Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010
ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
Φήμες οτι οι έχοντες λάβει 'χρίσμα' ειναι νομιμότατοι ελέγχονται ως ανακριβείς.
Οποιος θέλει να τα δεί όλα μπορεί να πάει εδω να τα δεί.
Θα δει πολλά και θα αναρωτηθεί για πολλά, όπως :
1. Γιατι δεν εχουν καταχωρήσει όλοι ως οφείλουν, τις δαπάνες και τα έσοδά τους ;
2. Γιατί κάποιοι εχουν καταχωρήσει μόνο τις δαπάνες και έσοδα του συνδυασμού τους και όχι και των υποψηφίων τους όπως λέει ο νόμος ;
3. Γιατί πολλοί και μάλιστα 'εκλεκτοί' των κομμάτων τους δεν εχουν εφαρμόσει πιστά τον νόμο ; ( πχ. Βαρβιτσιώτης, Βαλασσόπουλος και άλλοι πολλοί ). Αν εκλεγούν, τι είδους νομιμότητα θα δούμε να εφαρμόζουν ;
4. Γιατί κάποιοι συνδυασμοί δεν εχουν καν ανοίξει λογαριασμό ; Θα τους ακυρώσει ο κ.Ραγκούσης τωρα, πριν τις Εκλογές ; Η θα το κάνει μετά, αναλόγως πώς θα τον εξυπηρετεί ; Οι κυρώσεις μπορούν να φτάνουν μεχρι και ακύρωση εκλογής αν διάβασα σωστά τον νόμο, αλλα θα τον ξανακοιτάξω. Δεν ειμαι και νομικός.
5. Οσα βλέπουμε δημοσιευμένα -χάρη στο opengov όραμα του Γιώργου- ειναι αληθινά ή μπορούν να αποκρύπτονται τυχόν έσοδα και δαπάνες ; Πώς μπορεί να ελεγχθεί ποιός εχει μαύρα έσοδα και μαύρα έξοδα, απο πού και πόσα ;
6. Τι θα γίνει αν αρχίσουν πριν ή μετά τις Εκλογές οι καταγγελίες εναντίον υποψηφίων που εξελέγησαν ενω παρέβαιναν νόμους ; Ηδη κάποιοι εχουν δείξει τέτοιες διαθέσεις.
Θα υπάρξει συναίνεση και συναλλαγή μεταξύ τους κάτω απο το τραπέζι ;
Θα έχουμε αλλαγές επειδή ακυρώθηκε η εκλογή κάποιων ;
Τυχόν άλλες απορίες θα μας τις λύσουν οι πολιτικοί μας, να βασιστώ σε αυτό ;
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010
Οχι σε όσους έλαβαν "χρίσμα"
Δεν μ' αφήνει δεν μ' αφήνει σε ησυχία τίποτα, να μη γράψω πόσο αίσχος ειναι η προσπάθεια επιβολής των δικών τους υποψηφίων ...
Για να καταλάβεις, υποτίθεται οτι ειναι αυτοδιοικητικές Εκλογές αλλα εκείνοι επιμένουν να ψηφίσουμε με πολιτικά κριτήρια. Δηλαδή με κομματικά για την ακρίβεια.
Είναι σαν να πιστεύουν οτι δεν έχουμε δική μας κρίση και θα κάνουμε ότι μας πούν.
Μέχρι αφίσα του Μητρόπουλου ειδα σήμερα, με σύνθημα "όχι στο μνημόνιο".
Λες κι υπάρχει κανείς που το θέλει το μνημόνιο ...
Η λες και δεν ξέρω οτι θα εκλέξουμε δήμαρχους και περιφερειάρχες και όχι μια παπαρηγική συμμορία που θα λέει όχι σε όλα και έξω απο παντού.
Λες κι αν εκλεγεί ενας που ειναι κατά του μνημονίου, οι δημότες του δεν θα υποστούν τα δεινά του μνημονίου αλλα θα καλοπερνάνε.
Λες κι αν εκλεγεί ενας πασόκος, τότε όλοι οι δημότες πρέπει να μεταναστεύσουν στον δίπλα Δήμο που βγήκε κουκουές.
Λες κι αν παίρνουν τηλέφωνα στα σπίτια μας να μας υποδείξουν ποιός ειναι το εκλεκτό τους παιδί στην περιοχή που ζει ο καθένας μας, καταλαβαίνουν οτι πέτυχαν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Οποία κομματική απελπισία ! Ολε ! Ο θρίαμβος του μνημονοδυναστευόμενου πολίτη.
Λες και μας τρέχουν σε κάλπες για να βγάλουν μία big δημοσκόπηση.
Λες και δεν βλέπουμε οτι δολοφονούν τον "Καλλικράτη" πριν αυτος γεννηθεί.
Λες κι αν κερδίσουν όσοι έλαβαν "χρίσμα", θα λάμψει η αλήθεια, η διαφάνεια, η ευνομία, θα δούμε ανθρώπινες και καθαρές πόλεις, θα δούμε ποδηλατόδρομους και κάδους ανακύκλωσης, χώρους ανάσας και ενα σωστό κυκλοφοριακό.
Λες και με νοιάζει αν ο χρισματούχος - φυτευτός υποψήφιος ειναι ικανός ή όχι.
Μα και μόνο που έλαβε κομματικό χρίσμα, αυτο με κάνει να ΜΗΝ τον ψηφίσω.
Ξέρω μόνος μου να διακρίνω ποιός ειναι ικανός να κάνει σωστή δουλειά, δεν θα μου πει το κόμμα τι θα κάνω.
Σε αυτές τις Εκλογές, μαυρίζουμε όσους έχουν λάβει "χρίσμα", επιλέγουμε να ψηφίσουμε και δεν απέχουμε, ψηφίζουμε ανθρώπους που ειναι ικανοί και άξιοι, με ιδέες και όραμα πραγματικό και όχι κομματικούς αχυράνθρωπους.
* Δεν θα υπάρχει σχολιασμός στο άρθρο μου αυτό, σχόλια στο μέηλ tzonakos@ymail.com. Θα ακολουθήσει και το "καλλικρατικό" άρθρο μου, που αραχνιάζει στα συρτάρια του Blogger εδω και 15 μέρες και μεχρι τώρα δικαιώνεται πλήρως, με κίνδυνο να φανεί οτι το έγραψα κατόπιν εορτής.
Για να καταλάβεις, υποτίθεται οτι ειναι αυτοδιοικητικές Εκλογές αλλα εκείνοι επιμένουν να ψηφίσουμε με πολιτικά κριτήρια. Δηλαδή με κομματικά για την ακρίβεια.
Είναι σαν να πιστεύουν οτι δεν έχουμε δική μας κρίση και θα κάνουμε ότι μας πούν.
Μέχρι αφίσα του Μητρόπουλου ειδα σήμερα, με σύνθημα "όχι στο μνημόνιο".
Λες κι υπάρχει κανείς που το θέλει το μνημόνιο ...
Η λες και δεν ξέρω οτι θα εκλέξουμε δήμαρχους και περιφερειάρχες και όχι μια παπαρηγική συμμορία που θα λέει όχι σε όλα και έξω απο παντού.
Λες κι αν εκλεγεί ενας που ειναι κατά του μνημονίου, οι δημότες του δεν θα υποστούν τα δεινά του μνημονίου αλλα θα καλοπερνάνε.
Λες κι αν εκλεγεί ενας πασόκος, τότε όλοι οι δημότες πρέπει να μεταναστεύσουν στον δίπλα Δήμο που βγήκε κουκουές.
Λες κι αν παίρνουν τηλέφωνα στα σπίτια μας να μας υποδείξουν ποιός ειναι το εκλεκτό τους παιδί στην περιοχή που ζει ο καθένας μας, καταλαβαίνουν οτι πέτυχαν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Οποία κομματική απελπισία ! Ολε ! Ο θρίαμβος του μνημονοδυναστευόμενου πολίτη.
Λες και μας τρέχουν σε κάλπες για να βγάλουν μία big δημοσκόπηση.
Λες και δεν βλέπουμε οτι δολοφονούν τον "Καλλικράτη" πριν αυτος γεννηθεί.
Λες κι αν κερδίσουν όσοι έλαβαν "χρίσμα", θα λάμψει η αλήθεια, η διαφάνεια, η ευνομία, θα δούμε ανθρώπινες και καθαρές πόλεις, θα δούμε ποδηλατόδρομους και κάδους ανακύκλωσης, χώρους ανάσας και ενα σωστό κυκλοφοριακό.
Λες και με νοιάζει αν ο χρισματούχος - φυτευτός υποψήφιος ειναι ικανός ή όχι.
Μα και μόνο που έλαβε κομματικό χρίσμα, αυτο με κάνει να ΜΗΝ τον ψηφίσω.
Ξέρω μόνος μου να διακρίνω ποιός ειναι ικανός να κάνει σωστή δουλειά, δεν θα μου πει το κόμμα τι θα κάνω.
Σε αυτές τις Εκλογές, μαυρίζουμε όσους έχουν λάβει "χρίσμα", επιλέγουμε να ψηφίσουμε και δεν απέχουμε, ψηφίζουμε ανθρώπους που ειναι ικανοί και άξιοι, με ιδέες και όραμα πραγματικό και όχι κομματικούς αχυράνθρωπους.
* Δεν θα υπάρχει σχολιασμός στο άρθρο μου αυτό, σχόλια στο μέηλ tzonakos@ymail.com. Θα ακολουθήσει και το "καλλικρατικό" άρθρο μου, που αραχνιάζει στα συρτάρια του Blogger εδω και 15 μέρες και μεχρι τώρα δικαιώνεται πλήρως, με κίνδυνο να φανεί οτι το έγραψα κατόπιν εορτής.
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
Στα Μετέωρα
Οσες φορές κι αν εχω πάει στα Μετέωρα, δεν παύω να εκπλήσσομαι απο την γιγαντοσύνη της φύσης και να αναρωτιέμαι ποιά καλλιτεχνική διάθεση σμίλεψε αυτούς τους ογκόλιθους πάνω απο τον κάμπο της Καλαμπάκας, μπροστά στην Πίνδο και την Χασιά.
Ενα μεσημέρι φέτος το καλοκαίρι ανέβηκα πάλι εκει, αρχές Αυγούστου με καύσωνα.
Δεν με ένοιαζε, μούσκευα ολόκληρος μα κάτι μου έλεγε 'προχώρα, εδω περπάτησαν πρόγονοι, χιλιάδες χρόνια πριν, περπάτα κι εσυ και πάρε απ' τον αέρα αυτόν εδω τον αρχαίο'.
Oι δρόμοι καίγανε στους 38° C και το κλιματιστικό του αυτοκινήτου δούλευε στο φούλ, ενώ έξω άνθρωποι φορώντας καπέλλα, αντηλιακό, με ενα μπουκάλι νερό στο ενα χέρι, ανέβαιναν ψηλά στους βράχους ή κατέβαιναν απο εκεί. Οπου υπήρχε σκιά, εκει κατευθύνονταν για λίγες στιγμές ανακούφισης μεσα στο λιοπύρι. Οταν βγήκα και περπάτησα λίγο κι εγω, έψαχνα κάθε 2 λεπτά να βρώ σκιά :)
Το αυγουστιάτικο μεσημέρι επέμενε να δείχνει ελκυστικό και να θέλει να σε κάνει να ξεχάσεις την ανυπόφορη ζέστη, αλλα αυτό που σε κάνει να την ξεχάσεις ειναι στην πραγματικότητα, αυτοί οι γίγαντες που νομίζεις πως θα ξυπνήσουν και τότε θα εισαι στο έλεός τους. Οχι, δεν θα 'λεγα οτι ειναι τρομακτικοί, αλλα σίγουρα ειναι τόσο επιβλητικοί που δεν σταματάς στιγμή να σκέφτεσαι πώς στο καλό γεννήθηκαν και γιατί.
Οι επιστήμονες δεν εχουν οριστικά αποφασίσει για το πώς δημιουργήθηκαν αυτοί οι θεόρατοι βράχοι, μα σίγουρα ειναι πολύ παλιοί, με ηλικία εκατομμυρίων ετών.
Τα μοναστήρια που βρίσκονται πάνω σε πολλούς απο τους βράχους ειναι όμορφα και ενδιαφέροντα απο ιστορική και αρχαιολογική σκοπιά. Απο θρησκευτική σκοπιά δεν με ενδιαφέρουν καθόλου. Αλλωστε τα μοναστήρια αυτά άκμασαν κυρίως την εποχή της τουρκοκρατίας κι ίσως αυτό λεει πολλά για την σχέση του κλήρου με την ιστορία του τόπου. Οτι δηλαδή έπαιξε ρόλο αρνητικό, σε αντίθεση με όσα διδάσκουν στα σχολεία, στα παιδιά μας. Οπότε θα τα σιχαθώ, με συγχωρείς.
Είναι μιά ακόμα ελληνική ομορφιά που αξίζει να την επισκεφτεί κανείς αλλα και να την εξερευνήσει, καθώς η περιοχή των Μετεώρων απλώνεται σε μεγάλη έκταση και κρύβει πολλές φυσικές ομορφιές.
* μερικές ακόμα φωτογραφίες, ΕΔΩ
Ενα μεσημέρι φέτος το καλοκαίρι ανέβηκα πάλι εκει, αρχές Αυγούστου με καύσωνα.
Δεν με ένοιαζε, μούσκευα ολόκληρος μα κάτι μου έλεγε 'προχώρα, εδω περπάτησαν πρόγονοι, χιλιάδες χρόνια πριν, περπάτα κι εσυ και πάρε απ' τον αέρα αυτόν εδω τον αρχαίο'.
Oι δρόμοι καίγανε στους 38° C και το κλιματιστικό του αυτοκινήτου δούλευε στο φούλ, ενώ έξω άνθρωποι φορώντας καπέλλα, αντηλιακό, με ενα μπουκάλι νερό στο ενα χέρι, ανέβαιναν ψηλά στους βράχους ή κατέβαιναν απο εκεί. Οπου υπήρχε σκιά, εκει κατευθύνονταν για λίγες στιγμές ανακούφισης μεσα στο λιοπύρι. Οταν βγήκα και περπάτησα λίγο κι εγω, έψαχνα κάθε 2 λεπτά να βρώ σκιά :)
Το αυγουστιάτικο μεσημέρι επέμενε να δείχνει ελκυστικό και να θέλει να σε κάνει να ξεχάσεις την ανυπόφορη ζέστη, αλλα αυτό που σε κάνει να την ξεχάσεις ειναι στην πραγματικότητα, αυτοί οι γίγαντες που νομίζεις πως θα ξυπνήσουν και τότε θα εισαι στο έλεός τους. Οχι, δεν θα 'λεγα οτι ειναι τρομακτικοί, αλλα σίγουρα ειναι τόσο επιβλητικοί που δεν σταματάς στιγμή να σκέφτεσαι πώς στο καλό γεννήθηκαν και γιατί.
Οι επιστήμονες δεν εχουν οριστικά αποφασίσει για το πώς δημιουργήθηκαν αυτοί οι θεόρατοι βράχοι, μα σίγουρα ειναι πολύ παλιοί, με ηλικία εκατομμυρίων ετών.
Τα μοναστήρια που βρίσκονται πάνω σε πολλούς απο τους βράχους ειναι όμορφα και ενδιαφέροντα απο ιστορική και αρχαιολογική σκοπιά. Απο θρησκευτική σκοπιά δεν με ενδιαφέρουν καθόλου. Αλλωστε τα μοναστήρια αυτά άκμασαν κυρίως την εποχή της τουρκοκρατίας κι ίσως αυτό λεει πολλά για την σχέση του κλήρου με την ιστορία του τόπου. Οτι δηλαδή έπαιξε ρόλο αρνητικό, σε αντίθεση με όσα διδάσκουν στα σχολεία, στα παιδιά μας. Οπότε θα τα σιχαθώ, με συγχωρείς.
Είναι μιά ακόμα ελληνική ομορφιά που αξίζει να την επισκεφτεί κανείς αλλα και να την εξερευνήσει, καθώς η περιοχή των Μετεώρων απλώνεται σε μεγάλη έκταση και κρύβει πολλές φυσικές ομορφιές.
* μερικές ακόμα φωτογραφίες, ΕΔΩ
Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010
Δημοσιοποίηση φορολογικών στοιχείων στο Διαδίκτυο !
Δεν μπορεί να ειναι τόσο ηλίθιοι ... οχι δεν μπορεί,
δεν εχω κάνει λάθος, αυτά ουτε η νου-δού δεν τα σκέφτηκε,
δεν ειναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουν τι θα σημαίνει αυτό που πάνε να κάνουν !
Οταν ο κάθε παρανοϊκός εν μέσω μεγάλης οικονομικής κρίσης θα μπορεί να δει τα οικονομικά αλλα και προσωπικά στοιχεία οποιουδήποτε θα γίνει τ'ς πόπης.
Δεν ειναι δυνατόν να τίθενται τα προσωπικά στοιχεία του κάθε αθώου πολίτη, στη διάθεση του καθενός που απο αρρωστημένη περιέργεια ή απο εγκληματικά διεστραμμένο νού, θα κοιτάξει τις δηλώσεις και τα στοιχεία όλων όσων γνωρίζει.
Στη συνέχεια θα τα χρησιμοποιεί όπως αυτός νομίζει, με οτι αυτο συνεπάγεται.
Αν αυτο γίνει, τότε δεν θα αργήσει η μέρα που θα δω αναρτημένο σε κάποιο διαδικτυακό φόρουμ ή μπλογκ ή φασομπούκι, τις δηλώσεις της κυρα-Μαρίας απέναντι, του κυρ-Μήτσου, του άνεργου παραπέρα, του μεροκαματιάρη πιο κει, και του κ.Τάδε που τυχαίνει απλά να μην τον γουστάρω. οπότε θα τον κράξω και με το νόμο επειδή απλά δεν τον γουστάρω.
Αν δεν καταλαβαίνουν τι θα γίνει με αυτό, τότε ας παραιτηθούν, φτάνει πιά.
Πότε θα αρχίσουν να πέφτουν αγωγές κατα του εκάστοτε υπουργού που σκέφτεται να εφαρμόσει τέτοιες μαλακίες !
ΗΛΙΘΙΟΙ !
δεν εχω κάνει λάθος, αυτά ουτε η νου-δού δεν τα σκέφτηκε,
δεν ειναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουν τι θα σημαίνει αυτό που πάνε να κάνουν !
Οταν ο κάθε παρανοϊκός εν μέσω μεγάλης οικονομικής κρίσης θα μπορεί να δει τα οικονομικά αλλα και προσωπικά στοιχεία οποιουδήποτε θα γίνει τ'ς πόπης.
Δεν ειναι δυνατόν να τίθενται τα προσωπικά στοιχεία του κάθε αθώου πολίτη, στη διάθεση του καθενός που απο αρρωστημένη περιέργεια ή απο εγκληματικά διεστραμμένο νού, θα κοιτάξει τις δηλώσεις και τα στοιχεία όλων όσων γνωρίζει.
Στη συνέχεια θα τα χρησιμοποιεί όπως αυτός νομίζει, με οτι αυτο συνεπάγεται.
Αν αυτο γίνει, τότε δεν θα αργήσει η μέρα που θα δω αναρτημένο σε κάποιο διαδικτυακό φόρουμ ή μπλογκ ή φασομπούκι, τις δηλώσεις της κυρα-Μαρίας απέναντι, του κυρ-Μήτσου, του άνεργου παραπέρα, του μεροκαματιάρη πιο κει, και του κ.Τάδε που τυχαίνει απλά να μην τον γουστάρω. οπότε θα τον κράξω και με το νόμο επειδή απλά δεν τον γουστάρω.
Αν δεν καταλαβαίνουν τι θα γίνει με αυτό, τότε ας παραιτηθούν, φτάνει πιά.
Πότε θα αρχίσουν να πέφτουν αγωγές κατα του εκάστοτε υπουργού που σκέφτεται να εφαρμόσει τέτοιες μαλακίες !
ΗΛΙΘΙΟΙ !
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
Οταν πρέπει να αλλάξεις λάστιχα ...
... απλά τα αλλάζεις.
Εχεις δεν εχεις λεφτά, βρίσκεις και πάς και βάζεις άλλα.
Δεν παίζεις με τη ζωή σου και όσων έχεις επιβαίνοντες.
Θα φορούσες ετοιμόρροπα παπούτσια στο πόδι σου ; Οχι.
Τα λάστιχα στο αυτοκίνητο ειναι σαν τα παπούτσια στον άνθρωπο.
Με τη διαφορά οτι δεν εχει γυνακεία λάστιχα, γόβα, με τακούνι.
Σεπτέμβρης και τα πρώτα βζούπππ... βζζζιτττ ... με την πρώτη ψιχάλα, λες οκ το ήξερα απο το Μάϊο οτι θέλαν άλλαγμα αλλα κράτησα τα φράγκα να πάω διακοπές να τα πιώ φραπέδες και γρανίτες.
Ομως ο χρόνος κυλάει αμείλικτος και τον Οκτώβρη πλέον, τα λάστιχα εχουν καταντήσει ετσι : ( κάμε κλίκχχχ να δεις χάλι )
Ωρα να πάς στον λαστιχατζή. Πόσο κάνε ρε μάστορα, διαστάσεις 225Χ45Χ17 ναούμε ;
" Οχτακόσα 'βρώ σου βρίσκω λαστιχάκι σούπερ ! "
Αμάν ρε αδερφέ κόψε κάτι !
Καλά οκ θα ξανάρθω ... ( δεν του λες οτι θα πας να βρεις τα φράγκα απο όποιονε του περισσεύουν γιατι θα πέσει γέλιο, δεν θα μπορεί να σκεφτεί ουτε έναν που να του περισσεύουν ).
Δεν πάει άλλο όμως, πρέπει να αλλαχτούν, κάθε τόσο γλιστράμε σαν πατινάζ,άσε ενα φρενάρισμα μια μέρα που μου πήγε το ψυχή στο κούλουρη. Αφησα πάνω στην άσφαλτο και μισό κιλό λάστιχο σαν τατουάζ ευθεία γραμμή με ελαφρά ζιγκ-ζαγκ.
Το λοιπόν πρέπει να βρώ καλό λάστιχο, και όχι πανάκριβο.
Ερευνα αγοράς, έρευνα χρηματοδότησης και τοποθέτηση.
Ειναι πολύ σοβαρό πράγμα να εχεις σωστά λάστιχα, δεν παίζουμε με αυτά.
Μεταξύ μας, μην το πείς πουθενά, μερικά λάστιχα τα λατρεύω.
Ειναι πανάκριβα αλλα πανέμορφα.
Κούκλες αληθινές, σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά και σίγουρα.
Moυ αρέσουν τα λάστιχα για οδήγηση ταξιδιού, με άνεση, ασφάλεια, κράτημα. Ισως να βάλω κάποιο ακριβό, θα δούμε. Εξαρτάται απο τους σπόνσορες :)
Αλλάξτε λάστιχα λέμε, μην τα αφήνετε, ενα ποσοστό ατυχημάτων οφείλεται στα κακά ελαστικά.
Ενα άλλο ποσοστό μεγάλο, οφείλεται σε λάθος οδηγούς.
Με αμαξάρα επειδη ειχαν λεφτά, αλλα με οδηγική παιδεία >=0.
Εχεις δεν εχεις λεφτά, βρίσκεις και πάς και βάζεις άλλα.
Δεν παίζεις με τη ζωή σου και όσων έχεις επιβαίνοντες.
Θα φορούσες ετοιμόρροπα παπούτσια στο πόδι σου ; Οχι.
Τα λάστιχα στο αυτοκίνητο ειναι σαν τα παπούτσια στον άνθρωπο.
Με τη διαφορά οτι δεν εχει γυνακεία λάστιχα, γόβα, με τακούνι.
Σεπτέμβρης και τα πρώτα βζούπππ... βζζζιτττ ... με την πρώτη ψιχάλα, λες οκ το ήξερα απο το Μάϊο οτι θέλαν άλλαγμα αλλα κράτησα τα φράγκα να πάω διακοπές να τα πιώ φραπέδες και γρανίτες.
Ομως ο χρόνος κυλάει αμείλικτος και τον Οκτώβρη πλέον, τα λάστιχα εχουν καταντήσει ετσι : ( κάμε κλίκχχχ να δεις χάλι )
Ωρα να πάς στον λαστιχατζή. Πόσο κάνε ρε μάστορα, διαστάσεις 225Χ45Χ17 ναούμε ;
" Οχτακόσα 'βρώ σου βρίσκω λαστιχάκι σούπερ ! "
Αμάν ρε αδερφέ κόψε κάτι !
Καλά οκ θα ξανάρθω ... ( δεν του λες οτι θα πας να βρεις τα φράγκα απο όποιονε του περισσεύουν γιατι θα πέσει γέλιο, δεν θα μπορεί να σκεφτεί ουτε έναν που να του περισσεύουν ).
Δεν πάει άλλο όμως, πρέπει να αλλαχτούν, κάθε τόσο γλιστράμε σαν πατινάζ,άσε ενα φρενάρισμα μια μέρα που μου πήγε το ψυχή στο κούλουρη. Αφησα πάνω στην άσφαλτο και μισό κιλό λάστιχο σαν τατουάζ ευθεία γραμμή με ελαφρά ζιγκ-ζαγκ.
Το λοιπόν πρέπει να βρώ καλό λάστιχο, και όχι πανάκριβο.
Ερευνα αγοράς, έρευνα χρηματοδότησης και τοποθέτηση.
Ειναι πολύ σοβαρό πράγμα να εχεις σωστά λάστιχα, δεν παίζουμε με αυτά.
Μεταξύ μας, μην το πείς πουθενά, μερικά λάστιχα τα λατρεύω.
Ειναι πανάκριβα αλλα πανέμορφα.
Κούκλες αληθινές, σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά και σίγουρα.
Αλλάξτε λάστιχα λέμε, μην τα αφήνετε, ενα ποσοστό ατυχημάτων οφείλεται στα κακά ελαστικά.
Ενα άλλο ποσοστό μεγάλο, οφείλεται σε λάθος οδηγούς.
Με αμαξάρα επειδη ειχαν λεφτά, αλλα με οδηγική παιδεία >=0.
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
Πολίτες όμηροι : Το Κράτος.
Με κάλεσαν για επανεξέταση της επιστροφής φόρου μου καταμεσής καλοκαιριού.
Ο λόγος ηταν οτι ξεπερνούσε η επιστροφή ενα Χ ποσό, κατα λίγα ευρώ. Πήγα εκει και κράτησαν τον φάκελλο ως τον Σεπτέμβρη μου είπαν.
Ο Σεπτέμβρης ήρθε και δυο μέρες πριν αυτός μας φύγει, μου ήρθε η πολυπόθητη επιστροφή φόρου.
Ολος χαρά, την επόμενη μέρα έλαβα κι άλλο φάκελλο απο την Εφορία, με κόκκινα γράμματα και πριν τον ανοίξω σκέφτηκα οτι ποτέ δεν εχω λάβει κατι με κόκκινα γράμματα απο την εφορία, μιά ζωή μισθωτός χωρίς περιουσία, πλήρωνα και το παραμικρό σέντς και δεν όφειλα τίποτα.
Εγραφε μέσα οτι οφείλω 33 ευρώ απο αυτο το ποσό που μου επεστράφη μια μόλις μέρα πριν ... και με κεφαλαία γράμματα ειχε την σημείωση : ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ. Απαιτούσε δεν την πληρωμή της οφειλής εως τέλος Οκτώβρη.
Πέντε μέρες μετά πήγα να ρωτήσω τι έκανα λάθος και πού εχω υπαιτιότητα, πού φταίω δηλαδή. Μου απάντησαν οτι δεν εχουν περάσει τον φάκελλό μου ακόμα στο σύστημα και θα μου πούν σε δύο εβδομάδες !
Οταν ρώτησα γιατι μου δίνουν προθεσμία πληρωμής χωρίς να μου πούν πού και αν φταίω και ενω εγω δεν μπορώ να δώσω στο Κράτος προθεσμία πληρωμής των οφειλών του σε εμένα, έλαβα την απάντηση : "Ετσι λέει ο νόμος".
Να τη χαίρεστε την "ευνομία" κύριοι νομοθέτες, νομοπλάστες και εις Βουλήν των Ελλήνων παροικούντες με τα 58 ακίνητα ο καθένας ( που μαζι τα φάγαμε, αλλα εγω δεν εχω ουτε ενα ακίνητο ). Σιγά σιγά απομακρύνετε κάθε πολίτη απο το να δείξει εμπιστοσύνη στο Κράτος.
Και αυτο θα ειναι η τελική μας καταστροφή.
Με θλίβει μόνο το γεγονός οτι η μοίρα θα φέρει να δω αυτη την καταστροφή να συμβαίνει και δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα απο το να γίνω και εγω ενα ζώο που παλεύει να επιβιώσει με κάθε κόστος.
Η επόμενη σταγόνα, θα ξεχειλίσει το ποτήρι.
Ο λόγος ηταν οτι ξεπερνούσε η επιστροφή ενα Χ ποσό, κατα λίγα ευρώ. Πήγα εκει και κράτησαν τον φάκελλο ως τον Σεπτέμβρη μου είπαν.
Ο Σεπτέμβρης ήρθε και δυο μέρες πριν αυτός μας φύγει, μου ήρθε η πολυπόθητη επιστροφή φόρου.
Ολος χαρά, την επόμενη μέρα έλαβα κι άλλο φάκελλο απο την Εφορία, με κόκκινα γράμματα και πριν τον ανοίξω σκέφτηκα οτι ποτέ δεν εχω λάβει κατι με κόκκινα γράμματα απο την εφορία, μιά ζωή μισθωτός χωρίς περιουσία, πλήρωνα και το παραμικρό σέντς και δεν όφειλα τίποτα.
Εγραφε μέσα οτι οφείλω 33 ευρώ απο αυτο το ποσό που μου επεστράφη μια μόλις μέρα πριν ... και με κεφαλαία γράμματα ειχε την σημείωση : ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ. Απαιτούσε δεν την πληρωμή της οφειλής εως τέλος Οκτώβρη.
Πέντε μέρες μετά πήγα να ρωτήσω τι έκανα λάθος και πού εχω υπαιτιότητα, πού φταίω δηλαδή. Μου απάντησαν οτι δεν εχουν περάσει τον φάκελλό μου ακόμα στο σύστημα και θα μου πούν σε δύο εβδομάδες !
Οταν ρώτησα γιατι μου δίνουν προθεσμία πληρωμής χωρίς να μου πούν πού και αν φταίω και ενω εγω δεν μπορώ να δώσω στο Κράτος προθεσμία πληρωμής των οφειλών του σε εμένα, έλαβα την απάντηση : "Ετσι λέει ο νόμος".
Να τη χαίρεστε την "ευνομία" κύριοι νομοθέτες, νομοπλάστες και εις Βουλήν των Ελλήνων παροικούντες με τα 58 ακίνητα ο καθένας ( που μαζι τα φάγαμε, αλλα εγω δεν εχω ουτε ενα ακίνητο ). Σιγά σιγά απομακρύνετε κάθε πολίτη απο το να δείξει εμπιστοσύνη στο Κράτος.
Και αυτο θα ειναι η τελική μας καταστροφή.
Με θλίβει μόνο το γεγονός οτι η μοίρα θα φέρει να δω αυτη την καταστροφή να συμβαίνει και δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα απο το να γίνω και εγω ενα ζώο που παλεύει να επιβιώσει με κάθε κόστος.
Η επόμενη σταγόνα, θα ξεχειλίσει το ποτήρι.
Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010
Ενα βράδι ...
Του Οκτώβρη ενα βράδι, με τον καιρό πεισματικά να αρνείται να θυμηθεί τον παλιό του εαυτό,τότε, το 1968 που Οκτώβρη μήνα είχαμε χιόνια στη Θήβα απ' όσο μου 'χουνε πει οι μεγαλύτεροι, οι βάρκες λικνίζονται ανάλαφρα ανάμεσα στις ευθείες αντανακλάσεις στο ήσυχο κύμα απο τα φώτα της πόλης.
Ο Πειραιάς απέναντι έριχνε ανταύγειες στο σκοτεινό νερό.
Οταν τον πλησίασε ο λαχειοπώλης, εκείνος δεν άκουσε αμέσως, απορροφημένος στις σκέψεις του. Τον είχαν απορροφήσει εντελώς οι σκέψεις, τα φώτα τον υπνώτιζαν και, άγνωστο για πόσην ώρα, ο κόσμος είχε πάψει να υπάρχει. Υπήρχε μόνο ενας ψίθυρος απο το αεράκι κι ενα σούσουρο μακρινό απο την λεωφόρο πιο πίσω όπου μανιασμένα τροχοφόρα μετέφεραν ανθρώπους σε προορισμούς διασταυρούμενους, αχ και νά 'μουν ενας θεός, να βλέπω απο ψηλά τόσες διαδρομές, κάθε μια, και μιά μοναδική ιστορία.
Η δική του ιστορία δεν ενδιέφερε κανέναν.
Μάλλον όσοι τον αγαπούσαν θα θελαν πολύ να ξέρουν, μα κράταγε μυστική την ύπαρξη τόσων διαδρομών, για τον εαυτό του. Η δικιά του φωτεινή γραμμή δεν ειναι σαν αυτές που σκίζουν το σκοτάδι, που στράφτουν πάνω στο νερό. Είναι μια αλλόκοτη πορεία, όπως τα σύννεφα που συνέχεια αλλάζουν και δε στεριώνουν σε μιά μορφή πάνω απο δυό λεπτά.
Δυό παιδιά παίζουν στην άκρη του μώλου, ενα ζευγαράκι κάθεται στο παγκάκι δέκα πέντε μέτρα πιο 'κει, κι ενας τύπος που μοιάζει πιο πολύ με περιπτερά, σούρνει ενα καρότσι με κάποιο μωρό μεσα, προφανώς. Πολύ πιο μακριά, δυό νέα κορίτσια κρατάνε απο ενα τεράστιο στρογγυλό γλυφειτζούρι και χαζογελάνε πανευτυχείς.
Ολα ειναι πάνω στη σκηνή, κι εκείνος νιώθει θεατής, μόνο που κατα παράξενο τρόπο ειναι πρωταγωνιστής σε ενα θέατρο που δεν τον κάλεσαν να μπεί. Απλά βρέθηκε εκεί.
Δεν ξέρω πόση ώρα είχε περάσει οταν συνειδητοποίησε οτι κάποιος καθόταν πίσω του.
- Θα πάρεις λαχείο Γιάννη ; Μπορεί να είναι τυχερό ...
- .... !!!! Μιχάλη !!!! ρε συ τι κάνεις εδώ ;
- Λαχεία πουλάω, τι λες να κάνω ;
- Ρε συ θα με τρελάνεις ; Πόσην ώρα εισαι εδώ ;
- Δεν ξέρω, κανα τέταρτο ίσως ...
- Και δε μιλάς ρε μαλάκα ; Πωωωω σόρρι ταξίδευα ... σκεφτόμουν ...
- Το είδα. Πάντα σκεφτόσουν πολύ, ελπίζω να σου βγήκε σε καλό. Ενα σε λήγοντα 14 ;
- Ρε Μιχάλη τι 14 ; Πού χάθηκες ; Πάνε 15 χρόνια που 'χω να σε δώ !
- ... άστα ... διαδρομές, παραδρομές, ... εκδρομές. μεγάλη ιστορία.
- Ρε μαλάκα με πέθανες ... πωωω τι γίνεσαι ρε συ ;
- Φίλε ... πρέπει να πάω σπίτι, είναι κι αργά, εχω να περάσω κι απο Πειραιά σε λίγο, πάρε λαχείο σου λέω. Μπορεί να 'ναι τυχερό.
- Φέρε ενα ρε να λήγει στο γαμημένο το 14 αλλα λέγε ρε, πού χάθηκες ;
Το παράτησες το μπόξ ; Η Σουηδέζα η γυναίκα σου ; κάνατε παιδιά ; πες ρε !
- Γιάννο ... υπάρχει ενα ψητοπωλείο στο Μενίδι, ο "Πειρασμός", ελα ενα βράδι αργά όποτε θες απο κει να τα πούμε, εκει δουλεύω τα βράδια. Πάρε το λαχείο σου.
Το λαχείο πληρώθηκε και οι δύο παλιοί φίλοι χαιρετήθηκαν τόσο σιωπηλά, όσο ο τζίτζικας το χειμώνα. Απόμεινε να σκέφτεται τι στι καλό συμβαίνει ρε γαμώτο ; ... κι ενα χαρτί στα χέρια του ηταν οτι είχε απο ενα παλιό φίλο που ειχαν περάσει μαζι μέρες και νύχτες δύσκολες, με ψωμί και κρεμμύδι για μεσημεριανό, χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά. Και να, που η μοίρα τό 'φερε, ο ένας μετά απο τόσο καιρό να πουλήσει τύχη για λεφτά, στον άλλον ....
Εκείνο το βράδι ηταν τόσο μακρύ που ανθρώπου νούς μονάχα μπορεί να φτιάξει μια φωτεινή διαδρομή πάνω στη νύχτα να δείχνει την πορεία του.
Ο Πειραιάς απέναντι έριχνε ανταύγειες στο σκοτεινό νερό.
Οταν τον πλησίασε ο λαχειοπώλης, εκείνος δεν άκουσε αμέσως, απορροφημένος στις σκέψεις του. Τον είχαν απορροφήσει εντελώς οι σκέψεις, τα φώτα τον υπνώτιζαν και, άγνωστο για πόσην ώρα, ο κόσμος είχε πάψει να υπάρχει. Υπήρχε μόνο ενας ψίθυρος απο το αεράκι κι ενα σούσουρο μακρινό απο την λεωφόρο πιο πίσω όπου μανιασμένα τροχοφόρα μετέφεραν ανθρώπους σε προορισμούς διασταυρούμενους, αχ και νά 'μουν ενας θεός, να βλέπω απο ψηλά τόσες διαδρομές, κάθε μια, και μιά μοναδική ιστορία.
Η δική του ιστορία δεν ενδιέφερε κανέναν.
Μάλλον όσοι τον αγαπούσαν θα θελαν πολύ να ξέρουν, μα κράταγε μυστική την ύπαρξη τόσων διαδρομών, για τον εαυτό του. Η δικιά του φωτεινή γραμμή δεν ειναι σαν αυτές που σκίζουν το σκοτάδι, που στράφτουν πάνω στο νερό. Είναι μια αλλόκοτη πορεία, όπως τα σύννεφα που συνέχεια αλλάζουν και δε στεριώνουν σε μιά μορφή πάνω απο δυό λεπτά.
Δυό παιδιά παίζουν στην άκρη του μώλου, ενα ζευγαράκι κάθεται στο παγκάκι δέκα πέντε μέτρα πιο 'κει, κι ενας τύπος που μοιάζει πιο πολύ με περιπτερά, σούρνει ενα καρότσι με κάποιο μωρό μεσα, προφανώς. Πολύ πιο μακριά, δυό νέα κορίτσια κρατάνε απο ενα τεράστιο στρογγυλό γλυφειτζούρι και χαζογελάνε πανευτυχείς.
Ολα ειναι πάνω στη σκηνή, κι εκείνος νιώθει θεατής, μόνο που κατα παράξενο τρόπο ειναι πρωταγωνιστής σε ενα θέατρο που δεν τον κάλεσαν να μπεί. Απλά βρέθηκε εκεί.
Δεν ξέρω πόση ώρα είχε περάσει οταν συνειδητοποίησε οτι κάποιος καθόταν πίσω του.
- Θα πάρεις λαχείο Γιάννη ; Μπορεί να είναι τυχερό ...
- .... !!!! Μιχάλη !!!! ρε συ τι κάνεις εδώ ;
- Λαχεία πουλάω, τι λες να κάνω ;
- Ρε συ θα με τρελάνεις ; Πόσην ώρα εισαι εδώ ;
- Δεν ξέρω, κανα τέταρτο ίσως ...
- Και δε μιλάς ρε μαλάκα ; Πωωωω σόρρι ταξίδευα ... σκεφτόμουν ...
- Το είδα. Πάντα σκεφτόσουν πολύ, ελπίζω να σου βγήκε σε καλό. Ενα σε λήγοντα 14 ;
- Ρε Μιχάλη τι 14 ; Πού χάθηκες ; Πάνε 15 χρόνια που 'χω να σε δώ !
- ... άστα ... διαδρομές, παραδρομές, ... εκδρομές. μεγάλη ιστορία.
- Ρε μαλάκα με πέθανες ... πωωω τι γίνεσαι ρε συ ;
- Φίλε ... πρέπει να πάω σπίτι, είναι κι αργά, εχω να περάσω κι απο Πειραιά σε λίγο, πάρε λαχείο σου λέω. Μπορεί να 'ναι τυχερό.
- Φέρε ενα ρε να λήγει στο γαμημένο το 14 αλλα λέγε ρε, πού χάθηκες ;
Το παράτησες το μπόξ ; Η Σουηδέζα η γυναίκα σου ; κάνατε παιδιά ; πες ρε !
- Γιάννο ... υπάρχει ενα ψητοπωλείο στο Μενίδι, ο "Πειρασμός", ελα ενα βράδι αργά όποτε θες απο κει να τα πούμε, εκει δουλεύω τα βράδια. Πάρε το λαχείο σου.
Το λαχείο πληρώθηκε και οι δύο παλιοί φίλοι χαιρετήθηκαν τόσο σιωπηλά, όσο ο τζίτζικας το χειμώνα. Απόμεινε να σκέφτεται τι στι καλό συμβαίνει ρε γαμώτο ; ... κι ενα χαρτί στα χέρια του ηταν οτι είχε απο ενα παλιό φίλο που ειχαν περάσει μαζι μέρες και νύχτες δύσκολες, με ψωμί και κρεμμύδι για μεσημεριανό, χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά. Και να, που η μοίρα τό 'φερε, ο ένας μετά απο τόσο καιρό να πουλήσει τύχη για λεφτά, στον άλλον ....
Εκείνο το βράδι ηταν τόσο μακρύ που ανθρώπου νούς μονάχα μπορεί να φτιάξει μια φωτεινή διαδρομή πάνω στη νύχτα να δείχνει την πορεία του.
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)