Πώς τα φέρνει η ζωή

Στις 25 Δεκεμβρίου του 2004, ενα κοριτσάκι, η Νέλλη, πήρε για δώρο Χριστουγέννων μιά κιβωτό του Νώε, πλαστική, με δεκάδες μικρά ζωάκια μέσα.
Την επόμενη μέρα, χτύπησε το τσουνάμι εκεί που είχαν πάει με την οικογένειά της για διακοπές, κάπου στο Πουκέ της Ταϊλάνδης.
Ειρωνία ! Μιά κιβωτός  χρειαζόταν για να σωθούν οι 140.000 άνθρωποι που χάθηκαν τότε στις λάσπες. 

Κάποτε, γεννήθηκαν δύο δίδυμα αδέλφια, κωφάλαλα.
Μεγάλωσαν μαζί, έζησαν μαζί, έμεναν μαζί, δούλευαν μαζί.
Και πρόσφατα, έμαθαν οτι θα έχαναν και το φώς τους.
Και ζήτησαν να τους γίνει ευθανασία.
Δεν άντεχαν στη σκέψη οτι δεν θα μπορούσαν να στηρίξουν ο ένας τον άλλον πια.

Μιά γυναίκα πέθανε στο εξοχικό της κάπου στην Αίγινα πριν 12  χρόνια.
Την ανακάλυψαν μόλις τώρα.
Πώς λένε, δεν σε ήξερε κανείς ; Αυτό.

Ο μικρός Παντελής έπαιζε με μία μπάλλα.
Στην πλατεία.
Οταν πήγε να μαζέψει την μπάλλα  απο το δρόμο, ενα αυτοκίνητο τον απέφυγε την τελευταία στιγμή. Ο μικρός συνέχισε να παίζει.
Το αυτοκίνητο καρφώθηκε στο φανάρι, το φανάρι έπεσε πάνω σε διερχόμενο δίκυκλο το οποίο πέφτοντας κάτω σύρθηκε για τέσσερα-πέντε μέτρα μέχρι να πετύχει έναν νεαρό στο πόδι.
Ο νεαρός ήταν αστέρι του  μπάσκετ πολλά υποσχόμενο.
Δεν ξανάπαιξε μπάσκετ απο τότε.

Στις γραμμές του τραμ στη Γλυφάδα, σκύβω να πιάσω  ενα κέρμα που μου έπεσε.
Σηκώνομαι και το τραμ περνάει 2 εκατοστά απο το κεφάλι μου.
Ο οδηγός σταμάτησε και με ρώτησε : "είσαι με τα καλά σου ;" ...
Δεν είχα ακούσει το τράμ να έρχεται, γαμημένη χάλια-ακοή.

Παρα τρίχα ή και τρίχα τι σε περιμένει δεν ξέρεις.
Αλλά να ετοιμάζεσαι γι αυτό, καλό έιναι.