Καιρός να κάνω ενα διάλειμμα μεσα στο απέραντο μπλέ της θάλασσας.
Να περνάτε καλά.
Θα τα ξαναπούμε ( ;;; )
Μπλούτςςςςςς !!!
:)
Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008
Ωρα για θάλασσες
Καιρός να κάνω ενα διάλειμμα μεσα στο απέραντο μπλέ της θάλασσας.
Να περνάτε καλά.
Θα τα ξαναπούμε ( ;;; )
Μπλούτςςςςςς !!!
:)
Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008
Γ.Ζορμπάς : Αντισυνταγματικότητες
Οπως φαίνεται οι νόμοι και οι "ρυθμίσεις" γίνονται για να εξυπηρετήσουν καταστάσεις.
Υποτίθεται για το καλό μας. Αραγε αν μιλούσε ανοιχτά για τα πάντα οσα ξέρει ο κ. Γ.Ζορμπάς, ποιές καταστάσεις θα άλλαζαν ;
Εχω την έντονη αίσθηση απο καιρό οτι κάποιοι θέλουν να μην μιλήσει !
Γιατι μεσα στο καλοκαίρι προωθούνται σημαντικές αλλαγές σε δύο κυρίως τομείς, την Οικονομία ( βλέπε φορο-επιδρομή ) και την Δικαιοσύνη ;
Περισσότερα ΕΔΩ.
Υποτίθεται για το καλό μας. Αραγε αν μιλούσε ανοιχτά για τα πάντα οσα ξέρει ο κ. Γ.Ζορμπάς, ποιές καταστάσεις θα άλλαζαν ;
Εχω την έντονη αίσθηση απο καιρό οτι κάποιοι θέλουν να μην μιλήσει !
Γιατι μεσα στο καλοκαίρι προωθούνται σημαντικές αλλαγές σε δύο κυρίως τομείς, την Οικονομία ( βλέπε φορο-επιδρομή ) και την Δικαιοσύνη ;
Περισσότερα ΕΔΩ.
Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008
Rejection
Την απόρριψη την αποδέχεται κανεις με διάφορους τρόπους, ανάλογα την περίπτωση.
Μερικοί δεν την δέχονται καθόλου, άλλοι ναι, μερικοί κάνουν εχθρούς τους όσους θεωρούν οτι τους απέρριψαν και ξεκινάνε "πόλεμο" και άλλοι αποχωρούν αξιοπρεπώς.
Οσες φορές απορρίφθηκα αναλογίστηκα τα δικά μου τα λάθη και συχνά είδα οτι δεν εχω λάθος, απλά η άλλη πλευρά ειχε περισσότερη άνεση να με δεχτεί ή όχι, άσχετα αν εγω ο ίδιος ήμουν άξιος ή όχι να μην απορριφθώ.
Αλλες φορές υπάρχουν σημεία που φταίμε καθαρά και άλλες φορές επιλέξαμε επειδή έπρεπε αλλα τελικά οι επιλογές μας δεν ηταν αυτές που έπρεπε για να πετύχουμε εναν στόχο.
Αρα έχουμε ευθύνη αλλα όχι και φταίξιμο.
Οπως και να εχει, όσες φορές προσπάθησα να πολεμήσω όσους με δίκο ή άδικο τρόπο με απέρριψαν, απλά κατάφερα να φανώ κακός αφου δεν θα ειχα κανένα όφελος εκτός απο το να βάλω τρικλοποδιές σε άλλους απο εκδίκηση. Αυτό όμως ποτέ δεν μου βγήκε σε καλό.
Οπότε αποφάσισα να αποχωρώ αξιοπρεπώς και να δέχομαι τα πράγματα με την νέα τους κατάσταση αφήνοντας να ντρέπονται όσοι άδικα με απέρριψαν.
Ξέρεις, το βλέπεις πάνω στη φάτσα του άλλου, νομίζει οτι νίκησε αλλα ξέρει να σε φοβάται.
Ειναι καλύτερα όμως να μην φοβάται κανείς.
Ειναι καλό να βλέπουμε οτι ο/η άλλος δεν μπορούσε να μας δεχτεί, για κάποιους λόγους που δεν μας αφορούν. Το να νιώσουμε απόρριψη δεν σημαίνει οτι φταίμε κιόλας ουτε οτι ο άλλος ειναι οχτρός. Θα μπορούσε να ειναι και φίλος.
Εχει δικούς του λόγους καθένας, όπως για παράδειγμα ο ανταγωνισμός για μια θέση στη δουλειά. Το να επιλέξουν εκείνον κι όχι εσένα δεν σημαίνει απαραίτητα οτι εκείνος ειναι εχθρός σου ή οτι δεν επελέγης επειδή σε θεωρούν μαλάκα.
Το να φθονείς κάποιον ειναι σαν να παραδέχεσαι οτι εκείνος ειναι ανώτερός σου.
Μα ακόμα κι αν ειναι, εσυ πρέπει να προχωρήσεις και να δεις τι μπορείς να κάνεις απο εδω και περα. Η έχθρα κι ο ανορθόδοξος πόλεμος σε αφήνουν πίσω, σε μια δυστυχία.
Χαρά ειναι να δεις την επόμενη μερα, πιο δυνατός και αισιόδοξος χωρίς να σκέφτεσαι αν σε πλήγωσαν κάποιοι.
Ετσι κι αλλιώς δεν κερδίζει κανείς τίποτα με το να καταστρέφει άλλους επειδή θεωρεί οτι απορρίφθηκε επίτηδες. Μόνο κακό μπορεί να γίνει, χειρότερο για όλους. Και τότε δεν κερδίζει κανείς, τίποτα.
Δεν ξερω, κάθησα στον ήλιο πολύ χτες όπως λέει κι ο φίλος Κ.Βρ. και μού 'ρθε να γράψω μερικές σκέψεις. Πάω για μπανάκι και μετά σε ...ίσκιο :)
Μερικοί δεν την δέχονται καθόλου, άλλοι ναι, μερικοί κάνουν εχθρούς τους όσους θεωρούν οτι τους απέρριψαν και ξεκινάνε "πόλεμο" και άλλοι αποχωρούν αξιοπρεπώς.
Οσες φορές απορρίφθηκα αναλογίστηκα τα δικά μου τα λάθη και συχνά είδα οτι δεν εχω λάθος, απλά η άλλη πλευρά ειχε περισσότερη άνεση να με δεχτεί ή όχι, άσχετα αν εγω ο ίδιος ήμουν άξιος ή όχι να μην απορριφθώ.
Αλλες φορές υπάρχουν σημεία που φταίμε καθαρά και άλλες φορές επιλέξαμε επειδή έπρεπε αλλα τελικά οι επιλογές μας δεν ηταν αυτές που έπρεπε για να πετύχουμε εναν στόχο.
Αρα έχουμε ευθύνη αλλα όχι και φταίξιμο.
Οπως και να εχει, όσες φορές προσπάθησα να πολεμήσω όσους με δίκο ή άδικο τρόπο με απέρριψαν, απλά κατάφερα να φανώ κακός αφου δεν θα ειχα κανένα όφελος εκτός απο το να βάλω τρικλοποδιές σε άλλους απο εκδίκηση. Αυτό όμως ποτέ δεν μου βγήκε σε καλό.
Οπότε αποφάσισα να αποχωρώ αξιοπρεπώς και να δέχομαι τα πράγματα με την νέα τους κατάσταση αφήνοντας να ντρέπονται όσοι άδικα με απέρριψαν.
Ξέρεις, το βλέπεις πάνω στη φάτσα του άλλου, νομίζει οτι νίκησε αλλα ξέρει να σε φοβάται.
Ειναι καλύτερα όμως να μην φοβάται κανείς.
Ειναι καλό να βλέπουμε οτι ο/η άλλος δεν μπορούσε να μας δεχτεί, για κάποιους λόγους που δεν μας αφορούν. Το να νιώσουμε απόρριψη δεν σημαίνει οτι φταίμε κιόλας ουτε οτι ο άλλος ειναι οχτρός. Θα μπορούσε να ειναι και φίλος.
Εχει δικούς του λόγους καθένας, όπως για παράδειγμα ο ανταγωνισμός για μια θέση στη δουλειά. Το να επιλέξουν εκείνον κι όχι εσένα δεν σημαίνει απαραίτητα οτι εκείνος ειναι εχθρός σου ή οτι δεν επελέγης επειδή σε θεωρούν μαλάκα.
Το να φθονείς κάποιον ειναι σαν να παραδέχεσαι οτι εκείνος ειναι ανώτερός σου.
Μα ακόμα κι αν ειναι, εσυ πρέπει να προχωρήσεις και να δεις τι μπορείς να κάνεις απο εδω και περα. Η έχθρα κι ο ανορθόδοξος πόλεμος σε αφήνουν πίσω, σε μια δυστυχία.
Χαρά ειναι να δεις την επόμενη μερα, πιο δυνατός και αισιόδοξος χωρίς να σκέφτεσαι αν σε πλήγωσαν κάποιοι.
Ετσι κι αλλιώς δεν κερδίζει κανείς τίποτα με το να καταστρέφει άλλους επειδή θεωρεί οτι απορρίφθηκε επίτηδες. Μόνο κακό μπορεί να γίνει, χειρότερο για όλους. Και τότε δεν κερδίζει κανείς, τίποτα.
Δεν ξερω, κάθησα στον ήλιο πολύ χτες όπως λέει κι ο φίλος Κ.Βρ. και μού 'ρθε να γράψω μερικές σκέψεις. Πάω για μπανάκι και μετά σε ...ίσκιο :)
Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008
Zυγαριά δικαιοσύνης
Είναι δυό κλέφτες.
Αποφασίζουν να κάνουν μια απατεωνιά. Την κάνουν και όλα οκ.
Μετα απο μέρες ο Α θέλει κι άλλη επιχείρηση. Ο Β δεν θέλει. Για δικούς του λόγους.
Τσακώνονται επειδή ο Α θεωρεί οτι τον "φτύνει" ο Β.
Ο Β όμως εχει δει οτι δεν του πάει το άθλημα της απατεωνιάς και θελει να γυρίσει σε οτι έκανε πριν.
Ετσι ο Α αποφασίζει να τον απειλεί και φτάνει στο σημείο να τον καταδώσει ενω εκείνος εξαφανίζεται.
Τιμωρείται ο Β για την κλοπή που έκαναν.
Απορία :
Θα έπρεπε να τιμωρηθεί ο Α ή ο Β περισσότερο ;
Αποφασίζουν να κάνουν μια απατεωνιά. Την κάνουν και όλα οκ.
Μετα απο μέρες ο Α θέλει κι άλλη επιχείρηση. Ο Β δεν θέλει. Για δικούς του λόγους.
Τσακώνονται επειδή ο Α θεωρεί οτι τον "φτύνει" ο Β.
Ο Β όμως εχει δει οτι δεν του πάει το άθλημα της απατεωνιάς και θελει να γυρίσει σε οτι έκανε πριν.
Ετσι ο Α αποφασίζει να τον απειλεί και φτάνει στο σημείο να τον καταδώσει ενω εκείνος εξαφανίζεται.
Τιμωρείται ο Β για την κλοπή που έκαναν.
Απορία :
Θα έπρεπε να τιμωρηθεί ο Α ή ο Β περισσότερο ;
Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008
Πέφτει πέφτει ο ...πετρέλαιος !
Επεσε λέει στα 135 $ το βαρέλι ο πετρέλαιος !
Και λοιπόν ; Θα δούμε μείωση στα βενζινάδικα ή πρέπει να πούμε κι ευχαριστώ ;
Το κακό ειναι που προβλέπεται λέει μεχρι το 2013 διεθνώς τέτοια κατάσταση με τα καύσιμα, μετα, ίσως και να τελειώσουν τα αποθέματα, ποιός ξέρει ;
Ισως αντληθούν τα ελληνικά αποθέματα απο τα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα του Αιγαίου.
Αλλα δεν ξέρω τι Ελλάδα θα υπάρχει τότε ...
(*Είπαμε, θετική σκέψη, δεν ειναι γκρίνια, απλά ιδρώνω στη σκέψη μακρινού ταξιδιού με διόδια, καύσιμα κλπ )
Και λοιπόν ; Θα δούμε μείωση στα βενζινάδικα ή πρέπει να πούμε κι ευχαριστώ ;
Το κακό ειναι που προβλέπεται λέει μεχρι το 2013 διεθνώς τέτοια κατάσταση με τα καύσιμα, μετα, ίσως και να τελειώσουν τα αποθέματα, ποιός ξέρει ;
Ισως αντληθούν τα ελληνικά αποθέματα απο τα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα του Αιγαίου.
Αλλα δεν ξέρω τι Ελλάδα θα υπάρχει τότε ...
(*Είπαμε, θετική σκέψη, δεν ειναι γκρίνια, απλά ιδρώνω στη σκέψη μακρινού ταξιδιού με διόδια, καύσιμα κλπ )
Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008
Φωτιές
Οταν ενα δάσος καεί, κλαίω πιο πολυ τα δέντρα παρά σπίτια κι ανθρώπους.
Θα με πούνε αναίσθητο αλλα ετσι νιώθω. Ο χαμός ανθρώπου δεν συγκρίνεται αλλα και το δέντρο που κάηκε δεν θα το ξαναδούμε ζωντανό.
Τα σπίτια ίσως και να ναι παράνομα μεσα σε δάσος οπότε δεν με νοιάζει γι αυτά.
Σε κάποια μέρη όμορφα, δεν θα ζήσουμε τόσο ωστε να τα ξαναδούμε όπως ήταν.
Θα με πούνε αναίσθητο αλλα ετσι νιώθω. Ο χαμός ανθρώπου δεν συγκρίνεται αλλα και το δέντρο που κάηκε δεν θα το ξαναδούμε ζωντανό.
Τα σπίτια ίσως και να ναι παράνομα μεσα σε δάσος οπότε δεν με νοιάζει γι αυτά.
Σε κάποια μέρη όμορφα, δεν θα ζήσουμε τόσο ωστε να τα ξαναδούμε όπως ήταν.
Σάββατο 12 Ιουλίου 2008
Γράμμα πρoς συνblogger
Αγαπητή τάδε
Καλημέρα. Ειναι μετα τα μεσάνυχτα κι έτσι χωρίς λόγο, γράφω ενα μέηλ.
Περιδιάβαινα τα μπλόγκς και διάβασα πολλά και διάφορα θέματα.
Φαίνεται εχω καλό αισθητήριο γιατι δεν έπεσα σε σκουπίδια. Αντίθετα μου άρεσαν όλα οσα διάβασα.
Μερικοί και μερικές με μπερδεύουν. Στην αρχή επικοινωνούμε, μετά αισθάνομαι οτι κάτι λείπει.
Κάτι δεν κατάλαβα, κάτι θέλει ο/η άλλος να βγάλει μεσα απο αυτά που έγραψε.
Δεν επιμένω. Παρακολουθώ με υπομονή την συζήτηση. Μπορεί να μάθω κάτι.
Κάποιοι επιμένουν σε πόστς αισθησιακά, άλλοι αναρτούν ενα πολιτικό μπινελίκι.
Κάποιοι ειναι πορωμένοι με την αεκ ή με την Μακεδονία, άλλοι με την ποίηση και πολλοί πετάνε ενα βιντεάκι πάνω και ξεπετάνε ετσι μία νέα δημοσίευση.
Εσυ πάλι εισαι όλο εκπλήξεις. Ανεβάζεις φοβερά κείμενα, με δύναμη κι ενα πείσμα.
Εγωισμός, αλλα σωστός και εύστοχος.
Αν παίζαμε σε διαγωνισμό στόχευσης σε δάσος με τόξα, εσυ θα διάλεγες τους πιο ασυνήθιστους στόχους, που όμως δίνουν πόντους.
Και στο τέλος θα έπρεπε στο γλέντι μετά τον Τελικό, να αναγνωρίσω την ανωτερότητά σου για να σε δω να χαμογελάς.
Δεν με νοιάζει τόσο να νικήσω, όσο να φτάσω κοντά με τον νικητή κι αγκαλιασμένοι να γιορτάσουμε μετά. Εχει αξία αυτό.
Ξέρεις, αλλάζουν μερικές φορες το χρόνο οι στόχοι. Πίνω ενα ποτάκι τωρα, αλλα δεν ειναι παραλήρημα, αυτοκριτική ειναι κι ανάγκη να τα πώ σε άνθρωπο που ξέρω οτι θα ακούσει ακόμα κι αν δεν απαντήσει. Ξέρω οτι θα με διαβάσεις προσεκτικά.
Δεν σου επιτρέπει η φύση σου να μην με προσέξεις. Παίζει να με εκτιμάς κι αρκετά, παρά τις ψιλές διαφωνίες μας απο παλιά, μετά που συνεργαστήκαμε για ενα διάστημα.
Ηταν μια καλή εποχή. Και τώρα ειναι μιά άλλη εποχή.
Ενα μικρό κορίτσι το απόγευμα έλεγε στην μαμά του να του κόψει ενα λουλουδάκι.
Και γω χάζευα χαμογελώντας. Αφοπλισμένος, άοπλος.
Αθωότητα. Πάει, την χάσαμε με τις πρώτες σφαλιάρες. Μεγαλώσαμε, αγαπήσαμε, προδοθήκαμε, παλέψαμε και ξανα παλεύουμε.
Και κατα πως φαίνεται θα παλεύουμε για πολύ ακόμα. Για μια καλύτερη ζωή, για μιά αξιοπρέπεια, τη δική μας, των δικών μας, και άλλων, πιο μακρυνών που πεθαίνουν αβοήθητοι χωρίς να χουν την ευκαιρία να χαμογελάσουν στο μικρό κορίτσι με το μυγδαλούλουδο.
Ειδα μια φωτογραφία απο νεκρό παιδί στην Παλαιστίνη.
Τι άλλο να δω μετά απο αυτό ;
Μπορώ να κάνω κάτι άλλο εκτός απο το να βάλω μεσα στη μάχη μου κι εκείνο που θα ήθελε εκείνο το παιδί να ζήσει αν το άφηναν να μεγαλώσει ;
Κι ύστερα λένε ισως με φιμώσουν επειδή εχω μπλόγκι. Και τότε πώς θα ακούγεται η φωνή του καθενός γι αυτά που πρέπει να ακουστούν ; Ποιός θα τα λέει ;
Καληνύχτα γλυκιά μπλόγκεριν. Αμα δεν γράφεις εσυ και 30 άλλοι αυτά που γράφετε, θα μαι μόνος. Τελευταίος.
Συνεχίστε να γράφετε, θα μαι εδώ.
Να σαι καλά.
Τζονάκος
Καλημέρα. Ειναι μετα τα μεσάνυχτα κι έτσι χωρίς λόγο, γράφω ενα μέηλ.
Περιδιάβαινα τα μπλόγκς και διάβασα πολλά και διάφορα θέματα.
Φαίνεται εχω καλό αισθητήριο γιατι δεν έπεσα σε σκουπίδια. Αντίθετα μου άρεσαν όλα οσα διάβασα.
Μερικοί και μερικές με μπερδεύουν. Στην αρχή επικοινωνούμε, μετά αισθάνομαι οτι κάτι λείπει.
Κάτι δεν κατάλαβα, κάτι θέλει ο/η άλλος να βγάλει μεσα απο αυτά που έγραψε.
Δεν επιμένω. Παρακολουθώ με υπομονή την συζήτηση. Μπορεί να μάθω κάτι.
Κάποιοι επιμένουν σε πόστς αισθησιακά, άλλοι αναρτούν ενα πολιτικό μπινελίκι.
Κάποιοι ειναι πορωμένοι με την αεκ ή με την Μακεδονία, άλλοι με την ποίηση και πολλοί πετάνε ενα βιντεάκι πάνω και ξεπετάνε ετσι μία νέα δημοσίευση.
Εσυ πάλι εισαι όλο εκπλήξεις. Ανεβάζεις φοβερά κείμενα, με δύναμη κι ενα πείσμα.
Εγωισμός, αλλα σωστός και εύστοχος.
Αν παίζαμε σε διαγωνισμό στόχευσης σε δάσος με τόξα, εσυ θα διάλεγες τους πιο ασυνήθιστους στόχους, που όμως δίνουν πόντους.
Και στο τέλος θα έπρεπε στο γλέντι μετά τον Τελικό, να αναγνωρίσω την ανωτερότητά σου για να σε δω να χαμογελάς.
Δεν με νοιάζει τόσο να νικήσω, όσο να φτάσω κοντά με τον νικητή κι αγκαλιασμένοι να γιορτάσουμε μετά. Εχει αξία αυτό.
Ξέρεις, αλλάζουν μερικές φορες το χρόνο οι στόχοι. Πίνω ενα ποτάκι τωρα, αλλα δεν ειναι παραλήρημα, αυτοκριτική ειναι κι ανάγκη να τα πώ σε άνθρωπο που ξέρω οτι θα ακούσει ακόμα κι αν δεν απαντήσει. Ξέρω οτι θα με διαβάσεις προσεκτικά.
Δεν σου επιτρέπει η φύση σου να μην με προσέξεις. Παίζει να με εκτιμάς κι αρκετά, παρά τις ψιλές διαφωνίες μας απο παλιά, μετά που συνεργαστήκαμε για ενα διάστημα.
Ηταν μια καλή εποχή. Και τώρα ειναι μιά άλλη εποχή.
Ενα μικρό κορίτσι το απόγευμα έλεγε στην μαμά του να του κόψει ενα λουλουδάκι.
Και γω χάζευα χαμογελώντας. Αφοπλισμένος, άοπλος.
Αθωότητα. Πάει, την χάσαμε με τις πρώτες σφαλιάρες. Μεγαλώσαμε, αγαπήσαμε, προδοθήκαμε, παλέψαμε και ξανα παλεύουμε.
Και κατα πως φαίνεται θα παλεύουμε για πολύ ακόμα. Για μια καλύτερη ζωή, για μιά αξιοπρέπεια, τη δική μας, των δικών μας, και άλλων, πιο μακρυνών που πεθαίνουν αβοήθητοι χωρίς να χουν την ευκαιρία να χαμογελάσουν στο μικρό κορίτσι με το μυγδαλούλουδο.
Ειδα μια φωτογραφία απο νεκρό παιδί στην Παλαιστίνη.
Τι άλλο να δω μετά απο αυτό ;
Μπορώ να κάνω κάτι άλλο εκτός απο το να βάλω μεσα στη μάχη μου κι εκείνο που θα ήθελε εκείνο το παιδί να ζήσει αν το άφηναν να μεγαλώσει ;
Κι ύστερα λένε ισως με φιμώσουν επειδή εχω μπλόγκι. Και τότε πώς θα ακούγεται η φωνή του καθενός γι αυτά που πρέπει να ακουστούν ; Ποιός θα τα λέει ;
Καληνύχτα γλυκιά μπλόγκεριν. Αμα δεν γράφεις εσυ και 30 άλλοι αυτά που γράφετε, θα μαι μόνος. Τελευταίος.
Συνεχίστε να γράφετε, θα μαι εδώ.
Να σαι καλά.
Τζονάκος
05/03/2008
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008
Διακοπάζοντες (2) - O camper
(και η camperina)Σακκίδιο αυτονόητο και τίγκα στα πράματα.
Ετοιμασίες απο λίγες μέρες πριν, να πάρουν όλα τα απαραίτητα μαζί.
Φακός, παγούρια, σκηνή, υπνόσακκους, κεράκια και οτι χρειάζεται για ζωή στη φύση.
Αντικουνουπικό φυσικά απαραίτητο, καπελλάκια για τον ντάλα ήλιο και γυαλί ηλίου.
Σανδαλάκι, αντε σαγιονάρα λάστιχο και σορτσάκια φυσικά, τζήν διαλυμένο για αυτόν και τζην «ισα-ισα να μπούμε» για αυτήν.
Η μηχανή περνάει σέρβις να ναι έτοιμη για ταξίδι, ξύπνημα πρωί για φραππέ και δρόμο. Τους περιμένει η φύση.
Επεσε μια σχετική κουβέντα προ ημερών για το πού θα πάνε, πού θα μείνουν, πώς κλπ.
- Δε με λες αγάπη μου χωράει να πάρω και πιστολάκι μαλλιών ;
- Τι λες μωρε πού θα βρείς μπρίζα στην ερημιά ;
- Μα νόμιζα οτι θα πάμε σε οργανωμένο κάμπινγκ !
- Μπα στη φύση ειναι καλύτερα, ελεύθερα και τσάμπα, χεχε :)
- Και πού θα κάνω μπανάκι εγω αγάπη μου να μην ειναι στην απλυσιά σαν εσένα ;
- Ε ; εεε... να θα πάρουμε μπετόνι 10λιτρο για ντούς.
- Ναι ε ; Αν πηγαίνεις να μου φέρνεις νερό, οκ. Αλλα να δώ πού θα το κρεμάσεις αν ειναι σαν το Λιμνιώνα που ‘χαμε πάει πρόπερσι και δεν ειχε ουτε ενα δέντρο !
- Ελα μωρε 3 μέρες κάτσαμε εκει.
- Ναι και έγινα αλμυρή. Και εσυ επίσης, να το ξερεις πριν ξαναζητήσεις στοματικό οτι μετά απο αυτο θα διψάωωωωωωω !
- Καλά θα πάρουμε και ψυγειάκι ... αλλα πάγο πού θα βρούμε ;
- Εμ στα λέω εγω, εσείς οι άντρες δεν τα σκέφτεστε όλα, απο μας περιμένετε !
- Ελα αγαπούλα, πάμε να μαζέψουμε.
Το στρίμωγμα στη σκηνή ειναι καλό για σέξ στις Διακοπές αλλα όχι οτνα τη σκηνή τη χτυπά ο ήλιος ! Καλύτερα να πάτε στο νερό να το κάνετε υποβρυχίως, θα παίρνουν μάτι μόνο τα ψαράκια. Αλλα προσοχή στις τσούχτρες.
Και στα κουνούπια, λύσσα κακιά τα πιάνει και σου ρουφάνε το αίμα σαν Γκαργκάνες.
Ο κάμπερ ειναι συνήθως προσεκτικός και δεν λερώνει με σκουπίδια. Συνήθως ετσι ;
Η καμπερίνα ακολουθεί συνήθως γκρινιάζοντας για το οτι δεν εχει ανέσεις το κάμπινγκ. Προστίθεται δε στον γυναικείο «πονοκέφαλο» και « ωχ η μέση μου ».
Ειναι διακοπές της ταλαιπωρίας μεν και δεν αντέχονται πάρα πολλές μέρες, αλλα απο την άλλη σε αποζημιώνει η φύση. Κατούρημα στα βράχια, χές-χές στο θάμνο απο πισω με προσοχή μην πατήσεις τα σκατ-σκατ αυτων που δεν σκέφτηκαν να τα σκεπάσουν με πέτρα. Αν εχει πέτρες.
Βασικά ο κάμπερ ειναι νέος κι εχει γκόμενα πιο νέα.
Για να αντέχει κακουχίες.
Αμα περάσεις τα 40 αντε 40 και μισο, δεν αντέχεις και πολυ, ασε που σε πείθουν οτι ενας κύριος και μια κυρία αξίζουν διακοπές σε δωμάτιο με πισίνα στη Σαντορίνη.
Μικρή λεπτομέρεια, η Σαντορίνη θα κοστίσει τα τετραπλάσια.
Συνήθως ειναι φτηνοτουρίστας αλλα δεν θέλει να τον υποτιμούν, πράγμα που κάνουν οι απανταχού ξενοδόχοι που μισούν όσους δεν κλείνουν δωμάτιο. Εμ, με τόσα που ζητάνε !
Οχι οτι ειναι φτηνά και τα κάμπινγκ πλέον, αλλα να, εχει μια γλύκα να εισαι βράδι έξω απ τη σκηνή, με κεράκια αναμμένα, κιθαρίτσα, τραγούδι και όποτε θες κάνεις μπλούμ στη θάλασσα όπως εισαι.
Επίσης οι κάμπερς ειναι απλοί τύποι και βολεύονται με λίγα. Η ετσι νομίζουν.
Υπήρξα κάμπερ και ξέρω. Παλιότερα υπήρξα και πάμπερ, ως μωρό.
Πολύ τους γουστάρω τους κάμπερς και ακόμα όποτε μπορώ παίρνω τη σκηνή και την κάνω για ωραία μέρη, με την Ωραία Μαίρη. Επιστρέφω πάντα με μια αίσθηση περιπέτειας πάνω μου. Πτώμας.
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008
O Bαγγέλας
Ηταν ενα κοντό μελαμψό παιδί με έτοιμο το στόμα να γελάσει μόλις θα πέταγε κάποιος κάποια σαχλαμάρα να γελάσουμε. Επαιζε και ποδόσφαιρο. Ηταν καλός στη μπάλλα.
Στο σχολείο καλός μαθητής στα Μαθηματικά, Φυσική κυρίως.
Θα σπούδαζε σίγουρα αυτός μια μέρα.
Το Λύκειο τέλειωσε και χωριστήκαμε. Ο καθένας το δρόμο του. Αλλος για να σπουδάσει, να εργαστεί, να πάει στον στρατό και βλέπουμε, μερικές κοπέλλες παντρεύτηκαν κιόλας μόλις τέλειωσαν το Λύκειο βιαστικά να μη χάσουν κάτι.
Μερικούς τους ζηλεύεις που κάνουν κατι που εσυ δεν κάνεις.
Ο Βαγγέλας έμαθα μετα απο μερικά χρόνια, ειχε πιάσει δουλειά σε μεγάλη ελληνική εταιρεία με δραστηριότητα σε πολλές χώρες. Εγινε και προϊστάμενος εκει μεσα κάπου.
Παρ ότι πιο κοντός και πιο αδύνατος απο μενα μαζι με άλλους συμμαθητές ψηλότερους, τον έμπαζαν στο σινεμά να δούνε τσόντα, εμένα όχι. Δεν ειχα βγάλει γένια ακόμα :( Οι άλλοι ειχαν λίγα. Ολο έτρωγα πόρτα.
Ηρθε ενας καιρός που σμίξαμε ξανά με μερικούς παλιούς συμμαθητές. Βγήκαμε για καφεδάκι, πήγαμε βόλτες, τα είπαμε. Ολοι παλεύουν να κάνουν κατι καλό στη ζωή τους και είδα ξεκάθαρα αυτο που πίστευα, οτι δηλαδη είμαστε μια καλή φουρνιά.
Μερικοί, τα κατάφεραν πιο καλά απο μένα, άλλοι όχι και άλλοι ακόμα ψάχνουν.
Μια μερα με πήρε τηλέφωνο ενας παλιός σμμαθητής και μεταξύ άλλων με ρώταγε για τον Βαγγέλα. Δεν ήξερα και πολλά να του πω, ωστόσο βρεθήκαμε μετα απο μερικές μέρες απο κοντά και το αυτί μου έπιασε στη συζήτηση να μιλάνε για κατι λεφτά.
Κατάλαβα οτι δεν με αφορούσε, αλλα οταν ειδαν οτι δεν εχουν λόγο να μην με εμπιστευτούν μου είπαν. Οι εννιά στους δέκα ανθρώπους που ξέρω, με εμπιστεύονται, ξέρουν οτι είμαι εντάξει οταν και οτι πούν θα μείνει μεταξύ μας. Αρκεί να μη με πουλήσει κάποιος, και τότε θα το πληρώσει.
Μου ειπαν λοιπόν οτι κάποιοι φίλοι φίλων και κάποιοι συμμαθητές επίσης, έπαιξαν κάποια χρήματα σε κάποια μυστηριώδη "επένδυση". Τώρα, αυτός που έλαβε τα χρήματα εχει εξαφανιστεί απο προσώπου γής και τον ψάχνουν.
- Τον ξέρετε ; ...ρώτησα.
- Ο Βαγγέλας ειναι, μου είπαν.
Εχω μείνει κάγκελο μη θέλοντας να πιστέψω αυτο που άκουγα. Ο συμπαθής μελαψός Βαγγελάκης την είχε κάνει μαζι με τα χρήματα απο αφελείς που τον εμπιστεύτηκαν.
Και μην τον έιδατε !
Στο σχολείο καλός μαθητής στα Μαθηματικά, Φυσική κυρίως.
Θα σπούδαζε σίγουρα αυτός μια μέρα.
Το Λύκειο τέλειωσε και χωριστήκαμε. Ο καθένας το δρόμο του. Αλλος για να σπουδάσει, να εργαστεί, να πάει στον στρατό και βλέπουμε, μερικές κοπέλλες παντρεύτηκαν κιόλας μόλις τέλειωσαν το Λύκειο βιαστικά να μη χάσουν κάτι.
Μερικούς τους ζηλεύεις που κάνουν κατι που εσυ δεν κάνεις.
Ο Βαγγέλας έμαθα μετα απο μερικά χρόνια, ειχε πιάσει δουλειά σε μεγάλη ελληνική εταιρεία με δραστηριότητα σε πολλές χώρες. Εγινε και προϊστάμενος εκει μεσα κάπου.
Παρ ότι πιο κοντός και πιο αδύνατος απο μενα μαζι με άλλους συμμαθητές ψηλότερους, τον έμπαζαν στο σινεμά να δούνε τσόντα, εμένα όχι. Δεν ειχα βγάλει γένια ακόμα :( Οι άλλοι ειχαν λίγα. Ολο έτρωγα πόρτα.
Ηρθε ενας καιρός που σμίξαμε ξανά με μερικούς παλιούς συμμαθητές. Βγήκαμε για καφεδάκι, πήγαμε βόλτες, τα είπαμε. Ολοι παλεύουν να κάνουν κατι καλό στη ζωή τους και είδα ξεκάθαρα αυτο που πίστευα, οτι δηλαδη είμαστε μια καλή φουρνιά.
Μερικοί, τα κατάφεραν πιο καλά απο μένα, άλλοι όχι και άλλοι ακόμα ψάχνουν.
Μια μερα με πήρε τηλέφωνο ενας παλιός σμμαθητής και μεταξύ άλλων με ρώταγε για τον Βαγγέλα. Δεν ήξερα και πολλά να του πω, ωστόσο βρεθήκαμε μετα απο μερικές μέρες απο κοντά και το αυτί μου έπιασε στη συζήτηση να μιλάνε για κατι λεφτά.
Κατάλαβα οτι δεν με αφορούσε, αλλα οταν ειδαν οτι δεν εχουν λόγο να μην με εμπιστευτούν μου είπαν. Οι εννιά στους δέκα ανθρώπους που ξέρω, με εμπιστεύονται, ξέρουν οτι είμαι εντάξει οταν και οτι πούν θα μείνει μεταξύ μας. Αρκεί να μη με πουλήσει κάποιος, και τότε θα το πληρώσει.
Μου ειπαν λοιπόν οτι κάποιοι φίλοι φίλων και κάποιοι συμμαθητές επίσης, έπαιξαν κάποια χρήματα σε κάποια μυστηριώδη "επένδυση". Τώρα, αυτός που έλαβε τα χρήματα εχει εξαφανιστεί απο προσώπου γής και τον ψάχνουν.
- Τον ξέρετε ; ...ρώτησα.
- Ο Βαγγέλας ειναι, μου είπαν.
Εχω μείνει κάγκελο μη θέλοντας να πιστέψω αυτο που άκουγα. Ο συμπαθής μελαψός Βαγγελάκης την είχε κάνει μαζι με τα χρήματα απο αφελείς που τον εμπιστεύτηκαν.
Και μην τον έιδατε !
Aggoυροξυπνημένος
Με 2,5 ώρες ύπνο, ο θεός ξέρει γιατι και αναρωτιέμαι :
- Ειναι καλό που έχουνε 64 Τράπεζες στην Ελλάδα ;
- Πότε θα νυστάξω ;
- Να παίξω Λόττο και Τζόκερ τα ίδια νούμερα ;
- Ειναι αρκετά busty η Σάσα Μπάστα ;
- Αθήνα - Καλαμάτα - Γιάννενα - Λιτόχωρο - Αθήνα πόσο κάνει σε βενζίνα + διόδια ;
- Αν πάω στο Πεκίνο, Ολυμπιακός θα γίνω ;
- Πόση ζάχαρη κάνει εναν καφέ γλυκό, αφου αυτο εξαρτάται απο το πόσο καφέ βάζεις ;
- Γιατι δεν υπάρχει χαρτονόμισμα του ενός ευρώ και βγάζω τα κέρματα για να ζυγιστώ στο φαρμακείο ;
- Αν αγοράσω βάρκα, πού θα την παρκάρω ;
... αυτά, πάω να φτιάξω κι άλλο φραππέ ΖΖΖΖΖΖ ...
- Ειναι καλό που έχουνε 64 Τράπεζες στην Ελλάδα ;
- Πότε θα νυστάξω ;
- Να παίξω Λόττο και Τζόκερ τα ίδια νούμερα ;
- Ειναι αρκετά busty η Σάσα Μπάστα ;
- Αθήνα - Καλαμάτα - Γιάννενα - Λιτόχωρο - Αθήνα πόσο κάνει σε βενζίνα + διόδια ;
- Αν πάω στο Πεκίνο, Ολυμπιακός θα γίνω ;
- Πόση ζάχαρη κάνει εναν καφέ γλυκό, αφου αυτο εξαρτάται απο το πόσο καφέ βάζεις ;
- Γιατι δεν υπάρχει χαρτονόμισμα του ενός ευρώ και βγάζω τα κέρματα για να ζυγιστώ στο φαρμακείο ;
- Αν αγοράσω βάρκα, πού θα την παρκάρω ;
... αυτά, πάω να φτιάξω κι άλλο φραππέ ΖΖΖΖΖΖ ...
Τρίτη 8 Ιουλίου 2008
Gallopιτζίδικα
Ας δούμε τι ψηφίσαμε στο γκαλλοπάκι που ειχα αριστερά στη σελίδα επι 20 μέρες :
Το ερώτημα ειναι για ποιούς έχουμε καλή γνώμη απο αυτούς που δίνονται σαν επιλογές στη λίστα. Ελαβον :
Γ. Παπανδρέου 53 (49%)
Αλ. Αλαβάνο 25 (23%)
Αλ. Τσίπρα 24 (22%)
Κ. Σημίτη 17 (15%)
Ε. Βενιζέλο 7 (6%)
Κ. Καραμανλή 7 (6%)
Ντ. Μπακογιάννη 6 (5%)
Αλλους 21 (19%)
Ψηφίσαντες 108 - Ψήφοι 153
Η ψηφοφορία επέτρεπε πάνω απο μία ψήφο γι αυτο ενω εχουμε 108 ψηφίσαντες αλλα 153 ψήφους. Επίσης o Blogger επέτρεπε αλλαγή της ψήφου και επίσης ίσως κάποιοι διπλοψήφισαν.
Οπως και να χει ας προσπαθήσω να ερμηνεύσω λιγάκι το πράγμα.
Οι μισές ψήφοι πήγαν στον ΓΑΠ ή το 34.6% επι του συνόλου αν θέλετε.
Ακολουθούν Αλαβάνος και Τσίπρας με ίδια ποσοστά, 4η η επιλογή "Αλλους" και μετά ο Σημίτης.
Ο Ε. Βενιζέλος παίρνει ποσοστά σαν του Καραμανλή και της Ντόρας !
Ο Σημίτης στην αρχή ειχε πάρει ψήφους, μετά την ανάμιξή του όμως με τη Siemens έκοψε. Δεν πήγε κι άσκημα αν σκεφτούμε οτι απείχε απο την πολιτική ζωή για καιρό.
Η ψηφοφορία δεν ειναι επιστημονική, αλλα μπορεί να ειναι ενδεικτική και σαφώς ψήφισαν οι αναγνώστες του ιστολογίου μου και εγω. Ακόμα κι αν ήταν 3.000 οι ψήφοι, θα είχαμε μεν καλύτερο δείγμα αλλα και πάλι απλά ενδεικτικό.Το να το ερμηνεύσεις σηκώνει πολλή κουβέντα.
Στέκομαι ιδιαίτερα στην επιλογή "Αλλους" που σημαίνει σαφώς "κανέναν απο τους παραπάνω". Για να μαι ειλικρινής περίμενα αυτη η επιλογή να ειναι η επικρατέστερη. Αλλα αφου εχω μπλογκ οπου δηλώνω την στήριξη μου στον ΓΑΠ ηταν λογικό να υπερισχύσει ο ΓΑΠ.
Ο Τσίπρας + Αλαβάνος πήγαν καλά. Καλύτερα απο όσο περίμενα. Κάτι σημαίνει αυτό.
Συνοπτικά βλέπω οτι επτά απο μερικά σημαντικά πολιτικά πρόσωπα της εποχής και ηγέτες ανάμεσά τους,μπορούν να μας κάνουν να τους δούμε θετικά, με εξαίρεση τους κυβερνώντες που εισπράττουν δυσαρέσκεια αν και στα "επίσημα" (μπλιαχ) γκάλλοπ εταιρειών δημοσκοπήσεων φαίνονται ως "καταλληλότερα".
Αλλο πράμα βέβαια το να ειναι συμπαθής κάποιος η να εχεις καλή γνώμη γι αυτον, και άλλο να θεωρείς οτι ειναι ο ικανότερος να κυβερνήσει. Τα κριτήρια επιλογής του καθενός υποθέτω οτι ειναι μια ψήφος σε εναν σε σχέση με άλλον.
Δηλ. πχ σε σχεση με τη Ντόρα, εχω καλύτερη γνώμη για τον Αλαβάνο, αρα ψηφίζω Αλαβάνο.
Ειναι μιά τελευταία πολιτικού ύφους σαχλαμάρα μου πριν συνεχίσω με καλοκαιρινά θέματα.Εχουμε καιρό μπροστά μας για βριές πολιτικές αναλύσεις, καιρός για διάλειμμα.
Το ερώτημα ειναι για ποιούς έχουμε καλή γνώμη απο αυτούς που δίνονται σαν επιλογές στη λίστα. Ελαβον :
Γ. Παπανδρέου 53 (49%)
Αλ. Αλαβάνο 25 (23%)
Αλ. Τσίπρα 24 (22%)
Κ. Σημίτη 17 (15%)
Ε. Βενιζέλο 7 (6%)
Κ. Καραμανλή 7 (6%)
Ντ. Μπακογιάννη 6 (5%)
Αλλους 21 (19%)
Ψηφίσαντες 108 - Ψήφοι 153
Η ψηφοφορία επέτρεπε πάνω απο μία ψήφο γι αυτο ενω εχουμε 108 ψηφίσαντες αλλα 153 ψήφους. Επίσης o Blogger επέτρεπε αλλαγή της ψήφου και επίσης ίσως κάποιοι διπλοψήφισαν.
Οπως και να χει ας προσπαθήσω να ερμηνεύσω λιγάκι το πράγμα.
Οι μισές ψήφοι πήγαν στον ΓΑΠ ή το 34.6% επι του συνόλου αν θέλετε.
Ακολουθούν Αλαβάνος και Τσίπρας με ίδια ποσοστά, 4η η επιλογή "Αλλους" και μετά ο Σημίτης.
Ο Ε. Βενιζέλος παίρνει ποσοστά σαν του Καραμανλή και της Ντόρας !
Ο Σημίτης στην αρχή ειχε πάρει ψήφους, μετά την ανάμιξή του όμως με τη Siemens έκοψε. Δεν πήγε κι άσκημα αν σκεφτούμε οτι απείχε απο την πολιτική ζωή για καιρό.
Η ψηφοφορία δεν ειναι επιστημονική, αλλα μπορεί να ειναι ενδεικτική και σαφώς ψήφισαν οι αναγνώστες του ιστολογίου μου και εγω. Ακόμα κι αν ήταν 3.000 οι ψήφοι, θα είχαμε μεν καλύτερο δείγμα αλλα και πάλι απλά ενδεικτικό.Το να το ερμηνεύσεις σηκώνει πολλή κουβέντα.
Στέκομαι ιδιαίτερα στην επιλογή "Αλλους" που σημαίνει σαφώς "κανέναν απο τους παραπάνω". Για να μαι ειλικρινής περίμενα αυτη η επιλογή να ειναι η επικρατέστερη. Αλλα αφου εχω μπλογκ οπου δηλώνω την στήριξη μου στον ΓΑΠ ηταν λογικό να υπερισχύσει ο ΓΑΠ.
Ο Τσίπρας + Αλαβάνος πήγαν καλά. Καλύτερα απο όσο περίμενα. Κάτι σημαίνει αυτό.
Συνοπτικά βλέπω οτι επτά απο μερικά σημαντικά πολιτικά πρόσωπα της εποχής και ηγέτες ανάμεσά τους,μπορούν να μας κάνουν να τους δούμε θετικά, με εξαίρεση τους κυβερνώντες που εισπράττουν δυσαρέσκεια αν και στα "επίσημα" (μπλιαχ) γκάλλοπ εταιρειών δημοσκοπήσεων φαίνονται ως "καταλληλότερα".
Αλλο πράμα βέβαια το να ειναι συμπαθής κάποιος η να εχεις καλή γνώμη γι αυτον, και άλλο να θεωρείς οτι ειναι ο ικανότερος να κυβερνήσει. Τα κριτήρια επιλογής του καθενός υποθέτω οτι ειναι μια ψήφος σε εναν σε σχέση με άλλον.
Δηλ. πχ σε σχεση με τη Ντόρα, εχω καλύτερη γνώμη για τον Αλαβάνο, αρα ψηφίζω Αλαβάνο.
Ειναι μιά τελευταία πολιτικού ύφους σαχλαμάρα μου πριν συνεχίσω με καλοκαιρινά θέματα.Εχουμε καιρό μπροστά μας για βριές πολιτικές αναλύσεις, καιρός για διάλειμμα.
Κυριακή 6 Ιουλίου 2008
Διακοπάζοντες (1) Ο φάδερ και το σόϊ.
Κάθε χρόνο τα ίδια στις παραλίες και στους δρόμους και όπου συχνάζει η φυλή των Αδειούχων.Το είδος Adeiouxou-Yoohou ξαμολιέται να κάνει όσες *μπλιπ* δεν μπορεί όλο τον άλλο χρόνο να κάνει.Καλά κάνει.
Αμα και βγει πρώτη μερα στη θάλασσα τον καταλαβαίνεις. Ειναι ασπρουλιάρης, κουβαλάει την ομπρέλλα της οικογένειας και ακολουθούν η ασπρουλιάρα και τα πιτσιρίκια.
Ενίοτε και ενα κήτος με καπέλλο που όλο μουρμουράει. Ειναι το είδος Pethera Makria.
Σε όλη τη διαδρομή τον έπρηξε να μην τρέχει, 7 ωρες Αθήνα - Καλαμάτα έκαναν.
Αλλα τι να κάνει, εχει χάρη που του δωσε προίκα.
Τα αντηλιακά βγαίνουν ως είδος όπλου κατά του κακού ήλιου και το πασάλειμα αρχίζει. Πλιφφφ-πλάτςςς, "βάλε μου πίσω, δε φτάνω" ( γυρνάει προς τα κει που κάθεται ενα πιπίνι τόπλεςς).
Καμμιά φορά βάζουνε τόσο λάδι που στάζει πίσω τους κι αφήνουν σημάδι ώσπου να πάνε να βουτήξουν. Σημασία δεν εχει και τόσο που ειναι άλλοι γύρω κι έχουν αράξει να γκαργκανιάσουνε στον ήλιο και μπορεί να κοιμούνται ή απλά να θέλουν την ησυχία τους. Πιάνουν κι ενα οικόπεδο στην άμμο μισό στρέμμα για να χωρέσει ολη η πλαστικούρα και βεβαίως η πεθερά.
Αφού κάνουν μια δυο ασκήσεις γυμναστική να ξεπιαστούν βουτάνε και προσέχουν να κοιτάει το απέναντι πιπίνι να τους θαυμάσει. Ρίχνουν το καθιερωμένο κατούρημα στη θάλασσα, αααχχχ απόλαυση. Μετά κολυμπάνε πιο μακριά απο κεί, όχι και να κολυμπήσουν σε αυτό !
Στο μεταξύ η πεθερά εχει περάσει γενεές 14 τις ξετσίπωτες που φοράνε κορδόνι κι απο πάνω τίποτα.Το ίδιο κι ο φάδερ και η μάδερ η ασπρουλιάρα αλλα το μάτι ναααα !Για ξεκάρφωμα χαζεύει κι εφημερίδα κι ας εχει αεράκι που δεν αφήνει να την ξεφυλλίσει με την ησυχία σου.Μα ο κάγκουρας πάει Διακοπές και διαβάζει εφημερίδα ; Γιατί ; Εχει κανα καλό νέο ;
Το μέγα γέλιο ειναι οταν η φάμιλι Adeiouxou-Yoohou επιστρέψει το μεσημεράκι σπίτι να φάει.Ο Ελληνας τρώει δυό φορές, μη χάσει κανα γραμμάριο. Εχουνε κοκκινίσει σαν τον κώλο της μαϊμούς και ειναι αστείοι.
Αμα τους δείς και το βράδι στολισμένους ετσι όλους μαζι με τα καλά τους για βόλτα στην πόλη, έχουν κι άλλο γέλιο.Μα πού πάνε με ρούχα που θέλουν προσοχή ήθελα να ξερα !
Εγω με σορτσάκι και παντόφλα τη βγάζω και καπελλάκι φυσικά.
Η οικογένεια Adeiouxou-Yoohou προτιμά τα μέρη με πολύ κόσμο, να νιώθει οτι ειναι κοσμική, χάϊ και χλίδα. Αλλο που οταν γυρίσουν δεν θα χουνε μία. Ειναι και η ακρίβεια βλέπεις.
Ο κυριούλης θα γυρίσει γραφείο μαύρος πια και θα διηγείται τον ψάρακλα που έπιασε. Παραμύθι. Δύο γύλους κι ενα σπάρο έπιασε κι αυτα τα βαλε στο κουβαδάκι με νερό να παίξουν τα μπομπιρόνια του.
Η σύζυγος κα Adeiouxou θα μετατραπεί σε desperated housewife με 24 πλυντήρια που πρέπει να βάλει κι ενα τόνο σιδέρωμα. Πού μυαλό για σεκς. Ουτε στις Διακοπές το κάνουν αφου κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο -για οικονομία- η πεθερά και τα παιδιά.
Αμα τελειώσει το σίδερο βλέπουμε. Ισαμε με 6 φορές το χρόνο καλά ειναι. Συνήθως κατουράει με το αυτό της.
Για να μη λέμε πολλά, άρχισα την περιγραφή των ειδών Διακοποζώντων απο το πιο πολυπληθές είδος.Και πρέπει να δω κι εγω πότε θα πάρω άδεια, προσέχοντας μη γίνω σαν αυτούς που περιγράφω :)
Επόμενο είδος : Ο camper και η camperina.
Αμα και βγει πρώτη μερα στη θάλασσα τον καταλαβαίνεις. Ειναι ασπρουλιάρης, κουβαλάει την ομπρέλλα της οικογένειας και ακολουθούν η ασπρουλιάρα και τα πιτσιρίκια.
Ενίοτε και ενα κήτος με καπέλλο που όλο μουρμουράει. Ειναι το είδος Pethera Makria.
Σε όλη τη διαδρομή τον έπρηξε να μην τρέχει, 7 ωρες Αθήνα - Καλαμάτα έκαναν.
Αλλα τι να κάνει, εχει χάρη που του δωσε προίκα.
Τα αντηλιακά βγαίνουν ως είδος όπλου κατά του κακού ήλιου και το πασάλειμα αρχίζει. Πλιφφφ-πλάτςςς, "βάλε μου πίσω, δε φτάνω" ( γυρνάει προς τα κει που κάθεται ενα πιπίνι τόπλεςς).
Καμμιά φορά βάζουνε τόσο λάδι που στάζει πίσω τους κι αφήνουν σημάδι ώσπου να πάνε να βουτήξουν. Σημασία δεν εχει και τόσο που ειναι άλλοι γύρω κι έχουν αράξει να γκαργκανιάσουνε στον ήλιο και μπορεί να κοιμούνται ή απλά να θέλουν την ησυχία τους. Πιάνουν κι ενα οικόπεδο στην άμμο μισό στρέμμα για να χωρέσει ολη η πλαστικούρα και βεβαίως η πεθερά.
Αφού κάνουν μια δυο ασκήσεις γυμναστική να ξεπιαστούν βουτάνε και προσέχουν να κοιτάει το απέναντι πιπίνι να τους θαυμάσει. Ρίχνουν το καθιερωμένο κατούρημα στη θάλασσα, αααχχχ απόλαυση. Μετά κολυμπάνε πιο μακριά απο κεί, όχι και να κολυμπήσουν σε αυτό !
Στο μεταξύ η πεθερά εχει περάσει γενεές 14 τις ξετσίπωτες που φοράνε κορδόνι κι απο πάνω τίποτα.Το ίδιο κι ο φάδερ και η μάδερ η ασπρουλιάρα αλλα το μάτι ναααα !Για ξεκάρφωμα χαζεύει κι εφημερίδα κι ας εχει αεράκι που δεν αφήνει να την ξεφυλλίσει με την ησυχία σου.Μα ο κάγκουρας πάει Διακοπές και διαβάζει εφημερίδα ; Γιατί ; Εχει κανα καλό νέο ;
Το μέγα γέλιο ειναι οταν η φάμιλι Adeiouxou-Yoohou επιστρέψει το μεσημεράκι σπίτι να φάει.Ο Ελληνας τρώει δυό φορές, μη χάσει κανα γραμμάριο. Εχουνε κοκκινίσει σαν τον κώλο της μαϊμούς και ειναι αστείοι.
Αμα τους δείς και το βράδι στολισμένους ετσι όλους μαζι με τα καλά τους για βόλτα στην πόλη, έχουν κι άλλο γέλιο.Μα πού πάνε με ρούχα που θέλουν προσοχή ήθελα να ξερα !
Εγω με σορτσάκι και παντόφλα τη βγάζω και καπελλάκι φυσικά.
Η οικογένεια Adeiouxou-Yoohou προτιμά τα μέρη με πολύ κόσμο, να νιώθει οτι ειναι κοσμική, χάϊ και χλίδα. Αλλο που οταν γυρίσουν δεν θα χουνε μία. Ειναι και η ακρίβεια βλέπεις.
Ο κυριούλης θα γυρίσει γραφείο μαύρος πια και θα διηγείται τον ψάρακλα που έπιασε. Παραμύθι. Δύο γύλους κι ενα σπάρο έπιασε κι αυτα τα βαλε στο κουβαδάκι με νερό να παίξουν τα μπομπιρόνια του.
Η σύζυγος κα Adeiouxou θα μετατραπεί σε desperated housewife με 24 πλυντήρια που πρέπει να βάλει κι ενα τόνο σιδέρωμα. Πού μυαλό για σεκς. Ουτε στις Διακοπές το κάνουν αφου κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο -για οικονομία- η πεθερά και τα παιδιά.
Αμα τελειώσει το σίδερο βλέπουμε. Ισαμε με 6 φορές το χρόνο καλά ειναι. Συνήθως κατουράει με το αυτό της.
Για να μη λέμε πολλά, άρχισα την περιγραφή των ειδών Διακοποζώντων απο το πιο πολυπληθές είδος.Και πρέπει να δω κι εγω πότε θα πάρω άδεια, προσέχοντας μη γίνω σαν αυτούς που περιγράφω :)
Επόμενο είδος : Ο camper και η camperina.
Πρόσκληση απο ξεblogάρισμα
Κάλεσμα απο την παρέα του μπλόγκ "Ξεblogάρισμα"
1. ΣΕΞ...
β) είμαι άντρας με προτίμηση στις γυναίκες
2. HOBBY
β) μασάζ - ποδηλασία
3. ΤΕΧΝΗ
ε) ζωγραφική - γλυπτική - αρχιτεκτονική
4. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ
ε) πάρτο αλλιώς
5. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ
γ) έκθεση και γλώσσα
6. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ PET
β) σκυλάκι
7. ΔΙΑΚΟΠΕΣ
α) στη θάλασσα
8. ΧΡΩΜΑ
-ΔΑ
9. ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
- ΔA
10. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ
δ) πάνω από 7 μήνες
1. Ο καλεσμένος -η, κάνει ανάρτηση με το ερωτηματολόγιο.
2. Δίνει τις απαντήσεις του στα σχόλια τής ανάρτησής του, σε αυτόν που τον κάλεσε, και κυρίως πάντα, στο xeblogarisma.
3. Καλεί 3-7 να κάνουν το ίδιο.
4. Οποιος θέλει βάζει το λινκ xeblogarisma.blogspot.cοm/παιχνίδι
Καλώ τις Clockwork Plum, Ενεσούλα και Lily
Σάββατο 5 Ιουλίου 2008
Blog και όχι Block
Και πού 'στε ;
Το λένε ΜΠΛΟΓΚ και όχι ΜΠΛΟΚ !
Μήν επιτρέπετε με αυτό το λάθος να κάνουν συνειρμούς κάμποσοι ηλίθιοι με κατι που εχει σχέση με κατι σαν 'μπλοκάρισμα', σαν απαγόρευση δηλαδή !
--.--
Πάω για μπανάκι με αντηλιακό,
σκούρο το Τζονάκι με ή χωρίς μαγιό,
φραππέ στην παραλία, γυαλάκι πονηρό,
ουζάκι ποικιλία, κι εβίβα να το πιώ.
--.--
Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008
To προφίλ του Ελληνα ταbεlogger
Θελουν λέει να φτιάξουν –πάλι- το προφίλ του Ελληνα μπλόγκερ.
Λες και το πέτυχαν την άλλη φορά ή ίσως τώρα το πετύχουν καλύτερα.
Ετσι θα μπει ο blogger σε κάποια συνομοταξία ειδών και θα μπορεί να μελετηθεί, άραγε όμως για ποιού λογαριασμό ; Γιατι μή μου πεις οτι θα ναι για το καλό των απανταχού «μπλόγκερς» !
Μου στείλαν mail και αυτο κατ' αρχήν με τιμά κι ευχαριστώ. Σκέφτηκα οτι επιτέλους κάποιοι ενδιαφέρονται για όσα γράφουμε στα μπλόγκς. Λάθος ! Το ξανασκέφτηκα φυσικά και :
Εχω δηλώσει ξεκάθαρα οτι απεχθάνομαι τις κάθε λογής «ταμπέλες».
Ωστόσο δεν θα με χάλαγε κάποια έρευνα που θα στόχευε στους ίδιο τον μπλογκόκοσμο, χωρίς ερωτήσεις προσωπικού περιεχομένου.
Εχω συμπληρώσει αλλα δεν εχω αποστείλλει το ερωτηματολόγιο, εδω και πάνω απο μήνα. Δεν πρόκειται να το στείλω.
Η Cinderella με πρόλαβε κι έγραψε για το θέμα. Εγω ειχα προβλήματα με το pc κι ακόμα εχω. Αλλα θα γράψω κι εγω κι ας έρθουν να διαβάσουν τις απαντήσεις απο εδω οι κύριοι της VPRC κι ας βγάλουν ετσι συμπέρασμα.
Αυτα που ρωτάνε, τι κόμμα ειμαι, πόσα μέτρα αριστερός είμαι και αν σερφάρω στο νετ ( τι λε ρε μεγάλε δεν θα σέρφαρα, τι στο καλό ; ) και άλλες χαριτωμενιές του στύλ «ποιό κανάλι βλέπεις» ειναι με το συμπάθειο, για χαζούς.
Marketing research κάνετε κα VPRC και στα παλιά σας τα παπούτσια οι «μπλόγκερς». Ούστ κιόλας που θα μας βάλετε ταμπέλα με το ετσι θέλω !
Να πάτε στα αφεντικά που σας παραγγέλνουν τέτοιες δημοσκοπήσεις να σας βάλουν εσάς ταμπέλα !
Οσο για τα αποτελέσματα της έρευνας σας που θα δημοσιευτούν κάποια στιγμή, δεν πρόκειται να ειναι ακριβή και το ξέρετε. Εκτος αν όντως «μας» περνάτε για χαζούς.
Επειδή πολλοί θα τσίμπησαν και έστειλαν απαντήσεις, ψάξτε βρείτε ποιοί δηλώνουν αλήθειες. Και μη μου πείτε πάλι περι στατιστικά αποδεκτών αποκλίσεων !
Εμένα αμα θέλετε απαντήσεις ή θα πληρώσετε όσα θέλω ή θα με διαβάζετε καθημερινά και ανελλιπώς.
Mε βλέπετε ως αριθμό, στατιστική, μονάδα, και όχι σαν άνθρωπο. Εσείς δουλειά σας κάνετε αλλα πώς το λένε ... όχι ετσι ... η σύνθεση του ερωτηματολογίου δείχνει οτι είστε άσχετοι απο μπλόγκς, άρα γιατι να απαντήσω σε άσχετους με το θέμα ;
Με mail ερωτηματολόγια δεν έχει. Αντιός και καλές δημοσκοπήσεις αν πετύχουν στο μαγείρεμα, θα ναι σούπερ.
Λες και το πέτυχαν την άλλη φορά ή ίσως τώρα το πετύχουν καλύτερα.
Ετσι θα μπει ο blogger σε κάποια συνομοταξία ειδών και θα μπορεί να μελετηθεί, άραγε όμως για ποιού λογαριασμό ; Γιατι μή μου πεις οτι θα ναι για το καλό των απανταχού «μπλόγκερς» !
Μου στείλαν mail και αυτο κατ' αρχήν με τιμά κι ευχαριστώ. Σκέφτηκα οτι επιτέλους κάποιοι ενδιαφέρονται για όσα γράφουμε στα μπλόγκς. Λάθος ! Το ξανασκέφτηκα φυσικά και :
Εχω δηλώσει ξεκάθαρα οτι απεχθάνομαι τις κάθε λογής «ταμπέλες».
Ωστόσο δεν θα με χάλαγε κάποια έρευνα που θα στόχευε στους ίδιο τον μπλογκόκοσμο, χωρίς ερωτήσεις προσωπικού περιεχομένου.
Εχω συμπληρώσει αλλα δεν εχω αποστείλλει το ερωτηματολόγιο, εδω και πάνω απο μήνα. Δεν πρόκειται να το στείλω.
Η Cinderella με πρόλαβε κι έγραψε για το θέμα. Εγω ειχα προβλήματα με το pc κι ακόμα εχω. Αλλα θα γράψω κι εγω κι ας έρθουν να διαβάσουν τις απαντήσεις απο εδω οι κύριοι της VPRC κι ας βγάλουν ετσι συμπέρασμα.
Αυτα που ρωτάνε, τι κόμμα ειμαι, πόσα μέτρα αριστερός είμαι και αν σερφάρω στο νετ ( τι λε ρε μεγάλε δεν θα σέρφαρα, τι στο καλό ; ) και άλλες χαριτωμενιές του στύλ «ποιό κανάλι βλέπεις» ειναι με το συμπάθειο, για χαζούς.
Marketing research κάνετε κα VPRC και στα παλιά σας τα παπούτσια οι «μπλόγκερς». Ούστ κιόλας που θα μας βάλετε ταμπέλα με το ετσι θέλω !
Να πάτε στα αφεντικά που σας παραγγέλνουν τέτοιες δημοσκοπήσεις να σας βάλουν εσάς ταμπέλα !
Οσο για τα αποτελέσματα της έρευνας σας που θα δημοσιευτούν κάποια στιγμή, δεν πρόκειται να ειναι ακριβή και το ξέρετε. Εκτος αν όντως «μας» περνάτε για χαζούς.
Επειδή πολλοί θα τσίμπησαν και έστειλαν απαντήσεις, ψάξτε βρείτε ποιοί δηλώνουν αλήθειες. Και μη μου πείτε πάλι περι στατιστικά αποδεκτών αποκλίσεων !
Εμένα αμα θέλετε απαντήσεις ή θα πληρώσετε όσα θέλω ή θα με διαβάζετε καθημερινά και ανελλιπώς.
Mε βλέπετε ως αριθμό, στατιστική, μονάδα, και όχι σαν άνθρωπο. Εσείς δουλειά σας κάνετε αλλα πώς το λένε ... όχι ετσι ... η σύνθεση του ερωτηματολογίου δείχνει οτι είστε άσχετοι απο μπλόγκς, άρα γιατι να απαντήσω σε άσχετους με το θέμα ;
Με mail ερωτηματολόγια δεν έχει. Αντιός και καλές δημοσκοπήσεις αν πετύχουν στο μαγείρεμα, θα ναι σούπερ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Do not clopy
