Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Η παλιόφιλη


"Ασχήμυνες" ήθελα να της πώ, αλλα δεν τολμούσα.
"Ομόρφυνες" μου ειπε αλλα δεν ξέρω τι εννοούσε ακριβώς.
Οι σακκούλες κάτω απο τα μάτια μου μαρτυρούσαν ταλαιπωρία.
Πρόσφατα ειχα μιά αλλεργία -μάλλον- και ειχαν πρηστεί τα μάτια μου σαν του Χούλκ οταν τα παίρνει στο κρανίο και γίνεται βάζελος.
- Πόσο καιρό εχω να σε δώ ρε ;
- Πωπω πάει καιρός, πράγματι, εγω φταίω μωρε, εχω μπλέξει.
- Μια ζωή μπλεγμένος εισαι μωρε Τζόνη, τι εγινε πάλι ;
- Α, τίποτα νεο, όπως τα ξέρεις.
- Ε τι όπως τα ξέρω μωρε Τζόνη, αφου εγω ξέρω τα δικά σου απο έξι μήνες τώρα.
Κάτι θα εχει αλλάξει, δεν μπορεί, καλά σε βλέπω.
- Φοράς φακούς ;
- Τι φακούς ;
- Φακούς επαφής τρίτου τύπου, τι φακούς ; Για τα μάτια, να βλέπεις.
- Οχι δεν τους μπορώ.
- Ε, τότε δε βλέπεις καλά, ενα μάτσο χάλια ειμαι. Και δύο μη σου πώ.
- Ελα, υπερβάλλεις. Τι κάνουν οι γονείς σου ; Ο ξάδελφός σου ;
- Ποιός απ όλους ; Καλά ειναι όλα τα ξαδέρφια ετσι κι αλλιώς. Μια χαρά.
Εσυ πώς τα πάς ;
- Εγω, αστα... μόλις χώρισα απο τον Ορέστη και ειμαι σε φάση αποτοξίνωσης. Δεν έβγαινα για δυό μήνες, έτρεχα και με τη μάνα μου και το σόϊ στο χωριό...
- Και τώρα, σόλο ; Εχεις τίποτα ; Τα φτιάχνουμε ;
- Μπα, εντάξει κοίτα, όλο και κατι γίνεται αλλα δε θέλω. Ουτε σενα σε θέλω, στο χω πεί. Εσυ εισαι φίλος. Ασχετα που κοιμηθήκαμε κάποτε μαζί.
- Ε, κοιμηθήκαμε, και τι κάναμε ; Τίποτα, λιώμα ήμασταν και μετά ξυπνήσαμε γυμνοί σε ενα δωμάτιο με άλλους πέντε. Γαμω την τρέλα μου τι τρελή φάση ηταν αυτή!
Γαμ*θήκανε όλοι εκείνο το βραδι ; Τι εγινε, δεν ξέρω, δεν έμαθα ποτέ ! Χαχαχαχα ...
- Χαχαχα, τι να σου πώ, δεν ξέρω ! Την εχω διηγηθεί την ιστορία σε μια φίλη μου και δεν με πίστευε ! Πολύ γέλιο, άλλα χρόνια εκείνα ρε Γιάννο, πάνε.
- Και τι δεν θά δινα για να ξαναγυρίσουμε στο τότε, καλή φάση !
Μουσικές, ξενύχτια, γέλια, ανεμελιά και να σκεφτείς ήμασταν και άνεργοι, εγω δηλαδή.
Μαλλιάς εγω, κοκκινομάλα εσυ, ουτε αμάξι δεν ειχα τότε, αλλα ζήτω η τρέλα χαχαχα...
- Ναι, εγω σπούδαζα ακόμα, τέλειωνα τότε.
- Πωπω να ξαναγυρίζαμε σε κείνα τα χρόνια, Νάξος, Σαντορίνη, Φολέγανδρος, Μήλος.... ω ρε μάνα μου ...
Εκείνη την ωρα μας πλησίασε ενας μαύρος.
Πουλούσε CD παράνομα. Μου εδειξε ενα πάκο να διαλέξω.
Το πρώτο ηταν μια ταινία με τίτλο Jurassic Park.
Την εχω δεί. Για στιγμές που φάνηκαν σαν την αγωνία του τερματοφύλακα στο πέναλτι, πέρασε απο το νού μου μια τόσο μεγάλη επιστροφή στο παρελθόν. Τότε που δεν ήξερα τι θα συνέβαινε 18 χρόνια μετά. Η ιδέα και μόνο οτι επιστρέφοντας στα χρόνια εκείνα τα παλιά μπορεί να συναντούσα δεινόσαυρους τρομερούς, αυτούς που τότε φοβόμουν και τους ειχα δώσει αξία παραπάνω απ όση είχαν, με έκανε να θέλω να χαρώ το παρόν.
- Οχι, ευχαριστώ δεν θα ξαναγυρίσω, είπα στον συμπαθή μαύρο.
- Τι του είπες του ανθρώπου ρε ; μου λέει η Κική οταν ξεμάκρυνε ο τύπος.
- Εεεε ;;; εεε, τίποτα, όλα οκ, πάμε το βράδι για να ακούσουμε ρεμπετιά ή κανα τζάζ ;

45 σχόλια:

  1. - Και τώρα, σόλο ; Εχεις τίποτα ; Τα φτιάχνουμε ;
    Αυτο ειναι πρόταση...Αμεση λιτή και περιεκτική!
    Χωρις πολλα-πολλα εισαγωγες κλπ. !!!
    Καλη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tελικά τα ...φτιάξατε;;;
    Χαχαχαχα!!!

    Ωραίες οι επιστροφές στο παρελθόν όταν μπορούν να ξαναγίνουν παρόν!
    αλλοιώς άστα βράστα!!!
    Καλημέρα Τζόνυ!!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαλλιας;
    Αλα τις!!!

    (δε σχολιαζω κατι αλλο, γιατι ανεφερες το μερος που λατρευω και αθελα σου με ταξιδεψες)
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραίες αναδρομές στο παρελθόν και ειδικά όταν είναι τόσο έντονο τόσο γεμάτο!!
    Και όμως κοιτώντας φωτό παλιές βλέπω οτι είναι πολύ πιο ωραίες οι νέες πιο ζωντανές.(Ασχετα με τα σημάδια του χρόνου.)
    Αυτή η πρόταση όντως πολύ προχωρημένη!
    -Και τώρα, σόλο ; Εχεις τίποτα ; Τα φτιάχνουμε ;
    Έρωτας με την πρώτη ματιά εδώ είναι την πρώτη χειραψία..!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπερα φιλε Τζονάκο..

    οπως θα ελεγε ενας αδελφος μου(κολλητος απο 12 χρονια τωρα) μολις διαβαζε το οτι εγινες πιο ομορφος θα ηταν:'θελει να σου παρει @@'

    χαχαχα γινομαι χυδαιος αλλα ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ η συζητηση θα πηγαινε ανετα προς τα εκει αν ησουν τετοιας φασης(που δεν εισαι απο οσο ξερω κ διαβαζω)

    ωραια ιστορια :)
    καλη κυριακη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γυμνοί σε ένα δωμάτιο με άλλους πέντε;Σύνολο εφτά;Ρε,θ'αναστηθεί η Σαπφώ Νοταρά και θα φωνάζει πάλι:-Σόδομα και Γόμοραααα:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Nα τος ο VaD έκανε το λογαριασμό αμέσως.
    Πάνω απο δυο ειναι παρτούζα.
    Σόδομα, Γόμορα και ολα τα σχετικά, μα δεν ηταν ετσι. Φιλοξενούμασταν σε ενα σπίτι κάποιου που φιλοξενούσε κι άλλους που μερικούς δεν τους γνωρίζαμε καν και δεν ειχαμε ξαναδεί.

    Πάντως η ανάρτηση άλλο θεμα εχει και δεν ειναι σεξιστική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νικο Λιολιόπουλε μεταξύ φίλων τέτοιες ατάκες έπεφταν συνέχεια για πλάκα.

    marianaonice διάβασες σωστά την ανάρτηση και όχι δεν τα φτιάξαμε ποτέ ουτε πρόκειται. Ειμαστε φίλοι και μόνο φίλοι απο πολλά χρόνια γνωριμίας.
    Η ανάρτηση εχει να κανει με το άλμπουμ αναμνήσεων που ξεθάβουμε οταν συναντάμε παλιούς φίλους απο χρόνια κι εποχές άλλες.
    Το να θες να ξαναγυρίσεις εκει ειναι πολυ εύκολο να το ευχηθείς και να ξανανιώσεις ολη εκεινη την τρέλα της νεότητας.
    Ομως κι εκείνη η εποχή ειχε τους δαίμονές της.
    Πολλά μας φόβιζαν που σήμερα ξέρουμε να αντιμετωπίσουμε, ή διναμε σημασία σε πράγματα που σήμερα εχουμε εκτιμήσει πια διαφορετικά την αξία τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βρε Τζονάκο μου,
    αφού δεν σου άρεσε και θεώρησες ότι ασχήμυνε, τι ήθελες την πρόταση να τα φτιάξετε?? Χα χα χα!!! Ξέρω γι' αστείο ήταν.
    Έχεις δίκιο με τους δεινόσαυρους. Υπάρχουν πολλοί στη ζωή μας που τους απομυθοποιήσαμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ο πιο κατάλληλος συντροφος ειναι ο κολλητος σου φιλος, ολοι οι αλλοι καποτε θα ξεφτισουν. Ετσι λεω εγω, και το λεω εκ πειρας. Να την ακους τη γιαγια. Περα απο αυτο, οι εποχές της τρέλλας μας ειναι αναντικαταστατες.. Μας εκαναν αυτο που ειμαστε σημερα. Και δεν αξιζει να τις ξαναζήσουμε. Κανενα σηκουελ δεν αγγιξε την επιτυχία του πρωτότυπου, ποτε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλά είναι οι δεινόσαυροι να μένουν στο Τζουράσικ παρκ τους, μακριά μας.
    Μην πας!
    Θα χαθείς...
    Είναι σκοτεινά, επικίνδυνα, μη θυμάσαι μόνο τα λιβάδια και τα ρυάκια...
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. πολυ σωστά...τα πισωγυρισματα δεν βγαινουν σε καλό...
    ...νεο κρασί σε νεο βαρέλι...αλλιως κινδυνεύει να προκυψει... ξύδι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Tζονάκο μου,ο καθένας(στη στγκεκριμένη περίπτωση ο vad)ό,τι θυμάται χαίρεται:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η ανάρτησή σου μου έδωσε έναυσμα για να φτιάξω δική μου ανάρτηση, με θέμα "γιατί διάλεξα το αβατάρ μου"!! Είναι πρόσκληση σε μπλογκοπαίγνιδο.
    Σε προσκαλώ και σένα να το παίξεις αν θέλεις. Με κάλεσε η ανασαιμιά πριν κάμποσες μέρες.
    Λοιπόν με την ανάρτησή σου αυτή κάπου είπες αυτά που ήθελα να πω κι εγώ για το παρελθόν μας που όσο απομακρύνεται τόσο μυθοποιείται και μοιάζει όραμα ιδανικό! Όταν όμως ξανασυναντηθούμε μαζί του τότε ο μύθος μάλλον διαλύεται και οι διαστάσεις προσλαμβάνουν το κανονικό τους μέγεθος στην ώριμη πλέον ματιά μας!!
    Είναι στιγμές που εύχομαι με όλη μου την ψυχή να μπορούσα να γυρίσω τη ζωή μου από την αρχή για να διορθώσω τα λάθη μου, μα είναι και στιγμές που νοιώθω ότι τα λάθη μου αυτά έφτιαξαν εμένα!! Ένα είναι πάντως γεγονός: Για μένα παρελθόν και παρόν είναι ένα, και το αβέβαιο μέλλον μου θέλω να το φαντάζομαι όμοιο με ό,τι μέχρι τώρα έζησα κι αγάπησα και τον εαυτό μου πάντα ένα παιδί που ωριμάζει απλά χωρίς όμως να γερνά ψυχικά!!
    Μισώ τα γηρατειά και τους γηρασμένους στο μυαλό ανθρώπους!! Ο κόσμος πάει μπροστά από τις τρέλλες των νέων και χωρίς την τροχοπέδη των σκουριασμένων μυαλών!!
    Το παρελθόν μου το αγαπώ όσο κι αν με πόνεσε κάποτε! Οι δεινόσαυροι της νεανικής μου ηλικίας ακόμη στοιχειώνουν τη ζωή μου, όμως παρόλα αυτά δεν θα μπορούσα χωρίς αυτούς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Aντώνη κάποτε υπήρξα και μαλλιάς.
    Χαίρομαι που σε ταξίδεψα, δεν ξερω ποιό μερος εννοείς αλλα αυτη η ανάρτηση ειχε και τέτοιο σκοπό, να μας ταξιδέψει στον χρόνο.
    Μαζι με ενα φίλο απο τα παλιά, ταξιδεύεις θες δε θες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. laplace πονηρό μυαλό ο φιλαράκος σου :)
    Μεταξύ άντρα και γυναίκας ενυπάρχει μιά έλξη αλλα το αν αυτη θα εξελιχθεί σε σχέση ή ακομα κι αν θα γινει κατι άλλο πιο ...γρήγορο, ειναι θέμα συγκυρίας και χημείας.
    Προσωπικά λατρεύω μερικές φίλες μου που ποτέ δεν είχαμε κατι παραπάνω ακομα κι οταν διαπιστώσαμε μια έλξη περισσότερη.
    Δεν ειναι το θέμα ομως εδω αυτό, αλλα το πώς με ενα φιλικό πρόσωπο που κάποτε περάσαμε καλά, θυμηθήκαμε απίθανες στιγμές μια εποχή που ισως θα θέλαμε να ξαναγυρίσουμε.
    Θα θέλαμε όντως ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μερόπη μεταξύ καλών φίλων η οικειότητα ειναι τέτοια που τέτοιες πλάκες ειναι must.
    Δηλ. δεν μπορώ, πώς το λένε, θέλω ο/η άλλος να ξέρει οτι εχω το θάρρος μαζι του να κάνω τολμηρές πλάκες, να του δείξω οτι τον θεωρώ τόσο κοντά μου που θα του εκμυστηρευόμουν μύχιες σκέψεις αν ειχα.
    Μεγαλώνοντας απομυθοποιήσαμε τους δεινόσαυρους του παρελθόντος και δεν τους φοβόμαστε τόσο πια, ή εστω τους εχουμε εκει που τους αναλογεί και όχι τόσο ψηλά όσο στα νιάτα μας.
    Μπορεί σήμερα να μας κυνηγούν άλλου είδους δεινόσαυροι που τότε δεν φανταζόμαστε καν, αλλα μοιάζει αστείο το πόση αξία δίναμε πολύ νεότεροι σε κάποια πράγματα που απλά ηταν φούσκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τα ειπες ολα σε πέντε γραμμές Princess.
    Tι άλλο να συμπληρώσω ;
    Κατανόησες 100% το νόημα αυτου του άρθρου μου.
    Σε ευχαριστώ, και χαίρομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ενεσούλα αν ειχα τη δυνατότητα να πάω πίσω, ομολογώ θα ηταν δύσκολο να αντισταθώ στον πειρασμό.
    Ομως καλύτερα να χαίρομαι το σημερα, αυτο που έφτιαξα, όπως το έφτιαξα, με τα καλά και τα κακά του, τέλειος δεν ειναι κανένας.
    Πολλά φιλιά,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. cook πισωγυρίσματα κάνει το μυαλό συχνά.
    Μου φαινόταν δελεαστικό το να μπορούσα να ταξιδέψω πίσω. Τωρα ομως νομίζω οτι δεν θα το κάνω ακόμα κι αν μπορούσα.
    Νέα βαρέλια, νέα κρασιά.

    Vad... μια χαρά κάνεις κι οτι θυμάσαι χαίρεσαι :)
    εγω να δεις τι θυμάμαι και χαίρομαι ωρες ωρες, χαχα ...

    Ε, να, θυμάμαι εκείνα τα τρελά χρόνια, εκείνες τις εποχές, αναπολώ, ειμαι ονειροπόλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Κι εγω μισώ τους γερασμένους στο μυαλό ανθρώπους αγαπητή marianaonice.
    Μπλογκοπαίχνιδο για το άβαταρ ;
    Φτου. Πάει, πρέπει και αυτο το μυστικό να το πώ δηλαδη τωρα ; Χμμμμ ... καλά θα το δω.
    Για το παρελθόν μας, εχω μερικές σκέψεις.
    Ποιό μέρος του μυθοποιείται και γιατί ;
    Το καλό μερος, το κακό, και τα δύο, ή μόνο επιλεγμένα κομμάτια του ;
    Σαν άνθρωποι έχουμε την τάση να μυθοποιούμε το μέλλον μας, απο φιλοδοξία ισόβαρη της ματαιοδοξίας.
    Σχεδιάζουμε μέλλον, το βλέπουμε, πάμε προς τα εκεί και αυτο το λέμε "στόχο" και "όραμα".
    Κούνια που μας κούναγε.
    για να φτάσεις κάπου πρέπει και να σε αφήσουν.
    Εκει που θα φτάσεις δεν θα μοιάζει ακριβώς με αυτο που σχεδίασες. Τελοσπάντων συμβιβάζεσαι και λίγο και λες οκ.
    Αφου λοιπόν μυθοποιούμε το μέλλον μας, σαν αντανάκλαση κάνουμε το ίδιο και για το παρελθόν, στο ανάποδο όμως, επιλέγουμε τα καλά σημεία, μετανιώνουμε για κάποιες επιλογές του τότε μας, χαιρόμαστε για κάποιες άλλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Οι στόχοι του μέλλοντός μας είναι τόσο θολοί και αβέβαιοι σαν τη μετακινούμενη άμμο!
    Για αλλού ξεκινάμε κι αλλού καταλήγουμε!
    Πολύ σωστά επισημαίνεις ότι για να φτάσεις κάπου πρέπει και να σ' αφήσουν!
    Σιχαίνομαι τους συμβιβασμούς και τους συμβιβασμένους ανθρώπους, όμως δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αν και εγώ δεν έκανα τους δικούς μου συμβιβασμούς!
    Μάλλον τους έκανα και τους πληρώνω!
    Το παρελθόν μας με την πάροδο των χρόνων γίνεται μύθος και ακόμη και οι άσχημες στιγμές του φαντάζουν πλέον αγαπημένες!
    Ίσως γιατί κι αυτές οι στιγμές είναι δικές μας, κομμάτι της ψυχής μας και πάνω στις προεξοχές τους πατήσαμε για να φθάσουμε στο επόμενο σκαλοπάτι!!
    Πολύ ωραία η κουβέντα σ' αυτή σου την ανάρτηση!
    Παρελθόν και μέλλον: ο μύθος μας! Και το παρόν μας το βάσανό μας!!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Oρεξη νά χουμε :) και χρόνο mariana μου για συζήτηση.
    Το βάσανό μας ειναι το παρόν, αυτο και η χαρά μας.
    Παρελθόν και μέλλον, ενας μύθος.
    Ενα μόνο ειναι διαφορετικό στο παρελθόν :
    Τα γεγονότα.
    Αυτά δεν αλλάζουν, έγιναν, πάνω τους πατήσαμε για να συνεχίσουμε.

    Αν γυρίζαμε στο παρεθόν, δεν θα θέλαμε και κατι να αλλάξουμε ;
    Θα γινόμασταν οι ίδιοι μετά ; Καλύτεροι ;
    Μπορεί ; ε ;

    Να την η ματαιοδοξία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ματαιοδοξία είναι άραγε να θέλουμε κάτι ν' αλλάξουμε;
    Να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι;;
    Μήπως είναι απλά ελπίδα κι ευχή;;
    Και στο τέλος - τέλος ανάγκη;;
    Κανείς δεν ξέρει!
    Μήπως ξέρουμε και γιατί ζούμε;;
    Ίσως κάποτε μάθουμε!
    Άλλωστε η γνώση έρχεται από το άγνωστο!
    :)))

    Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα Τζονάκο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. μια χαρα εισαι Τζονακο αφου σε γνωρισε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν μπορούμε να ζήσουμε την ίδια εποχή δυό φορές.
    Δεν θα είχε την ίδια γλύκα και στο τέλος θα αναρωτιώμαστε αν οι άνθρωποι του σήμερα ήταν οι ίδιοι οι χθεσινοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αμα σπασει το γυαλι οσες φορες και να το ολησεις σπασμενο θα ειναι.... (μαλλιας ε; Και γιατι τα κοψες;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ουφ ευτυχως δεν ημουν εγω η κυρια "ασχημηνες ομορφυνες ενας θεος ξερει "

    καλη βδομαδααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μια φορά μαλλιάς, για πάντα μαλλιάς!!!! Σου εύχομαι να βρεις το κουράγιο να τα ξαναμακρύνεις! Εγώ αυτό το κουράγιο ψάχνω να βρω!
    Αγαπημένα τα ταξιδάκια της σκέψης στο παρελθόν, στις αναμνήσεις, στα ανέμελα χρόνια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. εγω πολυ σπανια θελω να ξαναζησω στιγμες που περασαμε καλα..οσες φορες το εκανα δεν μου αρεσε....καλιτερα να ειναι μονο στο μυαλο μου...
    εκτος εαν δεν καταλαβα καλα [με την παλιοφηλη]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Κάποια πράγματα που έχουν μέινει θαμμένα στην μνήμη, όταν κατα τύχη τα ανασύρεις όπως εδώ, έιναι πιο τρυφερά, όχι τόσο έντονα, σχεδόν ξεθωριασμένα...Και σπανίως θυμάσαι τα άσχημα...
    καλησπέρα Τζονάκο μου, σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Καλύτερα κάποια πράγματα να μένουνε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας...και κάπου κάπου να εμφανίζεται κάτι να μας τα θυμίζει.

    Ταξιδιάρικη η ανάρτηση Τζονάκο!

    Καλο βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Φιλία άντρα-γυναίκας!
    Τι όμορφο πράγμα...
    Θα μπορούσα να τη εξυμνώ πέντε ώρες σερί και λυπάμαι αυτούς που την κράζουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Η παλιόφιλη με έκανε να θυμηθώ και να θέλω να γυρίσω πίσω σε χρόνια τρελά, παλαβά, πιο ανέμελα αν και ειχε κι εκεινη η εποχή τα κακά της κι οχι μόνο καλά.

    patsiouri η φιλία άντρα - γυναίκας ειναι συχνά απολαυστική, τίποτα άλλο, απολαυστική ως το μεδούλι.

    NdN και Artanis ειλικρινά δεν ξέρω πόσα χρονοντούλαπα πρέπει να εχω. Τα ανοίγω πότε-πότε, συνήθως τα ξανακλείνω αμέσως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Artanis εχω διαβάσει όλες τις τελευταίες σου αναρτήσεις και δεν εχω αφησει σχόλιο εδω και πολλές μέρες. Δεν ξερω γιατι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. marianaonice δεν ειναι πάντα ματαιοδοξία η φιλοδοξία, καταντάει τέτοια ομως επειδή είμαστε πλεονέκτες και αδηφάγοι. Οχι όλοι, όχι πάντα.
    Μα, συχνά ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Λαμπηδόνα
    ελπίζω να ειμαι μιά χαρά όντως.

    info press
    αν ζούσαμε κάποιες στιγμές παλιές θα άλλαζε το μέλλον, δεν θα είμαστε οι ίδιοι, δεν θα ξέραμε σήμερα τους ίδιους.
    Θα ηταν καλύτερα ; Ποιός ξέρει ;

    Ασημώνης τα έκοψα τα μαλλιά μετά απο παρατήρηση που μου έκανε ενας μπάρμπας οταν πήγα καλεσμένος σε ενα γάμο. Με ξέχεσε λέμε.
    Τα κοψα και μετα άρχισα να τα κόβω πιο συχνά.

    Skouliki απο τότε που εχω να σε δω, θα εισαι πλέον και εσυ μια ανάμνηση παλιάααα, χαχαχαχα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Γιώργο Τ.
    Μάλλον θα τα αφήσω να μεγαλώσουν πολύ αυτη τη φορά αν και όσο μεγαλώνουν, τόσο θέλουν περιποίηση.
    Ας δούμε λίγο μαλλούρα πριν την καράφλα ! Χαχα !

    gregory
    Kαλά κατάλαβες.
    Παραδέχομαι οτι νιώθω όμορφα οταν θυμάμαι τρελές καταστάσεις του παερλθόντος.
    Εχεις δίκιο όμως, μερικές καταστάσεις με κάνουν να νιώθω άβολα.
    Με τους παλιούς φίλους όμως νιώθω καλά οταν ξαναβρίσκομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Γεια σου ρε Τζώνη μπόυ με τα ωραία σου! Και δεν κάνω πλάκα. Ανθρωπιά μας χρειάζεται και φιλία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Nα σαι καλά Κίτσο.
    Με ξέρεις καιρό, καταλαβαίνεις την φιλοσοφία μου πιστεύω. Καλη σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Χαχαχα, Ταχυδρόμε να γράψω και τη συνέχεια ;
    Και .. και... τίποτα σπουδαίο, συνεχίζουμε στο παρόν. Το παρελθόν εχει περάσε ανεπιστρεπτί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ωραίο πράγμα να χαίρεσαι το παρόν.

    Nα μη φοβάσαι τους δεινόσαυρους που περίμενες ή περιμένεις! Να μη βιάζεσαι να δραπετεύσεις προς τα πίσω ή προς τα μπροστά!

    Καλό βράδυ φίλε tzonako!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Όμορφες οι συναντήσεις - αναδρομές στο παρελθόν..
    Φέρνουν θύμησες και εικόνες μιας άλλης εποχής..γλυκόπικρες..νοσταλγικές..
    Σαν δροσερό αεράκι μες την άπνοια καλοκαιριάτικου μεσημεριού..

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

-πες οτι θες αλλα να σέβεσαι τους άλλους συνομιλητές-
Δεν συνηθίζω να απαντάω σε μη μπλόγκερς κρυμμένους πίσω απο σκέτο λογαριασμό google. Θα τα σβήνω.
Α, και είμαι υπευθυνος ΜΟΝΟ για οσα λεω... δεν ειμαι υπευθυνος για οσα καταλαβαινεις.
ΤΖΟΝ παπαρολόγος.

Tweet

Related Posts with Thumbnails

Do not clopy

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape