Γιατι σχολιάζω αλλού ;
Επειδη θέλω να βγάλω τις σκέψεις μου έξω, να μιλήσω, να πώ, να μοιραστώ.
Επειδή γουστάρω κάπου να πώ οσα δεν υποψιάζονται άλλοι οτι μπορεί να εχω στο μυαλό μου, μέσα μου, επειδή όσο ζώ παλεύω να σκαλίζω τις πτυχές ενός αγάλματος που δεν θα τελειώσει ποτέ. Θα μείνει ατελείωτο ακόμα κι οταν θα 'χουμε φύγει πιά.
Σαν να θέλω να τελειοποιήσω λεπτομέρειες που πολλοί δεν βλέπουν, ούτε θα δούν, μόνο εγω τις βλέπω, κι ίσως και κάποιοι που αγαπάω θα δούν.
 |
| Βήματα κι ανάσες, διαδρομές σε μονοπάτια ... |
Γράφω λοιπον :
Κανένα πράγμα δεν ειναι πιο δυνατά μοναδικό, απο την ανάσα.
Κάθε ανάσα ειναι μοναδική, δεν θα ξανάρθει. Ετσι ειναι, δεν αλλάζει.
Κάθε ανάσα που μοιραστήκαμε με εναν άλλον άνθρωπο, ειναι αυτη που μοιραστήκαμε τότε με αυτόν και δεν θα ξανάρθει.
Κάθε στιγμή μας ειναι μοναδική.
Κάθησε σε μιά παραλία τη νύχτα ... θα ακούς τα κύματα.
Κάθε κύμα και δυό ανάσες, κάθε κύμα μοναδικό, αυτό δεν θα ξανάρθει, μαζι κι οι δυό αυτές ανάσες σου. Απόλαυσε τα και τα δύο, και το κύμα, και τις ανάσες σου σαν να ειναι πολύτιμες κι όχι αυτονόητα δοσμένες αιώνια.
 | |
| Μεινε τη μέρα να ακούς και να βλέπεις το κύμα, μέτρα πόσες ανάσες και πόσα κύματα |
 |
| Μεινε το βράδι να ακούς το κύμα, να βλέπεις το φεγγάρι επάνω του καθώς ανασαίνεις |
 |
| Το χάδι της γιαγιάς στον εγγονό ... κι αυτό μοναδικό και πολύτιμο |
Κρατιέται η ζωή μωρέ ; Προχωράει ... και φεύγει και φεύγει.
Καλημέρα μας.
Εχεις δίκιο για να ζωγραφίζουμε τις εικόνες γράφουμε να κρατάμε τα συναισθήματα,τη ζωή εκεί,παγωμένη στα ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφο συγκινητικό ποιητικό θα'λεγα!
Αυτό το κρατώ:"σο ζώ παλεύω να σκαλίζω τις πτυχές ενός αγάλματος που δεν θα τελειώσει ποτέ"
Αυτό
στ'αφιερώνω!
http://www.youtube.com/watch?v=auWnKzpHhDA&feature=player_embedded
Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει εδώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚια να σου πω, καλύτερα το "άγαλμα" να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Να γεμίζει ανάσες, να ζωντανεύει, να κρατά μνήμες, αλλά να μην τελειώσει.....
Καλό βράδυ
:-)
Τζονάκο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήνεώτατη η γιαγιά που χαϊδεύει τον εγγονό! Τουλάχιστον έτσι φαίνεται από πίσω.
Τώρα τι να πω;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς έχουε χειμώνα...
ακόμαααα...
(βαρέθηκα)
Ευτυχώς εσύ περνάς καλά...
Ετσι, δεν κρατιεται η ζωη....Φευγει. Γι αυτο ας την ζουμε οσο καλυτερα μπορουμε, να μην την αφημουμε να φευγει ασκοπα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλα να περνας φιλε!
Εσείς ξέρετε, γράφετε κι εσείς όμορφα πράγματα και θα μείνουν εκεί γραμμένα για καιρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήzoyzoy
η προσπάθεια να κρατήσουμε ζωντανά τα πάντα, ακόμα και στιγμές της ζωής σε εικόνες μοιάζει μάταιος κόπος αφου η κάθε στιγμή ειναι τόσο μοναδική όσο κι κάθα ανάσα μας.
Θυμήθηκα κάποιον που τραβούσε μεχρι κι 150 φωτογραφίες κάθε μήνα, την εποχή των φιλμ... οχι σαν τωρα με τις ψηφιακές... κι ειχε γεμίσει 15 άλμπουμ για να χει όσο πιο πολλές στιγμές μπορούσε.
Μεχρι που δεν ειχε πού να βάλει τόσα άλμπουμ και το ξανασκέφτηκε, αποφάσισε να κρατά πιο πολλές στιγμές στο μυαλό του μεσα.
Τελος πάντων, άλλη ιστορία αυτή.
Η αφιέρωση τέλεια ! Σ ευχαριστώ πολύ.
Πέρασα να αφήσω μιαν ανάσα και να επιστρέψω στη πεζή πραγματικότητά μου.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ταξίδεψες με το κείμενο και τις φωτογραφίες σου....
ΥΓ. Αλήθεια, δίκιο έχει η Μερόπη, σαν πολύ νέα δεν είναι για "γιαγιά" η κυριούλα της φωτογραφίας ???
Εκτός κι αν μικροδείχνει....
Bάσσια
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ.
Ηθελα να γράψω όπως ακριβώς νιώθω.
Τωρα με τέτοια ζέστη θέλω να γράψω κατι δροσερο, χαχαχα, πώς θα γίνει αυτό ;
Καλά να περνάς.
Artanis
ΑπάντησηΔιαγραφήΠωπω... χειμώνας εκει !
Ειστε ανάποδα, γι αυτό :))
Καλά περνάω, προσπαθώ δηλαδη με αυτον τον καύσωνα ...
Μερόπη και dyosmaraki,
μιά γυναίκα μπορεί να κάνει παιδί στα 19-20 της και το παιδί αυτό να κάνει επίσης ενα παιδί στα 20 της, οπότε ειναι επόμενο η πρώτη να ειναι γιαγιά απο τα 40 της.
Η κυρία της φωτογραφίας ειναι γύρω στα 48-49, μου ειναι άγνωστη και δεν θα έβαζα αυτη τη φωτογραφία αν φαίνονταν πρόσωπα, μάλιστα ειχε και δεύτερο εγγόνι και τα είχε παει στην θάλασσα εκείνη την ημέρα.
Ξέρω γω ; Μπορεί να ηταν και θεία τους.
Α, dyosmaraki ωραία ανάσα ! Δροσιστική :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροχωράει...προχωράει...φεύγει...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι δεν ξανάρχεται πίσω...
Γι'αυτό πρέπει να την περάσουμε...με όσες περισσότερες εμπειρίες και βιώματα μπορούμε!!
Και αν μάλιστα μπορούμε να τις αποτυπώσουμε και σε ένα χαρτί...καλό είναι αυτό!!
Να'σαι καλά Τζονάκο!!!
Και ένα τραγουδάκι για ανάσες...
http://www.youtube.com/watch?v=OQhx0HJhfJ4
:)
Φεύγει η ζωη Τζονυ και μάλιστα πιο γρήγορα από όσο θα θέλαμε. Τρέχουμε και εμείς τα προλάβουμε, να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα πραγματα, να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη...
ΑπάντησηΔιαγραφή"...όσο ζώ παλεύω να σκαλίζω τις πτυχές ενός αγάλματος που δεν θα τελειώσει ποτέ..." απλά καταπληκτικό.
Να είσαι καλά φίλε!
Τζονάκο φτιάχνεις τη μόδα. Γιαγιά με τατουάζ.
ΑπάντησηΔιαγραφήSwell κι εσυ τη γιαγιά πρόσεξες ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον.
Ενω τις άλλες εικόνες δεν τις σχολίασε κανείς.
Δεν πειράζει, εγω βάζω τις εικόνες που θέλω εγω να βάλω γιατι αυτές κατι λένε σε εμένα πρώτα και μετά δένουν λίγο ή πολύ με το κείμενο.
Το τι βλέπει καθένας μπορεί να χει να κάνει με το τι θέλει να δεί.
Θα σου πώ με άλλο τρόπο κατι σχετικό με τις εικόνες στα μπλογκς, θα δεις οτι ο κάθε άνθρωπος βλέπει εντελώς διαφορετικό πράγμα σε μία εικόνα, ή εντοπίζει μία εικόνα με κριτήρια πολυ διαφορετικά απο αυτά που θα νομίζαμε.