Tα παιδιά του 12ου αιώνα άκουγαν τα παραμύθια απο την γιαγιά και τον παππού, με ιστορίες για ξωτικά, νεράϊδες, πρίγκηπες, δράκους και παλάτια, κι ετσι έμπαιναν στην σφαίρα του ονείρου, του υπερφυσικού, του φανταστικού και του αδύνατου που γινόταν εφικτό μόνο στα παραμύθια.
Αιώνες μετά, ανάβεις το Χbox ή το Playstation και δίνεις στα παιδιά ενα παραμύθι που μπορούν να μπούν μέσα σε αυτό με το χειριστήριο,, να περιηγηθούν και να πρωταγωνιστήσουν.
Ετσι κι αλλιώς, η συνταγή είναι η ίδια :
Το καλό εναντίον του κακού.
Και συχνά ο κακός εναντίον πιο κακών ακόμα.
Μας μάθανε οτι πάντα υπάρχει καλός και κακός.
Κι ετσι ψάχνουμε πάντα εναν κακό.
Κάτι άλλαξε όμως, τι είναι αυτό, δεν ξέρω αλλα το νιώθω.
Σαν να χουμε μόνο κακούς και λιγότερο κακούς ενα πράγμα.
Απλά έχουν αραιώσει επικίνδυνα τα happy endings. :-) Καλημέρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλαξε το ότι μας γαμάνε πλέον και τη φαντασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα χάππι εντ ειναι πιο σπάνια, και οι εποχές δεν αφήνουν πολύ χώρο για φαντασία και παραμύθι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει λέει να μαστε προσγειωμένοι
( τι ; )
Όχι ρε παιδιά, χωρίς φαντασία και όνειρα η ζωή είναι πολύ πιο άχαρη :-) Δεν πειράζει, ας μην συγκαταλέγομαι στους ιδιαίτερα προσγειωμένους!
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Οχι "ΣΑΝ"...ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεμπιπτόντως... διόρθωσέ το "λιγότερο κακούς ενα πράγμα"
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γειάσου Τζονάκο και πάλι!!!έχεις δίκιο...(και πότε δεν έχεις άλωστε;;)...ίσως πιστέυω ότι αυτά τα σημερινά 'ηλεκτρονικά παιχνίδια και παραμύθια'που λές να είναι πολύ πιό επιβλαβή για τον ψυχικό κόσμο των παιδιών....ίσως ήταν πολύ καλύτερα όταν απλώς τα άκουγαν από το στόμα της γιαγιάς αυτά τα παραμύθια ή τα διάβαζαν απλώς από τα βιβλία...γιατί τότε δεν έβλαπταν τόσο τον ψυχικό τους κόσμο όπως σήμερα...τότε τους πρόσφεραν κάτι έτρεφαν τη ψυχή τους....τώρα πιά μόνο παραμύθια δεν είναι αυτά που πλασάρουν οι όποιες εταιρίες παιχνιδιών κτλ,κτλ και οι όποιοι διεστραμμένοι και ανώμαλοι που μέσα από όλα αυτα τα σκουπίδια που πλασάρουν θέλουν να διαμορφώσουν συνειδήσεις,χαρακτήρες,και να φτιάξουν ίσως και στρατιές από αυριανούς ανώμαλους επίσης,ψυχασθενείς,διεστραμμένους...γιατί μη ξεχνάμε ότι το παιχνίδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο και με την διαμόρφωση και εξέλιξη της πρωσοπικότητας του παιδιού και το χαρακτήρα του...και του αυριανού ενήλικα....Με αγάπη,Ηλιαχτίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να διορθώσω ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοώ :
- Κακούς
- Λιγότερο κακούς
Καλούς όχι :)
@ Ηλιαχτίδα δεν μπορούμε να ζούμε στα παραμύθια αλλα μηπως ο Αη Βασίλης και ολα αυτά δεν ειναι ενα παραμυθάκι που το γιορτάζουμε όλοι ;
Ετσι για να χουμε την ιδέα οτι υπάρχουν παραμύθια.
Πολύ σωστή η προσέγγιση φίλε.... Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σαν να χουμε μόνο κακούς και λιγότερο κακούς ενα πράγμα"
Δεν μπορείς να έχεις μόνο κακούς και ταυτόχρονα λιγότερο κακούς! Κάτι θέλει εκεί :))
Καλό ΠΣΚ.
Επικράτησε ο Μεφιστοφελής. Ο ίδιος λέει πως προϋπήρχε της δημιουργίας του κόσμου γιατί πριν το εγένετο φως ήταν το χάος και το σκότος.Και σε αυτό θα καταλήξουμε, λέει. Χα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖούμε το aftermath της συντέλειας και γκρινιάζουμε; :)
Υπάρχει και η δαιμονοποίηση. Όπως πχ συμβαίνει τώρα με το Ίντερνετ, όπου προσπαθούν να το δαιμονοποιήσουν (αυτοκτονίες, δολοφονίες, παιδεραστίες κτλ). Ίσως γιατί δεν μπορούν να το ελέγξουν απόλυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος ξέρει...
καλοί υπάρχουν μόνο στο playstation! Αντε και στο Xbox..
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Κακος,κακοτερος.kostas vrakas!!χαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνυσηχον πνευμα tzonakos !
Και φυσικα συνεχιζουν να υπαρχουν και καλοι!!
Για μενα κακος γινεται ο αλλος,μονο αν του το επιτρεψεις!!
Υγ ..τωρα,τα παραμυθια ειναι για τα παιδια και τους φηφοφορους!Ευτυχως δεν εμπιπτω!...
Καλησπερα!
Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει το ροζιασμένο της γιαγιάς χέρι οταν αυτη μας έλεγε παραμύθια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε τα παραμύθια μπορούν να αντικατασταθούν αλλά ούτε και τα παιχνίδια που κάναμε στις αλάνες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλοι καιροί; Πάντως εγώ τους προτιμώ. Το 'τώρα" είναι πολύ καθώς πρέπει και δήθεν.
Καλησπέρα!
Καλησπέρα ΜαρίαΚ-Π. έχεις δίκιο για το δήθεν. Το καθως πρέπει ειναι ματαιόδοξο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι να ρχεσαι να γράφεις εδώ.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Με κάνεις και κοκ΄κινίζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να μην σε πειράζει που εμπνεύστηκα από το ποστ σου και ανέβασα ποστ με αντίστοιχες προεκτάσεις και παρόμοια θεματολογία.
Καλό βράδυ!
Οχι μόνο δεν με πειράζει καθόλου αλλα χαίρομαι κιόλας :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα γράφεις και πολυ καλά !
Στο Grand thief που είναι και από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια στο play station δεν πρόκειται περί καλού ήρωα που χειρίζεται ένα παιδί εναντίον κακών. Αλλά για έναν μαφιόζο κλέφτη που δέρνει κόσμο μέχρι θανάτου κλέβει αυτοκίνητα μηχανές όπλα λεφτά και προσπαθεί να βγάλει εις πέρας μια αποστολή του υποκόσμου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτόν τον ήρωα ταυτίζετε…από αυτόν τον ήρωα δημιουργεί πρότυπα!!!
Τι σχέση μπορεί λοιπόν να έχει η διαπαιδαγώγηση των κλασικών παραμυθιών και εκείνη των video games?
Έλα μωρέ Τζονάκο, είναι γνωστό ότι... οι κακοί είναι στη φυλακή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:Ρ
Πέρα από την πλάκα όμως έχεις πολύ δίκιο!
Τα παιχνίδια σήμερα είναι πολύ βίαια, τόσο που εγώ τρομάζω!
Φιλιά
Eννοείς το grand Theft Auto, Λίλυ. Ναι, ειναι κάποιος που κάνει οτι γουστάρει, κλέβει, σκοτώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μύνημα παίρνει ενα παδί απο αυτό ;
@ Ενεσούλα και οι τρελοί υποτίθετα οτι είναι "μεσα". Εμείς οι "εξω" λέει ειμαστε καλοί και λογικοί...