Περι αθλητικών φυλλάδων

Σε ενα οποιοδήποτε περίπτερο κρέμονται πάνω απο 35 εφημερίδες. Τις εχω μετρήσει.
Απο αυτές, σίγουρα θα δείτε και κάπου 10-15 αθλητικές.
Ομως δεν ειναι όλες γιατι υπάρχουν και άλλες. Με εναν γρήγορο υπολογισμό βρήκα οτι τουλάχιστον αυτες με εμβέλεια πάνω απο ενα-δύο νομούς ειναι 19.
Δεκαεννιά αθλητικές εφημερίδες, εκ των οποίων οι 16 ειναι ημερήσιες και οι 3 εβδομαδιαίες.
Προσωπικά κάποτε διάβαζα Sportime. Τα τελευταία δέκα χρόνια εχω διαβάσει όλες κι όλες 10-15 φορές αθλητική εφημερίδα κι αυτο χωρίς να την αγοράσω. Τρακαδόρος :Ρ
Δεν θέλω να πληρώνω για κάτι που απευθύνεται σε ΟΠΑΔΟΥΣ. Ενα έντυπο που στοχεύει στην φανατίλα και την δίψα φιλάθλων για αυτό που νομίζουν οτι τους εκπροσωπεί :
Την ομάδα τους.
Δηλαδη την ποδοσφαιρική ομάδα να εξηγούμαστε διοτι λίγοι ειναι φίλοι μόνο του μπάσκετ, βόλλεϊ και άλλων αθλημάτων που στην χώρα μας η αντρακλαρία -ναι, αυτη που πετάει αντικείμενα μεσα στους αγωνιστικούς χώρους- τα αποκαλεί "φλούφλικα".
Γύρω απο το μάλλον πτωχό ποδόσφαιρό μας εχει στηθεί ενας χορός κερδοσκοπίας με αμφίβολης ποιότητας δημοσιογραφία που προσπαθεί να προσελκύσει αγοραστές με πηχιαίους υβριστικούς τίτλους του στυλ :
"Ξεσκίστε τους"
"Τους Φάγαμε", "To θηρίο κατάπιε.. ",
"Τσόντα ΧΧ για το λαό"
"Πατήστε τους"
"Λύσσα για τίτλο" ... και άλλα χαριτωμένα. Πόλεμος !
Το να κραυγάζουν με τεράστια γράμματα μπροστά χωρίς να έχουν να πουν κάτι σημαντικό εχει εναν και μοναδικό σκοπό : Να φανατίσει.
Τι αποτελέσματα έχει αυτός ο εμπρηστικός και υβριστικός χαμηλού επιπέδου και υπερπροσφερόμενος Τύπος δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά το Κράτος.
Ενω κάποιο ΕΣΡ απαγόρευσε τον Μπομπ Σφουγγαράκη, ωστόσο κάποιο ΕΣΡ δεν εχει βρεθεί να κλείσει τις εφημερίδες αυτές που χλευάζουν, υβρίζουν, λασπολογούν, σπρώχνουν κόσμο σε φανατισμό !
Εχει μπερδευτεί το πάθος με το σέξ, ο αθλητισμός με την ψυχοθεραπεία της κερκίδας.
Εχει παρεξηγηθεί η ψυχαγωγία με τον πόλεμο, το υβρεολόγιο και την καφρίλα.
Εχει δοθεί η εντύπωση οτι οι κερκίδες ειναι μόνο για όσους γ*μάνε και δέρνουνε, οι άλλοι θεωρούνται απλώς φλώροι. Αυτο εξυπηρετεί τις αθλητικοφυλλάδες που ειναι όλες ακατάλληλες ακόμα και για το τζάκι, για προσάναμμα, ξέρετε.
Και να πείς οτι οι Ελληνες τα έχουν καλά με το διάβασμα γενικώς ;
Ολο και λιγότερο διαβάζουμε βιβλία, και έρχονται οι εφημερίδες τέτοιου τύπου να θέλουν να καλύψουν το κενό του "μη χρόνου" δηλαδή εύκολο, γρήγορο διάβασμα με στοιχεία βίας και πάθους, με κραυγές λες και το να γράψεις απλά "Νικήσαμε" ειναι κακό και πρέπει να πείς "Γ*μ*σαμε"
Το επίπεδο που θέλουν να έχουμε ειναι αυτό των ανθρώπων που πριν η Ελλάδα κερδίσει το Euro2004 έφτιαξε το γνωστό τραγουδάκι που λέει :
"Σήκωσε το το γαμημένο ..."
Μάλιστα. Tέτοιο επίπεδο ! Και μη μου πείτε οτι ειναι απλά σχήμα λόγου.
Κακοήθεια και αμορφωσιά ειναι. Και μετά θέλουμε να μας υπολογίζουν σοβαρά τα υπόλοιπα κράτη. Μα πώς ; Ποιά ειναι η συμπεριφορά των φανατικών, ποιά ειναι η νοοτροπία του ποδοσφαιρόφιλου που μάλιστα σπρώνεται να μπει -και εχει ήδη μπεί σε ενα βαθμό- και στα κλειστά του μπάσκετ και του βόλλεϊ ;
Ειναι αυτη που οταν κάνει λάθος σφύριγμα ο διαιτητής του λέει "Γaμιέται η μάνα σου"
Ειναι αυτη που αν πάς με πράσινο μπλουζάκι στον Πειραιά μπορεί να φάς ξύλο χωρίς να καταλάβεις και γιατί. Η με κίτρινο στην Τούμπα.
Ειναι αυτή που αποκαλεί τους βορειοελλαδίτες "Βούλγαρους".
Ειναι αυτή που δεν βγάζει τραγούδια, αλλα συνθήματα, υβριστικά και χαμηλής αισθητικής.
Ειναι αυτη που εξυπηρετεί επιχειρηματίες είτε των Συλλόγων είτε του Τύπου για να έχει πελατεία και για να ελέγχει μεγάλο μέρος αυτής.
Ειναι αυτή που σιωπά για τις "Παράγκες" ή αν μιλήσει, βρίζει χειρότερα και απο ισοβίτη κατάδικο. Αν και ενας ισοβίτης σίγουρα βρίζει τον εαυτό του σε όλη του την ζωή εκει μεσα.
Ειναι αυτή που παράγει φιλάθλους-οπαδούς.
Ο οπαδισμός δεν παράγει τίποτα. Ειναι για εσωτερική κατανάλωση όσων μετέχουν ενεργά.
Θεωρώντας οτι υποστηρίζουν την ομάδα τους, δεν βλέπουν τίποτα άλλο.
Και οι αθλητικοφυλλάδες δεν κάνουν τίποτα άλλο απο το να συντηρούν την φωτιά.
Πορωμένοι οπαδοί και ταυτόχρονα πελάτες τους. Ολοι ευχαριστημένοι.
Εκτός απο τον κανονικό φίλαθλο, αυτον που του αρέσουν τα σπορ, που ψυχαγωγείται με το θέαμα και που θέλει να μπορεί να πάει στο γήπεδο χωρίς να φοβάται και να πάρει και την οικογένεια μαζί του.
Για να γεμίσουν φύλλα γράφουν οτι να ναι, μεχρι πόσες φορές έξυσε το νύχι του τρίτου δάχτυλου του δεξιού του ποδιού ο Νικοπολίδης ! ... λες και με νοιάζει !

Οταν γίνουν επεισόδια, γράφουν και γι αυτά απο πάνω !!!
Γράφουν γι αυτά που σαν ηθικοί συνένοχοι προκάλεσαν. ...

Πάλι καλά που δεν μπορούν να γράψουν λάθος τα σκόρ κι ετσι υπάρχει μιά μικρή δόση αναπόφευκτης αλήθειας σε αυτές.

* Δεν επιτρέπω την αναδημοσίευση του κειμένου αυτού χωρίς να ερωτηθώ πρώτα.