Kατ' αρχήν θέλω να πώ στην αγαπητή συνβλογκίτια που με ανακάλυψε ( ισως και να το θελα να γίνει αυτό ) οτι νιώθω καλά που έστω κι ενας με διαβάζει, αν εχω φυσικά κατι να πώ. Κι εγω διαβάζω ανθρώπους που έχουν πολλά να πούν, συνήθως πίσω απο τις λέξεις.
Να σαι καλά !
Και ας κρατήσουμε αυτο τον χώρο καθαρό απο "σκουπίδια" ... μι πιάν'ς ;
--------------------------------------------------------
Τωρα γιατι Παρασκευιάτικα μ' έπιασε το παράπονο πάλι δεν ξέρω, ή μάλλον ξέρω αλλα πρέπει να το ξεχάσω. Ας προσποιηθώ οτι θα περάσω καλά το Σ/Κ.
Κάποιοι την είδαν καουμπόηδες εχτές και πλακώθηκαν μεταξύ τους χοντρά, δηλώνοντας Πράσινοι εναντίον Κόκκινων ! Ωραία πράγματα ! Να τους χαίρεστε !
---------------------------------------------------------
Αυτο εδω αφιερωμένο σε σένα, που μπορεί και να μη το διαβάσεις ποτέ :
Δεν ειμ' εδω, δεν εισ' εκεί,
δεν βρίσκουμε πια χρόνο,
ενα λεπτό τη μέρα και δύο πιο μετά,
δεν φτάνει, δεν δίνει, δεν μένει,
εξατμίζεται.
Κατάντησε εφιάλτης πια,
να βλέπω τ' όνομά σου,
στη λίστα με τους φίλους μου μαζί,
να ψάχνω τα χείλη της νοστιμιάς σου.
Δεν θα ρωτήσω πια ξανά,
αν το θελες ή όχι,
μη με ρωτήσεις ούτ' εσύ,
αν έφυγα ή αν θα ρθω.
Θα μαι σίγουρος πως ήταν ψέμμα
θα μαι γρήγορος στο ρέμα,
με φόρα να ξαναβγώ απο την άλλη,
εκει για μια φορά θα χαιρετήσω,
και μην με είδες...
γύρνα αλλού, πήγαινε όπου σε πάει,
δεν θα συναντηθούμε,
παρα μόνο πολύ αργότερα,
σε ενα σκηνικό χορού σε ημίφως,
με το ζόρι να βλέπω τα μάτια σου,
να μη ξερω αν κοιτάς,
να μην θέλω να μάθω, ούτε και θα ρωτήσω.
Θα ξέρεις εσυ τουλάχιστον.
Ετσι κι αλλιώς το χεις πάρει απόφαση να αυτοκαταστραφείς.
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2007
Τρίτη 27 Μαρτίου 2007
Μη ρωτάτε το φεγγάρι - Don't ask the moon
Κι άλλη μέρα πέρασε, να σε περιμένω
κι άλλο Σαββατόβραδο, έφυγε χαμένο
Κι ο καημός με άρπαξε, πάλι απ' τον ώμο
θάμπωσαν τα μάτια μου, να κοιτώ στο δρόμο
Άμα δείτε το φεγγάρι
να του πείτε να μη βγει
να μη δει τα δάκρυά μου
που πλημμύρισαν τη γη
Το σκοτάδι χίμηξε απ' το παραθύρι
το κρασί σου πάγωσε μέσα στο ποτήρι
Φάνηκαν στο πέλαγο κάτι πυροφάνια
πέλαγος ατέλειωτο κι η δική μου ορφάνια
Άμα δείτε το φεγγάρι...
If you see the moon,
tell it to keep staying in the dark,
so it won't see my tears,
that they flooded the ground...
( From a greek song by Marinella )
Σάββατο 24 Μαρτίου 2007
Κυριακή 11 Μαρτίου 2007
Daily life - in the bathroom
Πωπω πόσα σωληνάρια έχει πάνω το μπάνιο,
ωχαμάν τι θα κάνω με τόσα σωληνάρια ;
Ενα η οδοντόκρεμα, ενα ο ζελές, ενα κείνη η αλοιφή,
α ναι κι ενα μπουκαλάκι οινόπνευμα, κι ενα ..τι ν' αυτο τεσπα.
πωπω δεν ηξερα οτι ειχα τόσα πολλά,
τι θα κάνω τώρα, τι θα απογίνω ;
Πρέπει επειγόντως να βρώ άκρη.
Τα πράσινα σωληνάρια πρέπει να πάνε στη μέση,
τα άσπρα δεξιά, χμμμ εκείνο το μπλε που να το βάλω, τι είναι ;
Ειναι αντιβρωμίξ για μασχάλη αριστερή, θα το σπρώξω πιο κει.
Αφρός ξυρίσματος-1, αφρός ξυρίσματος-2, πισω πισω αυτά.
Αφτερ σέηβ για μετά το σέηβ, ωραία, κοντεύει να τελειώσει.
Οτνα πάω να πάρω άλλο θα αισθανθώ σαν να ψωνίζω καλλυντικά !
Βρε μανία οι γυναίκες με τα καλλυντικά....
Κατω η χούντα των σωληναρίων ! Μόνο παιδιά του σωλήνα.
Μα γιατι να μην εινα όλα μεσα σε βάζα ; Σε βαζάκια, σαν γλυκό ενα πράμα.
Να παίρνεις οδοντόκρεμα με το κουταλάκι, να βάζεις επάνω... μμμμ ...μούρλια !
Βαζάκι με αφτρεσχέηβ -για μετά είπαμε- βαζάκι με ζελέ, βαζάκι με οινόπνευμα κλπ κλπ.
Θα γίνω φάν των βαζακίων, αυτό ήτανε !
Γυάλινα, να πλένονται και ν' αστράφτουν. Χα !
Πέμπτη 1 Μαρτίου 2007
Μάρτης 2007 - March 2007
Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη, κάθε Μάη
το τρενάκι της ψυχής μου ξεκινάει
και στης νιότης με γυρίζει τα λημέρια
στα μεγάλα τα ζεστά μου καλοκαίρια
Τα γλυκά μου βασανάκια τ’ ανοιξιάτικα
μου ραγίζουν την καρδούλα κυριακάτικα ...
Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη, κάθε Μάη
χελιδόνι η καρδιά μου και πετάει
και θυμάμαι κάτι αγάπες περασμένες,
γελαστές και τρυφερές και πονεμένες...
...περασμέεεεενεεεςςςς... κάθε Μάρτη ....
το τρενάκι της ψυχής μου ξεκινάει
και στης νιότης με γυρίζει τα λημέρια
στα μεγάλα τα ζεστά μου καλοκαίρια
Τα γλυκά μου βασανάκια τ’ ανοιξιάτικα
μου ραγίζουν την καρδούλα κυριακάτικα ...
Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη, κάθε Μάη
χελιδόνι η καρδιά μου και πετάει
και θυμάμαι κάτι αγάπες περασμένες,
γελαστές και τρυφερές και πονεμένες...
...περασμέεεεενεεεςςςς... κάθε Μάρτη ....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)