Kατ' αρχήν θέλω να πώ στην αγαπητή συνβλογκίτια που με ανακάλυψε ( ισως και να το θελα να γίνει αυτό ) οτι νιώθω καλά που έστω κι ενας με διαβάζει, αν εχω φυσικά κατι να πώ. Κι εγω διαβάζω ανθρώπους που έχουν πολλά να πούν, συνήθως πίσω απο τις λέξεις.
Να σαι καλά !
Και ας κρατήσουμε αυτο τον χώρο καθαρό απο "σκουπίδια" ... μι πιάν'ς ;
--------------------------------------------------------
Τωρα γιατι Παρασκευιάτικα μ' έπιασε το παράπονο πάλι δεν ξέρω, ή μάλλον ξέρω αλλα πρέπει να το ξεχάσω. Ας προσποιηθώ οτι θα περάσω καλά το Σ/Κ.
Κάποιοι την είδαν καουμπόηδες εχτές και πλακώθηκαν μεταξύ τους χοντρά, δηλώνοντας Πράσινοι εναντίον Κόκκινων ! Ωραία πράγματα ! Να τους χαίρεστε !
---------------------------------------------------------
Αυτο εδω αφιερωμένο σε σένα, που μπορεί και να μη το διαβάσεις ποτέ :
Δεν ειμ' εδω, δεν εισ' εκεί,
δεν βρίσκουμε πια χρόνο,
ενα λεπτό τη μέρα και δύο πιο μετά,
δεν φτάνει, δεν δίνει, δεν μένει,
εξατμίζεται.
Κατάντησε εφιάλτης πια,
να βλέπω τ' όνομά σου,
στη λίστα με τους φίλους μου μαζί,
να ψάχνω τα χείλη της νοστιμιάς σου.
Δεν θα ρωτήσω πια ξανά,
αν το θελες ή όχι,
μη με ρωτήσεις ούτ' εσύ,
αν έφυγα ή αν θα ρθω.
Θα μαι σίγουρος πως ήταν ψέμμα
θα μαι γρήγορος στο ρέμα,
με φόρα να ξαναβγώ απο την άλλη,
εκει για μια φορά θα χαιρετήσω,
και μην με είδες...
γύρνα αλλού, πήγαινε όπου σε πάει,
δεν θα συναντηθούμε,
παρα μόνο πολύ αργότερα,
σε ενα σκηνικό χορού σε ημίφως,
με το ζόρι να βλέπω τα μάτια σου,
να μη ξερω αν κοιτάς,
να μην θέλω να μάθω, ούτε και θα ρωτήσω.
Θα ξέρεις εσυ τουλάχιστον.
Ετσι κι αλλιώς το χεις πάρει απόφαση να αυτοκαταστραφείς.
Δεν την επιλέγεις την αυτοκαταστροφή...απλά έρχεται με το χρόνο χωρίς να το καταλάβεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καταλαβαίνεις,όταν είναι ήδη πολύ αργά...
... και όμως την επιλέγεις, και μάλιστα την είδα με τα μάτια μου σε άλλους, να θέλουν να πάρουν κι εσένα μαζι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά, οι φίλοι δεν σ αφήνουν να πέσεις....
Αν το διάβαζε αυτός/ή για τον οποίο γράφτηκε...τι θα σκεφτόταν άραγε..;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή