Kάθε 4 χρόνια και μιά Ολυμπιάδα

Αρχισαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Κίνας.
Κάθε 4 χρόνια μια γιγαντιαία επιχείρηση στήνεται με σύγχρονες προδιαγραφές, πακτωλούς χρημάτων και πλήθος εκδηλώσεων.

Ζήσαμε απο κοντά μία σύγχρονη Ολυμπιάδα το 2004 στην Αθήνα αν και φοβάμαι οτι οι μισοί Ελληνες δεν πήραν χαμπάρι τί συνέβη. Πολύς κόσμος σε διακοπές και πολλοί δεν ενδιαφέρονταν για τα "αθλητικά" αρκεί να κέρδιζε η γνωστή ομάδα ...
Γι αυτούς φυσικά αθλητισμός δεν ειναι τα άλλα σπόρ εκτός απο την "μπάλλα".
Πολλοί ακόμα ειδαν κάτι λίγα σπορ στην τηλεόραση αλλα για διάφορους λόγους το μεγάλο γεγονός πέρασε γι αυτούς απαρατήρητο.
Πιο πολύ θυμούνται τον Κεντέρη παρά οτι έγινε εδω μια Ολυμπιάδα.

Πολλές απο τις εγκαταστάσεις που φτιάχτηκαν τότε, ρημάζουν ακόμα σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, αναξιοποίητες ! Οποιος πάει μιά βόλτα στο Ελληνικό, μεσα στο παλιό αεροδρόμιο θα το δει. Και στο Γαλάτσι και αλλού.

Εμένα κλαίει η ψυχή μου να ρημάζουν ετσι τέτοια όμορφα στάδια και χώροι.
Πήγα σε πολλούς αγώνες εκτός απο τους ακριβούς. Σιγά μη δώσω 100 ευρω να πα να δώ κολύμβηση. Μου κάναν κι ενα λάθος στο εισιτήριο του Τέννις. Απο Ιντερνετ τα πήρα όλα τα 'tickets'.
Ομως η Αθήνα ηταν μια μαγεμένη πόλη τότε. Καθαρή, χωρίς κίνηση πολλή, στολισμένη και με πολλά νεα πράγματα όπως το Μετρό, δρόμοι, τραμ. Μετακίνηση σε ρυθμούς Αγώνων.
Θυμάμαι μου δωσαν ενα αυτοκόλλητο για το αυτοκίνητο να δείχνει οτι εχω δικαίωμα πρόσβασης σε περιοχή όπου γίνονται αγώνες κοντά. Το 'χα επάνω με περηφάνεια.
Και μετά τέλειωσαν οι Αγώνες και τα πυροτεχνήματα στόλισαν το γύφτο με τα καρπούζια, ολε και αμαν αμάν.

Θλίψη, ησυχία, ασφάλεια, γαλήνη.
Πετύχαμε λέει. Ολα πήγαν καλά.

Ναι, δεν έγινε κανα κακό. Μας πρόσεχαν το αερόστατο και οι κάμερες !
Και μετά γίναμε ντοπέ και δεν μας έπιασαν. Σε ταβέρνες και ουζερί, ντόπα με ούζα, κρασιά και μπύρα.
Αντε, εβίβες, σειρά των κιτρινιάρηδων.
Και τι έγινε που δεν αξιοποιήθηκε πλήρως η Ολυμπιακή κληρονομιά ! Ε, και ;
Αντε μας, εβίβες !