Πάει καιρός που δεν γράψαμε κάτι εδω,
πάει καιρός που είχαμε το κέφι της εποχής των μπλογκς,
πάει καιρός που τα πράγματα άλλαξαν -περισσότερο απο όσο περιμέναμε.
Ο χρόνος είναι ασταμάτητος, δεν μπορείς να τον σταματήσεις με μερικές λέξεις και μπορείς μονάχα μιά στιγμή του αιχμαλωτίσεις με μιά φωτογραφική μηχανή. Με δεδομένη την αρχή οτι ο χρόνος δεν σταματάει ποτέ, θα έπρεπε να μην κάνουμε προσπάθειες να επαναφέρουμε στιγμές του παρελθόντος στο μυαλό μας, αφου όσα έγιναν, έγιναν, πήγαμε παρακάτω και γίναν άλλα και αυτη η αδιάκοπη ροή πρέπει να είναι αυτό που χαρακτηρίζει όλο το σύμπαν με τρόπο που ελάχιστοι θα μπορούσαν έστω να αντιληφθούν ενα μέρος του ρόλου που παίζει ο χρόνος επάνω στην ύπαρξη όλων, των πάντων.
Πάει καιρός που βγαίναμε με φίλους και συζητούσαμε περπατώντας για ώρες.
Πάει καιρός που είχαμε ακόμα χνούδι στο πρόσωπο, wannabe γενειάδα του μέλλοντος.
Πάει καιρός που ερωτευόμαστε με το πρώτο αληθινό χαμόγελο, αλλά ποιός μπορεί να ξέρει όταν ειναι παιδί, ποιά χαμόγελα ειναι τα αληθινά, παρ' οτι αισθανόταν οτι υπάρχουν και ψεύτικα ;
Ο χρόνος το κάνει αυτό, περνώντας σε αναγκάζει να μάθεις να ξεχωρίζεις τα αληθινό απο το κάλπικο και ύπουλο, το αυθόρμητο και ειλικρινό απο το υποκριτικό. Και συνεχίζει ο χρόνος να κυλάει αμείλικτος, αδυσώπητος.
Πάει καιρός που μας έλεγαν οι μεγάλοι να 'χουμε την υγειά μας και όλα τ' άλλα θα γίνουν κι εμείς γελούσαμε γιατί δε φανταζόμασταν τότε ως κακή υγεία κάτι παραπάνω απο μια γρίππη ή ενα κάταγμα την ωρα που προσπαθώντας να εντυπωσιάσουμε την όμορφη γυναίκα, κάναμε βουτιές την κορμάρα μας χωρίς να υπολογίζουμε οτι βράχια vs κόκκαλα ειναι πάντα 1-0. Στημένο παιχνίδι.
Ο χρόνος το κάνει αυτό, σε κάνει να παίρνεις πιο σοβαρά το θέμα της υγείας και της ασφάλειας.
Λες και προσπαθείς να τον ανακόψεις στην πορεία του προς την ημέρα που θα αποχαιρετάς αυτον τον κόσμο, να τον καθυστερήσεις, να τον κοροϊδέψεις λιγάκι για να κερδίσεις κι άλλον απο τον χρόνο που σου αναλογεί.
Πάει καιρός που έμαθα κακά νέα για την υγεία κάποιου που ήξερα.
Πάει καιρός που ανησύχησα για άλλους πλην συγγενών που ήξερα οτι έχουν θεματάκια υγείας.
Αλλα ο χρόνος το κάνει κι αυτό, για κάποιους φέρνει τη μέρα που θα έχουν κακά μαντάτα.
Και μετά, μετά απο λίγο χρόνο πάλι, μαθαίνουμε τα νέα τους.
Και ανατριχιάζουμε και κλαίμε και σκεφτόμαστε πώς μπορεί να βοηθήσουμε.
Ειναι ενα προϊόν, που δεν αναγράφει ημερομηνία λήξης γιατι ο ίδιος δεν λήγει, όμως όλα τα άλλα, στο πέρασμά του, αλλάζουν.
Εύχομαι περαστικά και γρήγορη ανάρρωση στον φίλο koulpa και επιμένω να κάνει κούλπα-κόλπα και να ξαναγυρίσει σε μια ασφαλή και υγιή ζωή. Αμα δεν προσπαθήσεις ρε, θα ρθω εκεί στο κρεβάτι σου να φάς φάπες. Δεν πειράζει που είχαμε χαθεί, εγω σε σκεφτόμουν.
Κι όπως λες κι εσυ, "μακάρι όλοι να καταλάβουμε ότι η ευτυχία δεν είναι να δίνουμε χρόνο για να κερδίζουμε αγαθά αλλά να τον μοιραζόμαστε με τους αγαπημένους μας "
* Ενα μισοτελειωμένο έργο μου με γραφίτη και μολύβι, εν καιρώ θα ολοκληρωθεί κι αυτό.
πάει καιρός που είχαμε το κέφι της εποχής των μπλογκς,
πάει καιρός που τα πράγματα άλλαξαν -περισσότερο απο όσο περιμέναμε.
Ο χρόνος είναι ασταμάτητος, δεν μπορείς να τον σταματήσεις με μερικές λέξεις και μπορείς μονάχα μιά στιγμή του αιχμαλωτίσεις με μιά φωτογραφική μηχανή. Με δεδομένη την αρχή οτι ο χρόνος δεν σταματάει ποτέ, θα έπρεπε να μην κάνουμε προσπάθειες να επαναφέρουμε στιγμές του παρελθόντος στο μυαλό μας, αφου όσα έγιναν, έγιναν, πήγαμε παρακάτω και γίναν άλλα και αυτη η αδιάκοπη ροή πρέπει να είναι αυτό που χαρακτηρίζει όλο το σύμπαν με τρόπο που ελάχιστοι θα μπορούσαν έστω να αντιληφθούν ενα μέρος του ρόλου που παίζει ο χρόνος επάνω στην ύπαρξη όλων, των πάντων.
Πάει καιρός που βγαίναμε με φίλους και συζητούσαμε περπατώντας για ώρες.
Πάει καιρός που είχαμε ακόμα χνούδι στο πρόσωπο, wannabe γενειάδα του μέλλοντος.
Πάει καιρός που ερωτευόμαστε με το πρώτο αληθινό χαμόγελο, αλλά ποιός μπορεί να ξέρει όταν ειναι παιδί, ποιά χαμόγελα ειναι τα αληθινά, παρ' οτι αισθανόταν οτι υπάρχουν και ψεύτικα ;
Ο χρόνος το κάνει αυτό, περνώντας σε αναγκάζει να μάθεις να ξεχωρίζεις τα αληθινό απο το κάλπικο και ύπουλο, το αυθόρμητο και ειλικρινό απο το υποκριτικό. Και συνεχίζει ο χρόνος να κυλάει αμείλικτος, αδυσώπητος.
Πάει καιρός που μας έλεγαν οι μεγάλοι να 'χουμε την υγειά μας και όλα τ' άλλα θα γίνουν κι εμείς γελούσαμε γιατί δε φανταζόμασταν τότε ως κακή υγεία κάτι παραπάνω απο μια γρίππη ή ενα κάταγμα την ωρα που προσπαθώντας να εντυπωσιάσουμε την όμορφη γυναίκα, κάναμε βουτιές την κορμάρα μας χωρίς να υπολογίζουμε οτι βράχια vs κόκκαλα ειναι πάντα 1-0. Στημένο παιχνίδι.
Ο χρόνος το κάνει αυτό, σε κάνει να παίρνεις πιο σοβαρά το θέμα της υγείας και της ασφάλειας.
Λες και προσπαθείς να τον ανακόψεις στην πορεία του προς την ημέρα που θα αποχαιρετάς αυτον τον κόσμο, να τον καθυστερήσεις, να τον κοροϊδέψεις λιγάκι για να κερδίσεις κι άλλον απο τον χρόνο που σου αναλογεί.
Πάει καιρός που έμαθα κακά νέα για την υγεία κάποιου που ήξερα.
Πάει καιρός που ανησύχησα για άλλους πλην συγγενών που ήξερα οτι έχουν θεματάκια υγείας.
Αλλα ο χρόνος το κάνει κι αυτό, για κάποιους φέρνει τη μέρα που θα έχουν κακά μαντάτα.
Και μετά, μετά απο λίγο χρόνο πάλι, μαθαίνουμε τα νέα τους.
Και ανατριχιάζουμε και κλαίμε και σκεφτόμαστε πώς μπορεί να βοηθήσουμε.
Ειναι ενα προϊόν, που δεν αναγράφει ημερομηνία λήξης γιατι ο ίδιος δεν λήγει, όμως όλα τα άλλα, στο πέρασμά του, αλλάζουν.
Εύχομαι περαστικά και γρήγορη ανάρρωση στον φίλο koulpa και επιμένω να κάνει κούλπα-κόλπα και να ξαναγυρίσει σε μια ασφαλή και υγιή ζωή. Αμα δεν προσπαθήσεις ρε, θα ρθω εκεί στο κρεβάτι σου να φάς φάπες. Δεν πειράζει που είχαμε χαθεί, εγω σε σκεφτόμουν.
Κι όπως λες κι εσυ, "μακάρι όλοι να καταλάβουμε ότι η ευτυχία δεν είναι να δίνουμε χρόνο για να κερδίζουμε αγαθά αλλά να τον μοιραζόμαστε με τους αγαπημένους μας "
* Ενα μισοτελειωμένο έργο μου με γραφίτη και μολύβι, εν καιρώ θα ολοκληρωθεί κι αυτό.
Έλα ρε συ Τζον, με τα πεσιμιστικά και τα εσωστρεφή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, πάει καιρός, αλλά να που είσαι πάλι εδώ και με το μοναδικά δικό σου τρόπο τα λες και πάλι όπως είναι.
Ναι, πάει καιρός γιατί αυτή είναι η δουλειά του κι αν εμείς δεν πολυέχουμε κέφι για γραψίματα και βουτιές, να 'μαστε καλά κι όλα μπορούν να γίνουν!
Περαστικά στο φίλο σου!
Τζον, δύναμη και κουράγιο σου εύχομαι κι όλα τ' άλλα γίνονται! Σε χαιρετώ εγκάρδια!
Αγαπητέ Ευάγγελε,
Διαγραφήεσωστρεφή, μπορεί, απαισιόδοξα οχι και τόσο, αξίζουν όμως οι σκέψεις αυτές για προβληματισμό και αναζήτηση.
Πιστεύω οτι αν πάψεις να αναζητάς, τότε αρχίζεις να πεθαίνεις σιγα σιγά.
Αλλωστε και εσύ προβληματίζεσαι συχνά πυκνά, κακό δνε κάνει :)
Καλό απόγευμα,
Αμάν,αδερφέ,μη μας πάρεi από κάτω!Μακάρi να εiναi καλά ο koulpa!Ψηλά το κεφάλi,ωρέ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήVAD ελα να φτιάξουμε μια ΜΚΟ ρε αδερφέ να σώσουμε κάτι κι εμείς :Ρ
ΔιαγραφήΚουράστηκες από τα μπλογκς; Εμ, ξεκίνησες πολύ νωρίς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαθουσάλα! :))
Με το θέμα υγεία τελευταία δεν πάω ούτε εγώ καλά. Εκτός από προσωπικό πρόβλημα την τελευταία εβδομάδα στον άμεσο περίγυρό μου παρουσιάστηκαν ή επιδεινώθηκαν 4 κρούσματα καρκίνου. Οι 2 ήδη ‘έφυγαν’. Χέστα!
Εύχομαι τα καλύτερα για τον φίλο σου.
Καλά να είσαι.
Πέτρο
Διαγραφήκαι όλοι οι φίλοι εδω, δεν είναι κούραση ακριβώς,
είναι διαφορετικές μέθοδοι έκφρασης, άλλος χρόνος διαθέσιιμος και άλλες εποχές.
Μας εχουν προλάβει τα Τουήτερ και τα τηλέφωνα με Ανδρόϊδ, Γυναικόϊδ και τέτοια καλούδια προσαρμοσμένα σε σοσιαλμήδια, τσακ μπαμ, γράφεις, ανεβάζεις, ε χωρίς πολλά πολλά και μπλα μπλα.
Ομως τα μπλογκς παραμένουν ισως το καλύτερο μέσον για να πεις όσα σκέφτεσαι και ελπίζω πια οι σαβουρομπλόγκερς να εχουν όλοι ΦΒ και άλλα τέτοια και να μας αφήσουν εδω, τους ρομαντικούς που γράφουμε πάνω απο 2 γραμμές κείμενα :)
Οσο για την υγεία, τι να πω ... μας ψεκάζουν ! #leme_kai_kammia_mlkia
Λυπαμαι πολυ! Οντως ο χρονος το κανει αυτο....ειναι που οσο περναει αντιλαμβανεσαι οτι δεν εισαι ατρωτος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω να πανε ολα καλα με το φιλο σου! Στο κρεβατι του να πας ουτως η αλλως! Παντα χρειαζεται μια ζεστη αγκαλια, ενα οικειο χαμογελο.
O χρόνος Πεταλούδα μου ειναι αμείλικτος, κυλάει πιο γρήγορα κι απο νερό σε καταρράκτη.
ΔιαγραφήΚαι πάντα ψάχνουμε τον περισσότερο χρόνο ή και τον κατάλληλο χρόνο, τη στιγμή.
Δεν ξέρω αν φταίει η οικονομική και κυρίως ψυχολογική κρίση που επιδεινώνει αυτές τις καταστάσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά είναι γεγονός ότι γύρω μας υπάρχουν σοβαρά προβλήματα.
Εύχομαι για όλους και κυρίως για τον koupla που μόνο διαδικτιακά γνωρίζω
να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας με τον καλύτερο τρόπο!
Δώσε τις ευχές μου αν πας θα τον εντάξω στις προσευχές μου με τους δικούς
μου ανθρώπους που βιώνουν τέτοιες καταστάσεις!
Τα θαλασσινά μου!
ΖΟΥΖΟΥ η κρίση φταίει για πολλά και σε ενα μεγάλο βαθμό και για αυτές τις καταστάσεις.
ΔιαγραφήΔε νομίζω πλεον να υπάρχουν πολλοί που οι ίδιοι ή συγγενείς τους δεν εχουν με άμεσο ή άμεσο τρόπο θιγεί απο την κρίση που είναι και κρίση αξιών και θεσμών και κοινωνίας και οχι αμιγώς οικονομική.
Δε φαίνεται ακόμα κάποιο φως στην υπόθεση.
Παρ' ολα αυτά η τσιπούρα ιχθυοτροφείου πωλείται στα 7,89 € το κιλό γι αυτό λεω οτι θα πρεπε να ζω σε μέρος ζωσμένο απο θάλασσα, οπως εσύ :)
Προς όλους, ενα σχόλιο για τον συνμπλόγκερ koulpa.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω περισσότερα για την πορεία της υγείας του, πώς συνέβη και λοιπά και δεν θα μάθω ίσως, παρα οταν πάω να τον δω.
Φυσικά δεν θα αναφέρω προσωπικές λεπτομέρειες που τυχόν μαθευτούν γιατί ο άνθρωπος θα επανέλθει κάποια στιγμή και ίσως διαβάσει πράγματα που δεν θα ήθελε, είναι γνωστό σε όσους μιλάμε τόσα χρόνια οτι αποφεύγω εντελώς τις αναφορές σε προσωπικά θέματα οποιουδήποτε για να μην πέσουν σε χέρια ηλιθίων που θα τις κάνουν πατσαβούρες, σαν τα μουτράκια τους.
Ο koulpa ειναι ενα εξαιρετικό μυαλό και ασυνήθιστο είδος ανθρώπου, αυτο μπορώ να το πώς αφου τον γνωρισα προσωπικά.
Η κρίση τον επηρέασε σαφώς άσκημα.
Πέραν αυτού, σαν άνθρωπος του αξίζει να επανέλθει ξανά γερός και δυνατός.
Μια προσευχή γι αυτόν και καθέναν σαν αυτόν, την έχω.
Τα σέβη μου για το έργο. Και φυσικά τα σέβη μου στον χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα φίλε μου ... Με συγκίνησε η νοσταλγική σου ανάρτηση ... Κάπως έτσι στιγμές στιγμές νοιώθουμε όλοι μας ... Όταν μας προσπαθούμε να ξεφύγουμε για λίγο απ' το εξοντωτικό κυνήγι του χρόνου !!! Και τότε βουτάμε νοερά σε περασμένες στιγμές, χαρές & λύπες, και βρίσκουμε την κάθαρση ανάμεσα σε παρέες από φίλους που πάντα βρίσκονται κοντά μας, ακόμα κι αν δεν τους βλέπουμε ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝά 'σαι καλά ... Τις ευχές μου για μια υπέροχη Άνοιξη, απ' τη Σάμο ...
"πάει καιρός".. δεν θα πει τίποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήελπίζω το σχόλιο μου να σε βρίσκει καλά.. θα τα λέμε