Καθημερινά

Οποτε πάω να ψωνίσω κάτι, συνήθως ξέρω απο πριν τι ψάχνω.
Ετσι, για να μην τρώω και πολλή ωρα ψάχνοντας άσκοπα, αν και με αυτη τη ζέστη ειναι καλό το σπόρ του shop tour γιατι τα καταστήματα εχουν κλιματισμό και περνάς την ωρα σου ευχάριστα χαζεύοντας πράγματα που δεν αγοράσεις ρε και το ξέρεις.
Αμα ήταν να αγοράζαμε οτιδήποτε μας γυάλισε, άντε θα πρεπε να χουμε τετραπλάσιο μισθό.
Αυτο, ειναι ενα θέμα. Πάω στοίχημα οτι αν μας διπλασίαζαν τους μισθούς στην Ελλάδα χωρίς να αυξήσουν τους φόρους, το πρώτο πράγμα που θα κάναν οι περισσότεροι θα ηταν να πα να ψωνίσουν πράγματα που μεχρι χθες ζούσαν και χωρίς αυτά.
Και μη σου πω οτι δεν θα φτάναν κιόλας.
ενω τωρα καλούμαστε να αδυνατίσουμε ως έθνος ελλήνων αφου όποιος ειναι χοντρός φαίνεται οτι τρώει πολυ άρα και ξοδεύει ενα σκασμό λεφτά σε φαγητό κι επιπλέον δεν ασκείται αλλα περιορίζεται στο Σαντιάγκο Καναπέου να βλέπει μπάλλα η το πολύ μπάσκετ επειδη εκει ειναι πιο ψηλά τα παιδιά ντε. Πλάκα πλάκα να η ευκειρία για αδυνάτισμα. Κόβεις έξοδα απο τη μάσα. Αυτά ειναι. Προσφορά νουδού στο λαό. Αυτη την επανίδρυση θα εννοούσε.
Ο απέναντι ειναι πολύ περίεργος και δεν αισθάνεται καθόλου οικείος με τις φάτσες που βλέπει κάθε τόσο τις ίδιες στη γειτονιά. Νευριάζει κιόλας συχνά κι ακούω φωνές, δεν ξέρω σε ποιόν φωνάζει. Σκέφτηκα οτι αν με δει να γυρίζω με τίποτα τσάντες στα χέρια απο ψώνια μπορεί να μου θυμώσει. Γι αυτο οι τσάντες βγαίνουν στον αέρα μόνο μετά απο ανίχνευση χώρου προς εντοπισμό περίεργων.
Α, υπάρχει και μια άλλη περίεργη, που συνήθως ρωτάει τι ψώνισα.
Βλέπει τσάντα απο Intersport άρα δεν εχει μέσα φαγητό, ρούχα θα ναι, αθλητικά, σου λεει σπόρτσμαν ο τζονάκης και πιάνει την κουβέντα.
Οκ δε με χαλάει η κουβέντα, μου τη σπάνε όμως ελαφρά οι αργόσχολοι.
Κι εγω τωρα αργόσχολος ειμαι αφου πήρα άδεια απο τη δουλειά μου για "προσωπικούς λόγους". Σοβαρά υπάρχει έντυπο που το συμπληρώνουμε οταν κάνουμε αίτηση αδείας. εκει μεσα λέει και αν ειναι για προσωπικούς λόγους και εχει και δυο γραμμούλες να αναφέρεις τους λόγους... κατα τα άλλα ειναι "προσωπικοί". Μια φορά τους ειχα γράψει οτι ηταν να πάω στη γκόμενα, μου επέστρεψαν το χαρτί πίσω ως απαράδεκτο αλλα δεν μου απάντησαν γιατι ειναι απαράδεκτο να ειμαι ειλικρινής. Αλλη φορά ειχα γράψει οτι θα πάω για ψώνια.
Δε βαριέσαι, απο τότε έγραφα σκέτο "προσωπικοί" για να μην επισύρω την μήνιν εναντίον μου λόγω αυτης της ίδιας της ειλικρίνιάς μου.
Αλλοι συνάδελφοι έγραφαν "προσωπικοί" και πήγαιναν παρακάτω στα μαγαζιά να ψωνίσουν μαγιό. Το γέλιο δε ηταν το μέγεθος του μαγιό των γυναικών και η τιμή τους. Αστο ρε παιδί μου αφου κάνει τόσα λεφτά και κρύβει ελάχιστα, τι το θες ; Να πάς σε γυμνιστές.
Εν πάσει περιπτώσει με αυτη τη ζέστη δεν μπορούσα να κοιμηθώ χτες και παραλίγο να πάρω αγκαλιά το κλιματιστικό να πάθω ψύξη νιοστού βαθμού και να με βρούν παγάκι. Αλλα κοιμισμένο παγάκι. Νωρίς ο καύσωνας φέτος.
Σούπερ, θα αγοράσω αντηλιακό φρέσκο, δεν ξέρω δεν γράφουν αυτα ημερομηνία λήξης επάνω, εχω κατι παλιά αλλα μάλλον επειδή δεν τρώγονται, δεν εχουν σκεφτεί να βάλουν ημερομηνία λήξης. Ενω αν έβγαιναν με άρωμα παστουρμά, κεφαλοτυρίου, σαγανακίου ή εστω ντομάτας μπορεί να έβαζαν επάνω πότε λήγει.
Η άλλη πλάκα ειναι το τι σκέφτομαι οταν βγαίνω στο δρόμο και πάω για ψώνια.
Κατα περίεργο τρόπο περνάνε απο το κεφάλι μου διάφορες τρελές σκέψεις, θα τιςμαζέψω να κάνω ενα άλλο θέμα όπου μπορεί καθένας να με στολίσει για αυτά που σκέφτομαι.
Σε μια ταινία ηταν ενας που διάβαζε τις σκέψεις των άλλων.
Ευτυχώς δεν τον εχω συναντήσει ακόμα, αλλα μπορεί να τριγυρίζει κάπου γύρω...