Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Πόση πραγματικότητα αντέχουμε ;



Το παρακάτω κείμενο μου ήρθε με e-mail απο κάποιον που κάποτε έγραφε σε μπλογκ και ζήτησε να το δημοσιεύσω αν θα ήθελα. Το δημοσιεύω επειδη με άγγιξε πολύ.

Μια κοινωνία που έχει αλλάξει μια Ελλάδα που αιμορραγεί και ταλαντεύεται να διατηρήσει το ήθος, την αξιοπρέπεια, την δύναμη, την ικανότητα της να κατανοεί να συγχωρεί, να δημιουργεί και να ονειρεύεται… Πόσοι από εμάς δεν έχουμε αναρωτηθεί για το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και της κοινωνίας μας? Θα μου πεις τι έπαθα βραδιάτικα και μονολογώ λες και δε σου φτάνει η δική σου ψυχική ΑΝισορροπία με τα όσα ζεις. Αφορμή, αιτία και αποτέλεσμα τον παραπάνω στάθηκε το χθεσινό συμβάν στο μετρό ερχόμενη από δουλειά…

Ένας πατέρας μέτριου αναστήματος γύρω στα 40 απλά ντυμένος με ένα τζιν και άσπρο μπουφάν μπαίνει φουριόζος στο βαγόνι του μετρό και μονολογεί εκνευρισμένος.. Ακολουθεί η 8χρονη κόρη με μούτρα ως το πάτωμα, κουκλάκι κατά τα άλλα και μια εντυπωσιακή 35άρα δίμετρη, με ωραίο σώμα, με ξανθά μακριά μαλλιά σε αλογοουρά, κολλάν, εντυπωσιακές μπότες ως πάνω από γόνατο κι ένα πανάκριβο, όπως φαινόταν, δερμάτινο κοντό μπουφάν.
Θα απορείς τώρα τι με έπιασε και κοιτάω τι φοράει ο κόσμος, όχι βρε δε τα έπαιξα (ακόμα τουλάχιστο :Ρ)..

Πάμε τον διάλογο να καταλάβεις κι εσύ φίλε, αναγνώστη και περαστικέ !  
Με κόκκινα  γράμματα η μικρή, με μαύρα, [όπως και η μοίρα του], ο πατέρας και με ανοιχτό κόκκινο η μάνα ...

- Μα μπαμπά δεν μου αρέσουννννννννννννννν..
  • Μην με εκνευρίζεις σου λέω αυτά ξέρεις τι θυσίες έκανα για να στα πάρω?
  • Σταμάτα επιτέλους κι άκου το παιδί τι σου λέει, αμάν τι δε καταλαβαίνεις πια ; σου λέει δε του αρέσουν! Με το ζόρι δηλαδή να της αρέσει το δικό σου γούστο ;
  • Μα γιατί δε της αρέσουν ; αν δεν έλεγες εσύ από την αρχή τίποτα δε θα έκανε μούτρα και θα της άρεσαν και όλα θα ήταν μια χαρά..
  • Ώχου μα υπήρχε περίπτωση να μου αρέσουν ; το ίδιο γούστο νομίζεις ότι έχεις εσύ με μένα έλεος…
Σιωπή στο ακροατήριο, ψεύτικο κλάμα η μικρή και ο πατέρας ενεργό ηφαίστειο…
  • Τι συμβαίνει ; Ρωτά μια και καλά ανυποψίαστη κυρία καρφωμένη πάνω τους από την ώρα που εισήλθαν στο βαγόνι.
  • Θέλει με το ζόρι να της περάσει το γούστο του..
  • Άλλοι δεν έχουν να φάνε και άλλοι περπατούν ξυπόλυτοι. εμείς κάθε μήνα της παίρνουμε καινούρια παπούτσια και από πάνω δεν είναι ποτέ ευχαριστημένη είναι αχάριστη η μικρή σα κι εσένα!
  • Δεν είναι αχάριστο το παιδί απλά έχει γούστο, σε αντίθεση με σένα ευτυχώς !
  • Καλά πας καλά ; έτσι λες και περιμένεις να σέβεται και να εκτιμά ότι έχει, ότι μπορώ να της προσφέρω με αυτές τις συνθήκες ; Δε θέλω να γίνει έτσι το παιδί μου όχι δε θέλω να γίνει σα κι εσένα..
  • Μα τι ωραίες μπότες πως τις ζηλεύω ! Καλέ γιατί δε σου αρέσουν ; Η ανυποψίαστη πάλι τσουπ…
  • Ε δεν της αρέσουν με το ζόρι άλλο πάλι τούτο…
  • Μα δεν είναι αυτές που ήθελα έπρεπε να μου πάρει τις άλλες που φοράει και η Μαρία του τις είχα δείξει… γοερό ψεύτικο κλάμα η μικρή
  • Δε μου λες Βάσω ξέρεις πόσα μεροκάματα έκανε ο μπαμπάς αυτές τις δύο εβδομάδες ; Ε; ένα προχθές…ΜΟΝΟ ΕΝΑΑΑ! Αυτά τα χρήματα, αυτό το μεροκάματο, αυτά τα παπούτσια που φοράς και δε σου αρέσουν, είναι τα λεφτά του μήνα του μπαμπά που προτίμησε να σου κάνει δώρο που λες ότι δε σου αρέσει…

Σιωπή στο ακροατήριο και συγκίνηση για τον μεροκαματιάρη πατέρα που όπως φαίνεται τα βγάζει με δυσκολία και είναι έτοιμος να καταρρεύσει από στεναχώρια και απογοήτευση…

  • Εσύ έπρεπε να υποστηρίζεις τον άντρα σου και όχι τα καπρίτσια της μικρής! Ζούμε δύσκολες εποχές κοπέλα μου και αν δε στηρίξεις τον άνθρωπό σου, τον άντρα σου μην περιμένεις να σε σέβεται αργότερα, ούτε κι εσένα η μικρή.. μείνε δίπλα στον άντρα σου γιατί θα τον χάσεις, υποστήριξέ τον δώσε του δύναμη να τα βγάλει πέρα αυτές τις δύσκολες εποχές.. όλοι έτσι είμαστε..
  • Εσύ να κοιτάς την δουλειά σου κυρά μου αν δε μπορούσε να συντηρήσει οικογένεια ας μην την έκανε !

Σύγχυση στο ακροατήριο και ξάφνου έκδηλα πια όλοι άρχισαν να είναι με το μέρος του πατέρα..

  • Δώσε σα καλό κορίτσι στο μπαμπά ένα φιλάκι που σου έκανε δώρο όοοοολα τα λεφτά που είχε, για να έχεις εσύ τόσο όμορφες μπότες, λέει μια κοπέλα απέναντί τους..
  • Έλα βρε μη κάνεις μουτράκια στον μπαμπά, αφού ξέρεις πόσο σε αγαπάει… κάποια άλλη κυρία…

Κατακόκκινη αλλά αμίλητη η μικρή έχει καρφωθεί στις μπότες της και η μάνα (ο Θεός να την κάνει) τρέμει όλο νεύρα

  • Μη δίνεις σημασία παιδί μου επειδή μπαμπάς σου είναι ξεροκέφαλος δε θα κάνουμε ότι θέλει αυτός, έπρεπε να πάμε μαζί να πάρεις αυτές που σου αρέσει!
  • Μα δεν είχα πολλά λεφτά για να πάρω πιο ακριβές μπότες, λέει όλο απελπισία μα έτοιμος να εκραγεί…
  • Τότε να μην έπαιρνες τίποτα ! Δεν είναι υποχρεωμένο το παιδί να φοράει και να του αρέσει ότι κι εσένα, κορίτσι είναι τι θα πουν τα άλλα παιδιά αν καταλάβουν κιόλας ότι δε της αρέσουν θα την κοροϊδεύουν…
  • Δεν το ήξερα να πρέπει να της παίρνω μάρκες και ακριβά ρούχα, παπούτσια για να αρέσουν στους άλλους εξάλλου όλο μεγαλώνουν τα πόδια της του χρόνου θα είναι άχρηστα!
  • Και τώρα τι είναι δηλαδή ;
  • Δε μου λες τι προτιμάς τα παπούτσια που σου αρέσουν ή να έχεις τον πατέρα σου γιατί δε βλέπω να έχεις και μάνα και πατέρα μαζί για πολύ ακόμα…!

Κλάματα, μα όχι πια ψεύτικα αυλάκωσαν το προσωπάκι της μικρής, μαζί και πολλών μαρτύρων του συμβάντος, ένας κύριος πλησίασε και μπήκε στην μέση προσπαθώντας να πει στην μικρή να αγαπάει τον μπαμπά της και να του το δείχνει, ότι και εκείνος το έχει ανάγκη να ξέρει ότι τον αγαπά.. Η μάνα τον έβγαλε από την μέση διακόπτοντάς τον να κοιτάει την δουλειά του και δεν έχει δικαίωμα κανένας να μιλάει και να κρίνει ένα 8χρονο παιδί, μα δεν είχε καταλάβει ότι όλοι εμείς εκείνη κρίναμε και την αλαζονεία της και όχι το παιδί…
Το μετρό σταμάτησε και όλοι κατεβήκαμε με γοργά βήματα προς τις εξόδους το ίδιο και η μάνα με την μικρή μα όχι ο πατέρας.. Αυτός έμεινε στο βαγόνι με το κεφάλι μέσα στα χέρια του και με δάκρυα πλημμυρισμένα τα μάτια.. Το τελευταίο που άκουσα:
  • Δεν έπρεπε να πάρω Ρωσίδα.. δεν έπρεπε να κάνω οικογένεια με ξένη γυναίκα από άλλη χώρα.. όχι..

Τα σχόλια δικά σας…

21 σχόλια:

  1. Ας αφήσω το πρώτο σχόλιο.

    Η πραγματικότητα που ζούμε στο 2012 εχει πολλές πολλές νεόφερτες καταστάσεις.
    Μετανάστες, ανεργία, οικονομικό πρόβλημα, ακρίβεια, πολιτικό έλειμμα και κοινωνική κατάθλιψη, ανασφάλεια και αγωνία, απελπισία.
    Για να επιβιώσει κανείς πρέπει να προσαρμοστεί όσο γίνεται και να προσπαθήσει να κάνει οτι μπορεί.
    Τα μικρά παιδιά δεν ξέρουν ακριβώς τι συμβαίνει αν και αυτο δεν σημαίνει οτι δεν καταλαβαίνουν και τίποτα. Καταλαβαίνουν αρκετά.
    Το μαρτύριο του κάθε γονιού οταν δεν μπορεί να παρέχει πράγματα στα παιδιά του, ειναι μεγάλο.
    Σε αυτην την πραγματικότητα που ζούμε αναγκαζόμαστε να κάνουμε περικοπές στα έξοδα.
    Η μάνα της αληθινής παραπάνω ιστορίας όμως δεν καταλαβαίνει επειδη ζει στη δική της μόνο, πραγματικότητα.
    Ο απελπισμένος πατέρας πρέπει να επιβιώσει με λιγότερα αλλά η μάνα του παιδιού τους απαιτεί -και περνά και στο παιδί αυτο το μήνυμα- και δεν στηρίζει τον σύζυγο.
    Πού να βρίσκονται σήμερα οι τρείς τους ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι Ρωσίδες, τι Ελληνιδες, τι Αγγλίδες. Αν το μυαλό αρμενίζει στραβά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά, ετσι ακριβώς.
      Αλλά τα μυαλά τα ίσια, όσο και τα στραβά, συνδιαμορφώνουν την πραγματικότητα που ζούμε.

      Διαγραφή
  3. Και πόσες ακόμα είναι έτσι...
    Να τα βλέπετε αυτά οι άντρες, που μόλις δείτε ξέκωλο να εξευτελίζεται στις μπουζουκερί χάνετε τα λογικά σας, και τις σωστές κοπέλες που δεν πάνε μπουζούκια τις έχετε για ξενέρωτες.
    Άντε τώρα, ήθελε και ρωσίδα ο κώλος του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχεις δίκιο για μεγάλη μερίδα των αντρών Αθηνόβιο, ωστόσο δεν είμαστε όλοι ετσι.
      ***αυτολογοκρισία εδω*** συνεχίζω,
      Επίσης δεν αντέχουμε όλοι μας τις μπουζουκερί. Υπάρχουν πολλοί τρόποι διασκέδασης και αν θες και τσάμπα. Πχ μια παραλία, ενα κρασί και μια ψάθα να αράξεις με το κορίτσι σου.
      Επίσης κοιτάμε ωραίους κ0λουs και byzιά αλλά αυτο δε σημαίνει οτι θα τα καπελωθούμε κιόλας με κάθε κόστος κρεμώντας επάνω τους τα πάντα. Οποιος το κάνει αυτό ειναι λίγο άξιος της μοίρας του ε ;
      Ο κύριος της ιστορίας ειναι για λύπηση, δεν νιώθω αυτο που λέμε "καλά να πάθει".
      Η κυρία, άλλο κορόϊδο θα ξεζουμίσει σύντομα πιστεύω :)
      Το παιδί ... σαν τη μάνα το βλέπω ή περίπου.

      Διαγραφή
  4. Όταν ξεκίνησε η ιστορία και πριν φτάσω στο τέλος υποψιάστηκα από την περιγραφή του ντυσίματος της μαντάμ πως είναι Ρωσίδα. Όχι πως είναι κανόνας φυσικά.. Ο πατέρας προφανώς δεν έχει κανέναν λόγο μέσα στην οικογένειά του άσχετα με τι γυναίκα έχει. Συνήθως οι άντρες ασχολούνται μόνο με τη δουλειά τους και τους ξεφεύγει το σημαντικότερο όλων.. η οικογένεια. Την δεδομένη στιγμή μάλλον είναι πολύ αργά για να αλλάξει κάτι και το μόνο θύμα είναι η μικρή..
    Αναρωτιέμαι αν δεν ήταν το πρόβλημα τα χρήματα θα ήταν όλα καλά; Θα γινόταν το χατήρι της μικρής και η γυναίκα του θα συνέχιζε να τον χρησιμοποιεί για να ζει μέσα στον λαμπερό κόσμο της;;;; Και το σημαντικότερο, εκείνος θα ήταν ικανοποιημένος;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να διευκρινίσω κάτι που μπορεί να παρεξηγηθεί. Κατάλαβα την εθνικότητά της όχι από την συμπεριφορά αλλά από την ενδυμασία της. Οι περισσότερες νεαρής ηλικίας που γνωρίζω αρέσει να ντύνονται έτσι. Η συμπεριφορά δεν έχει εθνικότητα, σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι έχουν τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες αδυναμίες. Λυπηρή ιστορία πάντως...

      Διαγραφή
    2. Margo πολύ χαίρομαι που σε βλέπω.
      Θυμάμαι που διάβαζα στο μπλογκ σου πολύ ωραία θέματα.
      Καιρό εχω να πατήσω ( ντροπή μου ).

      Η συγγραφέας του κειμένου, πριν μου στείλει γραμμένη την ιστορία, μου την είπε προφορικά.
      Δεν πήγε ο νούς μου καν σε Ρωσίδα πριν το αναφέρει.
      Αλλά εσείς οι γυναίκες αμέσως "πιάνετε" τις άλλες γυναίκες :)

      Μάλλον αυτη η οικογένεια δεν εχει και πολύ μέλλον. Δεν ξέρω.
      Αν υπήρχαν λεφτά, προφανώς η οικογένεια αυτή θα ζούσε στον κόσμο της.
      Για την ωρα η κορμάρα ζει στην κοσμάρα της.

      Και δεν ειναι θέμα καταγωγής ή εθνικότητας, αλλά ανατροφής, παιδείας και χαρακτήρα.

      Διαγραφή
  5. Μου αρέσει απλοϊκή γραφή που σου δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα από ότι λύνει..Ζούμε σε μια κοινωνία σύψης χρόνια τώρα..ήθος,ηθική&αξίες εχουν μπει οχι απλά σε δεύτερη μοίρα αλλά κοντεύουν να υποστούν ολική διαγραφη!Η καπιταλιστική κοινωνία που ζουμε φέρει τα υλικά αγαθά σε πρώτη μοίρα&την εφήμερη ψευτοαναγνώριση να εχουν περισσοτερη σημασία,παραμελώντας τον εμπλουτισμό του εσωτερικού μας κόσμου.Αποτέλεσμα οταν ο χρόνος περάσει&η εξωτερικη ομορφια φθαρθει βλέπεις ενα αδειο κουφάρι να περιφέρεται με ανούσια φτιασίδια χωρις νοημα&ουσια όμως ξεκίνα να απορεις γιατί δεν ειχες δει οτι εξαρχής έτσι περιφέροταν..ας μαθουμε επιτέλους ωραία παρουσία ειναι αυτή που θα σου γεμίζει το μυαλό χιλια χρωματα,φως,εικόνες&λέξεις&οχι μονο ενα ωραιο προσωπο&ένα αψεγάδιαστο κορμι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κωνστάνς υπάρχει σαφώς άγγιγμα γυναικείας γραφής, που προσωπικά δεν βρίσκω οτι ανοίγει και πολλά νέα ερωτήματα, ωστόσο πετυχαίνει να μας προβληματίσει για σοβαρές πλευρές της καθημερινής πραγματικότητας την οποία ζούμε.
      Μιας πραγματικότητας του 2012, της κρίσης σε πολλά επίπεδα που χτυπάει ως μέσα βαθιά στις οικογένειες και πρώτες πλήττονται [με θύματα τα παιδάκια] αυτές οι οικογένειες που δεν εχουν δεσμούς ισχυρότερους απο το χρήμα.
      Η κυρά όμορφη πιθανό να είχε ενα ας πούμε δίκιο, σε περίπτωση που ο πατέρας του παιδιού τους έχασε πολλά χρήματα σε βλακίες, πχ τζόγο και τώρα του το κοπανάει. Δεν το ξέρουμε.
      Αλλά κι ετσι να είναι, δεν τηνε κόβω για μάνα της προκοπής.

      Αυτο που μου κάνει παράπλευρη εντύπωση στο κείμενο ειναι η στάση, η αντίδραση και η συμμετοχή άλλων ανθρώπων σε αυτο το δράμα,, μέσα σε ενα βαγόνι του Μετρό. Ισως είμαστε ακόμα άνθρωποι.

      Διαγραφή
  6. Τα παιδια στη σημερινη εποχη καλουνται να μαθουν δυσκολα και επιπονα μαθηματα ζωης, ενα 8χρονο κοριτσακι που εχει μαθει να περναει το δικο της θα πρεπει να το ξεμαθει, αλλιως θα δυστυχησει... Κι ειναι ευθυνη των γονιων αυτο, ακριβως οπως εχουν κακομαθει ενα παιδι ακριβως ετσι να το επαναφερουν στην πραγματικοτητα. Εστω οτι ο ανθρωπος εκανε λαθος επιλογες στο πως εστησε την οικογενεια του ως τωρα, ποτε δεν ειναι αργα. Δεν ξερω κατα ποσο θα ακουστει σκληρο αυτο αλλα πιστευω πως στη θεση του θα της επαιρνα τις μποτες και θα τις εδινα σε καποιο αλλο παιδακι η θα τις πηγαινα πισω, για να καταλαβει οτι οφειλει να εκτιμα αυτο που με κοπο της προσφερεται. Δυσκολο για το παιδακι και ακομα πιο δυσκολο για το γονιο να επιδειξει τετοια αυστηροτητα, αλλα μερικες φορες επιβαλλεται να γινομαστε αυστηροι γονεις για να ειμαστε καλοι γονεις...
    Οσο για τη μητερα, καπως ετσι δεν φτασαμε στο σημερινο χαλι της κοινωνιας; Απο μητερες (κυριως) που οταν ελεγαν "θελω το καλυτερο για το παιδι μου" εννοουσαν το καλυτερο απο χρηματικης αποψης και απο αποψη ψυχικης και ηθικης ικανοποιησης ενα μεγαλο ΤΙΠΟΤΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παιδιά της σημερινής εποχής, αυτά ηλικίας 3-17 ετών αγόρια ή κορίτσια θα μάθουν αλλιώς, δεν γίνεται διαφορετικά, πρέπει να επιβιώσουμε όλοι και αυτά να εχουν ενα όσο είναι εφικτό, καλό μέλλον. Μεγάλοερωτηματικό το πώς θα ειναι τα παιδιά αυτά σε 10 χρόνια απο τώρα, αγαπητή Butterfly :)
      Η κρίση η οικονομική εχει προεκτάσεις σαφέστατα και βαθιά κοινωνικές και φτάνουν ως μέσα στις οικογένειες και στις σχέσεις μεταξύ των μελών τους.
      Πολλά ζευγάρια θα χωρίσουν εξ αιτίας της κρίσης αλλα και πολλά άλλα δεν θα χωρίσουν, για τον ίδιο λόγο. Ετσι κι αλλιώς, κατάθλιψη.

      Διαγραφή
  7. Τι να πεις;
    Σκέτη θλίψη.
    Ο πατέρας να ψάχνει όλη μέρα για δουλειά και η μαλάκω στο σπίτι να κάνει πλύση εγκεφάλου στη μικρή.
    Έχω την εντύπωση πως τα λεφτά δεν είναι το μόνο πράγμα που τους χωρίζει.
    Και κάτι μου λέει πως είναι ήδη πολύ αργά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο νομιζω οτι τα λεφτά ειναι ακριβώς αυτό που τους ένωνε όσο καιρό ειναι μαζί ο τύποςκαιη ρωσίδα του.

      Διαγραφή
  8. Τζόνυ για μένα πρώτα ήθελε μάθημα η μάνα να προσαρμοστεί με τα σημερινά δεδομένα εκείνη και μετά η μικρή!
    Δεν κατάλαβα τι διαφορά θα'χε άν ήταν Ελληνίδα ψιλοκαβαλημένη και κοιτούσε τον σύζυγό της αφ'υψιλού μόνο σαν 100ευρω!
    Αυτή που περιέγραψες πιστεύω είναι μια απ'τι καλύτερες δραματικές ιστορίες που ξετυλίγονται μέσα στην σημερινή οικογένεια γιατί υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα θρίλερ!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. zoyzoy σίγουρα δεν εχει σημασία ποιά αν ειναι ρωσίδα ή ιταλίδα ή ελληνίδα ξερω γω.
      Θρίλερ μεσα στις οικογένειες, πολλά και βιώνουμε γύρω μας και μαθαίνουμε και για κοντινούς μας ανθρώπους κι εμείς οι ίδιοι παλεύουμε.
      Εύχομαι κάτι, κάπως, κάπου, να είναι καλό μεσα σε αυτη την πραγματικότητα.

      Διαγραφή
  9. Δυστυχώς έχω ζήσει παρόμοια ιστορία.
    Ζευγάρι γνωστών μου...σε άθλια οικονομική κατάσταση με τη γυναίκα να μη θέλει να καταλάβει.
    Ελληνίδα...όχι πως κάποιες Ελληνίδες είναι καλύτερες.
    Τα δυο παιδιά που έχουν είναι με το μέρος της μάνας.
    Αλλά είναι και μπερδεμένα...
    Ακούν κι απ' τον περίγυρο τους διάφορα.
    Ειλικρινά στενοχωριέμαι πολύ για τα παιδιά.
    Ολα τα παιδιά και ειδικά όταν η οικογένεια δεν είναι μονοιασμένη, να τους εξηγήσει κάπως τα προβλήματα της εποχής μας.
    Είμαστε όλοι στα κάγκελα...
    Τι θα γίνουν αυτά τα παιδιά;.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σερενάτα η ασυνεννοησία και τα νεύρα, η ανασφάλεια κι η κατάθλιψη οδηγούν τις οικογένειες σε περισσότερη ασυνεννοησία, έλλειψη επαφής, περισσότερη ανασφάλεια και συχνά και φόβο.
      Τα παιδιά ειναι η ελπίδα μας.
      Φέτος βλέπω ήδη εχουν κοπεί τα δωράκια που έδιναν τα παιδιά μεταξύ τους το ενα στο άλλο στις γιορτές, δεν περισσεύουνε απ τις οικογένειες λεφτά για τέτοια ...

      Διαγραφή
  10. Φαντάζομαι πριν 9 χρόνια τη δίμετρη... 26άρα φωτιά και λαύρα. Στέκι για στέκι πιαθανολογώ δεν θα 'χει αφήσει ο "πατέρας" που να μην καμαρώσει δίπλα της.

    Τότε -πάλι πιθανολογώ- κανείς δεν θα στεκόταν -ιδιαίτερα τουλάχιστον- στο γεγονός ότι είναι Ρωσίδα. "Τον τυχεράκια!" θα θαύμαζαν οι άντρες, ενώ -πιθανολογώ για τρίτη φορά- οι γυναίκες θα λοξοκοίταζαν.

    Η κρίση έφερε τα πάνω - κάτω. Σχεδόν πάντα τα παιδιά είναι -δυστυχώς- οι παράπλευρες απώλειες αυτού του "πολέμου".

    Μακάρι, εύχομαι Τζονάκο μου, αυτό το παιδάκι να σταθεί - με κάποιον μαγικό τρόπο- τυχερό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευάγγελε, δεν ξέρω, αλλά προσωπικά ποτέ μου δεν ζήλεψα ιδιαίτερα κάποιον απο αυτούς με τις δίμετρες. Ηξερα τι κοστίζει η δίμετρη και τι ειναι αυτό την κρατάει κοντά σε κάποιον... :) για όσο υπάρχει αυτό το κάτι.
      Ειχε πει ο άλλος "αλλάζουμε ή βουλιάζουμε" και βουλιάξαμε για να αλλάξουμε, με οδυνηρό τρόπο.

      Διαγραφή
  11. Μα δεν χρειάζονται σχόλια! Μόνο ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τη φυλή. Χιλιάδες Ελληνίδες κινούνται στο ίδιο μοτίβο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

-πες οτι θες αλλα να σέβεσαι τους άλλους συνομιλητές-
Δεν συνηθίζω να απαντάω σε μη μπλόγκερς κρυμμένους πίσω απο σκέτο λογαριασμό google. Θα τα σβήνω.
Α, και είμαι υπευθυνος ΜΟΝΟ για οσα λεω... δεν ειμαι υπευθυνος για οσα καταλαβαινεις.
ΤΖΟΝ παπαρολόγος.

Tweet

Related Posts with Thumbnails

Do not clopy

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape