως και άλλοι να είναι υποδεέστεροι.
   Σκαλώσαμε ως χώρα, έθνος, κουλτούρα, στη βόλεψη, στην συντεχνία, στο "δεβαριέσαι"
και στην αξιολόγηση όποτε και όταν, βάσει γνωριμιών. Πολιτικών συνήθως.
Η διαπλοκή έχει ρίζες βαθιές, μακριές.
Μη ψάχνεις ποιός πολιτικός είναι πιο λαμόγιος,
ψάξε εσυ κι οι άλλοι γύρω, πόσο θέλουν να πετυχαίνουν με την αξία τους,
πόσο θέλουμε να γίνονται έλεγχοι, αξιολογήσεις, βελτιώσεις και να λειτουργούμε μέσα σε πλαίσια ;
Αφού πέτυχε στον τόπο αυτό εστω και ένας που λειτούργησε εκτός πλαισίων, ε τότε θα το
κάνεις και εσυ, ετσι Ελληνάρα ;

Είπες ναι, σε άκουσα. Και κρυφογελάς κουτοπόνηρα.

Διαπλoκή

   Χτές έγινε μιά "συζήτηση" στη Βουλή περι Διαπλοκής.
Στο εξής, θα κοιμάμαι ήσυχος, κάν'τε και εσείς το ίδιο.
Η Διαπλοκή έληξε, τελείωσε, πάπαλα, ο τεράστιος ηγέτης μας το είπε,
άλλωστε γι αυτό έκανε αυτη τη συζήτηση, επειδή αφού η Κυβέρνηση αυτή
πολεμάει την Διαπλοκή, την νικάει, την καταστρέφει, τέρμα.
Δεν αμφιβάλλει κανείς για αυτό.

Απλώς δημιουργεί μία δική της Διαπλοκή, θεωρώντας μας ανίκανους να κατανοήσουμε
τί είναι Διαπλοκή, ποιοί διαπλέκονται, πότε, γιατί και πώς και άν τιμωρείται ποτέ κανείς.
Διαπλοκή, με Δ κεφαλαίο, όπως και άλλα απο Δ που δεν νιώθουν, πχ Δικαιοσύνη.

Ισως να άνοιγαν και κανα βιβλίο να μάθουν ορισμένους όρους και έννοιες.
Με την αριστεία τα έχουν σπάσει, δεν τα πάνε καλά, μα πρέπει τα παιδιά να
ξέρουν, επειδή όσο δεν ξέρουν, θεωρούν οτι και εσυ μαλάκα Ελληνα, δεν καταλαβαίνεις,
ούτε θα καταλάβεις ποτέ. Επειδή σε θεωρούν καρανίκα, σαν κι αυτούς.

Oλoι καλοί πρόσφυγες ;

   Εντάξει, η βραδιά είναι κάπως φορτισμένη απόψε για να γράψω κείμενο,
αλλά θέλω να γράψω αυτά που σκέφτομαι και νιώθω.
Αλλωστε, αυτο ειναι βασικό χαρακτηριστικό του blogging.

   1922. Μικρασιατικός ελληνισμός. Προσφυγιά.
Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Κάποιες λεπτομέρειες της ειναι άγνωστες, όπως παράδειγμα οτι
οι μικρασιάτες Ελληνες θεωρούνταν ως Βενιζελικοί απο τους φιλοβασιλικούς και παραλίγο να εγκαταλειφθούν εντελώς στη μοίρα τους ώστε να μην έρθουν εδω και δώσουν ψήφους στον Βενιζέλο. Και οτι εδω τους έλεγαν κάποιοι "τούρκους" ενω εκεί τους έλεγαν "έλληνες".

   2015. Λαθρομεταναστευτικό - προσφυγικό λόγω του πολέμου στη Συρία κυρίως.
Αυτή η ιστορία είναι πιο πρόσφατη οπότε όλοι ξέρουμε περισσότερα.
Ωστόσο επιχειρείται απο πολλούς ένας συμψηφισμός, μία εξομοίωση των δύο αυτών
μεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα και την Ευρώπη.

   Δεν είναι καθόλου ίδιες οι περιπτώσεις.

Απο τη μία Ελληνες απο τα χώματα της Μικρασίας, του Πόντου, της Καππαδοκίας, για αιώνες, χιλιετίες, αίμα μας και καθαρά διωγμένοι απο την τουρκική θηριωδία που ως τώρα εχει μείνει
ατιμώρητη. Ανθρωποι που έφεραν εδώ, τέχνες και γράμματα.
Ο παππούς μου δεν είχε βρίσει ποτέ χριστούς και παναγίες και ήταν εδω οι ντόπιοι, αρβανίτες
που τους έβριζαν έτσι. Φέρανε προκοπή στον τόπο και οι ντόπιοι πολλές φορές δεν τους ήθελαν.

Απο την άλλη, ισλαμικός χείμαρρος, κακόμοιρων στην πλειοψηφία τους ανθρώπων, απο πολλές
χώρες και όχι μόνο απο Συρία, ανθρώπων μεγαλωμένων σε κοινωνίες όπου μιά γυναίκα αν δεν
είναι καλυμμένη με ρούχα ολόκληρη, πρέπει να την βιάσουν ομαδικά. Και να αθωωθούν.
Κοινωνίες όπου η θρησκεία μπαίνει πάνω απ όλα. Και διατυμπανίζεται με τις μαντήλες.
Και έρχονται εδω, όπου κάνουμε αμάν να απαλλαγούμε απο τους ορθόδοξους ταλιμπανισμούς,
της δικιάς μας Εκκλησίας και των πιστών με τους μεγάλους σταυρούς.

Καταλαβαίνεις το μπέρδεμα που πρόκειται να γίνει.
Αντί να σεβαστούν τη χώρα όπου έρχονται και τους φιλοξενεί, θα απαιτούν όλο και περισσότερα
πράγματα απο εκείνα που η θρησκεία τους απαιτεί. Τζαμιά, προσευχές στους δρόμους, βιασμούς
γυναικών επειδή "δεν ειναι σωστά ντυμένες", προσβολή αν τρώς μπροστά τους τόστ με ζαμπόν χοιρινό και άλλα τέτοια όμορφα ήθη κι έθιμα.

Αγαπητέ μου αν πρόκειται να με πείς ρατσιστή, πήγαινε απο κει που ήρθες.
Το θέμα δεν είναι καθόλου ρατσιστικό. Είναι κοινωνικό και μάλιστα στην ελληνική κοινωνία
όπου δοκιμάζεται άγρια η καθημερινότητά μας, η δουλειές μας, η υγεία μας, ο κόσμος μας.
Αν είναι να ισλαμοποιηθώ, όχι ευχαριστώ δεν θα πάρω.
Κι αν πρόκειται να με πείς ισλαμοφοβικό, πες να σου εξηγήσει κάποιος τι είναι το Ισλάμ.
Αμάν κάνω όλη μου τη ζωή να απαλλαγώ απο τις θεοκρατικές αντιλήψεις, συχνά μεσαιωνικές,
απο παπάδες που δεν ξέρω τι νομίζουν πως είναι και τι σκοπό έχουν.

   Το λάθος είναι στο ίδιο το ελληνικό Κράτος.

Απροετοίμαστο για όλα αυτά, εχει μπεί σε λογικές ανατολίτικου παζαριού όσο αφορά τους
ξενόφερτους, όλους τους αποκαλεί η κυβέρνηση "πρόσφυγες" ακόμα και τους λαθραίους
απο Μπαγλαντές, Πακιστάν, Υεμένη και λοιπές εξωτικές χώρες.
Ωραιόκαστρο, Κώς, Φιλιππιάδα, και άλλα μέρη ειναι που εναντιώθηκαν κάποιοι στο να πάνε στα ίδια σχολεία τα παιδιά προσφυγολαθρομεταναστών. Εχουν καποια δίκια, όχι εντελώς, αλλά εν πάσει
περιπτώσει τους καταλαβαίνεις λίγο ετσι δεν είναι ;

Ηδη παραδέχονται οτι έχασαν στο μέτρημα κάποιες χιλιάδες μετανάστες,
ενώ ο κ.Μουζάλας παραδέχτηκε οτι 7.000 θα παραμείνουν στα νησιά ως μόνιμοι μετανάστες.
Με το ζόρι θα μείνουν εδώ και 6-7 απο δαύτους κάποτε θα ανατιναχτούν για τον Αλλάχ μαζί
με όσους είχαν την θεϊκή τύχη να βρίσκονται κοντά σε εναν τους.
Να δείς που όπου να'ναι θα πεί ενας πολιτικός, απο αριστερές μεριές, να τους δοθεί και δικαίωμα ψήφου, μιά υπέροχη ιδέα για ηλίθιους.

Εδώ δεν εχουν καταφέρει να κάνουν τους τσιγγάνους να αφομοιωθούν, ακριβώς επειδή θέλουν
τις ψήφους τους. Ισως σκεφτούν να κάνουν το ίδιο με τους ασιάτες ; Τι, όχι ;

   Με το ζόρι ισλαμοποιούν τη χώρα, και δεν το εννοώ θρησκευτικά, αλλά κοινωνικά.
Οταν η Θράκη χαθεί ως μόνιμος θύλακας μουσουλμάνων, και αρχίσουν να χάνονται και νησιά,
τότε έλα να μου πείς αγαπητέ τι καλό έχει όλο αυτό και πώς στο καλό είναι ίδιο αυτό με την
έλευση των ελλήνων της Μικρασίας και του Πόντου, τότε.

  Αν ακόμα νομίζεις οτι είναι το ίδιο, ε, πάαινε πνίκσου που έλεγε κι ενας μικρασιάτης παλιά.

Μάρτιος 2016, Ελληνικό, χώρος προσωρινής φιλοξενίας λαθρομεταναστών και προσφύγων

Δικηγόρoι στην Πολιτική ;

  Εξαπανέκαθεν που λένε,
οι εκλεγεμένοι βουλευτές καλούνταν να ασκήσουν νομοθετικό έργο.
Να περάσουν νόμους, να κανονίσουν πώς θα εφαρμοστεί και συχνά και πότε και αν.

  Η γνώση των νομικών, αποτελεί επιστημονικό πεδίο δικηγόρων
και όχι μηχανικών, γιατρών, υδραυλικών, εμπόρων, ναυτικών ή μανάβηδων.

  Μοιραία εκλέγονται σε ποσοστό φαντάζομαι πάνω απο 50-60% ως βουλευτές, άνθρωποι
με επάγγελμα τα Νομικά. Και φυσικά ασκούν Πολιτική ως νομικοί, αφού αυτό ξέρουν.
Είναι πασίγνωστο το πώς ενας δικηγόρος πλάθει τον λόγο με ρητορική δεινότητα και
παρουσιάζει αυτό που θέλει, όπως το θέλει, απευθυνόμενος σε αυτούς που θέλει.

   Κατρούγκαλος : εκλεγμένος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ.
Ως δικηγόρος ζητούσε 12% προμήθεια απο απολυμένους ΔΥ για να τρέξει υποθέσεις
επαναπρόσληψής τους λόγω άδικης απόλυσης, είναι τώρα Υπουργός Εργασίας.
Οξύμωρο και όμως ναι, συμβαίνει.

  Δήλωσε οτι :
"Υπογράψαμε το Τρίτο Μνημόνιο για να διορθώσουμε τα άλλα δύο"

Aντρουπή

Απαπα
Ντροπή, ντροπή τι πράμα είναι αυτά με τους δεξιούς ; Απαράδεκτα.
Πήγε ο Κούλης στη ΔΕΘ εκεί που ήτανε και ο Ερνέστο ντε Τσίπρα Βε Λουχιώτι και είπε πράματα.
Αλλα τι είπε ;
Μήπως τίποτα ενδιαφέρον ;
Α, όχι.
Θα κόψει λέει απο δω, θα δώσει εκεί, και κάτι αριθμούς και τέτοια.

Ε. μα πώς θα ξεσηκωθεί ο υποφέρων κοζμάκης με τέτοια λόγια ;

Αντί να τάξει 100 χιλιάρικα σε κάθε Ελληνα δεξιόχειρα
και μείον 33,33 χιλιάρικα σε κάθε αριστερόχειρα,
κάθεται και λέει σαχλαμάρες
την ώρα που ο άλλος, ο Ερνέστο ντε, ζητάει να πάνε να τον συλλάβουν.

Ε μα πιά !
Αντρουπή !

Kαφενείο

   Τα τελευταία 2-3 χρόνια δεν είναι λίγες οι φορές που διαβάζουμε για μία τοποθέτηση ενός
δημοσίου προσώπου, ακόμα και υπουργού, σχετικά με ενα θέμα, που δημοσίευσε ο ίδιος
ή ο διαχειριστής του σε ενα διαδικτυακό μέσο όπως το Φέησμπουκ ή το twitter.

   Συνήθως οι δημοσιεύσεις αυτές έχουν ενα προσωπικό ύφος και μία ημι-επίσημη και
ταυτόχρονα ημι-ανεπίσημη θέση του ατόμου αυτού ως προς ενα θέμα ή πρός ενα άλλο άτομο.
Εκλαμβάνονται συχνά, ως "σοβαρές" τοποθετήσεις και σχολιασμός.
Το ύφος δεν είναι πάντα κόσμιο ούτε πάντα, για μην πώ συνήθως δεν,  στέκεται στο ύψος
που αναλογεί με την θέση που έχει το άτομο που κάνει την δημοσίευση.
Ξεχνούν οτι είναι υπουργοί, ή βουλευτές και οτι ακόμα κι αν δεν τους ψήφισες, σε εκπροσωπούν
και αποφασίζουν για εσένα, για την ζωή σου, για το μέλλον σου και των παιδιών σου.
   Εαν δε, πρόκειται για πρώην άτομο σε θέση εξουσίας, θα διαβάσουμε κάτι με ύφος μίσους,
κακίας, ζήλειας, μιζέριας, ασχήμιας, εκδικητικότητας. "Τώρα που είμαι στην απ'έξω θα σου πώ εγω".

Απο αυτό το φαινόμενο δεν ξεφεύγουν ούτε της αντιπολίτευσης ούτε της κυβέρνησης ούτε καν
άνθρωποι που γενικά είναι γνωστοί για προσφορά στα Γράμματα, τις Τέχνες, τα ΜΜΕ αν και μάλλον
όσοι απο αυτούς δεν ακούμπησαν κάποιο κόμμα ή το έκαναν και έφυγαν αηδιασμένοι, τώρα
τα χώνουν ωραία, οταν τους το επιτρέπει το επίπεδό τους.
Αλλά, μιλώντας γι αυτό, είναι απογοητευτικό το πόσοι μπορούν να είναι σε ενα καλό επίπεδο.

Είναι άκρως απογοητευτικό οτι αν εκείνοι εκπροσωπούν τους πολίτες, τότε 

αυτο το επίπεδο έχουμε και εμείς, οι πολίτες.

   Το κάθε δημόσιο-πρόσωπο θα έπρεπε να γνωρίζει πολύ καλά τι θέση έχει, τον βαθμό στον οποίο
επηρρεάζει τις ζωές μας, τι παράδειγμα δίνει με όσα λέει και όσα κάνει, τι διάλογο θέλει, αν θέλει,
τι επίπεδο ανάλογο της θέσης του έχουν τα δημοσιεύματά του, και οτι δεν απευθύνεται μόνο σε
όσους τον ψήφισαν, αλλά και σε όσους εκπροσωπεί [με το ζόρι].
   Και θα ήταν καλό να διατηρεί μία προσωπική ιστοσελίδα όπου θα εκφράζεται προσωπικά και θα
κρίνεται γι αυτό, καλύτερα και σοβαρότερα απο όσο σε ...σοσιαλμήντια μάη άςς, σόρι κιόλας.

  Αν σε ταϊζουν ασκήμια, τότε ασκήμια θα δώσεις, αν σε σκέφτονται, τότε θα σκέφτεσαι κι εσυ τους άλλους, αν σε βρίζουν, τότε θέλουν κι εσυ να βρίσεις ώστε να κατέβεις στο επίπεδό τους.
Αν σου λένε ψέμματα, τότε δυστυχώς α ανταποδώσεις με μία ψήφο όταν ερθει ώρα για Εκλογές,
κι αυτό, μόνο αν θυμάσαι καλά τι είπαν κι έκαναν.  Ολοι τους.

Γι αυτό το τελευταίο, περί μνημονικού του Ελληνα και ειδικά περί της επιλεκτικής μας μνήμης, θα είχαμε πάρα πολλά να λέμε, επι μήνες. Ως τότε, χαμογελάμε με την αστεία -αν δεν ήταν τραγική-
συμπεριφορά δημοσίων προσώπων ως ημιαναλφάβητοι θαμώνες καφενείου αγροτικού χωριού. 
 
Και δεν τους δίνουμε τη σημασία που θέλουν, αν δεν σοβαρευτούν.

  

Eνα δίκιo μιά φορά

Πάει πραγματικά πολύς καιρός, ας πούμε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια θα έλεγα αυτη τη στιγμή,
που αμφιβάλλουμε πολλοί απο εμάς, για τα πρόσωπα που καθοδηγούν, κατευθύνουν, ελέγχουν,
εξουσιάζουν, διαμορφώνουν την καθημερινότητά μας, το μέλλον μας, τη ζωή μας και την πορεία
της χώρας.
Είναι αυτοί που ψηφίζονται και εκλέγονται.
Είναι κι αυτοί των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας.
Η διαπλοκή, τα συμφέροντα, θέλουν σκόπιμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας ώστε να
 νέμονται εξουσία και χρήμα, με αμφίβολη νομιμότητα, με παραπαίουσα ηθική και με φωνές !
Ναι, με φωνές, ουρλιαχτά, τσιτάτα, συνθήματα που συχνά περιεχουν και το λάθος μύνημα
προς τον ψηφοφόρο που θα τους θεωρήσει ως αγωνιστές, επαναστάτες και νικητές.
Βλέπεις, ο σεμνός νικητής δεν φωνάζει.
Ο ηττημένος φωνάζει και ωρύεται για να φανεί ως καλύτερος.
Στα τηλεοπτικά κανάλια σε πολιτικές συζητήσεις, το επίπεδο είναι εδω και χρόνια χαμηλότερο
του δείκτη νοημοσύνης ενος απλού πολίτη και σίγουρα υποδεέστερο ποιοτικά απο εναν σικέ αγώνα κάτς.

Ποιός θα το περίμενε όμως, κάποιος/κάποια απο τον συρφετό των φωνασκούντων "αγωνιστών" που πάντα ξεφώνιζαν μπαρούφες, μια μέρα, εστω για μία φορά, να έχει δίκιο ;

KAΛH XPONIA 2016

Πολλές Ευχές για μιά Καλή Χρονιά με εκπλήξεις ευχάριστες και με  περισσότερη λογική και συνέπεια. Υγεία για όλους και δύναμη για να προχωράμε προς το καλύτερο.