Tελευταίοι στην Ευρώπη.

Ζοζε Μανουέλ Μπαρόζο : Ειστε τελευταίοι στην Ευρώπη.

Να μας απαντήσει η Κυβέρνηση αν ΚΑΙ γι αυτό, φταίει το ΠαΣοΚ.

Ευχαριστούμε που μας κάνατε περήφανους.

Εμείς κι αυτοί

Ασχετο αλλα ήθελα απλά να το καταγράψω :
Ο Μάης θα μας πάει σε εκλογολογίες και παροχολογίες, ασυλολογίες και παραγραφές, εν μέσω ανεργίας και ακρίβειας.
Το πολιτικό μας σύστημα ενδιαφέρεται πιο πολύ για την επιβίωσή του ιδίου παρά για εμάς.
Αλλωστε εμείς δεν βγάζουμε ειδήσεις για τα ΜΜΕ εκτός αν πεθάνουμε τραγικά ή εμπλακούμε σε κύκλωμα με βία, αίμα, σεξ, δραπέτες και τέτοια.
Το ίδιο και οι διάφοροι Μητροπολίτες της Εκκλησίας μας, ενδιαφέρονται να ειναι πανίσχυρο κράτος εν κράτει η Εκκλησία αδιαφορώντας για το ποίμνιο και απαιτώντας μια ειδική μεταχείριση.
Σε κόντρα όλων αυτών, εμείς σαν μπλόγκερς δεν θα πέσουμε στην παγίδα της εκλογολογίας αφου πρέπει να επιβιώσουμε και αυτο ολίγον ενδιαφέρει τους πολιτικούς μας και ειδικά τους λειτουργούς της Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και την Βουλή.
Εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε απλοί άνθρωποι που καταληστεύονται απο το Κράτος και τις Τράπεζες και υποφέρουν για να βγάλουν σε πέρας την καθημερινότητά τους, παρά το οτι πληρώνουμε κανονικά φόρους, οι μισθωτοί τουλάχιστον.
Παρεμπιπτόντως να θυμηθώ να κάνω τη Δήλωση στην Εφορία.

Μέχρι να καταλάβουν οι πολιτικοί οτι πρέπει να ενδιαφερθούν για εμάς !

Περιγραφές πασχαλιάτικες

Παραλειπόμενα και αστεία απο τις μερες του Πάσχα....

1. Αμα πάς για Πάσχα με παρέα πάνω απο 10 ατόμων στο τέλος κάποιους εχεις ξεχάσει.

2. Πάει η παράδοση, μοτέρ στη σούβλα κι ασε το να γυρνάει.

3. Κλαρίνα απο λάπτοπ πρώτη φορά χόρεψα.

4. Ο παππούς ήπιε ενα ποτηράκι παραπάνω και χόρεψε τα πάντα !

5. Οι γιαγιάδες ειναι κουτσομπόλες.

6. Στην Ανάσταση πήγα με φούτερ και τζήν. Τη λαμπάδα την ξέχασα.

7. Τα δυναμιτάκια που κάνουν σκέτο θόρυβο τα σιχαίνομαι.

8. 500 χιλιόμετρα διαδρομές ειναι σαν Πάσχα εν κινήσει.

9. Φέτος τα sms ηταν λίγα. Αλλά καλά !

9,5. Το ξύλινο κόκκινο αυγό δεν σπάει ποτέ. Ούτε του άλλου το ξύλινο σπάει επίσης.
Κι επιπλέον δεν τρώγεται.

10. Ρε σείς δεν ειναι εκκλησιασμός να πηγαίνεις μόνο στην Ανάσταση 7' λεπτά πριν τις καμπάνες και να την κοπανάς 2' λεπτά μετά ! Κοροϊδευόμαστε μου φαίνεται.

Και του χρόνου με υγεία και αγάπη.

Καλό Πάσχα κόσμε

Καλό Πάσχα εύχομαι σε όλους με αγάπη και υγεία.
Σαν να βγήκαμε απο ενα δύσκολο χειμώνα και να προχωράμε με το βλέμμα στο μέλλον.
Απο παιδιά που είμαστε, την περίοδο του Πάσχα είχαμε ενα διάλειμμα πριν το καλοκαίρι που θα τρέχαμε στις ακρογιαλιές. Χωρίς αυτο το διάλειμμα δεν μπορούσε να αλλάξει η εποχή οριστικά και αμετάκλητα. Σημάδια της το πρασίνισμα και το άνθισμα παντού, η αλλαγή διάθεσης μαζι με αυτά, οι φωνές παιδιών και τα χαμόγελα μας.
Ενα κερί, θα το ανάψω, με τη φλόγα του να φωτίσει κάποια ελπίδα για καλύτερο μέλλον.
Δεν μπορεί να υπάρχει κατι πιο καλό απο ενα καλύτερο αύριο.
Αυτο το αύριο ειναι δικό μας και οχι των εμπόρων ελπίδας.

Αλαλούμ

Φουρτούνα στην κυβέρνηση μεσα σε μιά κρίση που προκλήθηκε κυρίως απο την πολιτική της και όχι μόνο απο την παγκόσμια κρίση όσο κι αν δεν το παραδέχονται.
Από τη μία πρέπει να περιορίσει τα ελλείμματα και από την άλλη θέλει να κάνει και παραχωρήσεις σε ομάδες ψηφοφόρων -όπως πχ ταξιτζήδες- εν όψει ευρωεκλογών.
Φοβική απέναντι σε αυτο που ο ίδιος ο πρωθυπουργός εντυπωσιακά δήλωσε : "το μαχαίρι στο κόκκαλο". Εχουν μείνει με μαχαίρι για χόρτα.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα του αλαλούμ :
Οι αυξήσεις στις συντάξεις. Τη μια μέρα ανακοινώνουν ότι θα δοθεί εφάπαξ ποσό 500 ευρώ σε όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους. Την επομένη είχαν δει όνειρο ότι θα ερχόταν φθηνότερα αν έδιναν αυξήσεις +3% και αποφάσισε να κινηθεί ετσι όσον αφορά τους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα. Προκάλεσε όμως θύελλα αντιδράσεων και έτσι τη μεθεπομένη άλλαξε πάλι στάση και επέστρεψε στο 500άρι. Δεν ειναι αλαλούμ αυτό ;

Άλλο παράδειγμα πολιτικής χωρίς αρχή και τέλος ειναι η μείωση του ειδικού τέλους ταξινόμησης αυτοκινήτων. Ένα μέτρο από το οποίο επωφελούνται κυρίως όσοι μπορούν να αγοράσουν ακριβά και μεγάλα αυτοκίνητα, σε μια εποχή που τα χαμηλά εισοδήματα υποφέρουν. Ακατανόητο γιατί επελέγη ειδικά αυτός ο κλάδος για να στηριχθεί. Ισως γιατι έκρινε οτι η φτώχια θα πολεμηθεί με μερικά αυτοκίνητα ακόμα στους δρόμους.

Η πολιτική χωρίς προοπτική, συνεχίζεται με την λεγόμενη "τακτοποίηση" των ημιυπαίθριων χώρων. Ένα μέτρο αποκλειστικά εισπρακτικού χαρακτήρα, που προσκρούει σε βασικές αρχές ευνομούμενου κράτους και δεν πρόκειται να "τακτοποιήσει" απολύτως τίποτα αφού η παρανομία θα παραμείνει. Ούτε τον προϋπολογισμό θα ανακουφίσει, παρά μόνο προσωρινά, αφού του χρόνου θα πρέπει να υποκατασταθεί από άλλο έσοδο καθώς και πάλι θα υπάρχει έλλειμμα.

Μετά βάζει μιά έκτακτη εισφορά στα υψηλά εισοδήματα δηλαδη σε όσους τα δηλώνουν, γιατι όσοι τα κρύβουν θα την γλυτώσουν πάλι. Και αφου αυξήσει, Αύγουστο όπως λένε πάλι ξανά τα Τέλη Κυκλοφορίας των ΙΧ και καύσιμα, τσιγάρα, ποτά, θα ψάχνει για μια νέα πηγή εσόδων το 2010 γιατι πάλι δεν θα βγαίνει.

Η ΔΕΗ αυξήθηκε 8+9 = 17% το νερό ακριβαίνει κι αυτό και τα έσοδα υστερούν τραγικά.
Οι μισθοί παραμένουν χαμηλά και με πληθωρισμό μόλις 1.3% -ρεκόρ- οι τιμές αγαθών αυξάνονται καθημερινά !

Αλλο εξαίσιο θέμα λαμπρής πολιτικής ειναι οι σπασμωδικές κινήσεις για ποινικοποίηση της κουκούλας, πράγμα που ειχα γράψει απο τις 9 Δεκέμβρη 2008, η επωνυμοποίηση των καρτοκινητών και των μπλογκς, η ένταξη των μπλογκς σε νόμο "περι Τύπου" και τα κουκουλώματα των σκανδάλων που σκάνε εδω και 5 χρόνια με ρυθμό ενα την εβδομάδα περίπου.

Με "φτηνά" αυτοκίνητα και "τακτοποιημένους" ημιυπαίθριους μπορεί να πιστεύει η κυβέρνηση ότι θα τη βγάλει καθαρή στις εκλογές. Ηθελα να ξερα αν τα πιστεύουν αυτά που σκέφτονται. Η χώρα δεν θα βγει καθαρή στην κρίση. Οι πολίτες θα δυσφορούν μόνιμα.
Γιατί με τα μέτρα αυτά, δεν περιορίζουν το έλλειμα ουτε σαν ασπιρίνη για γρίππη ούτε κάποια ανάπτυξη θα ενισχυθεί. Θυμάται κανείς απο πότε έχουμε να ακούσουμε εστω και ψέμματα τον όρο "ανάπτυξη" ;

Απο τις Ευρωεκλογές θα βγει αποδεκατισμένη, λόγω αυτού του πανικού που πλέον ειναι ολοφάνερος και της κούρασης την οποία επικαλέστηκαν οι ίδιοι ως αντιπολίτευση κάποτε, κατά της κυβέρνησης Σημίτη. Εαν δε, πάει και σε εθνικές Εκλογές με σύνθημα "φταίει το ΠαΣοΚ" τότε θα εισπράξει τον πανικό του πολίτη που το πρώτο πράγμα που κάνει οταν τον εξαπατάς ειναι η χειρονομία που ακολυθεί την φράση : "Να, ρε !!!"

Ο γεράκος

Κατέβηκε αργά απο το τρόλλεϊ με τη βοήθεια ενός νεαρού και με τη μαγκούρα του να τον στηρίζει. Γύρω η πόλη βούϊζε.
Μόλις είχε πιά κατέβει, το τρόλλεϊ απομακρύνθηκε με ενα σύριγμα κάπως ράθυμο.
Κοίταξε γύρω του για να αποφασίσει προς τα πού θα πάει.
Δυό φοιτήτριες με βιβλία στα χέρια περπατούσαν απέναντι, διασταυρώθηκαν με μιά γυναίκα στα 40 της που φορούσε μαύρα. Πιο πίσω ακολουθούσε ενας 28ρης μαλλιάς με μούσι.
Γύρισε το κεφάλι του δεξιά. Ειδε κόσμο να πάει, κόσμο να έρχεται.
Εβδομήντα δύο χρόνια ζωής. Ολάκερος αιώνας σχεδόν και πέρασε. Πού πήγε ;
Ηταν παιδί οταν ενα βράδι άκουσε κροτάλισμα. Σφαίρες έπεσαν πιο πέρα. Περίμενε λίγο και πήγε να δεί κρυφά. Είδε τον γείτονά του, συνομήλικο, πεσμένο νεκρό στο χώμα. Ειχε προσπαθήσει να κλέψει μία ρόδα απο κάτι Γερμανούς.
Θα γύριζε στο σπίτι του μετά απο τον γιατρό. Το σπίτι του ηταν κοντά, μα οι αποστάσεις για εναν ηλικιωμένο δεν ειναι εύκολη υπόθεση. Δυό, τρείς φορές τη βδομάδα έβγαινε μια βόλτα με το τρόλλεϊ. Tωρα το έχει αραιώσει κιόλας, δεν αντέχει το ίδιο.
Ομως προσέχει τον εαυτό του. Πάντα καλοντυμένος με καθαρά ρούχα και παπούτσια, βαδίζει αργά και προσεκτικά, ανάμεσα στο πλήθος.
Δεν θυμόταν τόσο πολυπληθή την Αθήνα. Στα χρόνια που έλειψε στην Γαλλία συνέβησαν αλλαγές. Εξι χρόνια έλειψε για να δουλέψει σε ενα εμπορικό στην Μασσαλία και μετά γύρισε.
Μόνος. Η γυναίκα του έφυγε ξαφνικά ενα πρωί απο μιά ασθένεια που δεν την ήξερε κανείς τότε παρα μόνο οι γιατροί και η καρδιά της δεν άντεξε.
Πάνε σχεδόν εικοσιπέντε χρόνια που την έχασε και δεν το δέχτηκε ποτέ οτι εκείνη εχει φύγει.
Κάθε φορά που βγαίνει βόλτα, οταν σταθεί σε ενα παγκάκι να ξεκουραστεί, βγάζει απο την τσέπη του μια φωτογραφία της κι ενα λευκό λουλουδάκι, φρεσκοκομμένο.
Τα κρατάει κι ατενίζει γύρω, απόμαχος ζωής, να περνούν απο μπροστά του περαστικοί σαν να ταν κι εκείνος ενα ακόμα άγαλμα στην πλατεία, ακίνητο, με μόνιμη έκφραση. Σαν να ξέρουν οτι ο γεράκος ειναι σίγουρο πως πρέπει να υπάρχει αλλα δεν μπορεί να τους προσφέρει τίποτα. Εχουν να πάνε στις δουλειές τους...
Εκείνος αποζητά μιά κουβέντα, ενα χαμόγελο, μιά ευχάριστη συντροφιά, μα δεν έμαθε να ειναι ζητιάνος, αυτο ποτέ δεν το 'κανε. Αυτο που μπορεί τωρα πιά να κάνει, το κάνει, υπάρχει, υπάρχει επειδή πρέπει να υπάρχει, τον θέλουμε, ειναι ο παππούς του παραμυθιού μας. Το παραμύθι της ζωής μας, αυτο που εχει απ όλα μέσα.
Σήμερα το παγκάκι ηταν ζεστό, κάποιος καθόταν εκει λίγο πριν. Κάθησε και χάζευε κάτι περιστέρια να τσιμπολογάνε ψίχουλα χάμω. Και τρόμαζαν λίγο οταν περνούσε πεζός κοντά τους. Ο γεράκος έβλεπε τα πόδια των πεζών μόνο, καθώς ειχε εστιάσει στα περιστέρια.
Εγειρε αργά πίσω, βάζοντας το χέρι στην τσέπη. Εβγαλε την φωτογραφία και το άσπρο λουλουδάκι μαζί.
Σκέφτηκε, μια μέρα μπορεί να τον βρεί ξαφνικά το μοιραίο ανάμεσα στο πλήθος, εκει στο παγκάκι με τη φωτογραφία στο χέρι. Χαμογέλασε ... σκέφτηκε οτι τότε θα έχει την κουβέντα που τόσο ήθελε απο όλους αυτούς τους άγνωστους. Θα λένε διάφορα, μα κυρίως μιά φράση θα πούν όλοι :
"Ποιά ειναι αυτη στη φωτογραφία ; Θα την αγαπούσε, για να χει και λουλούδι ! "

Παρεμβάσεις πολιτών, ενα κείμενο που με εκφράζει...

Εξαιρετικό κείμενο με σκέψεις αποτυπωμένες απο εναν συμπολίτη περισσότερο παρα απο δημοσιογράφο. Γραμμένο απο εναν απλό καθημερινό άνθρωπο. Οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ δεν ειναι πάντα λάθος, αντίθετα μπορούν να προσεγγίζουν με το blogging την καθημερινότητά μας σωστά.

Λέει αυτα που θα λέγαμε πίνοντας τωρα εναν καφέ κάπου στο Μοναστηράκι.
Οπως λέει ο ίδιος ο συγγραφέας του άρθρου "γκρινιάζει γκρινιάζοντας για την γκρίνια".
Και καλά κάνει.
Οι πολίτες πάνω στην αγωνία τους αλλα και την άγνοιά τους να βοηθήσουν, να συνδράμουν, να κάνουν κατι, τσιρίζουν και συμμετέχουν όπου να ναι χωρίς δεύτερη σκέψη.

Δείτε τι γίνεται πχ για την περιφερειακή οδό Υμηττού. Ξεσηκωμός να ΜΗΝ γίνει ενω οι ίδιοι κι οι πατεράδες τους έχτισαν στο βουνό τα πάντα και τωρα λένε όχι στην ανάσα των περιοχών που ασφυκτιούν με το κυκλοφοριακό κομφούζιο στις περιοχές αυτές.

Αλλα στο DNA του Ελληνα υπάρχει το επαναστατικό γονίδιο, το λεγόμενο και "γιούργια και τους φάγαμε" ...
Υπάρχει το φιλότιμο που κατα περίπτωση εφαρμόζεται, όπως και οι νόμοι ενίοτε.

"Τελικώς είμαστε η χώρα της αντίδρασης και της αντίφασης και της υπερβολής.
Δεν ξέρω ειλικρινά αν αυτό είναι το δυνατό μας χαρτί ή πολύ περισσότερο η μαγεία της υπαρξής μας...Δε νομίζω όμως ότι μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι αν μας κόψει τη γκρίνια..."

... περισσότερα πατώντας επάνω στον τίτλο του θέματος - παραπομπή στο μπλόγκ "Πρωινές Διαδρομές" - ευχαριστώ για την άδεια αναδημοσίευσης.

*Πάτημα στον τίτλο οδηγεί στο πρωτότυπο άρθρο.

Mεταμεσονύχτιες διαδρομές

Image by Tati@ via Flickr

Ερημοι δρόμοι, κομμάτια οι νόμοι.
Ολοι κοιμούνται,
Αφαντες σκιές, στο δρόμο κανείς,
μόνο σκοτάδια θα δείς.

Με το παράθυρο ανοιχτό μια και ζέστανε ο καιρός, με τα μάτια να τσούζουν απο την αφρικάνικη σκόνη, παλεύω με το παρελθόν, ζω το παρόν και ονειρεύομαι το μέλλον.
Ετσι κάνουμε όλοι, σχεδόν.

Image via Wikipedia

Διάβασα κάπου οτι η ψυχολογία μας φλερτάρει με τα τάρταρα με οσα έχουμε δει να συμβαίνουν και τους φόβους για το μέλλον.
Και όμως υπάρχουν αισιόδοξοι άνθρωποι που μας κάνουν να χαμογελάμε όσο δύσκολα και να ειναι τα πράγματα.
Εχω ενα συνάδελφο που αυτο κάνει συνέχεια.
Οτι και να συμβαίνει αυτός βλέπει την θετική πλευρά των πραγμάτων, κι αν του πω  καμμια κακή είδηση συνοφρυώνεται, δεν θέλει να ακούει καν την κακή πλευρά. Δεν θέλι να βλέπει θυμωμένους ανθρώπους.

Image via Wikipedia

Η τηλεόραση δείχνει μιά ταινία με εναν τύπο με ρόζ σκαραβαίο κάμπριο. Ποτέ δεν θα οδηγούσα κάτι τέτοιο αλλα αν ζούσα στο Miami τότε μπορεί.

Και πάλι, πολυ φλώρικο ειναι αλλα εχει πλάκα. Εδω πλέον δεν χωράμε ουτε εμείς ουτε τα αυτοκίνητα μας. Χτίσανε τα πάντα πιά, δεν εχιε χώρους.
Να παρκάρεις δεν έχει. Κι αν αργήσεις το βράδι τότε πρέπει να σημειώσεις πού το άφησες.
Σιγά μη θυμάσαι το πρωί πού ηταν. Θα το βρείς και τρακαρισμένο.
Δεν σε ρωτάνε αν εχεις λεφτά να το φτιάξεις, σε χτυπάνε και "γειά σας" ... Καταραμένοι καραγκιόζηδες.

Κατάφερα να τελειώσω ενα βιβλίο που ειχα αφήσει στη μέση απο το 2006 γιατι έπιανα άλλα και διάβαζα. Το να διαβάζω μπλόγκς το προτίμησα απο τα βιβλία.
Φέτος δεν θα αγοράσω κανένα καινούργιο. Θα κάτσω να γράψω το δικό μου επιτέλους.
Αλλωστε δεν έχουμε ουτε ποτέ είχαμε καμμια τρελή πολυτέλεια να αγοράζουμε πολλά βιβλία και πολλά μουσικά CD με τις τιμές που έχουν.
Μ' αρέσει που διαμαρτύρονται οτι δεν εχουν δουλειά τα καταστήματα και δεν κατεβάζουν τιμές.

Και ποδήλατο ! Θέλω να αγοράσω ενα ποδήλατο. Το παλιό μου δεν νομίζω να επισκευάζεται.
Μαζι με την άθληση που ήδη κάνω, θα κάνω και ποδήλατο. Θα βγαίνω να βλέπω τα χρώματα της ζωής. Να βλέπω κόσμο, φώς. Να γυμνάζομαι, να μην καίω και βενζίνα.
Δεν θα αφήσω να φλερτάρει πια με τα τάρταρα η ψυχολογία μου. Το δικό μου θα γίνει και όχι το δικό τους. Ειμαι ο καταλληλότερος μαζι με όσους αγαπώ, και δε μπά να λένε οι δημοσκοπήσεις ...

Αν έφτιαχνα μια ΜΚΟ θα ηταν για να βοηθήσω να ανεβαίνει η ψυχολογία του κόσμου.

Τελικά ο τύπος στην ταινία εχει απελαθεί απο την πατρίδα του απο λάθος ηλίθιου μπάτσου και προσπαθεί να ξαναγυρίσει πίσω. Κωμικοτραγικές καταστάσεις. Γελάς, αλλα δεν θα θελες να σου συμβεί.

Κι άλλα ειναι που δεν θέλαμε να μας συμβούν ... αλλα να που συμβαίνουν.
Ο κόσμος ποτέ δεν ήταν αθώος, κι όσοι ογδοντάρησαν ηταν τυχεροί.

2 Απριλίου 2009. Ημερολόγιο ξενύχτη ....

Λάθη είμαστε και ανθρώπους κάνουμε

Πολλά αναμένω να αλλάξουν μετά το πέρας των συζητήσεων με μεγάλη ΚΑΕ για συνεργασία στον τομέα πληροφορικής και επικοινωνιών. Ειναι μία εξέλιξη την οποία δεν ήξερε κανείς και δεν περίμενα τόσο σύντομα να εχουν θετική κατάληξη.
Οπως ειναι φανερό θα σταματήσω το μπλόγκινγκ για να αφοσιωθώ στις νέες μου υποχρεώσεις απο αυριο και να προσαρμοστώ σε καταστάσεις δύσκολες με ταξίδια στο εξωτερικό και πολυήμερες απουσίες απο την Ελλάδα.
Προτίμησα να εργαστώ σε εναν σύλλογο μπάσκετ και να απορρίψω άλλες συνεργασίες.
Σαν παλιός αθλητής μπάσκετ ειμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος γι αυτό.