Αυτο τον καιρό, πάνε μήνες πολλοί, παρακολουθείς αδύναμος να κάνεις και πολλά. Σαν θηρίο σε κλουβί.
Αυτη την εξαθλίωση των πολιτών αυτού του τόπου με τον υπέροχο ήλιο και τους εξω-καρδιά ανθρώπους, κάποιοι δεν την έχουν συνειδητοποιήσει, αφου ειναι απασχολημένοι με την προστασία των τραπεζών σε βαθμό νταβαντζιλίκι, αλλα επίσης απασχολημένοι με την επιβίωσή τους στο πολιτικό σκηνικό.
Δηλαδή τους δόθηκε εξουσία με τις ψήφους [ή και χωρίς ψήφους] και εργάζονται άοκνα για να συνεχίσουν να επιβιώνουν προνομιακά και παρασιτικά. Το σύστημα τους επιτρέπει να ζουν παρασιτικά σε βάρος των υπολοίπων αφου τους προστατεύει με ασυλίες αλλα και τους θρέφει.
Νομοθετούν οτιδήποτε τους εξυπηρετεί, δεν αγγίζουν οτιδήποτε δεν τους συμφέρει, όπως η Εκκλησία και οι Τράπεζες και επιδιώκουν να εκλεγούν ξανά για να μας ...ξανασώσουν.
Προσπαθείς να παραμείνεις νηφάλιος, παύεις να θες να δώσεις λογικές εξηγήσεις στα πράγματα, βασιζόμενος σε σταθερές όπως Δημοκρατία, Αξιοκρατία, Δικαιοσύνη. Δε γίνεται να μην εχεις μερικές σταθερές αξίες.
Και μετά, βλέπεις οτι και αυτές τις σταθερές αξίες τις έχουν κάνει λάστιχο, ακορντεόν, να μεταβάλλονται κατα βούληση όχι του κόσμου, αλλα των εξουσιών. Και γελάς με το χάλι, αλλα κοιτάς γύρω μη τυχον και σου την πέσει εξαγριωμένος άνεργος επειδή γελάς. Δεν ξέρει γιατι γελάς. Για να μην τρελαθείς, γελάς, με το χάλι των αστείων για να μη πω τίποτ' άλλο "σωτήρων μας".
Και μετά, προσπαθείς να ξεχαστείς πηγαίνοντας βόλτα, ή παρακολουθώντας ενα ματς ή απλά για ενα καφέ με φίλους -αν εχεις λεφτά για καφέ έξω.
Αλλα δε μπορείς ούτε εκει να ξεχαστείς.
Η σαχλαμάρα και το χαμηλό επίπεδο εχουν βρεί έδαφος παντού μια και δεν υπάρχει η δύναμη εκείνη που θα καλλιεργήσει ισχυρές συνθήκες ανάπτυξης μιας κοινωνίας σε βάσεις προόδου και εκσυγχρονισμού. Μόνο το χρήμα ειναι ισχυρό. Δηλαδή κι εκείνοι που το έχουν και το διαχειρίζονται.
Στα γήπεδα και έξω απο αυτά επικρατεί καφρισμός, φανατισμός, συνθηματολογία φυλακών ταυτόχρονα με θρησκευτική προσήλωση σε ομάδες ποδοσφαίρου.
Στα ΜΜΕ επικρατεί κατευθυνόμενη είδηση, πλασμένη όπως εξυπηρετεί μερικούς και ταυτόχρονα θάβει άλλους, τα τύπου Γιουροβίζιον και Ντάνσινγκ ον Αης ( ανατρίχιασα ) θεάματα συναγωνίζονται τα "Μες στην Καλή Χαρά" πρωινάδικα και Τατιανομεσημεριανάδικα. Μ' αρέσει να δεις που έχουνε και τόσες εκπομπές μαγειρικής την ίδια ωρα που πολύς κόσμος δεν εχει να μαγειρέψει κατι περισσότερο απο μία μακαρονάδα. Σκέτη.
Πώς να ξεχαστείς λιγάκι ;
Βλέπεις το μέλλον σου να εχει τσαλακωθεί σαν άχρηστο χαρτί υγείας, ναι, αυτο το χαρτί που χρησιμοποιούμε για την υγεία μας και μετά το πετάμε. Αυτο είμαστε για τις εξουσίες, ενα κομμάτι χαρτάκι υγείας. Υπάρχουμε για να υγιαίνουν τα αφεντικά.
Δε μπορώ να ξεχνιέμαι, δύσκολα πια να παω και μια εκδρομή αφου η τιμή της βενζίνης τρομάζει, αλλα και κάθε μέρα βλέπω αυτοκίνητα ασυντήρητα, προφανώς λόγω αδυναμίας πληρωμής των σέρβις, κι ετσι οι δρόμοι γίνονται όλο και πιο επικίνδυνοι. Στο μεταξύ τα πρόστιμα ΚΟΚ δεν μειώνονται, αν και οι μισθοί αποτελούν πια ενα χαρτζηλίκι για όσους τυχερούς έχουν δουλειές.
Λένε οτι αν βρείς τα ζόρια, πρέπει να γίνεις λέει "δημιουργικός". Αμερικανιά αυτό, οχι λάθος, αλλα πες μου εσυ με τι ψυχή θα κάτσει ο άλλος που του εχει γίνει η ζωή και το μέλλον του σμπαράλια, του έχουν βιάσει τα όνειρα και τις όποιες εστω λίγες ελπίδες για καλύτερο αύριο, πώς θα βρει την ηρεμία μυαλού και ψυχής για να δημιουργήσει κάτι άλλο, που το ζητούμενο είναι πάντα, να μην κοστίζει.
*Η φωτογραφία είναι απο τις "Χίλιες και Δύο Νύχτες" στου Ψυρρή. Σμυρνέϊκα, ρεμπέτικα και καλό φαγητό. Οχι ακριβά. Η μουσική είναι κάτι που μας χαλαρώνει, μας δίνει καλή ευκαιρία να ξεχνιόμαστε λίγο. Οχι να ξεχνάμε, απλά να ανασαίνουμε σαν άνθρωποι για λιγο.
