Διαμπλογκικό ταξίδι

Ηταν ενα ταξίδι που μου έμαθε πολλά και βοήθησε να γίνω καλύτερος άνθρωπος, να διερευνήσω αδυναμίες και πάθη, να μιλήσω με φόβους και να φωτίσω σκέψεις.
Ιδέα δεν εχω πού θα καταλήξει αυτό, μάλλον όχι κάπου συγκεκριμένα, αλλα σίγουρα κάποτε θα λήξει. Τις μέρες αυτες μάλιστα συζητιέται το SOPA και το PIPA που είτε αυτά είτε κάτι άλλο ή ο συνδυασμός διαφόρων, θα αλλάξει το πρόσωπο του Διαδικτύου όπως το μάθαμε.
Ηδη η συμμετοχή πολλών στη φούσκα του Ζούκερμπεργκ, εχει δημιουργήσει δεδομένα για τα οποία θα φωνάζουμε αλλα ήδη είναι αργά.
Ζήτω το ελεύθερο διαδίκτυο, ζήτω οι ελεύθεροι άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό και διάθεση συνεισφοράς, με θετική σκέψη και με αισιοδοξία.

Θέλω να ευχαριστήσω πολύ όσους είχαμε μια κοινή διαδρομή τόσο καιρό δω μεσα και με ελάχιστους και εξω. Να επιμείνετε να είστε αυτοί που είστε και να γίνεστε ακόμα καλύτεροι. Πραγματικά υπάρχουν πάντα περιθώρια βελτίωσης για τον καθένα μας.
Ακόμα και σε δύσκολους καιρούς, μπορούμε να δίνουμε φως και όχι γκρίζες σκιές.
Να είστε καλά.

Απορώ και κάτι ακόμα.

Πολλοί μιλάνε για το τέλος του κόσμου αυτη τη χρονιά. 
Ομως βάζω στοίχημα οτι και το 2012 θα πάει όπως τα άλλα χρόνια, δηλαδή απο το κακό στο χειρότερο κι εμείς του χρόνου θα λέμε πάλι "κάθε πέρσι και καλύτερα".
Και κάτι ακόμα, να δω με τι μούτρα θα κυκλοφορούν οι Μάγιας το Γενάρη του '13.

Διανύουμε για την ώρα, το Γενάρη του '12 και ακόμα δεν εχουν πάψει διάφοροι να γράφουν κατά της εφαρμοζόμενης πολιτικής, και να βρίζουν τον γαπ, όμως απορώ
που αυτα τα τσιτάτα κείμενα με χούντες κι ελικόπτερα, εξαφανίστηκαν μόλις έφυγε ο ΓΑΠ ενώ παρέμεινε και συνεχίζεται, η ίδια ακριβώς πολιτική.
Και κάτι ακόμα, την κριτική σε αυτην την πολιτική την κάνουν συνήθως αυτοί που δεν εχουν να αντιπροτείνουν κάποια διαφορετική, όσο οι υπόλοιποι σκέφτονται και δε μιλούν, σχετικά με το τι μπορεί να γίνει για να ισιώσει το πράγμα.

Δεν κρινω ευκολα τους ανθρωπους. Δεν ξερω τι λούκια τραβανε. Και όλοι τραβάνε κάποιο λούκι. Ετσι, είμαι πιο ελαστικός και υπομονετικός στην κριτική μου.
Απορώ όμως με όσους όλα θα τα γαμ...., θα τα διαλύσουν, θα τα κάνουν, θα τα βάψουν, θα τα κάψουν, θα τα αλλάξουν. Φιλε, κατούρα και λιγο.

Και κάτι ακόμα, κλάσε λίγο να δω κάτι.

Δύσκολες στιγμές έχουμε περάσει όλοι. Για ενα τρίχρονο, η δύσκολη στιγμή είναι οταν του πήρε ένα άλλο τρίχρονο τις μπογιές και δεν του τις δίνει πίσω.
Για άλλον, η δύσκολη στιγμή ειναι όταν τον τσακώνουν να κλέβει και προσπαθεί να υποκριθεί τον υπνοβάτη και για άλλον οταν λέει επιτέλους "παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω", αφήνοντας εμβρόντητους τους μισητούς οχτρούς του, αλλα αναγκάζεται να επιστρέψει μετά απο 20λεπτά γιατι είχε πάρει λάθος καπέλο.
Απορώ, γιατι μερικοί θέλουν να δείχνουν οτι δεν είχαν δύσκολες στιγμές ;

Aυτη η μυστήρια μετάλλαξη Μερκοζί περιμένω να δω την εξέλιξή της, ξέρεις, ειναι κατι ζευγάρια που δείχνουν τόσο δύο σε έναν που αμέσως σκέφτομαι Ανναγιάννη, Κωσταμαίρη, Νικολένα, Εφηλία κλπ αλλα δε μπορώ να αποφύγω να σκεφτώ το διαζύγιό τους για λόγους παντελώς ηλίθιους.
Απορώ πώς στοδιάλο ταίριαξαν αυτα τα δύο πλάσματα.
Και κάτι ακόμα, σήμερα έμαθα οτι έπεσε φάπα στα ΑΑΑ της Ευρώπης, εκτός απο Γερμανία κι Ολλανδία. Τώρα φαίνεται επίσημα πλέον ποιός οφελήθηκε απο όλο αυτο το μπάχαλο. Δεν απορούσα ποτέ γι αυτο.

Πήγα το γιό ενός γνωστού να τονε γράψω στην ακαδημία μπάσκετ μιάς ομάδας.
Το παιδί εχει πολλή όρεξη για μπάσκετ και αν και δεν ειναι καν 15 ετων, εχει ύψος 1.92. Ολοι μου λέγανε μπράβο που εχω τόσο ψηλό παιδί και θα πάει 2.10 κλπ κλπ
Απορώ, αν τους είχα πάει ενα παιδί ίδιας ηλικίας  με ύψος 1,70 τότε θα μου μίλαγε κανείς ;
Και κάτι ακόμα, κάθε μα κάθε φορά  που πατάω σε γήπεδο μπάσκετ, νιώθω κι εγω εικοσάχρονος. Πρέπει να συνέλθω.

Ο πατέρας μου ειναι καλά.
Καλά μπορείς να πείς, αν αναλογιστείς πόσα θέματα υγείας έχει.
Προχτές είχε ξαπλώσει και επι ενα δίωρο, έβλεπε ΑΛΤΕΡ.
Απορώ, εχεις δει τι δείχνει το ΑΛΤΕΡ τελευταία ; ε, αυτό έβλεπε.

Και κάτι ακόμα, η μάνα μου δεν βλέπει τηλεόραση επειδη το τηλεκοντρόλ το έχει κατάσχει ο φάδερ.

Ξέρεις κάποιον, που διέσχισε όλη την δυτική Ελλάδα εν μέσω κακοκαιρίας αλλα δεν χρειάστηκε πουθενά να βάλει αλυσίδες, όμως έπρεπε να βάλει αλυσίδες για τα τελευταία 300 μέτρα ως το σπίτι του ; Τι εννοείς όχι ; Εγω ξέρω, εμένα, το 2002.
Απορώ, τι απόδοση θα είχε ενα τέτοιο στοίχημα ;
Και κάτι ακόμα, δεν παίζω στοίχημα αλλα ειμαι ικανός να βάζω όλη την ώρα απίθανα στοιχήματα με γνωστούς. Το πιο πρόσφατο, τι θερμοκρασία θα έχει στο Αιγάλεω στο Μπαρουτάδικο, το Σάββατο στις οχτώ. Παίζω 2 ως 20 ευρώ και το διασκεδάζω, χάσω, κερδίσω.

Απορώ γιατί δεν μπορούμε να έχουμε 40 ώρες ημέρα και 5 ωρες νύχτα, και απορώ γιατι έχω τόσες απορίες και κάτι ακόμα, μήπως οταν θα έχω όλες τις απαντήσεις, θα είναι πολύ αργά ; Mήπως μιά ζωή δεν ειναι ποτέ αρκετή για να τα μάθεις όλα ;

* Κείμενο γραμμένο για το διαδικτυακό αφιέρωμα με θέμα "ζωή στη γη" και έμπνευση τον @moloch82, εναν συνμπλόγκερ που μου θυμίζει πώς να βλέπω τη ζωή διαφορετικά και με κάνει να ελπίζω να έχω δύναμη οταν θα τη χρειαστώ.

Τις πταίει

Η ελληνική πραγματικότητα με ακρίβεια μοιρογνωμόνιου, οδηγείται σε αδιέξοδο.

Οσοι ζήσαμε όλη τη ζωή μας στην Ελλάδα, εστω όσοι είμαστε πάνω απο 35 χρονώ, μεσα σε κλίμα παραβατικότητας, ανομίας και αρνησιδικίας αλλα και επι πλέον σε ταπείνωση επειδή δεν έπρεπε, δε θέλαμε, δε γινόταν, ή  ...δεν καταφέραμε να παρανομήσουμε, σήμερα κατηγορούμαστε επειδη είμαστε μέρος και εμείς των κλεφτών και λωποδυτών. Πώς ;
Επειδή κάναμε το ένα ή το άλλο που και αυτό για να πετύχει έπρεπε στραβά-κουτσά, να ενταχθεί στο "σύστημα" διαφορετικά θα αποτύχαινε.
Επειδή ένας έγινε δημόσιος υπάλληλος, ή ελεύθερος επαγγελματίας, ταξιτζής, φούρναρης, εφοριακός, οτιδήποτε, παντού θα δεις και μπόλικες αιχμές εναντίον του, επειδή ως μέλος μιάς άλφα κατηγορίας, ντε φάκτο παρανόμησε, άρα φταίει.
Αυτος, όχι εγω, ούτε εσυ, αλλά αυτός. Το δάχτυλο δείχνει αυτόν.
Για όλους υπάρχουνε ράμματα για τη γούνα τους. Για τους άλλους.

Κι επειδή μπορούμε να βρούμε ράμματα για των αλλωνώνε τις γούνες, κοιτάμε να  βρούμε άλλοθι -ταυτόχρονα- για τους εαυτούς μας και τότε ξεκινάμε να βάλλουμε κατά των άλλων.
Φυσικά και μου φταίει ο κλέφτης ταξιτζής, ο λαμόγιος παπάς, ο υπερλαμόγιος  βουλευτής, ο ρεμπεσκές δημ. υπάλληλος, ο τίποτας υπουργός, και οι επίορκοι δικαστές κι εφοριακοί, οι αυθαιρετούντες, οι καναλάρχες, οι φακελλογιατροί ...
Φυσικά !
Ομως εδω υπάρχει κάτι λάθος. Η μάλλον, μιά ανακρίβεια και αδικία.
Πρώτον δεν ειναι δίκαιο να βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όλους τους Δ.Υ, όλους τους παπάδες, όλους τους γιατρούς, περιπτεράδες, δικαστές, δημοσιογράφους κλπ κλπ. υπήρξαν και καλοί άνθρωποι και σωστοί που δεν πρέπει να τους αδικούμε. Η ισοπέδωση, το τσουβάλιασμα, δεν παράγει έργο. Μόνο στείρο μίσος, άγονο έδαφος.

Υστερα, οταν ενα σύστημα -ο θεός να το κάνει- σε θάβει αν δεν πάς με τα νερά του, και αναγκάζεσαι να το χρησιμοποιήσεις για να επιβιώσεις, τότε πώς μπορεί κανείς μετά να κατακρίνει εκατό τα εκατό όσους έκαναν το ίδιο ;
Ξέρω άνθρωπο με τρία παιδιά που αν ηταν σωστή η εκκλησία, θα τον είχε κάνει κι αυτον άγιο. Ο άνθρωπος πριν μερικά χρόνια μου έλεγε βουρκωμένος, οτι αναγκάστηκε να ζητήσει παλιότερα απο βουλευτή να βρει δουλειά στη μία κόρη του μια και η σύζυγος είχε πεθάνει και έπρεπε να ζήσει η οικογένεια. Τρία παιδιά, 22, 18 και 15 ετών, τότε.
Αυτός ο άνθρωπος ντράπηκε, μα τι να έκανε ;
Οταν τότε -προ ΑΣΕΠ- δεν υπήρχε άλλος τρόπος να βρείς δουλειά, τι θα έκανες ; Θα λιμοκτονούσες για να εισαι τίμιος πλην πτωχός ή θα εβρισκες δουλειά σε ιδιωτικό τομέα όπου προσωπικά ξέρω καλά πώς ήταν τα πράγματα, μέσα σε αβεβαιότητα και συνεχές αλισβερίσι, παρασκήνιο και ύποπτες συναλλαγές. Ειχα πιάσει δουλειά με αίτηση σε ιδιωτική εταιρεία και μόλις με προσέλαβαν,  αμέσως άρχισαν να ψάχνουν ποιον πολιτικό είχα ως μέσον. Δεν πίστευαν ουτε εκεί οτι μπορεί κανείς να πιάσει δουλειά καθαρά, με τα προσόντα του, με αίτηση, με καθαρό διαγωνισμό.
Αλλη δουλειά σε ιδιωτικό τομέα πάλι, εκεί που είχα αναλάβει ενα καλό πόστο με καλά λεφτά, ο γυναικάς διευθυντής προσέλαβε μία θεογκόμενα και την έβαλε σχεδόν προϊσταμένη μου επειδή απλά, την πηδούσε. Πώς να πας μπροστά ;

Δεν θέλω να δικαιολογήσω και να πώ καλά κάνανε όσοι λάδωσαν, έγλυψαν και χρησιμοποίησαν το σύστημα, αλλα για να δώσω τη διάσταση που όλοι ξεχνάμε και να τονιστεί πόσο τέρας ανίκητο ήταν αυτο το "σύστημα". Και μην ξεχνάς, όσοι προσπάθησαν να το νικήσουν, θάφτηκαν πολύ βαθιά.


Ο γείτονας έχτισε μεγαλύτερα μπαλκόνια απο όσο επιτρεπόταν, παράνομα,  λαδώνοντας κάποιους για να κάνουν τα στραβά μάτια. Ετσι υποχρέωσε τον ανυποψίαστο διπλανό του, να μπεί εκείνος μεσα και να χτίσει λιγότερο.
Τα παιδιά του δεν τα έβαλε στο δημόσιο, αλλα έκανε ενα αυθαίρετο σε δασική περιοχή. Με τον καιρό, του το νομιμοποίησαν κάτι υπουργοί ... ( εδω πέφτει λογοκρισία για το μπινελίκι που μου ήρθε στο κεφάλι ).
Ο ίδιος γείτονας, επειδή ειναι κυνηγός, τρομάρα του, έχει δυό-τρία σκυλιά που γαβγίζουν όλη την ώρα. Οταν κάποιος κάλεσε αστυνομία, απλά δεν έγινε τίποτα, οι αστυνομικοί ήταν φίλοι του. Μπορεί και να κυνηγούσαν παρέα -παράνομα.
Ο ίδιος γείτονας σήμερα, κατακρίνει ως κλέφτες όσους μπήκαν στο δημόσιο, τους απαγορεύει να μπήκαν εκεί και να δούλεψαν τίμια και σωστά, πρέπει να είναι τεμπέληδες και ανίκανοι αργόμισθοι, όπως όλοι. Ετσι ! επειδή, ετσι.

Ξέρω κι εναν ... οκ ξέρω μερικούς, που σχόλαγαν απο τη δουλειά τους στο Δήμο ή σε άλλη υπηρεσία κατα τις μία τις καθημερινές και κατα τις 12 το μεσημέρι της Παρασκευής για να πάνε στο εξοχικό τους απο Θεσσαλονίκη στη Χαλκιδική κι επέστρεφαν τη Δευτέρα κατα τις εννιά το πρωί.

Τι έλειπε και όλοι αυτοί, εμείς, εσείς, κλέβαμε όπου βρίσκαμε ;

Αυτο που απουσίαζε βροντερά ήταν οι θεσμοί.
Οι θεσμοί, Δικαιοσύνη, Κρατικές Υπηρεσίες, Αστυνομία, Εκκλησία, οι θεμέλιοι λίθοι μιας κοινωνίας που νοιάζεται για τον πολίτη και οι πολίτες γι αυτήν, βούτηξαν στη διαφθορά και στην ανυποληψία.
Απαραίτητοι για τη λειτουργία των θεσμών, ειναι οι κανόνες.
Συχνά δεν υπήρχε χοντροκλεψιά κυριολεκτικά, αλλά, μικροπαραβατικότητα. Παραβίαση κανόνων. Αρπαξε κι ας είν' και ρώγες.  Οτι βρείς, το βουτάς. Δυό ωρες λιγότερη δουλειά, 3 ωρες περισσότερα τσάμπα τηλεφωνήματα απο το γραφείο, ενα ρολό χαρτί υγείας, ενα κουτί συνδετήρες, μιά θέση πάρκινγκ αναπήρου, ενα φανάρι κόκκινο αλλα δε-βαριέσαι-αδερφέ ... μικροπράγματα που μπορείς να εκμεταλλευτείς για να κερδίσεις κάτι τις ( μια και οι άλλοι στάνταρ κλέβουν, μη πιαστείς ΕΣΥ μαλάκας ). Αν παραβιάζεις τους κανόνες, αυξάνεται η αίσθηση υπεροχής έναντι των άλλων που τους λες και μαλάκες απο πάνω.

Οταν ο πολίτης μιά και δυό και τρείς βλέπει αστυνομικούς, δικαστές, παπάδες, πολιτικούς, εκδότες και εργολάβους να πλουτίζουν ενω εκείνος πρέπει να δουλεύει μιά ζωή για να μην αποκτήσει τελικά ούτε το ενα εικοστόέκτο απο όσα απέκτησαν αυτοί, τότε γίνεται θεριό και ορμά κι εκείνος να αρπάξει ότι μπορεί για να μην κλείσει κάποτε τα μάτια του με  τελευταία του σκέψη το "αποτυχημένος".
Οταν ο πολίτης εστω κι αργά αντιλαμβάνεται οτι ειναι ξεκάθαρη η διαπλοκή του -μοναδικού συχνά- μέσου ενημέρωσης που διαθέτει, της τηλεόρασης, των αφεντικών της δηλαδή, με την εξουσία, τότε δεν ξέρει τι να κάνει. Αυτός πρέπει να επιβιώσει με κάποιον τρόπο, αφού μία ψήφος κάθε τέσερα χρόνια δεν αρκεί.
Πρόσφατα δε, βλέπουμε οτι δεν χρειάζεται καν η ψήφος, για να βγει μια κυβέρνηση, της οποίας ηγείται ζάπλουτος ειδικός οικονομικών που θα λάβει -πρώτα ο θεός- 4-5 συντάξεις οταν αποσυρθεί. Αυτος και άλλοι πάμπλουτοι, εχουν την εξουσια να πούν σε σενα και εμένα τι μισθό θα έχουμε και πόση σύνταξη, πόσο φόρο θα πληρώνουμε, επειδή συν τοις άλλοις δεν μπορούν να βρούν έσοδα απο ανάπτυξη της χώρας και να εισπράξουν απο φοροδιαφυγή ! Ναι, αυτο ενω 3.500 ονόματα μεγαλο-οφειλετών παραμένουν μυστικά ως τωρα. Γιατί άραγε ;

Εχεις προσπαθήσει να ισιώσεις εντελώς μιά στραβωμένη σε πολλά σημεία, βέργα αλουμινίου ; Κάνε το και θα δεις οτι δεν θα ισιώσει ποτέ εντελώς.
Αυτη την αίσθηση εχει ο πολίτης, οτι όλα ειναι τόσο στραβά που δε θα ισιώσουνε ποτέ.

Εαν οι θεσμοί λειτουργούσαν και φυσικά και ο κόσμος απαιτούσε να λειτουργούν αυτόνομα και καθαρά, δεν θα είχαμε το σημερινό μαράζωμα που μας κάνει να μην μπορούμε να στολίσουμε δυο στολίδια για Χριστούγεννα χωρίς να σκεφτούμε οτι κι ο Χριστός μας ξέχασε, χωμένοι στην κατάθλιψη.
Εγω προσωπικά, δεν στόλισα δέντρο φέτος, πρώτη φορά στη ζωή μου. Δεν είχα κέφι.

Με χειρόφρενο τραβηγμένο τέρμα στην κατηφόρα της μιζέριας, έχουμε μιά ελπίδα αν αφήνουμε και απαιτούμε να λειτουργούν τα αυτονόητα.
Ο πολιτικός  μας κόσμος αγρόν αγοράζει. Στην κυριολεξία. Δες τις δηλώσεις "πόθεν αίσχος" των βουλευτών. Αγροτεμάχια και ακίνητα φούλ. Κι εγω ο κακομοιροπνίχτης, γιατι δεν εχω ουτε 1 τετραγωνικό, δεν ξέρω.
Ελπίδα απο τους πολιτικούς μας δεν υπάρχει. Η νέα γενιά πολιτικών θα εμφανιστεί σε δέκα χρόνια απο τώρα. Ως τότε, θα έχουμε φύγει, πολλοί απο μάς χωρίς να έχουμε προλάβει να δούμε να λειτουργούν τα αυτονόητα.

Θέλουμε να δούμε ευτυχισμένα πρόσωπα, στους δρόμους, ξανά.
Και όχι επειδή κάτι έκλεψαν, σε βάρος όλων.

2χιλιάδες12

Μιά ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε, ετσι μια καλή, δεν κατάφερα να κάνω ποτέ, επειδή έπρεπε να κλέψω δημοσιεύσεις άλλων ή να καταγράφω τα γεγονότα απο την αρχή του έτους ως τις 31 Δεκέμβρη κάθε χρονιάς.
Το 2011 φεύγει, πάει και μπαίνει στην Ιστορία.
Ορισμένα μόνο γεγονότα του 2011, οσα μπορώ να θυμηθώ :

Το 2011έφυγαν

Θανάσης Βέγγος, Στήβεν Τζόμπς, Σεζάρια Εβόρα, Σόκρατες, 

Οσάμα μπιν Λάντεν ?

Λιζ Τέηλορ, Γκάρι Μουρ

Νίκος Παπάζογλου, Μιχάλης Κακογιάννης

Ενας άγνωστος Τυνήσιος και ενας Αιγύπτιος αυτοπυρπολύθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη φτώχεια και ανεργία στη χώρα τους.

Πάει και ο Καντάφι, τον έπιασαν και τον καθάρισαν χειρότερα απο κτήνος.

Χάνουν την ηγεσία όλοι σχεδόν οι ηγέτες των χωρών της Μεσογείου πλην μερικών.

Ιαπωνία : Σεισμός 9 ρίχτερ, χιλιάδες νεκροί, βιβλικές καταστροφές, διαρροή ραδιενέργειας απο εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στην Φουκουσίμα. Επίπεδα ραδιενέργειας ως 1.800 φορές επάνω.

Στο μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός κατακτά το έκτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο, μια επιτυχία τεράστια που ανάλογη δεν υπάρχει σε κανένα άθλημα στην Ελλάδα σε συλλογικό επίπεδο.

Ελλάδα :
Στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, πολλοί μαθητές αποστρέφουν το κεφάλι τους απο τους επισήμους, γεγονός πρωτοφανές, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, για την οποία ευθύνονται οι πολιτικοί αλλα πληρώνουν οι πολίτες ξανά και ξανά και όλο και πιο άδικα.
Κυβέρνηση συνεργασίας τριών κομμάτων, παραίτηση Παπανδρέου, πρωθυπουργός ο Λουκάς Παπαδήμος, κάποιοι υπουργοί απο την αποκαλούμενη ακροδεξιά.

Τα ελλείματα στην οικονομία και η ανεργία μαζι με την αδυναμία είσπραξης εσόδων απο το Κράτος, στρέφουν τους σοφούς υπουργούς σε επιδρομή κατά του εισοδήματος των πολιτών, των μισθών, συντάξεων και ακινήτων.  Και αφου και πάλι δεν βγαίνουν, ετοιμάζουν νέα επιδρομή μεσα στο 2012 και φυσικά μας χαρίζουν γιορτινές μέρες, και μία νέα γενναία αύξηση τιμολογίων της ΔΕΗ, ενω οι πολιτικοί και τα κόμματα ζουν στην κοσμάρα τους και απολαμβάνουν τα ρεβεγιόν τους.

Ο Μάκης Ψωμιάδης καταζητείται και αργότερα συλλαμβάνεται για τα στημένα του ποδοσφαίρου.

Ο μοναχός με nickname Ευφραίμ παραδίδεται στις Αρχές κατηγορούμενος για εμπλοκή στο θέμα των παράνομων -και προκλητικών- ανταλλαγών γής μεταξύ Μονής Βατοπεδίου και Δημοσίου.

Αγανακτισμένοι στις πλατείες, βίαια επεισόδια με υπερβολική και καταχρηστική χρήση δακρυγόνων απο την αστυνομία.

Χωρίς ακριβή χρονική σειρά, μερικά γεγονότα του 2011.

Το  2012 λοιπόν θα κληρονομήσει αναγκαστικά, κάποια θέματα που προκύπτουν απο το 2011 και όλος ο πλανήτης θα επηρρεαστεί σοβαρά. Η Ελλάδα πάντως, πολύ  άσχημα, οι Ελληνες της Ελλάδας δηλαδή, σίγουρα. Αυτο δε θα 'ναι καλό.
Αλλα δεν υπάρχει περίπτωση να μην ευχηθώ απο βάθους καρδιάς
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ 

Δεν ξέρω ποιές να διαλέξω ως φωτογραφίες της χρονιάς που πέρασε, μιά δική μου και δύο άλλων που θεωρώ πολύ δυνατές εικόνες  :

Ξημέρωμα στο Αιγαίο Πέλαγος

Απο τα βίαια επεισόδια στην Αθήνα

 .. 

Δύο μεγάλοι αθλητές σφραγίζουν την ιστορία

Πρόσωπα της χρονιάς, πολλά, ωστόσο καμμία φωτογραφία τους δεν με συγκινεί. 
Ξεπερνούν τη δύναμη της εικόνας με τρόπο βλάσφημο σχεδόν.