Mερικές τυχαίες στιγμές

Καβουρότρυπες, Σιθωνία Χαλκιδικής

Τραβηγμένη πριν απο ακριβώς 6 χρόνια, ο μπροστινός μου διαβάζει εφημερίδα της  ημέρας. 

Ειναι κάτι που σπάνια κάνω,  να διαβάζω εφημερίδα στην παραλία.

Αλλοι το κάνουν, μάλιστα έρχονται με τις ομπρέλλες  και τα λοιπά της παραλίας συμπράγκαλα συν ενα πάκο απο εφημερίδες ειδικά αυτές της Κυριακής με τα δώρα.

Σόρι αλλά εγω  παραλία πάω για μπάνιο, χαλάρωμα, καφέ, ψάρεμα αντε και ενα βιβλίο, οχι για να μάθω τις πολιτικές εξελίξεις της ημέρας ή τις αθλητικές και κοσμικές ειδήσεις που ειδικά το καλοκαίρι δεν ειναι και τίποτα σπουδαίες.

 

Τραβηγμένη Δεκέμβρη 2009 στο ερημωμένο, παρατημένο και έρμαιο συμφερόντων μεγάλης εμβέλειας και αμφίβολης προοπτικής,

το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού όπου φαίνεται το γήπεδο χόκεϊ  των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Τώρα, 2014 και δεν εχουν αλλάξει πολλά, ή μάλλον, το πούλησαν λέει, για  πέντε φράγκα στο Ταμείο της ταλαίπωρης χώρας.

 Αιδανόητο να μην εχει αξιοποιηθεί μέρος του τεράστιου χώρου για πάρκα, ποδήλατο, αερομοντελισμό [που γινόταν εκει ημιπαράνομα κάπως], εκδηλώσεις, μουσείο Αεροπορίας [που δεν εχουμε στην Ελλάδα απ όσο  ξέρω], και αθλητισμό διεθνούς εμβέλειας.

 

Τραβηγμένη το 2010 μερικά ποδήλατα αραγμένα στον χώρο του νοσοκομείου της Καρδίτσας.

Μιά πόλη όπου οι πάντες έχουν ποδήλατο !

Εχω μάλιστα την εντύπωση οτι τα ποδήλατα ειναι περισσότερα απο τα αυτοκίνητα

 

Μεστά Χίου, 2010.

Ενα μεσαιωνικό χωριό πέρα απο κάθε περιγραφή, 

όπου στο κέντρο του υπάρχει αυτη η πλατεία, γεμάτη πλέον με καρέκλες για καφέ ή φαγητό.

Πρόλαβα το μέρος  αυτό χωρίς ούτε μια καρέκλα !

Τώρα πιά πάς  για καφέ  και εχεις και δωρεάν WiFi, αλλά πάντα ειναι απολαυστική μιά  βόλτα στα Μεστά, χαλαρωτική και σε επαφή με  μία άλλη εποχή.

 

Εξάρχεια, 2012 ενα graffity απο τα πολλά, κάπου στην Καλλιδρομίου πάνω σε  ανακαινισμένο παραδοσιακό σπίτι.

Παραμένει μια περιοχή της Αθήνας όπου χειμώνα ή καλοκαίρι νιώθεις αλλιώς, δυνατά συναισθήματα ανθρωπιάς σε ενα, θα έλεγα, καταφύγιο ιδεών.