Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Ο μπάσταρδος

10 σχόλια:

  1. Ναι,το διάβασα,ο μπάσταρδος,άλλη μια έκφραση ενός ρατσισμού τον οποίο δήθεν αρνούμαστε και καταδικάζουμε!Εγώ δεν είμαι ρατσιστής,αυτοί είναι μπάσταρδοι!Άι στο καλό μας από κει!Υποκριτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. O John Black ειναι ενας συνμπλόγκερ τόσο τακτοποιημένος που ξέρει ξεκάθαρα τι θέλει να πεί, για ποια πράγματα θέλει να μιλήσει και εντοπίζει αυτά και τα αναδεικνύει με τρόπο εφάμιλλο και ανώτερο πολλών επ αμοιβή γραφόντων σε έντυπα.
    Ειναι ο μπλόγκερ που με ωραίο τρόπο και με χιούμορ πολύ διακριτικό κράζει την ηλιθιότητα και τους δήθεν.
    Θα μπορούσε όλο το μπλογκ του να γίνει βιβλίο όπως ειναι.
    "Ο μπάσταρδος" ειναι ενα κείμενο αλληγορικό και ταυτόχρονα μεσα απο το χιούμορ του σε βάζει να σκεφτείς οτι αυτο δεν γίνεται, να σκέφτεται σαν έφηβος ο μπέμπης, όμως αν ηταν ετσι τότε εμείς οι μεγάλοι κάτι κάνουμε λάθος.
    Αναρωτιέσαι λοιπόν γιατι κάνουμε λάθη σαν ενήλικες αφου ο καθένας μας αν ηταν στη θέση του "μπάσταρδου" θα σκεφτόταν κάπως ετσι.
    Ποιά κοινωνία φτιάξαμε που να ειναι άξια να υποδεχθεί τόσο τον πλουσιομπεμπέ όσο και τον μπάσταρδο που εχουν ενα κοινό :
    Ειναι άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η προσωπικότητα του καθενός μας είναι ένα συνοθύλευμα παραγόντων που την διαμορφώνουν.
    Οι παράγοντες αυτοί είναι γονίδια, βιώματα, ανατροφή, παρέες, δάσκαλοι, γονείς και κυρίως το .ύφασμα …. το υλικό που είναι φτιαγμένος το καθένας από μας. Κάποιο από όλα τα παραπάνω είναι ο κυρίαρχος παράγοντας που πάνω του, μέσα του, γύρω του δουλεύουν και διαμορφώνουν οι άλλοι παράγοντες.

    Γι’ αυτό και καθένας μας είναι διαφορετικός .. μοναδικός. Ακόμα και πανομοιότυπα δίδυμα, μεγαλωμένα από τους ίδιους γονείς, μορφωμένα στα ίδια σχολεία, έχοντας στην πλειοψηφία τους κοινά βιώματα έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες.

    Η πολυπλοκότητα του παραπάνω δεν αποκλείει όμως, διαφορετικοί χαρακτήρες να έχουν τις ίδιες απόψεις. Το σημαντικό όμως είναι οι διαφορετικές απόψεις … αυτές αναπροσαρμόζουν το χαρακτήρα μας … μαθαίνουμε από τις απόψεις των άλλων ή οι άλλοι από τις δικές μας. Αυτή η διαφοροποίηση των απόψεων είναι τόσο σημαντική και με τόσο μεγάλο εύρος που για να συμβιώσουμε χρειαζόμαστε … κανόνες .. νόμους … αστυνομία … δικαστές .. φύλακες και φυλακές.

    Ανέκαθεν οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν «ταμπέλες» και ξεχώριζαν τους συνανθρώπους τους ….. ανάλογα με την εποχή, το κοινωνικό επίπεδο και τις δυνατότητας για μεγάλες αλλαγές της κοινωνίας που ζούσαν οι «ταμπέλες» ήταν διαφορετικές ή είχαν διαφορετική βαρύτητα.

    Ανέκαθεν ίσχυε και ο νόμος της αγέλης … η συσπείρωση των πολλών όριζε την άποψη της …. κοινής γνώμης. Η ιστορία μας διδάσκει ότι τα φωτεινά μυαλά της ανθρώπινης ιστορίας ήταν τα περισσότερα …εκτός αγέλης. Η αγέλη επιμένει ακόμα ότι «το μοναχό το πρόβατο το τρώει ο λύκος» μόνο που στην δική μας ράτσα το ρόλο του λύκου τον παίζει η ίδια η αγέλη. Στους ανθρώπους η ίδια η αγέλη κατασπαράζει τους …διαφορετικούς. Τους μπάσταρδους.

    Για να φτιάξουμε λοιπόν φίλε tzonakos μια κοινωνία που να έχει δυνατότητες να αντιμετωπίσει τον άνθρωπο πρωτίστως σαν ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ και όχι σαν ανταγωνιστή .. πρέπει … όσοι από εμάς το καταλαβαίνουμε με τον ίδιο τρόπο (χωρίς απαραίτητα να έχουμε και δίκιο) να λέμε τις απόψεις μας … έστω και διαφορετικές … ελπίζοντας ότι κάποιος θα τις ακούσει … κάποιος θα τις ασπαστεί.

    Στην προκειμένη τις γράφουμε και τις δημοσιεύουμε στο δίκτυο … κάτι σαν την αρχαία αγορά. Ποτέ δεν ξέρεις όμως … ίσως στο μέλλον η αγορά να γίνει κάτι σαν την Εκκλησία του Δήμου της αρχαίας Αθήνας και να παίρνονται και αποφάσεις ….

    Ελπίζω να κατανόησα το post και να μην θεωρηθώ εκτός θέματος :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραία πάσα για κουβέντα grbase.
    Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου δεν αποκάλεσα ποτέ κάποιον "μπάσταρδο".
    Το θεωρώ πιο ρατσιστικό ακόμα κι απ το να πώ κάποιον "αράπη".
    Ειναι μια παλιά αμαρτία αυτος ο χαρακτηρισμός, απο την μανία του τότε Ελληνα να στιγματίσει την μάνα που γέννησε ενα παιδί χωρίς γάμο.
    Προκατάληψη που σήμερα δεν ισχύει, και κάποιοι χαρακτηρίζουν άλλους ετσι τότε δεν ειναι στα καλά τους οι ίδιοι.
    "Ο άλλος ειναι κακός, κοίτα τι έκανε, όχι εγω που τον καρφώνω"
    Μια νοοτροπία άρρωστη, πισωδρομική.
    Στα χωριά ψάχναν για τον τρελό, να τον δαχτυλοδείχνουν να λένε "να τος ο τρελός"... ή " να ο μπάσταρδος"
    Λες και οι αναμάρτητοι αποτίνασσαν τις δικές τους αμαρτίες με το να δείχνουν άλλον ως ΄λάθος άνθρωπο.
    Ο μπάσταρδος ισως σε κάποια φάση της ζωής του νιώσει πως ειναι λάθος άνθρωπος, ισως πεισμώσει και γίνει ο καλύτερος, ισως το αντίθετο.
    Ο μπάσταρδος εχει ανάγκη το χάδι όπως όλοι μας, και σαν παιδί θα ζήσει πίκρες όπως στο σχολείο που θα τον ρωτήσει άλλο παιδι "ποιός ειναι ο πατέρας σου ;" ή θα τον πούνε μπάσταρδο χωρίς να φταίει εκείνος γι αυτό.
    Φτιάχνουμε κοινωνία ανταγωνιστική, μα πρέπει να φτιάξουμε ανθρώπους που θα καταλαβαίνουν πότε πρέπει να συνεργαστούν, αντι να τους μαθαίνουμε πώς να κλέψουν, πώς να ρίχνουν άλλους χαμηλά για να φανούν οι ίδιοι ψηλότεροι.
    Πάνω απ όλα, για τα λάθη μας είμαστε υπεύθυνοι εμεις οι ίδιοι και πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε.
    Εναν άνθρωπο που έκανε λάθος τον βοηθάμε αντι να τον καταδικάζουμε εύκολα, ακριβώς όπως οι κατίνες του χωριού φρόντιζαν το μπασταρδάκι να μάθουν όλοι οτι ειναι απόβλητο.
    Μα, ο μπάσταρδος δεν φταίει ο ίδιος, να ζήσει θέλει, να γελάσει, να χαρεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο λόγος που χρησιμοποίησα ….. μεγάλο πρόλογο (αν το πάρει χαμπάρι το skouliki θα με κράξει πάλι) ήταν για να πω … ότι όλα είναι μέσα στη φύση μας ..την ανθρώπινη φύση μας. Άνθρωποι και ζώα αντιδρούμε το ίδιο γιατί μέσα μας υπάρχουν ένστικτα …. κυτταρική μνήμη … κάτι μας σπρώχνει να πράξουμε πολλές φορές αντίθετα από την λογική και το ήθος μας.
    Η διαφορά μας με τα ζώα είναι ότι εμείς δεν έχουμε δικαιολογία γιατί έχουμε πιο ανεπτυγμένο νου. Και μην βιαστεί κανείς να πει ότι τα ζώα σκοτώνουν μόνο για να φάνε γιατί δεν είναι έτσι. Τα ζώα σκοτώνουν και για πολλούς άλλους λόγους.
    Έλλογα και κατ’ επέκταση νοήμονα ζώα είμαστε. Αυτή η νοημοσύνη μας είναι που μας επιτρέπει και την «πολυτέλεια» της …διαστροφής.

    Η ρετσινιά του «μπάσταρδου» δεν είναι ελληνικό προνόμιο, υπάρχουν κοινωνίες που είναι ακόμα και σήμερα πολύ πιο σκληρές και στην περίπτωση ενός μπάσταρδου καταδικάζεται η μητέρα με την ποινή του θανάτου και το μπάσταρδο αν επιζήσει είναι ες αεί άνθρωπος δεύτερης κατηγορίας.
    Υπάρχουν και κοινωνίες που τα παιδία ανήκουν σε όλη την φυλή η οποία αναλαμβάνει όλες τους τις ανάγκες χωρίς να τους ενδιαφέρει ποιοι είναι οι γονείς.

    Θα συμφωνήσω 100% μαζί σου για όσα γίνονται στην δική μας κοινωνία του δυτικού κόσμου. Γενικότερα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί πολλούς επιθετικούς προσδιορισμούς για να μειώσει και να προσβάλλει τον συνάνθρωπο … επιθετικοί προσδιορισμοί που κάθε άλλο παρά ύβρεις είναι … αφορούν εθνικότητα … σωματική, διανοητική ή οικογενειακή κατάσταση, σεξουαλικό προσανατολισμό … και άλλα πολλά

    Είναι θέμα κοινωνικής παιδείας και νοητικού επιπέδου του κάθε ανθρώπου. Επειδή το νοητικό επίπεδο του καθενός μας ορίζεται από τη φύση μένει σ’ εμάς να ασχοληθούμε και να προάγουμε την κοινωνική παιδεία …αρχίζοντας από τους εαυτούς μας … τα παιδιά μας .. τους φίλους μας … και πάει λέγοντας. …

    Ούτε ο μπάσταρδος μπορεί να φταίει … ούτε ο ανάπηρος … ούτε ο Αλβανός … ούτε ο ομοφυλόφιλος .. ούτε ο τρελός … που γεννήθηκε έτσι .. για τον απλό λόγο ότι τίποτα απ’ αυτά δεν είναι μεμπτό και επιλήψιμο ….. οι νοητικά ανώριμοι φταίνε γιατί στην δική τους περίπτωση κανείς δεν τους στερεί το δρόμο προς την ωριμότητα.

    Δυστυχώς ο δρόμος προς την ωριμότητα απαιτεί αγώνα και θυσίες … πρέπει να ευνουχίσουμε τον εγωισμό μας … να πριονίσουμε τον επεκτατισμό μας … να στερηθούμε την ανάγκη για κυριαρχία … πρέπει να πειθαρχούμε και σ’ ότι δεν μας συμφέρει για χάρη του γενικότερου καλού, πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες … πρέπει …πρέπει.

    Είναι ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ να θέλουμε να νιώθουμε ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ αλλά είναι πιο ΣΠΟΥΔΑΙΟ να παραμείνουμε ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ

    Είδες !!! όρεξη για κουβέντα να ‘χουμε και από πάσες άλλο τίποτα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Grbase αν το Σκουλήκι αφήσει σχόλιο πάνω απο 12 λέξεις θα σπάσει το ρεκόρ της. Πάλι καλά, κάποιοι αφήνουν μια σκέτην καλημερα ή ακομα χειρότερα, γράφουν "καλα τα λες".
    Εν πάσει περιπτώσει ο καθένας μπορεί να αφήνει σχόλιο ή όχι.
    Ξέρω πολυ κόσμο -μεταξυ τους και εγω- που διαβάζει πολλά αλλα δεν σχολιάζει πολύ. Μπορεί ετσι να προτιμούν, σεβαστό.
    Ειναι τόσο αγαπητό αυτο το Σκουληκάκι :)

    Πασαδόρος κανονικός εισαι.
    "
    Είναι ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ να θέλουμε να νιώθουμε ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ αλλά είναι πιο ΣΠΟΥΔΑΙΟ να παραμείνουμε ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ
    "
    Αυτο ειναι μεγάλη αλήθεια.
    Απο κει και περα ο "μπάσταρδος" ειναι ενας μειωτικός επιθετικός προσδιορισμός που δεν τιμά καθόλου όποιον τον χρησιμοποιεί.
    Και αν δεν το προσέξουμε το "μπασταρδάκι" μπορεί να πάρει δρόμο στραβό, μόνο και μόνο επειδη συνέχεια τον κάναμε να νιώθει απόβλητος, περιθωριακός.
    Λένε οτι ειναι πιο έξυπνα τα "μπάσταρδα", αλλα εδω ειναι ενα λάθος. Δεν καταλαβαίνουν οτι ενα παιδί χωρίς γονείς, νωρίς θα αναρωτηθεί πού ειναι η μαμά του ;
    Ποιός ειναι ο μπαμπάς ;
    Την ίδια στιγμή τα άλλα θεωρούν δεδομένη την παρουσία μαμάς, μπαμπά και γιαγιάς, παππού.
    Τα άλλα ξεκινάνε απο ενα βήμα μπρός και το ορφανό πρέπει να τα προλάβει. Αναγκάζεται να τρέξει για να επιβιώσει.
    Ε, ας μην φροντίζει η κοινωνία να τους βάζει και τρικλοποδιές με στάμπες.

    Ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες φυσικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κι εγώ φίλε tzonakos πολλές φορές διαβάζω και δεν σχολιάζω. Δεν έχει νόημα να γράψω «καλά τα λες» για να βγάλω «την υποχρέωση της επίσκεψης» :-)
    Θα γράψω όταν έχω κάτι να πω ….

    Χρησιμοποιώ τη λέξη μπάσταρδο σαν προσδιορισμό παιδιών αγνώστων γονιών και όχι σαν κάτι μεμπτό.

    Το κάθε μπάσταρδο έχει ανάγκη την κοινωνία και την προστασία της για τον απλό λόγο ότι δεν έχει γονείς δίπλα του. Όσο πιο έξυπνο και δραστήριο είναι το μπάσταρδο τόσο περισσότερο η κοινωνία θα του θυμίζει ότι είναι μπάσταρδο και τόσο περισσότερες τρικλοποδιές θα του βάλει.
    Η κοινωνία έχει ανάγκη να λυπάται τον άλλον όχι να έρχονται τα μπάσταρδα και να είναι πιο έξυπνα από τα δικά της παιδιά.
    Αντιμετωπίζει το κάθε παιδί όχι σαν παιδί της αλλά σαν καταναλωτικό αγαθό … οι sic ψωνίζουν καθαρόαιμα βλέπεις.

    Εκφράσεις, γνωστές σε όλους μας, που απευθύνονται σε καθαρόαιμα βλαστάρια …
    …. Δε σου χω πει να μην παίζεις με το μούλικο;
    …. Άμα σε ξαναδώ με τα γυφτάκια θα στα κόψω τα πόδια ….
    …. Με το γιο του Ιεχωβά γύρναγες μωρή;
    …. Αν σε ξαναπιάσω να κάνεις παρέα με τη κόρη του φονιά θα σε διώξω απ’ το σπίτι
    … Με τον αδερφό του πούστη κάνεις παρέα; Κανόνισε να μου βγεις κουνιστός

    …δεν χρειάζεται να γράψω κι άλλα … οι ταμπέλες είναι εύκολο να μπούνε …και δύσκολα αποσύρονται …

    Σ’ αυτό τον κόσμο πρέπει να είσαι πολύ σκληρός για να επιβιώσεις και πολύ ρομαντικός για να το θες ….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ε, μάλλον είμαι ρομαντικός.

    Αυτο δεν σημαίνει οτι τα παρατάω και εύκολα.

    Καθαρόαιμα παιδιά δεν υπάρχουν.
    Υπάρχουν άνθρωποι, σκέτο, άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. η κοινωνια μας εβγαλε επιθετα και ονοματα και ταμπελες ..και τωρα αυτηη κοινωνια προσπαθει να μας πεισει οτι ολοι ειναι ισοι ..

    μα το ξεραμεεεεεεεεεε...απλα δεν χρειαζοταν να πεταχτειτε σαν μουλοι αρχοντες και υλωτες να μας ανακατεψετε

    ωραια λεξη και το μουλοι ε ??//

    συμφωνω με τα σχολια που διαβασα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

-πες οτι θες αλλα να σέβεσαι τους άλλους συνομιλητές-
Δεν συνηθίζω να απαντάω σε μη μπλόγκερς κρυμμένους πίσω απο σκέτο λογαριασμό google. Θα τα σβήνω.
Α, και είμαι υπευθυνος ΜΟΝΟ για οσα λεω... δεν ειμαι υπευθυνος για οσα καταλαβαινεις.
ΤΖΟΝ παπαρολόγος.

Tweet

Related Posts with Thumbnails

Do not clopy

Page copy protected against web site content infringement by Copyscape