#benzinosaurus

Νομίζω δεν έσπασε το ρεκόρ μου, της μέρας  με το τελευταίο μπάνιο της χρονιάς. Αν θυμάμαι καλά αυτο ειναι 20 Οκτωβρίου, μπάνιο με φίλους κάπου κοντά στη Χαλκίδα. Πριν αιώνες.
Η μέρα ήταν υπέροχη, η θάλασσα τέλεια και με θερμοκρασία νερού απλά απίστευτα καλή. Ο κιούρτος έβγαλε και 12 ψαράκια, άσχετα που τα λυπήθηκα και τα έριξα πίσω στο νερό.

Mετά το αισιόδοξο μήνυμα της ημέρας, απο την θαλασσοβόλτα, είπα να πάω μία ακόμα βόλτα, που με ανάγκασε να παρατηρήσω οτι λόγω κρίσης μάλλον, πολλά μαγαζιά ηταν κλειστά αλλα και πολλά  με πείσμα προσπαθούσαν να επιβιώσουν με ολίγους πελάτες.Οι καφετέριες φυσικά τίγκα, γεμάτες  σχεδόν όλες. Πολλές μερσεντές και τζιπ αποδείκνυαν τη μεγαλομανία του μαλάκα έλληνα να θέλει και καλά γερμανικό αυτοκίνητο για να εχει υπεροχή. Να την εχει πιο μεγάλη κάπως.
Εν πάσει περιπτώσει, το κοινωνικό μίγμα πλέον ειναι νεοπτωχόπλουτο.
Ακόμα και το τράμ μου έμοιαζε να προχωρά απρόθυμα, πιθανόν μέλος του κινήματος "δε γουστάρω".
Και τέλος αποφάσισα να μπω σε μεγάλο κατάστημα αθλητικών ειδών γιατι χρειάζομαι ενα χειμερινό μπουφάν. Εκεί διαπίστωσα οτι Τρίτη βράδι ώρα 19:30' το προσωπικό του καταστήματος υπερτερούσε σε αριθμό αυτού των υποψήφιων πελατών μεσα στο  κατάστημα. Αλλα μπορεί και να μην ηταν όλοι πελάτες, ισως να ήταν ματάκηδες τιμών και την έβρισκαν με το να διαβάζουν στην ετικέτα οτι πχ ενα φανελάκι adidas κάνει 50 € και ενα φούτερ North Face κάνει 150 €. Σοκ και δέος.
Απ' εξω, η άλλοτε πολύβουη, πολυσύχναστη Λεωφόρος Βουλιαγμένης είχε την μισή κίνηση απ' οτι είχε πριν τρία χρόνια. Κάθε  φορά που περνάω απο βενζινάδικο, μού 'ρχεται να  κάνω το σταυρό μου. Ναός με ιερέα τον βενζινά, με θυμιατήρι τη μάνικα που σαν προϊστορικό πέος βενζινόσαυρου εκχύνει το θεϊκό υγρό μεσα στο αυτοκίνητο.
Και μετά, όσοι τυχεροί πιστοί του βενζινοθεού γονιμοποίησαν την μήτρα του οχήματός τους, ξεχύνονται σε δρόμους μισοάδειους, με πορτ μπαγκάζ μισοάδειο, με τσέπη μισοάδεια που θα γίνει άδεια στην επόμενη στάση στο ναό που πουλάει "και του πουλιού το γάλα".  Πάλι για πουλί μιλάει κι αυτος ο ναός. Πονηρά υπονοούμενα.

Μια ματιά στην τιμή απλής αμόλυβδης στις 24 Νοεμβρίου του 2008 σε κάνει να θυμηθείς οτι σήμερα με τιμή στα 1,745 το λίτρο,  είναι 72% ακριβότερη !
Και αυτό μεσα σε 4 χρόνια όπου μισθοί και συντάξεις εχουν μειωθεί πάνω απο 45% κατα μεσο όρο ενω ενα εκατομμύριο έλληνες δεν εχουν δουλειά !
Και γαμώ τις οικονομικές διασώσεις της  χώρας. Θα πάμε πολύ μπροστά,έχουμε μέλλον καλό #not

Ωχ-τώβρης

Kαλημέρα και καλό μήνα.

Ηλιοβασίλεμα κάπου στην Ήπειρο.

Απουσία απο το μπλογκ για λόγους προσωπικούς αλλά ταυτόχρονα και σε αναζήτηση διαφορετικών τρόπων έκφρασης, πιο άμεσων και λιγότερο χρονοβόρων.
Το blogging είναι κλασσικό πια δωμάτιο έκφρασης και παραμένει ο καλύτερος τρόπος να γράψεις και να μοιραστείς με όποιον περνά απο δω, μερικά  πράγματα.
Αμα δεν τα μοιράζεσαι, τότε μονολογείς.
Και ζούμε μιά εποχή που ενώ θα έπρεπε ο ένας  τον άλλο να ακούμε προσεκτικά, τόσο πιο πολλούς μονόλογους ακούμε και συνεννόηση δεν υπάρχει.
Κοινωνία σε παράκρουση.

Κοινωνία ανώριμη, επιφανειακή, βιαστική, ευκαιριακή, φοβική, συντηρητική.
Και σε κατάσταση ύπνωσης, γι αυτό και κάθεται αδρανής και περιμένει αυτόν που θα φωνάξει περισσότερο και θα τους ξεσηκώσει. Το πιάνεις το υπονοούμενο, δε χρειάζεται να το εξηγήσω.

Θα μου λείψει αυτη η μοναδική σου προφορά, ειδικά οταν μου εξηγούσες κάτι που δεν καταλάβαινα καλά. Κι αυτη η αγάπη σου για τον τόπο σου που τόσο μακριά φάνηκε προχτες, είναι κάτι που πολλοί απο μας δεν το 'χουμε.
Τελευταίο μας ποτηράκι τσίπουρο, οταν αναπαύτηκες στο κοιμητήριο του ορεινού χωριού που αγαπούσες. Το ξέρω οτι μου 'κλεινες το μάτι οταν έπινα το τσιπουράκι μου, σαν να μου 'κανες παρέα.
Την πιο ωραία κουβέντα την άκουσα απο μιά κόρη σου, προς τη μάνα, οτι έφυγες αλλα πρώτα χάρισες τρείς χαρές μοναδικές, τρία παιδιά, εγγόνια, κι έζησες όπως ήθελες, σε χρόνια δύσκολα επιβίωσες στραβά κουτσά στα βουνά, της πέτρας μάστορας και του βουνού αφέντης.
Εχε γειά.